ใบความรู้ หนว่ ยที่ 1
ความหมายของเศรษฐศาสตร์
เศรษฐศาสตร์ เป็นวิชาท่ีศึกษาถงึ กิจกรรมทางเศรษฐกจิ ของมนุษย์ เพื่อผลิต บรโิ ภค กระจาย แลกเปลีย่ นสินคา้ และ
บริการ โดยการจดั สรรทรัพยากร ที่เปน็ ปจั จัยการผลติ อันมีอยู่อย่างจากัดเพ่ือตอบสนองความตอ้ งการของมนษุ ยท์ ่ีมอี ยา่ งไม่
จากดั
ความสาคญั ของเศรษฐศาสตร์
วิชาเศรษฐศาสตร์ ช่วยให้มนุษย์เข้าใจหรือสามารถตัดสนิ ใจเก่ียวกับกิจกรรมต่าง ๆ อย่างเป็นระบบและมีระเบียบ รู้จัก
ใช้ประโยชน์ในการบริหารจัดการทรัพยากรให้เกิดผลอย่างมีประสิทธิภาพและเป็นไปตามเป้าหมายท่ีกาหนด การใช้ทรัพยากร
อย่างมีประสิทธิภาพน้ันมีเป้าหมายต่างกันอันเนื่องจากหน่วยเศรษฐกิจต่างระดับกัน ระดับผู้บริหารประเทศ ใช้วิชา
เศรษฐศาสตรใ์ นการพิจารณาถึงการจัดสรรทรัพยากรของประเทศ ที่มอี ย่างจากดั น้ัน ใหเ้ กิดประโยชนส์ งู สดุ เพือ่ ตอบสนองความ
ต้องการพื้นฐานของประชาชนได้อย่างทั่วถึงและเป็นธรรม ระดับประชาชน ใช้วิชาเศรษฐศาสตร์เพ่ือ เป็นเครื่องมือในการ
พิจารณาเลือกและตัดสินใจในเหตุการณ์ต่าง ๆ ในชีวิตประจาวัน หรือเป็นพ้ืนฐานในการตัดสินใจประกอบอาชีพ หรือ ช่วยให้
เขา้ ใจเหตกุ ารณห์ รอื สถานการณ์ทางเศรษฐกิจของบ้านเมืองและวิธีแก้ไขของภาครัฐบาล
1. ขอบเขตของวชิ าเศรษฐศาสตร์ แบ่งเป็น 2 สาขา
1.1 เศรษฐศาสตร์จุลภาค เป็นการศึกษา กิจกรรมทางเศรษฐกิจในสว่ นย่อยหรอื ศึกษาเฉพาะกรณีเป็นเรื่อง ๆ เช่น การ
ขน้ึ ราคาสินคา้ การฟอกเงนิ กฤติกรรมการบรโิ ภค ของบคุ คลในสังคม ฯลฯ
1.2 เศรษฐศาสตร์มหภาค เป็นการศึกษา กจิ กรรมทางเศรษฐกิจโดยรวมของประเทศ เชน่ รายไดป้ ระชาชาติ ผลิตภัณฑ์
ประชาชาติ ปญั หาเงินเฟอ้ ฯลฯ
2. หน่วยเศรษฐกิจหรือผปู้ ระกอบการ หมายถึง ผู้ดาเนินการผลิตสนิ ค้าและบริการโดยเป็นผู้นาปัจจัยการผลิตซงึ่ ประกอบดว้ ย
2.1 ทนุ Capital ทางเศรษฐศาสตร์ หมายถงึ สนิ คา้ เครอ่ื งจกั ร หรือส่ิงท่มี นุษย์สร้างข้ึนเพ่อื ใช้ในการผลิต
2.2 ท่ีดิน Land หมายถงึ แหล่งผลิตหรือทรัพยากรที่อยบู่ นดนิ ใต้ดิน และเหนอื พ้ืนดนิ
2.3 แรงงาน Labour หมายถึง การทางานทุกชนิดท่ีก่อให้เกิดสินค้าและบริการ แรงงานนี้รวมถึง แรงงานด้านการใช้
กาลงั กายและกาลงั ความคิดของมนษุ ย์ อันก่อให้เกิดประโยชนท์ างเศรษฐกจิ ดว้ ย
2.4 การประกอบการ Enterpreneurship หมายถึงผู้ผลิต ผู้มีหน้าที่เก่ียวกับการวินิจฉัยโดยตรง เป็นผู้ให้ความริเริ่มใน
นโยบายต่างๆ หรอื เปลีย่ นแปลงนโยบายในส่วนสาคัญในอันที่จะทาให้ การผลติ ดาเนนิ ไปอย่างมปี ระสิทธภิ าพ
3. ปัญหาพนื้ ฐานทางการผลิต
3.1 จะผลิตอะไร
3.2 จะผลิตอยา่ งไร
3.3 จะผลิตเพอ่ื ใคร
เพื่อตอบสนองความต้องการของมนุษย์ท่ีมีอย่างไม่จากัด และสอดคล้องกับทรัพยากรของประเทศที่มีอย่างจากัด
ประเทศใดสามารถดาเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจแก้ไขปญั หาพน้ื ฐานดงั กล่าว โดยถือการกนิ ดี อย่ดู ีของประชาชนในประเทศเป็น
เกณฑ์วัด แสดงวา่ ประเทศนัน้ ประสบความสาเร็จต่อปญั หาพ้นื ฐานทางเศรษฐกิจ