“ความหมายของคำไวพจน์" คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน ตรงกันหรือคล้ายกัน แต่เขียนและออก เสียงต่างกัน เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า “คำพ้อง” เช่น คน และมนุษย์ บ้านและเรือน รอและคอย เป็นต้น ความหมาย ของคำไวพจน์ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พุทธศักราช ๒๕๕๒ ให้ คำอธิบายว่า “คำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกัน หรือใกล้เคียงกันมาก เช่น มนุษย์ กับ คน บ้านกับเรือน รอกับคอย ป่ากับดง เป็นคำพ้องความก็ว่า” ปัจจุบัน มีการศึกษาคำที่พ้อง และแบ่งออกเป็น ๓ กลุ่ม คือ คำพ้องรูป คำพ้อง เสียง และคำพ้องความหมายหรือคำพ้องความ คำพ้องรูป คือคำที่มีรูปเขียนเหมือนกัน มี ความหมายต่างกัน ออกเสียงต่างกันหรือเหมือนกันก็ได้ เช่น คำว่า ชิน แปลว่า คุ้นจนเจน หรือ ผู้ชนะ หรือเนื้อโลหะเจือชนิดหนึ่ง คำพ้องเสียง (คำไวพจน์ของพระยาศรีสุนทรโวหาร) คือคำที่ เขียนต่างกัน มีความหมายต่างกัน ออกเสียงเหมือนกัน เช่น คำว่า ใจ กับ ไจ จร กับ จอน คำ พ้องความ (คำไวพจน์ของพจนานุกรมราชบัณฑิตฯ) คือคำต่างรูป ต่างเสียง แต่มีความหมาย เหมือนหรือใกล้เคียงกัน เช่น กิน กับ รับประทาน กัลยา นารี สุดา สมร หญิง เป็นคำพ้องความ กัน
คำไวพจน์พ้องความหมาย ผู้หญิง กัลยา กามินี นุช บังอร นงพะงา พธู ยุวดี นาฏ นารี นาเรศ อิตถี สุดา อนงค์ สมร สายสวาท
คำไวพจน์พ้องความหมาย กุหลาบ นวาระ มะวาร มาวาร ยี่สุ่น กุพชกะ
คำไวพจน์พ้องความหมาย กมลาศ กมเลศ จงกล นิลุบล นิโลตบล บงกช บุณฑริก บุษกร ปทุม ปทุมา ปัทมา สัตตบงกช สัตตบรรณ สาโรช อุบล ดอกบัว
ดอกไม้ บุปผชาติ บุปผา บุษบง บุษบัน บุษบา บุหงา ผกา ผกามาศ มาลา มาลี สุคันธชาติ สุมาลี โกสุม คำไวพจน์พ้องความหมาย
ภาสกร พรมัน รวิ รพิ อังศุมาลิน ทินกร สุริยง สุริยา สุริยัน ประภากร อาคิรา อาภากร อหัสกร อุษณรศมัย ทยุมณี ไถง พระอาทิตย์ คำไวพจน์พ้องความหมาย
กลา กัษษากร จันทร์ ตโมนุท ตโมหร นิศากร นิศานาถ นิศาบดี แข เดือน รัชนีกร พระจันทร์ คำไวพจน์พ้องความหมาย
ยักษ์ กุมภัณฑ์ ยักษา ยักษิณี ยักษี รากษส ราพณาสูร ราพณ์ รามสูร อสุรา คำไวพจน์พ้องความหมาย
ชัฏ ดง พง พงพนา พงพี พงไพร พนัส พนา พนาดร อรัญญิก พนาลี วนา ไพรสัณฑ์ ป่า คำไวพจน์พ้องความหมาย
น ้า ชลาสินธุ์ สาคเรศ อุทก ชโลทร ธารา ชลาลัย ชล คงคา อาโป สาคร สมุทร นที สทิง สายชล สินธู คำไวพจน์พ้องความหมาย
ภูเขา คำไวพจน์พ้องความหมาย คีรี นคะ นคินทร นคินทร์ บรรพต พนม ภูผา ศิขริน สิงขร ศิงขร ไศล
ไฟ คำไวพจน์พ้องความหมาย อัคคี เตโช เพลิง อัคนี บาพก ปราพก
ท้องฟ้า คำไวพจน์พ้องความหมาย อัมพร ทิฆัมพร เวหาศ คคนางค์ โพยม เวหา นภาลัย
แผ่นดิน คำไวพจน์พ้องความหมาย กษมา ปฐพี ภูตลา ธรณี พสุธา มหิ ธรา พสุธาดล เมธินี ธราดล พสุนทรา โลกธาตุ ธริษตรี พสุมดีหล้า
พระเจ้าแผ่นดิน คำไวพจน์พ้องความหมาย ราชา ภูมี นฤบดี นราธิป นฤบาล ภูมินทร์ พระผ่านฟ้า เจ้าพิภพ ระตู นฤบดินทร์ กษัตริย์ ขัตติยวงศ์ จอม ราช เจ้าหล้า ท่านไท้ธรณี ท้าวธรณิศ ไท้ธาษตรี ธรณิศ ธรณิศร นโรดม นฤบดี นฤเบศน์ภูบดินทร์ ภูบดี ภูบาล ราเชนทร์
นก คำไวพจน์พ้องความหมาย ทวิช บุหรง สกุณ สกุณี วิหค สกุณา ปักษี ทิชากร ปักษิณ ทวิชาชาติ ปักษา
งู คำไวพจน์พ้องความหมาย นาคราช เงี้ยว อุรค ภุชงค์ นาคา เทียรฆชาติ อหิ อสรพิษนาคี
ดุรงค์ พาชี มโนมัย สินธพ อัศว อัศวะ อัสดร อาชา อาชาไนย ม้า คำไวพจน์พ้องความหมาย
ช้าง กรินทร์ กรี กุญชร คช คชา คชาธาร คชินทร์ คเชนทร์ พลาย วารณ สาร หัตถี หัสดินทร์ หัสดี ไอยรา คำไวพจน์พ้องความหมาย
ขาล พยัคฆา พยัคฆ์ พาฬ ศารทูล เสือ คำไวพจน์พ้องความหมาย
กนก กัมพู กาญจน กาณจน์ จามีกร จารุ ชมพูนุท ชาตรูป มหาธาตุ มาศ ริน สิงคี สุพรรณ สุวรรณ หิรัณย์ อุไร เหม โสณ ทอง คำไวพจน์พ้องความหมาย
บุรี ธานินทร์ ราชธานี ธานี นคร นครินทร์ นคเรศ ประเทศ พารา กรุง นครา เมือง คำไวพจน์พ้องความหมาย