รวบรวมผลงานของนางสาวชาลิสา-ภาสกรกุล-ทศศ.๖๔๑-เลขที่-๙สมบูรณ์

1

2

3

ก

4

คำนำ

หนังสอื ผลงานกวีนิพนธไ์ ทย “นักรอ้ งตัวน้อย” เล่มนี้ เป็นหนงั สอื ท่ีจดั ทำขึน้
เพื่อจุดประสงคร์ วบรวมขอ้ มลู หรอื ผลงานรายวชิ า กวีนิพนธ์ไทย และเพอื่ เปน็ แนวทางใหแ้ ก่
รนุ่ นอ้ งทีศ่ ึกษาในรายวชิ า กวนี ิพนธ์ไทย ในร่นุ ต่อ ๆ ไป

ดฉิ นั หวังวา่ หลงั จากทีไ่ ด้จดั ทำหนังสอื เล่มนีส้ ำเรจ็ จะทำให้ผทู้ ่ีเห็นผลงานได้
นำไปเปน็ แนวทางไมม่ ากก็น้อย

หนงั สือเลม่ นี้ไดจ้ ดั ทำ และสำเรจ็ ลุลว่ งได้ด้วยดี ตอ้ งขอขอบคณุ
อาจารยร์ ่งุ รตั น์ ทองสกุล ท่ไี ด้ใหค้ ำปรกึ ษา แนะแนวทางในการเขยี นผลลงาน แนวทางในการ
จดั ทำหนังสอื เล่มน้ีเป็นอย่างดี และทำใหด้ ิฉันทงานไดต้ ามจุดประสงคต์ ามท่กี ำหนดไว้

“นกั รอ้ งตัวนอ้ ย”
นางสาวชาลสิ า ภาสกรกุล

๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕

ข

5

สารบัญ

หน้า

คำนำ……………………………………………………………………………………………………………….. ก
สารบญั …………………………………………………………………………………………………………….. ข
กลอนแนะนำตวั ………………………………………………………………………………………………… 1
แต่งคำประพันธ์จากภาพ “ขวญั หลาน”……………………………………………………………….. 2
กลอนเปล่า “รอ”……………………..……………………………………………………………………….. 3
กาพยย์ านี ๑๑ “เด็กนอ้ ยยคุ ซบเซา”……………………………………………………………………. 4
กาพยฉ์ บงั ๑๖ “วัยเดก็ กับคุณตา”…….………………………………………………………………… 5
กาพย์สรุ างคนางค์ ๒๘ “ของหรอยชาวเล”…………………………………………………………… 6
นิราศกลับบ้าน มติ รภาพตรัง-สตลู ………………………………………………………………………..7-11
โคลงสสี่ ภุ าพ “วชิ าคูช่ วี ติ ”…………………………………………………………………………………. 12
รา่ ยสภุ าพ “รกั บริสุทธ”์ิ ……………………………………………………………………………………… 13
อนิ ทวี เิ ชียรฉนั ท์ ๑๑ “ผ้กู ำเนิด”…………………………………………………………………………. 14
เพลงตันหยง…………………………………………………………………………………………………….. 15
เพลงสอนน้อง “๗ ชนดิ จำง่าย”……………………………………………………………………… 16-17
ยกตัวอยา่ งคำประพนั ธ์จากวรรณคดไี ทย………………………………………………………………. 18
บทครใู นดวงใจ……………………………………………………………………………………………… 19-21
วเิ คราะห์สุนทรยี ศาสตรจ์ าก “บทครูในดวงใจ”………………………………………………… 2๒-2๖
กวีนิพนธ์ เรื่อง อนิรุทธ์คำฉนั ท์……………………………………………………………………… 2๗-2๙
สนุ ทรยี ศาสตรด์ ้านความหมายจากกวนี ิพนธ์ เรอื่ ง อนริ ทุ ธ์คำฉนั ท์………………………… ๓0-3๑
วเิ คราะห์สุนทรยี ศาสตรด์ า้ นเสยี งใน “บทกลอนแนะนำตวั ”……………………………………….. 3๒

๑

6

กลอนแนะนำตวั

เรยี นคุณครเู พือ่ นชิดมติ รสหาย ทั้งหญิงชายทีไ่ ดเ้ จอในวันนี้
ชาลสิ าขออนุญาตสวัสดี ชอื่ เลน่ มนี ามว่าครีมชิชา

นักรอ้ งตวั นอ้ ย
๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๔

๒

7

แตง่ คำประพนั ธ์จากภาพ
เร่อื ง ขวญั หลาน

รวมพลงั รว่ มจิตแด่เดก็ น้อย สหู่ ว่ งหอ้ ยลงเปลในคราน้ี (ตร)ี
สวมสร้อยทองมองเห็นชา่ งเปรมปรีดิ์ (สามญั ) เป็นพธิ สี บื สานกนั นานมา (สามัญ)
ขลิบเกศสทารกแรกเกิดไว้ อยา่ เจ็บไขไ้ ดป้ ว่ ยนะหลานหนา (จตั วา)
คำอวยพรจากพอ่ แมท่ เี่ มตตา (สามญั ) มปี ัญญาตดิ ตัวไปชัว่ กาล (สามญั )
ผา้ ตกแตง่ สุดสวยดว้ ยมากสี พรอ้ มทงั้ มีดอกไม้หลากหลายก้าน (โท)
ญาตพิ ่ีนอ้ งย้มิ แย้มแสนสำราญ (สามัญ) ประกอบการศกั ดส์ิ ทิ ธอิ ยคู่ ูไ่ ทย (สามัญ

นกั รอ้ งตัวน้อย
๒๕ ธนั วาคม ๒๕๖๔

๓

8

กลอนเปลา่

เรื่อง รอ

รอแลร้ ออีก
รอคอยทุกวัน
รอเขาคนนน้ั
ไม่มาสักที
ไม่มีวแี่ วว
ไมแ่ คล้วรอพ่ี
ไมน่ ่าจะมี
วนั ท่ีเจอกนั

นกั ร้องตัวนอ้ ย
๒๕ ธนั วาคม ๒๕๖๔

๔

9

กาพยย์ านี ๑๑

เรือ่ ง เด็กน้อยยคุ ซบเซา

เชอื้ โรคนน้ั นา่ กลัว จงอย่ามัวละเลยมนั
ปกปอ้ งช่างสำคัญ จงึ ตอ้ งเรมิ่ จากตัวเรา
เด็กน้อยไรเ้ ดียงสา ทเ่ี กิดมายุคซบเซา
สวมแมสใหก้ ับเขา แล้วบอกเล่าใหเ้ ขา้ ใจ
โควดิ แสนช่วั รา้ ย อันตรายกวา่ สงิ่ ใด
มีทัง้ สายพนั ธใ์ หม่ ห่างกันไวจ้ ะดีกว่า
พกเจลแฮลกอฮอล์ ไวเ้ ถดิ หนอลกู หลานหนา
เป็นแลว้ เศรา้ อรุ า แม้อำลากไ็ มม่ ี

นักรอ้ งตวั นอ้ ย
7 มกราคม 2565

๕

10

กาพย์ฉบงั ๑๖

เรือ่ ง วยั เด็กกบั คุณตา

วยั เดก็ ฉนั เหน็ คณุ ตา แกออกหาปลา

ชว่ งบา่ ยเวลากลางวัน

พร้อมไซกับเบด็ หนง่ึ คนั ช่างแสนสขุ สนั ต์

ไปด้วยเรอื ไมค้ ใู่ จ

กลางนำ้ แสงแดดรำไร ยนื มองหา่ งไกล

รอตาเมือ่ ไหรก่ ลับมา

นง่ั คอยจนเหมอ่ มองฟา้ ระอดิ ระอา

พลบค่ำจนเผลอหลบั ไป

นักรอ้ งตวั นอ้ ย
๘ มกราคม ๒๕๖๕

๖

11

กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘

เรอื่ ง ของหรอยชาวเล

ของหรอยชาวเล ท่ีเขาท้มุ เท นำมาคา้ ขาย

ไปหามาทำ สง่ ออกมากมาย ทั้งหญิงทงั้ ชาย กินไดท้ กุ คน

ปลาเคม็ แดดเดียว อรอ่ ยตอนเค้ียว เหมือนโดนตอ้ งมนต์

ทอดกรอบน่าชิม ซาวขา้ วนา่ สน อ่ิมเอมเหลอื ลน้ วา่ หรอยจงั ฮู้

นักร้องตัวน้อย
๖ มกราคม ๒๕๖๕

๗

12

นิราศกลับบา้ น มติ รภาพตรัง-สตูล

๘

13

๙

14

๑0

15

๑๑
๑๑

16

๑

๑๒

17

โคลงสี่สุภาพ

วชิ าค่ชู ีวิต

วชิ าชาญหลอ่ เล้ียง ชีพตน
จงหม่นั เพียรฝกึ ฝน ตอ่ สู้
ศึกษาเรง่ คดิ คด รีบมงุ่ เรียนไป
คุณคา่ การเรียนรู้ สูผ่ ปู้ ัญญา
มีวิชาเพอื่ สร้าง ชีวิต
แตกตา่ งคอื ความคดิ เก่งกลา้
ปญั ญาชา่ งเหมอื นอฐิ อนั ก่อ ข้ึนมา
ควรมงุ่ และควรคว้า ใคร่รู้เถดิ เอย

นักร้องตวั น้อย
๒๙ มกราคม ๒๕๖๕

๑๓

18

ร่ายสภุ าพ

รักบริสทุ ธ์ิ

ความรักอันประเสรฐิ ล้ำเลิศกวา่ สง่ิ ใด มิมีใครรักเรา
ดง่ั พอ่ กบั เเม่ ดเู เลไมห่ ่างหาย สบายสุดอรุ า
ทกุ คราแสนมีสขุ คลายทุกข์หมดโศกา อาทรไม่เสื่อมหาย
มากมายเสียจรงิ หนา คุณบิดามารดร คอยบอกสอนสง่ั ให้
คุณแกเราต้องไหว้ ปว่ ยไขห้ ามิมี เปรยี บเอย

นกั ร้องตัวน้อย
๖ กมุ ภาพันธ์ ๒๕๖๕

๑๔

19

อินทรวิเชยี รฉันท์ ๑๑

ผกู้ ำเนิด

บุญคณุ พระผู้ให้ สละใจฉลาดยงิ่
ดเู เลเเละทกุ สิง่ ปิตลิ น้ ระคนใจ
พ่อเเม่กส็ ำคัญ ธุระสรรค์จะสดใส
ห่วงหาประจกั ษใ์ จ ปะทะเจอ ณ ดวงใจ

นกั รอ้ งตัวนอ้ ย
๑๖ กมุ ภาพันธ์ ๒๕๖๕

๑๕

20

เพลงตันหยง

ตนั หยงดอกแพงหวย

ตนั หยงตนั หยง หยงไหรละน้องหยงดอกแพงหวย
นอ้ งเปน็ หญิงสาวหนา้ ตาสวย น้ำเสยี งไมห่ ว่ ยนะ่ พีบ่ ่าว
สนุกครืน้ เครงกันแบบยาวยาว
อยูบ่ า้ นรอ้ งเพลง เพราะวา่ น้องสาวเสียงเพราะจริง
น้ำเสยี งไมห่ ว่ ยนะ่ พีบ่ า่ ว
นกั รอ้ งตวั น้อย
๑๔ กมุ ภาพนั ธ์ ๒๕๖๕

เพลงสอนน้อง ๑๖

๗ ชนดิ จำง่าย 21

จะบอกกบั นอ้ งตรง ๆ นอ้ งไมต่ ้องงง นงั่ ทำตาปริบ ปริบ ทำนองเพลง 30 จีบได้
คำไทย ๗ ชนิด คำนาม สรรพนาม กริยา ศิลปนิ หญิงลี ศรีจมุ พล
วเิ ศษณ์ สนั ธาน บพุ บท และคำอุทาน
น้ีคอื คำไทย ๗ ชนิด ๑๗ กุมภาพนั ธ์ ๒๕๖๕
รู้เอาไว้ซะด้วย
จำเปน็ อย่างยง่ิ ในการเรยี น

**คำนาม เรยี กช่อื สรรพนามคำใชแ้ ทนชอื่ คำนาม
กรยิ า แสดงอาการ วิเศษณข์ ยายท้งั ๓ หนา้ น้ี
คำบพุ บทเชือ่ มคำ อยู่หนา้ คำนาม สรรพนาม กรยิ า
โถ คำสันธาน เช่อื มเหมอื นกันแต่สละสลวย

**อุทาน แสดงอารมณ์ ความรูส้ ึกให้ชดั เจนมากขึ้น
กจ็ บไปแล้ว คำไทยทั้ง ๗ ชนิด
หวงั วา่ นอ้ งคงเขา้ ใจ คำในภาษาไทยทั้ง ๗ ชนิด
โถ คำไทย ๗ ชนดิ จำงา่ ย ใชเ้ ปน็ จะดี

๑๗

22

สาระการเรยี นรู้ภาษาไทย : คำในภาษาไทยจำแนกได้ ๗ ชนดิ
คำในภาษาไทยจำแนกได้ ๗ ชนิดคอื คำนาม คำสรรพนาม คำกริยา คำวเิ ศษณ์ คำบุพบท

คำสันธาน และคำอทุ าน
- คำนาม คอื คำท่ีใชเ้ รียนชือ่ คน สัตว์ สงิ่ ของ และสถานที่ เช่น ครู นกั ปลา ดนิ สอโตะ๊ บา้ น โรงเรียน
- คำสรรพนาม คือคำท่ใี ช้แทนคำนาม เช่น ผม ฉัน หนู เธอ คณุ ข้าพเจา้ เขา ทา่ น มนั เป็นต้น
- คำกรยิ า คอื คำแสดงอาการของนาม สรรพนาม แสดงการกระทำของประโยค เชน่ เดิน ว่ิง เรยี น
อา่ น น่ัง เล่น เปน็ ตน้
- คำวิเศษณ์ คอื คำที่ใชข้ ยายคำอื่นใหไ้ ด้ใจความชัดเจนยงิ่ ขึ้น เชน่ สงู ใหญ่ ดำ อ้วน ผอม แคบ
หวาน เคม็ กวา้ ง
- คำบพุ บท คือคำทใี่ ช้นำหนา้ คำอนื่ แบ่งออกเป็น ๒ พวก คอื
๑. ไม่เช่ือมกับบทอื่น ได้แก่ คำทักทาย หรอื รอ้ งเรยี น เชน่ ข้าแต่ อนั วา่
๒. เชอ่ื มกบั บทอนื่ ไดแ้ ก่ โดย ของ บน
- คำสนั ธาน คือคำเช่อื มคำ หรือประโยคเชอ่ื มประโยคใหต้ อ่ เน่ืองกนั มี ๒ ลกั ษณะ คอื
๑. เชอ่ื มคำกบั คำ เชน่ พ่ีกับนอ้ ง เขียนกบั อา่ น ลกู และหลาน
๒. เชอ่ื มประโยคกบั ข้อความ หรือข้อความกับประโยค
- คำอทุ าน คือคำทีเ่ ปลง่ ออกมาบอกอาการ หรือความรสู้ กึ ของผพู้ ดู เช่น อุย๊ ! พทุ โธ่ ! ว๊าย! โอโ้ ฮ! อนิจจา!

บรรณานกุ รม
ครอู ภิชยั อภิชยั ธิณทัพ. (๒๕๕๒). คำในภาษาไทยจำแนกได้ ๗ ชนิด. (ออนไลน)์ . เขา้ ถึงได้จาก:
https://www.gotoknow.org/posts/208769 (๒๕๖๕, ๑๗ กมุ พาพนั ธ)์

๑๘

23

ยกตวั อย่างคำประพันธจ์ ากวรรณคดีไทย

ช้ีแจง ระบุชื่อผแู้ ต่ง ประเภทของบทประพนั ธ์ ยกตัวอย่าง ๒ บท พร้อมโยงสมั ผสั
เรื่อง นิราศภเู ขาทอง
ผแู้ ตง่ สนุ ทรภู่

ลักษณะคำประพนั ธ์ กลอนสภุ าพ

ถึงเกร็ดยา่ นบา้ นมอญแตก่ อ่ นเก่า ผ้หู ญงิ เกลา้ มวยงามตามภาษา
เดยี๋ วนมี้ อญถอนไรจากเหมอื นต๊กุ ตา ท้งั ผัดหนา้ จบั เขมา่ หมือนชาวไทย
เหมือนอยา่ งเยยี่ งชายหญิงท้งั วสิ ัย
โอ้สามัญผันแปรไม่แทเ้ ที่ยง ท่จี ิตใครจะเปน็ หนง่ึ อย่าพึงคิด ฯ
นหี้ รอื จิตคิดหมายมหี ลายใจ

๑๙

24

บทครใู นดวงใจ

๒0

25

๒๑

26

๒๒

27

วิเคราะหส์ ุนทรียศาสตร์จาก “บทครูในดวงใจ”

๒๓

28

๒๔

29

๒๕

30

๒๖

31

๒๗

32

กวีนพิ นธ์ เรอื่ ง อนริ ุทธ์คำฉันท์

๑.เรือ่ ง อนิรทุ ธค์ ำฉันท์

๒.ผแู้ ต่ง ศรปี ราชญ์ แตง่ ในสมยั กรงุ ศรอี ยธุ ยาตอนกลางสมัยสมเดจ็ พระนารายณ์

๓.วัตถุประสงคใ์ นการแต่ง

๓.๑ เพือ่ แข่งกับเรือ่ งสมุทรโฆษคำฉันท์

๓.๒ แสดงความสามารถแตง่ ฉันทเ์ ปน็ เรอื่ งยาวได้

๔.ลกั ษณะคำประพนั ธ์ เปน็ ฉันท์และกาพย์ มีรา่ ยปนอยู่บา้ ง

๕.เรื่องย่อ

พระอนริ ทุ ธ์ประพาสปา่ ก่อนเข้าบรรทมใต้ตน้ ไทร (สมุทรโฆษต้นโพธิ)์ กไ็ ดก้ ราบไหว้พระไทรๆ จงึ อุ้ม
ไปสมนางอุษา ธดิ ายิกษ์ ช่ือพานาสูร นางพจิ ิตรเลขาวาดรปู เทวดา และกษัตรยิ ์ตา่ ง ๆ ใหน้ างอษุ าๆ จำ
พระอนิรทุ ธไ์ ด้ นางพจิ ติ รเลขาจึงเหาะมาสะกดพระอนิรทุ ธ์ไปอยู่กบั นางอษุ า ตอ่ มาความทราบถึงพระยา
ยักษบ์ ดิ าจึงจบั พระอนิรุทธไ์ ด้ดว้ ยอำนาจศร ขณะนนั้ พระนารท (ฤาษ)ี ดีดพณิ เหาะผา่ นมาเหน็ เหตุการณ์
จงึ นำความไปทลู พระกฤษณะ (ตาของพระอนิรุทธ์) พระกฤษณะยกทัพมาต่อสยู้ กั ษ์ ยกั ษไ์ ปขอใหพ้ ระศวิ ะ
มาชว่ ยรบ แตพ่ ระศิวะไม่ช่วย พานาสรู จงึ รบเอง กพ็ ่ายแพ้พระกฤษณะจะประหาร แตพ่ ระศิวะขอชวี ิตไว้
จึงได้แต่ตดั แขนหนงึ่ พันแขนของพานาสรู ให้เหลอื เพียงสองแขน และให้เป็นนายทวารบาล พระอนริ ุทธ์
และนางอุษาไดค้ รองกนั เปน็ สขุ สืบไป

๒๘

33

๖.ตัวอยา่ งบทประพนั ธ์
ตอนอุ้มสมพระอนิรทุ ธก์ บั นางอษุ า

สุรางคนางค์ 28
สองสมสมพาศ ลาเพพลิ าส เลา้ โลมโลมใจ
ชชดิ ชดิ เชย ตระหวนหวนใน ฤดดี ีใจ ประดจุ ดุจปาน
รำ่ รกั รกั สนทิ เชยชมชมชิด ประสงค์สงสาร
ประสบสบกัน ประสมสมภาร ตฤบรสธาธาร สุคนธารทา
ชมชายชายโชย ฤดดี ีโดย สำรวลสรวลสา
พลิ าสพิไล พสิ ยั ไสยา ปานบษุ ปบุษบา ประสบสบกัน
ประสานสานแด ผาดผงวยผงวยแผง ยยมิ้ ยม้ิ ยรร
ยแย้มแย้มยวล สองสรวลสรวลหรร- ษาสาใจปนั รสรสโอชา
ฉันท์ 11
โอ้เจบ็ กเู รง่ เจบ็ คอื เหนบ็ เส้ียนเสยี ดแดกลาง
ใจจากประจากปาง ประลองกามกามี
โอเ้ สยี งสำเนยี งสตั - วรอ้ งในพนาลี
โอ้อกกรอุชี- วิตเพย้ี งพินาศนาศ
โอ้แสงพระสุรยิ ์ฉาย รสายเมฆอากาศ
โอเ้ จ็บบำราศราส บสวา่ งคือคมแด

๒๙

34

ตอนท้ายเรื่องมคี ำนมสั การ และคำอธษิ ฐาน

ร่ายสุภาพ

จงเผด็จเกลศรา- คธกิ สาลจงกษยั

นฤพยาธินนฤภยั นิราลยั นริ นั ดร

นฤทกุ ขนฤโศก นฤโรคอาวรณ์

เปนสวสั ดสิ นุ ทร มิศศกโสภา

แมน้ ไปบได้ดล อสงั ขัตยธรรมา

บญุ ญาธิการา ขออุดหนนุ ในสันดาน

ขอสถิตในสจั - จพิพฒั นโอฬาร

นั้นขา้ จงไสสานต์ ในคณุ ศีลทานา

ขอจงเจรญิ สวสั - ดพิ ิพฒั นเมธา

ขอจงเจริญอา- ยุสมอาตมยนื ยง

อรอรรถอาคม กิจใดอนั ใจจง

ขอธารจำนง สทิ ธติ ราบนฤพานฯ

๗.คณุ ค่าของเร่อื งที่อา่ น

๑. ใชใ้ นการเปรยี บเทยี บกบั เรื่องอณรุ ุทในสมยั รชั กาลท่ี ๑

๒. มลี ักษณะแหวกธรรมเนียมนยิ มคอื ไม่มบี ทไหว้ครู

๓0

35

สนุ ทรียศาสตรด์ า้ นความหมายจากกวนี พิ นธ์ เรื่อง อนิรุทธค์ ำฉันท์
ผ้แู ต่ง ศรีปราชญ์

๑.รทุ ธรส คือ รสแหง่ ความโกรธ การใชถ้ ้อยคำแสดงความโกรธ การตัดพ้อ เสยี ดสี ประชดประชนั ของตวั
ละคร

พระเสด็จในมนเทียรศรี ดว้ ยอรรคเทพี

สุรางคนางนองเนือง ๚

ก้มเกล้าก็ทูลทุกขทุกขา ดรุ ความอนั แค้นเคือง

ใจรกั บำราสนฤบดีเปลือง

จากบทประพนั ธน์ ี้ แสดงถึงความโกรธของตวั ละครเพราะมคี ำวา่ แคน้ เคือง อยู่ใน
บทประพนั ์จงึ ทำใหผ้ อู้ ่านรับร้ถู ึงความร้สู กึ ของตัวละครนนั้

๒.นารีปราโมทย์ คือ รสแหง่ ความรกั เปน็ บทเก้ียว บทอ็โลมแสดงในทางรกั ใครห่ รอื พูดจาอีกฝา่ ยชืน่ ชอบ

ท้าวเลน่ หลายคร่ผู กพนั ว่องกามกำนัล

กำนัศนิท้าวนทิ รา

ในบรรจฐรณ์รตั นาภา สองเสวยไสยา

ประกติ แลชิดสมเศยี ร

บากบทประพนั ธน์ ี้ แสดงถึง ความรักใครต่ อ่ นางรับใชใ้ นบทความท่ีวา่ วอ่ งกาม
กำนัล การที่มคี วามใคร่ต่อนางรับใช้นั้นเอง

๓๑

36

๓.อธพิ จน์ คอื การกล่าวทเี่ กินจริงทำใหผ้ อู้ นื่ รสู้ กึ ซาบซ้งึ เกิดความร้สู ึก เกิดจนิ ตนาการ

ดาราประดบั ดา รกะแสงยะยบั พรรณ

น้ำคา้ งคอื น้ำจนั ทร์ ดาลตกฉฉ่ำพล

สนธยากรภมุ บุษ ปบังคมบำบวงสรณ

พระไทรบรมิ ณ ฑลเทพยสงิ ศกั ดิ์

จากบทประพนั ธน์ ้ี มกี ารกล่าวทเ่ี กินจริงในบทความทวี่ ่า นำ้ คา้ งคอื น้ำจนั ทร์ ซง่ึ ความจรงิ แลว้
น้ำคา้ ง คือ ไอน้ำในอากาศทก่ี ระทบกบั ความเยน็ แล้วรวมตัวเป็นหยดน้ำค้าง ไม่ใชน่ ำ้ ที่มาจากดวงจันทร์

๔.อปุ มา คอื การเปรียบส่ิงหนงึ่ ว่าเหมอื นส่งิ หน่ึง

ชมชายชายโชย

ฤดดี ีโดย สำรวลสรวลสา

พลิ าสพลิ ัยพิสัยไสยา

ปานบษุ ป์บุษบา ประสบสบกนั

จากบทประพันธน์ ้ี มกี ารอปุ มาอุปไมยถึงรปู ลกษณ์ ความงดงาม ท่ีถกู เชยชแลว้ นำมา
เปรยี บเทียบวา่ งดงามเหมือนดอกไม้

อา้ งอิง
https://vajirayana.org/

๓๒

37

วิเคราะหส์ นุ ทรียศาสตรด์ า้ นเสียงใน “บทกลอนแนะนำตัว”

เรยี นคณุ ครเู พื่อนชิดมติ รสหาย ทั้งหญิงชายทไี่ ด้เจอในวนั นี้

ชาลสิ าขออนญุ าตสวสั ดี ชื่อเล่นมีนามวา่ ครีมชิชา

มกี ารเลน่ เสยี งสัมผสั อกั ษรในวรรคท่ี ๑ คำว่า คุณกับครู มีการเล่นเสียงสมั ผัสสระใน
วรรคที่ ๓ คำว่า ชากับสา และวรรคที่ ๔ คำวา่ วา่ กับชา

38

39