ซื้อขาย แลกเปลี่ยน ให้ บทที่ 4 ธุร ธุ กิจกิดิจิดิทัจิล ทั ปวส. 1
คำ นำ การป้องกันอาชญากรรมออนไลน์ เรื่องนี้จัดทำ เพื่อให้ผู้ที่ศึกษาได้รู้เรื่องเกี่ยว กับอาชญากรรมออนไลน์ สาเหตุ วิธีรับมือ และการป้องกัน โดยได้รวบรวมความรู้ จากเว็บไซต์ บทความต่างๆ ผู้จัดทำ หวังเป็นป็อย่างยิ่งว่าการทำ สื่อฉบับนี้จะมีข้อมูลที่จำ เป็นป็ต่อผู้ที่สนใจ ศึกษาได้เป็นป็อย่างดี
สารบัญ บั เรื่อง หน้า ความหมาย 4 เเละลักษณะของสัญญาซื้อขาย การโอนกรรมสิทธิ์ในสัญญาซื้อขาย 5 แบบของสัญญาซื้อขาย 6 การฟ้องร้องคดีตามสัญญาซื้อขาย 7- 9 การซื้อขายเฉพาะบางอย่าง 11 แลกเปลี่ยน - ให้ 12 สรุป 13 จัดทำ โดย 14
ความหมายของสัญญาซื้อขาย สัญญาซื้อขายนั้นทั่วไปเป็นป็สัญญาที่จัดทำ ขึ้นระหว่างสองฝ่าย คือ ผู้ขายกับผู้ ซื้อโดยผู้ขายตกลงโอนกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินที่ซื้อขายกันนั้นให้แก่ผู้ซื้อ และผู้ซื้อต้อง ชำ ระราคาของทรัพย์สินนั้นให้แก่ผู้ขาย สัญญาซื้อขาย ก็จะเกิดขึ้นและกรรมสิทธิ์ใน ทรัพย์สินดังกล่าวก็จะตกเป็นป็ของผู้ซื้อทันทีถึงแม้ว่าผู้ซื้อยังไม่ชําระราคาของทรัพย์สิน ก็ตาม ยกเว้นแต่ในกรณีของการซื้อด้วยเงินผ่อน ผู้ซื้อและผู้ขายอาจจะตกลงกันว่าเมื่อ ผ่อนชำ ระเงินกันเสร็จแล้วจะโอนกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินตามไป ลักษณะสำ คัญของสัญญาซื้อขาย ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 453 บัญญัติว่า “อันว่าการซื้อขาย นั้น คือสัญญาซึ่งบุคคลฝ่ายหนึ่ง เรียกว่า ผู้ขาย โอนกรรมสิทธิแห่งทรัพย์สิน ให้แก่ บุคคลอีกฝ่ายหนึ่ง เรียกว่า ผู้ซื้อ และผู้ซื้อตกลงว่าจะใช้ราคาทรัพย์สินนั้นให้แก่ผู้ขาย มาตรา 453 เป็นป็บทบัญญัติที่ให้ความหมายโดยทั่วๆไปของสัญญาซื้อขาย ซึ่งมีลักษณะ ดังนี้ (ก) สัญญาซื้อขาย เป็นป็สัญญาที่มีคู่สัญญาสองฝ่าย (ข) สัญญาซื้อขาย เป็นป็สัญญาที่ผู้ขาย มุ่งจะโอนกรรมสิทธิในทรัพย์สิน ที่ซื้อขายให้ แก่ผู้ซื้อ (ค) สัญญาซื้อขาย เป็นป็สัญญาที่ผู้ซื้อ ตกลงจะชำ ระราคาให้แก่ผู้ขาย ความหมาย เเละลัก ลั ษณะของสัญ สั ญาซื้อ ซื้ ขาย
ปัญหาว่ากรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินที่ขายจะโอนไปยังผู้ซื้อ เมื่อใดนั้นเป็นป็ ปัญหาที่ยุ่ง ยากมาก แม้ว่าจะมีประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์บัญญัติในเรื่องนี้ไว้อยู่ไม่กี่มาตรา ก็ตาม และโดยเฉพาะที่บัญญัติโดยตรงในเรื่องการโอนกรรมสิทธิ์ก็มีอยู่เพียง 3 มาตรา เท่านั้น คือมาตรา 498 มาตรา 459 และมาตรา 460 มาตรา 458 กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินที่ขายนั้น ย่อมโอนไปยังผู้ซื้อตั้งแต่ขณะเมื่อได้ ทำ สัญญาซื้อขายกัน มาตรา 459 ถ้าสัญญาซื้อขายมีเงื่อนไข หรือเงื่อนเวลาบังคับไว้ ท่านว่ากรรมสิทธิ์ ในทรัพย์สินยังไม่โอนไปจนกว่าการจะได้เป็นป็ ไปตามเงื่อนไขหรือถึงกำ หนดเงื่อนเวลานั้น มาตรา 460 ในการซื้อขายทรัพย์สินซึ่งมิได้กำ หนดลงไว้แน่นอนนั้น ท่านว่า กรรมสิทธิ์ยังไม่โอนไปจนกว่าจะได้หมาย หรือนับ ชั่ง ตวง วัด หรือคัดเลือก หรือทำ โดย วิธีอื่นเพื่อให้บ่งตัวทรัพย์สินนั้นออกเป็นป็แน่นอนแล้ว ในการซื้อขายทรัพย์สินเฉพาะสิ่ง ถ้าผู้ขายยังจะต้องนับ ชั่ง ตวง วัด หรือทำ การอย่างอื่น หรือทำ สิ่งหนึ่งสิ่งใดอันเกี่ยวแก่ทรัพย์สินเพื่อให้รู้กำ หนดราคาทรัพย์สินนั้นแน่นอน ท่าน ว่ากรรมสิทธิ์ยังไม่โอนไปยังผู้ซื้อจนกว่าการหรือสิ่งนั้นได้ทำ แล้ว การโอนกรรมสิทสิธิ์ใธิ์นสัญ สั ญาซื้อ ซื้ ขาย
1. สัญญาซื้อขายที่ต้องทำ เป็นป็หนังสือหรือจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ ได้แก่ สัญญาซื้อขายอสังหาริมทรัพย์ และสังหาริมทรัพย์ชนิดพิเศษ หากไม่ทำ ตามแบบก็จะตก เป็นป็ โมฆะ 2. การทำ หลักฐานเป็นป็หนังสือ การวางประจำ หรือการชำ ระหนี้บางส่วน การซื้อขาย บางประเภทหากไม่ทำ ก็จะฟ้องร้องบังคับคดีไม่ได้ หน้าที่ ของผู้ขายนั้นได้แก่ 1) ถ้าผู้ซื้อได้รู้อยู่แล้วในเวลาซื้อขายว่ามีความชำ รุดบกพร่องหรือควรจะได้รู้ถ้าเขาใช้ ความระมัดระวังตามปกติ ตัวอย่างเช่นผู้ซื้อเห็นทุเรียนเน่าอยู่แล้วในเวลาซื้อขาย หรือผู้ ขายเจาะไว้ให้ดูควรจะดูกลับไม่ดูกลับซื้อไป ผู้ขายก็ไม่ต้องรับผิด 2) ถ้าความชำ รุดบกพร่องนั้นได้เห็นอยู่แล้วในเวลาส่งมอบและผู้ซื้อรับไว้โดยมิได้ ทักท้วงประการใด 3) ถ้า ผู้ซื้อทรัพย์สินนั้นจากการขายทอดตลาดเพราะในการขายทอดตลาดนั้นเป็นป็การ ขาย ที่เปิดปิเผยต่อสาธารณะผู้ซื้อน่าจะได้มีโอกาสตรวจสอบก่อนแล้ว 4) ทั้งผู้ซื้อและผู้ขายได้ตกลงกันไว้ว่าผู้ขายไม่ต้องรับผิดในความชำ รุดบกพร่องของ ทรัพย์สินที่ซื้อขาย 5) ผู้ขายมีหน้าที่ต้องส่งมอบทรัพย์สินที่ปลอดจากการถูกรอนสิทธิ กล่าวคือเมื่อผู้ ขายส่งมอบทรัพย์สินที่ซื้อขายไปแล้วผู้ซื้อจะต้องไม่ถูกคนอื่นมารบกวนขัดสิทธิในการ ครองทรัพย์สินนั้นโดยปกติสุข แบบของสัญ สั ญาซื้อ ซื้ ขาย
ผิดสัญญาซื้อขาย คือ สัญญาต่างตอบแทนชนิดหนึ่ง มีวัตถุประสงค์ที่สำ คัญ คือ การโอนกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินให้แก่ผู้ซื้อ ดังนั้น ผู้ขายจะต้องเป็นป็เจ้าของกรรมสิทธิ์แห่ง ทรัพย์สิน ในฐานะคู่สัญญาซื้อขายต่างมีสิทธิและหน้าที่ต่อกัน ดังนี้ » ผู้ขาย มีสิทธิ – หน้าที่ คือ รับชำ ระราคา โอนกรรมสิทธิ์ ส่งมอบทรัพย์สินที่ซื้อขาย ความรับผิดเพื่อความชำ รุดบกพร่อง รอนสิทธิ ข้อสัญญายกเว้นความรับผิด » ผู้ซื้อ มีสิทธิ – หน้าที่ คือ รับมอบสินค้า ชำ ระราคา จัดการรับโอนกรรมสิทธิ์ สิทธิของผู้ซื้อ กรณีผู้ขายผิดสัญญา ผู้ซื้อย่อมบอกเลิกสัญญาได้ และเรียกมัดจำ หรือเงินชำ ระหนี้บางส่วนคืนพร้อม ดอกเบี้ย หรือฟ้องขอให้ศาลบังคับให้ผู้ขายส่งมอบทรัพย์สินตามสัญญา และอาจเรียกค่า เสียหายด้วยก็ได้ สิทธิของผู้ซื้อ ในกรณีผู้ขายส่งมอบทรัพย์สินที่ขาดตกบกพร่อง หรือล้ำ จำ นวน ตาม ป.พ.พ. มาตรา 465 » ส่งมอบทรัพย์สินน้อยกว่าที่ได้สัญญาไว้ : บอกปัดเสียไม่รับเอาเลย หรือจะรับไว้และ ใช้ราคาตามส่วน » ส่งมอบทรัพย์สินมากกว่าที่ได้สัญญาไว้ : รับไว้แต่เพียงตามสัญญา นอกนั้นบอกปัด เสีย หรือบอกปัดเสียไม่รับเอาเลยทั้งหมด หรือรับไว้ทั้งหมดและใช้ราคาตามส่วน » ส่งมอบทรัพย์สินระคนกับทรัพย์ที่กำ หนดในสัญญา : รับไว้เฉพาะตามสัญญา นอกนั้น บอกปัดเสีย หรือหรือบอกปัดเสียทั้งหมดก็ได้ การฟ้อ ฟ้ งร้อ ร้ งคดีต ดี ามสัญ สั ญาซื้อ ซื้ ขาย
อายุความคดีซื้อขาย (นับแต่วันที่สามารถใช้สิทธิเรียกร้อง) 1. ฟ้องขอให้บังคับตามสัญญา 10 ปี 2. ซื้อไปใช้เอง 2 ปี 3. ซื้อไปเพื่อดำ เนินกิจการต่อ 5 ปี คำ พิพากษาฎีกาที่ 2014/2542 สินค้าที่จำ เลยสั่งซื้อจากโจทก์ต้องจัดทำ ขึ้นเป็นป็พิเศษ แล้วนำ ไปติดตั้งในสถานที่ ของจำ เลย ทั้งต้องมีการทดสอบการใช้ระยะหนึ่ง โจทก์นำ สินค้าไปติดตั้งให้และดำ เนิน การแก้ไขให้สมบูรณ์เป็นป็ที่เรียบร้อยโดยจำ เลยลงลายมือชื่อรับสินค้าเมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2536 เมื่อตาม ป.พ.พ.มาตรา 193/12 อายุความให้เริ่มนับแต่ขณะที่อาจ บังคับสิทธิเรียกร้องได้เป็นป็ต้นไป โจทก์ย่อมบังคับสิทธิเรียกร้องได้ก็ต่อเมื่อสินค้าที่ซื้อ ขายติดตั้งเรียบร้อยและผ่านการทดสอบว่าใช้งานได้ดีและจำ เลยยอมรับมอบสินค้านั้น แล้ว อายุความจึงเริ่มนับตั้งแต่วันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2536 การฟ้อ ฟ้ งร้อ ร้ งคดีต ดี ามสัญ สั ญาซื้อ ซื้ ขาย ลักษณะของความชำ รุดบกพร่อง ที่ผู้ขายต้องรับผิด ในกรณีดังนี้ 1. การชำ รุดบกพร่องเป็นป็เหตุให้เสื่อมราคา เช่น สีของรถยนต์ไม่เหมือนกันตลอดทั้ง คัน เบาะที่นั่งไม่ตรงตามแบบของรุ่น เป็นป็ต้น 2. การชำ รุดบกพร่องเป็นป็เหตุเสื่อมความเหมาะสมแก่ประโยชน์อันมุ่งจะใช้เป็นป็ ปกติ เช่น อาหารที่ซื้อขายมีสารปนเปื้อปื้น เป็นป็ต้น 3. การชำ รุดบกพร่องเป็นป็เหตุให้เสื่อมประโยชน์มุ่งหมายโดยสัญญา เช่น พระเครื่อง มีตำ หนิและมีการซ่อมแซมใหม่ให้เหมือนเดิม เป็นป็ต้น
คำ พิพากษาศาลฎีกาที่ 7735/2555 ป.พ.พ. มาตรา 456 วรรคสองและวรรคสาม นอกจะบัญญัติให้การซื้อขาย สังหาริมทรัพย์ซึ่งตกลงกันเป็นป็ราคา 20,000 บาทหรือกว่านั้นขึ้นไป ต้องมีหลักฐานเป็นป็ หนังสืออย่างหนึ่งอย่างใดลงลายมือชื่อฝ่ายผู้ต้องรับผิดเป็นป็สำ คัญ จึงจะฟ้องร้องให้ บังคับคดีกันได้แล้ว ยังได้บัญญัติอีกว่า “…หรือได้วางประจำ ไว้ หรือได้ชำ ระหนี้บางส่วน แล้ว…” ก็ย่อมฟ้องร้องให้บังคับคดีได้เช่นกัน คดีนี้ข้อเท็จจริงได้ความว่า ในการซื้อขายต้นอ้อย โจทก์และจำ เลยไม่ได้ทำ หนังสือ สัญญาซื้อขายหรือมีหลักฐานการซื้อขายเป็นป็หนังสือ ลงลายมือชื่อฝ่ายโจทก์หรือจำ เลยผู้ ต้องรับผิดไว้เป็นป็สำ คัญ แต่ในวันที่ตกลงซื้อขายกัน โจทก์ได้ส่งมอบกรรมสิทธิ์ต้นอ้อยให้ แก่จำ เลยและจำ เลยเข้าไปตัดต้นอ้อยของโจทก์ไปขายให้แก่โรงงานน้ำ ตาล อันถือได้ว่า โจทก์ชำ ระหนี้ตามสัญญาซื้อขายคือส่งมอบต้นอ้อยให้จำ เลยแล้ว โจทก์ย่อมมีสิทธิที่จะ ฟ้องร้องบังคับให้จำ เลยชำ ระราคาต้นอ้อยได้ตามบทบัญญัติของกฎหมายดังกล่าว การฟ้อ ฟ้ งร้อ ร้ งคดีต ดี ามสัญ สั ญาซื้อ ซื้ ขาย คำ พิพากษาฎีกาที่ 308/2507 ผู้ขายผิดสัญญาจะซื้อขาย ผู้ซื้อย่อมมีอำ นาจฟ้องขอให้ศาลบังคับให้ผู้ขายโอน ทรัพย์สินที่ซื้อขายนั้นได้ในราคาที่ซื้อขายกันเดิม ถ้าราคาเดิมนั้นเป็นป็ราคาที่ไม่น้อยเกิน สมควร ผู้ขายจะปฏิเสธไม่ยอมโอนโดยอ้างว่าราคาที่ทรัพย์สินในขณะฟ้องนั้นสูงขึ้นมาก หาได้ไม่
การทำ สัญญา ขายฝาก คือ การทำ สัญญาเพื่อกู้เงินซึ่งเป็นป็ที่นิยมอย่างแพร่ หลาย ในประเทศไทย เพราะผู้กู้เงินจะได้รับการอนุมัติเร็ว นายทุนที่รับทำ มักจะให้วงเงิน สูงกว่าจำ นองค่อนข้างเยอะ และจะไม่ดู Statement ไม่เชคแบลคลิส และเครดิตลูกหนี้ โดยรายละเอียดของสัญญาแบ่งได้เป็นป็ข้อๆ ดังนี้ การทำ สัญญา ขายฝาก คือ การทำ สัญญากู้เงิน ที่ลูกหนี้จะทำ การขายบ้านให้กับเจ้า หนี้ แต่มีข้อตกลงกันเพิ่มเติมว่า ลูกหนี้สามารถซื้อบ้านคืนได้ตามระยะเวลาที่กำ หนด กันไว้ ตัวอย่างเช่น การทำ สัญญา ขายฝาก สามารถทำ สัญญาได้สูงสุด 10 ปี หากครบสัญญาแล้ว ผู้ขายบ้านยังไม่พร้อมไถ่คืน สามารถขอต่อสัญญาได้ไม่ กำ หนดจำ นวนครั้ง หากครบสัญญาแล้ว ผู้ขายบ้านยังไม่พร้อมไถ่คืน สามารถขอต่อสัญญาเพิ่มได้นาน สูงสุด 10 ปี เช่น ทำ สัญญากันไว้ 1 ปี ผู้ขายฝากสามารถขอต่อสัญญา เพิ่มได้อีก 9 ปี สัญญา ขายฝาก อสังหาริมทรัพย์ จะต้องทำ สัญญา ณ กรมที่ดิน ต่อหน้าเจ้าหน้าที่ เท่านั้น อสังหาริมทรัพย์ ทุกชนิดสามารถ นำ มา ขายฝากได้ เช่น บ้าน ที่ดิน อพาร์ทเมนท์ คอนโด ฯลฯ การซื้อ ซื้ ขายเฉพาะบางอย่า ย่ ง การซื้อขายเฉพาะบางอย่าง หมายถึง การซื้อขายที่มีลักษณะแตกต่างจากการซื้อ ขายทั่วๆ ไป แต่โดยหลักแล้วยังคงใช้บทบัญญัติว่าด้วยการซื้อขายมาใช้บังคับ ได้เเก่ ขายฝาก ขายตามตัวอย่าง ขายตามพรรณา ขายเผื่อชอบ และขายทอดตลาด
ขายตามตัวอย่าง หมายความว่า มีตัวอย่างทรัพย์ที่จะขายให้ผู้ซื้อดู และขายสินค้าแบบ เดียวกับตัวอย่างให้กับผู้ซื้อ เช่น เวลามีเซลล์แมนมาขายเครื่องกรองน้ำ และสาธิตวิธีใช้ไห้ดู หากผู้ซื้อตกลงซื้อ ผู้ขายก็ไม่ได้มอบชุดสาธิตให้แต่จะขายเครื่องอื่นๆ ที่ตนนำ ติดมาด้วย ขายตามคำ พรรณา หมายความว่า ผู้ขายขายสินค้าที่ผู้ซื้อไม่ได้เห็นตัวสินค้าจริงๆ แม้ จะเห็นเป็นป็รูปภาพหรือเป็นป็ภาพเคลื่อนไหวสาธิตการใช้งาน เช่น สินค้าตามใบปลิวขิงห้างค้า ปลีก ขายเผื่อชอบ หมายความว่า การซื้อขายกันโดยมีเงื่อนไขให้ผู้ซื้อได้ตรวจดูทรัพย์สินก่อน ที่จะตกลงซื้อ โดยผู้ขายอาจจะกำ หนดเวลาให้ผู้ซื้อได้ตรวจดูสินค้า และถือว่าสัญญาจะ บริบูรณ์ ขายทอดตลาด มีลักษณะเดียวกับคำ ว่าประมูลอย่างที่เราเข้าใจหรือเคยพบเห็นใน ภาพยนตร์ที่มีการกำ หนดให้มีการสู้ราคากันในการซื้อทรัพย์สินหนึ่งๆ และหากมีผู้เสนอราคา และไม่มีผู้ที่สู้ราคาต่อผู้ดำ เนินการทอดตลาดก็ทำ การเคาะไม้ เพราะกฎหมายกำ หนดว่าการ ขายทอดตลาดจะบริบูรณ์เมื่อมีการเคาะไม้ มาตรา 503 ในการขายตามตัวอย่างนั้น ผู้ขายต้องส่งมอบทรัพย์สินให้ตรงตามตัวอย่าง ในการขายตามคำ พรรณนา ผู้ขายจำ ต้องส่งมอบทรัพย์สินให้ตรงตามคำ พรรณนา มาตรา 504 ในข้อรับผิดเพื่อการส่งของไม่ตรงตามตัวอย่าง หรือไม่ตรงตามคำ พรรณนานั้น ท่านห้ามมิให้ฟ้องคดีเมื่อพ้นกำ หนดปีหปีนึ่งนับแต่เวลาส่งมอบ มาตรา 505 อันว่าขายเผื่อชอบนั้น คือการซื้อขายกันโดยมีเงื่อนไขว่าให้ผู้ซื้อได้มีโอกาส ตรวจดูทรัพย์สินก่อนรับซื้อ มาตรา 506 การตรวจดูทรัพย์สินนั้น ถ้าไม่ได้กำ หนดเวลากันไว้ผู้ขายอาจกำ หนดเวลา อันสมควร และบอกกล่าวแก่ผู้ซื้อให้ตอบภายในกำ หนดนั้นได้ว่าจะรับซื้อหรือไม่ มาตรา 507 ทรัพย์สินอันผู้ซื้อจะพึงตรวจดูก่อนที่จะส่งมอบแก่กันนั้น ถ้าผู้ซื้อไม่ตรวจ รับภายในเวลาที่กำ หนดไว้โดยสัญญา หรือโดยประเพณี หรือโดยคำ บอกกล่าวของผู้ขายท่าน ว่าผู้ขายย่อมไม่มีความผูกพันต่อไป การซื้อ ซื้ ขายเฉพาะบางอย่า ย่ ง
แลกเปลี่ย ลี่ น ให้ การแลกเปลี่ยน คือ สัญญาซึ่งคู่กรณีต่างโอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์ให้แก่กันและ กันซึ่งคู่สัญญานั้นมุ่งที่จะตกลงนำ กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินมาแลกเปลี่ยน ไม่ใช่ฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่ง และอีกฝ่ายหนึ่งให้ตอบแทนเช่นนี้ก็ไม่ใช่การแลกเปลี่ยน การแลกเปลี่ยนนั้นให้นำ บทบัญญัติวาด้วยการซื้อขายมาใช้บังคับ และถ้ามีการแลก เปลี่ยนและเพิ่มเงินก็ให้นำ บทบัญญัติว่าด้วยราคาในเรื่องซื้อขายมาใช้ด้วย เช่น แบบ ของสัญญาซื้อขาย การส่งมอบความรับผิดชอบในการชำ รุดบกพร่องเป็นป็ต้น การให้ คือ สัญญาซึ่งบุคคลหนึ่งเรียกว่า ผู้ให้ โอนทรัพย์สินของตนให้เเก่บุคคลอีก คนหนึ่งเรียกว่าผู้รับ และผู้รับยอมรับเอาทรัพย์สินนั้น โดยการให้นั้นสมบูรณ์ต่อเมื่อส่ง มอบทรัพย์สินให้ ดังนั้น ถ้าไม่มีการส่งมอบการให้ก็ไม่สมบูรณ์ เมื่อการให้ไม่สมบูรณ์ก็ ไม่จัดวาเป็นป็สัญญา ดังนั้น จึงไม่สามารถฟ้องร้องให้มีการให้ได้
สรุป รุ การซื้อขาย เป็นป็สัญญาที่บุคคลมีเจตนาแลกเปลี่ยนกันระหว่างกรรมสิทธิ์ใน ทรัพย์สินับการชำ ระราคา ซึ่งโดยหลักแล้วก็ตั้งอยู่บนหลักพื้นฐานของเรื่องนิติกรรม สัญญา เพียงเเต่กฎหมายได้กำ หนดหลักเกณฑ์ไว้เป็นป็การเฉพาะ เช่น การขายฝาก การ ขายตามตัวอย่าง การขายตามคำ พรรณนา ในเรื่องที่การแลกเปลี่ยนนั้นหมายถึงสัญญาที่บุคคลต่างมุ่งโอนกรรมสิทธิ์ใน ทรัพย์สินให้เเก่กันโดยมุ่งเน้นที่การเเสดงเจตนาแลกเปลี่ยนเป็นป็สำ คัญ มากกว่าการ พิจารณาจะต้องมีการแลกเปลี่ยนในขณะนั้น ส่วนการให้หมายถึง การที่บุคคลให้ทรัพย์แก่บุคคลหนึ่ง ซึ่งโดยหลักแล้วจะ สมบูรณ์เมื่อมีการส่งมอบทรัพย์เว้นแต่การให้ทรัพย์สินบางประเภท เช่น อสังหาริมทรัพย์หรือสังหาริมทรัพย์พิเศษที่กฎหมายกำ หนดแบบว่าต้องมีการทำ เป็นป็ หนังสือและจดทะเบียนต่อเจ้าหน้าที่ซึ่งหากทำ ตามแบบแล้วแม้ว่าไม่มีการส่งมอบ สัญญาให้มีผลสมบูรณ์ ทั้งนี้ในสัญญาให้กฎหมายได้กำ หนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการ เพิกถอนให้ฐานประพฤติเนรคุณต่อผู้ให้เอาไว้ด้วย
จัด จั ทำ โดย นายจิรจิพิพพิรรธ คล้าล้ยขำ เลขที่ 4 แผนกเทคโนโลยีธุยีรธุกิจกิดิจิดิทัจิลทั นายธัญธัเทพ คำ ด้วด้ง เลขที่ 9 แผนกเทคโนโลยีธุยีรธุกิจกิดิจิดิทัจิลทั