ประวัติ
ของ
เชียงราย
ความรู้ต่าง ๆ ของเชียงราย
ประวัติเชียงราย
จากการศึกษาด้านตำนานพื้นเมืองต่าง ๆ นักวิชาการท้อง
ถิ่นของเชียงรายกล่าวว่าเรื่องราวเกี่ยวด้วยเรื่องการตั้ง
อาณาจักรต่าง ๆ ที่เป็นดินแดนของจังหวัดเชียงรายใน
ปัจจุบันนั้นได้ปรากฏในพงศาวดารเหนือ เป็นหนังสือคัมภีร์ใบ
ลาน ตัวหนังสืออักษรธรรมล้านนา ตำนานเมืองโยนกนคร
ไชยบุรีศรีช้างแสน บางแห่งเรียกว่า ตำนานโยนกนคร
ราชธานี ไชยบุรีศรีช้างแสง เช่น ตำนานสิงหนวัติ เป็นต้น
แต่ละเล่มเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับเมืองโยนกทั้งสิ้น จึงถูกเรียก
อีกชื่อหนึ่งว่าพงสาวดารโยนก อีกประการหนึ่งจะเกี่ยวพันกับ
อาณาจักรโบราณต่าง ๆ อันเป็นที่ตั้งของจังหวัดเชียงรายใน
ปัจจุบัน
ตามแนวความคิดเกี่ยวกับถิ่นกำเนิดของชนชาติไทยในหลาย
ความคิด ได้มีความเชื่อว่า ถิ่นกำเนิดของชนชาติไทยนั้นน่าจะอยู่
ทางประเทศจีนมาก่อน ในยุคที่ชนชาติไทยเรากำลังหนีจีนมาตั้ง
นครหลวงอยู่ที่แคว้นเมาและหนองแสนั้น ถิ่นที่เป็นที่ตั้งของ
“จัลงัวหะว”ัด(หเชรีืยองลัรงาวยะนี้หเปร็ือนลที่ะอว้ยาู่)ขอแงลชะชาวาวป่ปา่ชาพาววเกขอาื่พนอวกาศหัยนึ่องยเูร่ียกว่า
ครั้งนั้น ราว พ.ศ. 50 ไทย
เผ่าหนึ่งเรียกว่า อ้ายลาว ตั้ง
อาณาจักรอยู่ที่นครปา ถูกจีน
รุกรานหนักเข้า จึงอพยพมา
ตั้งอยู่บริเวณเมืองเล็ม เชียง
รุ้ง เชียงลาว ริมแม่น้ำสาย
ตั้งราชวงศ์ขึ้นปกครองสืบต่อ
กันมาจนถึงสมัย ลวจักราช
จึงได้ลงมาตั้งเมืองที่ตำบล
ยางเสี่ยวใกล้ดอยตุง เรียกว่า
เชียงลาว
ประวัติเชียงราย
ราวพุทธศตวรรษที่ 5 มีพวกไทยถอยร่นจากจีนตอนใต้ มา
สมทบไทยที่เมืองเชียงลาวมากขึ้นทุกที จึงได้ขยายเมืองให้
เเอกตวชีาี่วย้ยอณางงมงาปแขา่เราสวขเาานตปวง้แาพทขึุัใผ้้นนทง่ไนปอธปีีั้ศกภจถึจาตงุเยบรวหัีหนยรลลรกนาัี้ษงยว)่ทาเีเพ่มวืแี1.ยอศค1งง.วฮ้ข่นเ5อชอ่9ยนุม0ดนมงเซีเวอเปีาย็วำงีนยงนตหงกา้นรจาืเอหถมวึียลยงา วงองนาว(ัณเงอซำีาแยเจภจงั้กหอ่มรมีโคร
ตบูรณ์ จึงยกเข้ามาตีแคว้นยวนเซียง ขับไล่ชาวไทย แล้วตั้ง
เมืองขึ้นที่เชียงแสน เรียกว่า สุวรรณโคมคำ บริเวณที่เคย
เป็นเมืองเชียงลาว ใกล้ฝั่ งน้ำโขง และได้สร้างเมือง อุมงค
เสลา ที่เมืองฝาง ต้นลำน้ำกก อาณาเขตสุวรรณโคมคำของ
ข(ลอีผมี)คตรั้ะงวนััน้นออทิกศถเึหงนแือม่จน้ดำแถึตงเกมือ(แงมห่นน้ำอแงท้แ)สทิทศิศตใะตว้ัจนนตฝกาถึยงนาค
แม่น้ำตู แต่ขอมปกครองไทยอย่างป่าเถื่ อนและทารุณจนไทย
เราอพยพจากเมืองสุวรรณโคมคำกระจัดกระจายไปอีก ขอม
เจึมงือย้งาสยุวไปรรตั้ณงเโมคือมงคอำุมร้งางคไเวส้)ลา (เมืองฝางในปัจจุบัน) ทิ้งให้
ประวัติเชียงราย
ปอีีพกสรหวะลเรจา้รายคสอิตงงเหคมื์น่ ออวัตงพิคค.์ศทรี่.อสำ1งค3รัาญ6ช7ยๆ์มสีกเมช่ษบนััตติรรใัินชย์โกปยากนลคกทีร่นอ3คงรพสืหรบละตเว่จอ้งากไอัดน้ชุม5ตา2รา
เ(ชชโีอผยูร้งสสรรพ้าายงระแมเลหจ้ะาาลอส้าชถุนูตปนรดาาอไชทย)ยตพุงรรัชะปูกอชางนลีค์ยทมี่สีโ4ถอารพนสรทีะ่2สเจำ้พาคัมรญัะงอรแงาหค่ย์งนหอรนงึา่คงช์ขใหอญง่
มีพระนามว่า พระองค์เชือง องค์เล็กมีพระนามว่า ไชย
นนส่ราวรานาชยโอคณร์รสอรอังชงเกมคื์าอทลี่งที2โ่ย5ขนอพกงนรพะคอรรงะหเคจ์ล้เาวชมืงัองตง่รอา(มยราานช)รโาอชรสมีพพรระะเนจ้าามมัวง่าราย
พใหรมะ่ทอี่งตำค์บไชลยดนอานรมาูยลณร์ิมซึแ่งมเ่ปน็้นำลพารวะอ(นง้ำคก์นา้อหงลงได)้ไเปรียสกร้าว่งาเเมมืือองง
ไชยนารายณ์
พระองค์ไชยนารายณ์ ได้ครองเมืองไชยนารายณ์ และมี
กษัตริย์สืบสันตติวงศ์ต่อมาอีกหลายพระองค์ จนถึงองค์ที่
27 มีพระนามว่า พระองค์พังคราช ชาติไทยได้อ่อนกำลังลง
ขอมซึ่งตั้งมั่นอยู่ที่เมืองอุมงคเสลา ได้ยกทัพเข้าตีเมือง
มโยานไทกยนกา็เคป็นนคเมรือพงรขึะ้นอขงอค์งพัขงอคมรเารืช่อหยนีมไาปอในยู่เพวีย.ศง.สี1ท4ว6ง1แพต่รนัะ้น
ตม่เอหมสีาก็พได.้ศป.ระ1ส4ูต3ิพ6รพะโรอะรมสเหมสีีพก็รปะรนะาสูมติว่เาจ้าเจพ้ารทหุกมขิกตุมกุามราอรีกและ
พระองค์หนึ่ง
ประวัติเชียงราย
วีรบุรุษ
ใ1ไคนป4รกั7เ้งาจ9้รเาจรพ้แาบลรพ้พหวุร่เงมหชิกมญอุมกยุ่พามารรงาตะยรีิร่ไมงดาี้พชเไมบดรืิ้อะดขัชงบานไอไุปลมม่คขางยรอคุอมเ1งสจ7เลนมืพาสอซำึร่งงเรรโม็ษยีจอนาำเกมทนื่นอรางาจพคแร่นว.กศมคล้.รว5ตก0่ลอ0้า
ปีแตก ขับไล่ขอมจนถึงเมืองหริภุญไชย และเมือง
กำแพงเพชรจนหมดสิ้นเชื้ อชาติขอมในอาณาจักรโยนก
พปรราะกองารค์สในร้ปาีงพเม.ืศอ.งอ1ุ 4ม7ง9คเนสั้นลเาอขึ้งนใอหนึม่่งขเนมืาอนงนโยามนวก่านเามคือนงคไรชกย็
เปลี่ยนนามใหม่ว่า เวียงไชยบุรี เพื่อระลึกถึงชัยชนะของ
พระองค์
พพพ.รรศะะย.เาจ1้สา5ุพธ8รร2รหมกม็วไนดด้ีคเ)สรีแยอมเง้มกเืมอษืัองตใงรหิไ้ยชแ์ทยกี่่เปขมุืนรอาเงสกืนอารคขตวร่ัอญไชมยฟา้บาุเรส(ีแบด็ลาจงะสนฉวคบรัรบรไคกช็ตวย่า
นารายณ์จะยกทัพมาช่วยก็สู้ข้าศึกไม่ได้ พระเจ้าไชยศิริจึง
รับสั่งให้เผาเมือง แล้วอพยพผู้คนพลเมืองหนีมาทางใต้ ไป
ตั้งอยู่ที่เมืองอู่ทองเพื่ อตั้งตัวต่อไป