อสัญญีธรรม

1

เม่ือตอนเยน็ พ่อครูเดินออกไปนอกท่พี กั ตรงหลงั ท่ี
พกั มีตน้ มะนาวอายปุ ระมาณสิบปี พ่อครูดูมาประมาณ 3 วนั
แลว้ หนอนผีเส้ือเขาสามคั คีกนั เขาสะสมอาหาร เขากินใบ
กินกินแลว้ เขากล็ งมา บงั เอิญวา่ ท่ีบา้ นเสาเราทาเป็นไมเ้ ทียม
เคา้ ก็ข้ึนไปซอ้ นกนั ไปหาท่ีทาดกั แด้ พอ่ ครูยนื ชมนานมาก
เขามีความม่งุ มน่ั มาก บางอยา่ งเขาเกง่ กวา่ มนุษย์ เขาออก
จากไข่ป๊ ุบกพ็ ่งึ ตนเอง เขาสะสมอาหาร เพอื่ เขาจะเป็นดกั แด้
แลว้ เขาทาดกั แด้ โดยที่ไมไ่ ดไ้ ปโรงเรียน พ่อแม่เขาก็ไม่
ไดม้ านง่ั สอน ไม่ตอ้ งมานงั่ เล้ียงดู สัตวห์ ลายชนิดพอเกิดมา
เดินไดเ้ ลย เพราะเขาตอ้ งพยายามพ่งึ ตนเองใหไ้ ดม้ ากที่สุด
จริง ๆ แลว้ มนุษยเ์ ราไมไ่ ดเ้ ก่งเท่าไหร่ เป็นสตั วอ์ อ่ นแอดว้ ย
แตต่ อนน้ีแกลง้ เกง่ ทาลายโลกจนไมเ่ หลอื อะไร พอ่ ครู
เรียนรู้กบั สัตว์ เขาม่งุ มน่ั มาก เขาทาหนา้ ท่ีเขา แต่ถา้ เรามอง
ในมมุ กลบั ศนู ยน์ ้ีเป็นปี แรกที่เป็นแบบน้ี

วนั น้นั พ่อครูเดินลงไปกฎุ แมช่ ีขา้ งลา่ ง ตวั หนอนเตม็
ไปหมดเลย อนั น้ีพนั ธุ์เลก็ ๆ ตวั เลก็ ที่บา้ นพอ่ ครูตวั ใหญ่
มนั ไมใ่ ช่วิถีปกติ ถา้ เกิดเขา้ บกุ โลก เคา้ บอกเคา้ เบ่ือมนุษย์
มนุษยไ์ ม่มีศีลไม่มีธรรม มนั นบั หน่ึง สอง สาม แลว้ มนั
ขยายพนั ธุ์ มนั กินหมดเลยนะ มนุษยไ์ มม่ ีอาหารจะกินเลย

2

ถา้ มองในมุมกลบั เหมือนเขาเป็นตวั กรรม เขามาทวงหน้ี
พอ่ ครูดูวา่ ถา้ ใครมีสวนมะนาว เรียบร้อยหมดเลย เขาใช้
เวลาไม่นาน สามสี่วนั น่ีเรียบร้อยหมด แตพ่ อ่ ครูมองเขา
ในแง่น่ารัก เขามีความรับผิดชอบ เขาเก่งมาก เขาไม่ตอ้ ง
ไปโรงเรียน เขารู้ เล้ียงดูตวั เองไม่เร่ืองมาก เราเป็นมนุษย์
ผปู้ ระเสริฐ แตเ่ รื่องมา้ กมาก หนอนไมเ่ ห็นมนั ตอ้ งใชม้ ือถือ
มนั ก็มีความสุขกบั การกิน กิน กิน มนั สะสมอาหารแลว้
กเ็ ป็นดกั แด้ มนั จาศีล เป็นดกั แดห้ น่ึงอาทิตย์ โดยไมต่ อ้ งกิน
อะไรเลย มนั เป็นสัตวแ์ ปลกมาก เรียกวา่ เป็นสัตวบ์ กกไ็ ด้
ออกมาเป็นสัตวเ์ ล้ือยคลาน เพราะเป็นดกั แด้ แลว้ กเ็ ป็นสัตว์
ปี กบินได้ มนุษยเ์ ราจริง ๆ เราก็ทาได้

เราเกิดมาเป็นคน คน สมยั ก่อนเขาเอา ฅ ฅน เดี๋ยวน้ี
เปลี่ยนเป็น ค ควาย ไมร่ ู้ใครเปล่ียน คนน้ีผสมควายกบั หนู
วนุ่ วายไปหมดเลย ยง่ิ คนก็ยง่ิ วนุ่ วาย แทนทจี่ ะพฒั นาคน
ใหก้ ลายเป็นมนุษยผ์ ปู้ ระเสริฐ คาวา่ พรหมวิหาร น่ีคือที่อยู่
ของมนุษยผ์ ปู้ ระเสริฐเรียกวา่ พรหม - วิหาร เราเกิดมา
เป็นคน เป้าหมายคือพฒั นาใหเ้ ป็นมนุษยผ์ ปู้ ระเสริฐ เพอ่ื
มงุ่ สู่การเป็นอริยบคุ คล แต่ตอนน้ีเอาคนมาบม่ เพาะ ใหไ้ ป
เรียนหนงั สือ เพ่อื ใหเ้ ป็นอะไร เพอื่ ใหเ้ ป็น นกั หนกั ไปทาง

3

ใดทางหน่ึง ภาษาเหนือ นกั แปลวา่ หนกั นกั การเมอื ง
นกั การคา้ นกั ธุรกิจ นกั กฎหมาย นกั นกั นกั นกั เก่งไปใน
เร่ืองเดียว แกป้ ัญหาเร่ืองน้ีก็โผล่เร่ืองน้ี หนกั หมดเลย แบก
หวั โขน แลว้ กแ็ บกอตั ตา

วนั อาทิตยท์ ี่ผา่ นมา พอ่ ครูแสดงเร่ืองพระราหุล ที่
พระพุทธเจา้ ทรงตรัสสอนพระราหุลบอ่ ย ๆ วา่ เธออยา่
กลบั มาสู่โลกน้ีอีก จงเป็นผสู้ ารวมในปาตโิ มกข์ และ
อินทรีย๕์ จงมีสติไปแลว้ ในกาย จงเป็นผมู้ ากไปดว้ ยความ
เบ่ือหน่าย อาทิตยท์ ่ีแลว้ พอ่ ครูกบ็ รรยายแลว้ มีพอ่ คนไหน
บอกลกู วา่ เธออยา่ กลบั มาโลกอีก ฉนั ไม่อยากเห็นหนา้ เธอ
จงเป็นผสู้ ารวมในปาตโิ มกข์ และอินทรีย๕์ จงมีสติไปแลว้
ในกาย และจงเป็นผมู้ ากไปดว้ ยความเบ่ือหน่าย พวกเรา
ไมช่ อบความเบ่ือ เราชอบความสนุกสนาน มคี ำถำมมำว่ำ
อยำกให้พ่อครูช่วยขยำยคำว่ำ ปำตโิ มกข์เป็ นอย่ำงไร และ
อินทรีย์๕ เป็ นอย่ำงไร และจงเป็ นผ้มู ำกไปด้วยควำม
เบ่ือหน่ำย แล้วจะพ้นทกุ ข์ได้อย่ำงไร

ค ว า ม เบื่ อ ห น่ า ย คื อ ค ว า ม ทุ ก ข์ อ ยู่ แ ล้ ว
โอวาทปาติโมกข์ เป็ นคาสอนของพระพุทธเจา้ พระองค์
ประทานให้แก่พระสาวก สาหรับไปประกาศศาสนา

4

ถือเป็นหลกั การใหญ่ เป็นแก่นพระพทุ ธศาสนา เป็นหวั ใจ
ของพระพุทธศาสนา เป็ นคาสั่งสอนของพระพุทธเจ้า
สาหรับถือเป็ นหลกั หลกั การปฏิบตั ิในแนวเดียวกนั น้ีเป็ น
ปาติโมกข์เดียว ที่บอกให้สาวกทุกคนทาเหมือนกัน
หลกั มนั มีอยูแ่ ค่น้ี ส่วนขอ้ ปลีกย่อยน้นั มนั เป็ นนานาจิตตงั
มันเป็ นเร่ืองของจริต แต่ตอนน้ีเรามาทะเลาะกันเรื่อง
ปลีกย่อย เธอผิดกฎผิดนู่นผิดนี่ แลว้ ก็ทะเลาะกนั ท้งั บา้ น
ท้งั เมือง หลกั การของพระพุทธศาสนามีอยู่แค่น้ี เป็ นหลกั
ปฏิบตั ิในแนวทางเดียวกนั มีอยู่ 3 ขอ้ คือ

• ไม่ทาบาปท้งั ปวง หมายถึง เวน้ จากทจุ ริต คือ
ประพฤติชวั่ ดว้ ยกาย วาจา ใจ กค็ ือละชว่ั

• ยงั กศุ ลใหถ้ ึงพร้อม หมายถึง ประกอบสุจริต คือ
ประพฤตชิ อบดว้ ยกาย วาจา ใจ ก็คือทาดี

• ทาใจของตนใหผ้ อ่ งใสหมายถึงทาใจของตนใหห้ มด
จดจากเครื่องเศร้าหมอง มีโลภ โกรธ หลง เป็นตน้
สรุปส้นั ๆ คือ ทาน ศีล ภาวนา การทาดีคือการ

ใหท้ าน บางทีเราสอนลูก ลกู เป็นคนดีนะ ใหเ้ ป็นคนดี กแ็ ค่
อยา่ ทาชว่ั ใหพ้ อ่ แมเ่ ดือดร้อนเทา่ น้นั เอง เราไมเ่ คยพาลูกไป
ทาดีเลย ทาดีคือใหไ้ ดอ้ ภยั ได้ คือการใหท้ าน สลดั ความโลภ

5

ความตระหนี่ออก เร่ืองอะไรสลดั ออก แคน่ ้ีฉนั กย็ งั ไมพ่ อ
มีแต่สอนใหล้ กู โลภมาก ตอ้ งชนะถึงจะดี เราสอนลกู แบบน้ี
เป็นคนดีของเราในนยั ยะ คืออยา่ ทาอะไรที่พอ่ แม่เดือดร้อน
การทาความดีกค็ ือการใหท้ าน ส่วนศีลคือการละชวั่ เป็น
เคร่ืองมือเตือนสติเรา ไม่ใหท้ าชวั่ ภาวนาคือขดั เกลาจิต
ใหผ้ อ่ งใส สรุปง่ายๆโดยการเจริญสมถะวปิ ัสสนากรรมฐาน
เป็นเคร่ืองมือขดั เกลาจิต ถา้ เราไมเ่ ขา้ ไปในจิตในจิต เราก็
ขดั เกลาไมไ่ ด้

ตอนน้ีเราปฏิบตั ิธรรมไปที่ไหนกเ็ หมือนกนั บอกไป
ฝึกสมาธิ ไปเจริญสติ ไมไ่ ดข้ ดั เกลาจิตใหผ้ อ่ งใสเลย
เหมือนเราเป็นนกั กีฬา เราไปวิ่งอยสู่ วนลุมตอนเชา้ วงิ่ ๆ ๆ
เพราะเราอยากเป็นทีมชาติ เราตอ้ งการความแขง็ แรง แลว้
เราก็เอาความแขง็ แรงตวั น้นั ไปเบียดเบียนคนอ่ืน การชนะ
เราไดม้ าซ่ึงการทาใหค้ นอ่ืนแพ้ ถา้ ในทางธรรมะเป็นเร่ืองท่ี
ไมค่ วรทา เอาความแขง็ แรงเราไปเบียดเบียนคนอ่ืน เพือ่ เรา
จะไดช้ นะ นี่คือเป็น โลกียะธรรม เหมือนเราเจริญสติ
เหมือนกนั เราฝึกสติแลว้ เอาสติไปด่ากนั

วิธีเจริญภาวนา พระพุทธองคก์ ็ทรงสอนพระราหุล
วา่ ดว้ ยการพจิ ารณา อายตนะภายใน๖ อายตนะภายนอก๖

6

วญิ ญาณ๖ สมั ผสั ๖ เวทนา๖ สญั ญา๖ สัญเจตนา๖ ตณั หา๖
ธาต๖ุ และขนั ธ์๕ โดยความเป็นอนิจจงั ทุกขงั อนตั ตา
พจิ ารณาเรื่องน้ี เห็นความเปล่ียนแปลงของมนั อารมณ์ดีก็
เกิดข้ึน ต้งั อยู่ สลาย อารมณ์ไมด่ ีก็เกิดข้ึน ต้งั อยู่ สลาย
ทกุ อยา่ งเกิด-ดบั เกิด-ดบั เกิด-ดบั เมื่อเราสมั ผสั อารมณ์น้นั
บ่อย ๆ จิตปัจจุบนั ก็ยอมรับโดยดุษฎีวา่ ทกุ อยา่ งมนั เป็น
อนิจจงั ทุกขงั อนตั ตา มนั ไม่เที่ยง ไม่ใช่ของเราสกั อยา่ งนึง
ถา้ เราเขา้ ถึงตรงน้นั แลว้ เราจะทุกขไ์ ดอ้ ยา่ งไร อนั น้ีกล็ กู ฉนั
อนั น้ีก็แฟนฉนั อนั น้ีกภ็ รรยาฉนั อนั น้ีสามีฉนั อนั น้ีบา้ นฉนั
พอถกู ไฟไหมบ้ า้ น หรือเขาแยง่ ของฉนั ไป ฉนั กเ็ ลยทุกข์
เพราะเรา ไม่เขา้ ใจความจริงวา่ มนั ไม่ใช่ของเราสักอยา่ ง
มนั เป็นอนิจจงั ทกุ ขงั อนตั ตา

เป้าหมายคือพจิ ารณาอะไรกช็ ่าง เพอื่ ใหเ้ ราเขา้ ถึง
กฎพระไตรลกั ษณ์ เม่ือเบ่ือหน่ายในขนั ธ์๕ ยอ่ มคลาย
กาหนดั เมื่อคลายกาหนดั จิตยอ่ มหลดุ พน้ ยอ่ มมีญาณหยงั่ รู้
วา่ จิตหลุดพน้ แลว้ ความเบ่ือหน่ายที่เกิดข้ึน คือผลของการ
เจริญวปิ ัสสนา ท่ีพอ่ ครูพดู บ่อย ๆ วา่ มนั คือ นิพพทิ ารมณ์
ใครเกิดทุกข์ เกิดความเบื่อหน่ายแลว้ นิพพานอยใู่ กล้ ๆ ถา้
เราหนีความเบ่ือหน่าย ไปกลบเกลื่อนความเบ่ือหน่าย โดย

7

หนีไปเท่ียว ไปกินเหลา้ ไปเที่ยวเตร่ หาความสนุกสนาน
กลบเกลื่อนความเบ่ือน้นั เราก็ไม่เห็นทกุ ข์ เราก็ไมเ่ ห็นธรรม
ความเบ่ือหน่ายทาใหเ้ ราเห็นทุกข์ ทาใหเ้ ราจางคลายความ
ยดึ มนั่ ถือมนั่ ในขนั ธ์๕ นนั่ แหละ คือผลของการเจริญ
วปิ ัสสนา

ทาไมพระพุทธเจา้ อวยพรใหพ้ ระราหุล จงมากไป
ดว้ ยความเบ่ือหน่าย พ่อแมค่ นไหนก็สอนลกู สนุกนะลูก
เบิกบานนะ ตอ้ งการเห็นลูกมีความสุข เรารักลูกจริงหรือ
หรือเราวางแผนทาใหล้ กู ทกุ ข์ เห็นไหมคาสอนพระพทุ ธเจา้
สอนพระราหุล กบั พวกเราผคู้ รองเรือนสอนลกู มนั คนละ
เร่ืองเลย บางคนสอนลกู วา่ แม่รักลกู ลกู รักแมน่ ะ เกิดชาติ
หนา้ เราไปเกิดดว้ ยกนั อกี กอดคอกนั ไปเกิดอีก พระพทุ ธเจา้
บอกวา่ จงอยา่ กลบั มาในโลกใบน้ีอีก พอ่ ครูตอ้ งพูดความ
จริง พ่อครูสนองกิเลสตณั หาใครกไ็ ม่ได้ ถา้ เราพดู เรื่อง
จิตวิญญาณ เรื่องการปฏิบตั ิธรรมแลว้ พระพุทธเจา้ สอน
อยา่ งเดียวเทา่ น้นั คือ พน้ ทุกข์

ส่วนอินทรีย๕์ คือ ศรทั ธา วริ ิยะ สติ สมาธิ ปัญญา
พจิ ารณาทาใหม้ ากข้ึน พละ๕ คือเจริญ ทาใหอ้ ินทรียม์ าก
ข้ึน เพอ่ื เป็นเคร่ืองมือตา้ นทานกิเลส เราปฏิบตั ิมาระดบั หน่ึง

8

เรากม็ ีอินทรียพ์ ละ เราก็มีศรัทธาครูบาอาจารย์ เมื่อเรามี
ศรัทธาแลว้ ก็มีวริ ิยะระดบั นึง สติ สมาธิ ปัญญา มีอยแู่ ลว้
มนั กแ็ สดงตวั ข้ึนมาระดบั นึง แตถ่ า้ เรา ไมม่ ุ่งมนั่ ปฏิบตั ิ
สมมตุ ิวา่ อินทรียเ์ รามี 50% พอไปเจอกรรมลกู โตโตมา 80%
เปร้ียงเลย ศรัทธาท่ีมีอยหู่ ายไปเลยนะ

เมื่อหลายปี ก่อน กลมุ่ คุณหมอมาจากมกุ ดาหาร พา
ลูกชายเพิง่ จบจุฬา มาฝากพ่อครูอาทิตยห์ น่ึง นอ้ งเคา้ เป็น
โรคหอบหืดต้งั แตก่ าเนิด คุณพอ่ เป็นคุณหมอเด็ก ฉีดพ่นยา
มายส่ี ิบกวา่ ปี พอจะเกิดอาการก็พน่ ยา นอ้ งกป็ ฏิบตั ิในศาลา
มนั เกิดอาการลมชกั ในกรรมฐาน คุณหมอกห็ ายยามาฉีดพน่
คุณแม่เดินไปเดินมาทกุ ขม์ าก

พ่อครูก็นง่ั อยทู่ ่ีครัว เดก็ วิง่ มาบอก พอ่ ครูบอกไป
บอกป้าแข บอกนอ้ งใหต้ ายเลยนะ ตายเลยนะ พอ่ ครูคิดได้
วา่ เดี๋ยวนอ้ งจะไม่ไดต้ าย พ่อแม่ตายก่อน พ่อครูก็รีบมาศาลา
นอ้ งอยกู่ บั เราอาทิตยน์ ึง เขาจาเสียงพ่อครูได้ พอ่ ครูบอก
นอ้ งตายเลยลกู ตายเลย อยา่ อยเู่ ลยมนั ทรมาน วินาทีน้นั นอ้ ง
เขายอมตาย เขาก็ลม้ ลงไป นอนลงไปนิ่งพกั นึง

คุณแม่เองขาส่ันเลย เดินมาพดู ใหพ้ อ่ ครูฟังวา่ พ่อครู
เป็นใครรู้จกั มาไมน่ าน เอาลูกเรามาเส่ียงเป็นเสี่ยงตาย ตวั

9

คุณแม่เองก็เป็นโรคกระเพาะ ปฏิบตั ิแลว้ หายไง คุณหมอ
โรคกระดูกปวดหลงั จิตมนั รักษามนั กห็ าย ก็เลยพาลูกมา
ปฏิบตั ิ แต่ตอนน้นั ความรักซ่ึงแมม่ ีต่อลูก มนั หนา้ มืดตามวั
หาคนรับผิดชอบเร่ืองน้ี ทีน้ีนอ้ งเขาลกุ ข้ึนมา คุณแม่เขาถาม
วา่ นอ้ งเป็นยงั ไง เขาบอกวา่ สบาย ครับแม่ จะปฏิบตั ิอีกไหม
ลูกตอบ ปฏิบตั ิสิ

จากวนั น้นั ถึงวนั น้ีสิบกวา่ ปี นอ้ งไม่เคยมีอาการหอบ
หืดอีกเลย มนั จ่ายหน้ีกรรมไปแลว้ บางโรคมนั เกิดจาก
กระแสกรรม เราตอ้ งจ่ายหน้ีกรรมทางจิต บางโรคตอ้ งจา่ ย
ดว้ ยชีวิต เราไปเอาชีวติ เขาชีวติ นึง เราตอ้ งจ่ายแลกดว้ ยชีวติ
เมื่อเราตายในกรรมฐานแลว้ เราจ่ายแลว้ แต่ถา้ เราไมศ่ รัทธา
ต้งั มน่ั เรากลา้ ม้ยั ใคร ๆ ก็ไมก่ ลา้ พวกเราหนีหน้ีตลอด
พอทกุ ขห์ น่อยนึงไปแลว้ โทษโน่นโทษนี่ แต่พอ่ ครูไมเ่ คย
ตอ้ งใหอ้ ภยั ใคร พ่อครูเขา้ ใจ ความรักมนั เหมอื นคนตาบอด
รักจนขาดสติ ยกตวั อยา่ งวา่ ท่นี ่ีเราปฏิบตั ิ เราละชว่ั ทาดี
ขดั เกลาจิตอยทู่ ุกวนั มนั เก่ียวอะไรกบั ชีวิตเรา เกิดอุบตั ิเหตุ
นู่นอุบตั ิเหตุน่ี เราปฏิบตั ิอยทู่ ี่นี่มนั จะเกิดหรือ พระพุทธเจา้
เองตรัสรู้ธรรม เป็นพระสัมมาสัมพทุ ธเจา้ แลว้ ยงั โดน
เทวทตั เลน่ งาน พระองคย์ งั คงประชวร ไม่ใช่ปฏิบตั ิแลว้

10

โอ๊ย ฉนั ไมม่ ีอะไรกระทบฉนั เลย ถา้ เรามองในมมุ กลบั
คนที่ปฏิบตั ิธรรมยง่ิ เห็นทุกขย์ งิ่ ดี เหมือนเราไดจ้ ่ายหน้ีแลว้
ไม่เห็นทุกข์ ไมเ่ ห็นธรรม

แต่ตอนน้ีเน่ืองจากเรามคี วามอยากอยู่ เราไมต่ ้งั มนั่
ไมศ่ รัทธา พอเจออะไรหน่อยนึง ลืมหมดเลย เนื่องจาก
อินทรีย๕์ พละ๕ ยงั ไม่แขง็ แรง ก็ตอ้ งมงุ่ มนั่ เดินตอ่ ไป
ทาใหศ้ รัทธามนั เตม็ ร้อย 99 ก็ยงั ไม่ปลอดภยั กระแสกรรม
มาร้อยนึง 99 ก็แพม้ นั อีก ความรู้ทกุ วนั น้ีมนั รู้วิชาการ แต่
ไมร่ ู้เร่ืองชีวิต ไม่รู้เร่ืองกฎแห่งกรรม พอ่ ครูถามนกั วชิ าการ
บ่อย ๆ วา่ นาฬิกาสูงสุดมนั เลขไหน ทกุ คนตอบวา่ เลข 12
ถูกสอนปริญญาเอกสูงที่สุดเลข 12 พ่อครูถามวา่ เลข 6 ถึง
เลข 12 นี่กี่นาที 30 นาที เลข 6 ถึงเลข 6 ก่ีนาที 60 นาที
อนั ไหนมากกวา่ กนั สูงสุดคืนสู่สามญั เรารอบรู้เร่ือง
วิชาการ แตเ่ ราไม่รู้รอบเรื่องกฎแห่งกรรม เราถึงแกป้ ัญหา
ชีวิตไม่ได้

ส่วนสติปัฏฐาน๔ คือ กาย เวทนา จิต ธรรม เป็นฐาน
ที่ต้งั แห่งการเจริญสมถะวิปัสสนากรรมฐาน ตอ้ งอาศยั
อายตนะรับรู้ผสั สะ เวทนา และสัญญา มีสติรู้ตวั ทวั่ พร้อม
เป็นสติสัมปชญั ญะ เพ่ือใหเ้ ห็นรูปนามเกิดดบั เห็นความ

11

เป็น อนิจจงั ทกุ ขงั อนตั ตา ทาใหเ้ กิดปัญญารู้แจง้
กฎพระไตรลกั ษณ์ กฎพระไตรลกั ษณ์ คือ ลกั ษณะสาม
ประการของธรรมชาติ คือ อนิจจงั ทกุ ขงั อนตั ตา
พระพุทธเจา้ ไปตรัสรู้สิ่งน้ี มนั ไม่เท่ียง ทุกขงั คือดารงอยู่
ไดย้ าก มนั เป็นของชวั่ คราว มนั เป็นอนตั ตา มนั ไมใ่ ช่ตวั ตน
ท่ีแน่นอน เรามีม้ยั เรามี เรามีชว่ั คราว มนั อยไู่ ดล้ า้ นปี ไหม
ไม่ ร่างกายกไ็ ม่ใช่ของเราดว้ ย ร่างกายฉนั ฉนั เห็นคนแก่
ฉนั ไม่ชอบเลยคนแก่ เธอหา้ มแก่ เห็นคนเจบ็ เธอหา้ มเจบ็ นะ
ฉนั ก็ไม่ชอบ เห็นคนตายญาติพี่นอ้ งร้องไห้ ฉนั กไ็ ม่อยาก
ตาย ร่างกายเธอตอ้ งฟังฉนั นะ มนั ฟังเราไหม มนั ไมฟ่ ังเรา
เพราะมนั ไมใ่ ช่ของเรา แต่เราไปยดึ มน่ั ถือมนั่ วา่ ตวั กูของกู
พอมนั จะตายจากเรา เรากเ็ ลยทกุ ข์

พอมีตวั กู มีคนท่ีกูรกั พอคนท่ีกูรักจะถกู คนอื่น
แยง่ ไปหรือเขาไม่รักกู กูก็เลยทุกข์ ท้งั หมดคือเราไมเ่ ขา้ ใจ
ความจริงวา่ มนั เป็นอนิจจงั ทกุ ขงั อนตั ตา น่ีฟังพ่อครู
พูดเขา้ ใจแตไ่ ม่เขา้ จิต สมองรู้แต่จิตไมร่ ู้ แลว้ ก็วางไม่ลง
เพราะเราตดิ แลว้ เรากต็ อ้ งมาปฏิบตั ิ แตก่ ารปฏิบตั ิก็อยา่
คา้ กาไรเกินควร เราสร้างกรรมมา ไม่รู้ก่ีแสนกปั ก่ีลา้ นชาติ
ปฏิบตั ิไมก่ ี่ปี บอกทาไมยงั ไมบ่ รรลุธรรม คา้ กาไรเกินควร

12

ทาบญุ ไปร้อย สาธุขอใหถ้ ูกรางวลั ที่หน่ึง เราปฏิบตั ิธรรม
แบบไมต่ ้งั มนั่ ภาษาองั กฤษบอกไม่Totally ไมศ่ รัทธาต้งั มนั่
พอเจอกระทบป๊ บุ เซเลย แลว้ อา้ งโน่นอา้ งนี่ ดีไมด่ ีอา้ งไป
อา้ งมา สร้างวจีกรรมอกี

มีแนวทางนึงซ่ึงใช้วิธีเจริญฌาน คือเน้นไปที่จิต
ฝ่ ายเดียว เขา้ ไปสู่นิโรธสมาบตั ิ มีแต่ความว่างเปล่า ไม่มี
สัญญาใด ๆ หลายคนพอเข้าไป ก็ไปติดฌาน วา้ ง ว่าง
เราคิดว่าน่ันคือนิพพาน ไม่มีสัญญาอะไรเลย สภาวะน้ี
เป็ นสภาวธรรมอย่างหน่ึง ซ่ึงเขาเรี ยกว่า อสัญญีธรรม
ภาษาไทยเราบอกสัญญีสัญญา สัญญีก็คือสัญญานน่ั แหละ
เขาเรียกว่าเป็ นธรรมะ เป็ นสภาวะธรรมซ่ึงไม่มีสัญญา
ปราศจากสัญญา คนพวกน้ีตายแลว้ ไปเกิดใน อสัญญีภพ
ภพซ่ึงไม่มีสัญญาก็คือ พรหม ติดสุขอย่างเดียว แล้วไป
หลงวา่ ตวั เองบรรลุธรรม

พอกรรมดีท่ีสร้างมาหมดเม่ือไหร่ เกิดลงมาใหม่เป็น
ลูกเศรษฐี วนั แรกเกิดมาก็แหกปากร้อง ที่เราไปเกิดใน
ภพอสญั ญี แลว้ เราลงมาเกิดใหม่กเ็ น่ืองจากสญั ญา แสดงวา่
เรายงั มีสัญญาอยู่ เราหนีสัญญาเทา่ น้นั เอง เราไม่ยอมรับ
สัญญาตรงน้นั เรียกวา่ อสัญญีธรรม ระวงั นะ ตวั น้ีพวกเรา

13

หลายคนอยกู่ บั มนั มนั ละเอียดมาก มนั น่าหลงมาก เราไป
เขา้ ใจวา่ มนั คือนิพพาน มนั คือภพที่ไม่มีสญั ญา

หลายปี ก่อน มีญาติธรรมขบั รถมาจากรังสิต เคยบวช
ท่ีวดั ป่ าแลว้ ก็สึกไป ไดย้ นิ ข่าวท่ีนี่กม็ าปฏิบตั ิ พอหลบั ตาป๊ ุบ
เขาก็จบั มือ พ่อครูคิดวา่ วิชาหลวงพอ่ โต แกบอกไม่ใช่
แกจบั ลม เวลาน้นั มีเสียงเดก็ ดงั แคไ่ หนกช็ ่าง ไม่กระทบแก
แกอยเู่ หนือเวทนา กอ็ ยใู่ นฌานนนั่ แหละ พอชว่ั โมงนึงเคา้
ก็นง่ั อีก พ่อครูมองไปเห็นจิต เขาเผลอนิดนึง พ่อครูตีระฆงั
แก๊งงง เขาดิน้ เลย ดิ้น ดิ้น อาเจียนจนหลงั โก่ง พอ่ ครูเดินไป
บอกวา่ อนั น้ีเขาเรียกเวทนา คุณหนีเวทนา คุณไม่ใช่อยู่
เหนือเวทนา ส่วนมากไปหลงอยตู่ รงน้นั ระวงั นงั่ ฌาน
ไมใ่ ช่เร่ืองดี อยา่ ไปติดสุขในฌาน เป็นมารตวั หน่ึง ใน
วปิ ัสสนามนั กม็ ีวิปัสสนูปกิเลส เราตอ้ งรู้ผสั สะ ตอ้ งอาศยั
อายตนะ ไปเปิ ดดูหนงั สือทางสายกลางหนงั สือมรรค พ่อครู
พูดเรื่องน้ีหมดเลย พอ่ ครูยงั ไม่เคยเห็นวา่ พระพทุ ธเจา้ สอน
ราหุลเป็ นแบบน้ีเหมือนกนั

อายตนะภายนอก๖ คือ รูป รส กล่ิน เสียง สมั ผสั
อารมณ์ อายตนะภายใน๖ คือ ตา หู จมกู ลิน้ กาย ใจ
เม่ือภายนอกกระทบภายใน อยา่ งเสียงมากระทบหู ถา้

14

วญิ ญาณหูมนั ทางาน มนั กเ็ กิดผสั สะข้ึน การรับรู้เสียง
เกิดข้ึน เราเกิดมาธรรมชาติใหอ้ ายตนะเราหกอยา่ ง ตา หู
จมูก ลิ้น กาย ใจ เอามาเป็นเคร่ืองมอื ดารงชีวิต แต่เรากลบั
เอามนั มาเสพ ไปฟังคอนเสิร์ต ชอบฟังดนตรีเพราะ เพราะ
อนั น้ีก็อร้อยอร่อย เขาเรียกวา่ รสนิยมต่างกนั รสนิยม หรือ
นิยมรส เป็นกามคุณ๕ ติดรูป รส กลิ่น เสียง สัมผสั อนั น้ี
ก็นิ้มนิ่ม ชอบชอบ น่ีคือกามคุณ๕

เราหาความสุขจากการเสพกาม ใชเ้ สพอายตนะ เอา
หูมาฟังเพราะเพราะ ก็มีความสุข พอเขาดา่ มาก็เลยทกุ ข์
พอชอบอร่อย กินไม่อร่อยก็ทุกขอ์ ีก เราไม่รู้เท่าทนั อายตนะ
ถา้ เราไมร่ ู้เทา่ ทนั อายตนะ ขนั ธ๕์ ก็ปรุงทกุ วนั ยกตวั อยา่ ง
เสียงเคา้ ด่าเราคือ รูป ตวั ไดย้ นิ เสียงคือ นาม รูปเกิดมนั
ไดย้ นิ ป๊ บุ มนั กด็ บั แตเ่ ราไมเ่ ห็นตอนมนั ดบั รูปเกิดป๊ ุบ
ตกในใจ เวทนาเกิด มนั กบ็ นั ทึกสญั ญาวา่ มนั ดา่ เรา
ไปกระทบสัญญาเดิม มีสัญญาเจตนา๖

พระพุทธเจ้าสอนราหุล สัญญาซ่ึงเกิดจากการ
มีเจตนา ก็บันทึกสัญญาใหม่ กระทบสัญญาเดิมว่า
ฉันไม่ชอบถูกด่า สังขารเกิด ปรุ งแต่งว่าเธอด่าฉัน
ฉนั เสียเปรียบ ไม่ไดฉ้ นั ตอ้ งด่าคืนภายในหน่ึงวินาที ขนั ธ์๕

15

ปรุงแต่งเรียบร้อยแล้ว ด่าออกไปเลย เป็ นนักสู้ผูย้ ิ่งใหญ่
เรารู้ท้งั รู้ว่าคนด่าคนเป็ นวจีกรรม ไม่ดี มนั ด่าเรา มนั ไม่ดี
มนั ทาให้เราทุกข์ รู้ท้งั รู้แต่เราทนไม่ได้ เรากลวั เสียเปรียบ
กิเลสเราไม่ยอม เราก็เป็ นคนไม่ดีเหมือนกนั เราก็ด่ามนั คืน
เรารู้จริงไหม เดินไปสุนขั เห่าเราโกรธมาก ไปเห่าตอบ เราก็
กลายเป็นสุนขั เหมือนมนั

ความรู้ทุกวนั น้ีเราเขา้ ใจ ไมเ่ ขา้ จิต สมองรู้แตจ่ ิตไม่รู้
คุณหมอหลายท่านกม็ าที่นี่ กว็ ิ่งไปในป่ าไปสูบบุหรี่ อา้ ว
คุณหมอสอนคนไขส้ ูบไหม บอกไม่ คุณหมอสูบทาไม
รู้เรื่องสุขภาวะจริงไหม ถา้ รู้จริงคุณหมอทาร้ายตวั เองทาไม
พ่อครูพดู แรงได้ เพราะวา่ เขาศรัทธา กระทงุ้ ใหค้ ุณหมอ
ทิง้ บหุ ร่ี แลว้ สุดทา้ ยคณุ หมอกต็ อ้ งทิง้ ตวั อยา่ งที่ดีมีคา่ กวา่
คาสอน เม่ือเราสูบใหเ้ ขาเห็นแลว้ เรากบ็ อกอยา่ สูบนะ มนั
ไม่ดี มนั มีน้าหนกั ไหม ความรู้ทกุ วนั น้ีมนั เป็นแค่น้ี มนั รู้
ไม่จริง รู้แค่คร่ึงเดียว รู้วา่ สูงสุดเลข 12 เราไมร่ ู้เรื่องกฎแห่ง
กรรม เราไมร่ ู้เร่ืองชีวิต

อัตตา คืออะไร มนี ิทานเซนมาเลา่ ใหฟ้ ัง จะได้
เห็นชดั ๆ เราไปแปลวา่ อตั ตา เป็นอยา่ งน้นั เป็นอยา่ งน้ี
มนั เขา้ ใจไม่เขา้ จิต สมองรู้แต่จิตไมร่ ู้ ก็มนี ายกรัฐมนตรี

16

ทา่ นหน่ึง ไปพบอาจารยเ์ ซนที่วดั แห่งหน่ึง ถามอาจารยเ์ ซน
วา่ ช่วยอธิบายเร่ืองอตั ตาใหฟ้ ังหน่อยไดไ้ หม ถามตาม
ลกั ษณะผมู้ ีอานาจ อาจารยเ์ ซนพดู วา่ ทาไมถามอะไรโง่ ๆ
แบบน้ี นายกรัฐมนตรีโกรธมาก เพราะไมเ่ คยมีใครกลา้ พูด
กบั เขาแบบน้ี อาจารยเ์ ซนจึงพดู วา่ อตั ตากเ็ ป็นเช่นน้ีเอง
เขาไมไ่ ดส้ อนวา่ อตั ตาเป็นยงั ไง เขาทาใหเ้ ราเห็นอตั ตาเรา
เซนถา้ ไมศ่ รัทธาจริง ๆ ตีกนั ตายเลย เซนเขาพยามหลีกเลี่ยง
คาพูดอธิบาย บางทีเคา้ ตีหวั เลย อนั น้ีเขาพดู เลยวา่ ถามอะไร
โง่ ๆ โกรธเลย ถา้ คนไม่มีอตั ตากไ็ ม่โกรธหรอก อาจารย์
เซนบอกอนั น้ีเขาเรียกวา่ อตั ตา

มีอีกเรื่องนึง อนั น้ียกตวั อยา่ ง ผวู้ า่ ราชการคนหน่ึง
เดินทางไปที่วดั เพ่อื จะเขา้ พบอาจารยเ์ ซน ผเู้ ฝา้ วดั จึงถือป้าย
บอกชื่อนามสกุล และตาแหน่งผวู้ า่ ราชการจงั หวดั ไปแจง้
พระอาจารยเ์ ซนก็ถือป้ายใหด้ ู เพราะพวกน้ีเขาไม่คอ่ ยพูด
กนั ไมค่ ่อยใชภ้ าษา อาจารยเ์ ห็นแลว้ บอกวา่ อาตมาไมม่ ี
อะไรที่จะพูดกบั คนคนน้ี เชิญเขากลบั ไป ผเู้ ฝ้าวดั กก็ ลบั ไป
บอกผวู้ า่ ราชการจงั หวดั วา่ อาจารยเ์ ซนใหเ้ ชิญกลบั ไป ท่าน
ไมม่ ีอะไรท่ีจะคุยกบั เรา ทีน้ีผวู้ า่ คิดได้ เพราะวา่ เป็นลกู ศิษย์
อาจารยเ์ ซน จึงลบคาวา่ ผวู้ า่ ราชการออก แลว้ ใหผ้ เู้ ฝ้าวดั

17

นาไปแจง้ ใหอ้ าจารยเ์ ซนทราบ อาจารยเ์ ห็นแลว้ บอกวา่
คนน้ีอาตมากาลงั คิดถงึ เขาพอดี เชิญเขาเขา้ มา

นิทานเร่ืองน้ีสอนให้รู้ว่า การท่ีจะไปในวดั เป็นเร่ือง
ของจิตวิญญาณ ต้องวางหัวโขนตัวตนต่าง ๆ ออกก่อน
เรื่องพ้ืนฐานแค่น้ีก็ไม่รู้ อาจารยเ์ ซนบ่น แลว้ จะมาวดั ให้
เสียเวลาทาไม เหมือนน้ามันเต็มแก้ว ไม่มีพ้ืนท่ีท่ีจะรับ
อะไรเพิ่มเติมได้แล้ว เพราะถูกอัตตาน้ันก้ันบังจนหมด
ฆณสัญญาก้นั บงั อนตั ตา เกิดมาเคา้ ก็ต้งั ช่ือ ลูกช่ือบญั ชา
ก็หน่ึงสัญญาแล้ว น่ีพ่อนะ แม่นะ นี่รวยนะ น่ีเงินนะ
น่ีชนะนะ นี่บ้านนะ นี่รถเบนซ์นะ หลาย ๆ สัญญา เป็ น
ฆณสัญญา กลายเป็ นอัตตาข้ึนมา ก้ันบังให้เราไม่เห็น
อนตั ตา

พระพทุ ธเจา้ ไปตรัสรู้ ถึงบอกใหเ้ ราตอ้ งขดั เกลาจิต
ใหผ้ อ่ งใส ไมใ่ ช่ไปเพม่ิ แคส่ ติ สมาธิ เหมือนเราจะเดินป่ า
ไปเตรียมความพร้อม ไปเตรียมเครื่องมือ เครื่องมอื น้ี
เรียกวา่ สติ เคร่ืองมือน้ีเรียกวา่ สมาธิ ไม่ถกู ใจ ก็เตรียมอยู่
ตรงน้นั แหละ ไม่เดินสักที ถามวา่ มนั ออกจากป่ าไดไ้ หม
เราตอ้ งทาลายอตั ตาน้นั เม่ืออตั ตาถูกระเบิดทิง้ แลว้ มนั เป็น
ตวั บนั ทึกสญั ญาต่าง ๆ แลว้ กส็ ัญญาตา่ ง ๆ สร้างเป็นอตั ตา

18

นนั่ แหละ อตั ตาเป็นอีโก้ ดอกเตอร์คนที่เขาฆา่ ตวั ตายเมื่อ
สองสามอาทิตยก์ ่อน ก่อนจะตาย เขากโ็ ยนกระดาษให้
ตารวจ เขียนวา่ ถูกสองคนน้นั แกลง้ มาตลอด คนอยา่ งเขา
ฆ่าไดห้ ยามไมไ่ ด้ ยง่ิ เรียนมนั ยง่ิ โง่ คนท่ีฆา่ คนอ่ืนนี่ถือวา่
ชว่ั มากแลว้ แตค่ นทฆ่ี า่ ตวั เองไม่ใช่แคช่ วั่ เฉย ๆ มนั โง่แสน
โง่เลย ฆา่ ตวั ตายน้ีตอ้ งไปจ่ายหน้ีกรรม เขาเรียกวา่ ตายโหง
หา้ ร้อยชาติ

คาวา่ ตายโหงคืออะไร คือไมแ่ ก่ตายสักชาตนิ ึง ไมถ่ กู
รถชนตาย ก็ถูกเขาฆา่ ตาย คือวา่ จะไมม่ ีการแก่ตาย เขาให้
ร่างกายเรามาแลว้ เราไม่รักมนั ไมเ่ อาเป็นเคร่ืองมือเดินทาง
เราฆ่ามนั ทิ้ง เราไม่เคยเรียนรู้วชิ าน้ีเลย แลว้ เรากไ็ มเ่ ชื่อดว้ ย
อยา่ มาพูดเรื่องเวยี นวา่ ยตายเกิด บาปบุญคุณโทษ กฎแห่ง
กรรม พอ่ ครูกเ็ ป็นอยา่ งน้นั จริง ๆ ส่ีสิบปี ศีล๕ บอกไมใ่ ห้
ทาอะไร ทาหมด ลูกนอ้ งไปวดั ไปปฏิบตั ิมาแลว้ มาพดู เร่ือง
บาปบญุ คุณโทษ ไปไกล ๆ เดี๋ยวมึงถกู เตะ เพราะเราเป็นคน
ด้ือมาก เราตอ้ งการหน่ึงบวกหน่ึงเป็นสอง พดู เร่ืองเวียนวา่ ย
ตายเกิด พดู เร่ืองสมั ผสั ไมไ่ ด้ ไปไกล ๆ เลย

พอ่ ครูเขา้ ใจทกุ คนที่เรียนวทิ ยาศาสตร์เรียนวชิ าแบบ
น้ี การศึกษาไม่ใช่เร่ืองเหลวไหล ไมใ่ ช่เร่ืองผดิ วิชาการเป็น

19

เร่ืองกลาง ๆ อยทู่ ่ีวา่ ใครจะฉลาดใชม้ นั มาทาประโยชน์
ใหต้ วั เองกบั คนอน่ื หลายคนใชว้ ชิ าการตวั น้ี ไปเป็น
เคร่ืองมือห้าหน่ั โดยเฉพาะตอนน้ี นาน ๆ คร้ังถา้ พอ่ ครู
เขา้ ไปในเมือง พ่อครูกเ็ ดินไปดูร้านหนงั สือ ไปดูหนงั สือท่ี
ขายดีท่ีสุด พอ่ ครูจะเห็นอารมณ์เวลาน้ีคืออะไร เวลาท่ี
เศรษฐกิจกาลงั ฟ้งุ เฟ้อ ฟ่ มุ เฟือย หนงั สือสูแ้ ลว้ รวยขายดีมาก
คิดบวกเตม็ ไปหมดเลย แตช่ ่วงไหนเศรษฐกิจไม่ดี หนงั สือ
ธรรมะค่อยเกิดข้ึน ท่ีคิดบวกพ่อครูไม่เห็นดว้ ย คนโลภเขา
อยากได้ เขาก็ใชอ้ บุ ายวิธีไปสอนใหเ้ ราคิดบวก เพอื่ กลบ
เกลื่อนคิดลบ โอเคเหมอื นเราปวดหวั ไปกินยาพาราไปก่อน
ก็ไมเ่ ป็นไร แตม่ นั ไมไ่ ดแ้ กป้ ัญหา มนั ดบั ปัญหาชว่ั คราว
คนในศาสนาเอง เป็นครูบาอาจารยไ์ ปสอนใหค้ ิดบวก ไป
สนองตณั หาผคู้ น อนั น้ีพอ่ ครูไม่เห็นดว้ ย พระพทุ ธเจา้ ไมไ่ ด้
สอนอยา่ งน้นั แน่นอน ถาม ตอบตรง ๆ นะท่ีเราคิดบวก
เราปฏิเสธไดไ้ หมวา่ เราไม่มีความอยาก อยากท้งั น้นั แหละ
ถึงคิดบวก อยากได้ อยากสาเร็จ อยากเกง่ กวา่ คนอื่น ก็คิด
บวกใช่ไหม ตณั หาคือที่มาของทุกข์ แลว้ จะแกย้ งั ไง แกโ้ ดย
ไม่ตอ้ งคิดลบ

20

คุณไมต่ อ้ งคิดลบไดไ้ หม คุณก็ไม่ตอ้ งคิดบวก คุณก็
มีหนา้ ที่ทา ก็ขยนั ทาไป มนั ไดก้ ด็ ีใจ มนั เสียกด็ ีใจ อา้ วเสีย
แลว้ ดีใจทาไม แลว้ ทาไมเสียไม่ดีใจ แลว้ ทาไมไดต้ อ้ งดีใจ
ใครบอกคุณใครสอนคุณวา่ ตอ้ งไดถ้ ึงจะดีใจ นี่คือความรู้ผิด
ภาษาทนุ นิยมมนั สอน ไดแ้ ลว้ ดีใจ เพราะเรารู้อยแู่ ลว้ ใครก็
ดีใจ ถกู รางวลั ที่หน่ึงกด็ ีใจ แข่งแลว้ เราชนะเราได้ เรากด็ ีใจ
แลว้ เสียดีใจไดย้ งั ไง ทาไมเสียจะไม่ดีใจ เสียตอ้ งดีใจ
มากกวา่ ได้ ถามวา่ เราไปเรียนหนงั สือทาไม เดก็ ๆ ไปเรียน
หนงั สือทาไม

ทกุ วนั น้ีกวา่ จะเรียนอนุบาล จนถงึ ปริญญาตรีโทเอก
คร่ึงค่อนชีวิต ลงทนุ ชีวิตไปคร่ึงคอ่ นชีวิต พอ่ แมก่ ็ลงเงิน
ใหเ้ รา เสียเวลาเสียเงินเพ่ืออะไร เพอ่ื แลกกบั ความรู้ใช่ไหม
บอกวา่ ใช่ เอาความรู้ไปทาไม ไปแลกเป็นเงิน ไปทามา
หากิน เอาเงินไปลงทนุ แลกความรู้ แลว้ เอาความรู้ไปแลก
เป็นเงิน แลว้ เอาเงินมาเล้ียงชีพ ทาร์ซานมนั ไมท่ า ลิงมนั ก็
ไมท่ า มนั เล้ียงชีพไดเ้ ลย แตม่ นุษยย์ คุ น้ีเราไมเ่ รียนก็ไม่ได้
เรากถ็ กู ขอ้ อา้ งวา่ เด๋ียวจะไม่มีงานทา กเ็ รียนไปก็ไมไ่ ดว้ า่
อะไรใช่ไหม ทมุ่ เทเรียนเพื่อความรู้ แตพ่ อเราทาอะไรผิด
ผิดพลาดเป็นความรู้อยา่ งยงิ่ เป็นประสบการณ์อยา่ งยง่ิ

21

ทาไมไม่ดีใจ แลว้ ต่อไปเราจะไม่พลาดอีก ตอ้ งดีใจ พอ
ไมเ่ คยพลาดเลยนะ ไดต้ ลอด พอวนั ใดพลาดมา ตกเหวเลย
บางทีฆา่ ตวั ตายดว้ ย ไดก้ พ็ อใจ เสียกพ็ อใจ นนั่ แหละคือ
ทางสายกลาง ถา้ เราฝึกจิตใหไ้ ดเ้ ป็นอยา่ งน้นั ใครจะทาให้
เราทกุ ขไ์ ด้

สมยั พทุ ธกาล มีนางคนนึงครอบครัวยากจน ระเห
เร่ร่อน มีสามี มีลกู 2 คน ลูกคนนึงก็เดินได้ อีกคนนึงกาลงั
แบเบาะ ระหวา่ งเดินทางสามีถูกเสือกินตาย ก็พาลูก 2 คน
เดินไปไปเจอแม่น้า กท็ ิ้งลูกคนโตไวท้ ่ีนี่ รอแมก่ ่อน ก็เอา
คนเลก็ ขา้ มน้าไปวางไวอ้ ีกฝ่ัง พอจะกลบั มารับลกู คนโต
มนั ตามแม่มา แมก่ เ็ ดินขา้ มน้ามายงั ไม่ถึง ลูกคนโตกจ็ มน้า
ตายต่อหนา้ พอจะวา่ ยกลบั ไป มีแร้งตวั นึงบินมาคาบลูกคน
เลก็ ลอยไปเลย แม่เป็นบา้ สูญเสียหมดเลย เดินไปแกผ้ า้ ไป
เดินเขา้ ไป ในบริเวณท่ีพระพทุ ธองคก์ าลงั เจริญกรรมฐาน
สาวกไมย่ อมใหเ้ ขา้ ไป พระพทุ ธเจา้ เห็นดว้ ยญาณ บอกให้
เขา้ มา พระองคเ์ ทศน์คาเดียว บอกทุกอยา่ งมนั เป็น อนิจจงั
ทุกขงั อนตั ตา อะไรกไ็ ม่ใช่ บงั เอิญบารมีเก่ามีก็บรรลธุ รรม
ไมใ่ ช่เห็นทกุ ขไ์ มด่ ี อยา่ หนีหน้ี รีบจ่ายมนั ใหห้ มด

22

ที่เราทกุ ข์ เพราะเรายดึ มนั่ ถือมน่ั ท่ีเรามาฝึกเพือ่
ปลอ่ ยวาง แตค่ าวา่ วางไมไ่ ดแ้ ปลวา่ ทิ้งภาระหนา้ ที่ วางความ
ยดึ มนั่ ถือมนั่ แตต่ ้งั มนั่ ทาหนา้ ที่ เคลียร์หน้ีใหห้ มดไว ๆ
อยา่ กอดกนั ขา้ มภพขา้ มชาติ ไม่ใช่เรื่องการเดินทางไปสู่
การพน้ ทุกข์ มาท่ีศนู ยพ์ ่อครูตอ้ งพดู ความจริง พระพุทธเจา้
เนน้ สอนอยา่ งเดียวเท่าน้นั ไม่ไดเ้ นน้ สอนใหเ้ ราเป็นอะไร
พ่อครูตอนระเบิดใหม่ ๆ อยอู่ เมริกาเพอ่ื นต่างชาติซ่ึงเป็น
คนตา่ งศาสนา พ่อครูกไ็ ม่รู้เรื่องพทุ ธ แต่ตอนน้นั ถามอะไร
พอ่ ครูตอบไดห้ มดเลย พอระเบิดป๊ ุป พอ่ ครูถวายชีวิต
พระพุทธเจา้

ไม่กี่ปี ที่ผ่านมา มีฝร่ังคนนึงมา ก่อนจะมาเคา้ ก็ศึกษา
ป ร ะ วัติ พ่ อ ค รู ว่า พ่ อ ค รู ส าม ชั่ว โ ม งบ ร ร ลุ ธ ร ร ม
ประสบการณ์แค่สามชวั่ โมง แลว้ พ่อครูบอกเองว่าศีล๕
ก็ไม่มีเลย นี่แสดงวา่ พ่อครูก็ไม่รู้เร่ืองพระพุทธเจา้ ระเบิด
ป๊ ุป ทาไมถวายชีวิตพระพุทธเจ้า เค้ามาจับผิดพ่อครู
ว่าตอบซิ พวกน้ีมีความคิดแค่เร่ืองชาติเดียว ถา้ ใครเอา
ประวัติพ่อครู ต้ังแต่เล็กจนโต นักเลงเรี ยกพ่ี ไปเล่น
การเมือง คนเล่นการเมืองมนั ตอ้ งเข้ียวมาก ๆ ศีล๕ ไม่มี
เป็ นไปได้ม้ัย อยู่ ๆ จะมาน่ังแสดงธรรมอยู่ที่นี่ เป็ นไป

23

ไม่ไดเ้ ด็ดขาด ถา้ เอาตามประวตั ิในหนังสือ เป็ นไปไม่ได้
แน่ ๆ แลว้ ทาไมมนั เป็นไปแลว้ พอมนั ระเบิดมนั รู้หมดเลย
ในวินาทีน้ัน มนั รู้หมดเลยเพราะมนั รู้มาแล้ว ถวายชีวิต
พระพุทธเจา้ ทนั ที แต่พอเกิดมามนั ทาให้ลืม มนั ก็มีกิเลส
ตัณหา อุปาทาน เข้าไปสร้างกรรมอะไรเยอะ ๆ บังเอิญ
บุญเก่าท้งั น้ัน ที่กระชากเราออกมาในเวลาน้ัน ถวายชีวิต
เลยนะ เพราะความรู้เก่ามนั ตื่นข้ึนมา

แลว้ กเ็ พ่ือนนอกศาสนากค็ ุยกนั กส็ รุปแลว้ วา่ คุยเรื่อง
ศาสนาไม่จบหรอก เพราะแต่ละคนกว็ า่ ของตวั เองดี เคา้ กว็ า่
ทุกศาสนาสอนใหเ้ ป็นคนดี ตอนน้นั จิตพอ่ ครูบอกวา่ ไมใ่ ช่
พทุ ธไม่ไดส้ อนใหค้ นเป็นคนดี ตอนน้นั มีเพอ่ื นเป็นคริสต์
เป็นอิสลาม เป็นฮินดดู ว้ ย บอกไม่สอนใหเ้ ป็นคนดี แลว้
สอนทาไม ศาสนาพทุ ธไมไ่ ดส้ อนใหค้ นเป็นคนดี ไมไ่ ด้
สอนใหค้ นเป็นคนชวั่ เป็น นี่เป็นอตั ตา สอนใหท้ าดีละชว่ั
ขดั เกลาจิตใหผ้ อ่ งใส สอนใหท้ าดีแคพ่ อดี แตไ่ มต่ ิดดี ติดดี
เม่ือไหร่เป็นอตั ตา อุ๊ยฉนั เป็นคนดี ฉนั เป็นคนดีแตไ่ ปด่า
คนชวั่ คนดีด่าคนอ่นื ไดม้ ้ยั คนดา่ คนอ่ืนเป็นคนชวั่ อยา่ งยงิ่
เพราะมนั ติดดี

24

ศาสนาพทุ ธไมไ่ ดส้ อนใหเ้ ราเป็นอะไร สอนใหเ้ รา
พน้ ทุกขส์ ถานเดียว ทกุ ข์ สมทุ ยั นิโรธ มรรค อะไรคือ
ตวั ทกุ ข์ อะไรคือเหตแุ ห่งทกุ ข์ ตวั ตณั หาคอื ท่ีมาแห่งทกุ ข์
พระองคไ์ มไ่ ดด้ บั ที่กิเลส ดบั ท่ีตณั หา กิเลสดบั ไม่ได้ กิเลส
คือความเคยชินเรา แต่กิเลสคือท่ีมาของตณั หา เหมือนเรา
กินหวานบอ่ ย ๆ เรากต็ ิดหวาน มนั ก็กลายเป็นกิเลส เราก็
อยากกินหวาน ตณั หาเกิดข้ึน เราก็ไปหาของหวานมากิน
ไดก้ ินหวาน อุปาทานกเ็ กิด เราก็รู้สึกเราพอใจ พอถูกแยง่ ไป
เราก็เลยทุกข์ ทีน้ีวิธีดบั ตณั หา ตอ้ งใชส้ ติปัญญารู้เทา่ ทนั
กิเลส รู้เท่าทนั กิเลสมนั สร้างอารมณ์อยาก เรารู้เทา่ ทนั มนั
เราดบั มนั พฒั นาสู่ตณั หาไมไ่ ด้ อปุ าทานไมเ่ กิด ทุกขก์ ็
ไมเ่ กิด อนั น้ีดบั ไดช้ ว่ั คราว

เจริญสติบางทีกท็ นั บา้ ง บางทีก็ไม่ทนั บา้ ง แตถ่ า้ เรา
เจริญวปิ ัสสนา เราเกิดปัญญารู้แจง้ วา่ ทกุ อยา่ งเป็น อนิจจงั
ทุกขงั อนตั ตา ตวั เรากไ็ ม่ใช่ของเรา จะมีอะไรเป็นของ
เราม้ยั มนั ก็ไมม่ ี มนั ก็จางคลายความยดึ มนั่ มนั ก็ระเบิด
อตั ตาทิง้ กลอ่ งบนั ทึกสัญญาทิ้ง เขา้ ไปสู่สุญญตา คือวา่ ง
จากอตั ตา อนั น้นั คือปลอดภยั ไมต่ อ้ งเวยี นวา่ ยตายเกิด
พระพทุ ธองคถ์ ึงบอกราหุลวา่ อยา่ กลบั มาโลกน้ีอีก พิจารณา

25

ดูทกุ คนมีครอบครัว เรารักลูกเราจริงม้ยั เราสอนใหล้ กู สร้าง
อนาคต พระพุทธเจา้ สอนราหุลวา่ อยา่ มีอนาคต อยา่ กลบั มา
อีก แต่ตอนที่เรายงั ไมต่ าย เราตอ้ งมีอยมู่ ีกิน เราตอ้ งมี
สัมมาอาชีวะ เมื่อเรามีอยมู่ ีกินแลว้ เราก็แบ่งปันให้
มนุษยชาติ เหมือนเรามีองคก์ ร เราพอแลว้ แต่เราตอ้ งเล้ียง
ชีพหลายคน เสียภาษใี หร้ ัฐกท็ าหนา้ ที่ไป แตอ่ ยา่ ไปทุกข์
กบั มนั มนั ไม่ใช่ของเรา

ศูนยแ์ ห่งน้ี โรงเรียนสองแห่ง ไมใ่ ช่ของใคร ไม่ใช่
ของพอ่ ครู หลายคนมาอยทู่ ี่ศนู ยน์ ี่เคยชินวา่ มาช่วยกนั สร้าง
ที่พกั อะไรน่ี พอ่ ครูข้ึนป้ายท่ีพกั ครูกบั นกั เรียน ไม่ใช่ยา้ ยท่ี
ทกุ ขเ์ ฉย ๆ ยา้ ยบา้ นกูที่นู่นมาอยบู่ า้ นกทู น่ี ี่ แบกมาอีกนะ
ไมพ่ น้ ทุกข์ ทุกคนอยากมาถือศีล ท่ีน่ีพ่อครูกถ็ ือศีล ไม่ได้
ไม่ใช่ของใคร เพราะเราตายแลว้ เราเอาไปดว้ ยไม่ได้ มนั
ของโลกของจกั รวาล โลกใบน้ีของสรรพส่ิง ไม่ใช่โลก
มนุษย์ มนุษยเ์ ราข้ีตู่วา่ โลกมนุษย์ จะทาอะไรกไ็ ด้ จะเจาะ
น้ามนั ข้ึนมาใชก้ ไ็ ด้ กวา่ จะเป็นน้ามนั ก่ีลา้ นปี ไมร่ ู้ ช้นั เจาะ
ข้ึนมาวนั หน่ึงหลายลา้ นบาเรล มาแลกเป็นGDP ขา้ งลา่ งก็
เป็ นโพรงหมด

26

มนุษยข์ ้ีตู่ สร้างกรรมหนกั เลยตอนน้ี ธรรมชาติมนั
ไม่ปกติ ผีเส้ือออกมาเยอะ มนั ไม่ใช่ปกติ มนั ผิดปกติ ปี น้ี
เป็นปี ท่ีเห็นชดั ดินฟ้าอากาศเปล่ียนแปลง ร้อนฉบั พลนั เยน็
ฉบั พลนั ระวงั สุขภาพ ก็พอครูขอเตือนทุกคนวา่ ถา้ พดู มาก
ไปมนั จะเป็นไสยศาสตร์ บางคนบอกพ่อครูรับคล่ืนได้
คลื่นอะไรหรือ ความจริงมนั ไมใ่ ช่เรื่องแปลก สมยั ก่อน
โทรศพั ทก์ ริ๊งงง มีสายดงั ไปท้งั บา้ นใช่ไหม ตอนน้ีพวกเรา
รับคล่ืนได้ แอบในหอ้ งน้า ไปโทรหาเพ่อื นอยกู่ รุงเทพฯ
ทาไมรับคล่ืนได้ วิทยาศาสตร์ไปคน้ พบคลื่นตามธรรมชาติ
แลว้ ก็ใชเ้ ครื่องมอื มาคอนโทรลมนั เทา่ น้นั เอง ก็รับคลื่นได้
คล่ืนเวร คล่ืนกรรม คล่ืนของวฏั สงสาร คล่ืนตอนน้ีพ่อครู
บอกพวกเรานะ อยา่ ซ่ิง อยใู่ นท่ีต้งั ประคองตวั สามโลกธาตุ
มนั ทะลุกนั หมดแลว้ ถา้ พดู เป็นภาษามนุษยค์ ลา้ ย ๆ วา่
สมมุติวา่ เราเป็นหน้ีธนาคาร มนั ถึงดีลมาทวงหน้ีแลว้ เปรต
อสูรกายข้ึนมาแลว้ มนั เป็นช่วงกาลงั สะสางหน้ี ทุกคนมี
หน้ีกรรมหมดนน่ั แหละ แต่บญุ เรากม็ ี

เมื่อเชา้ พ่อครูฉายใหด้ ู เรื่องบวชชีบวชเณร พอ่ ครู
ไม่ไดว้ างแผน พ่อครูไม่กลา้ คิด งานที่ศูนยฯ์ กเ็ ยอะอยแู่ ลว้
แตค่ ล่ืนมนั เป็นอยา่ งน้ี มนั ก็ส่งเสริมใหเ้ ราทาฝ่ ายกศุ ล เรา

27

ตอ้ งสร้างกศุ ลมากข้ึน มนั จะผอ่ นหนกั เป็นเบา อนั น้ีในแง่
องคก์ ร ส่วนตวั พ่อครูไมใ่ ช่ไม่โดน กโ็ ดน หา้ ปี ท่ีแลว้
คร้ังนึง พ่อครูเดินทางไปเพชรบูรณ์ไปสอน ไม่มีเสียงเลยไอ
ท้งั คืน ไมต่ อ้ งนอนท้งั คืน 7 - 8 วนั ไม่ตอ้ งนอน กต็ อ้ งทา
หนา้ ท่ี แตม่ นั ทาใหจ้ ิตใจพ่อครูทุกขไ์ มไ่ ด้ กเ็ ทา่ น้นั เอง
เพราะดินฟ้าอากาศมนั เปล่ียน

ท่ีมาของมนุษยม์ ีอยสู่ ่ีอยา่ ง 1.กรรม 2.จิต 3. อุตุ คือ
อุณหภมู ิร้อนเยน็ แลว้ ก็ 4. อาหาร สี่อยา่ งน้ีทาใหเ้ รามาเกิด
อยใู่ นทอ้ งแม่ ก็ตอ้ งอาศยั อาหารของแม่ และกรรมที่บนั ทึก
อยใู่ นจิตนนั่ ทาใหเ้ ราเกิดอยใู่ นร่างที่ดีข้ึนหรือเลวลง เกิดอยู่
ท่ีไหน ทาไมเป็นเผา่ พนั ธุ์ไทย ทาไมเป็นเขมร ทาไมเป็น
ฝรั่ง มนั ไมไ่ ดเ้ กิดข้ึนลอย ๆ กรรมที่บนั ทึกอยใู่ นจิตน้นั
มนั ส่งมาเกิด กรรมมนั กเ็ กิดอยตู่ รงน้นั อยใู่ นทอ้ งแม่ แม่
สมบรู ณ์ไหม อุณหภูมิในทอ้ งแม่ปกติไหม ถา้ ปกติป๊ บุ เราก็
เป็นคนแขง็ แรง มนั ไมไ่ ดเ้ กิดข้ึนลอย ๆ ถา้ อาหารแม่ไมด่ ี
เราก็ไม่ดีดว้ ย เป็นกรรมร่วม พอเกิดออกมาป๊ บุ กร็ ้องไห้

เรามี กาย จิต อารมณ์
เรามี ขนั ธ์๕ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ

28

แบ่งเป็นอย่างนี้ (นบั นิว้ )หัวแม่โป้งคือรูป กค็ ือกาย
ประกอบด้วยดิน นา้ ลม ไฟ อีกสามอย่างนี้ เวทนา สัญญา
สังขาร คือตวั อารมณ์เป็นตัวเจตสิก ส่วนสุดท้ายตัวนิว้ ก้อย
เป็นตวั วิญญาณ คือตัวจิต ส่วนประกอบเรามอี ย่สู ามอย่าง

แต่ท่ีมาของมนั มีอยสู่ ่ีอยา่ ง กรรม จิต อตุ ุ อาหาร แลว้
เกิดมา ถา้ ทากรรมดีอารมณ์เรากด็ ี ไปทากรรมชว่ั เพราะเรามี
ความอยาก มีโลภ โกรธ หลง เห็นไหม กก็ รรมอีก ก็บนั ทึก
ในจิตน่ี อารมณ์ไมด่ ี แลว้ มนั กส็ ร้างกรรมใหม่เรื่อย ๆ จิต
เราก็มวั หมองกท็ ุกข์ แลว้ กเ็ วียนวา่ ยตายเกิดอกี กก็ ลายเป็น
สี่อยา่ งน้นั ก็ส่งใหเ้ ราไปเกิดอีก มนั ถึงไม่จบไม่สิ้น

ขนั ธ๕์ รูป เวทนา สญั ญา สงั ขาร วิญญาณ แบ่งเป็น
สาม กาย จิต อารมณ์ ไม่ใช่รูปธรรมอยา่ งเดียว วทิ ยาศาสตร์
เอารูปธรรมอยา่ งเดียว ตอ้ งชง่ั ตวงวดั ได้ ถา้ ไม่ชงั่ ตวงวดั ได้
ฉนั ปฏิเสธหมด ทุกคนเด้ียงหมด ปฏิเสธเร่ืองอารมณ์
การศึกษากเ็ อาไอคิวอยา่ งเดียวเห็นไหม Intelligent Quality
เอาไอคิวอยา่ งเดียว ปฏิเสธอีคิว อาจารยพ์ ุทธทาสยงั บอก
การศึกษาหมาหางดว้ น มนั ไมค่ รบองค์ ทีน้ีอีคิวกไ็ ม่พอ
อีคิวก็ไปเลน่ ดนตรีใหเ้ พราะ ๆ อาศยั เคร่ืองมือ เพอ่ื ใหฉ้ นั มี
ความสุข พอถกู เขาแยง่ ไปกเ็ ลยทุกข์ เราขาดเอม็ คิวดว้ ยคือ

29

Morality คือ ศีลธรรม เป็นเร่ืองของจิตวญิ ญาณ ตอ้ งไป
สามอยา่ ง

โปรแกรมที่เราทา กายฟิ ต จิตเฟิ ร์ม อารมณ์ดี ชีวีมีสุข
ดูเหมือนหยาบ ๆ ดูเหมือนงา่ ย ๆ แตม่ นั แฝงดว้ ยอะไรอยู่
ในน้ีหมดเลย อยทู่ ่ีวา่ ปฏิบตั ิตอ่ เนื่องไหม ท้งั สามอยา่ งอยู่
ในน้ี กอ็ ยทู่ ่ี ทาดี ละชวั่ ขดั เกลาจิตใหผ้ อ่ งใส ก่อนที่จิต
พอ่ ครูจะ set up อะไรข้ึนมาแลว้ พอ่ ครูตอ้ งดคู ลื่นดูอารมณ์
ตอนน้ีคล่ืนเวรคลื่นกรรมมนั แรงมาก ยกตวั อยา่ งวา่ ตอนน้ี
เกิดศึกสงคราม อนั น้ียกตวั อยา่ งเฉยเฉย ไม่ไดว้ า่ ใคร เพราะ
เราเคยมีสงครามกบั พมา่ มาแลว้ หลายรอบ ถา้ เกิดศึก
สงครามพมา่ อีกคร้ังนึง เราสามารถขี่คอชา้ ง ถือเง้ียวถืองา้ ว
ฟันดาบไปสู้รบไดไ้ หม ถูกยงิ ตายหมด แลว้ การฝึกจิตยงั
มวั ตว้ ม ๆ เต้ียม ๆ อยา่ งน้นั อยู่ มนั ทนั ไหม ไม่ทนั เราตอ้ ง
เขา้ ใจสิ่งท่ีเราทา แลว้ ตอ้ งเห็นคุณคา่ ของมนั ไม่ใช่ไมร่ ู้ไป
ทาทาไม โดนบงั คบั ใหท้ า

วนั น้นั มีคนมาจากกรุงเทพ เขาเป็นคนรู้มากจริง ๆ
มีแต่พอ่ ครูคุยกบั เคา้ ได้ พอ่ ครูไปไหนก็เดินตาม ถามอะไร
กไ็ มร่ ู้ อนั น้ีตอ้ งไปเจอเซน ทาไมถามอะไรโงโ่ ง่ สุดทา้ ยเขา
ก็ตอ้ งยอมรับคือตดิ ความรู้ พอ่ ครูกเ็ มตตา ถา้ ไมป่ ลดอตั ตา

30

กบั เขา เขาจะกา้ วหนา้ ตอ่ ไปไมไ่ ด้ เขาหลงวา่ เขารู้ รู้อยู่ แตร่ ู้
ไม่จริง คนเรามาท่ีน่ีอยา่ แบกอตั ตามา ทุกคนก็มีอตั ตาแต่
มาแลว้ พยายามเปิ ดจิต ทาตวั เป็นกลาง ๆ เป็นแกว้ เปล่า
มาเรียนรู้ดว้ ยกนั พอ่ ครูไม่ไดส้ อนใคร พอ่ ครูไมบ่ งั อาจ
ยสี่ ิบเจด็ ปี พ่อครูมาอยทู่ ่ีน่ี พอ่ ครูอายหุ กสิบเจด็ แลว้ ไม่เคย
ใชส้ มองโง่ ๆ มาสอนใครเลย

ที่พูดใหฟ้ ัง เอาประสบการณ์ท้งั ทางโลกทางธรรม
มาแบ่งปัน ใครจะรับกร็ ับ เป็นเรื่องนานาจิตตงั พ่อครูบงั คบั
ใครก็ไมไ่ ด้ ไมเ่ คยไปบงั คบั ใหใ้ ครทาอะไรเหมือนพอ่ ครู
เลยนะ ถา้ บงั คบั ไดค้ งดี พ่อครูสอนวชิ าสามชว่ั โมงบรรลุ
ธรรมเลย จบเลย ไม่ตอ้ งเสียเวลา มนั ทาไม่ได้ มนั ขา้ มพน้
ไปเห็นนานาจิตตงั แลว้ มนั ไม่เหมือนกนั สักคนหน่ึง อยทู่ ่ีวา่
เราจะต้งั มนั่ ศรัทธา คนน้นั เขาถามพอ่ ครูอนั หน่ึงวา่ พอ่ ครู
แน่ใจยงั ไงที่ทาอยา่ งน้ี ใชค้ าวา่ พ่อครูแน่ใจยงั ไง ที่พอ่ ครูพา
เขาปฏิบตั ิ แลว้ มนั จะพน้ ทุกขไ์ ดจ้ ริง พอ่ ครูบอก พ่อครู
ไมแ่ น่ใจ เพราะพ่อครูไม่มีใจ ระเบิดทงิ้ หมดแลว้ เหลือแตจ่ ิต

ถามวา่ คุณเสียอะไรม้ยั คุณมาท่ีน่ีคุณตอ้ งซ้ือตวั๋ เขา้ มา
ไหม คุณเสียอะไรบา้ ง คุณไปกินขา้ วเกบ็ สตางคม์ ้ยั คุณเตน้
อยนู่ ้นั คุณตอ้ งเสียอะไรไหม ไม่ ไดเ้ หงื่อเสียเหง่ือ แลว้ เป็น

31

ยงั ไง แขง็ แรงกน็ นั่ แหละคือคาตอบ แลว้ เสียอะไรไหม เวลา
ไปออกกาลงั กายเหน่ือย เหน่ือยมาก ตากแดดกย็ งั อตุ ส่าห์
ออกอยู่ เพราะคุณศรัทธาใช่ไหม ส่ิงน้ีกเ็ หมือนกนั ถา้ คุณ
ไม่มีศรัทธา คุณกม็ ีแตส่ งสัยอยอู่ ยา่ งน้นั อนั ดบั แรกถามวา่
คุณเสียอะไร มีแต่สงสยั ทา ปฏิบตั ิก่อน ทาตวั เป็น
นกั วทิ ยาศาสตร์ผยู้ ง่ิ ใหญ่ อยา่ เพ่ิงเช่ืออะไรง่าย ๆ อยา่ เพงิ่
ปฏิเสธ ทาไป บางอยา่ งนี่มนั พดู ดว้ ยภาษาไมไ่ ด้

วนั น้นั พ่อครูกใ็ หแ้ กเอามือออกมา ยกนี่ เอาสองนิ้ว
กพ็ อ ยก พวกอตั ตาเยอะ ๆ ตอ้ งใหเ้ ขายก เพง่ มนั เพง่ มนั
อยา่ ปลอ่ ย ยกอยา่ งน้ีเจด็ วนั เจด็ คืน ถามวา่ ทีแรกยกไดไ้ หม
ยกได้ ถา้ ยกเจด็ วนั เจด็ คืนไดไ้ หม บอกมนั จะหนกั จะทาให้
มนั เบาทายงั ไง เขาบอกวา่ วาง ถามวา่ วางยากไหม ตอ้ งไป
ฝึกไหม ไมต่ อ้ ง มนั ไม่ใช่วชิ าสอน กว็ างเลย วางไม่ยากเลย
เห็นไหม ตารวจกไ็ ม่จบั ไมต่ อ้ งขอวีซ่า ไม่ตอ้ งเสียสตางค์
แลว้ มนั ยากตรงไหน เม่อื ยงั วางไม่ลง เราก็วง่ิ วน เหว่ียง วาง
วา่ ง ก็เหวยี่ งไปเรื่อย ๆ ทาไปเร่ือย ๆ พอเรามีกาลงั กาลงั ก็
คือปัญญา จะรู้เลยวา่ อะไรกไ็ มใ่ ช่ จะแบกมนั ไวท้ าไม ถงึ จะ
เป็นทองคาฉนั กไ็ ม่เอา

32

ทมี่ า : อสัญญีธรรม
บรรยายโดย พ่อครูบญั ชา ต้งั วงษ์ไชย
ศูนย์พลาญข่อย 12 มิถุนายน 2559

YouTube อสัญญีธรรม12มยิ 59

www.plarnkhoi.com
Facebook ศนู ยพ์ ลาญข่อย