สาระที่ ๓ นาฏศิลป์ (๒๐ ชั่วโมง) ลำดับที่ ชื่อหน่วยการเรียนรู้ ตัวชี้วัด ระหว่างทาง ตัวชี้วัด ปลายทาง สาระสำคัญ เวลา (ชั่วโมง) น้ำหนัก คะแนน ๑ นาฏศิลป์สร้างสรรค์ ศ๓.๑ ป๖/๒ ศ๓.๑ ป๖/๕ ศ๓.๑ ป๖/๑ - การประดิษฐ์ท่ารำ ประกอบเพลงพื้นเมือง ระบำชาวนา -งานออกแบบนาฏศิลป์ ๓ ๕ ๒ นาฏยศัพท์และภาษาท่า รำทางนาฏศิลป์ไทย ศ๓.๑ ป๖/๓ - - นาฏยศัพท์และภาษาท่า รำทางนาฏศิลป์ไทย ๒ ๑๐ ๓ มารยาทในการชมการ แสดงนาฏศิลป์และ ละคร - ศ๓.๒ ป๖/๒ -หลักการชมการแสดง นาฏศิลป์และละคร ๒ ๕ ๔ บทบาทหน้าที่งาน นาฏศิลป์และการละคร ศ๓.๑ ป๖/๔ ศ๓.๑ ป๖/๖ - -องค์ประกอบของนาฏศิลป์ -บทบาทหน้าที่ในงาน นาฏศิลป์ -องค์ประกอบของละคร ๔ ๕ ๕ การแสดงนาฏศิลป์และ ละคร - ศ๓.๑ ป๖/๑ - รำวงมาตรฐาน -ฟ้อนเล็บ -ละครหุ่นสร้างสรรค์ ๕ ๕ ๖ ประวัตินาฏศิลป์และ การละครของไทย ศ๓.๒ ป๖/๑ - ประวัตินาฏศิลป์ และการละคร - บุคคลสำคัญ - คุณค่า ๔ ๕ ระหว่างเรียน ๘๐ คะแนนสอบ ๒๐ รวมตลอดปีการศึกษา ๘๐ ๑๐๐
ตัวชี้วัดระหว่างทางและตัวชี้วัดปลายทางกลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช ๒๕๕๑ ชั้นมัธยมศึกษาาปีที่1 สาระที่ ๑ ทัศนศิลป์ กลุ่มที่ ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัดปลายทาง มาตรฐาน ศ ๑.๑ สร้างสรรค์งานทัศนศิลป์ตามจินตนาการ และความคิดสร้างสรรค์วิเคราะห์วิพากษ์ วิจารณ์ คุณค่า งานทัศนศิลป์ ถ่ายทอดความรู้สึก ความคิดต่องานศิลปะอย่างอิสระ ชื่นชม และ ประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน 1 ศ ๑.๑ ม.๑/๑ บรรยายความแตกต่างและความคล้ายคลึงกัน ของงานทัศนศิลป์ และสิ่งแวดล้อมโดยใช้ความรู้เรื่องทัศนธาตุ ศ ๑.๑ ม.๑/๔ รวบรวมงานปั้นหรือ สื่อผสมมาสร้างเป็นเรื่องราว ๓ มิติ โดยเน้นความเป็นเอกภาพ ความกลมกลืน และการสื่อถึง เรื่องราวของงาน ศ ๑.๑ ม.๑/๒ ระบุและบรรยายหลักการออกแบบงาน ทัศนศิลป์ โดยเน้นความเป็นเอกภาพความกลมกลืน และความสมดุล ศ ๑.๑ ม.๑/๕ ออกแบบรูปภาพ สัญลักษณ์หรือกราฟิกอื่น ๆ ในการนำเสนอ 2 ศ ๑.๑ ม.๑/๖ ประเมินงานทัศนศิลป์และบรรยายถึงวิธีการ ปรับปรุงงานของตนเองและผู้อื่นโดยใช้เกณฑ์ที่กำหนดให้ ศ ๑.๑ ม.๑/๓ วาดภาพทัศนียภาพ แสดงให้เห็นระยะไกลใกล้ เป็น ๓ มิติ มาตรฐาน ศ ๑.๒ เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างทัศนศิลป์ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม เห็นคุณค่า งานทัศนศิลป์ที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น ภูมิปัญญาไทย และสากล 3 ศ ๑.๒ ม.๑/๑ ระบุและบรรยายเกี่ยวกับลักษณะรูปแบบงาน ทัศนศิลป์ของชาติและของท้องถิ่นตนเองจากอดีตจนถึงปัจจุบัน ศ ๑.๒ ม.๑/๓ เปรียบเทียบความ แตกต่างของจุดประสงค์ในการ สร้างสรรค์งานทัศนศิลป์ของ วัฒนธรรมไทยและสากล ศ ๑.๒ ม.๑/๒ ระบุและเปรียบเทียบงานทัศนศิลป์ของภาค ต่าง ๆ ในประเทศไทย สาระที่ 2 ดนตรี กลุ่มที่ ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัดปลายทาง มาตรฐาน ศ ๒.๑ เข้าใจและแสดงออกทางดนตรีอย่างสร้างสรรค์วิเคราะห์วิพากษ์วิจารณ์คุณค่าดนตรี ถ่ายทอดความรู้สึกความคิดต่อดนตรีอย่างอิสระชื่นชม และประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน 4 ศ ๒.๑ ม.๑/๑ อ่าน เขียน ร้องโน้ตไทยและโน้ตสากล ศ ๒.๑ ม.๑/๓ ร้องเพลงและใช้ เครื่องดนตรี บรรเลงประกอบการ ร้องเพลงด้วยบทเพลงที่หลากหลาย รูปแบบ ศ ๒.๑ ม.๑/๗ นำเสนอตัวอย่างเพลงที่ตนเอง ชื่นชอบ และ อภิปรายลักษณะเด่น ที่ทำให้งานนั้นน่าชื่นชม ศ ๒.๑ ม.๑/๘ ใช้เกณฑ์สำหรับประเมินคุณภาพ งานดนตรี หรือเพลงที่ฟัง ศ ๒.๑ ม.๑/๙ ใช้และบำรุงรักษาเครื่องดนตรีอย่างระมัดระวัง และรับผิดชอบ
กลุ่มที่ ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัดปลายทาง 5 ศ ๒.๑ ม.๑/๒ เปรียบเทียบเสียงร้องและเสียงของเครื่องดนตรี ที่มาจากวัฒนธรรม ที่ต่างกัน ศ ๒.๑ ม.๑/๖ เปรียบเทียบอารมณ์ ความรู้สึก ในการฟังดนตรีแต่ละ ศ ๒.๑ ม.๑/๕ แสดงความคิดเห็นที่มีต่ออารมณ์ของบทเพลงที่ ประเภท มีความเร็วของจังหวะ และความดัง – เบาแตกต่างกัน มาตรฐาน ศ ๒.๑ เข้าใจและแสดงออกทางดนตรีอย่างสร้างสรรค์ วิเคราะห์ วิพากษ์วิจารณ์คุณค่าดนตรี ถ่ายทอดความรู้สึกความคิดต่อดนตรีอย่างอิสระชื่นชม และประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน มาตรฐาน ศ ๒.๒ เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างดนตรีประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม เห็นคุณค่าของดนตรี ที่เป็นมรดก ทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น ภูมิปัญญาไทยและสากล 6 ศ ๒.๑ ม.๑/๔ จัดประเภทของวงดนตรีไทย และวงดนตรีที่มา จากวัฒนธรรมต่าง ๆ ศ ๒.๒ ม.๑/๑ อธิบายบทบาท ความสัมพันธ์และอิทธิพลของ ศ ๒.๒ ม.๑/๒ ระบุความหลากหลายขององค์ประกอบดนตรี ดนตรีที่มีต่อสังคมไทย ในวัฒนธรรมต่างกัน สาระที่ 3 นาฏศิลป์ กลุ่มที่ ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัดปลายทาง มาตรฐาน ศ ๓.๑ เข้าใจและแสดงออกทางนาฏศิลป์อย่างสร้างสรรค์วิเคราะห์วิพากษ์วิจารณ์คุณค่านาฏศิลป์ ถ่ายทอดความรู้สึกความคิดอย่างอิสระชื่นชม และประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน 7 ศ ๓.๑ ม.๑/๒ ใช้นาฏยศัพท์หรือศัพท์ทางการละครในการแสดง ศ ๓.๑ ม.๑/๔ ใช้ทักษะการทำงาน ศ ๓.๑ ม.๑/๓ แสดงนาฏศิลป์และละครในรูปแบบง่ายๆ เป็นกลุ่มในกระบวนการผลิตการแสดง ศ ๓.๑ ม.๑/๕ ใช้เกณฑ์ง่าย ๆ ที่กำหนดให้ในการพิจารณา คุณภาพ การแสดงที่ชม โดยเน้นเรื่องการใช้เสียงการแสดงท่า และการเคลื่อนไหว มาตรฐาน ศ ๓.๑ เข้าใจและแสดงออกทางนาฏศิลป์อย่างสร้างสรรค์วิเคราะห์วิพากษ์วิจารณ์คุณค่านาฏศิลป์ ถ่ายทอดความรู้สึก ความคิดอย่างอิสระ ชื่นชม และประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน มาตรฐาน ศ ๓.๒ เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างนาฏศิลป์ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม เห็นคุณค่าของนาฏศิลป์ ที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น ภูมิปัญญาไทยและสากล 8 ศ ๓.๑ ม.๑/๑ อธิบายอิทธิพลของนักแสดงชื่อดัง ที่มีผลต่อ การโน้มน้าวอารมณ์หรือความคิดของผู้ชม ศ ๓.๒ ม.๑/๑ ระบุปัจจัยที่มีผลต่อ การเปลี่ยนแปลงของนาฏศิลป์ นาฏศิลป์พื้นบ้าน ละครไทยและ ละครพื้นบ้าน ศ ๓.๒ ม.๑/๒ บรรยายประเภทของละครไทย ในแต่ละยุคสมัย รวม 27 ตัวชี้วัด 19 ตัวชี้วัดระหว่างทาง 8 ตัวชี้วัดปลายทาง
คำอธิบายรายวิชา (รายวิชาพื้นฐาน) ศ ๒๑๑๐๑ ศิลปะ กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ (ภาคเรียนที่ ๑) เวลา ๔0 ชั่วโมง /ภาคเรียน/ 1.0 หน่วยกิต ทัศนศิลป์ 1 ศึกษาวิเคราะห์ความแตกต่างและความคล้ายคลึงกันของงานทัศนศิลป์และสิ่งแวดล้อมโดยใช้ความรู้ เรื่องทัศนธาตุ หลักการออกแบบงานทัศนศิลป์ โดยเน้นความเป็นเอกภาพความกลมกลืนและความสมดุล วาด ภาพทัศนียภาพแสดงให้เห็นระยะไกลใกล้เป็น 3 มิติ รวบรวมงานปั้นหรือสื่อผสมมาสร้างเป็นเรื่องราว 3 มิติ โดยเน้นความเป็นเอกภาพ ความกลมกลืน และการสื่อถึงเรื่องราวของงาน การออกแบบรูปภาพ สัญลักษณ์ หรือกราฟิกอื่น ๆ ในการนำเสนอความคิดและข้อมูล ประเมินงานทัศนศิลป์และวิธีการปรับปรุงงานของตนเอง และผู้อื่นโดยใช้เกณฑ์ที่กำหนดให้ ลักษณะ รูปแบบงานทัศนศิลป์ของชาติและของท้องถิ่นตนเองจากอดีตจนถึง ปัจจุบัน งานทัศนศิลป์ของภาคต่าง ๆ ในประเทศไทย และการสร้างสรรค์งานทัศนศิลป์ของวัฒนธรรมไทยและ สากล โดยใช้กระบวนการคิดวิเคราะห์ การอภิปราย กระบวนการกลุ่ม เพื่อให้เกิดความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถในการสื่อสาร การสื่อความคิดจินตนาการและเห็นคุณค่าของการนำความรู้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ ในการดำเนินชีวิตประจำวัน รหัสตัวชี้วัด รวมทั้งหมด 9 ตัวชี้วัด ตัวชี้วัดระหว่างทาง 6 ตัวชี้วัด ศ 1.1 ม.1/1, ม.1/2, ม.1/5, ม.1/6 ศ 1.2 ม.1/1, ม.1/2 ตัวชี้วัดปลายทาง 3 ตัวชี้วัด ศ 1.1 ม.1/3, ม.1/4 ศ 1.2 ม.1/3
คำอธิบายรายวิชา (รายวิชาพื้นฐาน) ศ ๒๑๑๐๒ ศิลปะ กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ (ภาคเรียนที่ ๒) เวลา ๔0 ชั่วโมง /ภาคเรียน/ 1.0 หน่วยกิต ดนตรี ศึกษาวิเคราะห์โน้ตไทย และโน้ตสากล เปรียบเทียบเสียงร้องและเสียงของเครื่องดนตรีที่มาจาก วัฒนธรรมที่ต่างกัน ร้องเพลงและใช้เครื่องดนตรีบรรเลงประกอบการร้องเพลงด้วยบทเพลงที่หลากหลาย รูปแบบ จัดประเภทของวงดนตรีไทยและวงดนตรีที่มาจากวัฒนธรรมต่าง ๆ แสดงความคิดเห็นที่มีต่ออารมณ์ ของบทเพลงที่มีความเร็วของจังหวะและความดัง - เบา แตกต่างกัน เปรียบเทียบอารมณ์ ความรู้สึกในการฟัง ดนตรีแต่ละประเภท นำเสนอตัวอย่างเพลงที่ตนเองชื่นชอบ และอภิปรายลักษณะเด่นที่ทำให้งานนั้นน่าชื่นชม การใช้เกณฑ์สำหรับประเมินคุณภาพงานดนตรีหรือเพลงที่ฟัง การใช้และบำรุงรักษาเครื่องดนตรีอย่าง ระมัดระวังและรับผิดชอบ บทบาทความสัมพันธ์และอิทธิพลของดนตรีที่มีต่อสังคมไทย และความหลากหลาย ขององค์ประกอบดนตรีในวัฒนธรรมต่างกัน โดยใช้กระบวนการคิดวิเคราะห์ การอภิปราย กระบวนการกลุ่ม เพื่อให้เกิดความรู้ ความเข้าใจ ตลอดจนนำความรู้และหลักการทางดนตรีมาประยุกต์ใช้ให้เกิดประโยชน์ในการ ดำเนินชีวิตประจำวัน นาฏศิลป์ ศึกษาวิเคราะห์อิทธิพลของนักแสดงชื่อดังที่มีผลต่อการโน้มน้าวอารมณ์หรือความคิดของผู้ชมนาฏย ศัพท์หรือศัพท์ทางการละครที่ใช้ในการแสดง การแสดงนาฏศิลป์และละครในรูปแบบง่าย ๆ การทำงานเป็น กลุ่มในกระบวนการผลิตการแสดง การใช้เกณฑ์ง่าย ๆ ที่กำหนดให้ในการพิจารณาคุณภาพการแสดงที่ชมโดย เน้นเรื่องการใช้เสียง การแสดงท่า และการเคลื่อนไหว ปัจจัยที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของนาฏศิลป์ นาฏศิลป์ พื้นบ้าน ละครไทย และละครพื้นบ้านและประเภทของละครไทยในแต่ละยุคสมัย โดยใช้กระบวนการคิด วิเคราะห์ การอภิปราย กระบวนการกลุ่ม การสืบค้นข้อมูลและการบันทึกข้อมูล เพื่อให้เกิดความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถในการสื่อสารและเห็นคุณค่าของการนำความรู้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ในการดำเนินชีวิตประจำวัน รหัสตัวชี้วัด รวมทั้งหมด 18 ตัวชี้วัด ตัวชี้วัดระหว่างทาง 13 ตัวชี้วัด ศ 2.1 ม.1/1, ม.1/2, ม.1/4, ม.1/5, ม.1/7, ม.1/8, ม.1/9 ศ 2.2 ม.1/2 ศ 3.1 ม.1/1, ม.1/2, ม.1/3, ม.1/5 ศ 3.2 ม.1/2 ตัวชี้วัดปลายทาง 5 ตัวชี้วัด ศ 2.1 ม.1/3, ม.1/6 ศ 2.2 ม.1/1 ศ 3.1 ม.1/4 ศ 3.2 ม.1/1
โครงสร้างรายวิชาศิลปะ รหัสวิชา ศ ๒๑๑๐๑ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ เวลา ๘๐ ชั่วโมง สาระทัศนศิลป์ (๔๐ ชั่วโมง) ลำดับที่ ชื่อหน่วยการเรียนรู้ ตัวชี้วัด ระหว่างทาง ตัวชี้วัด ปลายทาง สาระสำคัญ เวลา (ชั่วโมง) น้ำหนัก คะแนน ๑ ความแตกต่างและความ คล้ายคลึงกันของงาน ทัศนศิลป์และสิ่งแวดล้อม ศ 1.1 ม.1/1 -ความหมายของศิลปะ -ประเภทของศิลปะ -ทัศนธาตุ : จุด เส้น น้ำหนัก -ทัศนธาตุ : พื้นผิว สี ๔ ๕ ๒ หลักการออกแบบและ การจัดองค์ประกอบให้มี เอกภาพ ศ 1.1 ม.1/2 -หลักการออกแบบ -การจัดองค์ประกอบ -หลักการจัดองค์ประกอบ : ความสมดุล -หลักการจัดองค์ประกอบ : ความกลมกลืน-ความ ขัดแย้ง -หลักการจัดองค์ประกอบ : เอกภาพ -หลักการจัดองค์ประกอบ : การเป็นเด่น-การเป็นรอง -หลักการจัดองค์ประกอบ : การซ้ำ -หลักการจัดองค์ประกอบ : จุดสนใจ ๘ ๕ ๓ การวาดภาพทัศนียภาพ ศ 1.1 ม.1/3 -ภาพหุ่นนิ่ง -ภาพทิวทัศน์ - ทัศนียภาพบรรยากาศ -ทัศนียภาพที่เกิดจากเส้น ๔ ๕ ๔ เอกภาพ ความกลมกลืน ในงานปั้นและงานสื่อผสม ศ 1.1 ม.1/4 - วิวัฒนาการของ ประติมากรรมในประเทศ ไทย - ประเภทของงาน ประติมากรรม -ลักษณะของงาน ประติมากรรม ๔ ๑๐
-สื่อผสมและศิลปะแนวจัด วาง การสร้างสรรค์งาน ประติมากรรม ๕ การออกแบบรูปภาพ สัญลักษณ์ หรืองาน กราฟิก ศ 1.1 ม.1/5 -ความหมายและ จุดมุ่งหมายของการ ออกแบบ -การออกแบบรูปภาพ - การออกแบบรูปภาพ สัญลักษณ์ในลักษณะต่าง ๆ-การออกแบบกราฟิกใน งานหนังสือและโฆษณา -การออกแบบตัวหนังสือ และตัวหนังสือในงานศิลปะ ๕ ๕ ๖ การประเมินงานทัศนศิลป์ ศ 1.1 ม.1/6 - เกณฑ์การประเมินงาน ทัศนศิลป์ - ผู้ประเมินผลงาน -การนำเสนอผลงานหน้าชั้น เรียน ๓ ๕ ๗ ทัศนศิลป์ไทยและท้องถิ่น ศ 1.2 ม.1/1 -วิวัฒนาการของศิลปะไทย : สมัยก่อนประวัติศาสตร์ และสมัยทวารวดี - ศิลปะพื้นบ้านของไทย ๗ ๑๐ ๘ การสร้างสรรค์งานศิลปะ ไทย และวัฒนธรรมต่าง ๆ ศ 1.2 ม.1/2 ศ 1.2 ม.1/3 -ศิลปะไทย -ศิลปะสากล -งานทัศนศิลป์ของ วัฒนธรรมต่าง ๆ : ศิลปะ ตะวันออก ๕ ๑๐
สาระที่ ๒ ดนตรี (๒๐ ชั่วโมง) ลำดับที่ ชื่อหน่วยการเรียนรู้ ตัวชี้วัด ระหว่างทาง ตัวชี้วัด ปลายทาง สาระสำคัญ เวลา (ชั่วโมง) น้ำหนัก คะแนน ๑ เพลงไทย เพลงสากล และการปฏิบัติตามตัว โน้ต ศ 2.1 ม.1/1 ศ 2.1 ม.1/2 ศ 2.1 ม.1/3 - เครื่องหมายและ สัญลักษณ์ทางดนตรี - โน้ตบทเพลงไทย - โน้ตบทเพลงสากล - วิธีการขับร้อง -เครื่องดนตรีที่ใช้ในบท เพลงจากวัฒนธรรมต่าง ๆ ๑๓ ๒๐ ๒ วงดนตรี คุณภาพของ เสียง และองค์ประกอบ ดนตรี ศ 2.1 ม.1/4 ศ 2.1 ม.1/5 ศ 2.1 ม.1/7 ศ 2.1 ม.1/8 ศ 2.1 ม.1/9 ศ 2.1 ม.1/6 - วงดนตรีไทย - วงดนตรีสากล -วงดนตรีพื้นเมือง -การถ่ายทอดอารมณ์ของ บทเพลง -การประเมินคุณภาพของ บทเพลงและการนำเสนอ บทเพลง -การใช้และบำรุงรักษา เครื่องดนตรี ๖ ๒๐ ๓ ดนตรีกับสังคมไทย ศ 2.2 ม.1/1 ศ 2.2 ม.1/2 - ดนตรีกับสังคมไทย ๑ ๑๐
สาระที่ ๓ นาฏศิลป์ (๒๐ ชั่วโมง) ลำดับที่ ชื่อหน่วยการเรียนรู้ ตัวชี้วัด ระหว่างทาง ตัวชี้วัด ปลายทาง สาระสำคัญ เวลา (ชั่วโมง) น้ำหนัก คะแนน ๑ การแสดงนาฏศิลป์ ศ 3.1 ม.1/1 ศ 3.1 ม.1/2 ศ 3.1 ม.1/3 - อิทธิพลด้านการแสดงของ ไทย - นาฏยศัพท์ที่เกี่ยวกับการ ใช้เท้า -นาฏยศัพท์ที่เกี่ยวกับการ ใช้มือ -ภาษาท่า ภาษาท่าทาง นาฏศิลป์ และการตีบท -ท่าทางการเคลื่อนไหวที่ แสดงสื่อทางอารมณ์ -ระบำเบ็ดเตล็ด -ระบำอัศวลีลา (1) ๑๓ ๒๐ ๒ สร้างสรรค์กิจกรรมการ แสดง ศ 3.1 ม.1/5 ศ 3.1 ม.1/4 - บทบาทหน้าที่ของฝ่ายต่าง ๆ ในการจัดการแสดง - การสร้างสรรค์กิจกรรมใน การแสดงที่สนใจ -หลักในการชมการแสดง และมารยาทในการชมการ แสดง ๔ ๑๕ ๓ ละครไทย ศ 3.2 ม.1/2 ศ 3.2 ม.1/1 - ประเภทของละครไทย - ละครไทยในแต่ละยุคสมัย - ปัจจัยที่มีผลต่อการ เปลี่ยนแปลงของนาฏศิลป์ และละครไทย ๓ ๑๕ ระหว่างเรียน ๘๐ คะแนนสอบ ๒๐ รวมตลอดปีการศึกษา ๘๐ ๑๐๐
ตัวชี้วัดระหว่างทางและตัวชี้วัดปลายทางกลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช ๒๕๕๑ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่2 สาระที่ ๑ ทัศนศิลป์ กลุ่มที่ ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัดปลายทาง มาตรฐาน ศ ๑.๑ สร้างสรรค์งานทัศนศิลป์ตามจินตนาการ และความคิดสร้างสรรค์วิเคราะห์วิพากษ์ วิจารณ์ คุณค่า งานทัศนศิลป์ ถ่ายทอดความรู้สึก ความคิดต่องานศิลปะอย่างอิสระ ชื่นชม และประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน 1 ศ ๑.๑ ม.๒/๑ อภิปรายเกี่ยวกับทัศนธาตุในด้านรูปแบบ และแนวคิดของงานทัศนศิลป์ที่เลือกมา ศ ๑.๑ ม.๒/๒ บรรยายเกี่ยวกับ ความเหมือนและความแตกต่าง ของรูปแบบการใช้วัสดุอุปกรณ์ ในงานทัศนศิลป์ของศิลปิน 2 ศ ๑.๑ ม.๒/๓ วาดภาพด้วยเทคนิคที่หลากหลายในการ สื่อความหมายและเรื่องราวต่าง ๆ ศ ๑.๑ ม.๒/๕ นำผลการวิจารณ์ ไปปรับปรุงแก้ไขและพัฒนางาน ศ ๑.๑ ม.๒/๔ สร้างเกณฑ์ในการประเมินและวิจารณ์งาน ทัศนศิลป์ 3 ศ ๑.๑ ม.๒/๖ วาดภาพแสดงบุคลิกลักษณะของตัวละคร ศ ๑.๑ ม.๒/๗ บรรยายวิธีการใช้ งานทัศนศิลป์ในการโฆษณาเพื่อ โน้มน้าวใจและนำเสนอตัวอย่าง ประกอบ มาตรฐาน ศ ๑.๒ เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างทัศนศิลป์ ประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม เห็นคุณค่า งานทัศนศิลป์ที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น ภูมิปัญญาไทยและสากล 4 ศ ๑.๒ ม.๒/๑ ระบุและบรรยายเกี่ยวกับวัฒนธรรมต่างๆ ที่สะท้อนถึงงานทัศนศิลป์ในปัจจุบัน ศ ๑.๒ ม.๒/๓ เปรียบเทียบแนวคิด ในการออกแบบงานทัศนศิลป์ที่มา ศ ๑.๒ ม.๒/๒ บรรยายถึงการเปลี่ยนแปลงของงานทัศนศิลป์ จากวัฒนธรรมไทยและสากล ของไทยในแต่ละยุคสมัยโดยเน้นถึงแนวคิดและเนื้อหาของงาน
สาระที่ 2 ดนตรี กลุ่มที่ ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัดปลายทาง มาตรฐาน ศ ๒.๑ เข้าใจและแสดงออกทางดนตรีอย่างสร้างสรรค์วิเคราะห์วิพากษ์วิจารณ์คุณค่าดนตรี ถ่ายทอดความรู้สึกความคิดต่อดนตรีอย่างอิสระชื่นชม และประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน 5 ศ ๒.๑ ม.๒/๑ เปรียบเทียบการใช้องค์ประกอบดนตรีที่มาจาก วัฒนธรรมต่างกัน ศ ๒.๑ ม.๒/๓ ระบุปัจจัยสำคัญ ที่มีอิทธิพลต่อการสร้างสรรค์ งานดนตรี 6 ศ ๒.๑ ม.๒/๒ อ่าน เขียนร้องโน้ตไทยและโน้ตสากล ที่มีเครื่องหมายแปลงเสียง ศ ๒.๑ ม.๒/๔ ร้องเพลง และเล่น ดนตรีเดี่ยว และรวมวง ศ ๒.๑ ม.๒/๕ บรรยายอารมณ์ของเพลง และความรู้สึกที่มีต่อ บทเพลงที่ฟัง ศ ๒.๑ ม.๒/๖ ประเมินพัฒนาการทักษะทางดนตรีของตนเอง หลังจากการฝึกปฏิบัติ 7 - ศ ๒.๑ ม.๒/๗ ระบุงานอาชีพ ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับ ดนตรีและ บทบาทของดนตรีในธุรกิจบันเทิง มาตรฐาน ศ ๒.๒ เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างดนตรีประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม เห็นคุณค่าของดนตรีที่เป็น มรดกทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น ภูมิปัญญาไทยและสากล 8 ศ ๒.๒ ม.๒/๑ บรรยายบทบาทและอิทธิพล ของดนตรีใน วัฒนธรรมของประเทศต่าง ๆ ศ ๒.๒ ม.๒/๒ บรรยายอิทธิพล ของวัฒนธรรม และเหตุการณ์ ในประวัติศาสตร์ที่มีต่อรูปแบบ ของดนตรีในประเทศไทย สาระที่ 3 นาฏศิลป์ กลุ่มที่ ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัดปลายทาง มาตรฐาน ศ ๓.๑ เข้าใจและแสดงออกทางนาฏศิลป์อย่างสร้างสรรค์วิเคราะห์วิพากษ์วิจารณ์คุณค่านาฏศิลป์ ถ่ายทอดความรู้สึก ความคิดอย่างอิสระ ชื่นชม และประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน มาตรฐาน ศ ๓.๒ เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างนาฏศิลป์ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม เห็นคุณค่าของนาฏศิลป์ ที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น ภูมิปัญญาไทยและสากล 9 ศ ๓.๑ ม.๒/๓ วิเคราะห์การแสดงของตนเองและผู้อื่น โดยใช้ นาฏยศัพท์หรือศัพท์ทางการละคร ที่เหมาะสม ศ ๓.๑ ม.๒/๒ สร้างสรรค์การแสดง โดยใช้องค์ประกอบนาฏศิลป์และ ศ ๓.๑ ม.๒/๔ เสนอข้อคิดเห็นในการปรับปรุงการแสดง การละคร ศ ๓.๑ ม.๒/๕ เชื่อมโยงการเรียนรู้ระหว่างนาฏศิลป์และการละคร กับสาระการเรียนรู้อื่น ๆ
กลุ่มที่ ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัดปลายทาง ศ ๓.๒ ม.๒/๒ ระบุหรือแสดงนาฏศิลป์นาฏศิลป์พื้นบ้าน ละครไทยละครพื้นบ้าน หรือมหรสพอื่นที่เคยนิยมกันในอดีต 10 ศ ๓.๑ ม.๒/๑ อธิบายการบูรณาการศิลปะแขนงอื่น ๆ กับการแสดง ศ ๓.๒ ม.๒/๑ เปรียบเทียบ ลักษณะเฉพาะของการแสดง ศ ๓.๒ ม.๒/๓ อธิบายอิทธิพลของวัฒนธรรมที่มีผลต่อเนื้อหา นาฏศิลป์จากวัฒนธรรมต่าง ๆ ของละคร รวม 27 ตัวชี้วัด 17 ตัวชี้วัดระหว่างทาง 10 ตัวชี้วัดปลายทาง
คำอธิบายรายวิชา (รายวิชาพื้นฐาน) ศ ๒๒๑๐๑ ศิลปะ กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒ (ภาคเรียนที่ ๑) เวลา ๔0 ชั่วโมง /ภาคเรียน/ 1.0 หน่วยกิต ทัศนศิลป์ ศึกษาวิเคราะห์ทัศนธาตุในด้านรูปแบบ และแนวคิดของงานทัศนศิลป์ ความเหมือนและความแตกต่าง ของรูปแบบการใช้วัสดุอุปกรณ์ในงานทัศนศิลป์ของศิลปิน การวาดภาพด้วยเทคนิคที่หลากหลายในการสื่อ ความหมายและเรื่องราวต่าง ๆ การสร้างเกณฑ์ในการประเมินและวิจารณ์งานทัศนศิลป์และนำผลการวิจารณ์ ไปปรับปรุงแก้ไขและพัฒนางาน วาดภาพแสดงบุคลิกลักษณะของตัวละคร วิธีการใช้งานทัศนศิลป์ในการ โฆษณาเพื่อโน้มน้าวใจและนำเสนอตัวอย่างประกอบ ระบุเกี่ยวกับวัฒนธรรมต่าง ๆ ที่สะท้อนถึงงานทัศนศิลป์ ในปัจจุบัน การเปลี่ยนแปลงของงานทัศนศิลป์ของไทยในแต่ละยุคสมัยโดยเน้นถึงแนวคิดและเนื้อหาของงาน และเปรียบเทียบแนวคิดในการออกแบบงานทัศนศิลป์ที่มาจากวัฒนธรรมไทยและสากล โดยใช้กระบวนการคิด วิเคราะห์ การอภิปราย กระบวนการกลุ่ม การสืบค้นข้อมูลและการบันทึกข้อมูล เพื่อให้เกิดความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถในการสื่อสารและเห็นคุณค่าของการนำความรู้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ในการดำเนินชีวิตประจำวัน รหัสตัวชี้วัด รวมทั้งหมด 10 ตัวชี้วัด ตัวชี้วัดระหว่างทาง 6 ตัวชี้วัด ศ 1.1 ม.2/1, ม.2/3, ม.2/4, ม.2/6 ศ 1.2 ม.2/1, ม.2/2 ตัวชี้วัดปลายทาง 4 ตัวชี้วัด ศ 1.1 ม.2/2, ม.2/5, ม.2/7 ศ 1.2 ม.2/3
คำอธิบายรายวิชา (รายวิชาพื้นฐาน) ศ ๒๑๑๐๒ ศิลปะ กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒ (ภาคเรียนที่ ๒) เวลา ๔0 ชั่วโมง /ภาคเรียน/ 1.0 หน่วยกิต ดนตรี ศึกษาและเปรียบเทียบการใช้องค์ประกอบดนตรีที่มาจากวัฒนธรรมต่างกัน โน้ตไทยและโน้ตสากลที่มี เครื่องหมายแปลงเสียง ปัจจัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อการสร้างสรรค์งานดนตรี ร้องเพลง และเล่นดนตรีเดี่ยวและ รวมวง อารมณ์ของเพลงและความรู้สึกที่มีต่อบทเพลงที่ฟังประเมิน พัฒนาการทักษะทางดนตรีของตนเอง หลังจากการฝึกปฏิบัติ ระบุงานอาชีพต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับดนตรีและบทบาทของดนตรีในธุรกิจบันเทิง บทบาทและอิทธิพลของดนตรีในวัฒนธรรมของประเทศต่าง ๆ อิทธิพลของวัฒนธรรมและเหตุการณ์ใน ประวัติศาสตร์ที่มีต่อรูปแบบของดนตรีในประเทศไทย โดยใช้กระบวนการคิดวิเคราะห์ การอภิปราย กระบวนการกลุ่ม การสืบค้นข้อมูลและการบันทึกข้อมูล เพื่อให้เกิดความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถในการ สื่อสารและเห็นคุณค่าของการนำความรู้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ในการดำเนินชีวิตประจำวัน นาฏศิลป์ ศึกษาวิเคราะห์การบูรณาการศิลปะแขนงอื่น ๆ กับการแสดง หลักและวิธีการสร้างสรรค์การแสดงโดย ใช้องค์ประกอบนาฏศิลป์และการละคร วิเคราะห์การแสดงของตนเองและผู้อื่นโดยใช้นาฏยศัพท์หรือศัพท์ ทางการละครที่เหมาะสม เสนอข้อคิดเห็นในการปรับปรุงการแสดง เชื่อมโยงการเรียนรู้ระหว่างนาฏศิลป์และ การละครกับสาระการเรียนรู้อื่น ๆ ลักษณะเฉพาะของการแสดงนาฏศิลป์จากวัฒนธรรมต่างๆ การแสดง นาฏศิลป์ นาฏศิลป์พื้นบ้าน ละครไทย ละครพื้นบ้าน หรือมหรสพอื่นที่เคยนิยมกันในอดีต และอิทธิพลของ วัฒนธรรมที่มีผลต่อเนื้อหาของละคร โดยใช้กระบวนการคิดวิเคราะห์ การอภิปราย กระบวนการกลุ่ม การ สืบค้นข้อมูลและการบันทึกข้อมูล เพื่อให้เกิดความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถในการสื่อสารและเห็นคุณค่า ของการนำความรู้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ในการดำเนินชีวิตประจำวัน โดยมีจิตสาธารณะและรักความเป็นไทย รหัสตัวชี้วัด รวมทั้งหมด 16 ตัวชี้วัด ตัวชี้วัดระหว่างทาง 11 ตัวชี้วัด ศ 2.1 ม.2/1, ม.2/2, ม.2/5, ม.2/6 ศ 2.2 ม.2/1 ศ 3.1 ม.2/1, ม.2/3, ม.2/4, ม.2/5 ศ 3.2 ม.2/2, ม.2/3 ตัวชี้วัดปลายทาง 6 ตัวชี้วัด ศ 2.1 ม.2/3, ม.2/4, ม.2/7 ศ 2.2 ม.2/2 ศ 3.1 ม.2/2 ศ 3.2 ม.2/1
โครงสร้างรายวิชาศิลปะ รหัสวิชา ศ ๒๒๑๐๑ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒ เวลา ๘๐ ชั่วโมง สาระทัศนศิลป์ (๔๐ ชั่วโมง) ลำดับที่ ชื่อหน่วยการเรียนรู้ ตัวชี้วัด ระหว่างทาง ตัวชี้วัด ปลายทาง สาระสำคัญ เวลา (ชั่วโมง) น้ำหนัก คะแนน ๑ รูปแบบและแนวคิดใน งานทัศนศิลป์ ศ 1.1 ม.2/1 - -องค์ประกอบในการสร้าง งานทัศนศิลป์ -การจัดองค์ประกอบ เกี่ยวกับเส้น -การจัดองค์ประกอบ เกี่ยวกับน้ำหนัก -การจัดองค์ประกอบ เกี่ยวกับสี -การจัดองค์ประกอบ เกี่ยวกับพื้นผิว -การจัดองค์ประกอบ เกี่ยวกับดุลยภาพหรือ ความสมดุล -การจัดองค์ประกอบ เกี่ยวกับความเคลื่อนไหว -การจัดองค์ประกอบโดย การใช้รูปร่าง รูปทรงมา ประกอบ ๘ ๑๕ ๒ รูปแบบ วัสดุ อุปกรณ์ใน งานทัศนศิลป์ - ศ 1.1 ม.2/2 -รูปแบบ วัสดุ อุปกรณ์ใน งานภาพพิมพ์ -รูปแบบ วัสดุ อุปกรณ์ใน งานจิตรกรรม -รูปแบบ วัสดุ อุปกรณ์ใน งานจิตรกรรม -รูปแบบ วัสดุ อุปกรณ์ใน งานจิตรกรรม ๘ ๕ ๓ เทคนิคในการวาดภาพ เพื่อสื่อความหมาย ศ 1.1 ม.2/3 - -วาดเส้น (Drawing) -สีน้ำ (Watercolour) -สีน้ำมัน (Oil) - สีฝุ่น (Tempera) -สีอะคริลิก (Acrylic) -สีชอล์ก (Pastel) ๘ ๕
-การวาดภาพโดยใช้เทคนิค ที่หลากหลาย - การปะติด (Collage) ๔ สร้างเกณฑ์ในการ ประเมินและวิจารณ์งาน ทัศนศิลป์ ศ 1.1 ม.2/4 ศ 1.1 ม.2/5 - การนำเสนอผลงาน - การประเมินและวิจารณ์ งานทัศนศิลป์ -การพัฒนางานทัศนศิลป์ -การจัดทำแฟ้มสะสมงาน ทัศนศิลป์ ๔ ๕ ๕ การวาดภาพแสดง บุคลิกลักษณะของตัว ละคร ศ 1.1 ม.2/6 - -การวาดภาพเหมือน : โครงสร้างและสัดส่วนของ ใบหน้า -การวาดภาพเหมือน : ครึ่ง ตัว - การวาดภาพคนเต็มตัว : โครงสร้างและสัดส่วนของ ร่างกาย -การวาดภาพคนเต็มตัว -การวาดภาพคนเต็มตัว -การวาดภาพสัตว์ ๗ ๕ ๖ งานทัศนศิลป์และงาน ออกแบบในการโฆษณา - ศ 1.1 ม.2/7 - ความหมายของการ โฆษณา - องค์ประกอบของการ โฆษณา -งานทัศนศิลป์และงาน ออกแบบในการโฆษณา ๔ ๕ ๗ งานทัศนศิลป์ใน วัฒนธรรมไทย ศ 1.2 ม.2/1 ศ 1.2 ม.2/2 ศ 1.2 ม.2/3 - วัฒนธรรมที่สะท้อนงาน ทัศนศิลป์ในปัจจุบัน - งานทัศนศิลป์ของไทยใน แต่ละยุคสมัย -ศิลปะสมัยใหม่ในชาติ ตะวันตก -การสร้างสรรค์งาน ทัศนศิลป์ในวัฒนธรรมไทย และสากล ๕ ๑๐
สาระที่ ๒ ดนตรี (๒๐ ชั่วโมง) ลำดับที่ ชื่อหน่วยการเรียนรู้ ตัวชี้วัด ระหว่างทาง ตัวชี้วัด ปลายทาง สาระสำคัญ เวลา (ชั่วโมง) น้ำหนัก คะแนน ๑ เครื่องหมายและ สัญลักษณ์ทางดนตรี ศ 2.1 ม.2/2 - - โน้ตจากเพลงไทยอัตรา จังหวะสองชั้น - โน้ตสากล ๒ ๕ ๒ สร้างสรรค์บทเพลง ศ 2.1 ม.2/5 ศ 2.1 ม.2/3 -การสร้างสรรค์บทเพลง ไทย : จินตนาการในการ สร้างสรรค์บทเพลง - การสร้างสรรค์บทเพลง ไทย :การถ่ายทอดเรื่องราว ความคิดในบทเพลง -การบรรยายอารมณ์และ ความรู้สึกในบทเพลง ๓ ๕ ๓ เทคนิคการร้องและการ ประเมินงานดนตรี ศ 2.1 ม.2/6 ศ 2.1 ม.2/4 -เทคนิคการร้องและการ บรรเลงดนตรี -การประเมินความสามารถ ทางดนตรี ๒ ๕ ๔ อาชีพดนตรี - ศ 2.1 ม.2/7 -อาชีพทางดนตรี -บทบาทของดนตรีในธุรกิจ บันเทิง ๒ ๕ ๕ องค์ประกอบดนตรีในแต่ ละวัฒนธรรม ศ 2.1 ม.2/1 - -องค์ประกอบดนตรีในแต่ ละวัฒนธรรม -องค์ประกอบของดนตรีใน แต่ละวัฒนธรรม๔ภาค ๕ ๑๐ ๖ ดนตรีในวัฒนธรรม ต่างประเทศ ศ2.2 ม.2/1 - -บทบาทของดนตรีใน วัฒนธรรมต่างประเทศของ ทวีปอเมริกา -อิทธิพลของดนตรีใน วัฒนธรรมของประเทศต่าง ๆ ๓ ๑๐ ๗ ประวัติศาสตร์กับดนตรี - ศ2.2 ม.2/2 -การเปลี่ยนแปลงทาง การเมืองกับงานดนตรี ๓ ๑๐
สาระที่ ๓ นาฏศิลป์ (๒๐ ชั่วโมง) ลำดับที่ ชื่อหน่วยการเรียนรู้ ตัวชี้วัด ระหว่างทาง ตัวชี้วัด ปลายทาง สาระสำคัญ เวลา (ชั่วโมง) น้ำหนัก คะแนน ๑ ความรู้พื้นฐานด้าน นาฏศิลป์ไทย ศ 3.1 ม.2/1 ศ 3.1 ม.2/3 ศ 3.1 ม.2/4 ศ 3.1 ม.2/2 - องค์ประกอบนาฏศิลป์ ไทย หลักและวิธีการ สร้างสรรค์การแสดงโดยใช้ องค์ประกอบนาฏศิลป์ - หลักและวิธีการวิเคราะห์ วิจารณ์การแสดงนาฏศิลป์ ๒ ๕ ๒ การแสดงนาฏศิลป์ ศ 3.1 ม.2/4 ศ 3.2 ม.2/2 - - การแสดงนาฏศิลป์ - นาฏศิลป์พื้นเมือง : รำ เถิดเทิง - รำวงมาตรฐาน ๔ ๑๐ ๓ นาฏศิลป์พื้นเมือง - ศ 3.2 ม.2/1 - วัฒนธรรมและนาฏศิลป์ พื้นเมืองภาคเหนือ - วัฒนธรรมและนาฏศิลป์ พื้นเมืองภาคกลาง -วัฒนธรรมและนาฏศิลป์ พื้นเมืองภาค ตะวันออกเฉียงเหนือ -วัฒนธรรมและนาฏศิลป์ พื้นเมืองภาคใต้ -วัฒนธรรมและนาฏศิลป์ ของไทย ๕ ๑๐ ๔ บูรณาการนาฏศิลป์ ศ 3.1 ม.2/5 - -ความสัมพันธ์ของนาฏศิลป์ กับกลุ่มสาระการเรียนรู้อื่น ๆ ๑ ๕ ๕ หลักและวิธีการแสดง ละคร ศ 3.1 ม.2/1 ศ 3.1 ม.2/2 ศ 3.1 ม.2/3 ศ 3.1 ม.2/4 - -จุดมุ่งหมายและ องค์ประกอบของละคร -การบูรณาการศิลปะแขนง อื่น ๆ ๒ ๕ ๖ ละครไทยและละคร พื้นบ้าน ศ 3.2 ม.2/2 - -ละครไทย : ละครรำและ ละครที่ปรับปรุงขึ้นใหม่ -ละครไทย : ละครร้องและ ละครพูด -ละครพื้นบ้าน ๓ ๕
๗ ยุคสมัยของละคร ศ 3.2 ม.2/3 - -ยุคสมัยของละคร ๑ ๕๘ บูรณาการละคร ศ 3.1 ม.2/5 - -ความสัมพันธ์ของละครกับ สาระการเรียนรู้อื่น ๆ -การสร้างสรรค์การแสดง ละครโดยการบูรณาการกับ กลุ่มสาระการเรียนรู้อื่น ๆ ๒ ๕ ระหว่างเรียน ๘๐ คะแนนสอบ ๒๐ รวมตลอดปีการศึกษา ๘๐ ๑๐๐
ตัวชี้วัดระหว่างทางและตัวชี้วัดปลายทางกลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช ๒๕๕๑ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่๓ สาระที่ ๑ ทัศนศิลป์ กลุ่มที่ ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัดปลายทาง มาตรฐาน ศ ๑.๑ สร้างสรรค์งานทัศนศิลป์ตามจินตนาการ และความคิดสร้างสรรค์วิเคราะห์วิพากษ์วิจารณ์ คุณค่า งานทัศนศิลป์ ถ่ายทอดความรู้สึก ความคิดต่องานศิลปะอย่างอิสระ ชื่นชม และประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน 1 ศ ๑.๑ ม.๓/๑ บรรยายสิ่งแวดล้อม และงานทัศนศิลป์ที่เลือกมา โดยใช้ความรู้เรื่องทัศนธาตุและหลักการออกแบบ ศ ๑.๑ ม.๓/๗ สร้างสรรค์งาน ทัศนศิลป์ สื่อความหมายเป็น เรื่องราวโดยประยุกต์ใช้ทัศนธาตุ และหลักการออกแบบ ศ ๑.๑ ม.๓/๓ วิเคราะห์และบรรยายวิธีการใช้ทัศนธาตุและ หลักการออกแบบในการสร้างงานทัศนศิลป์ของตนเอง ให้มีคุณภาพ ศ ๑.๑ ม.๓/๑๐ ระบุอาชีพที่เกี่ยวข้องกับงานทัศนศิลป์ และทักษะที่จำเป็นในการประกอบอาชีพนั้น ๆ 2 ศ ๑.๑ ม.๓/๔ มีทักษะในการสร้างงานทัศนศิลป์อย่างน้อย ๓ ประเภท ศ ๑.๑ ม.๓/๑๑ เลือกงาน ทัศนศิลป์โดยใช้เกณฑ์ที่กำหนดขึ้น อย่างเหมาะสม และนำไป จัดนิทรรศการ ศ ๑.๑ ม.๓/๙ สร้างสรรค์งานทัศนศิลป์เพื่อบรรยายเหตุการณ์ ต่าง ๆ โดยใช้เทคนิคที่หลากหลาย 3 ศ ๑.๑ ม.๓/๕ มีทักษะในการผสมผสานวัสดุต่างๆในการ สร้างงานทัศนศิลป์โดยใช้หลักการออกแบบ ศ ๑.๑ ม.๓/๖ สร้างงานทัศนศิลป์ ทั้ง ๒ มิติและ ๓ มิติเพื่อถ่ายทอด ประสบการณ์และจินตนาการ มาตรฐาน ศ ๑.๑ สร้างสรรค์งานทัศนศิลป์ตามจินตนาการ และความคิดสร้างสรรค์ วิเคราะห์ วิพากษ์ วิจารณ์คุณค่า งานทัศนศิลป์ถ่ายทอดความรู้สึกความคิดต่องานศิลปะอย่างอิสระชื่นชม และประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน มาตรฐาน ศ ๑.๒ เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างทัศนศิลป์ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม เห็นคุณค่า งานทัศนศิลป์ที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น ภูมิปัญญาไทย และสากล 4 ศ ๑.๑ ม.๓/๒ ระบุและบรรยายเทคนิค วิธีการ ของศิลปิน ในการสร้างงาน ทัศนศิลป์ ศ ๑.๒ ม.๓/๒ เปรียบเทียบความ แตกต่างของงานทัศนศิลป์ในแต่ละ ศ ๑.๑ ม.๓/๘ วิเคราะห์และอภิปรายรูปแบบ เนื้อหาและ ยุคสมัยของวัฒนธรรมไทยและสากล คุณค่าในงานทัศนศิลป์ของตนเอง และผู้อื่น หรือของศิลปิน ศ ๑.๒ ม.๓/๑ ศึกษาและอภิปรายเกี่ยวกับงานทัศนศิลป์ที่ สะท้อนคุณค่าของวัฒนธรรม
สาระที่ ๒ ดนตรี กลุ่มที่ ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัดปลายทาง มาตรฐาน ศ ๒.๑ เข้าใจและแสดงออกทางดนตรีอย่างสร้างสรรค์ วิเคราะห์ วิพากษ์วิจารณ์คุณค่าดนตรี ถ่ายทอดความรู้สึกความคิดต่อดนตรีอย่างอิสระชื่นชม และประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน มาตรฐาน ศ ๒.๒ เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างดนตรีประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม เห็นคุณค่าของดนตรี ที่เป็นมรดก ทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น ภูมิปัญญาไทยและสากล 5 ศ ๒.๑ ม.๓/๑ เปรียบเทียบองค์ประกอบที่ใช้ในงานดนตรี และงานศิลปะอื่น ศ ๒.๑ ม.๓/๓ แต่งเพลงสั้นๆ จังหวะง่าย ๆ ศ ๒.๑ ม.๓/๔ อธิบายเหตุผลในการเลือกใช้องค์ประกอบ ดนตรีในการสร้างสรรค์งานดนตรีของตนเอง ศ ๒.๑ ม.๓/๕ เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่าง งานดนตรี ของตนเองและผู้อื่น ศ ๒.๒ ม.๓/๒ อภิปรายลักษณะเด่นที่ท้าให้งานดนตรีนั้น ได้รับการยอมรับ 6 ศ ๒.๑ ม.๓/๗ นำเสนอหรือจัดการแสดงดนตรีที่เหมาะสม โดยการบูรณาการ กับสาระการเรียนรู้อื่นในกลุ่มศิลปะ ศ ๒.๑ ม.๓/๒ ร้องเพลง เล่นดนตรี เดี่ยวและรวมวง โดยเน้นเทคนิค การร้อง การเล่น การแสดงออก และคุณภาพเสียง 7 ศ ๒.๑ ม.๓/๖ อธิบายเกี่ยวกับอิทธิพลของดนตรีที่มีต่อบุคคล และสังคม ศ ๒.๒ ม.๓/๑ บรรยายววิ ัฒนาการ ของดนตรี แต่ละยุคสมัย สาระที่ ๓ นาฏศิลป์ กลุ่มที่ ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัดปลายทาง มาตรฐาน ศ ๓.๑ เข้าใจและแสดงออกทางนาฏศิลป์อย่างสร้างสรรค์ วิเคราะห์ วิพากษ์วิจารณ์ คุณค่า นาฏศิลป์ถ่ายทอดความรู้สึกความคิดอย่างอิสระชื่นชม และประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน 8 ศ ๓.๑ ม.๓/๑ ระบุโครงสร้างของบทละครโดยใช้ศัพท์ ทางการละคร ศ ๓.๑ ม.๓/๔ มีทักษะในการ แปลความและการสื่อสารผ่าน ศ ๓.๑ ม.๓/๓ มีทักษะในการใช้ความคิดในการพัฒนารูปแบบ การแสดง การแสดง ศ ๓.๑ ม.๓/๗ นำเสนอแนวคิดจากเนื้อเรื่อง ของการแสดงที่ สามารถนำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวัน 9 ศ ๓.๑ ม.๓/๒ ใช้นาฏยศัพท์หรือศัพท์ทางการละครที่ เหมาะสมบรรยายเปรียบเทียบการแสดงอากัปกิริยาของผู้คน ในชีวิตประจำวันและในการแสดง ศ ๓.๑ ม.๓/๕ วิจารณ์เปรียบเทียบ งานนาฏศิลป์ที่มีความแตกต่างกัน
กลุ่มที่ ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัดปลายทาง ศ ๓.๑ ม.๓/๖ ร่วมจัดงานการแสดงในบทบาทหน้าที่ต่างๆ โดยใช้ความรู้เรื่ององค์ประกอบ นาฏศิลป์ มาตรฐาน ศ ๓.๒ เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างนาฏศิลป์ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม เห็นคุณค่าของนาฏศิลป์ ที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น ภูมิปัญญาไทยและสากล 10 ศ ๓.๒ ม.๓/๑ ออกแบบ และสร้างสรรค์อุปกรณ์และเครื่องแต่งกาย เพื่อแสดงนาฏศิลป์และละครที่มาจากวัฒนธรรมต่าง ๆ ศ ๓.๒ ม.๓/๒ อธิบายความสำคัญ และบทบาทของนาฏศิลป์และ ศ ๓.๒ ม.๓/๓ แสดงความคิดเห็นในการอนุรักษ์ การละครในชีวิตประจำวัน รวม 32 ตัวชี้วัด 22 ตัวชี้วัดระหว่างทาง 10 ตัวชี้วัดปลายทาง
คำอธิบายรายวิชา (รายวิชาพื้นฐาน) ศ ๒๓๑๐๑ ศิลปะ กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ (ภาคเรียนที่ ๑) เวลา ๔0 ชั่วโมง /ภาคเรียน/ 1.0 หน่วยกิต ทัศนศิลป์ 3 ศึกษาวิเคราะห์สิ่งแวดล้อมและงานทัศนศิลป์ที่เลือกมาโดยใช้ความรู้เรื่องทัศนธาตุ และหลักการ ออกแบบ เทคนิค วิธีการ ของศิลปินในการสร้างงาน ทัศนศิลป์ วิธีการใช้ ทัศนธาตุ และหลักการออกแบบใน การสร้างงานทัศนศิลป์ของตนเองให้มีคุณภาพ การสร้างงานทัศนศิลป์อย่างน้อย 3 ประเภทการผสมผสานวัสดุ ต่าง ๆ ในการสร้างงานทัศนศิลป์โดยใช้หลักการออกแบบ สร้างงานทัศนศิลป์ทั้ง 2 มิติ และ 3 มิติ เพื่อ ถ่ายทอดประสบการณ์และจินตนาการ สร้างสรรค์งานทัศนศิลป์สื่อความหมายเป็นเรื่องราวโดยประยุกต์ใช้ ทัศนธาตุ และหลักการออกแบบ รูปแบบ เนื้อหาและคุณค่าในงานทัศนศิลป์ของตนเอง และผู้อื่น หรือของ ศิลปิน สร้างสรรค์งานทัศนศิลป์เพื่อบรรยายเหตุการณ์ต่าง ๆ โดยใช้เทคนิคที่หลากหลาย งานทัศนศิลป์และ ทักษะที่จำเป็นในการประกอบอาชีพ เลือกงานทัศนศิลป์โดยใช้เกณฑ์ที่กำหนดขึ้นอย่างเหมาะสม และนำไปจัด นิทรรศการ งานทัศนศิลป์ที่สะท้อนคุณค่าของวัฒนธรรม และเปรียบเทียบความแตกต่างของงานทัศนศิลป์ใน แต่ละยุคสมัยของวัฒนธรรมไทยและสากล โดยใช้กระบวนการคิดวิเคราะห์ การอภิปราย กระบวนการกลุ่ม การสืบค้นข้อมูลและการบันทึกข้อมูล เพื่อให้เกิดความรู้ ความเข้าใจ และเห็นคุณค่าของการนำความรู้ไปใช้ให้ เกิดประโยชน์ในการดำเนินชีวิตประจำวัน รหัสตัวชี้วัด รวมทั้งหมด 13 ตัวชี้วัด ตัวชี้วัดระหว่างทาง 9 ตัวชี้วัด ศ 1.1 ม.3/1, ม.3/2, ม.3/3, ม.3/4, ม.3/5, ม.3/8, ม.3/9, ม.3/10 ศ 1.2 ม.3/1 ตัวชี้วัดปลายทาง 4 ตัวชี้วัด ศ 1.1 ม.3/6, ม.3/7, ม.3/11 ศ 1.2 ม.3/2
คำอธิบายรายวิชา (รายวิชาพื้นฐาน) ศ ๒๓๑๐๒ ศิลปะ กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ (ภาคเรียนที่ ๒) เวลา ๔0 ชั่วโมง /ภาคเรียน/ 1.0 หน่วยกิต ดนตรี ศึกษาวิเคราะห์องค์ประกอบที่ใช้ในงานดนตรีและงานศิลปะอื่น เทคนิคและการแสดงออกในการร้อง เพลง เล่นดนตรีเดี่ยวและรวมวง แต่งเพลงสั้น ๆ จังหวะง่าย ๆ การเลือกใช้องค์ประกอบดนตรีในการ สร้างสรรค์งานดนตรีของตนเอง ความแตกต่างระหว่างงานดนตรีของตนเองและผู้อื่น อิทธิพลของดนตรีที่มีต่อ บุคคลและสังคม นำเสนอหรือจัดการแสดงดนตรีที่เหมาะสมโดยการบูรณาการกับสาระการเรียนรู้อื่นในกลุ่ม ศิลปะ วิวัฒนาการของดนตรีแต่ละยุคสมัย และลักษณะเด่นที่ทำให้งานดนตรีนั้นได้รับการยอมรับ โดยใช้ กระบวนการคิดวิเคราะห์ การอภิปราย กระบวนการกลุ่ม การสืบค้นข้อมูลและการบันทึกข้อมูล เพื่อให้เกิด ความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถในการสื่อสารและเห็นคุณค่าของการนำความรู้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ในการ ดำเนินชีวิตประจำวัน นาฏศิลป์ ศึกษาวิเคราะห์โครงสร้างของบทละครโดยใช้ศัพท์ทางการละคร นาฏยศัพท์หรือศัพท์ทางการละคร ที่ เหมาะสม บรรยายเปรียบเทียบการแสดงอากัปกิริยาของผู้คนในชีวิตประจำวันและในการแสดงการใช้ความคิด ในการพัฒนารูปแบบการแสดง การแปลความและการสื่อสารผ่านการแสดง การวิจารณ์เปรียบเทียบงาน นาฏศิลป์ที่มีความแตกต่างกันโดยใช้ความรู้เรื่ององค์ประกอบนาฏศิลป์ การแสดงในบทบาทหน้าที่ต่าง ๆ การ เสนอแนวคิดจากเนื้อเรื่องของการแสดงที่สามารถนำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันการออกแบบและสร้างสรรค์ อุปกรณ์และเครื่องแต่งกาย เพื่อแสดงนาฏศิลป์และละครที่มาจากวัฒนธรรมต่าง ๆ ความสำคัญและบทบาท ของนาฏศิลป์และการละครในชีวิตประจำวันและการแสดงความคิดเห็นในการอนุรักษ์นาฏศิลป์ โดยใช้ กระบวนการคิดวิเคราะห์ การอภิปราย กระบวนการกลุ่ม การสืบค้นข้อมูลและการบันทึกข้อมูล เพื่อให้เกิด ความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถในการสื่อสารและเห็นคุณค่าของการนำความรู้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ในการ ดำเนินชีวิตประจำวัน รหัสตัวชี้วัด รวมทั้งหมด 19 ตัวชี้วัด ตัวชี้วัดระหว่างทาง 13 ตัวชี้วัด ศ 2.1 ม.3/1, ม.3/4, ม.3/5, ม.3/6, ม.3/7 ศ 2.2 ม.3/2 ศ 3.1 ม.3/1, ม.3/2, ม.3/3, ม.3/6, ม.3/7 ศ 3.2 ม.3/1, ม.3/3 ตัวชี้วัดปลายทาง 6 ตัวชี้วัด ศ 2.1 ม.3/2, ม.3/3 ศ 2.2 ม.3/1 ศ 3.1 ม.3/4, ม.3/5 ศ 3.2 ม.3/2
โครงสร้างรายวิชาศิลปะ รหัสวิชา ศ ๒๓๑๐๑ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ เวลา ๘๐ ชั่วโมง สาระทัศนศิลป์ (๔๐ ชั่วโมง) ลำดับที่ ชื่อหน่วยการเรียนรู้ ตัวชี้วัด ระหว่างทาง ตัวชี้วัด ปลายทาง สาระสำคัญ เวลา (ชั่วโมง) น้ำหนัก คะแนน ๑ หลักการสร้างงาน ทัศนศิลป์ ศ 1.1 ม.3/1 ศ 1.1 ม.3/7 -การวาดเส้นจากการศึกษา ธรรมชาติ -การวาดเส้นพื้นฐาน -การสร้างสรรค์งาน ทัศนศิลป์ -ทัศนศิลป์กับการสะท้อน คุณค่าของวัฒนธรรม ๕ ๑๕ ๒ เทคนิค วิธีการของศิลปิน ในการสร้างงานทัศนศิลป์ ศ 1.1 ม.3/2 ศ 1.1 ม.3/3 ศ 1.1 ม.3/8 ศ 1.1 ม.3/9 ศ 1.2 ม.3/1 -อารมณ์ความรู้สึกกับงาน ศิลปะ - ภาพเหมือน -สัดส่วนมนุษย์ -ศิลปะกับสังคม ๖ ๕ ๓ การสร้างงานทัศนศิลป์ ศ 1.1 ม.3/4 -งานจิตรกรรม -งานประติมากรรม -ภาพพิมพ์ -สื่อผสม -การใช้ตัวอักษรในงาน ทัศนศิลป์ ๕ ๕ ๔ การออกแบบ สร้างสรรค์งานสื่อผสม ศ 1.1 ม.3/5 - ทักษะในการผสมผสาน วัสดุ - การสร้างสรรค์ศิลปะจาก วัสดุเหลือใช้และจากวัสดุ สำเร็จ -การสร้างสรรค์งานวัสดุของ ศิลปินไทย ๔ ๕ ๕ การสร้างงาน 2 มิติ และ 3 มิติ ศ 1.1 ม.3/6 -งานทัศนศิลป์ 2 มิติ และ 3 มิติ -ศิลปะแบบเหมือนจริง -ศิลปะแบบกึ่งเหมือนจริงกึ่ง นามธรรม -ศิลปะแบบนามธรรม ๕ ๕
-ศิลปะแนวจัดวางและการ ติดตั้งงานศิลปะใน สภาพแวดล้อม ๖ อาชีพทางทัศนศิลป์และ ทักษะที่จำเป็นในการ ประกอบอาชีพ ศ 1.1 ม. 3/10 ศ 1.1 ม. 3/11 - ศิลปินกับงานทัศนศิลป์ - การออกแบบงานพิมพ์ และการออกแบบผลิตภัณฑ์ -การประกอบอาชีพด้าน ศิลปะการออกแบบ -อาชีพด้านศิลปะการ ออกแบบในท้องถิ่น -หลักการจัดนิทรรศการ ศิลปะ ๕ ๕ ๗ การจัดนิทรรศการผลงาน ทัศนศิลป์ ศ 1.1 ม. 3/11 - ประเภทของการจัดแสดง -องค์ประกอบของ นิทรรศการศิลปะ -การเตรียมการออกแบบ นิทรรศการศิลปะ -การคัดเลือกผลงาน ทัศนศิลป์เพื่อจัดแสดง นิทรรศการศิลปะ ๕ ๕ ๘ วิวัฒนาการของศิลปะไทย และสากล ศ 1.2 ม.3/2 -การคัดเลือกผลงาน ทัศนศิลป์เพื่อจัดแสดง นิทรรศการศิลปะ -ศิลปะไทยสมัย รัตนโกสินทร์ - ศิลปะสากล ๕ ๕
สาระที่ ๒ ดนตรี (๒๐ ชั่วโมง) ลำดับที่ ชื่อหน่วยการเรียนรู้ ตัวชี้วัด ระหว่างทาง ตัวชี้วัด ปลายทาง สาระสำคัญ เวลา (ชั่วโมง) น้ำหนัก คะแนน ๑ องค์ประกอบงานดนตรี ศ 2.1 ม.3/1 - -องค์ประกอบของงาน ดนตรี -การเปรียบเทียบ องค์ประกอบในงานดนตรี และศิลปะ ๓ ๕ ๒ การขับร้องและบรรเลง ดนตรี - ศ 2.1 ม.3/2 -เทคนิคและการแสดงออก ในการขับร้องเดี่ยว -เทคนิคและการแสดงออก ในการขับร้องหมู่ -เทคนิคและการแสดงออก ในการบรรเลงดนตรีรวมวง ๔ ๑๐ ๓ หลักการประพันธ์เพลง ศ 2.1 ม.3/4 ศ 2.1 ม.3/3 -หลักการประพันธ์เพลง -การเลือกใช้องค์ประกอบ ในการสร้างสรรค์บทเพลง ๒ ๕ ๔ การเปรียบเทียบงาน ดนตรี ศ 2.1 ม.3/5 - -การเปรียบเทียบงานดนตรี ๒ ๕ ๕ อิทธิพลทางดนตรี ศ 2.1 ม.3/6 ศ 2.2 ม.3/2 - -อิทธิพลของดนตรีที่มีต่อ บุคคลและสังคม -ปัจจัยที่ทำให้งานดนตรี ได้รับการยอมรับ ๒ ๑๐ ๖ การจัดแสดงดนตรี ศ 2.1 ม.3/7 - -การเลือกวงดนตรีและการ เลือกบทเพลง -การเลือกและจัดเตรียม สถานที่ในการจัดการแสดง ดนตรี -การเตรียมบุคลากรในการ จัดการแสดงดนตรี -การเตรียมอุปกรณ์ เครื่องมือ และการจัด รายการแสดง -การจัดการแสดงดนตรี ๕ ๑๐ ๗ วิวัฒนาการของดนตรี - ศ 2.2 ม.3/1 -ประวัติดนตรีไทยยุคสมัย ต่าง ๆ ๒ ๕
-ประวัติดนตรีไทยยุคสมัย ต่าง ๆ
สาระที่ ๓ นาฏศิลป์ (๒๐ ชั่วโมง) ลำดับที่ ชื่อหน่วยการเรียนรู้ ตัวชี้วัด ระหว่างทาง ตัวชี้วัด ปลายทาง สาระสำคัญ เวลา (ชั่วโมง) น้ำหนัก คะแนน ๑ ละคร ศ 3.1 ม.3/1 ศ 3.1 ม.3/7 - - องค์ประกอบของละคร -ละครกับชีวิต ๒ ๕ ๒ นาฏยศัพท์และภาษาท่า - ศ 3.2 ม.3/2 -นาฏยศัพท์ -ภาษาท่า ๒ ๑๐ ๓ รำวงมาตรฐาน - ศ 3.2 ม.3/2 -การแสดง รำวงมาตรฐาน -รำวงมาตรฐานเพลง หญิงไทยใจงาม ๒ ๑๐ ๔ การแสดงนาฏศิลป์ ศ 3.1 ม.3/3 - -การแสดงเป็นหมู่ : เซิ้ง โปงลาง (1) -การแสดงเดี่ยว : รำ มโนราห์บูชายัญ (1) -การแสดงละคร (1) -การแสดงเป็นชุดเป็นตอน : รำฉุยฉายวันทอง (1) ๘ ๕ ๕ การประดิษฐ์ท่ารำ - ศ 3.1 ม.3/4 -การประดิษฐ์ท่ารำ ๑ ๕ ๖ การเปรียบเทียบ องค์ประกอบของ นาฏศิลป์ - ศ 3.1 ม.3/5 -องค์ประกอบของนาฏศิลป์ ๑ ๕ ๗ สร้างสรรค์งานแสดง - ศ 3.1 ม.3/5 ศ 3.2 ม.3/1 -วิธีการเลือกการแสดง -การออกแบบและ สร้างสรรค์อุปกรณ์และ เครื่องแต่งกายเพื่อการ แสดงนาฏศิลป์ ๒ ๕ ๘ นาฏศิลป์และการละคร ศ 3.2 ม.3/3 ศ 3.2 ม.3/2 -ความสำคัญและบทบาท ของนาฏศิลป์และการละคร ในชีวิตประจำวัน -การอนุรักษ์นาฏศิลป์ ๒ ๕ ระหว่างเรียน ๘๐ คะแนนสอบ ๒๐ รวมตลอดปีการศึกษา ๘๐ ๑๐๐
แนวการจัดการเรียนรู้ การจัดการเรียนรู้ เป็นกระบวนการในการนำหลักสูตรสู่การปฏิบัติในการพัฒนาผู้เรียนให้มีคุณสมบัติ ตามเป้าหมายหลักสูตร โดยการคัดสรรกระบวนการเรียนรู้ จัดการเรียนรู้เพื่อช่วยให้ผู้เรียนเรียนรู้ผ่านสาระที่ กำหนดไว้ในหลักสูตร กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ รวมทั้งปลูกฝังเสริมสร้างคุณลักษณะอันพึงประสงค์ พัฒนา ทักษะต่างๆ อันเป็นสมรรถนะสำคัญเพื่อให้ผู้เรียนบรรลุตามเป้าหมาย ดังนี้ 1. หลักการจัดการเรียนรู้ การจัดการเรียนรู้จัดให้ผู้เรียนมีความรู้ ความสามารถตามมาตรฐานการเรียนรู้ สมรรถนะ สำคัญ และคุณลักษณะอันพึงประสงค์ตามที่กำหนดไว้ในหลักสูตรของโรงเรียน......... โดยยึดหลักดังนี้ 1.1. ผู้เรียนมีความสำคัญที่สุด 1.2. เชื่อว่าทุกคนมีความสามารถเรียนรู้และพัฒนาตนเองได้ 1.3. ยึดประโยชน์ที่เกิดกับผู้เรียน 1.4. ส่งเสริมให้ผู้เรียน สามารถพัฒนาตามธรรมชาติและเต็มตามศักยภาพ 1.5. คำนึงถึงความแตกต่างระหว่างบุคคลและพัฒนาการทางสมอง 1.6. เน้นให้ความสำคัญทั้งความรู้ และคุณธรรม 2. กระบวนการเรียนรู้ การจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ กระบวนการเรียนรู้ที่จำเป็นสำหรับผู้เรียน ดังนี้ 2.1. กระบวนการเรียนรู้แบบบูรณาการ 2.2. กระบวนการสร้างความรู้ 2.3. กระบวนการคิด 2.4. กระบวนการเผชิญสถานการณ์และแก้ปัญหา 2.5. กระบวนการปฏิบัติ ลงมือทำจริง 2.6. กระบวนการจัดการ 2.7. กระบวนการเรียนรู้ของตนเอง 2.8. กระบวนการพัฒนาลักษณะนิสัย 3. การออกแบบการจัดการเรียนรู้ ครูผู้สอนออกแบบการจัดการเรียนรู้ ตามมาตรฐานการเรียนรู้ ตัวชี้วัด สมรรถนะสำคัญของ ผู้เรียน คุณลักษณะอันพึงประสงค์ และสาระการเรียนรู้ที่เหมาะสมกับผู้เรียน โดยเลือกใช้วิธีสอนและเทคนิค การสอน สื่อ/แหล่งเรียนรู้ การวัดและประเมินผล เพื่อให้ผู้เรียนได้พัฒนาเต็มตามศักยภาพและบรรลุตาม เป้าหมายที่กำหนด ในหลักสูตรสถานศึกษา 4. บทบาทของผู้สอนและผู้เรียน 4.1 บทบาทผู้สอน ในการจัดการเรียนรู้ ผู้สอนควรปรับบทบาทของตนเอง ดังนี้ 4.1.1 ผู้สอนเป็นผู้จัดทำให้เกิดการเรียนรู้ กำหนดบริบทของการเรียนรู้ให้ผู้เรียนใช้ ความคิดให้ซับซ้อนยิ่งขึ้นกำหนดให้ผู้เรียนเห็นปัญหาที่มีขอบเขตกว้างขวาง กระตุ้นให้ผู้เรียนเห็นว่าปัญหานั้น เป็นปัญหาของเขา
4.1.2 จัดบรรยากาศการเรียนรู้ให้เหมาะสมโดยควบคุมกระบวนการการเรียนรู้ให้ บรรลุเป้าหมายตามที่กำหนดไว้ 4.1.3 เป็นผู้ชี้แนะไม่ใช่ชี้นำ แสดงความคิดเห็นและให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์แก่ผู้เรียน ตามโอกาสที่เหมาะสม (ต้องคอยสังเกตพฤติกรรมการเรียนรู้ของผู้เรียนและบรรยากาศการเรียนที่เกิดขึ้นอยู่ ตลอดเวลา) 4.1.4 เปิดโอกาสให้ผู้เรียนรู้จักสังเกต มีส่วนร่วมในกิจกรรมการเรียนโดยทั่วถึงกัน ตลอดจนรับฟังและสนับสนุนส่งเสริมให้กำลังใจแก่ผู้เรียน ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้เรียน ยอมรับความ แตกต่างระหว่างบุคคล 4.1.5 มีปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับผู้เรียนทำให้บรรยากาศในการเรียนการสอนเกิดความเป็น กันเองและมีความเป็นมิตรที่ดีต่อกัน คอยช่วยแก้ปัญหาให้ผู้เรียนครูจึงควรมีความเป็นมิตร 4.1.6 ช่วยเชื่อมโยงความคิดเห็นของผู้เรียนและสรุปผลการเรียนรู้ตลอดจนส่งเสริม และนำทางให้ผู้เรียนได้รู้วิธีวิเคราะห์พฤติกรรมการเรียนรู้เพื่อผู้เรียนจะได้นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ได้ 4.1.7 การจัดเวลาสอนควรจัดให้ยืดหยุ่นเหมาะสมกับเวลาที่ให้ผู้เรียนได้ลงมือปฏิบัติ กิจกรรมผู้สอนต้องพยายามเปิดโอกาสให้ผู้เรียนได้ลงมือปฏิบัติกิจกรรมภายในเวลาที่เหมาะสมไม่มากหรือน้อย ไป 4.2 บทบาทผู้เรียน ผู้เรียนควรมีบทบาทในการจัดการเรียนรู้ดังนี้ 4.2.1 ผู้เรียนจะมีบทบาทเป็นผู้ปฏิบัติและสร้างความรู้ไปพร้อมๆกัน 4.2.2 มีปฏิสัมพันธ์กับผู้เรียนด้วยกันโดยใช้กระบวนการกลุ่ม แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ยอมรับ ความคิดเห็นของผู้อื่น ฝึกความเป็นผู้นำและผู้ตามที่ดี 4.2.3 มีความกระตือรือร้นในการเรียนรู้มีความยินดีร่วมกิจกรรมทุกครั้งด้วยความสมัคร ใจ 4.2.4 เรียนรู้ได้เองกล้าแสดงออก กล้าเสนอความคิดอย่างสร้างสรรค์รู้จักแสวงหา ความรู้จากแหล่งความรู้ต่างๆที่มีอยู่ด้วยตนเอง 4.2.5 ตัดสินปัญหาต่างๆอย่างมีเหตุผลเคารพกติกาทางสังคม รับผิดชอบต่อส่วนรวม 4.2.6 มีความสามารถในการเชื่อมโยงความรู้เดิมเข้ากับความรู้ใหม่ มีผลงานที่ สร้างสรรค์ 4.2.7 วิเคราะห์พฤติกรรมของตนเองและผู้อื่นได้ 4.2.8 ให้ความช่วยเหลือกันและกันรู้จักรับผิดชอบงานที่ตนเองทำอยู่และที่ได้รับ มอบหมาย 4.2.9 นำสิ่งที่เรียนรู้ไปประยุกต์ใช้ประโยชน์ในชีวิตจริงได้ 4.2.10 มีเจตนคติที่ดีต่อการเรียนรู้ รักการอ่าน กล้าซักถาม 4.2.11 มีการบันทึกความรู้อย่างเป็นระบบ สามารถนำความรู้ไปใช้ประโยชน์ได้
การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ การวัดและประเมินผลกลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ เป็นการวัดและประเมินผลที่อยู่ในกระบวนการ จัดการเรียนรู้ ผู้สอนดำเนินการเป็นปกติและสม่ำเสมอ ใช้วิธีการที่หลากหลายตามสภาพจริงให้สอดคล้องกับ เนื้อหาและทักษะที่ต้องการวัด ในการจัดการเรียนการสอน ใช้เทคนิคการประเมินอย่างหลากหลาย เช่น การ ซักถาม การสังเกต การตรวจการบ้าน การประเมินโครงงาน การประเมินชิ้นงาน/ ภาระงาน แฟ้มสะสมงาน การใช้แบบทดสอบ ฯลฯ โดยผู้สอนเป็นผู้ประเมินเองหรือเปิดโอกาสให้ผู้เรียนประเมินตนเอง เพื่อนประเมิน เพื่อน หรือผู้ปกครองร่วมประเมิน แนวทางการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัดปลายทาง และเกณฑ์การตัดสิน ผลการเรียน การจัดการเรียนการสอนและการวัดและประเมินผลของครูเกิดความยืดหยุ่น คล่องตัว และผู้เรียนได้ เข้าถึงองค์ความรู้ใหม่ ๆ เพื่อการพัฒนาตนเองที่ตอบสนองกับการเปลี่ยนแปลง ของสังคมโลก สำนักงาน คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานจึงกำหนดแนวทางการวัดและประเมินผล การเรียนรู้ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัดปลายทาง และเกณฑ์การตัดสินผลการเรียน ดังนี้ ๑. การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตัวชี้วัดระหว่างทางและตัวชี้วัดปลายทางตัวชี้วัดระหว่าง ทางและ ตัวชี้วัดปลายทางที่สถานศึกษานำไปใช้ในการกำหนดโครงสร้างรายวิชา การออกแบบการจัดกิจกรรม การ เรียนรู้ และการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ ให้ผู้เรียนได้รับการพัฒนาให้บรรลุคุณภาพตามตัวชี้วัดที่กำหนด สถานศึกษาสามารถดำเนินการได้ดังนี้ ๑.๑ ตัวชี้วัดระหว่างทางเป็นตัวชี้วัดที่ใช้ในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้และเน้น การประเมินใน ระหว่างการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ ที่เป็นการประเมินเพื่อพัฒนาผู้เรียนเป็นหลัก (Formative Assessment) ผ ่ านมโนทัศน์ของการประเมินเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ ( Assessment for learning) และการประเมินขณะ เรียนรู้ (Assessment as learning) ด้วยวิธีการประเมินที่หลากหลายโดยเน้นการวัดและ ประเมินผลแบบไม่ เป็นทางการ (Informal Assessment) เช่น การสังเกตพฤติกรรม การสอบปากเปล่า การพูดคุย การใช้คำถาม การเขียนสะท้อนการเรียนรู้ การประเมินตนเอง เพื่อนประเมินเพื่อน เป็นต้น การวัดและประเมินผลแบบไม่ เป็นทางการ (Informal Assessment) เป็นการได้มาซึ่งข้อมูลผลการเรียนรู้ที่เน้น ผู้เรียนเป็นรายบุคคล จาก แหล่งข้อมูลหลากหลายที่ผู้สอนเก็บรวบรวมตลอดเวลา วิเคราะห์ข้อมูล ศึกษาความพร้อมและพัฒนาการของ ผู้เรียน ปรับการเรียนการสอนให้เหมาะสม และแก้ไขปัญหาการเรียนรู้ ของผู้เรียน ลักษณะของข้อมูลที่ได้ นอกเหนือจากตัวเลขหรือข้อมูลเชิงปริมาณแล้ว อาจเป็นข้อมูลบรรยายลักษณะ พฤติกรรมที่ผู้สอนเฝ้าสังเกต หรือผลการเรียนรู้ในลักษณะคำอธิบายระดับพัฒนาการ จุดแข็ง จุดอ่อน หรือปัญหา ของผู้เรียนที่พบจากการ สังเกต สัมภาษณ์ หรือวิธีการอื่น ๆ ข้อมูลที่ได้จะเป็นประโยชน์ในการพัฒนาการเรียนรู้ ของผู้เรียนเป็น รายบุคคล ช่วยให้ผู้สอนเข้าใจพฤติกรรมของผู้เรียนได้เป็นอย่างดี และเป็นวิธีการที่ยืดหยุ่น ตามสถานการณ์ และบริบทของครูผู้สอน ๑.๒ ตัวชี้วัดปลายทาง เป็นตัวชี้วัดที่ใช้ในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยเน้นที่การประเมิน ผลลัพธ์ สุดท้ายที่ต้องการให้เกิดกับผู้เรียน (Summative Assessment) ด้วยวิธีการที่หลากหลาย เน้นการวัดและ ประเมินผล แบบเป็นทางการ (formal Assessment) เช่น การประเมินการปฏิบัติ การประเมินแฟ้มสะสมงาน
การประเมินด้วยแบบทดสอบ การประเมินชิ้นงาน/ภาระงาน เป็นต้น การเก็บข้อมูลดังกล่าว ใช้ในการวัดและ ประเมินที่ได้ผลเป็นคะแนนและนำไปใช้ในการเปรียบเทียบ เช่น เปรียบเทียบระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียน เพื่อดูพัฒนาการหรือใช้เพื่อประเมินผลสัมฤทธิ์ เมื่อสิ้นสุดการสอนในแต่ละหน่วยการเรียนรู้หรือรายวิชา วิธีการและเครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลผลการเรียนรู้แบบเป็นทางการ (formal Assessment) เป็นตัวแทน ของระดับความสามารถของผู้เรียน เป็นข้อมูลที่ต้องได้มาจากวิธีการวัดที่เหมาะสมกับลักษณะข้อมูล เครื่องมือ วัด และประเมินผลมีความเที่ยงตรง (Validity) และมีความเชื่อมั่น (Reliability) มีความโปร่งใสสามารถ ตรวจสอบ และเชื่อถือได้ (Acceptable) ๒. เกณฑ์การตัดสินผลการเรียน ๒.๑ ระดับประถมศึกษา ๑) ผู้เรียนต้องมีเวลาเรียนไม่น้อยกว่าร้อยละ ๘๐ ของเวลาเรียน ๒) ผู้เรียนต้องได้รับการตัดสินตัวชี้วัดปลายทางผ่านตามเกณฑ์ที่สถานศึกษากำหนด ๓) ผู้เรียนต้องได้รับการตัดสินผลการเรียนทุกรายวิชา ๔) ผู้เรียนต้องได้รับการประเมินและมีผลการประเมินผ่านตามเกณฑ์ที่สถานศึกษา กำหนด ในการอ่าน คิดวิเคราะห์ และเขียน คุณลักษณะอันพึงประสงค์ และกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน
สื่อการเรียนรู้ และแหล่งเรียนรู้ การจัดหาสื่อการเรียนรู้ ผู้เรียนและผู้สอนจัดทำและพัฒนาขึ้นเอง และปรับปรุงเลือกใช้จากสื่อต่างๆ ที่มีอยู่รอบตัวเพื่อนำมาใช้ประกอบในการจัดการเรียนรู้ที่สามารถส่งเสริมและสื่อสารให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้ อย่างแท้จริง ดังนี้ 1. แหล่งเรียนรู้ 1.1 แหล่งเรียนรู้ภายในโรงเรียน ได้แก่ ห้องสมุด ห้องศิลปะ ศูนย์สื่อการเรียนรู้ ห้องเรียน เป็นต้น 1.2 แหล่งเรียนรู้ภายนอกโรงเรียน ได้แก่ ร้านค้า ห้างสรรพสินค้า ศูนย์การเรียนรู้ชุมชน โบราณสถาน โบราณวัตถุ เป็นต้น 2. สื่อการเรียนรู้ 2.1 สื่อสิ่งพิมพ์ได้แก่ หนังสือแบบเรียนกลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ หนังสือแบบฝึกทักษะกลุ่ม สาระการเรียนรู้ศิลปะ วารสารศิลปะ เป็นต้น 2.2 สื่อวัสดุอุปกรณ์ ได้แก่ บัตรโจทย์ปัญหา บัตรรูปภาพ บัตรประโยคสัญลักษณ์รูปทรง เรขาคณิตชนิดต่าง ๆ เป็นต้น 2.3 ใบกิจกรรม ใบความรู้ ใบงาน 2.4 สื่อเทคโนโลยีได้แก่ อินเตอร์เน็ต โซเชียลมีเดีย เป็นต้น
อภิธานศัพท์ ทัศนศิลป์ โครงสร้างเคลื่อนไหว (mobile) เป็นงานประติมากรรมที่มีโครงสร้างบอบบางจัดสมดุลด้วยเส้นลวดแข็งบาง ๆ ที่มีวัตถุรูปร่าง รูปทรง ต่าง ๆ ที่ออกแบบเชื่อมติดกับเส้นลวด เป็นเครื่องแขวนที่เคลื่อนไหวได้ด้วยกระแสลมเพียงเบา ๆ งานสื่อผสม (mixed media) เป็นงานออกแบบทางทัศนศิลป์ที่ประกอบด้วยหลายสื่อโดยใช้วัสดุหลาย ๆ แบบ เช่น กระดาษ ไม้ โลหะ สร้างความผสมกลมกลืนด้วยการสร้างสรรค์ จังหวะ (rhythm) เป็นความสัมพันธ์ของทัศนธาตุ เช่น เส้น สี รูปร่าง รูปทรง น้ำหนักในลักษณะของการซ้ำกัน สลับไป มา หรือลักษณะลื่นไหล เคลื่อนไหวไม่ขาดระยะจังหวะที่มีความสัมพันธ์ต่อเนื่องกันจะช่วยเน้นให้เกิดความเด่น หรือทางดนตรีก็คือการซ้ำกันของเสียงในช่วงเท่ากันหรือแตกต่างกันจังหวะให้ความรู้สึกหรือความพอใจทาง สุนทรียภาพในงานศิลปะ ทัศนธาตุ (visual elements) สิ่งที่เป็นปัจจัยของการมองเห็นเป็นส่วนต่าง ๆ ที่ประกอบกันเป็นภาพ ได้แก่ เส้น น้ำหนัก ที่ว่าง รูปร่าง รูปทรง สี และลักษณะพื้นผิว ทัศนียภาพ (perspective) วิธีเขียนภาพของวัตถุให้มองเห็นว่ามีระยะใกล้ไกล ทัศนศิลป์ (visual art) ศิลปะที่รับรู้ได้ด้วยการเห็น ได้แก่ จิตรกรรม ประติมากรรม ภาพพิมพ์ และงานสร้างสรรค์อื่น ๆ ที่รับรู้ ด้วยการเห็น ภาพปะติด (collage) เป็นภาพที่ทำขึ้นด้วยการใช้วัสดุต่าง ๆ เช่น กระดาษ ผ้า เศษวัสดุธรรมชาติ ฯลฯ ปะติดลงบน แผ่นภาพด้วยกาวหรือแป้งเปียก วงสีธรรมชาติ (color circle) คือวงกลมซึ่งจัดระบบสีในแสงสีรุ้งที่เรียงกันอยู่ในธรรมชาติ สีวรรณะอุ่น จะอยู่ในซีกที่มีสีแดงและ เหลือง ส่วนสีวรรณะเย็นอยู่ในซีกที่มีสีเขียว และสีม่วง สีคู่ตรงข้ามกันจะอยู่ตรงกันข้ามในวงสี วรรณะสี (tone) ลักษณะของสีที่แบ่งตามความรู้สึกอุ่นหรือเย็น เช่น สีแดง อยู่ในวรรณะอุ่น (warm tone) สีเขียวอยู่ในวรรณะเย็น (cool tone)
สีคู่ตรงข้าม (complementary colors) สีที่อยู่ตรงกันข้ามกันในวงสีธรรมชาติเป็นคู่สีกัน คือ สีคู่ที่ตัดกันหรือต่างจากกันมากที่สุด เช่น สีแดง กับสีเขียว สีเหลืองกับสีม่วง สีน้ำเงินกับสีส้ม องค์ประกอบศิลป์ (composition of art) วิชาหรือทฤษฎีที่เกี่ยวกับการสร้างรูปทรงในงานทัศนศิลป์ ดนตรี การดำเนินทำนอง (melodic progression) 1. การก้าวเดินไปข้างหน้าของทำนอง 2. กระบวนการดำเนินคอร์ดซึ่งแนวทำนองขยับทีละขั้น ความเข้มของเสียง (dynamic) เสียงเบา เสียงดัง เสียงที่มีความเข้มเสียงมากก็ยิ่งดังมากเหมือนกับ loudness ด้นสด เป็นการเล่นดนตรีหรือขับร้อง โดยไม่ได้เตรียมซ้อมตามโน้ตเพลงมาก่อน ผู้เล่นมีอิสระในการกำหนด วิธีปฏิบัติเครื่องดนตรีและขับร้อง บนพื้นฐานของเนื้อหาดนตรีที่เหมาะสม เช่น การบรรเลง ในอัตราความเร็วที่ ยืดหยุ่น การบรรเลงด้วยการเพิ่มหรือตัดโน้ตบางตัว บทเพลงไล่เลียน (canon) แคนอน มาจากภาษากรีก แปลว่า กฎเกณฑ์ หมายถึงรูปแบบบทเพลงที่มีหลายแนวหรือดนตรีหลาย แนว แต่ละแนวมีทำนองเหมือนกัน แต่เริ่มไม่พร้อมกันแต่ละแนว จึงมีทำนองที่ไล่เลียนกันไปเป็นระยะเวลายาว กว่าการเลียนทั่วไป โดยทั่วไปไม่ควรต่ำกว่า 3 ห้อง ระยะขั้นคู่ระหว่างสองแนว ที่เลียนกันจะห่างกันเป็นระยะ เท่าใดก็ได้ เช่น แคนอนคู่สอง หมายถึง แคนอนที่แนวทั้งสอง เริ่มที่โน้ตห่างกันเป็นระยะคู่ 5 และรักษาระยะคู่ 5 ไปโดยตลอดถือเป็นประเภทของลีลาสอดประสานแนวทำนองแบบเลียนที่มีกฎเกณฑ์เข้มงวดที่สุด ประโยคเพลง (phrase) กลุ่มทำนอง จังหวะที่เรียบเรียงเชื่อมโยงกันเป็นหน่วยของเพลงที่มีความคิดจบสมบูรณ์ในตัวเอง มักลง ท้ายด้วยเคเดนซ์ เป็นหน่วยสำคัญของเพลง ประโยคเพลงถาม - ตอบ เป็นประโยคเพลง 2 ประโยคที่ต่อเนื่องกันลีลาในการตอบรับ – ส่งล้อ – ล้อเลียนกัน อย่างสอดคล้อง เป็นลักษณะคล้ายกันกับบทเพลงรูปแบบ AB แต่เป็นประโยคเพลงสั้น ๆ ซึ่งมักจะมีอัตราความเร็วเท่ากัน ระหว่าง 2 ประโยค และความยาวเท่ากัน เช่น ประโยคเพลงที่ 1 (ถาม) มีความยาว 2 ห้องเพลง ประโยค เพลงที่ 2 (ตอบ) ก็จะมีความยาว 2 ห้องเพลง ซึ่งจะมีลีลาต่างกัน แต่สอดรับกันได้กลมกลืน ผลงานดนตรี ผลงานที่สร้างสรรค์ขึ้นมาโดยมีความเกี่ยวข้องกับการนำเสนองานทางดนตรี เช่น บทเพลง การ แสดงดนตรี เพลงทำนองวน (round)
เพลงที่ประกอบด้วยทำนองอย่างน้อย 2 แนว ไล่เลียนทำนองเดียวกัน แต่ต่างเวลาหรือจังหวะ สามารถไล่เลียนกันไปได้อย่างต่อเนื่องจนกลับมาเริ่มต้นใหม่ได้อีกไม่มีวันจบ รูปร่างทำนอง (melodic contour) รูปร่างการขึ้นลงของทำนอง ทำนองที่สมดุลจะมีทิศทางการขึ้นลงที่เหมาะสม สีสันของเสียง ลักษณะเฉพาะของเสียงแต่ละชนิดที่มีเอกลักษณ์เฉพาะต่างกัน เช่น ลักษณะเฉพาะของสีสันของเสียง ผู้ชายจะมีความทุ้มต่ำแตกต่างจากสีสันของเสียงผู้หญิง ลักษณะเฉพาะของสีสันของเสียง ของเด็กผู้ชายคน หนึ่งจะมีความแตกต่างจากเสียงเด็กผู้ชายคนอื่น ๆ องค์ประกอบดนตรี (elements of music) ส่วนประกอบสำคัญที่ทำให้เกิดเสียงดนตรี ได้แก่ทำนอง จังหวะ เสียงประสาน สีสันของเสียง และเนื้อ ดนตรี อัตราความเร็ว (tempo) ความช้า ความเร็วของเพลง เช่น อัลเลโกร(allegero) เลนโต (lento) ABA สัญลักษณ์บอกรูปแบบวรรณกรรมดนตรีแบบตรีบท หรือเทอร์นารี (ternary) ternary form สังคีตลักษณ์สามตอน โครงสร้างของบทเพลงที่มีส่วนสำคัญขยับทีละขั้นอยู่ 3 ตอน ตอนแรกและตอน ที่ 3 คือ ตอน A จะเหมือนหรือคล้ายคลึงกันทั้งในแง่ของทำนองและกุญแจเสียง ส่วนตอนที่ 2 คือ ตอน B เป็นตอนที่แตกต่างออกไป ความสำคัญของสังคีตลักษณ์นี้ คือ การกลับมา ของตอน A ซึ่งนำทำนองของส่วน แรกกลับมาในกุญแจเสียงเดิมเป็นสังคีตลักษณ์ที่ใช้มากที่สุดโดยเฉพาะในเพลงร้อง จึงอาจเรียกว่า สังคีตลักษณ์ เพลงร้อง (song form) ก็ได้ นาฏศิลป์ การตีบท การแสดงท่ารำตามบทร้อง บทเจรจาหรือบทพากย์ควรคำนึงถึงความหมายของบท แบ่งเป็นการตีบท ธรรมชาติ และการตีบทแบบละคร การประดิษฐ์ท่า การนำภาษาท่า ภาษานาฎศิลป์ หรือ นาฏยศัพท์มาออกแบบ ให้สอดคล้องสัมพันธ์กับจังหวะทำนอง บทเพลง บทร้อง ลีลา ความสวยงาม นาฏยศัพท์ ศัพท์เฉพาะทางนาฎศิลป์ ที่ใช้เกี่ยวกับการเรียกท่ารำ กิริยาที่แสดงมีส่วนศีรษะใบหน้าและไหล่ ส่วน แขนและมือ ส่วนของลำตัว ส่วนขาและเท้า บุคคลสำคัญในวงการนาฎศิลป์ เป็นผู้เชี่ยวชาญทางนาฎศิลป์ และภูมิปัญญาท้องถิ่นที่สร้างผลงาน
ภาษาท่า การแสดงท่าทางแทนคำพูด ใช้แสดงกิริยาหรืออิริยาบถ และใช้แสดงถึงอารมณ์ภายใน ส่วนขาและเท้า กิริยาแสดง เช่น กระทบ ยืดยุบ ประเท้า กระดกเท้า กระทุ้ง จรด ขยับ ซอย วางส้น ยกเท้า ถัดเท้า ส่วนแขนและมือ กิริยาที่แสดง เช่น จีบ ตั้งวง ล่อแก้ว ม้วนมือ สะบัดมือ กรายมือ ส่ายมือ ส่วนลำตัว กิริยาที่แสดง เช่น ยักตัว โย้ตัว โยกตัว ส่วนศีรษะใบหน้าและไหล่ กิริยาที่แสดง เช่น เอียงศีรษะ เอียงไหล่ กดไหล่ กล่อมไหล่ กล่อมหน้า สิ่งที่เคารพ ในสาระนาฎศิลป์มีสิ่งที่เคารพสืบทอดมา คือ พ่อแก่ หรือพระพรตฤษี ซึ่งผู้เรียนจะต้องแสดงความ เคารพ เมื่อเริ่มเรียนและก่อนแสดง องค์ประกอบนาฎศิลป์ จังหวะและทำนองการเคลื่อนไหว อารมณ์และความรู้สึก ภาษาท่า นาฎยศัพท์ รูปแบบของการ แสดง การแต่งกาย องค์ประกอบละคร การเลือกและแต่งบท การเลือกผู้แสดง การกำหนดบุคลิกของผู้แสดง การพัฒนารูปแบบของการ แสดง การปฏิบัติตนของผู้แสดงและผู้ชม