พัฒนาการทางด้านเศรษฐกิจของอาณาจักรสุโขทัย

พัฒนาการทางด้าน
เศรษฐกิจของ
อาณาจักรสุโขทัย

นายคณิต นิลรัต ม.4/5 เลขที่ 1

พัฒนาการทางด้านเศรษฐกิจของอาณาจักรสุโขทัย

ปัจจัยที่ทำให้เศรษฐกิจอาณาจักรสุโขทัยพัฒนา

พัฒนาการทางด้านเศรษฐกิจในอาณาจักรสุโขทัย มีปัจจัยเอื้อหนุนอยู่หลายประการ ดังนี้
1. สภาพพื้นที่ของสุโขทัยส่วนใหญ่ ไม่เหมาะแก่การเพาะปลูก จึงต้องมีการใช้ ระบบชลประทานเข้าช่วย ชาวสุโขทัยจึงขุดคู คลอง ตระพัง บ่อน้ำ
เพื่อรับน้ำเพื่อการ ชลประทานมากมาย
2. อาณาจักรสุโขทัยตั้งอยู่บริเวณลุ่มแม่น้ำปิง ยม น่าน ซึ่งเป็นเส้นทางคมนาคม ติดต่อกับดินแดนอื่น ช่วยส่งเสริมการประกอบอาชีพการ
ค้าขายได้อย่างดี
3. อาณาจักรสุโขทัยมีนโยบายในการยกเว้นการจัดเก็บภาษีผ่านด่าน หรือ "จกอบ" ช่วยให้เกิดแรงจูงใจให้พ่อค้าเข้ามาค้าขายในสุโขทัยได้มากขึ้น

เศรษฐกิจด้านต่างๆที่สำคัญของสุโขทัย

1. การเกษตรกรรม การทำนาของเกษตรกร
ชาวสุโขทัยส่วนใหญ่จะทำการเพาะปลูก พืชหลักที่ปลูกได้แก่ ข้าว นอกจากนี้ยังมี
มะม่วง มะพร้าว มะขาม หมากพลู เป็นต้น โดยพื้นที่เพาะปลูกที่สำคัญ ได้แก่
บริเวณที่ราบลุ่มทางแถบเมืองศรีสัชนาลัย
ชากังราวสองแควและเมืองนครชุม

เนื่องจากสภาพภูมิประเทศของอาณาจักรสุโขทัยไม่เอื้ออำนวยต่อการทำการเกษตรมากนัก เพราะสภาพภูมิประเทศบางส่วนเป็นที่ราบ
เชิงเขาทีมีความลาดชันบางส่วนเป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำ คือ แม่น้ำปิง แม่น้ำยม และแม่น้ำน่าน แม่น้ำทั้ง 3 สายนี้จะมีน้ำน้อยในหน้าแล้ง ไม่เพียงพอ
ต่อการเกษตร ในหน้าฝน น้ำจะไหลเชี่ยวและท่วมขัง จึงได้มีการใช้ระบบชลประทานซึ่งถือเป็นภูมิปัญญาที่สำคัญของชาวสุโขทัยเข้ามาช่วย

ตระพังในสมัยสุโขทัย สรีดภงส์

เศรษฐกิจด้านต่างๆที่สำคัญของสุโขทัย

2. การหัตถกรรม เครื่องสังคโลก
ส่วนใหญ่เป็นการผลิตเครื่องปั้ นดินเผา หรือ เครื่องสังคโลกเชื่อว่ารับเทคโนโลยีมา
จากจีน ซึ่งชื่อ "สังคโลก" หมายถึง "ซ้องโกลก" แปลว่าเตาของแผ่นดินซ้อง แหล่ง
เครื่องปั้ นดินเผาของอาณาจักรสุโขทัยมี 2 แห่ง คือที่เมืองสุโขทัย และเมือง
ศรีสัชนาลัย ซึ่งมีการค้นพบเตาทุเรียงเป็นจำนวนมาก

เครื่องปั้ นดินเผาของสุโขทัยมีทั้งเครื่องถ้วยชาม กระเบื้อง กระถาง กาน้ำ ตุ๊กตาสังคโลก
หม้อ รวมทั้งเครื่องประดับสถาปัตยกรรมทางศาสนา เช่น ช่อฟ้า รูปปั้ นเทวดา เงินพดด้วง
นักรบหรือสิ่งของที่เกี่ยวข้องกับความเชื่อและศาสนา เช่น มังกร นาค ยักษ์
เป็นต้น

เครื่องสังคโลกเป็นสินค้าส่งออกที่สำคัญของอาณาจักรสุโขทัย พบหลัก
ฐานตามชุมชนที่ตั้งอยู่ตามเมืองท่าสำคัญบริเวณอ่าวไทย เช่น ปัตตาเวีย มะละกา
และตามหมู่เกาะต่างๆ เช่น อินโดนีเซีย ญี่ปุ่น เป็นต้น

3. การพาณิชยกรรม
การค้าขายในสมัยสุโขทัย แบ่งออกเป็น 2 ลักษณะ คือ
3.1 การค้าภายในอาณาจักร เป็นการแลกเปลี่ยนสินค้าที่จำเป็นต่อการอุปโภค
บริโภค ประชาชนสามารถนำผลผลิตของตนมาขายที่ตลาด เรียกว่า "ตลาดปสาน"
3.2 การค้านอกอาณาจักร สุโขทัยได้ทำการค้าขายกับดินแดนต่างๆได้อย่างเสรี
เช่น หงสาวดี ตะนาวศรี ล้านนา ปัตตานี มะละกา ชวา ลังกา อินเดีย จีน เป็นต้น

สินค้าส่งออกที่สำคัญ ได้แก่ เครื่องเทศ ของป่าหายาก พริกไทย น้ำตาล
งาช้าง หนังสัตว์ นอแรด เป็นต้น
สินค้านำเข้าที่สำคัญ ได้แก่ ผ้าไหม ผ้าทอ เครื่องประดับประเภทอัญมณี

ในสมัยพระมหาธรรมราชาที่ 1 (ลิไทย) มีการผลิต "เงินพดด้วง" ขึ้นมาใช้
พ่อค้าและราษฎรสามารถผลิตเงินพดด้วงขึ้นมาใช้เองได้ แต่ต้องมีมาตรฐานเหมือน
ที่ราชการผลิต แสดงให้เห็นว่าสุโขทัยมีความเจริญรุ่งเรืองทางด้านการค้ามาก