1
2
ชีวติ เรา ไมใ่ ช่เรื่องกายอยา่ งเดียว เราตอ้ งบวกจิต
วญิ ญาณเขา้ ไปดว้ ย ไม่มีแมแ้ ต่หน่ึงโรค ไม่เกี่ยวกบั ผลของ
กรรม แต่อยา่ ไปโยนใหก้ รรมเก่าอยา่ งเดียว กรรมเก่าบวก
กรรมปัจจุบนั คือผล บุญเก่าบวกบุญปัจจุบนั คือผล ไม่มี
แมแ้ ต่หน่ึงอยา่ ง เกิดข้ึนลอย ๆ สตรีท่านหน่ึง ขบั รถไปยาง
ระเบิด ชายฉกรรจห์ า้ คน ขบั รถมา แกป้ ัญหาให้ ท่ีเดียวกนั
เวลาเดียวกนั แตค่ นละวนั สตรีอีกทา่ น ขบั รถไปยางระเบิด
ชายฉกรรจอ์ ีกกลมุ่ ขบั รถมา ฆา่ ขม่ ขืน เราเรียกวา่ บงั เอิญ
อุบตั ิเหตบุ งั เอิญ ไมม่ ีแมแ้ ต่หน่ึงอยา่ งบงั เอิญ อุบตั ิข้ึนตามเหตุ
ท่ีเคยสร้างมา ส่ิงน้ีมี ส่ิงน้ีจึงมี เหตุเกิด ผลจึงเกิด
พวกคุณครู ทาไม เมือ่ หา้ ปี ก่อนไม่มาท่ีนี่ ทาไมเพ่ิงมา
ตอนน้ี มนั มีเหตขุ องมนั อยู่ คาวา่ กรรม คือพฤติกรรม ความ
ประพฤติ เราทาสีขาว มนั แหง้ แลว้ จะเป็นสีแดงไม่ได้ กต็ อ้ ง
เป็นสีขาว น่ีคือ ทาดี ดี ทาชวั่ ชว่ั ก่ีลา้ นปี ใครก็แกท้ ฤษฎีไมไ่ ด้
มนั ไม่ใช่ทฤษฎีที่พระพทุ ธเจา้ คิดข้ึนมาเอง มนั เป็นความจริงท่ี
พระองคไ์ ปเห็น คือ สัจธรรม จะเป็นฝรั่งจีนลาว ก็ เกิด แก่ เจบ็
ตาย นี่คือความจริง
3
ยกตวั อยา่ ง คนน้ีกินทเุ รียนอร่อย คนน้ีไดก้ ล่ินทเุ รียน
รู้สึกทกุ ขม์ าก อร่อยไมใ่ ช่ความจริง มนั เป็นอปุ าทาน แตค่ วาม
จริงอีกกี่ลา้ นปี ใครก็เปลี่ยนไม่ได้ มนั เป็นเร่ืองกรรม มนั มี
พฤติกรรม ทาดี ดี ทาชวั่ ชว่ั ทาสีขาวเป็นสีขาว ทาสีดาเป็น
สีดา น้ีคือความจริงอยา่ งยงิ่ แลว้ เคา้ จะมีเงื่อนไขเวลาของเคา้
ถา้ เวลาไมส่ ่งผล ท้งั กรรมดี กรรมชว่ั มนั กจ็ ะไม่ส่งผล เป็น
ระบบกรรม ถามวา่ ทาไมถึงเป็นอยา่ งน้ี มนั เป็นเช่นน้นั เอง
มนั คือกฎของธรรมชาติ แลว้ อนั ท่ีสาม มนั มีเรื่องสถานที่ดว้ ย
ทาไม พ่อครูหยุดชีวิตที่อเมริกา ก็อยู่เมืองนอกสบายดี
ถึงจะไม่หาเงินก็ช่าง เสพสุขอย่างเดียว กรุงเทพก็มีบ้าน
เชียงใหม่ก็มี อุบลก็มี มาอยใู่ นป่ าน้ีทาไม มนั มีเหตุของมนั อยู่
มีสตรีมาจากฝรั่งเศส เป็ นคนเอเชีย แต่เกิดท่ีฝรั่งเศส มาที่น่ี
สองคน หลายปี ก่อนเคา้ มากบั กรุ๊ปทวั ร์ ไปพทั ยา เคา้ ไดย้ ิน
ข่าวที่นี่ ก็ไม่ไปเที่ยวกบั ทวั ร์ ก็มาท่ีน่ีเลย เคา้ ไหวไ้ ม่เป็น เคา้
ไม่รู้พทุ ธ พอเหวยี่ งไปเหวยี่ งมา คนหน่ึงกเ็ ล้ือย ๆ มาหาคนน้ี
คนน้ีก็เป่ าใหญ่ เป่ าใหญ่ พอเหวีย่ งไดไ้ ม่กี่วนั เคา้ ไหวส้ วยมาก
เคา้ ไหวเ้ ป็ น พ่อครูก็เลยแยกเลย คนหน่ึงนง่ั ขา้ งหลงั คนหน่ึง
4
นง่ั ขา้ งหนา้ เคา้ ก็เล้ือยมาหากนั อีก วนั หน่ึงเคา้ เห็นภาพเลยว่า
คนหน่ึงเคยเป็นแม่งู คนหน่ึงเคยเป็นลูกงู อยทู่ ี่น่ี
ทาไมพ่อครูเป็นคนไทย ตอ้ งไประเบิดที่อเมริกา ระเบดิ
แลว้ กด็ ีแลว้ ทาไมตอ้ งมาอยทู่ ่ีนี่ เราปฏิบตั ิไปเรื่อย ๆ เราจะ
เห็นส่ิงน้ี มนั ไมไ่ ดเ้ กิดข้ึนลอย ๆ แมแ้ ต่หน่ึงอยา่ ง ทาไมตอ้ ง
เกิดมาเป็นคู่ผวั ตวั เมียกนั ทาไมตอ้ งเกิดมา เป็นพอ่ แมล่ ูกกนั
มนั ไมไ่ ดเ้ กิดข้ึนลอย ๆ มนั เป็นกรรมร่วม ท้งั ฝ่ ายบวกฝ่ ายลบ
บางคนเกิดมาเป็นลูกคนจีน เกิดมากด็ ่าวา่ ทอ แจ๊ เก้ีย ไอล้ ูก
ทวงหน้ี เคา้ ดา่ เพราะความรัก มีแตข่ อ ๆ บางคนเกิดมาเพอ่ื มา
จ่ายหน้ี มนั มีสองดา้ นหมด ไมต่ อ้ งสงสยั วา่ เราทาดีมาเยอะ
ไหม ไม่ตอ้ งห่วง ถา้ ไมไ่ ดท้ าดีมาเยอะ ไมไ่ ดม้ าอยทู่ ่ีนี่ แลว้ เรา
ทาชวั่ ไหม แน่นอนก็เยอะเหมือนกนั ถา้ เราไมไ่ ดท้ าชวั่ ไว้ ก็
ไมไ่ ดม้ าเกิดอีก เรามีสองดา้ นแน่ ๆ ไมต่ อ้ งห่วง
แตว่ า่ ปัจจุบนั น้ี เราจะทาอยา่ งไร เราจะเลือกทางเดิน
แบบไหน เราจะปลดหน้ีไหม หรือ เราจะสร้างหน้ีเพ่ิม พอ่ ครู
ช้ีเรื่องน้ีใหเ้ ห็นวา่ โรคภยั ไขเ้ จบ็ ที่เกิดข้ึนกบั เรา ไม่มีแมแ้ ต่
หน่ึงโรค ไมเ่ ก่ียวกบั ผลของกรรม นกั วทิ ยาศาสตร์บอกไม่เช่ือ
ไม่เชื่องูกไ็ มม่ ีขา เชื่องูกไ็ มม่ ีขา นน่ั แหละ มนั เป็นเช่นน้นั เอง
5
ไม่ใช่กาป้ันทบุ ดิน พสิ ูจน์ไดย้ งั ไง ได้ ทา่ นจงมาดูเถิด ปฏิบตั ิ
เถิด ผใู้ ดเห็นธรรม ผนู้ ้นั เห็นเรา ตถาคต พร้อมที่จะพิสูจน์
สาคญั วา่ เอาจริงไหม นกั วิทยาศาสตร์ตอ้ งอยา่ ด่วนสรุป อยา่
เช่ือตวั เอง อยา่ เพ่ิงเชื่อตารา อยา่ เชื่อคาเลา่ ขาน เราตอ้ งทดลอง
ทดสอบดว้ ยตวั เราเอง
โดยเฉพาะส่ิงท่ีเราทา มนั ไมน่ ่าเชื่อ มีอะไรงา่ ยขนาดน้ี
เทคโนโลยกี ไ็ ม่ใชเ้ ลย ไม่เช่ือ พ่อครูคนหน่ึงแหละไม่เช่ือ มา
พดู เร่ืองน้ีไล่หนีไปหลายคนแลว้ ถา้ เราไม่เขา้ ถึงตรงน้นั มนั
เชื่อยากมาก แตพ่ ระองคไ์ ม่ไดส้ อนใหเ้ ราเชื่อ บอกวา่ อยา่ เช่ือ
ดว้ ย พระองคน์ ่ี ยงิ่ กวา่ นกั วทิ ยาศาสตร์ นกั วทิ ยาศาสตร์
คน้ พบแคร่ ูปธรรม พลงั งาน ไอน์สไตนพ์ บทฤษฎีสมั พนั ธภาพ
เกี่ยวกบั เรื่องพลงั งาน เร่ืองสสาร เร่ืองวตั ถุ ถา้ ตอนน้นั เจอ
พระพุทธเจา้ ไอน์สไตน์อาจบรรลธุ รรมกไ็ ด้ คือมาถกู ทางแลว้
แต่ไปจบอยทู่ ี่รูปธรรม เขา้ ไมถ่ ึงนามธรรม
นามธรรม ก็เป็นความจริงอยา่ งหน่ึง รูปนามอยดู่ ว้ ยกนั
ร่างกายเราถา้ ไมม่ ีนามธรรม เราหายใจไดไ้ หม พอ่ ครูถามคุณ
หมอคนหน่ึง คุณหมอเคยเห็นหวั ใจไหม เคยสิผา่ มาต้งั
เยอะแยะ ท้งั หวั ใจหนู หวั ใจกระตา่ ย หวั ใจคน พ่อครูถาม
6
ทาไมหวั ใจมนั เตน้ มนั เตน้ ดว้ ยตวั มนั เองไม่ได้ หมอตอบ
ไม่ได้ แลว้ คนน้ีตายใหม่ ๆ ยงั ไมเ่ น่าเลย ทาไมหวั ใจมนั ไม่เตน้
แลว้ ผา่ ตดั หวั ใจ ท่ีมนั ไม่เตน้ แลว้ ไปใหค้ นอ่ืนท่ียงั ไม่ตาย
ทาไมมนั เตน้ ข้ึนมาอีก นกั วทิ ยาศาสตร์ตอบไมไ่ ด้ ถา้ เราไม่มี
จิตวญิ ญาณ ไมม่ ีพลงั งาน ทางดา้ นนามธรรม มนั จะไปเตน้ ได้
ยงั ไง
วนั ที่เราตาย จิตวิญญาณออกจากร่าง บางคนตายแลว้
เจด็ วนั ฟ้ื นไดย้ งั ไง จดั งานศพอยดู่ ี ๆ เปิ ดฝาโลงออกมา จิตมนั
กลบั มา เร่ืองน้ีเป็นเร่ืองท่ีรู้ได้ เฉพาะตน ถา้ เราเขา้ ใจเรื่องน้ี
โรคภยั ไขเ้ จบ็ เกิดข้ึนกบั เราเรื่องเลก็ มะเร็งในตวั เรา เร่ืองเลก็
เผาแลว้ มนั ก็จบ แต่มะเร็งในอารมณ์เผาไมไ่ ด้ ขา้ มภพขา้ มชาติ
ระวงั เร่ืองน้ีเรื่องใหญ่ ทาไมเกิดมาพอ่ แมเ่ ดียวกนั ดีเอน็ เอ
เหมือนกนั เลย เกิดมาคนน้ีไอคิวสูง คนน้ีไอควิ ต่า คนน้ีน้ีข้ีแย
คนน้ีไมข่ ้ีแย ต้งั แต่เกิดมา ก็ไม่เท่ากนั แลว้ ทฤษฎีที่บอกวา่
ตอ้ งการใหท้ กุ คนเทา่ เทียมกนั มนั ไร้สาระ มนั ไมเ่ หมือนกนั
หนา้ ตาเหมือนกนั แม่เดียวกนั คลอดไลเ่ ล่ียกนั ทาไมอารมณ์
ไม่เหมือนกนั โปรแกรมกรรม ที่ติดอยใู่ นจิตเรา มนั ตามมา
7
จิตส่ือจิตได้ เคา้ เรียกวา่ wireless นี่คือพลงั จิต กช็ ้ีใหเ้ ห็นวา่
เราทาอะไรอยู่
ปฏิบตั ิแลว้ ทาไมนอนไม่หลบั ทาไมผนื่ แดง ทาไม
อะไรน่ี แนวที่เราทา เหมือนเราไปกินยาไปกดภมู ิ มนั ก็ระงบั
ไมใ่ หแ้ สดงอาการ แต่ไม่ใช่หาย ปวดหวั กินยาพารา มนั ก็รู้สึก
ไม่ปวด แตม่ นั ไม่ไดห้ ายปวด เราไปทาลายระบบประสาท
ไม่ใหม้ นั ทางาน นาน ๆ กินคร้ังไมเ่ ป็นไร แตถ่ า้ กินบอ่ ย ๆ
ประสาทเราจะเป็น จากจิตหลอน กลายเป็นประสาทหลอน
ถา้ ประสาท มีปัญหาอะไรแลว้ ทาอะไรไมไ่ ดเ้ ลย มีแต่วา่ ยา
รักษาโรค พระพุทธเจา้ บอกเป็นปัจจยั ส่ี บางคร้ังกต็ อ้ งใชม้ นั
ยารักษาโรคสมยั โบราณ เขาทาดว้ ยสมุนไพร ไม่มีสาร
ตกคา้ ง ตอนน้ีไม่มียาแมแ้ ต่หน่ึงเม็ด ไม่มีสารตกคา้ ง มีหมด
ยากันเช้ือรา ยากันเสีย บางคร้ังบริโภคแต่พอดี ถ้าเป็ น
โรคเบาหวาน ความดัน กินยาตลอดชีวิต เด๋ียวเด้ียงหมด
เบาหวานไม่มียารักษา ถา้ มีกินก็หายสิ ต้องกินตลอดชีวิต
ความดนั กต็ อ้ งกินตลอดชีวิต วทิ ยาศาสตร์รู้แคน่ ้นั
ตอนน้ีจิตเรายงั ไม่มีอินทรีย์ พละ กาลงั ไม่พอ เราไปติด
ยาแลว้ ถา้ ขาดยาเกิดปฏิกิริยา เด๋ียวเราจะไมส่ บาย ก็กินไปก่อน
8
แตต่ อ้ งจาแมน่ ๆ กินระยะยาวมนั เป็นผลร้าย พอ่ ครูไปบรรยาย
ท่ีโรงพยาบาลแห่งหน่ึง คุณหมอพยาบาล พอ่ ครูกต็ อ้ งจ้ี ให้
โกรธก่อน เพ่อื ใหเ้ คา้ สนใจ เขาถงึ กลา้ ถาม คุณหมอไมใ่ ช่เป็น
คนไมด่ ีนะ แตว่ ชิ าหมอทุกวนั น้ีเก่งเทา่ ท่ีเกง่ รักษาโรคปวดหวั
ก็ไม่หายขาด รักษาไขห้ วดั กไ็ ม่หายขาด ภมู แิ พไ้ ม่ตอ้ งพดู ถึง
ถา้ หายกินต่อไปไมป่ วดอีกเลย หวดั กินแลว้ หายตลอดชีวติ สิ
มนั แคไ่ ประงบั เฉย ๆ
อย่าว่าแต่โรคเอดส์ โรคมะเร็งเลย ถ้าเรากินยา
พระพุทธเจา้ เราจะไม่มีวนั แก่วนั เจ็บอีกต่อไป หมอโกรธ
มาก พูดเรื่องไร้สาระ ถา้ ไม่อยากแก่ ไม่อยากเจ็บ เจ็บไขไ้ ด้
ป่ วยแลว้ ไม่อยากตายอีก มีทางเดียวเท่าน้นั อย่าเกิด แลว้ ทา
ไดด้ ว้ ย พระพุทธเจา้ แกท้ ี่ตน้ เหตุ แต่ตอนน้ีเรามาแกท้ ี่ปลาย
เหตุหมด แลว้ พอแกไ้ ปนาน ๆ ร่างกายมนั ติดยา เหมือนคน
ติดยาเสพติด ติดเหลา้ ไม่ไดก้ ินมนั ลงแดง เพราะว่ามนั เกิด
อุปาทาน แลว้ ร่างกายไปติดมนั ขาดก็ไม่ได้ เราเป็ นทาสมนั
กินอย่างน้ี มันก็รักษาตรงน้ี แต่มันก็กระทบอย่างอื่น
เบาหวานไมไ่ ดต้ ายเพราะเบาหวาน ตายเพราะโรคตบั โรคไต
9
ไมม่ ียารักษาโรคเวรโรคกรรม จาไว้ ตอ้ งบริโภคพทุ ธ
โอสถ ธรรมะโอสถ แลว้ มียาไหน มาจา่ ยหน้ีกรรมได้ ไม่มี
โดยเฉพาะวิธีเราปฏิบตั ิน่ี พอมนั เกิดอาการ บอกวนั แรกนอน
สบาย ๆ พอวนั ที่สองบอกนอนไมห่ ลบั เพราะจิตเราตื่นรู้
เบิกบาน ยนื เดิน นงั่ นอน เขาทาใหเ้ ราดูวา่ เธอนอนไม่หลบั
ทุกขไ์ หม วินาทีทีพ่ อครูระเบิด พ่อครูไมไ่ ดน้ อนสี่วนั สามคืน
แลว้ มนั ไมง่ ่วงดว้ ย หลบั ตากส็ วา่ ง ลืมตากส็ วา่ ง ไม่ตอ้ งกิน
สามวนั สี่วนั มนั ทาใหเ้ ราดูวา่ ไม่ตอ้ งกินตอ้ งนอน กส็ ุข
นอนไม่หลบั แปลวา่ นอนไม่หลบั กินไมไ่ ด้ แปลวา่
กินไมไ่ ด้ ไมไ่ ดแ้ ปลวา่ ทกุ ขส์ ักหน่อยนึง ที่เราทกุ ขก์ งั วลวา่
ฉนั ไม่ปกติแลว้ เดี๋ยวตวั สุดทา้ ย เขาจะมาสอบเราวา่ เธอไม่
หายใจแลว้ บางคนบอกวา่ ไม่กลวั ตายหรอก กลวั แตม่ นั จน
จริงหรือเปลา่ พอถึงเวลาจะตายจริง ๆ พอหายใจเราคุน้ เคย
กบั มนั วนั ใดวนั หน่ึง มนั ไม่หายใจ เรากลวั ไหม มนั เป็น
สญั ชาตญาณ เราฝึกทุกวนั เราตอ้ งขา้ มพน้ อุปาทานเหลา่ น้ี
อปุ าทานไมใ่ ช่ของจริง ความเจบ็ ปวด กเ็ ป็นอปุ าทาน
เพอื่ นสนิทมนั ตีเรา เลน่ แรงนะ เราไมโ่ กรธ แตถ่ า้ คูอ่ ริเราแค่
พูดเฉียดหูเรา ไมไ่ ดแ้ ตะตอ้ งตวั ดว้ ย โกรธเป็นฟื นเป็นไฟ กจู ะ
10
ฆ่ามึง มนั เป็นอปุ าทานท้งั น้นั ถา้ เราปฏิบตั ิไปเร่ือย ๆ เราจะไม่
มีวนั เกิด วนั แก่ วนั เจบ็ วนั ตาย
ตอนน้ีพอ่ ครูแก่ อายหุ กสิบหกปี จิตพ่อครูไมโ่ ง่จะไป
แก่กบั มนั มนั แก่ก็เรื่องมนั รถเรามนั แก่กเ็ รื่องของรถ ไม่ใช่
เร่ืองเรา เรื่องอะไร ชีวติ เราจิตวิญญาณ มีอายตุ ้งั หลายลา้ นชาติ
เราจะไปแก่กบั อายหุ กสิบ เจด็ สิบ นี่โง่นะ ท้งั หมดกค็ ือ เรา
ไมร่ ู้ความจริง ตอนน้ีเราเริ่มเรียนรู้ กลบั ไปสู่จิตเดิมเรา เขาจะ
บอกเราวา่ คุณเป็นใคร ร่างกายน้ีไมใ่ ช่ของเรา เป็นแค่รถยนต์
คนั หน่ึง เราขบั มนั ทาหนา้ ที่เราเท่าน้นั เอง ถา้ เราไม่รีบทิง้ มนั
มนั ทิ้งเราแน่ ๆ วนั ท่ีมนั ทิง้ เรา เราจะทกุ ขม์ าก เพราะจิตเราไป
หลงวา่ กจู ะตาย จิตไมม่ ีวนั ตาย ถา้ จิตตายง่าย ๆ กด็ ี ก็รีบเผา
ดีกวา่
สมยั พทุ ธกาล มีพระภิกษรุ ูปหน่ึง ทา่ นม่งุ มน่ั มาก
ปฏิบตั ิไมบ่ รรลุธรรม วนั หน่ึงมีนิมิตวา่ ยงั เป็นหน้ีเสือตวั น้ี
ท่านไปนอนใหม้ นั กินเลยนะ ยอมจ่ายหน้ีมนั จิตบรรลุธรรม
แสดงวา่ ร่างกายตวั น้ี มนั ไร้สาระ ถา้ ใหเ้ สือมนั กิน เราบรรลุ
ธรรม พอบรรลุธรรม มนั ไม่ใช่เร่ืองแกป้ ัญหาชาติเดียว เรา
แกป้ ัญหาวฏั สงสาร ทกุ ดวงจิตเราสะสมกองกระดูกเรา ต้งั แต่
11
เป็นเสือ เป็นหมู เป็นหมา เป็นแมว เป็นชา้ ง เป็นเศรษฐี เป็น
ยาจก ทกุ ดวงจิตมีกองกระดูกสูง เทา่ ภูเขาพระสุเมรุ มนั
สะทอ้ นใหเ้ ราวา่ เราเวยี นวา่ ยตายเกิดมามากมาย เราแกป้ ัญหา
แบบหลายชาติ หลายชีวิตเลย ไม่ใช่ไปแกช้ ีวิตเดียว
ทามาหากิน มีอยู่ มีกินเฉย ๆ แลว้ ก็ตาย อย่างน้นั มนั
เรื่องเล็ก มะเร็งเรื่องเล็ก บางคนปฏิบตั ิหายได้ เอดส์ก็เปล่ียน
เลือด เพียงแต่ว่า ท่ีน่ีพ่อครูไม่ชูธง เรามาปฏิบตั ิส่วนจิตมนั
รักษาร่างกายเรา ก็เป็ นหน้าที่มัน ร่างกายต้องสมบูรณ์
เพราะวา่ จิตตอ้ งอาศยั ร่างน้ีเดินทางไกล มนั เป็นสัญชาตญาณ
ของเขา และวิธีเราปฏิบตั ิ มนั จะเกิดอาการทอ้ งอืด ทอ้ งร่วง
นอนไม่หลบั หนกั หวั หนกั ทา้ ยทอย อยา่ ตกใจ ความไม่ปกติ
เกิดข้ึน คือ ความปกติของแนวน้ี
เหมือนคลองหน้าบ้าน เราอยู่ต่างจังหวัด ก่ีสิบปี
เทศบาลไม่เคยมาล้างเลย มันก็สะสมตะกอน เดินไปก็
เหมน็ ๆ เหมน็ เท่าที่เหมน็ วนั ดีคืนดีเปิ ดฝามนั ออก เราไปทา
ความสะอาด เหมน็ มากไหม เหมน็ มาก อดทน ส้วมมนั เต็ม
อย่าไปกดมนั ไว้ เหม็นเหนอ เหม็นหนอ ช่างมนั เถอะ ก็จะ
12
รู้สึกไมค่ อ่ ยเหมน็ พอออกจากบา้ นไป เขา้ มาใหม่ มนั กเ็ หมน็
อีก เปิ ดฝาออกสูบใหห้ มด ดบั ทุกข์ ดบั ท่ีตน้ เหตุแห่งทุกข์
เหมือนสปริงน้นั เราไปกดมนั ไว้ กดมนั ไว้ กดมนั พอมี
สมาธิก็กดอยู่ เผลอป๊ บุ ลูกโต ๆ ชนมาเดง้ ผางเลย เราตอ้ ง
ทาลายสปริง เม่ือมนั ทาลาย ก็ตอ้ งอดทน ดีดใส่นิ้วเราบา้ ง
เพราะกาลงั ยงั ไม่ถึง ผเู้ ป็นโรคภยั ไขเ้ จบ็ อะไร พอมนั เกิด
อาการ กพ็ ่งึ ยาบา้ งก็ไมเ่ ป็นไร แต่ตอ้ งรีบปฏิบตั ิ จะไดไ้ มต่ อ้ ง
พ่ึงยาอีกตอ่ ไป ตอนน้ีเรายงั ทาไม่ได้ เพราะกาลงั ของจิตยงั
ไมพ่ อ เมอ่ื เราทาลายสปริงแลว้ มนั กเ็ ป็นเหลก็ เสน้ หน่ึง ไม่
ตอ้ งกดเลย สงบตลอดกาล ดบั ทุกข์ ดบั ท่ีตน้ เหตแุ ห่งทกุ ข์
ตอนน้ีวทิ ยาศาสตร์การแพทย์ ไปแกท้ ี่ปลายเหตุ เขามี
เจตนาหรือเปลา่ ไม่รู้ ถา้ เขาผลิตยาชิ้นหน่ึงกินแลว้ ไมป่ วดหวั
ตลอดกาลเลย ถามวา่ เขาจะผลิตไหม เขาไม่เอาหรอก ถกู ธุรกิจ
นิยมแทรกแซง ใหเ้ ชื่อมนั่ ตวั เอง โรคทกุ โรค มนั คือผลของ
กรรม ถา้ เราจ่ายหน้ีกรรมแลว้ คาวา่ ธรรมะจดั สรร ไมใ่ ช่
เทพเจา้ ที่ไหนมาทา จิตเขาจดั การเอง เรื่องจิตวญิ ญาณมีสอง
อยา่ ง Outside In คือพวกเขา้ ทรง จิตเราอ่อนแอกถ็ ูกขา้ งนอก
มาครอบงา แบบน้นั เป็นอวิชชา เราไม่ไดอ้ ะไรเลย เราถูกมนั
13
สั่งการหมด ปกติไม่กินเหลา้ เวลาเขา้ ทรงกินเหลา้ กิน กิน
ตอนน้นั มนั ไมเ่ ป็นไรกจ็ ริง แต่วา่ มนั ส่งผลทางกายภาพ
ถา้ เป็นเร่ืองจิตวิญญาณเราจริง ๆ เขาไม่ทาร้ายร่างกายน้ี
อยแู่ ลว้ เขามีหนา้ ท่ี Rebuild มาสร้างร่างกายน้ีใหแ้ ขง็ แรง
เพราะวา่ เขาตอ้ งอาศยั ร่างกาย กาย เวทนา จิต ธรรม เทวดา
ทาไมไ่ ด้ อยา่ ไปทาบุญเพอื่ ข้ึนสวรรค์ ขอร้อง ไมจ่ าเป็นอยา่
ไปเลย เทวดาทุกขม์ าก ท่ีตอ้ งเสพสุข สุขแลว้ มนั ทกุ ขไ์ ด้
อยา่ งไร สมมติเราชอบผลไมแ้ อปเปิ้ ล เรากินส่ิงที่เราชอบ ก็ดี
ใจสุขใจ ถา้ พอ่ ครูใหก้ ินแอปเปิ้ ลอยา่ งเดียวเลย ปี นึง ไม่ตอ้ ง
กินอยา่ งอ่ืน จะสุขไหม ไม่สุขแลว้ เทวดาทกุ ขม์ าก ท่ีตอ้ ง
เสพสุข ก็เพราะไปติดกรรมดี เราอยขู่ า้ งบนมาหลายรอบแลว้
ไม่จาเป็นอยา่ ไปอีกเลย ตอนน้ีเขาเอาสวรรคม์ าลอ่ ทาบุญ
ทาบญุ จะไดข้ ้ึนสวรรค์ แลว้ รอมาเกิดใหมอ่ ีก มนั ไม่ใช่ทาง
พน้ ทุกข์
พระพทุ ธเจา้ ช้ีทางพน้ ทกุ ขใ์ หเ้ รา คือ อริยสจั สี่ มรรคมี
องคแ์ ปด เขา้ ไปสู่อริยะ เราพฒั นาคน คนมี สองขา ตวั หนงั สือ
จีนเขาเขียนคาวา่ คน เขาวาดเป็นรูปคนสองขา เดินไปกเ็ ซไป
ทีน้ีคนพฒั นาได้ มนั กย็ นื ข้ึน และ ขา้ งหลงั เขาเขียนวา่ ภูเขา
14
เหยนิ ซาน รวมกนั เป็น เซียน เซียนมาจากคนพฒั นาข้ึนมา
แปลวา่ พรหมวิหาร ที่อยขู่ องพรหม พรหม คือ มนุษยผ์ ู้
ประเสริฐ ไปเสียเวลาอยบู่ นสวรรค์ เซียนยงั ติดสุขอยู่ แตต่ ้งั
มน่ั ดง่ั ขนุ เขา ทีน้ีเราพฒั นาเซียน โดยฆา่ เซียนทิ้งซะ ขา้ งหลงั
เปลี่ยนใหม่กลายเป็น ฝ่อ เซียน ฝ่ อ คือ พระ เราสามารถ
พฒั นามนุษยผ์ ปู้ ระเสริฐ ไปเป็นพรหมได้ พฒั นาไปสู่อริยะ
บุคคลได้ นน่ั คือ ทางพน้ ทุกข์ น้ีคือความยงิ่ ใหญ่ ของมนุษยผ์ ู้
ประเสริฐ
สมยั ก่อนภาษาไทย คน เขียนโดยใช้ ฅ ฅน ใช่ไหม แลว้
เม่ือไหร่เขามาเปลี่ยน เป็นลกู ผสมระหวา่ ง ควาย กบั หนู ผสม
กนั เป็น คน สมยั ก่อน ฅน แปลเป็นอยา่ งอื่นไมไ่ ด้ ก็คือมนุษย์
แตค่ วายกบั หนูผสมกนั มนั คนวนุ่ วายไปหมด มนั แปลเป็น
อยา่ งอื่นได้ ภาษาไทยกเ็ ปลี่ยน เราก็เปลี่ยนตามเหตุปัจจยั ถา้
เราไม่รู้เท่าทนั ความเปลี่ยนแปลง เราจะหลงภาษาน้นั
ก็อยา่ กงั วล พอมนั มนั เกิดอาการอะไรข้ึนมา มนั กาลงั
ขบั อยู่ ยง่ิ เจบ็ ยง่ิ เหวีย่ ง ยงิ่ ปวดยงิ่ เหวี่ยง อยา่ ไปหนีมนั ไม่มี
ผใู้ ดหนีกรรมตวั เองพน้ เราหนีในวนั น้ี ก็ตอ้ งใช่ในวนั หนา้
ใชใ้ นชาติหนา้ แสดงวา่ เราเหนียวหน้ี เราไม่ยอมจ่าย อยา่ ไป
15
เช่ือใจเรา ใจมนั ใจเสาะมาก กลวั ไปหมด ใหเ้ ช่ือจิต เทกาลงั ให้
จิตหมด เทใหม้ นั เลย ถา้ มนั จะฆ่าเราทิง้ ตายเลย กลา้ ฆ่าไหม
จิตไมโ่ ง่ มนั ตอ้ งอาศยั ร่างน้ีเดินทาง เทวดาไม่มีร่างทาไม่ได้
เป็นมนุษยผ์ ปู้ ระเสริฐดี ๆ ไมต่ อ้ งการ ไปทาบญุ เป็นเทวดา
สวรรคส์ มบตั ิ มนุษยส์ มบตั ิ นรกสมบตั ิ สามโลกธาตุน้ียงั อยู่
ในวฏั สงสาร ยงั ไม่ใช่ทางพน้ ทกุ ข์
ที่เราทาบุญทาทาน เพราะสลดั ความโลภ ความตระหน่ี
ออก คือ ขดั เกลาจิตใหผ้ อ่ งใส ไมใ่ ช่ไปซ้ือบญุ ทาบญุ ตามบุญ
ไม่ใช่บญุ ทาบญุ กบั พทุ ธเจา้ หน่ึงร้อยบาท รอมาต้งั นาน ไม่
ประกาศช่ือสักทีหน่ึง สมมติเรามี โลภ โกรธ หลง เราทาบญุ
เพ่ือทาลายความโลภ ไปเพ่มิ ความหลงอีก แลว้ เม่ือไหร่มนั จะ
หมด บุญ ทาบุญทาทานเกิดจากการใหท้ าน คือ จาคะ สลดั
ความโลภ ความตระหนี่ออก เป็นการขดั เกลาจิตใหผ้ อ่ งใส
อยา่ งหน่ึง
ตอนน้ีสังคมไทยเรา หลงบุญ ไปซ้ือบุญ ไม่ไดบ้ ุญ มนั
เป็ นแค่กริยาในการทา ไม่ใช่บุญกุศล จิตไม่เป็นกุศลเลย ทา
เน่ืองจากความอยาก ถา้ เป็ นสายมหายาน อาจารยต์ ก๊ั มอ้ หรือ
อาจารยโ์ พธิธรรม ท่านเดินทางมาจากอินเดีย จกั รพรรดิ หวู่
16
นิมนต์ท่านไป สนทนาธรรม ท่านก็รายงานว่า ท่านสร้าง
มห าวิท ยาลัย จรรโลงพ ระพุ ท ธศาส น า เผยแพ ร่
พระพุทธศาสนา เอาคนเป็ นพนั มาแปลพระไตรปิ ฎก ท่าน
สร้างวดั ต้ังกี่วดั ดูแลพระภิกษุสงฆ์หลายพนั รูป ท่านถาม
อาจารยต์ ๊ักม้อว่า ท่านจะได้อะไร พระอาจารย์โพธิธรรม
บอกว่า ท่านจกั รพรรดิหวู่ไม่ไดอ้ ะไรเลย เตรียมตวั ตกนรก
ช้นั เจ็ด จกั รพรรดิหวู่โกรธมาก แต่อาจารยโ์ พธิธรรมบารมี
ท่านเยอะ ก็ไมก่ ลา้ เลยถามว่าเราทาความดี เราจะตกนรกได้
ยงั ไง มนั เป็นกริยาของการทาบุญ ถา้ คุณทาบุญจริง ๆ คุณจะ
ถามทาไม ว่าคุณจะได้อะไร ทาบุญแลว้ ไม่ได้อะไรเลย ได้
โยนความโลภออก เท่าน้ันเอง ทาบุญตามบุญ คุณทาเพ่ือ
สนองตณั หา แค่อยากใหเ้ ขาสรรเสริญเยนิ ยอ กิเลสท้งั น้นั ตก
นรกช้นั เจด็ นง่ั อยเู่ ฉย ๆ ยงั ไม่ขาดทุน
อยา่ ไปหลงบุญ หลงอะไร ก็คือหลงติด โลภ โกรธ หลง
มนั ไมใ่ ช่ทางพน้ ทกุ ข์ แตต่ อนน้ีเขาเอาเรื่องบญุ มาหลอกลอ่ เรา
อะไรอะไรกนั กบ็ ุญ ตอ้ งทา แต่ทาแลว้ ใหม้ นั เป็น และใหม้ นั
เป็นบุญจริง ๆ ไมใ่ ช่ทาบญุ ไปสะสมบุญ เป็นกิเลส แลว้ ก็เร่ือง
โรคภยั ไขเ้ จบ็ พ่อครูก็พดู ใหฟ้ ังวา่ หลายปี ยส่ี ิบหกปี นี่ พอ่ ครู
17
เห็นมาเยอะมาก แต่ไมใ่ ชว้ า่ ทุกคนจะผา่ นได้ สบาย ๆ มานงั่
ใหม้ นั เจบ็ ทาไม ไปดีกวา่ อีกไม่นานกเ็ กิดอบุ ตั ิเหตุ ตาย
มีเด็กสาวคนหน่ึง ชื่อเอ มีแฟนแลว้ แต่ไม่มีลกู เป็นโรค
เอสแอลอี โรคพ่มุ พวง ไปรักษาจนหวั ผมร่วงหมด หนา้ เกรียม
ไหม้ มาอยทู่ ี่นี่สามเดือน หมอบอกวา่ อยไู่ ดไ้ มเ่ กินสองเดือน
หมอไม่รักษา ใหไ้ ปทาใจ มีคนแนะนาใหม้ าที่น่ี มาเหวย่ี ง
เหวี่ยงอยสู่ ามเดือน ฟ้ืน ไม่ใช่ฟ้ื นเฉย ๆ ผมฟ้ื น ปกติเขาเป็น
คนสวยอยแู่ ลว้ เลือดลมมนั วง่ิ สวยกวา่ เกา่ อีก หายแลว้ ก็
ออกไปใชช้ ีวติ อีกเกา้ ปี บงั เอิญสามีเจา้ ชู้ แตก่ ฉ็ ลาด กไ็ ปมีกิ๊ก
ไมผ่ ดิ ศีลนะ เพราะไมไ่ ดม้ ีชู้ มนั เลี่ยงบาลี เอก็ทกุ ขม์ าก ไป
เที่ยว ไปกินเบียร์กินเหลา้ อีก อาการโรคก็เกิดอีก
กลบั มาอยทู่ ่ีน่ีใหม่ อกี สี่เดือน ระลึกชาติไดย้ สี่ ิบกวา่
ชาติ ตอนกลบั มาเหมือนไมเ้ สียบผีเลย สามเดือนสุดทา้ ย ไม่ได้
กินขา้ ว ไมก่ ินอะไรเลย น้าดื่มแค่ใหห้ ายระคายคอ ไม่ใหถ้ ึง
กระเพาะดว้ ย กินไมไ่ ด้ ตอนปฏิบตั ิวง่ิ ไล่จบั แทบไม่ทนั พลงั
มาจากไหนไมร่ ู้ พอวนั สุดทา้ ยแลว้ หมดพลงั หมดแรง เราก็
คอ่ ย ๆ ใหน้ ้าเกลือ แลว้ ก็ใหอ้ าหารเหลว ตอนน้นั ระลึกชาติรู้
เลยวา่ สาเหตตุ น้ เหตทุ ่ีเคา้ เป็นโรคน้ี เพราะอะไร แลว้ ทกุ ชาติ
18
ของเคา้ จะเกิดเป็นผชู้ ายกช็ ่าง ผหู้ ญิงกช็ ่าง เคยเป็นนายพราน
ไปฆ่าสัตว์ ไมม่ ีลกู สักชาติ เป็นสัตวก์ ช็ ่าง ไมม่ ีลกู สักชาติ มนั
เป็นกรรม สุดทา้ ยก็ฟ้ืน จนถึงวนั น้ีก็ยสี่ ิบปี แลว้ เคา้ กย็ งั อยู่
พุ่มพวงตายเพราะอะไรรู้ไหม เพราะมีเงินรักษา เอฟ้ื น
ไดเ้ พราะอะไรรู้ไหม เพราะมนั ไม่มีเงินรักษา แตย่ อมมาจ่าย
หน้ีกรรม เอเป็นคนท่ีแรง พอเขา้ โปรแกรมแรก กเ็ อาหวั ฟาด
พ้ืน มนั ตอ้ งเจบ็ มนั เห็นเลยวา่ เคยตีหวั ปลาดุก มนั ทกุ ขท์ รมาน
มาก แต่ไมห่ นี บารมีเก่าชาติหน่ึง เขาเคยเกิดเป็นพระธุดงค์
แต่ทุกชาติไมต่ ายดี เจบ็ ไขไ้ ดป้ ่ วย เป็นพระกเ็ จบ็ ไขไ้ ดป้ ่ วย
แตว่ า่ ตายสงบหน่อยนึง และชาติสุดทา้ ยท่ีจะมาเป็นเอ เคยเป็น
แมช่ ี เพยี งแต่วา่ ไมใ่ ช่ทุกคนจะทาอยา่ งน้นั ได้ เหมือนเราเป็น
หน้ีธนาคาร เราบอก หน้ีสินกส็ มมติ เงินทองกส็ มมติ เราไม่
จ่ายไดไ้ หม ธนาคารยอมหรือเปล่า อยา่ หนีหน้ี อยา่ คา้ กาไร
เกินควร อะไรเกิดข้ึน เราก็ช่าง จาไวว้ า่ จิตเราไม่ทาร้ายตวั เอง
แน่นอน
เม่ือคืนน้ีมีคุณครูผชู้ ายคนหน่ึง เดินมารายงานพ่อครูวา่
รับโทรศพั ท์ ท่ีบา้ นเกิดเรื่อง นอนไมห่ ลบั คิดหาทางออกท้งั
คืน พอต่ืนเชา้ มา พอ่ ครูบอกวา่ สักแตว่ า่ รู้ สกั แต่วา่ เห็น ไม่
19
พิจารณา ไมต่ ดั สิน เตน้ ใหญ่ เชค็ กิ้งใหญ่ มนั สลดั อารมณ์ออก
จิตมนั ก็เกิดปัญญา ช้ีทางแกใ้ ห้ กโ็ ทรกลบั ไปเรียบร้อย ปัญหา
บางอยา่ ง มนั เกิดจากการ ย้าคิด ย้าทา เราไปกลวั เอง
ความกลัวทาให้เราเสื่อม ความกลัว ต้นเหตุเกิดจาก
ความอยาก อยากปลอดภยั กลวั ไม่ปลอดภยั อยากสาเร็จกลวั
ไม่สาเร็จ วินาทีน้นั เรากลวั อย่าไปใชค้ วามคิดมาแกป้ ัญหาท่ี
มนั เกิดฉลบั พลนั ตอ้ งเลิกคิด ทีน้ีวิธีเลิกคิด ส่ังให้เราเลิกคิด
เราเลิกได้ไหม ไม่ใช่เอาความคิดมาบอก ให้มันเลิกคิด
กลายเป็นคิดเพิม่ เติมอีก ยกกาลงั สอง
มีผหู้ ญิงคนหน่ึงมหี น้ีสิน สามีก็เจา้ ชู้ อยากจะฆา่ ตวั ตาย
พอ่ ครูเห็นอารมณ์ พอ่ ครูไม่คุยดว้ ย บอกไปปฏิบตั ิ ยนื เชคกิ้ง
นานาจิตตงั ไปสองชว่ั โมง ปฏิบตั ิเสร็จยมิ้ เลย คือมนั หลดุ ออก
จากอารมณ์กลวั อารมณ์ผิดหวงั เป็นหน้ีเป็นสิน แลว้ ก็สามี
เจา้ ชู้ มนั บอก กฆู า่ ตวั ตายอยา่ งเดียว เหมือนคนย้า ย้า กบั
ตวั เองวา่ กฆู า่ ตวั ตาย ฆ่าตวั ตาย เราบอกเฮย้ ต่ืน ต่ืน ตื่น
ไปเชคกิ้งๆ มนั ตื่น เม่อื มนั ต่ืน ก็ออกจากภวงั คต์ รงน้นั กม็ ีสติ
ง่าย ๆ ไม่ยากนะ
20
ถา้ ใครเล้ียงสุนขั ที่บา้ น สังเกตดู เวลามนั นอนกลางคืน
พอเชา้ มนั ลุกข้ึนมา งานแรกมนั ทาอะไร มนั ยืดเสน้ เชค็ กิ้ง
มนั สัน่ คลายความตึงเครียดของมนั และบางที่มนั เห่ามนั หอน
คลายอารมณ์เครียด มนั ถึงไมเ่ ป็นมะเร็ง เด็กเลน่ กนั ชนกนั ลม้
ลงไป ร้องไหป้ ลอ่ ยออกมาหมด ลุกข้ึนมา มนั ก็เลน่ กนั ต่อ
แต่ผใู้ หญ่เราทาไดไ้ หม แคน้ น้ีตอ้ งชาระ สิบปี ยงั ไมส่ าย บวก
กบั ความเครียด แลว้ มะเร็งมนั จะไปไหน วดั เส้าหลิน เขามี
หลายร้อยขบวนท่า แต่ละขบวนทา่ เขาอาศยั เรียนรู้กบั สตั ว์
ท้งั น้นั มนั เป็นขบวนการฝึกจิต ฝึกสมาธิ สติ มนั จะเกิดพลงั
วิธีรักษาโรคท่ีดีที่สุด คือ ป้องกนั ไม่ใหเ้ กิดโรค วิธี
ป้องกนั ไมใ่ หเ้ กิดโรคที่ดีท่ีสุด คือ รักษาความสะอาด สะอาด
จิต สะอาดร่างกาย สะอาดสิ่งแวดลอ้ ม ถา้ จิตสะอาดแลว้
ภมู ิคุม้ กนั เราก็เกิด เมื่อเชา้ น้ีเราทานขา้ ว เราก็ใชฟ้ ันเค้ียว แลว้ ก็
กลืนลงไปกระเพาะ ลาไส้มนั กย็ อ่ ย มนั กเ็ อาของดีมาใช้ ของ
เสียทิง้ เรามีโรงงานฟอกอากาศ เรามีโรงงานที่มีสมองกล เรา
มีโรงงานยอ่ ยสลายอาหาร เอาของเสียขบั ทิง้ เอาของดีมาใช้
เรามีโรงงานขบั กากอาหาร น่ีคือส่ิงมหศั จรรย์ แตเ่ ราไม่เคยรัก
มนั เลย เรากลวั มนั ตายชา้ เราใชม้ นั อยา่ งไม่บนั ยะบนั ยงั เอาแต่
21
สิ่งสกปรกใหม้ นั พอ่ ครูผา่ นมาแลว้ สูบบหุ รี่ กินเหลา้ คดิ คิด
คิด เราไมเ่ คยรักตวั เองเลย ก่อนน้ีเรายงั โง่อยู่ นี่คือชีวติ
คอมพวิ เตอร์ไมไ่ ดเ้ ก่ง ลองไมม่ ีไฟฟ้าชาร์จมนั สิ มนั ก็
เป็นเศษเหลก็ กอ้ นนึง แต่ร่างกายเรา ดียง่ิ กวา่ คอมพวิ เตอร์ มนั
เป็นสิ่งมหศั จรรย์ แตต่ อนน้ีมนุษยม์ ีค่าแค่อะไร โรฮิงญาเขาลง
เรือหลบหนีเขา้ มาเมืองไทย ทุกประเทศปฏิเสธท่ีจะรับ แต่ถา้
เรือลาน้นั เปล่ียนจากโรฮิงญา เป็นววั เป็นควาย ทุกประเทศ
แยง่ กนั เพอื่ เอามาเป็นอาหาร มนุษยเ์ ราคิดไดแ้ คน่ ้นั และโลก
น้ีจะอยไู่ ดอ้ ยา่ งไร
คร้ังนึงในศนู ยก์ ็ไปเท่ียวกนั ตื่นตีส่ีไปผาแตม้ บงั เอิญ
เชา้ น้นั ทอ้ งฟ้าเปิ ด ดาวยงั อยเู่ ตม็ ไปหมด พระจนั ทร์ก็สวยมาก
สักพกั หน่ึงพระอาทิตยข์ ้ึน พอ่ ครูถาม เอ เห็นอะไรมง่ั เจา้ เอ
มนั บอกเห็นพระอาทิตยข์ ้ึน พอ่ ครูถามอยไู่ หน ก็นนั่ ไง ไหน
ไหน ไหน เคา้ กง็ งวา่ พอ่ ครูทาไมไมเ่ ห็น พระอาทิตยม์ นั ไม่เคย
ข้ึน มนั ไมเ่ คยลง โลกมนั หมนุ ตา่ งหาก เอ บอกวา่ มนั เหว่ียงทิง้
หมดแลว้ เหลืออยา่ งเดียว เหว่ียงไม่ทิง้ เลย เคา้ อกหกั เพราะ
แฟนไม่รัก พอ่ ครูบอกคิดผิด คิดใหมไ่ ดน้ ะ อกหกั ไม่ใช่เพราะ
22
แฟนไมร่ ัก เป็นเพราะเธอไปรัก ไปหลงรักเขา เหวยี่ งทิ้ง ชีวติ
ของเราทาไมโง่ ทาไมทาใหเ้ ราทกุ ข์
พระอาทิตยไ์ มเ่ คยข้ึนไม่เคยลง มนั กอ็ ยขู่ องมนั เพราะวา่
โลกมนั หมุน อยา่ ไปโทษพระอาทิตย์ มนั ไมไ่ ดข้ ้ึนไม่ไดล้ ง
อตั ตาหิ อตั โนนาโถ ตนแลยอ่ มเป็นท่พี ่ึงแห่งตน ใหก้ าลงั ใจ
ความไม่ปกติที่เกิดข้ึน กินไมไ่ ดน้ อนไมห่ ลบั ทอ้ งอืด ทอ้ งร่วง
หรือวา่ มนั ขบั พิษออกมา อยา่ ตกใจ เดียวสักพกั หน่ึงร่างกายเรา
ระบบการขบั ถ่ายจะสมบูรณ์ เลือดลมวงิ่ มากข้ึน ภูมิคุม้ กนั จะ
เกิด โรคภยั ไขเ้ จบ็ จะเกิดข้ึนกบั เรานอ้ ยลง นอกจากโรค
อบุ ตั ิเหตุ เป็นโรคเวรโรคกรรม อนั น้นั ใครช่วยก็ไม่ได้
เราไมส่ ามารถจ่ายหน้ีกรรมไดท้ ้งั หมด องคค์ ุลีมาล ชาติ
สุดทา้ ยฆ่าคนไปเกา้ ร้อยเกา้ สิบเกา้ ถา้ ไมร่ ีบเผน่ ออกจากวฏั ฏะ
บวกกบั ของเก่าอีกไม่รู้ก่ีชาติ ยาวเลย เราหนีมนั แตช่ ่วงที่หนี
หน้ีกรรมมนั ก็ทวง เรากจ็ ่ายเทา่ ท่ีจ่ายได้ แตต่ อ้ งสร้างกุศล ให้
หนีออกจากวฏั สงสาร อยา่ ไปกลวั ฉนั ไมค่ ิดหรอกนิพพาน
สวรรคย์ งั ไกล ๆ เลย นิพพานอยโู่ น่น อนั น้ีคิดผดิ คิดใหม่ได้
สวรรคอ์ ยใู่ นอก นรกอยใู่ นใจ นิพพานอยใู่ นจิต เขารอเราอยู่
แลว้ ทกุ ดวงจิตมีพุทธจิตอยแู่ ลว้ อยากกา้ วหนา้ ตอ้ งถอยหลงั
23
ทุกคนทาได้ เพราะเราเป็นคน เราเป็นมนุษยผ์ ปู้ ระเสริฐ ทาไม
เราจะทาไมไ่ ด้ องคค์ ุลีมาลยงั ทาได้ ชาติน้ีคงไมเ่ ผลอไปทาชว่ั
เหมือนองคค์ ุลีมาล ฆา่ คนเกา้ ร้อยเกา้ สิบเกา้ ใช่ไหม ไม่ตอ้ ง
กลวั เดินต่อไป
24
ท่ีมา : อบรมคณะคุณครู รร.กรพทิ ักษ์ศึกษา ตอนที่ 3
บรรยายโดย พ่อครูบัญชา ต้งั วงษ์ไชย
ศูนย์พลาญข่อย 30 กนั ยายน – 5 ตุลาคม 2558