Περιοδικό Toluna - Τεύχος Δεκεμβρίου

TOLUNA














Δ Ε Κ . 2 0 1 8











Νέος 2 προορισμοί για

Διαγωνισμός αυτά τα


Toluno-ιστορίας! Χριστούγεννα












Συνέντευξη με

την Ελληνίδα

Toluno-
εκατομμυριούχο
Οι 10 Καλύτεροι


Δημιουργοί

Περιεχομένου

















Οι 10 καλύτεροι Δημιουργοί

Περιεχομένου

03 ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΣ

Ας τον ξανά γνωρίσουμε!





04 ΜΕΤΣΟΒΟ

Χριστούγεννα στην Ήπειρο





07 ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ


Η λίστα με τους Καλύτερους
Δημιουργούς Περιεχομένου





08 WROCLAW


Χριστούγεννα στο διαμάντι της
Πολωνίας




13 ΓΚΙ


Λίγα λόγια για το φυτό των
Χριστουγέννων




14 "ΞΕΡΑΜΕΝΗ ΛΕΒΑΝΤΑ"



Διάβασε την Toluno-ιστορία που
έγραψε η demetra





20 ΝΕΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ


Δες τις 10 λέξεις για να γράψεις τη
δική σου Toluno-ιστορία!




22 TOLUNA MILLIONAIRE


Συνέντευξη με την Ελληνίδα Toluno-
εκατομμυριούχο

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΝΤΑΚΤΗ





















Περιοδικό Toluna Μέρος Δεύτερο! ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ




Σας καλωσορίζω στην γιορτινή έκδοση του

Δεκεμβρίου.

Σε αυτό το τεύχος θα μιλήσουμε για φαγητό, ταξίδια


και αγαπήμενες Χριστουγεννιάτικες συνήθειες, όπως


επιβάλλει το πνεύμα των ημερών.



Σας εύχομαι και εγώ με τη σειρά μου να περάσετε


όλοι όμορφα αυτά τα Χριστούγεννα, να είστε

αγαπημένοι και αισιόδοξοι!




Καλή Ανάγνωση,


Γιάννης 0 2

Κ Ο Υ Ρ Α Μ Π Ι Ε Σ






Η ιστορία και η προέλευση του



Άπειρα αστεία και φωτογραφίες για τα

μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες

ανεβαίνουν στο διαδύκτιο αυτήν την περιόδο

καθώς έχουν την τιμητική τους σε κάθε

ελληνικό τραπέζι και φούρνο.



Η μεγάλη διαμάχη βέβαια γίνεται για το ποιο

από τα δύο γλυκά είναι το καλύτερο! Ας δούμε

λοιπόν από που κρατάει η σκούφια του!



Η ρίζα του γλυκού πρέπει να αναζητηθεί στην

Περσία και μέσα στο πέρασμα των αιώνων το

αγαπημένο μας γλύκισμα ταξίδεψε σε όλη την
Οι αμφιλεγόμενοι σοκολατένιοι κουραμπιέδες
Μέση Ανατολή μέχρι τη χώρα μας. αποτελούν την πιο μοντέρνα εκδοχή του
χριστουγεννιάτικου γλυκού.


Ενώ μερικοί υποστηρίζουν ότι η

προέλευση του γλυκού θα πρέπει να

αποδίδεται στον Λίβανο.

Αντίστοιχα "κεράσματα" συναντάμε

στην Τουρκία αλλά και γύρω περιχοή

των Βαλκανίων όπως την Αλβανία.



Όσον αφορά την προέλευση της

ονομασίας του κουραμπιέ, αυτή

μάλλον θα πρέπει να αποδοθεί στην

Τουρκία, καθώς kurabiye στα

τουρκικά σημαίνει μπισκότο ή

βούτημα.

Κύριο δίλημμα κάθε ελληνικής οικογένειας
αυτές τις μέρες είνα οι διακοπές και

Μ Ε Ν Ο Υ Μ Ε Ε Λ Λ Α Δ Α συγκεκριμένα το «Μένουμε Ελλάδα» έναντι

του «Πάμε Εξωτερικό».

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΑ Κατά την προσωπική μου άποψη, αν


θέλετε χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα με
ΣΤΟ ωραίες ανοιχτές αγορές τότε προτιμήστε

κάποια πόλη του εξωτερικού, αν από την
ΜΕΤΣΟΒΟ! άλλη η διαθεσή σας έιναι περισσότερο για

διασκέδαση και φαγητό στα της κουλτούρας
μας δεδομένα τότε «μείνετε Ελλάδα».

Και τα δύο είναι όμορφα αρκεί να

ακολουθήσετε την διάθεση σας και όχι την
Ταξίδι μέσα από τις προσωπικές μόδα των εκάστοτε Χριστουγέννων.




μου φωτογραφίες στο κατάλευκο Προσωπικά, έχω την χαρά, να έχω



Μέτσοβο γιορτάσει τα Χριστούγεννα και στο εξωτερικό
και στην Ελλάδα και για αυτό αποφάσισα να
σας γράψω για τους δύο πιο αγαπημένους
μου προορισμούς: το Wroclaw της
Πολωνίας και το Μέτσοβο της Ηπείρου μας.


Σας εύχομαι καλή ανάγνωση και ελπίζω
Δ Ε Κ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Σ
να ταξιδέψετε μέσω των προσωπικών μου
8

1

2
0
φωτογραφιών!

05
Χριστούγενα

Στην καρδιά του
Μετσόβου
στο Μέτσοβο!





Το Μέτσοβο σε υψόμετρο 1.150 μέτρων με μόλις
λίγο παραπάνω από 3.000 κατοίκους απέχει μόλις

52 χιλιόμετα από την πόλη των Ιωαννίνων.
Φημισμένο για την κουζίνα του όπως από το τυρί
μετσοβόνε (μαγειρεύεται ως «σαγανάκι»), και της
τοπικής τραχανόσουπας με τυρί (!) μέχρι της

πεντανόστιμης γίδας βραστής αλλά και τις
περίφημες πίτες που φτιάχνουν.

Τι να δούμε;


Το λαογραφικό μουσείο Τοσίτσα και η Πινακοθήκη
Αβέρωφ είναι τα πιο γνωστά αξιοθέατα της μικρής
κωμόπολης και επειδή πιστεύω ότι οι

περισσότεροι γνωρίζετε ήδη για αυτά, θα μου
επιτρέψετε να τα παρακάμψω χωρίς να σημαίνει
ότι τα θεωρώ υποδεέστερα. Ως άνθρωπος που
του αρέσει να «ανακλύπτει» μικρούς κρυμμένους

θησαυρούς θα σας προτείνω κατευθείαν το
μοναστήρι του Αγ. Νικολάου το οποίο μπορείτε να
προσεγίσετε είτε οδικώς είτε μέσω ενός
παλιού,κάπως απότομου, μονοπατιού αν θέλετε
Το Μον. του Αγ. Νικολάου
να απολαύσετε τη φύση της περιοχής.

Θα σας προτείνω ακόμη μια από τις
ομορφότερες εμπειρίες που έζησα στο Μέτσοβο:

την επίσκεψη μου στο ναό του Αγ. Γεωργίου.
Δεν έχει σημασία αν είστε θρησκευόμενος ή όχι,
σε αυτήν την εκκλησία θα συναντήσετε τις
«γιαγιάδες» του χωριού που ακόμη ντύνονται με

τα παραδοσιακά ρούχα της περιοχής. Αντί λοιπόν,
να δείτε πίσω από μια βιτρίνα ενός μουσείου τα
παραδοσιακά φορέματα της περιοχής θα σας
συνιστούσα να το δείτε «ζωντανά» και να αφήσετε

τον εαυτό σας να βιώσει αυτό το συναίσθημα.
Οποτε απολαύστε νωρίς εκείνη τη μέρα το
πρωινό σας στο ξενοδοχείο (όπως έκανα και εγώ)
και πηγαίνετε να ανάψετε ένα κεράκι στον Αγ.

Γεώργιο.

Το Μέτσοβο αποτελεί

επισκέψιμο

προορισμό
οποιαδήποτε εποχή!


Το χειμώνα όμως, ο

κρύος μουντός καιρός

δένει αρμονικά με το

μεγαλοπρεπές

τοπίο,τις ζεστές του

σούπες αλλά και τον

καπνό από τις

καμινάδες των

πέτρινων

παραδοσικών

κτισμάτων.

Συγχαρητήρια στους 10 Καλύτερους Δημιουργούς

για τον μήνα Δεκέμβριο:











Λυδια13

Demetra


iirini

depepio

xanikhforoy


flashaki


pana-boo

petragiwrgos

katago


k.leo

08







WROCLAW















ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ
ΠΟΛΩΝΙΑΣ

09
















































Οι περισσότεροι στο άκουσμα «διακοπές . Η κεντρική πλατεία, με το Δημαρχείο
στην Πολωνία», πάντα σκεφτόμαστε δύο που από μακριά μοιάζει με χαριτωμένη
προορισμούς: τη Βαρσοβία και την εκκλησία θα σας καθηλώσει μπροστά του

Κρακοβία. Λίγοι γνωρίζουν όμως το εξίσου για μερικές στιγμές και θα σας κάνει να
όμορφο, και περισσότερο γοητευτικό κατ’ βγάλετε αμέτρητες φωτογραφίες και
εμέ, Βρότλαφ. σέλφι.

Τριγύρω στα πλακόστρωτα δρομάκια,

Το Βρότσλαφ αποτελεί το 2ο σημαντικότερο θα βρείτε πολλά ντόπια εστιατόρια με τα
οικονομικό κέντρο της Πολωνίας, με περίπου διασημότερα πιάτα της πολωνικής
630.000 κατοίκους αποτελεί την τέταρτη κουζίνας όπως τη σούπα ζούρεκ που

μεγαλύτερη πόλη της χώρας ενώ απέχει μόνο περιέχει αυγό, κομματάκια από μπέικον
60 χλμ. από τα σύνορα με την Τσεχία. και λουκάνικο ή τα ντάμπλινκς πατάτας.

Επέλεξα να σας προτείνω το Wroclove , όπως Επιβάλλεται να δοκιμάσετε τα πιερόγκι
οι νέοι της πόλης το γράφουν στα social media, τους που είναι κάτι σαν βραστά (!)
ως χριστουγεννιάτικο προορισμό καθώς εκεί τυροπιτάκια που όμως η γέμιση πάντα
μπορείτε να περάσετε τα πιο ατμοσφαιρικά και ποικιλεί ! Ο έρωτας τους για τα πιερόγκι
αυθεντικά Χριστούγεννα που έχετε φανταστεί! είναι τόσο μεγάλος που θα μπορούσε να
Ας το πάρουμε όμως από την αρχή. συγκριθεί με τον δικό μας έρωτα με το
σουβλάκι. Τέλος, όσον αφορά το φαγητό,
Η παλιά πόλη (Stare Μiasto), ένα υπέροχο θα σας πρότεινα να δοκιμάσετε ντόπια
κλασικό δείγμα σιλεσιανής αρχιτεκτονικής, θα πάπια ένα πιάτο αρκετά δημοφιλές
σας ταξιδέψει. καθώς το είδος αφθονεί στην περιοχή.

TRAVEL
Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Α Σ Τ Ο Β Ρ Ο Τ Σ Λ Α Β



Καθώς λοιπόν θα «χάνεστε» στην   το μουσείο Πανόραμα α οτελεί
π




παλαιά πόλη του Βρότσλαφ, θα μοναδική εμ ειρία ακι ου διηγείται


π

π
ανακάλυψετε τους μικρούς χάλκινους την διαδρομή της Πολωνίας ρος


π

νάνους της πόλης! Μόλις...163 στον την ανεξαρτασία το ενυδρείο


,

αριθμό, και όχι μονάχα εφτά όπως στην A f r i c a r i u m για τη μοναδικότητα του




περίπτωση της χιονάτης, είμαι σίγουρος (α οτελεί αγκοσμίως το μοναδικό
π
π


οτι θα πετύχετε πολλούς από τους κατ’ ενυδρείο ου έχει α οκλειστικά


π
π
άλλα μικροσκοπικούς θαλάσσια είδη της Αφρικής ) .



πολυφωτογραφισμένους οικοδεσπότες
της πόλης.     Ε ίσης θα σας ρότεινα να

,
π
π



 
περι λανειθείτε στους χώρους του
π



Τι άλλο μπορείτε να δείτε; Υπάρχουν κεντρικού Πανε ιστημίου καθώς και


π

πραγματικά πολλά ενδιαφέροντα να κάνετε μια ε ίσκεψη στον




π
πράγματα να δεις. Συνοπτικά, θα σας εντυ ωσιακό σταθμό τρένων της



π
γράψω αυτά που βρήκα προσωπικά πιο πόλης .
ενδιαφέρον:

ΤΏΡΑ ΠΆΜΕ ΣΤΟ ΚΥΡΊΩΣ... ΓΙΑΤΊ ΝΑ
ΤΟ ΕΠΙΛΈΞΕΤΕ ΓΙΑ ΤΑ

ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ; ΓΙΑ ΈΝΑΝ ΚΑΙ
ΜΟΝΑΔΙΚΌ ΛΌΓΟ: ΤΗ E
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΆΤΙΚΗ ΑΓΟΡΆ ΤΟΥ!
V
Η Χριστουγεννιάτικη αγορά του

O
πραγμτοποιείται στην κεντρική

πλατεία και δίνει στην πόλη μια L

απίστευτα γιορτινή χροιά. Τα
C
χριστουγεννιάτικα τραγούδια και


νότες, οι μυρωδιές από το φαγητό O

που μαγειρεύεται μπροστά σας, η
R
αίσθηση της καυτής κούπας κρασιού


στα χέρια σας, τα πολύχρωμα

λαμπάκια που δίνουν την αίσθηση W

παραμυθιού,








Aκόμη, τα διακοσμητικά

έλκηθρα που μπορείτε να


φωτογραφηθείτε σε αυτά θα σε

κάνουν να ευχηθείς να ήταν

χριστούγεννα...όλο το χρόνο!




Υπερβολές; Καθόλου. Η αγορά

των Χριστουγέννων του

Βρότσλαφ αποτελεί μια από τις


λίγες μεγάλες μη τουριστικές

της Ευρώπης και αυτό την κάνει

και μια από τις πιο γνήσιες, αν


θέλετε.

Η Χριστουγεννιάτικη

αγορά του Βρότσλαφ

παραμένει ανοιχτή

μέχρι λίγες μέρες πριν

τα ανήμερα των

Χριστουγέννων. Εκεί θα

βρείτε απίστευτες

λιχουδιές: από φρούτα

καλλυμένα σε κρούστα


σοκολάτας και ζεστό

κρασί μέχρι καυτές

πατάτες φούρνου και

ψημένο πικάντικο τυρί

με μαρμελάδα (βλ.

φωτογραφία).

13
ΓΚΙ ΤΟ ΦΥΤΟ


ΤΩΝ



ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ




Η ιστορία του γκι

Το γκι (ή αλλιώς ιξός) είναι φυτό που

επιβιώνει παρασιτικά σε πολλά είδη δένδρων,
κυρίως των ελάτων, αλλά και των καστανιών και
ξεχωρίζει για τους μικρούς διαφανείς
στρογγυλούς καρπούς του.


Γνωστό από την εποχή του Ιπποκράτη που
χρησίμευε ως θεραπευτικό βότανο, έχει πολλούς
συμβολισμούς.


Στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιούταν ως
φαρμακευτικό βότανο κυρίως για τους πόνους
της περιόδου, ενώ για τους Κέλτες δρυΐδες ήταν
ιερό φυτό με μαγικές ιδιότητες. Μάλιστα, στη

γνωστή ιστόρια του Αστερίξ και του Οβελίξ, ο
σοφός Δρυΐδης Πανοραμίξ παρασκεύαζε από το
γκι το παντοδύναμο μαγικό φίλτρο μέσα στο ιερό

καζάνι του.

Κατά τον Μεσαίωνα το γκι θεωρήθηκε το
μαγικό κλαδί των ερωτευμένων κι η σύγχρονη
αντίληψη ότι «όποιοι φιληθούν κάτω από τα

κλαδιά του μένουν για πάντα μαζί»
δημιουργήθηκε εκείνη την εποχή. Ακόμη
πίστευαν ότι εμποδίζει την είσοδο των μαγισσών

στο σπίτι.
Κάθε ερωτευμένο ζευγάρι αυτήν την εποχή
Το έθιμο του στολισμού του στα σπίτια κατά ψάχνει το δικό του γκι για να φιληθεί πιστεύοντας
την περίοδο των Χριστουγέννων ξεκίνησε από στην καλοτυχία που φέρνει. Μάλιστα σε κάποιες
τις αγγλοσαξονικές χώρες, καθώς θεωρείται οτί χώρες, το φιλί κάτω από το γκι θεωρείται

φέρνει τύχη, αγάπη και ευημερία. υπόσχεση γάμου!

Στην Ελλάδα συνήθως το κρεμάμε στις

πόρτες για να φέρει καλοτυχία και να διώχνει την
γρουσουζιά τα Χριστούγεννα και το νέο έτος.

14









Ξεραµένη









Λεβάντα














Η Toluno-ιστορία του μήνα

































της Δήμητρας

ΞΕΡΑΜΕΝΗ ΛΕΒΑΝΤΑ
Γράφει η Δήμητρα
15



Η βαριά γκρενά εξώπορτα είχε φρακάρει. Μάταια έσπρωχνα ξανά και ξανά.


«Σιγά το κλειδί, μη σπάσει μέσα στην κλειδαριά και πρέπει να ψάχνουμε κλειδαρά!» φώναξε η Στέλλα

στεκόμενη ακριβώς δίπλα μου.


Εκτός από τον αέρα, λυσσομανούσε στην τσέπη του μπουφάν μου και το κινητό μου. Σίγουρα ήταν η
μεσίτρια. Είχαμε ραντεβού σε μια ώρα να δούμε ένα ακόμη σπίτι. Έκλεινα 3 μήνες αποτυχημένης

αναζήτησης να βρω ένα σπίτι της προκοπής που να μην θέλει υπερβολικά χρήματα. Η Γιάννα, η μεσίτρια,
ήταν ο άνθρωπος που έβλεπα πιο συχνά αυτούς τους μήνες. Αναρωτιόμουν αν κι εκείνη είχε βαρεθεί τη

φάτσα μου όσο κι εγώ τη δική της.


Παρόλο που η αδερφή μου με είχε διαβεβαιώσει ότι θα έπαιρνε μαζί της ομπρέλες, το είχε ως συνήθως
ξεχάσει και η βροχή έπεφτε πάνω μας. Με την τσιρίδα της Στέλλας στο αυτί μου, τον εκνευριστικό ήχο του

κινητού και τον αέρα σαν ανεμιστήρα να φέρνει πάνω μας τη βροχή, η υπομονή μου πλησίαζε στα όριά της.

Έκανα μια ύστατη προσπάθεια πέφτοντας ολόκληρος πάνω στην πόρτα που επιτέλους άνοιξε.
Είχα σκεφτεί πολλές φορές πώς θα ήταν η επιστροφή στο πατρικό μου. Άλλες τόσες είχα διώξει τη
σκέψη από το μυαλό μου. Ωστόσο αυτή τη φορά δεν κατάφερα να ξεφύγω. Το αυτοκίνητο της Στέλλας είχε

χαλάσει και ήμουν ο μόνος που μπορούσε να τη φέρει ως εδώ να ψάξει για ένα αντίγραφο του απολυτηρίου

της καθώς είχε χάσει το πρωτότυπο.


Τι περίμενα να δω; Σκονισμένα αντικείμενα; Ετοιμόρροπα έπιπλα;
Κι όμως το σπίτι ήταν όπως το θυμόμουν. Σαν να είχαμε λείψει 2-3 μέρες.


Παρόλο που και η Στέλλα είχε 3 χρόνια να έρθει εδώ, από το τελευταίο μνημόσυνο της μαμάς, με

προσπέρασε φουριόζα και χωρίς να κοιτάξει τίποτα γύρω της, κατευθύνθηκε στο δωμάτιο.
Πήγα στην κουζίνα. Κανένα φαγητό της μαμάς δεν μοσχοβολούσε μέσα από τον φούρνο υγραερίου.

Πάντα έλεγε ότι θα τον άλλαζε για έναν ηλεκτρικό, αλλά το σχέδιό της δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Στον
πάγκο είδα μια μπλε σακούλα.

Φανταζόμουν ήδη ποιο ήταν το περιεχόμενό της και ένιωσα το στομάχι μου να ανακατεύεται. Πλησίασα

στο παράθυρο διστακτικά, φοβούμενος ότι θα συμβεί το ίδιο με την πόρτα. Ωστόσο αυτό άνοιξε με την
πρώτη. Με μία κίνηση γύρισα τη σακούλα ανάποδα.
Έκανα απόλυτη ησυχία για να ακούσω τα αμύγδαλα να κάνουν ελεύθερη πτώση και να φτάνουν στο

πεζοδρόμιο.

ΞΕΡΑΜΕΝΗ ΛΕΒΑΝΤΑ
Γράφει η Δήμητρα
16



Μόνο ένα πράγμα μου θύμιζαν. Εκείνο το απόγευμα που η μαμά καθάριζε
αμύγδαλα στην κουζίνα όταν χτύπησε το τηλέφωνο και μας είπαν ότι ο
μπαμπάς είχε πάθει ανακοπή. Τα αμύγδαλα σκορπίστηκαν σε μια άναρχη
χορογραφία στο πάτωμα όπως σκορπίστηκαν τώρα στο πεζοδρόμιο.

Η αγριοφωνάρα της Στέλλας με ξάφνιασε.

«Ε; Τι λες;» ρώτησα αφηρημένα.

«Κουφός είσαι χριστιανέ μου; Θα κατέβω να ψάξω και στο υπόγειο λέω. Θα
έρθεις;» απάντησε αγανακτισμένη.

«Πήγαινε εσύ και θα έρθω κι εγώ.»

Ανέβηκα στο δωμάτιο σίγουρος πως η Στέλλα θα είχε ξεχάσει το φως αναμμένο. Επιβεβαιώθηκα.

Ήταν αδύνατον να ανακαλέσω όλους τους τσακωμούς που είχαν γίνει για αυτό το δωμάτιο. Μετρούσαμε, ο
καθένας ξεχωριστά, χιλιοστό χιλιοστό το πάτωμά του, με έναν σχολικό χάρακα ώστε να βεβαιωθούμε ότι ο
άλλος δεν «έκλεβε» χώρο.

Τα περισσότερα σαββατόβραδα όταν ήμουν στο Λύκειο με έβρισκαν κατσούφη να στριμώχνομαι και να μην
μπορώ να κλείσω μάτι στον καναπέ του σαλονιού καθώς η Στέλλα, στο Γυμνάσιο ακόμη, καλούσε τις φίλες της
για πιτζάμα πάρτι στο δωμάτιό μας.


Για χρόνια μου είχε καρφωθεί στο μυαλό η ιδέα να κλείσω λίγο χώρο κάτω από τη σκάλα και να φτιάξω ένα
δωματιάκι, ίσα ίσα για να κοιμάμαι ή να διαβάζω ήσυχος κάθε φορά που η αδερφή μου μετέτρεπε το δωμάτιό
μας σε ορμητήριο έφηβων κορασίδων ή έβαζε στο τέρμα γλυκανάλατα τραγούδια συγκροτημάτων που
τραγουδούσαν ένρινα τρυπώντας τα αυτιά μου και κάνοντάς με να ανεβάζω ΠΥΡΕΤΟ από τα νεύρα.

Δεν το έκανα ποτέ.

Ποτέ δεν συγχώρεσα στους γονείς μας το γεγονός ότι το σπίτι μας είχε μόνο δύο δωμάτια κι έτσι έπρεπε να
μεγαλώνω στον ίδιο χώρο με την αδερφή μου. Πάντα έβλεπα τη Στέλλα σαν εισβολέα. Τότε ούτε καν μου
περνούσε από το μυαλό ότι μάλλον κι εγώ ήμουν το ίδιο ενοχλητικός για εκείνη.

Η αδερφή μου σαν σίφουνας είχε αναστατώσει το δωμάτιο ψάχνοντας το απολυτήριο. Είχε πέσει πάνω στο
μαθητικό γραφείο της ένας σωρός πραγμάτων. Ντοσιέ, φάκελοι, κουτιά, βιβλία και… τι ήταν αυτά; Α ναι!
Σακουλάκια με λεβάντα!

Ποτέ δεν κατάλαβα την εμμονή της μαμάς μου με τις λεβάντες.
Λεβάντα στις ντουλάπες, λεβάντα σε βάζα, λεβάντα αποξηραμένη σε κάθε δωμάτιο, λεβάντα μέχρι και σε
ρόφημα το οποίο με έκανε να μένω μακριά από την κουζίνα για ώρες, λεβάντα μέσα σε σακουλάκια σε κάθε
πιθανό κι απίθανο σημείο του σπιτιού.

ΞΕΡΑΜΕΝΗ ΛΕΒΑΝΤΑ
Γράφει η Δήμητρα
17




Η λεβάντα ήταν αναμφίβολα η πιο μισητή μυρωδιά της
παιδικής μου ηλικίας που με έκανε να ντρέπομαι να καλώ τους
φίλους μου στο σπίτι. Μου είχε δημιουργήσει τραύμα και πλέον
φρόντιζα να μην υπάρχει μυρωδιά λεβάντας πουθενά γύρω μου,
ούτε καν σε απορρυπαντικό.

Βγήκα από την πόρτα της κουζίνας στην πίσω αυλή για να
κατέβω στο υπόγειο. Είχε σταματήσει να βρέχει και ο βρεγμένος
κήπος έλαμπε κάτω από έναν ήλιο που μόλις είχε ξεπροβάλλει.
Το μάτι μου έπεσε στις γλάστρες. Μου ήταν γνώριμες. Οι
γλάστρες στις οποίες είχε η μαμά μου τις λεβάντες της. Από εδώ
ξεκινούσε το κακό κάθε καλοκαίρι που άνθιζαν και μύριζε όλος ο
κήπος λεβάντα μέχρι να τις μαζέψει και να τις αποξηράνει.

Για τη μαμά μου οι γλάστρες με τις λεβάντες ήταν ιερές. Ούτε
ξέρω πόσες φορές είχα ευχηθεί να ξεραθεί το περιεχόμενό τους
και να απαλλαγούμε από τον εφιάλτη της λεβάντας.

Ωστόσο οι κατάρες μου δεν έπιαναν και τα σακουλάκια με τη λεβάντα δεν τελείωναν ποτέ, η μαμά εμφάνιζε το
ένα μετά το άλλο σαν να είχε ένα ατέρμονο απόθεμα.

Μια εποχή είχαμε και μια σκυλίτσα, την «ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ». Με αυτό το όνομα την είχε βαφτίσει ο πατέρας μου γιατί
την είχε βρει, κουταβίνα ακόμη, να περιπλανιέται μόνη της την ίδια μέρα που διέρρηξαν το αυτοκίνητο του. Το
είχε αφήσει παρκαρισμένο σε μια αλάνα πίσω από το ΣΧΟΛΕΙΟ που δούλευε ως καθηγητής Χημείας.

Η Στέλλα κι εγώ ήμασταν ήδη έφηβοι, ωστόσο αν για έναν λόγο ζηλεύαμε την Γκαντεμιά, ήταν γιατί η μητέρα μας
της επέτρεπε να κάνει όσα απαγόρευε σε εμάς όταν ήμασταν μικροί. Να κυκλοφορεί με λάσπες μέσα στο σπίτι,
να χοροπηδά στον καναπέ, να κυλιέται στα πλακάκια…

Παρόλα αυτά, η πίσω αυλή με τις λεβάντες ήταν ακόμη και για την Γκαντεμιά απαγορευμένος χώρος.

Ο ήχος από πράγματα που έπεφταν με οδήγησε στο υπόγειο όπου βρήκα τη Στέλλα χαμένη ανάμεσα σε
ατελείωτες στοίβες και βουνά αντικειμένων.

«Δεν υπάρχει περίπτωση να βρω άκρη!» φώναξε απελπισμένη.

Έκπληκτος είδα ότι τα περισσότερα ήταν αντικείμενα της μαμάς μου. Γι’αυτό ένιωθα σαν κάτι να έλειπε από το
σπίτι όσο ήμουν πάνω. Όλα τα βάζα, τα αναρίθμητα μπιμπελό, τα κρυστάλλινα μπιχλιμπίδια, τα διακοσμητικά
που κάποτε γέμιζαν το σπίτι μας. Ποιος τα είχε κατεβάσει εδώ;

Τα οικεία αντικείμενα που με περιέβαλαν με βοήθησαν να ανακαλέσω μια ανάμνηση. Ήταν στο μνημόσυνο της
μαμάς όταν περιτριγυρισμένοι από θείες που δεν έχουμε ξαναδεί από τότε, ακούσαμε μια φωνή να γκρινιάζει
«κάποιος πρέπει να τα μαζέψει τώρα όλα αυτά… τώρα που έφυγε η Ελένη, ποιος θα τα καθαρίζει; Θα θαφτούν
στη σκόνη…» ενώ ταυτόχρονα συλλάβαμε δυο επικριτικά μάτια να κοιτούν εμένα και τη Στέλλα.

ΞΕΡΑΜΕΝΗ ΛΕΒΑΝΤΑ
Γράφει η Δήμητρα
18


Υπέθεσα ότι η φωνή και τα μάτια άνηκαν στο ίδιο
πρόσωπο στο οποίο άνηκε και το χέρι που σάρωσε όλα τα
πράγματα της μαμάς από το σπίτι και τα κατέβασε στο
υπόγειο.

«Λες να είναι εκεί πάνω;» ρώτησε με απότομο
ενθουσιασμό η Στέλλα.
Ακολούθησα το βλέμμα της. Κοιτούσε ένα κουτί
παρατημένο στο ψηλότερο ράφι μιας σιδερένιας ραφιέρας.

»Για να είναι εκεί πάνω φυλαγμένο, χαρτούρα θα έχει,
πάρε μια στιγμή την καρέκλα να το κατεβάσεις.»

Αναστέναξα, αλλά ακολούθησα τις οδηγίες της αδερφής
μου ελπίζοντας να βρούμε το απολυτήριό της και να
φύγουμε.

Τράβηξα μια καφέ καρέκλα καφενείου που για κάποιο
λόγο βρισκόταν στην αποθήκη μας, ανέβηκα πάνω και
μόλις τέντωσα το χέρι μου να τραβήξω το κουτί, ένιωσα τα
πόδια της να λυγίζουν και να πέφτω.

Ασυνείδητα κρατήθηκα από το πρώτο πράγμα που έπιασα, το κουτί, με αποτέλεσμα να το παρασύρω μαζί μου
πέφτοντας. Το περιεχόμενό του σκορπίστηκε παντού… Αμέτρητα σακουλάκια λεβάντας προσγειώθηκαν στα
κεφάλια μας και πλημμύρισαν το υπόγειο.

Βρέθηκα ξαπλωμένος στο πάτωμα, σκεπασμένος από δεκάδες, ίσως εκατοντάδες τούλινα σακουλάκια με
αποξηραμένη λεβάντα. Η μυρωδιά της τρύπωσε στα ρουθούνια μου και απλώθηκε σε όλο τον χώρο.
Βουτηγμένος μέσα στη μυρωδιά των παιδικών μου χρόνων, ένοιωσα σαν να επέστρεφα σε έναν παλιό εαυτό
μου.

«Ώστε εδώ τα φύλαγε!» αναφώνησε έκπληκτη η αδερφή μου εκφράζοντας τη σκέψη μου.

Μας πήρε σχεδόν μισή ώρα να μαζέψουμε την καταστροφή που είχε αφήσει πίσω της αυτή η βροχή λεβάντας και
να βάλουμε, όσα σακουλάκια βλέπαμε, πίσω στο κουτί.

Βγήκα πάλι στον κήπο κι άφησα τη Στέλλα να συμμαζέψει ό,τι είχε απομείνει. Πλησίασα τις γλάστρες.
Στηριζόμενος στις γνώσεις που πεισματικά δεν είχα αποκτήσει ποτέ, προσπάθησα να μαντέψω αν υπήρχε μέσα
στο χώμα τους οποιοδήποτε ίχνος ζωής από τις παλιές λεβάντες της μαμάς μου.

Για πρώτη φορά αναρωτήθηκα σιωπηλά γιατί ήμουν πάντα κατηγορηματικά αρνητικός στο να έρθω να μείνω στο
πατρικό μου. Δεν το σκεφτόμουν ούτε σαν πιθανότητα. Η Στέλλα μου το είχε προτείνει πολλές φορές. Τα λόγια
της ακούγονταν στο κεφάλι μου… Για εκείνη ήταν δύσκολο να μείνει εδώ, η δουλειά της ήταν μακριά, αλλά για
εμένα…

Θα μπορούσα να χρησιμοποιώ το δωμάτιο των γονιών μας για κρεβατοκάμαρα και το δικό μας για
να γράφω.

Στο μυαλό μου την είδα να γκρινιάζει όπως παλιά, που θα μετακινούσα τα πράγματά της για να
χωρέσει το μεγάλο γραφείο από καρυδιά που είχα στο τωρινό μου σπίτι.

Η σκέψη μού έφερε γέλια.

«Τι γελάς;» με ρώτησε ξεπροβάλλοντας από το υπόγειο τινάζοντας τα σκονισμένα ρούχα της. Μέσα
στον χαμό είχε βρει το απολυτήριό της.


Στάθηκα με την πλάτη στην πόρτα του αυτοκινήτου, περιμένοντας την αδερφή μου να ανέβει στην
είσοδο για να κλειδώσει και να φύγουμε.

«Πρόσεχε με το κλειδί» της φώναξα ασυναίσθητα.

Ένα κλαράκι ξεραμένης λεβάντας γαργαλούσε την παλάμη μου μέσα από το τούλινο σακουλάκι που
κρυβόταν στη χούφτα μου.

Στην οθόνη του κινητού αναβόσβηναν επιτακτικά για ακόμη μια φορά οι λέξεις «Γιάννα-Μεσίτρια».
Απέρριψα την κλήση και το έβαλα στο αθόρυβο.







Τέλος



19

20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2018




ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ




TOLUNO-ΙΣΤΟΡΙΑΣ





Γ Ρ Α Ψ Ε Τ Η Δ Ι Κ Η Σ Ο Υ



Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Ι Α Τ Ι Κ Η Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α !














Ήταν κάτι που το θέλατε πολύ και Οι πρώτες 5 λέξεις βρίσκονται στις επικεφαλίδες ή

σας είχε λείψει. Για αυτό οι τους επιμέρους τίτλους των άρθρων του περιοδικού,

Toluno-ιστορίες μας επιστρέφουν! ενώ οι υπόλοιπες είναι τυχαίες:



Ο νέος μας διαγωνισμός έχει ως εξής 1)Κουραμπιές
λοιπόν: χρησιμοποιήστε 10 από τις 2)Διακοπές

παρακάτω λέξεις για να σχηματίσετε μια 3)Οδηγίες

μικρή ή πιο μεγάλη ιστορία! 4)Ξεχωριστό

5)Αστέρι

Ο διαγωνισμός θα λήξει στις 20

Δεκεμβρίου, ενώ όλες οι δημοσιεύσεις Οι υπόλοιπες 5 τυχαίες λέξεις είναι οι εξής:

θέματα θα βραβευτούν.

6)Χιόνι

Επιπλέον, θα επιλεχθούν τυχαία 5 7)Παράθυρο

νικητές που θα βραβευτούν με 1000 8)Ήχος

έξτρα πόντους. 9)Συναίσθημα
10)Χριστούγεννα

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ 22



ΕΛΛΗΝΙΔΑ TOLUNO-



ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟ










"Τους 1.000.000
πόντους τους
μετέτρεψα απευθείας
σε PayPal,που
ισοδυναμούν σε 225€
τα οποία τα δώρισα σε
μια οικογένεια που το
είχε πραγματικά
ανάγκη"









Ο προηγούμενος μήνας μπήκε καλά για την του Οκτωβρίου έπαιρνα κάθε μέρα από δύο
αγαπημένη μας Δέσποινα (@depepio) η εισιτήρια. Δεν ξέρω εάν αυτό συντέλεσε στη
οποία κατάφερε με μόλις δύο εισιτήρια να νίκη μου.
κερδίσει στην ημερήσια κλήρωση του Toluna
Millionaire. Για τον λόγο αυτό ήρθαμε σε -Τελικά, τι έκανες με αυτούς τους πόντους;
επαφή με το τυχερό μέλλος από την ελληνική
κοινότητα για να μάθουμε περισσότερα! Τους 1.000.000 πόντους τους μετέτρεψα
απευθείας σε PayPal,που ισοδυναμούν σε
-Δέσποινα, συγχαρητήρια για τη νίκη σου! Πώς 225€ τα οποία τα δώρισα στην οικογένεια που
αισθάνθηκες μόλις είδες ότι κέρδισες; ανέφερα και με τους υπόλοιπους 40.000
πόντους που απέμειναν πήρα τα αντιστρες
Χάρηκα πάρα πολύ φυσικά. Μάλιστα, η χαρά μου αγιοβασιλιάτικα μπαλάκια για τα δυο
ήταν διπλή καθώς τις ανταμοιβές που κερδίζω τις παιδάκια μου.
δωρίζω σε μια οικογένεια που το έχει πραγματικά
ανάγκη! -Και για πες μας! Έχεις αφήσει τίποτα
στην....άκρη;
-Το πίστευες ότι θα κερδίσεις εκείνη τη μέρα;
Είχες κάποιο προαίσθημα; Φυσικά και δεν έμεινε ούτε ποντάκι αλλα

Η αληθεια είναι πως δεν πίστευα οτι θα κερδίσω. θεωρώ πως εάν το βάλω στόχο θα
Δεν είχα κάποιο προαίσθημα γι’αυτό. ξανακερδίσω στην κλήρωση!!

-Γενικά έπαιρνες συχνά μέρος στην ημερήσια -Στην κοινότητα στο θέμα «Ευχές μας που
κλήρωση; έγιναν πραγματικότητα» ανέφερες πως
ο,τι θελήσεις γίνεται δικό σου. Πιστεύεις
Γενικότερα δεν έπαιρνα μέρος διότι δεν πίστευα ότι ότι η νίκη σου ήταν κάτι τέτοιο;
ισχύει αλλα όταν είδα πως κάποια μέλη-αμερόληπτα- Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω μια
κέρδισαν τότε το πίστεψα και την τελευταία εβδομάδα ιστορία.

23















































Αποκλειστικό με την νικήτρια



του Toluna Millionaire





-Πες μας!

Στις 25 Οκτωβρίου, λοιπόν, μια γειτόνισσα μου έφερε για τα παιδιά
ένα πολύ παλιό της ενθύμιο το οποίο μου εξολογήθηκε πως της εχει
φέρει πολύ τύχη στη ζωη της!Και επειδή πλέον έκλεισε τα 90 δεν
της χρειάζεται άλλη τύχη. «Είναι στη δύση της» όπως είπε η ίδια και Κάνε κλικ εδώ για να
με έριξε στα γέλια. Είναι ένας πορσελάνινος εκκεντρικός
γελωτοποιός ο οποίος μετράει σίγουρα 70 χρόνια ζωής. δεις τους ημερήσιους
νικητές της κλήρωσης
Ε λοιπόν Γιάννη από όταν μου τον έφερε συνέχεια κάτι
κερδίζω.. Πιστεύω πως συντέλεσε πολύ θετικά στην τύχη μου και για τους 1.000.000
νομίζω πως θα κερδίσω κι άλλα.Εδώ θα είμαστε να σας τα λέω! πόντους

Όσο για αυτό που είπα ότι παίρνω ότι θέλω δεν θεωρώ πως
είναι θεμα τύχης αλλα πιο πολύ... θράσους και επιμονής! Και θέλω
να προσθέσω πως και η δικη σου προσέλευση συντέλεσε θετικά
καθώς τόσα χρόνια δεν είχα κερδίσει ποτέ, ενώ μόλις ήρθες
κέρδισα!

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2018
ΝΕΑ



ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ









Εσύ γνωρίζεις για το #Tolunawins ;




































Για να δείτε περισσότερα κάνετε κλικ εδώ


Μην χάνεις χρόνο!





Είναι απλό! Το μόνο που χρειάζεται να κάνες

είναι να δημοσιεύεις στα Μέσα Κοινωνικής

Δικτύωσης τα προιόντα που αγόρασες μέσω

των δωροεπιταγών της Toluna!

Εμείς θα εντοπίσουμε τη δημοσίευση σου

μέσω του hashtag #TolunaWins και εσύ θα

επιβραβευτείς για αυτό!

Η ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ TOLUNA

ΣΤΗΝ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ

ΑΓΟΡΑ




Π α ρ ί σ ι



































ΠΟΥ;


Στη Χριστουγεννιάτικη Αγορά του La Defence,
ακριβώς μπροστά από την Μεγάλη Αψίδα!





Το κλίμα και η διαθέση που επικρατεί στα
γραφεία μας είναι άκρως...γιορτινό! Για τον λόγο

αυτό, οι CM πήγαμε για μια βόλτα στη
Χριστουγεννιάτικη αγορά του La Defence στο

Παρίσι.
Με ζεστό κρασί στο χέρι και με γιορτινά
τραγούδια να παίζουν από τα μεγάφωνα,

περιπλανηθήκαμε σε όλα τα περίπτερα της
αγοράς όπου κεραστήκαμε από πολλά

ζαχαρωτά, σοκολάτες μέχρι και χαλβά!
Φυσικά, δεν θα μπορέσαμε να αντισταθούμε

και στις αλμυρές απολαύσεις οπότε και
δοκιμάσαμε τις γαλλικές κρέπες.