นัักสััญจรบนัหนั้ากระดาษ
ผู้้้แสัวงหาความร้้และภู้มิปััญญามาบรรณาการนัักอ่่านั
ิ
ั
ื
เทสลา: อัจฉริยะผู้้ถู้กลม
�
TESLA: THE MAN, THE INVENTOR AND THE FATHER OF ELECTRICITY
ุ
์
ิ
ี
์
ดริ.ริชาริด กนเดอัริแมน: เขียน
ี
์
ั
ำ
ดริ.นาชย ชววิวริริธน: แปล
ริาคา 260 บาท
ALL RIGHTS RESERVED.
Text © Richard Gunderman 2019
Design © Carlton Books Ltd. 2019
Thai translation right © 2020 by Gypsy Publishing Co., Ltd.
© ข้อความและรูปภาพในหนังสืือเล่มน� สืงวนลิข้สืิทธิ์� ิตามพรูะรูาชบััญญัติลิข้สืิทธิ์� ิ (ฉบัับัเพมเติม) พ.ศ. 2558
้
ิ
้
�
ู
การูคัดลอกสื่วนใดๆ ในหนังสืือเล่มน�ไปเผยแพรูไม่ว่าในรูปแบับัใดตองไดรูบัอนุญาตจากเจาข้องลิข้สืิทธิ์� ิกอน
ั
้
้
้
ู
้
่
่
ยกเวนเพอการูอางอง การูวิจารูณ์ และปรูะชาสืัมพันธิ์ ์
ิ
้
์
�
ื
้
ั
ุ
่
้
ุ
ข้อมููลทางบรรณานุกรมูข้องสำำานุกหอสำมูดแหงชาติิ
National Library of Thailand Cataloging in Publication Data
์
กุนเดอรูแมน, รูชารูด.
์
ิ
ิ
เทสืลา: อัจฉรูยะผูถููกลืม = Tesla: the man, the inventor and the father of electricity
้
ิ
�
้
ุ
.-- กรูงเทพฯ : ยปซี กรูป, 2563.
ุ
้
160 หนา.-- (บัุคคลสืาคัญ).
ำ
ิ
1. เทสืลา, นโคลา, ค.ศ. 1856-1943. I. ดรู.นาชัย ชววิวรูรูธิ์น, ผูแปล. II. ชอเรูอง.
ำ
ื
้
์
้
�
ื
�
621.3092
ISBN 978-616-301-727-7
ิ
้
บริริณาธการิอัำานวยการิ : คธิ์าวุฒิ เกนุย
ิ
ิ
ิ
บริริณาธการิบริหาริ : สืุรูชัย พงชัยภูม ิ
ิ
ั
�
่
ิ
ิ
ผู้้ชวยบริริณาธการิบริหาริ : วาสืนา ชูรูตน ์
บริริณาธการิเลม : วิชญดา ทองแดง
ิ
่
ิ
ิ
ิ
กอังบริริณาธการิ : คณ์ตา สืุตรูาม พรูรูณ์กา ครูโสืภา นันทนา วุฒิ ิ
ั
่
�
หัวหนาฝ่ายพิิส้จนอักษริ : สืวภัทรู เพ็ชรูรูตน ์
ั
์
้
์
ั
่
่
ฝ่ายพิิส้จนอักษริ : วนัชพรู เข้ยวชอุม สืุธิ์ารูตน วรูรูณ์ถูาวรู
ั
์
์
้
์
พิิส้จนอักษริ : รูดเดอรูปารูต ้
ั
์
ื
ิ
้
ิ
ริ้ปเลม : ภารูวณ์ ยังเจรูญยนยง
่
อัอักแบบปก : Wrong design
์
ิ
ิ
�
ผู้้อัำานวยการิฝ่ายการิตลาด : นุชนันท ทักษิณ์าบััณ์ฑิต
่
ิ
่
ผู้้จัดการิฝ่ายการิตลาด : ชตพล จันสืด
�
ั
์
ผู้้จัดการิทัวไป : เวชพงษิ รูตนมาล้
�
�
ำ
ุ
้
�
�
ิ
ำ
ิ
้
ั
์
จัดพิิมพิโดย : บัรูษิท ยปซี กรูป จากัด เลข้ท 37/145 รูามคาแหง 98
แข้วง/เข้ตสืะพานสืูง กรูงเทพฯ 10240
ุ
โทรู. 0 2728 0939 โทรูสืารู. 0 2728 0939 ต่อ 108
�
ิ
ั
ำ
้
ิ
์
พิิมพิที � : บัรูษิท วชัน พรูเพรูสื จากัด โทรู. 0 2147 3175-6
�
้
ิ
ุ
ั
ำ
ิ
จัดจำาหนายโดย : บัรูษิท ยปซี กรูป จากัด โทรู. 0 2728 0939
่
www.gypsygroup.net
www.facebook.com/gypsygroup.co.ltd
LINE ID: @gypzy
สืนใจสืั�งซี�อหนังสืือจานวนมากเพอสืนับัสืนุนทางการูศึกษิา สืานักพมพลดรูาคาพเศษิ ตดต่อ โทรู. 0 2728 0939
ื
�
ิ
ิ
์
ื
ิ
ำ
ำ
Tesla
The Man, the Inventor and the father of Electricity
เทสลา
ู
อัจฉริยะผ้ถูกุลืม
์
์
ดร.รชารด กุุนเดอรแมน: เขีียน
ิ
ดร.นาชย ชวววรรธน: แปล
์
ิ
ำ
ั
ี
คำานำาสำานักุพิมพ์
้
โลกทุุกวันันั้�ร้้จักชื่่�อ่ “เทุสัลา” ในัฐานัะบริษัทุขอ่งสัหรัฐอ่เมริกาผู้้นัำาการผู้ลิตและจำาหนั่าย
์
็
้
่
่
้
้
รถยนัตพลงงานัไฟฟา ม้อ่้ลอ่นั มสัก เปันั CEO และผู้้ถ่อ่หุนัรายใหญ แตนัอ่ยคนันัักจะรวา “เทุสัลา”
์
้
้
้
่
ั
ั
์
ำ
�
ิ
ิ
�
์
ิ
ั
มาจากชื่่อ่ขอ่งนัโคลา เทุสัลา นัักวทุยาศาสัตรคนัสัาคญในัปัลายครสัตศตวรรษทุ้ 19
ิ
่
้
่
่
�
็
�
์
ั
ิ
ั
์
ิ
่
ิ
ิ
แนัละวาชื่่อ่คุนัห้อ่ยาง ไอ่แซก นัวตนั อ่ลเบรต ไอ่สัไตนั กาลเลโอ่ กาลเลอ่ คงไมเปันัทุ้สังสััย
ิ
่
ิ
ิ
้
้
็
ั
์
้
ิ
ิ
่
วาเฉพาะดานัไฟฟา ธอ่มสั เอ่ดสัันั เบนัจามนั แฟรงกลนั ไมเคล ฟาราเดย กพอ่เคยคุนั แตนัโคลา
ั
ิ
์
้
ำ
ั
้
่
้
ั
ิ
ิ
็
ั
เทุสัลา นัักปัระดษฐและวศวกรไฟฟาคนัสัาคญ ผู้้เคยรวมงานักบธอ่มสั เอ่ดสัันั มาแลว กลบเปันัทุ้ �
่
่
้
ี
ึ
ิ
ยกยอ่งในัวงแคบตังแตเขาม้ชื่้วตอ่ยจนัถงมรณกรรมในัปั 2486
่
�
์
ิ
์
์
ั
์
ิ
�
กาลผู้านัถงปั 2546 มารตนั อ่้เบอ่รแฮนัด กบ มารก ทุารเพนันัง สันัใจพฒนัาแบตเตอ่ร้รถยนัต ์
ั
์
่
ี
ึ
่
ั
ิ
์
�
�
้
�
ิ
้
ั
็
�
ุ
�
้
และไดตังบรษทุขึนั (บางแหงวาคนัตังชื่่อ่ค่อ่ มลคอ่ลม สัมธ และบางกคลมเคร่อ่) โดยเล่อ่กใชื่ชื่่อ่ขอ่ง
่
ิ
�
่
เทุสัลาเปันัชื่่อ่บรษทุ เพอ่เปันัเก้ยรตแก “บดาแหงมอ่เตอ่รไฟฟากระแสัสัลบ”
็
ิ
ั
์
็
้
่
ิ
่
�
ั
์
ั
ั
์
�
่
ิ
้
�
�
่
็
ิ
ชื่่อ่เทุสัลาเลอ่งล่อ่ทุว้ค้ณกเมอ่อ่้ลอ่นั มสัก นัักปัระดษฐและนัักลงทุุนัชื่าวแอ่ฟรกาใต ตอ่บรบ
ั
คาขอ่งมารตนักบมารกทุ้ขอ่ใหรวมทุุนั แมการบรหารงานัในัชื่วงแรกจะม้อ่ปัสัรรคจนัมสักตอ่งเพิมทุุนั
์
�
่
ำ
้
ุ
ิ
ิ
้
่
ั
้
์
์
�
ำ
็
่
ิ
้
ี
่
็
�
้
่
และกลายเปันัผู้้ถ่อ่หุนัรายใหญ แตพอ่กลางปั 2563 กม้รายงานัวาดอ่กผู้ลสัะพรังเกนัคาดจนัทุาให ้
�
่
ั
ำ
์
อ่้ลอ่นั มสัก รารวยตดอ่นัดบมหาเศรษฐ้โลก ดวยหุนัขอ่งบรษทุเทุสัลาทุ้เขาถ่อ่อ่ยราคาพุงกวา 500
้
ิ
่
ั
้
่
ิ
้
�
ั
ั
เปัอ่รเซนัต ์
็
์
้
ั
ิ
์
ำ
ิ
ิ
นัอ่กจากพพธภูณฑ์์นัโคลา เทุสัลา ณ ถิ�นักาเนัดในัปัระเทุศเซอ่รเบ้ย ทุว้ปัยุโรปัแลว ศ้นัย์
ิ
็
้
ิ
์
่
ั
ั
ึ
ิ
ั
วทุยาศาสัตรเทุสัลาแหงวอ่รเดนัไคลฟ ในัสัหรฐอ่เมรกาทุ้เทุสัลาเคยใชื่เปันัสัถานั้ทุดลอ่งกลบมาคกคก
์
�
์
จากบรรดานัักวิทุยาศาสัตร์ชื่ั�นัแนัวหนั้า รวมทุั�งผู้้้เทุ้�ยวชื่มพิพิธภูัณฑ์์เทุสัลาเพ่�อ่ศึกษาปัระวัติและ
ผู้ลงานั
โลกยงคงพฒนัาไปัขางหนัาและชื่่อ่เสั้ยงขอ่งเทุสัลากาลงเปันัทุ้กลาวขวญอ่้กครัง �
้
�
ั
ั
ำ
ั
็
้
ั
่
�
็
ำ
้
ถึงตอ่นันั้�หลายคนันั่าจะอ่ยากยอ่นัดและทุาความร้จักว่า นัิโคลา เทุสัลา เปันัใคร ม้ผู้ลงานั
้
้
ั
์
ิ
ั
ิ
่
้
ุ
ุ
์
่
ั
่
ำ
ิ
ิ
้
่
สัาคญอ่ยางไร เขาตดตอ่มนัษยตางดาวไดจรงหร่อ่ไม และเหตใดหลงเสั้ยชื่้วตแลวทุรพยสัมบตทุังหมด
ั
�
จึงตกอ่ย้่ในัการจัดการขอ่งเอ่ฟบ้ไอ่ (หร่อ่ทุ้�ล่อ่กันัว่าเขาทุดลอ่ง “ลำาแสังมรณะ” ทุ้�อ่าจกระทุบ
�
็
ความมันัคงจะเปันัเรอ่งจรง !!!)
ิ
่
�
ิ
่
�
ั
ื
้
้
้
�
่
�
้
เทสลา อััจฉริิยะผู้้ถูกลม เลมนั พรอ่มแลวทุ้จะพาไปัพบกบนัโคลา เทุสัลา อ่ยางใกลชื่ด
ิ
้
ิ
ิ
สัานัักพมพยปัซ้
์
ำ
คำานำาผู้แปล
่
ำ
่
ิ
้
การอ่่านัหนัังสั่อ่ปัระวตชื่้วตบคคลยอ่มทุาใหเรามอ่งเหนัชื่้วตในัแงมมบางอ่ยางทุ้นัาสันัใจ หร่อ่
ุ
็
่
�
ิ
ิ
ุ
ั
่
้
่
่
้
ึ
ิ
ั
ิ
ำ
อ่าจไมเคยคาดคิดถงมากอ่นัเสัมอ่ไปั อ่าจไดกาลงใจหร่อ่แรงบนัดาลใจในัการใชื่ชื่้วต นัักวทุยาศาสัตร ์
ั
�
็
ั
้
เอ่กขอ่งโลกแต่ละทุ่านัล้วนัแล้วแต่เปันัคนั “ไม่ธรรมดา” ชื่้วิตขอ่งพวกเขาเหล่านันัจึงมเสันัทุางชื่้วิตทุ ้ �
้
้
ั
็
ำ
�
ำ
่
้
่
�
่
ผู้กผู้นัหร่อ่แมแตจะเหล่อ่เชื่่อ่ ตอ่งผู้านัการเค้ยวกรา ความยากเขญ กอ่นัปัระสับกบความสัาเรจยงใหญ ่
�
็
ั
ิ
ั
นิโคลา เทสลา เปันัวศวกรทุ้เฉล้ยวฉลาดระดบ “ผู้้มากอ่นักาล” ม้ความสัามารถในัการวาดภูาพ
่
�
ิ
ิ
็
้
สัิ�งปัระดิษฐ์ในัหัวได้ ก่อ่นัจะสัร้างอ่อ่กมาเปั็นัขอ่งจริง ซึ�งเปั็นัทุั�งจุดแข็งและจุดอ่่อ่นัขอ่งเขา เพราะ
แม้ทุำาให้มอ่งเห็นัภูาพไกลอ่อ่กไปัในัอ่นัาคตได้อ่ย่างชื่ัดเจนักว่าผู้้้อ่่�นั (อ่ัลเบิร์ต ไอ่นั์สัไตนั์ ก็ม้
ความสัามารถแบบนั้�เชื่่นักันั) แต่ก็ทุำาให้เขา “ติดกับดัก” เพราะยากจะอ่ธิบายหร่อ่จ้งใจให้ใครเชื่่�อ่
ไดวา สัามารถสัรางสัิ�งเหลานั�ขึ�นัมาไดจรง ปัระจวบกบการเปันัคนัเกบตว มุ่งมั�นักบงานั ไมใสัใจกบ
่
ิ
้
้
่
่
้
ั
ั
้
ั
่
็
ั
็
่
ิ
ั
้
้
�
้
ิ
ำ
้
ผู้้คนัหร่อ่เงนัตรานััก (ขอ่นัคลายกบไอ่แซก นัวตนั) จนัทุาใหไมอ่าจสัรางทุ้มหร่อ่จ้งใจใหม้คนัมาลงทุุนั
้
้
้
ั
้
�
ำ
�
ั
ิ
ุ
่
้
้
์
ั
ุ
ิ
�
้
กบการสัรางสัิงปัระดษฐสัดลายคขอ่งเขาได จนัด้คลายกบลมเหลวในัชื่วงบันัปัลายชื่้วต
้
์
็
่
์
้
ิ
่
ำ
้
�
หนัังสั่อ่เลมนั ผู้้เข้ยนัค่อ่ ดร.รชารด กุุนิเดอรแมนิ ไดทุาการบานัมาเปันัอ่ยางด้ นัอ่กจากจะม้
้
็
ิ
ำ
ิ
่
่
้
้
�
ั
ุ
ิ
เนั่อ่หาครอ่บคลมชื่้วตในัชื่วงวยตางๆ ซึงสัาคญยง เพราะหากเราไมทุราบเสันัทุางชื่้วต เรากไมอ่าจเขาใจ
�
�
่
ั
่
ั
�
่
�
ุ
ำ
็
�
ั
ั
ำ
่
่
ั
้
่
�
ิ
ิ
ึ
่
่
่
่
ไดเลยวา เหตใดเขาจงตดสันัใจทุาเรอ่งตางๆ เหลานัันั แตทุ้สัาคญไมยงหยอ่นัไปักวากนักค่อ่ม้ปัระวต ิ
�
่
่
่
ั
้
่
ั
ั
ั
่
้
โดยยอ่ขอ่งคนัสัาคญๆ ในัชื่วงหวเลยวหวตอ่ชื่้วตขอ่งเขา นัอ่กจากนัยงม้สัวนัทุ้เก้ยวกบเทุคโนัโลยตางๆ
�
้
ำ
�
ิ
ั
�
ำ
้
ำ
้
ซึงอ่ธบายดวยภูาษาทุ้เขาใจไดไมยากนััก แตกทุาใหเหนัถงความสัาคญขอ่งงานัขอ่งเขาวาม้มากเพ้ยงใด
็
�
่
ิ
้
�
้
็
ั
่
่
ึ
ั
็
็
ำ
�
่
่
�
้
�
�
อ่้กเรอ่งหนัึงทุ้สัาคญค่อ่ ภูาพปัระกอ่บทุ้ม้อ่ยางมากมายเตมไปัหมด แตลวนัแลวเปันัภูาพทุ้คดสัรร
�
ั
่
้
มาเปั็นัอ่ย่างด้ ซึ�งม้สั่วนัทุำาให้หนัังสั่อ่เล่มนั้�ม้สั้สัันัและนั่าต่�นัตาต่�นัใจยิ�ง โดยเฉพาะอ่ย่างยิ�งภูาพจาก
สัมุดบันัทุึกขอ่งเทุสัลาเอ่ง เชื่่�อ่แนั่ว่าผู้้้อ่่านัจะเพลิดเพลินัไปักับชื่้วปัระวัติทุ้�นั่าทุึ�งขอ่งบุรุษผู้้้ได้ฉายา
“บิิดาแห่่งไฟฟา” ผู้้นั ้ �
้
้
ิ
�
ั
ิ
้
้
ผู้้แปัลขอ่ขอ่บคณ คณชื่าร้ฟ คธาวฒ เกนัุย เจาขอ่งสัานัักพมพยปัซ้ และทุ้มงานัทุ้ตดสันัใจเล่อ่ก
้
ุ
ุ
ิ
ุ
ิ
์
ำ
ิ
้
ิ
หนัังสั่อ่ชื่ดนัมาต้พมพ เชื่่อ่แนัวาจะกอ่ใหเกดปัระโยชื่นักบสัังคมไทุยเปันัอ่ยางยง ขอ่บคณ คณวาสันัา
้
์
็
่
่
ุ
่
�
�
ิ
ุ
ุ
�
ั
่
์
์
้
ำ
ุ
ชื่้รตนั ทุ้กรณาชื่วยปัระสัานังานัเปันัอ่ยางด้ ขอ่บคณทุ้มงานัทุุกทุานัทุ้�ม้สัวนัเก้�ยวขอ่งทุ้�ทุาใหหนัังสั่อ่
�
่
ั
ุ
้
่
่
่
็
็
ุ
ุ
์
ุ
็
่
ำ
ุ
ิ
้
ั
สัาเรจอ่อ่กมาเปันัร้ปัเลมสัวยงาม สัดทุาย ขอ่ขอ่บคณสัมาชื่กในัครอ่บครวค่อ่ คณวราภูรณ ชื่มเกษ้ยร
ำ
้
่
และนัอ่งแมวเอ่กซ, วาย, แซด และสัมแปันั สัาหรบกาลงใจและความอ่บอุ่นัใจทุ้ม้ใหกนัเสัมอ่มา
ั
้
์
ั
้
้
ำ
ั
�
นัาชื่ย ชื่้วววรรธนั ์
ิ
ั
ำ
27 สังหาคม 2563
ิ
สารบัญ
ั
ำ
ำ
ิ
ิ
คำ�นำ�และกิตตกิรรมประกิ�ศ 7
์
์
ไทมไลนำ 10
• โลกิกิ่อนำมีไฟฟ� 12 • วอลดอร์ฟ-แอสโตเรีย 82
้
่
ิ
ุ
ู
• ผ้บกิเบกิเรองไฟฟ� 16 • ม�ร์โคำนำี 86
ื
้
• วัยเย�ว์ของเทสล� 18 • โคำโลร�โดสปริงส์ 90
ึ
• กิ�รศกิษ� 24 • สนำทนำ�กิับบรรด�ด�วเคำร�ะห์ 96
ู
• บด�เปสต์ 26 • เจ. พี. มอร์แกินำ 102
์
• ธอมัส เอดิสันำ 28 • วอร์เดนำไคำลฟ 106
ุ
ุ
้
• ร่งอรณแห่งไฟฟ�กิระแสสลับ 34 • จดหม�ยถึงมอร์แกินำ 112
ุ
ุ
• จอร์จ เวสติงเฮ�ส์ 38 • วิทยหลังยคำเทสล� 116
่
์
้
• เพิมขนำ�ดไฟฟ�กิระแสสลับ 42 • หลังจ�กิวอร์เดนำไคำลฟ 122
่
้
• สงคำร�มกิระแสไฟฟ� 46 • คำว�มขมขืนำ 126
• ขดลวดเทสล� 50 • ร�งวัล 130
• ง�นำแสดงเวิล์ดโคำลัมเบียนำ 1893 58 • ง�นำแถลงข่�วในำวันำเกิิด 136
• นำำ้�ตกิไนำแอกิ�ร� 64 • นำกิพิร�บ 140
์
• รังสีเอกิซ 68 • ปร�กิฏกิ�รณ์เทสล� 144
็
่
• ม�ร์กิ ทเวนำ 74 • ห�ใชขว�นำ ห�กิแต่เปนำคำ้อนำ 150
ุ
ู
• กิ�รคำวบคำุมวิทย 78 • ยักิษ์ใหญ่ผ้มีมลทินำ 156
ำ
ิ
ำ
คานาและกุตตกุรรมประกุาศ
ิ
ช ั ็ ่ � ุ ตัวผู้มเอ่งในัฐานัะทุ้�รำ�าเร้ยนัมาทุางการ
วตขอ่งเทุสัลาจดเปันัเรอ่งราวแบบโพรม้ธ้อ่สั
ิ
ี(Prometheus) โดยแทุ้ ชื่่�อ่โพรม้ธ้อุ่สั แพทุย์ แรกสัุดทุ้�ร้้จักกับชื่่�อ่เทุสัลาว่าเปั็นั ชื่่�อ่หนั่วย
็
่
้
้
์
ั
็
่
�
ั
่
ม้ความหมายวา การมอ่งเหนักาลขางหนัา เปันัทุัง วดความหนัาแนันัขอ่งฟลกซแมเหลก (magnetic
็
ั
่
็
ั
เทุพไทุทุนัแหงปักรณมกร้กและ ผู้้ลอ่ลวง ซึงไดรบ flux) ในัเครอ่งสัแกนัเอ่มอ่ารไอ่ (MRI scanner)
้
์
่
้
่
�
ั
�
ิ
ุ
�
้
�
็
�
�
้
�
เครดตวาเปันัผู้้สัรางมนัษยชื่าตขึนัจากดนัเหนั้ยว จนัวนัหนัึงความทุ้อ่ยากรเก้ยวกบชื่ายคนันัมากขึนั
ั
้
�
่
ั
้
้
ิ
ิ
้
็
ั
ุ
่
้
ึ
ำ
่
็
ั
และขโมยเอ่าไฟจากเหลาพระเจา มามอ่บใหกบ ผู้มกเริ�มขดลกลงไปั ถ่อ่เปันัเรอ่งนัายินัด้สัาหรบ
่
�
มนัุษยชื่าติ เทุพซ้สั (Zeus) จึงลงโทุษโดยล่าม ผู้มทุ้�เร่�อ่งราวชื่้วิตขอ่งเขาโดดเด่นักว่าทุ้�ผู้มจะ
โพรม้ธ้อุ่สัไว้กับก้อ่นัหินัและจะม้นักอ่ินัทุร้บินั จินัตนัาการถึงได้ กระนัั�นัเม่�อ่ผู้มคุยกับเพ่�อ่นั
็
้
ิ
่
มากนัตบขอ่งเขา (อ่นัเปันัอ่วยวะแหงชื่้วต) แลว รวมงานั กม้นัอ่ยคนันัักทุ้จะคุนัเคยกบเรอ่งพวกนั ้ �
่
้
�
ิ
ั
่
ั
็
้
ั
�
ั
จากนัั�นัตับก็จะงอ่กกลับมาใหม่ในัชื่ั�วข้ามค่นั ทุำาไมเร่�อ่งเหล่อ่เชื่่�อ่ทุำานัอ่งนั้�จึงไม่ม้ผู้้้นัำามา
�
่
ี
วฏจกรดงกลาวกเกดขึนัซาๆ ในัแตละวนั บอ่กเลา? ดงนันัเมอ่หลายปักอ่นั นัักศกษาแพทุย ์
�
ำ
ิ
็
่
่
�
ั
่
ั
ั
ั
ึ
�
ั
ั
่
่
ั
็
นัโคลา เทุสัลา กเชื่นัเด้ยวกบโพรม้ธ้อ่สั อ่เลกสั อ่ะลาวานัจา (Aleks Alavanja) และผู้ม
์
็
ิ
ุ
ั
�
้
ั
ำ
่
ึ
�
ั
่
ทุ�มอ่งไปัยังอ่นัาคตอ่ย้่เสัมอ่ เขามอ่งหาวธ้ดึงเอ่า จงรางตนัฉบบเรอ่งเก้ยวกบเทุสัลาสัาหรบวารสัาร
้
ิ
ุ
ั
์
้
้
ั
้
ิ
ุ
้
สัายฟาจากสัวรรคและควบคมใหใชื่ไดดงใจมนัษย รงสั้วทุยา (radiology)
์
ำ
ุ
�
นัาเสันัอ่สัิงทุ้เขาถ่อ่วาเปันัคณ้ปัการอ่นัยงใหญทุ้สัด อ่ย่างไรก็ตาม เมอ่ผู้มเจาะลึกลงไปัอ่กก็เหนั
ั
่
้
ุ
�
�
็
ิ
็
�
่
่�
ั
ั
์
ิ
ในัปัระวตศาสัตรขอ่งมนัษยชื่าต เขายงเพลดเพลนั ได้ชื่ัดเจนัว่า เร่�อ่งราวขอ่งเทุสัลานั่าจะดึงด้ดใจ
ิ
ุ
ิ
ิ
่
�
่
ั
�
่
ั
ไปักับการทุำาหนั้าทุ้�เปั็นัคนัทุำางานัอ่ันันั่าพิศวง ผู้้อ่่านัทุัวไปั เมอ่ถกทุอ่เรอ่งราวเขาดวยกนัวาเขา
�
้
้
้
่
�
ั
ำ
ทุาใหผู้้้ชื่มทุึงกบการนัาเสันัอ่ทุ้ด้ราวกบเปันัเรอ่ง มาจากทุ้ใด เขาตอ่งการทุาสัิงใด เขาลงม่อ่ทุาจนั
ำ
ำ
็
ำ
�
ั
�
�
�
้
้
�
้
เหนั่อ่ธรรมชื่าติ ซึ�งบ่อ่ยครั�งทุ้เด้ยวทุ้�บดบังงานั สัาเรจจรงๆ ในัเรอ่งใดบาง หวงเวลาทุ้เขาใชื่ชื่้วตอ่ย ้ ่
ิ
้
็
่
�
ำ
ิ
้
�
ั
ำ
้
�
้
�
้
้
ด้านัวิทุยาศาสัตร์และงานัด้านัเทุคนัิคขอ่งเขา ผู้้คนัทุเขาทุางานัดวย ชื่่อ่เสั้ยงยิงใหญทุ้เขาไดรบ
่
�
และชื่่างไม่ต่างอ่ะไรกับโพรม้ธ้อุ่สัตัวจริง เขาใชื่้ และความล้มเหลวกับความทุุกข์ยากทุ้�เขาต้อ่ง
เวลาในัชื่วงทุศวรรษทุายๆ ในัชื่้วตอ่ยางโดดเด้ยว อ่ดทุนัรับ ก็ได้เปันัผู้่นัผู้้าทุ�ไมมผู้ใครรคนัใดจะคิดว่า
่
้
่
ิ
้
้
�
้
้
้
่
้
่
็
่
ึ
่
่
้
่
และโดนัลงทุณฑ์์ทุรมานัจากความสั้ญเสั้ย ไมนัาดงด้ดใจ แตจะเลาเรอ่งราวพวกนัอ่ยางไรด้?
�
�
่
ั
่
คำานำาและกุิตติกุรรมประกุาศ
เง่อ่มม่อ่แหงโชื่คชื่ะตาด้ราวกบกาลงลงม่อ่ ชื่่วงทุ้�ผู้มจ่อ่มจมอ่ย้่กับโครงการนั้� ผู้ม
ั
�
ั
ำ
่
�
้
ิ
ิ
ั
้
่
เมอ่ผู้มไดรบขอ่ความจากอ่สัซาเบล วลคกสัันั จาก ขอ่ขอ่บคุณบรรดาล้กๆ ค่อ่ ร้เบ็กกา ปัีเตอ่ร์
ิ
่
อ่ังเดร ดอ่ยต์ชื่ เธอ่ได้อ่่านังานัชื่ิ�นัหนัึ�งขอ่งผู้ม และเดวิด และโดยเฉพาะอ่ยางยิ�งล้กชื่ายผู้มคอ่
่
ในัเดอัะคอันเวอัริ์เซชััน (The Conversation) จอ่ห์นั และภูรรยาค่อ่ ลอ่รา ทุ้�ต้อ่งทุนัเบ่�อ่กับ
่
ึ
เก้ยวกบการราลกถงชื่้วตขอ่งเทุสัลาเนัอ่งในัโอ่กาสั ความทุ่�อ่ๆ ขอ่งต้นัฉบับแรกสัุด ขอ่บคุณเพ่�อ่นั
ึ
ั
�
ำ
ิ
�
็
ึ
ครบรอ่บ 75 ปัแหงมรณกรรม และเธอ่กสัอ่บถามถง ร่วมงานัจำานัวนัมากขอ่งผู้มทุ้�โรงเร้ยนัแพทุย์
่
ี
่
�
ั
ั
�
ิ
�
ความสันัใจทุ้จะเข้ยนัหนัังสั่อ่เก้ยวกบเรอ่งปัระวต คณะศิลปัศาสัตร์ในัมหาวิทุยาลัยอ่ินัเด้ยนัา
ขอ่งเทุสัลา เม่�อ่ตระหนัักว่าเพ่�อ่นัร่วมงานัและ รวมถึงทุ้�อ่งค์กรการกุศลซึ�งเปัิดโอ่กาสัให้ผู้ม
ุ
เพอ่นัๆ ขอ่งผู้มจะไดเพลดเพลนัและเหนัมมมอ่ง ทุำาตามความใฝ่่ฝ่ันันั้�ได้ และขอ่บคุณอ่าจารย์
็
ิ
ิ
้
�
่
่
�
ใหมๆ จากเรอ่งราวขอ่งเทุสัลา ผู้มกตะครบโอ่กาสั ขอ่งผู้มทุ้�มหาวิทุยาลัยวาแบชื่และมหาวิทุยาลัย
่
็
ุ
็
ั
ั
�
ิ
�
�
นั และกลันักรอ่งผู้ลพวงขอ่งการทุาการบานันัานั ชื่คาโกซึงปัล้กฝ่งเมลดพนัธุใหงอ่กงามขึนัทุ้นั้ �
์
้
้
�
ำ
�
้
้
ั
็
ี
หลายปัใหกลายเปันัการเข้ยนัในัเวลา 60 วนั
์
ุ
ดร.รชื่ารด กนัเดอ่รแมนั
ิ
์
• 8 •
คำานัำาและกิตติกรรมปัระกาศ
• 9 •
ไทม์ไลน์
1856 1875 1885
์
ิ
ิ
ั
็
เทุสัลาเกดในัครอ่บครวชื่าวเซอ่รเบ้ย เทุสัลาเปันันัักศกษาวศวกรรม ก่อ่ตั�งบริษัทุเทุสัลาอ่ิเล็กทุริกไลต์
ึ
ั
ิ
�
ุ
้
�
้
้
่
่
ทุ้ปััจจบนัอ่ยในัโครเอ่เชื่้ย ชื่ันัยอ่ดในัแกรซ แมวาเขาตอ่งเลก ในันัิวเจอ่ร์ซ้ย์ แต่ต่อ่มาเทุสัลา
้
้
ั
ั
เร้ยนัหลงจากเร้ยนัได 2 ปักตาม โดนับงคบใหลาอ่อ่ก
็
ั
ี
1863 1879 1887
็
�
พ้ชื่ายขอ่งเทุสัลาชื่่อ่ เดนัย (Dane) พอ่ขอ่งเทุสัลาเสั้ยชื่้วต ิ หลงจากทุางานัเปันัคนัลอ่กคลอ่ง
์
�
ั
ำ
่
ั
ิ
ิ
�
่
�
ุ
ิ
้
เสั้ยชื่้วตจากอ่บตเหตขณะข้มา ้ เทุสัลากบผู้้รวมทุุนักตังบรษทุ
ั
็
ุ
ั
ิ
ิ
เทุสัลาอ่เลกทุรก
็
1870 1881 1888
ั
้
ชื่้วตการเร้ยนัขอ่งเทุสัลาทุาใหเขา เทุสัลาทุำางานัในับริษัทุโทุรศัพทุ์ เทุสัลาขายระบบไฟฟากระแสัสัลบ
ิ
้
ำ
ั
้
ิ
์
หลงใหลวชื่าฟสักสัไปัชื่ัวชื่้วต ในับ้ดาเปัสัต์ ซึ�งต่อ่มาเขาได้เปั็นั แบบหลายเฟสัใหกบเวสัตงเฮาสั ์
ิ
ิ
ิ
ิ
�
หวหนัาชื่างไฟฟา ้
ั
่
้
1873 1882 1890
ำ
ิ
้
็
็
ิ
่
้
เทุสัลาเปันัอ่หวาตกโรค จนัทุาใหพอ่ หลงจากเทุสัลาเหนัภูาพอ่นัาคตขอ่ง เทุสัลาตกลงใจยอ่มรบคาสัทุธไฟฟา
ั
ิ
่
ั
ั
�
ั
ิ
้
้
ขอ่งเขาตอ่งยกเลกขอ่ผู้้กมดเดม มอ่เตอ่รกระแสัสัลบแวบขึนัในัหว กระแสัสัลบจากเวสัตงเฮาสั ์
ิ
ั
์
ั
ิ
ั
ิ
�
และยอ่มใหเขาเขาเร้ยนั เขายายไปัปัาร้สัเพอ่ทุางานัในับรษทุ
ำ
่
้
้
้
ิ
ิ
สัาขาวศวกรรมศาสัตร ์ คอ่นัตเนันัตลเอ่ดสัันั
ิ
ั
1874 1884 1891
่
ิ
หลงจากเทุสัลาหายปัวย เขากทุอ่งเทุ้ยว เทุสัลาอ่าศยทุุนัทุ้ลงอ่อ่กให ้ เทุสัลาแปัลงสััญชื่าตเปันัพลเม่อ่ง
�
็
ั
่
็
ั
ุ
�
่
่
ไปัตามเทุ่อ่กเขาตางๆ สัวนัหนัึงอ่าจจะ ลงเร่อ่ไปัยงนัวยอ่รก เพอ่ไปั สัหรฐและจดสัทุธบตรขดลวดเทุสัลา
ิ
ั
�
ิ
ั
ิ
่
�
์
ั
ั
้
�
ดวยตอ่งการหล้กเล้ยงการเร้ยกตวไปั ทุางานักบเอ่ดสัันั
้
ิ
ั
ำ
เปันัทุหาร
็
1893 1901 1916
�
ำ
่
ั
ระบบไฟฟากระแสัสัลบแบบ เทุสัลาอ่าศยเงนัลงทุุนั 150,000 เหร้ยญ การเงนัทุ้ยาแยชื่วนัสัินัหวงขอ่ง
้
ิ
ั
�
ิ
�
ั
์
้
ิ
้
่
หลายเฟสัสัอ่งสัวางในังานันัทุรรศการ จาก เจ. พ้. มอ่รแกนัสัรางสัถานั้กระจาย เทุสัลากลายเปันัขาววงกวาง
่
็
่
้
์
ั
ำ
์
�
ิ
เวลดโคลมเบ้ยนัซึงเทุสัลานัาผู้ลงานั สััญญาณแบบไรสัายทุ้วอ่รเดนัไคลฟ ์
�
ั
�
จานัวนัมากเก้ยวกบไฟฟาอ่อ่กแสัดง
้
ำ
1895 1905 1917
้
ั
ิ
ิ
ิ
ั
่
เทุสัลาและนัักลงทุุนักอ่ตังบรษทุ เทุสัลาทุ้ขาดเงนัทุุนัหยดการทุดลอ่ง เทุสัลาไดรบเหร้ยญเอ่ดสัันั
�
ุ
�
้
ำ
�
่
�
ั
ิ
์
�
นัโคลาเทุสัลา เพอ่ทุาหนัาทุ้จดการ ทุ้สัถานั้วอ่รเดนัไคลฟ ์
�
ั
่
เก้ยวกบสัทุธบตรขอ่งเขาตอ่เนัอ่ง
่
�
ิ
ิ
ั
มาอ่้กหลายทุศวรรษ
1896 1906 1919
์
ิ
�
้
ั
ั
ั
ั
้
ั
เครอ่งผู้ลตกระแสัไฟฟาทุ้ไดรบแรง เทุสัลาจดแสัดงกงหนัไรใบพดขอ่งเขา เทุสัลาเริมต้พมพบทุความ
้
่
�
ิ
�
ั
ิ
�
ั
ุ
ั
�
่
บนัดาลใจจากเทุสัลาเริมสังจาย ชื่ดอ่ตชื่้วปัระวตในัชื่่อ่
่
ิ
์
�
ั
้
�
กาลงไฟฟาจากนัาตกไนัแอ่การา “สัิงปัระดษฐขอ่งผู้ม”
ำ
ำ
ั
์
ั
ิ
ั
ไปัยงเม่อ่งบฟฟาโล รฐนัวยอ่รก
1898 1909 1922
ุ
้
ั
ิ
ั
เทุสัลาจดแสัดงเร่อ่ควบคมดวยสััญญาณ มาร์โคนั้ได้รางวัลโนัเบลจากเร่�อ่งวิทุยุ นักพราบตวโปัรดขอ่งเทุสัลาตาย
ุ
ิ
วทุยทุ้เมดสัันัสัแควรการเดนั
�
์
ิ
์
1899 1914 1931
ั
ุ
ี
้
ิ
เทุสัลาตังสัถานั้ทุดลอ่งขึนั จอ่รจ เวสัตงเฮาสั เสั้ยชื่้วต เทุสัลาอ่ายครบ 75 ปั ไดรบ
ิ
�
์
์
�
ิ
�
ิ
ทุ้โคโลราโดสัปัรงสั ์ จดหมายจากนัักวทุยาศาสัตร ์
�
่
�
ำ
และวศวกรเลอ่งชื่่อ่จานัวนัมาก
ิ
1900 1915 1943
เทุสัลาปัระกาศวาไดรบสััญญาณ หนัังสั่อ่พมพลงขาวผู้ดวา เทุสัลา เทุสัลาเสั้ยชื่้วิตในันัิวยอ่ร์ก
่
้
์
ิ
่
ั
ิ
่
�
์
้
ิ
ั
ั
่
ุ
�
ทุ้อ่าจมาจากดาวเคราะหอ่นั และเอ่ดสัันัไดรางวลโนัเบลรวมกนั ขณะอ่าย 86 ปั ี
่
โลกกอนมีไฟฟา
ี
่
้
ตอนที่่สถาบัันวิิศวิกรรมแห่่งสห่รฐอเมรกา (NAE) จััดอนดบัควิามสาเรจัที่างวิิศวิกรรมที่่ยิ่งให่ญ่่
ั
ิ
ั
�
ำ
ั
็
ิ
�
�
ิ
้
ุ
ั
ั
้
ำ
์
ุ
�
ั
ั
่
�
่
้
ที่่สดในครสตศตวิรรษที่่ 20 จัานวิน 20 อนดบั ไฟฟาไดรบัการยิ่อมรบัให่เป็็นสดยิ่อด ไมเพียิ่ง
ิ
่
ำ
ุ
์
�
่
แตไฟฟาจัะไดสวิมมงกฎ แตอนดบัควิามสาเรจัอนๆ ไมวิาจัะเป็็นอเล็็กที่รอนกส วิิที่ยิ่แล็ะโที่รที่ศน ์
ั
ั
ั
ิ
ุ
็
่
้
้
่
่
ั
คอมพีวิเตอร โที่รศพีที่ เครองป็รบัอากาศแล็ะตเยิ่น อนเที่อรเนต แล็ะเครองใช้้ไฟฟาในบัาน ล็วินแต ่
้
็
ิ
้
้
ิ
์
้
์
�
ั
�
่
็
้
่
์
เกิดขึ้้�นได้เพีราะการม่ไฟฟ้าใช้้ ผู้้้อ่านร่วิมสมัยิ่ส่วินให่ญ่่เติบัโตในโล็กที่่�ม่ไฟฟ้าแล็้วิ จั้งยิ่ากจัะ
ั
่
ิ
จันตนาการวิาโล็กเป็ล็ยิ่นแป็ล็งไป็เพียิ่งใดห่ล็งจัากม่ไฟฟา ้
่
่
�
�
�
� �
ิ
ความสำำาเร็็จทางวศวกร็ร็มทยิ่งใหญ่ทสำดในคร็สำต์์ศต์วร็ร็ษท 20 จดอัันดบโดยิ่ NAE
ั
่
ั
่
่
ุ
ิ
�
ิ
1. ไฟฟ้า 11. ทางด่วน
2. รถยนต์ 12. ยานอวกาศ
3. เคร่องบิน 13. อินเทอร์เน็ต
ื
4. การจัดหาและกระจายประปา 14. การถ่ายภาพ
5. อิเล็กทรอนิกส์ 15. เคร่องใช้ไฟฟ้าภายในบ้าน
ื
6. วิทยุและโทรทัศน์ 16. เทคโนโลยีเก่ยวกับสุขภาพ
ี
ื
7. เคร่องจักรกลการเกษตร 17. เทคโนโลยีปิโตรเลียมและปิโตรเคม ี
8. คอมพิวเตอร์ 18. เลเซอร์และไฟเบอร์ออปติกส์
9. โทรศัพท์ 19. เทคโนโลยีนิวเคลียร์
ื
10. เคร่องปรับอากาศและตู้เย็น 20. วัสดุคุณภาพสูงต่างๆ
�
ี
ำ
ำ
ึ
�
ี
�
่
�
องพิจารณาข้อความทดาเนียล ดีโฟ กอนขผงทีนามาใช้�ทีาเทีียนไขช้่วงการผจญภัย
ั
ี
่
่
ี
ล็เขียนไว้ในนิยายเรือง โรบิินสััน ครูโซ ในแอฟรกา ซึงผมไมมแม�สัักก�อนเดยวในต่อนนี �
ี
�
ิ
ตพมพใน ค.ศ. 1719 สัิงเดยวทีีพอจะแก�ไขได�กคอ ในต่อนทีีผมฆ่่าแพะ
ื
�
ี
์
�
ิ
ี
็
�
ี
ผมรู�สัึกถึึงความสัิ�นเปลืืองเทีียนไขมหาศาลื สัักต่ว ผมจะเกบิไขของมนใสัในถึ�วยดนเหนยว
่
ั
ิ
ั
็
นับิแต่่ความมืดปกคลืุมในยำ�าคำ�าไปถึึงราว เลื็กๆ เม�อนาไปต่ากพรอมกบิใช้�ดายดบิทีาเป็น
ิ
�
ำ
ื
�
ำ
ั
่
ำ
�
็
ี
�
7 โมงเช้า จนผมจาใจต่�องเข�านอน ผมจาได�ถึึง ไสั�เทีียน กจะได�ต่ะเกยง นันทีาให�ผมได�แสังสัวาง
ำ
ำ
• 12 •
โลกก่อนมีไฟฟ้า
่
ุ
็
ิ
ั
์
์
็
ตลอดชวงประวตศาสตรของมนษยกเปนดง ั
ู่
ื
ำ
เรองราวของครูโซ พระอาทิตย์ตกนาไปสการหยุด
่
ิ
ี
ำ
ั
้
่
ี
่
ทากจกรรมทตองอาศยแสง การอาน การเขยน
่
ื
และการทางานฝีีมอตางๆ ลวนแลวแตเปนไปไมได ้
่
้
่
็
้
ำ
้
่
ื
แมกระทงการเคลอนไหวอยางปลอดภยในความ
ั
่
่
ั
ั
็
ี
ี
่
่
ื
ี
ื
มด กนบวายากทเดยว โดยเฉพาะในคนทเมฆมาก
่
้
้
์
้
หรอไรจนทร ไฟใหแสงสวางไดบาง แตหากใคร
ื
้
่
ั
้
้
็
�
ลองอานดวยแสงจากกองไฟกจะรวาแสงนนสลว
ู
ั
่
ั
่
ื
่
้
ั
้
ื
่
ผู้ลก็คอเกษตรกรและผูู้ใชแรงงานอนๆ มกจะตน
ื
ิ
ื
่
ตอนรงเชาและหยดงานเมอพระอาทตยตก เพอให ้
ุ
ุ
์
่
ื
้
่
ี
่
ู
่
แนใจไดวาจะไมสญ่เสยแสงแดดไปเปลาๆ
่
้
่
้
ี
ิ
เวลาผู้านไป มนุษยเรมพฒนาวิธีการสราง
่
่
์
ั
ั
ึ
่
ื
์
่
ื
ี
่
ู
้
้
แสงสวางเมอทองฟามดลง ไขสตวทครโซเอยถงได ้
่
ำ
์
ำ
่
มาจากไขมันของสัตวทนามาทาใหรอน ไดเทียนไข
้
้
้
ี
ี
ื
ั
่
ุ
ทมกลนและสกปรกยงยากเพราะตองจัดการกับ ภาพีบัน: หนงสอ โรบิินสััน ครูโซ ของดาเนียล ดโฟ
ี
ี
่
้
ิ
่
ั
ั
ิ
�
ั
ฉบบพมพ์ครงแรก (ค.ศ. 1719) ตวเอกจำาเป็นต้อง
่
้
็
ั
้
ี
ี
่
ำ
ุ
ั
์
ื
ซากสตว เมอนามาจดไฟกมแนวโนมทจะใหควน ชวยเหลอตวเองหลายๆ อยางหากเทยบกบชวตยคศวไลซ ์
่
ิ
ั
ี
ิ
่
ั
ื
ี
ิ
ุ
ั
่
มาก ไขผู้ึ�งสะอาดกว่าแตกแพงเกนกวาคนทวไป อนสะดวกสบาย
่
ิ
็
ั
่
ั
ู
ู
ู
ิ
ั
่
จะจดหาไว้ใช้ได้ พหสตชาวอเมรกนผู้้ยงใหญ่่
ิ
เบนจามิน แฟรงคลิน (ค.ศ. 1706–1790) เปน
็
็
ี
ลูกชายของพ่อค้าเทียนไขแบบน� พ่อกมีรายได้
่
ี
สะสมลวงหนาเพียงพอกวา 2 ปก่อนสงลูกชาย
้
่
่
่
ื
เข้าเรยนอย่างเป็นทางการ เมอเวลาผู้่านไป
ี
่
้
ี
ั
ั
ี
่
้
็
เทยนไขสตวกไดรบการแทนทดวยไขวาฬ ตอดวย
์
้
๊
ำ
�
ั
นามนกาด
่
ี
ั
็
่
่
แนนอนวา แสงสวางจดเปนดานเดยวของ
้
ี
ิ
ี
่
การปฏิวตชวิตทไฟฟ้านำามาให้ ในโลกก่อนจะม ี
ั
ิ
ไฟฟ้า อาหารมากมายเน่าเสียอย่างรวดเร็ว จึงต้อง
่
ื
ื
้
ิ
็
ื
ั
ั
รมควนเนอ หรอไมกหมกเกลอ โดยปกตแลวการ
�
่
้
ำ
้
่
ำ
้
ทาอาหารจาเปนตองใชไฟ ซึงไดจากไม ถานหน
ิ
้
็
ั
หรอกาซ การทาความรอนในบานเกยวของกบไฟ
ำ
้
่
้
๊
ื
้
ี
ำ
ึ
้
่
ภาพีบัน: การศกษาของพาสเทลทาใหทราบวาเบนจามิน
ภาพีห่น้าตรงขึ้้าม: ความสำาเรจทางวศวกรรมทยงใหญ่่ แฟรงคลิน (ภาพโดยโจเซฟ ดุปเลสซิส, คริสต์ทศวรรษ
ิ
่
ี
่
ิ
็
ทสดในครสต์ศตวรรษท 20 จดอนดบโดยสถาบนวศวกรรม 1770) เป็นผูู้้จัดพิมพ์ ผูู้้ประกอบการ นักประดิษฐ์
ิ
ั
่
ั
ี
่
ี
ิ
ั
ั
ุ
แห่งสหรัฐอเมริกา ไฟฟ้าเป็นอันดบแรกใน 20 อนดบ นักการทูต และรัฐบุรุษ และการสืบค้นคว้าเรืองไฟฟ้า
่
ั
ั
ั
่
นาสงเกตวามหลายเรองในบญ่ชรายชอดงกลาวทจาเปน ในช่วงต้น ทำาให้เขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ผูู้้มีชือเสียงทีสุด
่
ื
ี
ั
ี
ำ
ั
่
ี
ื
ั
่
่
่
่
็
่
ุ
ั
ตองอาศยไฟฟา ้ ในยคของเขา
้
• 13 •
โลกก่อนมีไฟฟ้า
ิ
่
�
้
ั
่
ู
่
ิ
ำ
ำ
ิ
ั
ภาพีบัน: ศลปนวาดภาพหวงเวลารเรมนาแสงสวางสถนนสาธีารณะครงแรกในปารสเมอ ค.ศ. 1667 ตามคาสงของ
่
ื
ี
่
ิ
ั
ี
้
ำ
ี
�
่
ี
ื
์
พระเจาหลยสท 14 ถอเปนครงแรกทแสงสวางแบบนนามาใชแทนเทยนจากไขสตว ์
้
ุ
่
ี
่
ั
็
�
• 14 •
โลกก่อนมีไฟฟ้า
ั
ั
่
ี
ิ
ั
�
ื
เช่นกน เตาผู้งกบเตาไฟเป็นของสามญ่ในพนท ขาดแคลนพลังงานไฟฟ้าในบ้านของตน ส่วนใหญ่่
้
ิ
ิ
ุ
ี
ุ
ู
ิ
ู
่
ั
ี
ภมอากาศหนาวเย็น แลวกระจกตวอยในแอฟรกาและอนทวปอนเดย
ื
ื
่
ี
่
่
่
ี
ถอเป็นเรองธีรรมดาทไฟในทพักอาศัย ไม่น่าประหลาดใจนักทีไฟฟ้ากับความก้าวหน้า
ิ
่
่
ี
ี
่
ิ
ย่อมนำาไปส่การเพมความเสยงทจะเกดไฟไหม้ ด้านเทคโนโลยีเกียวข้องสัมพันธี์กันอย่างใกล้ชิด
่
ู
�
่
็
ื
บ้าน การทำาความสะอาดเสอผู้้าปกตแล้วกต้อง ขณะทีพลังงานไฟฟ้าส่วนใหญ่่ของโลกอาศัยกังหัน
ิ
่
ื
ำ
�
ำ
้
ำ
�
ั
ซกดวยมอ นาสาหรับใชดม ทาอาหาร และซักลาง ไอนำาเป็นตัวผู้ลิตและส่งผู้่านโครงข่ายไฟฟ้าขนาด
ื
้
้
้
ำ
จาเปนตองลาเลยงมาจากลานาหรอไมกนาขึ�นมา ใหญ่่ และก็เป็นไปได้เช่นกันทีจะจัดหาไฟฟ้าให้
ำ
่
ำ
ื
่
�
็
ี
ำ
ำ
็
ิ
๊
่
่
ี
้
ุ
่
จากบอ ทกวนนี�บอยครังทเดยวทีเครืองใชไฟฟา ้ กลมประชากรทขาดแคลนถานหน กาซธีรรมชาต ิ
�
ุ
่
ั
ี
่
ี
่
่
ทางานนี�แทนให ้ หรือโรงงานพลังงานนิวเคลียร์ ผู้่านวิธีีการ เช่น
ำ
่
�
แม้ว่าเราจะกล่าวถึงไฟฟ้าว่าเป็นความ ไฟฟ้าพลังนำา กังหันลม และพลังงานสุริยะ ซึงช่วย
สาเรจในครสตศตวรรษท 20 แตกเปนสงสาคญ่ท ให้มีไฟฟ้าในบริเวณทีห่างไกล
่
ั
ี
่
์
ี
่
ำ
็
ิ
่
ิ
ำ
่
็
็
ั
ี
ั
ี
่
ั
พึงจำาว่า มคนอกนบพนล้านคนในปัจจุบนทยง
ี
ั
้
้
การ็เข้าถึงไฟฟา (ร็อัยิ่ละข้อังปร็ะชากร็)
ึ
้
้
ุ
ขอมลการปลอยกระแสไฟฟา “รวบรวมจาก อตสาหกรรม,
้
ู
่
การสำารวจแห่งชาติและแหล่งข้อมูลนานาชาติ”
่
ซบซาฮาราในแอฟริกา (ภาพซ้าย) คอพนทขาดแคลน
ี
ื
ื
�
ั
้
้
่
ั
ุ
ี
่
ู
้
ั
ู
ี
ี
พลงงานไฟฟามากทสด มเพยงรอยละ 35 ของผู้อยอาศย
ึ
้
ี
ทเขาถงไฟฟา ้
่
ิ
้
์
ี
ื
�
่
ู
ภาพีบัน: การกระจายของไฟฟาตามพนทภมศาสตร โดย
ิ
ี
่
่
�
ื
ี
็
้
่
่
้
แสดงเปนรอยละของคนทแตละพนททเขาถงไฟฟาทผู้ลต
้
ึ
ี
ี
่
่
โดยสวนกลาง, ขอมล ค.ศ. 2012
ู
้
• 15 •
่
�
ิ
ผู้บุกเบุกเรื่องไฟฟา
ุ
่
้
้
ี
ุ
่
์
่
ุ
่
ั
ั
้
�
่
่
�
ไฟฟาม่มายิ่าวินานกวิามนษยิ่ แตมนษยิ่เพีิงเขึ้่ยิ่นถ้งเรองป็รากฏการณ์์ไฟฟามาแคห่ล็กพีนป็ เช้น
้
์
ฟ้าแล็บั ป็ล็าไห่ล็ไฟฟ้า แล็ะไฟฟ้าสถิต อยิ่่างไรก็ตาม แนวิคิดรวิบัยิ่อดเก่�ยิ่วิกับัไฟฟ้าเกิดขึ้้�น
่
ำ
้
้
�
่
ั
ั
่
เมอราวิ ค.ศ. 1600 คาวิา “electric” แป็ล็วิา “จัากอาพีน” เพีราะเป็็นที่่รกนด่วิาแที่งอาพีน
�
ั
ำ
่
่
ำ
ที่่�นำามาถ้กับัขึ้นสัตวิ์แบับัเฟอร์ (fur) จัะด้งด้ดวิัตถุอยิ่่างขึ้นนกได้ แต่ต้องใช้้เวิล็าอ่กนานกวิ่าที่่�
้
ิ
ุ
้
ิ
นกวิิที่ยิ่าศาสตรช้าวิอตาล็่ ล็ยิ่จั กล็วิาน่ จัะคนพีบับัที่บัาที่ขึ้องกระแสไฟฟาในรางกายิ่ขึ้องสิงม่ช้่วิิต
ั
์
�
ั
่
ห่ล็ังได้รับัแรงบัันดาล็ใจัจัากนิยิ่ายิ่เร่�อง แฟรงเกนสไตน์ ขึ้องแมร่ เช้ล็ล็่ยิ่์ ที่่�กระแสไฟฟ้าที่ำาให่้
ซากศพีกล็บัม่ช้่วิิตอ่กครัง �
ั
หนงในนักวทยาศาสตรคนแรกๆ ทศึกษา
่
ี
์
ิ
ึ
่
้
ุ
ั
ุ
่
ื
ห่เรองไฟฟาคือ เบนจามิน แฟรงคลิน รฐบรษ
ี
ผู้ยงใหญ่่ซึงเปนหนึงในนกวทยาศาสตรผู้มชอเสยง
ิ
์
่
ิ
้
ู
ั
่
่
ี
็
ู
้
ื
่
ท่สุดแห่งยุคด้วยเช่นกัน ต้องขอบคุณการค้นพบ
ี
ี
ี
ิ
ไฟฟ้าของเขา แฟรงคลนเปรยบเทยบไฟฟ้าว่า
่
่
่
ั
ี
่
้
คลายของเหลว เพราะสงผู้านจากสงหนึงไปยงอก
ิ
สงหนึงได เขายงตงขอสงเกตเรองประจบวกและ
�
้
ั
้
ั
ั
ื
่
ุ
่
่
ิ
ี
่
ิ
ี
ุ
่
ื
ี
็
่
ื
่
่
ลบ แตทมชอเสยงมากทสดกคอ การทแฟรงคลน
ี
ี
่
้
้
เลนวาวกลางพายุฝีนฟาคะนองโดยคลองกญ่แจไว ้
ุ
่
ั
่
่
ิ
ทสายปานกญ่ชง เรองทเลากนกคอ เมอแฟรงคลน
่
ื
่
ี
็
ื
่
ื
่
ี
ั
่
ิ
�
ั
้
ุ
เหนวาสายปานตงชน เขาก็เอานวเขาใกลกญ่แจ
่
้
็
�
ั
ั
ู
และรบร้ได้ถึงประกายไฟ อนเป็นข้อพสจน์ว่าม ี
ั
ู
ิ
ไฟฟาเกดขึน
ิ
�
้
ี
ื
์
ี
้
ุ
่
่
์
ี
่
ภาพีบัน: แฟรงเกนสัไต่น ของแมร เชลลย ภาพเกาแกทสดทหาได ฝีีมอธีโอดอร ฟอน โฮลสต (จากฉบบพมพ ค.ศ. 1831)
ั
ี
์
ี
์
์
่
ิ
ั
์
ุ
ู
ำ
แสดงถงวกเตอร แฟรงเกนสไตน ตกใจหนไปหลงจากชนสวนคนตายทเขานามารวมเขาดวยกน เกดเปนสงมชวตสง 8 ฟต
ิ
ึ
ิ
่
่
ิ
�
ิ
ี
็
์
้
ี
ิ
่
ี
ี
ั
้
ทกลบมาเคลอนไหวไดอกครง ั �
ี
ื
้
่
่
ี
ั
• 16 •
ผูู้้บุกเบิกเรื่องไฟฟ้า
ไมเคิล ฟาร็าเดยิ่์
ี
่
ึ
้
ู
ุ
ิ
ิ
ี
้
์
่
่
ผู้ศกษาวทยาศาสตรของไฟฟาทยงใหญ่่ทสด
ิ
์
น่าจะเป็นไมเคล ฟาราเดย (ค.ศ. 1791–
้
่
้
ิ
ั
1867) นกทดลองชาวองกฤษผู้ยงใหญ่่ แมจะ ภาพีบันซ้ายิ่: ภาพร่างจากสมุดบันทึกของฟาราเดย์ แสดง
ู
ั
ึ
ถงหม้อแปลงไฟฟ้ายุคแรกเร่ม กระแสไฟฟ้าในขดลวดเส้น
ิ
้
ึ
็
ไมไดศกษาอยางเปนทางการก็ตาม ฟาราเดย ์ หนึ่งเหนี่ยวนำาให้เกิดกระแสไฟฟ้าในขดลวดอีกเส้นหนึ่ง
่
่
มส่วนในการทดลองทางเคมสำาคญ่ยง ภาพีบันขึ้วิา: ไมเคิล ฟาราเดย์ ผูู้้ศึกษาวิทยาศาสตร์ของ
่
ี
ิ
ี
ั
ิ
ี
ี
้
หลายเรอง เช่น การคนพบเบนซน ถึงกระนน ไฟฟ้าท่ย่งใหญ่่ท่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาต ิ
ิ
�
ั
ื
่
(วาดใน ค.ศ. 1842 โดยธีอมัส ฟิลลิปส์)
ั
็
็
ำ
้
้
้
ั
งานเกยวกบแมเหลกไฟฟากทาใหเขาไดรบ
่
่
ี
ั
การจารึกว่าเป็นหนึงในนกวทยาศาสตร์
ิ
่
ี
ี
่
ิ
่
ั
ทยงใหญ่่ทสดในประวตศาสตร์ เขาเป็น
ิ
ุ
่
บคคลแรกทผู้ลตกระแสไฟฟ้าจากสนาม
ิ
่
ี
ุ
ิ
แม่เหลก ประดษฐ์มอเตอร์ไฟฟ้าตวแรก
ั
็
ค้นพบว่าสนามแม่เหล็กส่งผู้ลกระทบกับ
แสงได้ จำาแนกลักษณะไดอะแมกเนติก
(diamagnetism) หรอพฤตกรรมของสาร
ิ
ื
บางอยางทเปลยนไปภายใตสนามแมเหล็ก
่
่
้
ี
่
ี
่
กำาลงแรงสูง และแสดงให้เห็นว่าไฟฟ้า
ั
เกยวของกบพนธีะทางเคม ี
้
ั
ั
ี
่
ื
่
ี
่
่
ี
ภาพีขึ้วิา: ภาพแสดงการทดลองวาวทมีชอเสยงของ
ิ
แฟรงคลน (วาดใน ค.ศ. 1816 โดยเบนจามน เวสต) ์
ิ
• 17 •
ั
์
วัยเยาวัของเทสลา
ิ
ุ
์
ิ
ิ
ั
์
�
่
�
่
ั
�
่
ุ
นโคล็า เที่สล็า เกดมาในช้าตพีนธุ์เซรบัที่่ป็จัจับัันเร่ยิ่กวิาโครเอเช้่ยิ่ แตตอนนันเป็็นสวินห่น้งขึ้อง
ิ
จัักรวิรรดิออสโตร–ฮัังการ่ เที่สล็าเป็็นช้่�อขึ้องขึ้วิานแบับัห่น้�ง บัิดาขึ้องเขึ้า มิล็้ติน (Milutin)
ั
เตบัโตมาในครอบัครวิที่ห่าร แตล็าออกจัากโรงเร่ยิ่นที่ห่ารแล็วิห่ันไป็เป็็นนักบัวิช้แที่น ตอนที่่�เที่สล็า
้
่
ิ
�
ิ
์
�
ิ
่
ำ
้
�
เกดนันพีอที่างานอยิ่้ในสงฆมณ์ฑล็สมล็จััน (Smiljan) ซ้งม่เวิล็าพีอที่่จัะต่พีมพีบัที่ควิามกระตุนจัน
ิ
่
ั
�
ุ
่
ที่าให่เกดการศ้กษาสาห่รบัเดกแล็ะควิามเที่าเที่่ยิ่มขึ้องคนที่กคน บัที่ควิามเห่ล็าน่กระตุนควิามสนใจั
็
ิ
ำ
ั
ำ
่
้
้
่
�
็
�
�
่
ั
�
ิ
่
้
�
่
�
ไป็ไกล็เกนกวิาห่ม้บัานตนเอง รวิมที่ังครอบัครวินกบัวิช้ที่่ม่ช้อเส่ยิ่งซ้งม่ล็้กเจัดคน ล็้กสาวิคนโตที่่ช้อ
ั
่
ดจั้กา (Djuka) ตอมากล็ายิ่เป็็นแมขึ้องเที่สล็า
่
• 18 •
วัยเยาว์ของเทสลา
ี
ื
่
่
ื
�
ึ
่
้
ื
่
ทสลาเคยเลาว่า เขาลมตาดูโลกในตอนเท่ยงคืน เครองปันเนยและเครองทอผู้า เทสลากลาวถงแม ่
ั
เวันที่ 9 ต่อวันที่ 10 กรกฎาคม ค.ศ. 1856 เป็น ในภายหลงวา:
่
ลูกคนที่สี่จากห้าคน นางผู้ดุงครรภ์ผูู้้หงุดหงิดจาก แม่ทีำาสัิ�งยิ�งใหญ่ต่่างๆ ได�ด�วยเหตุ่ว่า แม่อยู่
ึ
ี
ิ
ั
ำ
่
ความยากลาบากในการทาคลอดทานายแง่ร้าย ไมไกลืจากช้วต่สัมยใหมมากนก จงทีาให�โอกาสั
่
ั
ำ
ำ
ำ
ื
ี
�
ำ
ิ
ว่าเทสลาจะต้องเป็น “เด็กในความมืดมิด” ที�จะทีาเช้่นน�เพ�มหลืายเที่า แมสัรางเคร�องมือแลืะ
่
ี
ี
อย่างไรก็ตาม ในคืนนนมฝีนฟ้าคะนอง ขณะท ี ่ อุปกรณ์์ทีั�งหลืายทีั�งปวงสัำาหรับิใช้�ถึักทีอด�าย
�
ั
ำ
เขาถือกาเนิดก็เกิดฟ้าแลบ แม่จึงกล่าวแย้งว่า ทีี�ออกแบิบิอย่างงดงามทีี�สัุด แม่ป่�นด�ายเอง
็
�
�
ำ
“ไม่หรอก เขาจะเป็นเด็กที่สว่างไสว” ทีาต่ังแต่่เริมเพาะปลืกจากเมลืด ดแลืจนเปนต่�น
็
ู
ู
�
�
่
ิ
่
็
ำ
ื
เทสลาเชอมโยงเรองความสามารถพเศษ แลืะแยกเสั�นใย ทีางานอยางไมรูจกเหนดเหนือย
่
ื
่
ั
ี
ในการคดประดษฐ์ของเขาไปทแม่ ตอนทยาย ต่ั�งแต่่เช้�าต่รู่จนถึึงมืดคำ�า เสัื�อผ�าเครื�องนุ่งห่ม
ิ
่
ิ
ี
่
ตาบอดนน แมถอเปนความรบผู้ดชอบทตองเลยงด ู ต่ลือดจนผ�าทีี�ใช้�ต่กแต่่งบิ�านลื�วนเป็นผลืงาน
็
ั
ั
่
�
้
่
ี
ิ
�
ี
ื
่
ญ่าตพนอง แมวาแมจะไมไดรบการศกษาใดเลย จากฝีีมอของแม ่
้
ั
้
ิ
ึ
้
่
ื
่
ี
่
่
็
่
ำ
ื
�
็
ำ
กตาม แตกทองจากาพยกลอนและเนอหาคาสอน
์
ี
�
ยดยาวในไบเบลได หลงจากแตงงานแมกเลยงดลก
ู
ู
ื
ั
้
ิ
่
็
่
ี
ิ
่
้
่
่
ท�งห้าคน ดูแลสัตว์ในฟาร์ม ตัดเย็บเส�อผู้้าให้คน ภาพีบัน: ภาพถายสถานทเกดของเทสลา (ซาย) ซึงอย ู ่
ื
ั
้
์
ิ
้
ั
์
ู
์
ื
ในครอบครัว และยังหาเวลาคิดประดิษฐ์เครองมือ ขางๆ โบสถออรโธีดอกซ (ขวา) ในหม่บานสมลจน ่ ี
่
ภาพีห่น้าตรงขึ้้าม: ตำาแหน่งของโครเอเชียบนแผู้นท
ื
่
ั
่
็
เครองใช้ในบ้านอีกเป็นจำานวนมาก ซึงกรวมท�ง สมยใหมของยโรป
่
ุ
ั
• 19 •
วัยเยาว์ของเทสลา
่
์
พอแมของเทสลายกให เดนย พชายของ หากรวมความสัำาเร็จต่่างๆ ทีี�เขาทีำาได�มา
ี
่
่
้
ี
ี
ั
ี
่
ี
เทสลา เป็นลูกท่มีพรสวรรค์มากท่สุด การทจะ เปรยบิเทีียบิกบิความพยายามทีังหมดของผม
�
ทำาให้บรรดาลกชายฉลาดเฉลียวได้ พ่อซึงพด กคงดนาเบิือทีีเดยว อะไรกต่ามทีีผมทีาสัาเรจ
็
ู
่
่
�
ู
ำ
ู
ำ
�
็
็
ี
ได้หลายภาษา ท่องจำาวรรณกรรมยืดยาวและ กลืับิทีำาให�พ่อแม่รู�สัึกสัูญเสัียช้ัดเจนมากขึ�น
้
ี
ำ
ิ
ึ
�
เนอหาคาสอนจากไบเบลขึ�นใจ ทดสอบลกๆ ดวย ไปอก ด�วยเหต่นี ผมจงเต่บิโต่ขึนด�วยความ
ิ
ู
�
ื
�
ุ
ั
ั
ึ
ั
�
แบบฝีกหดรายวน มันใจในต่วเองน�อยมาก
ั
่
่
แบบฝีึกหัดเหล่าน�รวม “ให้ทายความคิด ความมนใจของเทสลามีมากขึ�นระหวางท ่ ี
ี
ั
ื
ิ
ื
ำ
ั
ื
้
ี
ื
่
ำ
�
้
ของอกคน ใหทองจาประโยคยาวๆ ซาๆ หรอให มการจดแสดงเครองมอดบเพลงใหม่ของเมอง
ี
่
ิ
่
ิ
ี
ั
ี
่
�
ำ
่
ั
คดเลขในใจ” เทสลารกการอ่านชนดทพ่อห้าม แตกลบไมมนาออกมาจากสายยาง เทสลากระโจน
้
ำ
�
่
้
ี
่
ึ
ำ
ึ
่
�
ำ
ำ
และไมใหเทยนไข เพราะจะทาลายดวงตาขณะอาน ไปยังแมนาและดงสายยางจนตงทาใหนาไหล ผูู้คน
้
่
ู
ั
ี
ื
ี
้
่
่
่
ี
่
่
ิ
ี
ิ
ำ
ในทแสงนอย แตหนมนอยกเรมทาเทยนไขเอง เพอ ทรวมกนอยสงเสยงโหรองยนด ี
่
้
่
้
่
็
ุ
้
ื
ี
ทจะไดอานหนงสอในตอนกลางคน นับจากช่วงวัยรุ่น เทสลาแสดงออกถึง
ั
ื
่
่
ั
ิ
์
ำ
�
้
่
หายนะเล่นงานครอบครวเมอเดนย์เสย ความชนชอบการประดิษฐ เขาสรางกังหนวดนา
ี
ื
่
ั
ื
ี
ั
ั
ี
ุ
ำ
ชวตจากอบตเหต เขาโดนสลัดหลดตอนกาลงขมา ้ และใบพดทใช้แรงงานแมงอนน (cockchafer
ุ
ุ
ี
ู
ิ
ี
่
ั
่
ิ
ั
ี
รางวลของครอบครว เทสลาระบวาความตายน� beetle) และเขายังเคยพยายามบินจากหลัง
ั
่
ุ
้
ทาใหพอแมเศราสลดใจ: ยุ้งฉางของครอบครัว โดยหวังว่า (เขาอาจเชอ
ำ
ื
่
่
่
้
ภาพีบัน: มลูติน เทสลา บิดาของนิโคลา เทสลา
ิ
่
์
ภาพีขึ้วิา: มารก ทเวน (ถายใน ค.ศ. 1871
โดยแมทธีว เบรด) ี
ิ
้
ภาพีห่นาตรงขึ้าม: บานของเทสลาในวยเดกท ่ ี
้
็
้
ั
ื
ิ
เมองกอสพก
• 20 •
วัยเยาว์ของเทสลา
้
ี
่
่
ั
่
ิ
�
่
้
ิ
ั
ั
เชนนน) จะลอยสงขึ�นไดดวยรม อบตเหตดงกลาว สงตางๆ ในจนตนาการชดเจนมากเสยจนกระทง ่ ั
ุ
ั
ู
ุ
่
ิ
ั
�
ิ
ื
ิ
ั
็
็
่
้
�
ิ
ั
ิ
ำ
่
้
�
ทาใหเขาหมดสต แตกฟนคนกลบมาเปนปกต เขา บางครงต้องถามน้องสาวว่าสงนนเป็นของจรง
ั
ั
�
ื
ี
ได้รบการบนทึกว่าเป็นเด็กคนแรกทสังเกตเห็น หรอไม่ ลกษณะเหล่านดเหมอนจะฉดรงเขาใน
�
ู
ื
ั
ั
่
ุ
ี
ั
ี
ิ
ั
่
่
่
ปรากฏิการณไฟฟาขณะทลูบตวแมวของครอบครัว วยเดก แตตอมากลบมบทบาทสาคญ่ยงในฐานะ
ั
ี
ั
่
ำ
้
์
็
่
ั
็
ี
่
ั
็
ิ
การเหนขนแมวเปน “ตวปลอยแสง” ท นกประดษฐ ์
่
้
ปลอยประกายไฟฟาแปลบปลาบได ทาใหเทสลา เทสลาเป็นเด็กข�โรคและป่วยจนล้มหมอน
้
ี
ำ
้
ี
ื
่
ื
ั
่
้
ิ
่
่
่
ื
ื
ู
็
ึ
่
ี
่
ิ
่
�
ี
่
็
ถามพอถงเรองน “สงทลกเหนกคอไฟฟา” นนคอ นอนเสอบ่อยๆ ในฐานะนักอ่านทไมรู้จักอม เขา
ำ
็
่
ี
คาตอบจากพอ อยางไรกตาม แมบอกใหเขาหยด ดีใจทได้งานทำาบญ่ชีรายชอหนังสือท่ห้องสมุด
่
ุ
ี
่
ื
่
ั
้
่
เสย ดวยเกรงวาเขาอาจทาใหไฟไหมบานได ้ ท้องถน ขณะทางานอยู่ท่นนเขาอ้างว่าค้นพบผู้ลงาน
ี
้
่
ั
ิ
่
ี
่
ำ
้
้
ำ
้
ี
ี
็
ั
มรายงานระบว่าเทสลาในตอนเดกและ ของนกเขยนชาวอเมรกนผู้ยิ่งใหญ่่ มาร์ก ทเวน
ู
ั
ิ
้
ุ
่
ั
ี
่
ี
ิ
วยรนนนมอาการกลวแบบผู้ดปกตหลายรปแบบ ซึงเทสลากลาววาชวยสรางพลงใหเขา อก 25 ป ี
่
้
ุ
ั
ิ
่
�
้
ั
ั
ู
่
้
่
และตองรับการรักษา เขาไมอาจสัมผู้สผู้มคนอนได ตอมา เมอเขาไดพบกับทเวน เทสลาเลามุมแตกตาง
้
่
ื
่
ั
่
่
้
ื
่
ิ
เขาพบวาการมองเห็นมกทผู้หญ่งใส่เปนเรองสุด จากงานเขยนของทเวนทมีตอชวตของนกประดษฐ ์
่
่
ี
ี
ั
ิ
่
ุ
้
ู
็
ื่
ี
ี่
ิ
ื
�
ั
์
ั
่
่
่
ี
่
่
้
จะทน เขายังเคยไลคนงานกลับบานในบางวันท เชนเขา เทสลาเลาวาทเวนนยนตารนเพราะประทบ
ั
่
ำ
่
เหนวาแตงตวเหลอทนมาก เขาคานวณปรมาณ ใจยง ทเวนกลาวถงมอเตอรเหนยวนาไฟฟาของ
็
ี
ื
่
่
ึ
ิ
ำ
่
์
้
ิ
ู
่
่
อาหารในจานและปริมาตรนาในถวยตลอด และ เทสลาในเวลาตอมาวา เปน “สิทธีบตรทมมลคาสง
ู
้
ี
ี
่
ิ
็
ำ
�
ั
่
ั
่
ุ
่
ี
้
ั
็
ิ
ี
่
มกชอบนบกาวหากมคนพาไปเดนเลน เขามองเหน ทสดนบแตโทรศพทเปนตนมา”
ั
ั
์
้
็
• 21 •
วัยเยาว์ของเทสลา
ิ
้
้
ภาพีซายิ่บัน: มารกา นองสาวของเทสลา
ี
ภาพีบัน: แอนเจลนา พสาวของเทสลา
่
ิ
ี
่
ภาพีซายิ่: มลคา พสาวของเทสลา
้
ิ
ิ
ั
ิ
้
ภาพีห่นาตรงขึ้าม: สตบตรของนโคลา เทสลา
ู
้
• 22 •
วัยเยาว์ของเทสลา
• 23 •
ึ
การื่ศึกษา
ั
้
่
�
พีอขึ้องเที่สล็าวิาดห่วิังให่ล็้กช้ายิ่ที่่ยิ่งรอดช้่วิิตอยิ่้ตามรอยิ่เขึ้าส้การเป็็นนักบัวิช้ แตการศ้กษาใน
่
่
่
ิ
ั
่
์
ั
�
่
่
�
ั
่
้
้
วิยิ่เยิ่าวิขึ้องนโคล็ากล็บัโนมนาวิใจัวิา วิิศวิกรรมตางห่ากที่่เขึ้าห่ล็งให่ล็ เขึ้าถนดเรองดงกล็าวิมาก
ั
ำ
่
่
ั
้
ดงที่่เห่นไดจัากควิามสามารถในการคดคานวิณ์ในใจัอยิ่างซบัซอนจันคร้บัางคนกล็าวิห่าวิาเขึ้าโกง
่
้
�
ั
ิ
็
ิ
้
ในตอนที่่เที่สล็าตดเช้่ออห่วิาตกโรคขึ้ณ์ะอายิ่ 17 ป็ แล็ะล็มห่มอนนอนเสอนานถ้ง 9 เด่อนจันเฉียิ่ดตายิ่
ิ
ี
่
�
�
�
ุ
่
้
่
่
�
่
ั
�
่
่
้
่
ั
เขึ้าถ่อโอกาสดงกล็าวิรองขึ้อสญ่ญ่าจัากพีอวิา ห่ากเขึ้าห่ายิ่ป็วิยิ่พีอตองยิ่อมให่เป็ล็ยิ่นจัากเร่ยิ่นเพีอ
่
้
ำ
็
เป็็นพีระไป็เป็็นเร่ยิ่นวิิศวิกรรม ห่ล็งจัากนันไมช้้าเที่สล็ากห่ายิ่ป็วิยิ่ แล็ะพีอกที่าตามสญ่ญ่า
ั
็
�
่
่
่
ั
ั
�
ทสลาใช้เวลา 1 ปีไปกับตงแคมป์และปีนเขา
เในป่า แสร้งทาเป็นว่าเพ่อฟนฟูสุขภาพ แต่เป็น
�
้
ื
ำ
ื
่
ี
ไปได้วาเพอเล่ยงการเกณฑ์ทหาร ปลาย ค.ศ.
่
1875 เขาลงทะเบียนเข้าเรียนสาขาวิศวกรรม-
ศาสตร์ท่แกรซ (ปัจจุบันอย่ในออสเตรีย-ผู้้แปล)
ู
ี
ู
ุ
�
และท่มเทกับการเรียนอย่างหนัก ใช้เวลาตงแต ่
ั
ุ
ตี 3 ไปจนถึง 5 ท่มตลอด 7 วันต่อสัปดาห์ ในปีแรก
ั
�
ั
ำ
�
นนเขาได้คะแนนสูงสุดทุกชนเรียนและทาแบบ
ทดสอบมากเป็นสองเท่าของนักศึกษาปี 1 คนอื่น
อย่างไรก็ตาม เม่อเขากลับบ้านในฤดูร้อน เขาตะลึง
ื
ที่พ่อพยายามคุยให้เขาเลิกเรียน เทสลาไม่รู้เลยว่า
พวกครูของเขาเขียนไปหาพ่อเพ่อเตือนว่า นิสัย
ื
การเรียนของหนุ่มน้อยผูู้้นีอาจจะฆ่าเขาได้
�
็
ั
ั
กระนนเทสลากยงกลบไปเรยน และในป ี
�
ั
ี
่
ท 2 หนึงในศาสตราจารยแสดงใหดวา ไดนาโม
ี
่
์
้
ู
่
แบบกระแสตรงชนดใหม่อาจนำามาใช้ได้ทงเป็น
ั
ิ
�
• 24 •
การศึกษา
ตัวผู้ลิตกระแสไฟฟ้าและมอเตอร์ เทสลาบันทึกว่า
ั
่
ื
่
ิ
ี
่
เขามองเห็นในทนทวาการออกแบบช�นสวนหนึงคอ
ั
ิ
ตวสบกระแส (commutator) ทคอยสลบทศทาง
ั
ั
่
ี
ื
ุ
ของกระแสไฟฟ้าระหว่างตัวหมนหรอโรเตอร์
(rotor) กบวงจรภายนอกไมมประสทธีภาพเทาใด
ั
ิ
่
ี
่
ิ
็
่
ำ
่
็
ั
ี
้
ั
ั
นก เขาเหนภาพวาไมจาเปนตองมตวสบกระแส
่
ิ
ซึงทำาให้เกดประกายไฟมากมายและไม่จำาเป็น
็
ต้องมการสบเปลยนบ่อยๆ กได้ อย่างไรกตาม
่
ี
็
ั
ี
่
ื
ึ
้
ั
ู
�
ี
ี
่
่
์
ี
ื
่
เมอเขาบอกเรองทตระหนกรน อาจารยทปรกษา
ี
ั
่
ั
ั
์
กลบขบขน กลาวเปรยบเทยบวสยทศนของเขาวา ่
ี
ิ
ั
์
่
ิ
ั
ั
ุ
ั
ั
ไมต่างอะไรกบเครองจกรนรนดร เทสลาหมกมนกบ
่
ื
่
ู
้
ั
ั
การตระหนกรในความคดฝีนของตน
ิ
โชคเรองการศกษาของเทสลาเรมหดหาย
่
ึ
ิ
่
ื
ี
งบประมาณการทหารทเปลยนแปลงทาใหเขาไม ่
่
ำ
ี
่
้
ึ
ุ
้
ี
้
่
ั
่
็
ไดรบทนการศกษาอกตอไป แทบเปนไปไมไดเลย
ี
่
ี
สาหรบลกชายคนเดยวของนกบวชทีจะเรยนตอ
ู
่
ำ
ั
ั
่
้
ำ
ั
่
เทสลาจาเปนตองหาเงินสงเสียตวเองดวยการเลน
็
้
ื
ุ
็
่
่
่
ิ
ไพและบลเลยด แตในทสดเขากหมดเงน เมอเขา
ิ
่
ี
ี
ั
ั
�
้
่
่
หนหนากลบไปหาพอแม พอโกรธีเกรยวอยางหนก
่
ั
ี
่
ื
่
ทลกชายเล่นการพนนและเตอนให้หยด เทสลา
ี
ั
ู
ุ
ื
่
ื
ั
ั
ิ
่
่
ปฏิเสธี ต่อเมอแม่ยดธีนบตรก้อนหนึงใส่มอเขา เรืองวิศวกรรม เช่น ฟิสิกส์และปรัชญ่า แม้ว่านีเป็น
่
ั
และไล่ให้ไปเล่นพนนให้หมด พร้อมกล่าวว่า อีกครั�งทีเขาต้องออกจากการเรียนโดยไม่ได้รับ
่
ู
ั
�
็
ั
ี
“ในไม่ช้าลกจะทำาให้เราหมดตว อย่างนนกด ปริญ่ญ่าใดๆ เทสลาบันทึกในเวลาต่อมาว่า ระหว่าง
ื
เหมอนกน” เทสลาจงลมเลิกความลมหลงการพนัน หลายเดอนทปรากนเองทเขาเรมก้าวหน้าอย่าง
้
ุ
่
ึ
ั
ิ
่
ี
ี
ี
่
ื
่
่
ั
ในทนท ี แทจรงในการแกโจทยปญ่หาการผู้ลตกระแสไฟฟา
์
ั
้
ิ
ิ
้
้
เทสลาออกจากคณะวิศวกรรมศาสตรโดย โดยไมตองใชตวสบกระแส
์
ั
่
้
้
ั
้
่
่
ู
ั
ื
่
ไมไดรบปรญ่ญ่าใดๆ เขาทองจากเมองหนึงสอก
ิ
่
ี
็
ื
ั
้
่
ำ
่
ี
้
ุ
เมองหนึง ทางานเลกๆ นอยๆ กอนทสดทายจะกลบ
่
์
้
ั
็
ู
ิ
ั
ิ
ิ
บ้านไปเผู้ชญ่หน้าครอบครว มลตนจากไปไม่ ภาพีบัน: แผู้นภาพแสดงใหเหนมอเตอรกระแสสลบของ
ิ
ิ
ั
่
่
ั
ิ
เทสลา ซึงเขาจดสทธีบตรใน ค.ศ. 1888 งานวจยชวงตน
้
�
่
่
้
ั
นานหลงจากนน ปลอยใหเทสลาตองรับผู้ดชอบ ได้แก่การพัฒนาอุปกรณ์ชิ�นนี� อันถือได้ว่าเป็นสิงประดิษฐ์
ั
้
ิ
ี
ั
ำ
่
ุ
ี
เรองการเรียนต่อเอง เขาเข้าศึกษาทกรุงปราก สาคญ่ทสดของเขา ิ ั ี ่ ิ ้
ื
่
่
้
้
ภาพีห่นาตรงขึ้าม: นโคลา เทสลา ในวยยสบตนๆ ราว
่
ี
้
่
ั
ิ
ิ
้
ำ
ทาใหไดพบกบสมาชกภาควชาทโดดเดนหลายคน ช่วงเวลาทีเขาหยุดเรียนทีปรากและย้ายไปบูดาเปสต์
่
่
์
์
่
้
็
่
ี
ิ
ุ
่
กระตนให้เขามความคดกวางขวางไกลเกนกวาแค ่ ซึงตองทนทุกขจากอาการเจบปวยทางอารมณและทางจิต
ิ
้
้
(nervous breakdown) ครงใหญ่่
�
ั
• 25 •
้
บุดาเปสต์ ์
่
ำ
ั
ิ
ุ
�
้
์
�
�
ำ
้
้
การขึ้าดเงนที่นที่่จัะใช้้ศ้กษาตอที่าให่เที่สล็าตองยิ่ายิ่ไป็บั้ดาเป็สต ที่่นันเขึ้าวิางแผู้นจัะที่างานกบั
เพี่�อนขึ้องครอบัครัวิซ้�งม่กิจัการให่ม่เก่�ยิ่วิกับัการสับัสายิ่โที่รศัพีที่์ เขึ้าต้องที่นทีุ่กขึ้์จันเกิดควิาม
เจั็บัป็่วิยิ่ที่างอารมณ์์แล็ะจัิตใจั ซ้�งเก่�ยิ่วิขึ้้องสัมพีันธุ์์กับัควิามไวิขึ้องการรับัสัมผู้ัสอยิ่่างสุดขึ้ั�วิ
้
ั
้
ั
่
ิ
แตไมแนวิา อาจัจัะม่รากมาจัากควิามเคร่ยิ่ด ล็า ควิามล็มเห่ล็วิในโรงเร่ยิ่น แล็ะควิามผู้ดห่วิงในตวิพีอแม ่
่
่
่
่
ผมได�ยินเสัียงนาฬิิกาในห�องทีี�ห่างออกไปสัามห�องเดินต่ิ�กต่๊อก...บิางทีีเวลืาทีี�ต่�องโดน
แสังแดดก็ถึึงกับิมึนไป ราวกับิมีอะไรมากระแทีกหัว...ช้ีพจรแกว่งไกวมาก ต่ั�งแต่่
�
็
็
�
่
ื
่
�
ไมกีครังไปจนถึึง 260 ครังต่่อนาทีี แลืะเนือเยอทีังหมดในรางกาย [กเจบิปวดรวดร�าวจน]
�
�
�
�
ี
ุ
่
ิ
ำ
่
ิ
ั
�
สัันกระต่กไปหมด...หมอช้ือดง...วนจฉััยวาโรคจาเพาะต่วของผมไมอาจเยยวยาให�หายได�
ั
ภาพีบัน: ส่วนประกอบมอเตอร์ไฟฟ้ากระแสสลับของ
ี
ั
เทสลา และอปกรณอนๆ ในงานแสดงโคลมเบยน ค.ศ.
่
ื
ุ
์
1893 ในชคาโก
ิ
• 26 •
บูดาเปสต์ฺ
ื
เทสลาไม่กล้าจนตนาการว่า “ความเสอมโทรม ทีะยานไปลือยลืวปลืิวต่ามทีาง!
ิ
่
ิ
�
ิ
�
เทางกายในระดับชวนสนหวัง” จะเยียวยาได ้ การมองการณ์ไกลของเทสลามีหลักอยู่ท ่ ี
ื
ุ
ี
ึ
ี
้
้
่
้
ำ
ี
ั
กระนนเพ่อนคนหน่งก็โน้มน้าวใจว่าเขาจาเป็น การใชวงจรไฟฟาสองชุดแทนทจะใชเพยงชดเดยว
�
ั
�
็
ำ
ื
ั
ิ
ต้องอย่กลางแจ้งและออกกาลังกายบ้างเพ่อช่วย และเปดซอนกนจนเกดเปนเฟสตงฉาก 90 องศา
ิ
้
ู
�
ี
ึ
ำ
ี
ุ
ิ
ี
�
ั
ี
ให้มีสุขภาพท่ดีขน และบรรลุความสาเร็จในการ ต่อกน วธีการเช่นนเองททำาให้มอเตอร์หมนวน
่
สร้างความก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดดในการพัฒนา ตอเนองได ในหนงสออตชวประวต เทสลาอธีบาย
ิ
ี
ั
่
ื
่
ิ
้
ั
ื
ั
ิ
ี
ี
ส่งประดิษฐ์ท่โด่งดังระดับโลก แม่เหล็กหมุนเหว่ยง ประสบการณ์การค้นพบนี�ว่า:
สร้างไฟฟ้ากระแสสลับ (AC) เทสลากล่าวใน ผมปลื่อยให�ต่ัวเองเกิดปีต่ิอย่างที่วมที�นช้ั�วขณ์ะ
ี
ภายหลังว่าเขามองเห็นมันในหัวขณะท่ท่องบท ในต่อนทีี�นึกวาดภัาพแลืะออกแบิบิเครื�องจักร
่
�
ู
ิ
ุ
�
�
ประพันธี์เรื่อง เฟาสัต่์ (Faust) ของเกอเธี ที่ว่า: รปแบิบิใหมนี ถึอเปนห�วงเวลืาแหงจต่ทีีเปียมสัข
ื
่
็
�
�
ในยามแสังเรืองรองเริมหลืีกเรน; สัมบิูรณ์์แบิบิมากทีี�สัุดเที่าทีี�ผมเคยประสับิมา
่
ิ
�
ิ
�
่
ความทีุกข์เข็ญแห่งวันก็จางหาย; ในช้วต่ ไอเดยเกดขึนอยางต่่อเนืองไมขาดต่อน
ี
ี
�
�
แมนเร่งไปทีุกแห่งหนดวยใจหมาย, ความยากเพียงอย่างเดียวก็คือต่�องฉัวยจับิ
ำ
สัารวจใหม่ช้ีวิต่จิต่จำานง; ไอเดียพวกนี�เอาไว�ให�ได�อย่างรวดเร็ว...ผม
ิ
�
�
อา...แต่่ขาขาดไรปีกจะหลืีกถึน ปรีดิ�เปรมกับิการจินต่นาการถึึงภัาพมอเต่อร์
�
�
ี
�
ธุลืีดินทีใช้�พึงอาศัย ทีี�หมุนไปอย่างต่่อเนื�อง เพราะทีำาให�ดวงต่า
ต่าเหลืือบิแลืเสั�นทีางกระจ่างใจ แหงจต่ต่ดต่รงหลืงใหลื
ึ
ิ
ิ
่
ปาร็สำ
่
ั
้
้
่
ความกาวหนาอยางกาวกระโดดผู้านการพฒนาไฟฟากระแส
้
่
้
สลบทาใหเทสลาปรารถนาจะแบงปนสงประดิษฐของเขากับ
้
ั
์
ำ
่
ั
่
ิ
ี
ี
ี
ื
่
ี
่
ื
นักประดิษฐ์ผูู้้มชอเสียงท่สุดแห่งยุค ชายผูู้้ท่มชอผูู้กพันอยู่กับ
ู
ิ
ิ
กระแสไฟฟ้าอย่างชนดแยกไม่ออกและเป็นผู้้ประดษฐ์
้
่
ิ
่
่
ั
สิงใหมๆ มากมายทีใชกระแสไฟฟา: ธีอมส เอดสน
้
ั
ี
�
ก่อนหน้านนไม่นานเอดสนตงบรษทขึนในปารส
ั
�
�
ั
ั
ิ
ั
ิ
วางแผู้นจะสรางสถานผู้ลตไฟฟา หลอดไฟ และสรางสถาน ี
้
ี
ิ
้
้
้
ิ
ำ
ิ
่
ุ
ิ
้
จายกระแสไฟฟา งานของบรษทจะดาเนนไปภายใตเงนทน ภาพีบัน: ภาพวาดของศิลปนแสดงใหเห็น
ิ
ั
้
ำ
ี
่
่
ตอนทเทสลานาเสนอผู้ลงานในปารีส ซึงเขา
่
่
ั
ื
�
ำ
้
ื
่
่
ี
ั
่
ของฝีรงเศสเพอชวยทาให “เมองแหงแสงส” หนกแนนมากขึน ย้ายไปทีนันใน ค.ศ. 1882 เพือทำางานกับ
่
่
่
ั
ิ
แตในทสดกแพรหลายไปทวยโรป เอดสน
ั
่
่
่
ี
่
ุ
็
ุ
่
ั
่
ื
ำ
้
เทสลาทาตามคาแนะนาของเพอนคนหนึง เขายายไปยงปารสเพอสมครงานในบรษทของ
่
ื
ำ
ำ
ี
ั
ิ
ั
้
ั
่
ั
ิ
่
ี
ุ
่
ี
ี
ิ
่
ั
เอดสน ทนนเขาชวยแกปญ่หาตางๆ และชวยปรับปรงประสทธีภาพของสถานไฟฟาในปารสและ
่
ิ
้
ี
้
ั
ั
ี
ั
ั
่
เยอรมน ขณะเดยวกนเทสลากยงคงพฒนาและวางแผู้นเกยวกบมอเตอรกระแสสลบใหละเอยดมาก
์
ั
ี
ี
็
่
ิ
่
่
ื
้
�
ขึ�น จนสรางตนแบบชนแรกไดในไมชา เขาเชอมนมากขึนเรอยๆ วา ไมวาใครกตาม (โดยเฉพาะอยางยง
ั
�
ิ
่
่
่
่
้
็
้
้
ื
่
่
ั
ั
ิ
่
้
ั
ี
็
่
ี
้
็
้
ื
่
่
ี
ธีอมส เอดสน) ทไดเหนการออกแบบของเขา ยอมหลกหนไมพนจะตองมองเหนความเหนอกวาของมน
• 27 •
ั
ิ
ั
ธอมีส เอดสน
ั
ิ
ิ
ั
ั
�
ุ
้
�
ั
ิ
ธุ์อมส อล็วิา เอดสน เกดที่่โอไฮัโอ สห่รฐอเมรกา ใน ค.ศ. 1847 เป็็นล็้กคนที่่ 7 แล็ะคนสดที่ายิ่ขึ้อง
่
ิ
ั
ิ
ครอบัครวิ เตบัโตขึ้้นในมช้แกน ครอบัครวิไมไดม่ฐานะด่นก เอดสนเขึ้าเร่ยิ่นอยิ่างเป็็นที่างการเพียิ่ง
ิ
่
ั
ั
ิ
่
้
�
้
ั
แค่ไม่ก่�เด่อนก็ส้ญ่เส่ยิ่การได้ยิ่ินอยิ่่างห่นักซ้�งอาจัเกิดจัากการติดเช้่�อตอนเล็็กๆ จันคร้ระบัุวิ่า
ั
เขึ้าเป็็นพีวิก “เร่ยิ่นช้้า” ในวิยิ่เดกเอดสนตองขึ้ายิ่ล็้กกวิาดแล็ะห่นงส่อพีมพีตามที่างรถไฟ ตอมา
็
ั
์
ั
ิ
่
ิ
้
่
ิ
�
ิ
่
เขึ้าม่กจัการห่นงส่อพีมพี กอนจัะเป็ล็ยิ่นเป็็นกจัการโที่รเล็ขึ้
ิ
์
ั
ั
ิ
ั
่
ั
่
ลงจากแตงงานและเริมสรางครอบครวใน ค.ศ. 1870 เอดสนกยายไปทีนวเจอรซ ทีซึงเขา
่
่
ิ
่
้
็
ี
์
้
ั
์
่
็
ี
่
ห่ประดษฐโฟโนกราฟ (phonograph) ขึ�น ขาวเกยวกบการประดษฐดงกลาวแพรอยางรวดเรว
ั
่
ิ
์
ิ
่
่
ี
ื
็
ิ
ี
ทวประเทศ ในไมชาเอดสนกมาทวอชงตน ด.ซ. เพอแสดงความสามารถของโฟโนกราฟในการบนทกเสยง
ั
ี
ิ
ั
่
ึ
่
้
่
ั
ั
ี
่
ิ
ำ
่
็
้
�
้
ิ
ั
และเลนซาใหกบเจาหนาทรฐบาลสหรฐอเมรกา เอดสนอาศยชอเสยงเปนโอกาสในการสรางหองปฏิบต ิ
้
ั
ั
้
ี
้
่
ั
ิ
ั
ี
ั
่
ื
้
ู
ั
์
่
้
ู
้
่
้
่
่
็
่
ี
์
์
ี
การทเมนโลพารคในนวเจอรซย ในไมชาผู้คนกรจกเขาอยางกวางในฐานะ “พอมดแหงเมนโลพารค”
์
ิ
ี
ิ
ุ
ั
็
ี
่
่
์
ั
่
่
ี
็
ิ
่
้
่
ั
เมนโลพารคถือเปนสถานปฏิบตการทนาทึง จดเปนสถานทแรกสดทชดเจนวาสรางขึ�นโดยม ี
ิ
�
่
ื
ั
ั
่
ี
ื
ุ
ั
ุ
่
ี
่
์
ี
ื
่
่
้
่
่
จดมงหมายเพอใหเกดนวตกรรมทางเทคโนโลย เมอเวลาผู้านไปผู้ลงานทเมนโลพารค (ทบอยครงถอกนวา
ิ
ั
ั
ิ
ิ
ิ
ิ
ิ
ั
ั
ั
ุ
เป็นห้องปฏิบตการวจยอตสาหกรรมแห่งแรกสุด) ช่วยทำาให้เอดสนได้รบสทธีบตร 1,093 รายการ
ิ
ั
ี
ิ
็
จดเปนสถตยืนยาวเกอบ 100 ป อนทจรงแลวสงประดษฐ์เหลานบางส่วนเปนผู้ลงานทลกจางเอดสน
ี
็
ี
ิ
ั
่
้
ี
�
ิ
้
ิ
ื
ั
่
่
่
ิ
ู
ำ
ั
พฒนาขึ�น โดยมเขาคอยใหคาปรกษาและกาหนดแนวทาง
ี
้
ำ
ึ
ิ
้
ู
ิ
่
ี
เอดสนรบผู้ดชอบในฐานะนายงานผู้เขมงวดทรอคอยผู้ลลพธี ์
ั
ั
ั
้
ี
ตามทวาดหวงไว ้
ั
่
่
ั
ิ
สงประดษฐสวนใหญ่่ของเอดสนเกยวของกบเครองใช ้
์
่
ิ
่
ื
ั
่
ี
ิ
้
ไมสอย โดยเฉพาะการสรางและสงกาลงไฟฟา รวมทงอปกรณ ์
�
ั
่
้
ุ
้
ั
้
ำ
่
�
่
เพิมเตมอืนทีเขาพฒนาหรอชวยแกไขใหดขึน ไมวาจะเปน
้
ิ
่
ื
่
่
ี
่
ั
้
็
็
้
ไมโครโฟนของอเลกซานเดอร เกรแฮม เบลล, หลอดไฟฟา
์
์
่
่
้
และกลองถายภาพยนตร เอดสนอาศยความชวยเหลอจาก
ื
ิ
ั
์
ั
ี
์
ั
ั
นกการเงนคอ เจ.พ. มอรแกน กอตงบรษท เอดสนอเลกทรกไลต ์
่
ั
ิ
ิ
็
�
ิ
ิ
ั
ิ
ื
์
ั
่
ิ
ิ
ุ
ี
ใน ค.ศ. 1878 ผู้ลงานการจดแสดงไฟเชงพาณชยใหญ่่ทสด
• 28 •
ั
์
่
ิ
่
ิ
ั
ิ
ื
ภาพีบัน: ธีอมส เอดสน กบสงประดษฐใหมคอโฟโนกราฟ
ั
ในชวงครสตทศวรรษ 1870 (ภาพโดยแมธีธีว เบรด) ี
่
์
ิ
ิ
ั
้
้
ภาพีห่นาตรงขึ้าม: ธีอมส เอดสน ในวยเยาว ์
ั
ิ
ั
ธีอมัส เอดิสัน
่
ื
็
ื
ิ
ำ
�
ี
ั
เปนครงแรกเกดขึ�นบนเรอจกรไอนาชอ โคลมเบย
ั
�
ั
�
ิ
็
่
จากนนเอดสนกหนไปสนใจเรองการ
ื
ั
ั
ั
ั
่
ั
ี
ี
ิ
พฒนาสถานไฟฟา เพอเปดบรการทงทลอนดอน
่
ิ
ื
�
้
ิ
และนวยอรกใน ค.ศ. 1882 สถานไฟฟาของเอดสน
ั
ี
์
ิ
้
ิ
ผู้ลตไฟให้หลอดไฟตามถนนและบ้านเรอนของ
ื
ลกคาหลายสบหลง กระนนโมเดลการผู้ลตกระแส
้
ู
ิ
ั
ิ
ั
�
็
่
้
ไฟฟาแบบกระแสตรง (DC) กหมายความวากระแส
ั
ั
ไฟฟ้าจะส่งต่อไปได้แค่เพียงระยะทางส�นๆ เท่าน�น
ี
้
้
ำ
้
็
ี
่
ทาใหจาเปนตองสรางสถานไฟฟาถๆ
ำ
้
ิ
ิ
ี
ำ
ิ
่
ั
ั
ี
่
ั
คากลาวโดงดงของเอดสนเกยวกบวธีคด
่
็
่
์
ิ
ิ
ื
็
ั
นวตกรรมกคอ “สงประดษฐเปนผู้ลจาก 99% ของ ก็คือ บริษัทเยเนอรัลอิเล็กทริก (General Electric)
่
ื
ี
หยาดเหงอและอก 1% ของแรงบนดาลใจ” เมอ อนเป็นหนึงในสบสองบรษทในบญ่ชรายชอ
ั
่
ื
ั
ั
่
ิ
ิ
ั
ี
่
ื
�
ั
ี
ี
ิ
�
ี
่
ิ
ิ
ุ
พจารณาจากตอนทเขาเสยชวตนน เขาทงสมด ดาวโจนส์อินดัสเทรียลแอฟเวอเรจ (Dow Jones
้
่
่
้
้
็
ั
ี
ึ
่
�
บนทกการทดลองไว 3,500 เลมทเตมไปดวยขอ Industrial Average) ตังแต่แรกเริม และเป็น
�
ี
่
ี
่
่
ื
ั
่
่
่
สงเกต ไอเดยใหมๆ และภาพรางตางๆ เรองนยอม บริษัทเดียวทียังคงอย่ในบัญ่ชีรายชือดังกล่าว
ู
่
่
ื
่
ิ
้
้
ำ
ั
่
ำ
ั
ทาใหเชอในคาประกาศดงกลาวไดไมยาก เอดสน มาจนถึง ค.ศ. 2018 แน่นอนว่าสิงประดิษฐ์ของ
่
ั
่
์
่
ั
ิ
ั
มกจะทางานเกนกวา 100 ชวโมงตอสปดาห ภรรยา เอดสนกระจายไปทว อตสาหกรรมประเภทตางๆ
่
ำ
ิ
่
่
ั
ั
ุ
ี
ุ
ื
่
ั
ี
ั
่
จะจดหาเตยงพบมาไว้ในห้องสมดเพอทเขาจะ เช่น เครืองใช้ไฟฟ้า การบันทึกเสียงดนตรีและ
่
�
ู
๊
นอนพกสนๆ ไดแทนการงวงหลบอยทโตะทางาน ภาพยนตร ฯลฯ
่
ี
่
้
ั
ำ
ั
ั
่
์
ุ
ื
ิ
ู
่
หนึงในความลับของอัจฉรยบคคลดเหมอน แรกสดนน เทสลาถอวาเอดสนเปนฮโรของ
ี
ื
ุ
�
็
ั
่
ิ
่
ั
ี
ื
่
ิ
ี
ั
่
จะเป็นเรองทเขาปฏิเสธีการยอมรบว่า มความ ตนเอง แต่ทั�งสองคนก็มีจิตวิญ่ญ่าณแห่งการ
ั
ุ
ุ
ี
่
ั
สะดดหยดย�งใดทเป็นความล้มเหลวอนไม่อาจ แข่งขัน ถึงทีสุดแล้วเทสลาประเมินว่าตัวเองเป็น
่
ิ
ิ
้
ิ
่
่
ั
่
้
ั
แกไขได เขาปฏิบตตอความผู้ดหวงแตละคราววา นักประดิษฐ์ที่เหนือกว่าดังคำากล่าวของเขาเองที่
้
ู
ี
่
็
ุ
่
ั
่
ิ
ี
เปนโอกาสในการเรยนร และมงมนในวถทางซึง ปรากฏิอย่ในบทความ ค.ศ. 1931 ของนิวยอร์ก
ู
่
ื
ถ้าเป็นคนอนอาจยอมแพ้ เช่น ในการค้นหาไส้ ไทีมสั์: หากเอดิสัันต่�องการหาเข็มในกองฟาง
้
ุ
ี
ำ
ั
ตะเกยงสาหรับหลอดไฟฟา เอดิสนทดสอบวัสด เขาก็จะค่อยๆ ค�นฟางทีีลืะเสั�นๆ ด�วยความขยัน
ั
้
้
ั
แตกตางกนนบพนๆ แบบ กอนทจะไดเสนใยฝีาย แบิบิผึง จนกวาจะพบิเขม... ผมเศร�าใจทีีต่�องเปน
ั
้
่
่
่
ี
็
่
�
็
�
้
เคลอบคารบอนทใชงานไดนาน 15 ชวโมง ตอมา พยานรบิรูวธการดงกลืาว เพราะเพยงแต่่ใช้ทีฤษฎีี
้
่
่
ี
์
่
ั
ื
่
ิ
ั
ี
�
ั
�
ี
�
ั
ี
้
เขายืดอายหลอดไฟไดไกลกวานนอกมาก แลืะการคานวณ์แคเพยงเลืกๆ น�อยๆ กจะช้วยให�
ุ
่
่
็
่
็
ำ
ี
ิ
ี
่
ื
่
เอดสันมีความเยยมยอดในเรองธีุรกิจ เขาประหยัดแรงได� 99%
ื
ั
์
่
ี
ี
ิ
่
ิ
เชนเดยวกบเรองการประดษฐ และมองหาวธีการ (นวยอรกไทีมสั, 19 ต่ลืาคม ค.ศ. 1931)
์
์
ิ
ุ
ิ
ั
่
ี
ั
ำ
้
ทจะทาเงนจากนวตกรรมไดเสมอ หนึงในนวตกรรม ภาพีบัน: นกลงทนสามคนทประสบความสาเรจสงสดใน
่
ุ
ั
ู
ุ
็
ำ
่
ี
์
ี
ี
ิ
่
้
้
่
์
ี่
็
ี่
ุ
ิ
ทางธีรกจทประสบความสำาเรจมากทสดของเขา ชวงตนครสตศตวรรษท 20: (จากซายไปขวา) เฮนร ฟอรด,
ุ
ั
์
ิ
ธีอมส เอดสน และฮารวย ไฟรสโตน
์
ั
ี
์
• 30 •
ธีอมัส เอดิสัน
อัเมร็ิกา
่
ื
่
ื
่
ำ
้
ั
่
่
ั
เทสลาเชอวาเขาทางานใหบริษทของเอดิสนอยางนาชนชม
ั
ั
้
้
่
ดวยการชวยแกปญ่หาเกียวกบการออกแบบบางอย่างของ
่
่
ไดนาโมและสมควรทเขาจะไดรบรางวล แตเขากตองผู้ดหวง
้
ิ
่
็
้
ั
ั
ั
ี
ั
�
ี
่
ั
ั
ู
่
่
ั
�
เปนอยางมากเพราะไมเคยมรางวลเชนนนอยเลย ดงนนเทสลา
็
่
ั
ึ
ำ
่
ั
ื
๋
จงจดกระเปาเพอไปยง “ดนแดนแหงพนธีสญ่ญ่าทองคา” คอ
ื
่
ั
ั
ิ
็
ู
่
ื
่
ิ
ั
ั
สหรฐอเมรกา แตนบจากเมอแรกออกเดินทางกดจะอบโชค
ั
�
ั
่
ั
็
ื
ี
ิ
เตมท เมอเขาไปถึงสถานีรถไฟ ทงเงนและต�วเดนทาง
ิ
้
ิ่
ั
็
กหายไปหมด แมจะต้องวงกวดรถไฟและตองแก้ไขปญ่หา
้
ั
็
่
็
่
ุ
อยางทลกทเลกตาม แตความหลกแหลมกชวยใหเขาจดการ
ั
ุ
่
ั
้
ั
ุ
่
้
้
ิ
ั
ปญ่หาได ในไมชาเขากมงหนาไปยงอเมรกา
็
้
่
่
ี
ื
ิ
ี
ี
ิ
่
ปทเขาเหยยบแผู้นดนอเมรกาคอ ค.ศ. 1884 เขาได ้
ั
ิ
ั
ำ
พบกบเอดสนแทบจะในทนท ตอนนนเอดสนกาลงประสบ
�
ั
ี
ั
ั
ั
ิ
ู
้
ั
ปญ่หาเกยวกบเรอไอนาเอสเอสโอเรกอน ทเขาเปนผู้จดการ
่
่
ี
็
ำ
ั
ั
�
ี
ื
่
ี
่
ื
่
ั
้
ื
่
้
ื
แสงสวางให เทสลาเดินทางไปทเรอ ทางานท�งคนเพอใหเครอง
ำ
ื
็
ี
้
่
ั
�
�
ั
ี
ปันไฟใชการไดอกครงและเสรจงานตอนต 5 ระหวางทางกลบ
้
บานเขาพบเอดสนทคดไปวาเทสลาเพงกลบจากออกมาดม
่
่
ี
ั
ิ
้
ั
่
ิ
ื
่
ิ
ั
่
่
ั
ื
เมอเทสลาแจงวาไฟในเรอดงกลาวใชการไดแลว เอดิสนกลาว ภาพีบันสด: รานเอดสนแมชนเวรกสใน
่
้
ื
้
้
้
่
ิ
์
์
ี
้
ุ
ั
ิ
็
้
๋
ี
่
่
่
่
้
กบผู้ชวยคนหนึงของเขาวา “หมอนเจงเปนบา” แมนฮตตนลาง ชวงตนทศวรรษ 1880
ั
ู
้
ั
่
่
ั
ั
่
ู
้
ื
่
เมอเอดสนรวาเทสลาชอบทางานตงแต 10:30 น. ภาพีบัน: เรือเอสเอสโอเรกอนทีบรรทุก
่
ิ
ั
�
ำ
่
ู
ิ
ั
ี
ุ
่
้
ั
ิ
็
ึ
ี
ถงต 5 ของเชาวนรงขึน เอดสนกบอกกบเขาวา “ผู้มมผู้ชวย ผู้้โดยสารและสัมภาระ มบรษทของ
้
่
ั
�
ู
่
ี
ั
ั
ั
ิ
เอดสนตดตงและจดการระบบไฟฟ้า
�
ิ
ั
ื
ั
่
้
่
็
่
่
ั
ุ
ททำางานหนกอย่หลายคน แต่คณขยันทสดแล้ว” หน่ม ซึงซอมแซมเสรจในชวขามคน ค.ศ. 1884
่
ี
ุ
ู
ุ
ี
่
ั
ู
ี
ื
ั
ุ
ี
เซอร์เบยนได้รบโอกาสเปิดกว้างมาก เขาได้ปรับปรงการ โดยอาศยลกเรอคนหนึงและมเทสลาคอย
�
ั
ี
ำ
กากบชแนะ
ั
ั
่
่
ำ
ื
ั
่
้
้
่
ั
ออกแบบเครองจกร 24 แบบ เทสลาระบุวาเขาไดรบคามนสญ่ญ่าวาจะไดรบรางวล 50,000 ดอลลาร ์
ั
ั
็
้
สหรัฐหากทางานดังกลาวสาเรจ แตเมอเขาประกาศความสาเรจ สงทไดรบแจงกคอ นนเปนเพียง
่
่
ั
ื
ื
่
ำ
่
็
็
ิ
่
ี
่
ำ
ำ
้
็
ั
เรองตลกทคยกนเลนเทานน เทสลาโกรธีและลาออกทนท ี
่
ั
�
ั
ุ
่
ั
ี
ื
่
่
ั
ั
ั
ั
ิ
�
ั
ี
่
่
่
ั
ั
ิ
่
ั
เอดสนกบเทสลาออกจะไมลงรอยกนนบตงแตตน เหตจากลกษณะนสยสวนตวทแตกตาง
้
ุ
่
ึ
้
่
ู
ั
กนอยางเหนไดชด เทสลาไดรบการศกษาดี พดไดหลายภาษา และมีรสนยมในงานวรรณกรรม
ั
ั
้
ิ
้
็
ิ
ั
ั
้
ิ
์
่
่
่
ำ
่
ั
็
็
ุ
่
เอดสนเปนคนทางานหนกและไมคอยใช “ไหวพรบ” มากนก ในชวงรงโรจนเทสลาเปนดาวเดนท ่ ี
่
้
ิ
ั
่
่
ึ
ั
ั
ี
็
็
ี
ิ
่
่
ู
้
ั
ั
ั
ไดรบการกลาวขวญ่ถงในสงคม ขณะทเอดสนซึงมปญ่หาการไดยนและเปนคนเกบตว ไมคอยพดจา
่
่
ี
่
ื
่
ื
่
ั
ิ
่
ี
ั
ั
ิ
็
ั
็
ั
ั
อะไรกบคนอนมากนก และขณะทเทสลาเปนคนพิถพถนเรองอนามย แตเอดสนกลบเปนพวกไมใสใจ
ั
่
ั
ั
กบอนามยของตวเองสกเทาไร
ั
• 31 •
ธีอมัส เอดิสัน
• 32 •
ธีอมัส เอดิสัน
�
ิ
ึ
้
ั
ุ
่
ั
ี
ิ
ั
้
ภาพีห่นาตรงขึ้าม: บนทกชนแรกสดของเอดสนเกยวกบโฟโนกราฟ
ี
ุ
่
ั
ำ
ึ
ั
ั
่
ึ
้
้
ดงทบนทกไวในหนาหนึงของสมดจดบนทกจานวนมากของเขา
ิ
ภาพีบัน: ภาพร่างโฟโนกราฟแรกสุดของเอดสัน มคาแนะนากากับ
ำ
ำ
ี
ำ
ใหคนขึนแบบจาลองคอ ครซ (Kreusi) ดวย โดยรางขึ�นใน ค.ศ. 1877
�
ู
ำ
ื
้
่
้
ี
• 33 •
ั
ุ
่
ุ
่
้
รื่งอรื่ณแห่งไฟฟากรื่ะแสสลบุ
ั
่
้
ั
ิ
ิ
ั
่
็
้
่
ั
ั
ุ
เพียิ่งไมนานห่ล็งจัากเที่สล็าออกจัากบัรษที่ขึ้องเอดสน กม่นกล็งที่นกล็ุมห่น้�งเขึ้ามาห่าพีรอมกบั
้
�
่
ิ
ขึ้อเสนอจัะสนบัสนนเขึ้าให่ตังบัรษที่เอง เป็็นเรองธุ์รรมดาที่่เที่สล็าจัะคดวิาคนพีวิกนันตองสนใจั
ั
่
�
ิ
้
ั
�
้
�
ุ
ั
ั
่
้
ุ
้
่
ำ
่
่
�
ั
ิ
มอเตอรกระแสสล็บั แตในที่่สดกตองผู้ดห่วิงเมอรวิานกล็งที่นเพียิ่งแคกาล็งมองห่าวิิธุ์่สรางห่ล็อดไฟ
�
่
์
้
ุ
้
ั
็
ุ
ั
์
์
์
ิ
อารก (arc lamp) ที่่ด่ขึ้้น ดงนัน เที่สล็าจั้งตองป็รบัป็รงระบับัไฟอารกขึ้องเม่องแรห่เวิยิ่ รฐนวิเจัอรซ่ยิ่ ์
�
ั
์
้
�
์
�
ั
เพีอให่แสงสวิางกบัที่องถนนแล็ะโรงงาน
�
ั
้
่
่
้
ิ
นท่สุด เทสลาก็สนหวังกับการท่นายธีนาคาร ระบบไฟอาร์ก “สมบูรณ์แบบ” ก็ตาม แต่เขาก็ทิ�ง
ี
�
ี
ใไม่สนใจเกี่ยวกับมอเตอร์กระแสสลับ เขารู้สึก ไปโดย “ไม่คิดเรื่องเป็นเจ้าของมากไปกว่ามองว่า
ว่าจาเป็นต้องตงบริษัทในช่อของเขาเองคือ เทสลา เป็นแค่ประกาศนียบัตรที่จารึกค่าหุ้นกับมูลค่า
ำ
�
ื
ั
อิเล็กทริกแอนด์แมนูแฟกเจอริง แม้ว่าเขาจะทาให สมมุติเท่านั�น” ผู้ลคือการล้มละลาย ในตอนนั�น
้
ำ
• 34 •
รุ่งอรุณแห่งไฟฟ้ากระแสสลับ
ำ
ั
�
ี
เทสลาถูกบีบให้ทางานราวคนงานขุดท้องร่อง เขา เขาท้าทายสมาชกสภาของพระราชนให้ตงไข่
ิ
ิ
ี
ั
�
ั
้
ั
ึ
ำ
ั
ู
้
ร้สึกว่าการศึกษาชนยอดและความทะเยอทะยาน ใหได ไมมคนทาไดสกคน โคลมบสจงเคาะเปลอกไข ่
้
ื
่
ิ
ี
�
่
้
ได้แต่หลอกลวง ดานหนึงทาใหตงไขได พระราชนประทบใจดงคาด
ั
ั
ำ
้
้
่
ั
ี
่
้
ั
่
็
ื
้
ใน ค.ศ. 1887 หวหนาคนงานทมองเหน ทรงยอมเอาเครองเพชรพลอยออกมาใชสนบสนน
ุ
ั
ำ
ิ
ิ
ำ
ิ
ั
ความสามารถของเทสลาในฐานะวศวกร ช่วย ทางการเงนสาหรบการเดนทางสารวจ
ิ
่
้
่
่
ำ
ี
แนะนาเขาใหวศวกรโทรเลขคนหนึง ซึงตอมาได ้ เทสลาบอกเปค์กว่าเขาแก้ปริศนาเดยว
ื
ั
ี
ติดต่อกับนักกฎหมายท่มีชอเสียงเพอให้มาช่วย กนนได้ดกว่าด้วย เปค์กงับเหยอล่อ เทสลาทำา
่
่
ื
ี
ื
่
ี
�
ำ
่
ิ
�
่
้
ี
ุ
ุ
ี
ิ
้
็
สรางธีรกจทจะทาใหความฝีนของเทสลาเปนจรง ไข่โลหะขึนมา สร้างอปกรณ์ทรงกลมทมกระแส
ี
ั
ั
�
อย่างไรกตาม ชาร์ลส์ เปค์ก (Charles Peck) ไฟฟ้าหลายเฟสแล่นไปรอบเส้นรอบวง จากนน
็
้
ั
่
ั
่
่
ิ
ื
ุ
�
ู
้
็
�
ั
ิ
ิ
้
ุ
นกกฎหมายผู้นนกไมไดสนใจเรองการผู้ลตไฟฟา นำาไปสาธีตให้เปค์กชม แรกสดนนไข่เรมหมน
่
่
ี
่
ั
�
กระแสสลบอย่ด ทำาให้เทสลาทนทุกข์กบความ กอนสายไปมาจนหยุด แลวไขกเรมตงขึนหมนไป
็
ั
ิ
ู
ุ
�
่
้
ั
่
ุ
่
ั
ั
ู
่
ื
่
์
่
่
�
ิ
็
สนหวง ความหวงดชางเลอนรางจนกระทงความร ้ ู รอบๆ อยางนมนวล ผู้ลลพธีนะหรอ? กยอมแนนอน
ั
ื
ั
่
ิ
ี
ิ
ิ
่
็
่
ั
ั
ของเทสลาเกยวกบวฒนธีรรมและประวตศาสตร วามบรษทเทสลาอเลกทรกเกดขึน
ี
ิ
ั
ิ
ั
์
�
่
เขามาชวยเอาไวได ้ เทสลาวาดฝีนไววาบรษทใหมจะไมเพยง
่
ิ
่
ั
้
ี
่
้
ั
้
่
เทสลาถามเปค์กว่ายังจำาเรองไข่ของ แต่ออกแบบและผู้ลิตส่วนประกอบของอุปกรณ์
ื
่
่
ื
ั
โคลมบสได้หรอไม่ ตำานานเล่าว่าครสโตเฟอร์ ไฟฟา เชน เครองปันไฟฟา มอเตอร และหมอแปลง
ิ
้
์
้
ั
�
้
ื
้
ั
ั
ุ
โคลมบส นกสารวจผู้ประสงคไดรบการสนบสนน ภาพีห่นาตรงขึ้าม: ภาพ “โคลมบสเคาะไข” ของวลเลยม
ั
์
้
ู
ั
ั
ำ
ั
ี
ิ
้
ั
่
้
จากพระราชินอสซาเบลลาแหงสเปน ยนขอเสนอ โฮการ์ธี (ค.ศ. 1752)
้
่
่
ิ
ื
ี
่
ั
ุ
ั
ี
้
ำ
ำ
ื
่
ั
�
ิ
เรองการสารวจโดยการตงปรศนาและใหทายคาตอบ ภาพีล็่าง: อปกรณ์ “ไข่โคลมบส” ของเทสลา ทลงใน
ิ
ั
ี
นตยสาร ELECTRICAL EXPERIMENTER ฉบบเดอนมนาคม
ื
ค.ศ. 1919
• 35 •
รุ่งอรุณแห่งไฟฟ้ากระแสสลับ
• 36 •
รุ่งอรุณแห่งไฟฟ้ากระแสสลับ
้
ั
ิ
้
่
ุ
่
ไฟฟา แตจะผู้ลตระบบไฟฟากระแสสลบทกอยาง
ำ
้
ั
้
ั
ี
ั
�
ิ
้
่
่
ี
ทออกแบบใหทางานดวยกนดวย ชวงนนมบรษท
�
ั
ิ
ิ
์
้
เวสตงเฮาสตดตงระบบไฟฟากระแสสลับระบบแรก
ขึนในเมองบฟฟาโล รฐนวยอรก ในปกอนหนานน
ี
ื
์
�
ั
่
ั
�
ิ
ั
้
ี
่
็
้
่
ี
และเพยงแคปเดยวกสงมอบโรงไฟฟาไดมากกวา
่
ี
้
ิ
้
ั
30 โรง บรษทของเทสลาตองไลกวดใหทน
้
่
ั
ิ
้
�
็
่
ใน ค.ศ. 1888 โชคลาภกสงยมใหเทสลา
ศาสตราจารย์มหาวทยาลยคอร์แนลเปิดสอน
ิ
ั
้
์
์
�
่
็
คอรสวศวกรรมไฟฟาขึนเปนคอรสแรก ยกยองการ
ิ
ี
่
ทำางานของมอเตอร์เหนยวนำาของเทสลา เขา
่
ิ
ิ
ิ
ั
ื
่
ประทบใจเป็นอย่างยงเรองประสทธีภาพการ
ู
ั
ู
ิ
ู
ี
ทำางานสง การสญ่เสยพลงงานในรปความร้อน วศวกรไฟฟ้าและรองประธีาน AIEE
่
่
ื
่
ั
่
ี
ทค่อนข้างตำาเมอเทยบกบแบบอน และยงไม่ เบอร์นาด เบห์เรนด์ กล่าวถึงความสำาคัญ่ของเรือง
ั
่
ื
ี
ั
แตกหกเสยหายบ่อยอกด้วย ทำาให้เทสลาได้รบ ทีเทสลาพูดในอีกหลายปีต่อมา โดยอ้างอิงจาก
ี
ี
่
ั
่
ี
ั
ิ
เชญ่ไปบรรยายทสถาบนวศวกรไฟฟ้าอเมรกน บันทึกการประชุมของ AIEE ในเดือนพฤษภาคม
ิ
ิ
ั
(American Institute of Electrical Engineers, AIEE) ค.ศ. 1917 ว่า:
ื
่
ั
เทสลาต�งชอหวข้อปาฐกถาว่า “ระบบ นับิต่ั�งแต่่ทีี�ฟาราเดย์บิรรยายเรื�อง “งานวิจัย
ั
มอเตอร์และหม้อแปลงกระแสสลับแบบใหม่” การทีดลืองเรื�องไฟฟ้า” เป็นต่�นมา ก็ไม่มี
่
ั
ซึงกดึงดดความสนใจทเดยว หลงจากกล่าว ความจริงจากการทีดลืองอันยิ�งใหญ่ใดจะนำา
ี
็
ู
ี
็
้
่
ิ
ั
ำ
แนะนาแลว เทสลากเรมดงน: ี � เสันอได�อย่างเรียบิง่ายแลืะช้ัดเจนยิ�งเที่า...
หัวข�อทีี�ผมกำาลืังจะนำาเสันอกับิพวกคุณ์ เทีสัลืาทีำาอย่างครบิถึ�วนจนไม่เหลืืออะไรอื�น
ด�วยความยินดีนี� คือระบิบิการสั่งไฟฟ้าแลืะ ให�คนทีีสันใจศกษามโอกาสัทีา
ี
ำ
�
ึ
ู
ั
ิ
สั่งถึ่ายพลืังงานแบิบิใหม่โดยอาศัยไฟฟ้า ตวแทนจากบริษทเวสตงเฮาส์อย่ใกล้ๆ
ั
กระแสัสัลืับิ ซึ�งมีข�อดีอย่างน่าประหลืาดใจ ตรงนั�น พวกเขาไม่ยอมทิ�งโอกาสในการเข้าถึง
โดยเฉัพาะในเรื�องของมอเต่อร์ ซึ�งผมมั�นใจ ชายผูู้้ดูเหมือนจะทำาให้ระบบไฟฟ้ากระแสสลับ
่
ว่าเหนือกว่าในเรื�องการปรับิเปลืี�ยนกระแสั สมบูรณ์แบบ ทีจะส่งถ่ายและใช้งานพลังงานไฟฟ้า
ไฟฟ้าให�เหมาะกับิการถึ่ายทีอดพลืังงาน ได้อย่างมีประสิทธีิภาพในระยะทางไกลๆ โดย
แลืะจะกลื่าวถึึงผลืการทีดลืองจำานวนมาก อาจจะไกลถึงนับร้อยๆ ไมล์
ทีี�หากปราศจากระบิบิเช้่นนี�ก็ไม่อาจทีำาได�
�
่
ผลืการทีดลืองทีีแสัดงให�เห็นวา ระบิบิแบิบินี�
ภาพีห่น้าตรงขึ้้าม: แผู้นภาพในสิทธีบัตรของเทสลา
ิ
เป็นทีี�ต่�องการนำามาใช้�งานจริงเป็นอย่างมาก ทใชขอตะเกยงอารกไฟฟา ้
์
ี
ี
้
่
แต่่ไม่อาจทีำาได�เลืยหากจะยังใช้�ไฟฟ้าแบิบิ ภาพีบัน: มอเตอรเหนยวนาของเทสลา ตนแบบหนึงทนา ำ
ี
ำ
่
่
์
่
ี
้
ิ
ั
ั
ิ
ุ
กระแสัต่รงอยอยางต่่อเนือง ออกแสดงในการประชมสถาบนวศวกรไฟฟ้าอเมรกน
่
ู
�
่
ณ มหาวทยาลยโคลมเบย ค.ศ. 1888
ิ
ี
ั
ั
• 37 •
์
ิ
จอรื่จ เวัสต์งเฮาส ์
ถ่อเป็็นเร่�องยิ่ากที่่�จัะกล็่าวิอยิ่่างเกินจัริงถ้งอิที่ธุ์ิพีล็ขึ้องรถไฟต่อป็ระวิัติศาสตร์โล็ก ก่อน
้
ำ
ำ
�
้
ิ
ุ
์
้
ิ
�
้
ำ
่
ครสตศตวิรรษที่่ 19 สนคาแล็ะผู้้คนจัานวินมากจัาเป็็นตองขึ้นสงกนที่างนา ขึ้ามมห่าสมที่ร ที่ะเล็สาบั
ั
ำ
�
ำ
ห่ร่อแมนา การมาถ้งขึ้อง “มาเห่ล็็ก” ที่าให่ระยิ่ะที่างยิ่าวิไกล็บันแผู้นดนเดนที่างไป็ไดในเวิล็าสันล็ง
่
้
ิ
�
ิ
้
่
้
ั
ิ
�
่
้
้
์
์
ำ
นกป็ระวิตศาสตรจัานวินมากจััดให่ที่างรถไฟขึ้ามที่วิ่ป็ในยิ่้ที่าห่เมอ ค.ศ. 1869 เป็็นห่น้�งในควิาม
ั
ำ
�
�
็
ิ
�
สาเรจัที่างวิิศวิกรรมที่่ยิ่งให่ญ่่ที่่สดในครสตศตวิรรษที่่ 19
ุ
ิ
์
�
ั
ิ
้
ระวตศาสตรของการขนสงระบบรางยอน
์
่
ุ
่
ป็กลับไปถึงยคกรีกในคริสต์ศตวรรษที 6
ิ
ี
่
์
่
ิ
กอนครสตกาล ในครสตศตวรรษท 16 ในยุโรป
ี
่
ี
มระบบรางไม้ทลากรถด้วยเชอกและสายพาน
ื
้
ิ
้
ความกาวหนาครั�งใหญ่่ในชวงตน เกดขึ�นในราว
่
้
้
ทศวรรษ 1700 เมอใชโลหะทารางแทนไม จากนน
ำ
้
ั
�
ื
่
ี
เมอถึงปลายครสต์ศตวรรษท 18 เจมส์ วตต์
่
่
ั
ื
ิ
ำ�
็
้
กสร้างหัวรถจักรพลังงานไอนาซึ่งใชขนส่งสินคา
้
็
ั
�
ำ
่
ี
ทมนาหนกมากขึนไปอก อยางไรกตาม ปญ่หาใหญ่่
่
ี
�
ี
ั
ุ
ั
ื
่
ทยังแกไมไดกคอ ปญ่หาการหยดรถไฟ
่
้
็
้
ี
์
ำ
ั
ั
่
กลาวกนวาเมลดพนธีของเบรกลมสาหรบ
ุ
็
ั
่
รถไฟเกดขึนเมอพอหนมจอรจ เวสตงเฮาส เปน
ิ
็
์
่
์
่
ุ
่
ิ
�
ื
ั
็
ประจกษ์พยานมองเหนการพ่งชนกนของรถไฟ
ั
ุ
ิ
สองขบวนตอหนาตอตา วศวกรมองเหนรถไฟอก
ี
่
้
็
่
์
่
์
ี
้
์
่
ิ
ิ
่
่
�
ื
ั
่
ุ
ขบวนตงแตไกล และพยายามทาทกอยางเพอไม ่ ภาพีบัน: จอรจ เวสตงเฮาส ชวงตนครสตศตวรรษท 20
ำ
ี
ิ
ั
ั
่
้
ั
ั
�
ใหชนกน ทงการตดพลงงานทใหหวรถจกร และ ภาพีห่น้าตรงขึ้้าม: การเฉลมฉลองทางรถไฟข้ามทวป
ั
้
ี
ั
ั
สายแรกในโพรมอนทอรีพอยต์ รฐยูทาห์ วนท 10
่
ี
ั
้
การใชนกหวดเปาเตอนพนกงานเบรก ซึงกระโจน พฤษภาคม ค.ศ. 1869
ั
่
ื
ี
่
• 38 •
่
้
ู
ี
่
้
ู
ี
ั
่
้
ื
่
ู
ั
ั
�
ั
ิ
ั
์
ั
จากตหนึงไปยงอกตหนึงเพอเบรกทละต อยางไร ปลอดภยมากขึน เวสตงเฮาสกลบหวกลบหางหลก
ำ
ุ
ั
่
ั
ั
ำ
ั
่
ี
่
้
็
้
กตาม แมทาสดความสามารถแลวรถไฟก็ยงชนกน การทางานดงกลาว แทนทจะพึงพาแรงดนอากาศ
่
้
็
้
่
ู
่
ำ
ี
้
่
่
ี
ั
อย ทาใหคนบาดเจบลมตาย ทใหแกเบรก เขาสรางระบบทแรงดนอากาศชวย
้
การพึงพาพนักงานเบรกให้เบรกทีละตู้ ให้เครองจักรยังทำางานอย่ได้ ด้วยวธีการเช่นน � ี
ิ
ี
่
่
ู
ื
ิ
้
ี
ั
่
ั
ื
ั
ู
่
ี
ไมเพยงแตจะอันตรายเทาน�น ยงไรประสทธีภาพ หากแรงดนอากาศทให้รถไฟหรอรถยนต์ถกตด
ิ
่
่
ั
ิ
ั
ุ
้
ี
่
็
ี
�
ั
ึ
ี
�
ิ
่
�
อกดวย และบอยครงทเดยวทรถไฟหยดกอนจะถง เบรกกจะทำางานได้เอง ระบบใหม่นทเรมตดตง
่
ี
ี
ี
่
่
ี
้
่
่
ี
่
ุ
้
่
ี
่
่
ี
้
�
หรอเลยสถานไปแลว เวสตงเฮาสทขณะนนมอาย ใน ค.ศ. 1872 ซึงชวยใหแนใจไดวารถไฟทเสยการ
ิ
ื
ั
ี
์
ุ
20 ปต้นๆ มนใจว่าจะต้องมวิธีีการท่ดีกว่า ห้วง ควบคมจะหยดไดเอง
ุ
ี
่
ั
ี
ี
้
เวลา “ยูเรกา” เกดขึ�นในวนหนึงขณะทเขากาลง ระบบของเวสติงเฮาสท่นาไปใชกันทวโลก
ี
ั
ำ
้
ิ
์
้
ี
่
ั
ำ
่
ั
่
ั
อ่านวธีการใช้หวเจาะอโมงค์ทใช้แรงดนอากาศ ช่วยให้การหยดรถไฟทงปลอดภยและแม่นยำา
่
�
ิ
ั
ั
ี
ั
ุ
ุ
ี
ิ
ู
ั
ขดลอดภเขา ไอเดยของเขาซึงตอมาจดสทธีบตร ยงขึน การรบประกนวารถไฟจะหยดไดแน ยอม
ิ
ี
ุ
่
้
่
ุ
�
่
ิ
ั
ั
่
่
่
่
ื
่
้
ื
่
่
่
ใน ค.ศ. 1869 กคอ การใชทอยางเชอมตอระบบ หมายความวารถไฟขบวนยาวขึ�นจะแลนไปตาม
็
้
ี
แรงดนอากาศเข้ากบเบรกทตดอย่กบต้รถไฟ รางไดเรวขึ�นอกดวย เวสติงเฮาสยงมบทบาทอน
ื
ั
ี
่
ี
์
ิ
ั
ั
ู
่
้
ู
็
ั
ั
�
ิ
ี
่
่
่
ิ
ั
แตละขบวน เพมเตมเกยวกบการขนส่งทางราง รวมทงการ
ื
ต่อมา เพอปรบปรงให้ระบบดงกล่าว ประดษฐ์สญ่ญ่าณไฟฟ้าเพอป้องกนไม่ให้รถไฟ
่
ั
ุ
ั
ื
่
ั
ิ
ั
• 39 •
จอร์จ เวสติงเฮาส์
่
้
่
ั
ี
สองขบวนใชรางในชวงเดยวกน ซึงลดความ
เสยงชนกนไดมาก
ี
ั
้
่
ิ
ิ
์
่
ี
ิ
เวสตงเฮาสเกดทนวยอรกใน ค.ศ.
์
1846 พรสวรรคท�งด้านการประดิษฐ์และ
ั
์
ิ
ั
้
ุ
ุ
ดานธีรกจเปนทจบตามองตงแตอายยงนอย
ั
�
ั
็
่
่
ี
้
ั
้
ั
ื
หลงจากอยในรายชอตองรบราชการทหาร
ู
่
่
ในสงครามกลางเมองตอนอาย 15 ปี
ื
ุ
่
ุ
ี
็
ิ
และต่อมาต้องหยดเรยน เขากเรมสร้าง
ิ
ิ
ื
่
�
่
์
ื
ั
สงประดษฐชนแรกคอเครองจกรไอนาแบบ
ิ
�
ำ
ี
ุ
หมนตอนอาย 19 ป เมอแรกคดระบบเบรก
ิ
ุ
่
ื
ุ
ี
ั
�
อากาศนนเขาอาย 22 ป และเบรกอากาศ
ั
ั
ั
กบระบบสญ่ญ่าณรางทำาให้เขาเป็นนก
ั
่
ั
ุ
ั
่
่
ี
ประดษฐ์โด่งดงทสดและมงคงทสดในยค
ี
ุ
ุ
่
ิ
ของเขา
่
ื
เมอเวสติงเฮาสทางานเกยวกับเบรก
่
ำ
ี
์
อากาศ เขากหนมาสนใจเรองการส่งถ่าย
็
ื
่
ั
กำาลงงานโดยบงเอญ่ ใน ค.ศ. 1883 ท ่ ี
ั
ั
ิ
์
้
ิ
บานเกดในพตตสเบรก หวเจาะไปเจาะเอา
์
ิ
ิ
ั
๊
่
ี
่
ิ
้
ั
่
สายสงกาซธีรรมชาตทหลงบานของเขาเขา ตอมา ภาพีบัน: สิทธีิบัตรเบรกอากาศที่ใช้กับทางรถไฟ ค.ศ. 1869
้
ิ
็
่
ึ
์
่
ิ
�
ื
่
่
ในชวงกลางดกเวสตงเฮาสกตนขึนจากการระเบด กรณีทีความดันลดตำ่าลงมากจนเกินไป ซึงชี�ให้
็
์
ื
่
่
ี
่
ิ
ี
่
็
ิ
่
ั
เมอตรวจสอบทเกดเหตุกพบวาอุปกรณการเจาะ เหนวามการรวไหลเกดขึ�น
ี
่
่
ี
ิ
ี
์
ุ
ำ
้
ิ
ู
ำ
�
ถกทาลายหมดดวยนาพรอนทตอนแรกพนออกมา เวสตงเฮาสเสยชวตใน ค.ศ. 1914 ขณะม ี
้
ั
แต่โคลน ภายหลงจากการปล่อยลำาของก๊าซ อายุ 68 ปี ตลอดชีวิตเขาจดสิทธีิบัตรได้ 361
ิ
ั
ุ
ั
ิ
ิ
ิ
์
ั
ั
�
่
ธีรรมชาตบรสทธี ิ � รายการ ตงบรษท 60 แหง และมีทรพยสมบตมาก
ำ
ิ
�
สถานการณเช่นนดาเนนไปนานนบสปดาห มายมหาศาล แต่ต่างจากยักษ์ใหญ่่ในอุตสาหกรรม
ี
์
ั
์
ั
์
์
ั
ิ
ี
ิ
ู
่
๊
์
ั
ิ
ื
่
์
กระทงเวสตงเฮาสประดษฐหวกอกปดเปดกาซจน อนๆ อยางแอนดรว คารเนก และเฮนร ฟอรด
๊
ิ
ี
์
่
ั
ื
่
�
่
ี
ควบคุมสถานการณ์ไว้ได้เป็นอย่างดี เรองนนาพา เวสติงเฮาส์ยงคงมีสัมพันธีภาพทีดีกับบรรดา
ำ
่
่
เขาไปสสิทธีบตรชนแรกทเกยวของกับระบบขนสง คนงาน เขาเป็นนักอุตสาหกรรมคนแรกทีลด
้
ิ
่
ิ
ั
่
ี
่
ี
ู
�
๊
่
่
ี
้
่
ั
้
และใชงานกาซทีมความดน กอนจะตามมาดวย เวลาการทำางานต่อสัปดาห์จาก 6 วันเป็น 5 วันครึง
ุ
ุ
ิ
่
ี
ิ
ุ
่
๊
ิ
ั
ี
ั
์
สทธีบตรทปรบปรงเทคนคขดหลมกาซ มเตอรท หากเทียบกับคนร่วมสมัยแล้วอาจมีแค่เพียงฟอร์ด
ิ
่
่
ั
ั
๊
ุ
้
ั
ิ
ั
้
ใชวดปรมาณกาซ และตวควบคมใชบงคบขณะผู้สม เท่านั�นทีแข่งกับเขาได้ในเรืองความสำาเร็จทั�งใน
กาซกบอากาศ ไมนาแปลกใจทเขายังเปนผู้พฒนา ฐานะของนกประดิษฐ์และนักธีุรกิจ แม้ว่าฟอร์ดจะ
ั
ี
่
่
๊
ั
ู
ั
้
็
่
ี
้
ั
วาลวควบคมการไหลของกาซอกดวย เพอใชกบ ไม่ได้ถือสิทธีิบัตรมากมายแบบเดียวกับเขาก็ตาม
์
่
ื
ุ
๊
้
• 40 •
จอร์จ เวสติงเฮาส์
.
์
้
์
่
็
ำ
ี
ภาพีบัน: แผู้นภาพแสดงเบรกอากาศในอุปกรณปองกันแบบสามวาลวททางานรวดเรว
วางตลาด ค.ศ. 1887
ำ
ี
้
ภาพีล็าง: ภาพวาดแสดงระบบสายพานการผู้ลตในชวงต้นทใชทาเบรกอากาศทโรงหลอ
่
่
ี
่
ิ
่
่
ิ
์
ิ
์
เวสตงเฮาสในพตตสเบรก ค.ศ. 1890
์
ิ
• 41 •
่
ั
เพิ่มีขนาดไฟฟากรื่ะแสสลบุ
ิ
้
เวิสติงเฮัาส์เช้่�อวิ่าอนาคตขึ้องกระแสไฟฟ้าต้องเป็็นระบับักระแสสล็บัแน่ แล็ะสที่ธุ์ิบััตรขึ้องนิโคล็า
ิ
ั
เที่สล็า พีิส้จัน์แล็้วิวิ่าเป็็นสิ�งจัำาเป็็นอยิ่่างขึ้าดมิได้ ดังนั�นเขึ้าจั้งให่้ตัวิแที่นไป็ขึ้อใช้้สิที่ธุ์ิบััตร
ซ้�งก็ที่ำาได้สำาเร็จัในที่่�สุด แม้วิ่าจัะต้องจั่ายิ่ค่าสิที่ธุ์ิบััตรส้งมากค่อ 2.50 ดอล็ล็าร์สห่รัฐต่อทีุ่กๆ
แรงม้าสำาห่รับัเคร่�องจัักรใดก็ตามที่่�เขึ้าออกแบับั เที่สล็าเดินที่างไป็ยิ่ังพีิตต์สเบัิร์กเพี่�อสรุป็ขึ้้อ
ิ
ั
ตกล็งกบัเวิสตงเฮัาส ์
วสติงเฮาส์ออกจะประทับใจในตัวเทสลา
เเขาเขียนไว้ในบทความลงนิตยสาร Electrical
World (โลกแห่งไฟฟ้า) ฉบับวันท่ 21 มีนาคม ค.ศ.
ี
1914 อธีิบายเกี่ยวกับตัวเทสลาไว้ว่า:
่
่
ุ
ู
รปรางได�สััดสัวน ดแขงแรงทีรงพลืง ทีกข�อต่่อ
ั
ู
็
ดูพร�อมทีำางาน นัยน์ต่าใสักระจ่างราวผลืึก
่
ี
ี
็
ิ
ก�าวเดนวองไว แลืะมแรงดดสัะที�อน–เขาเปน
ต่ัวอย่างของสัุขภัาพแลืะความแข็งแรงอัน
็
หาได�ยากยง...เปนนกกฬาในรปแบิบิช้วต่ปกต่ ิ
ี
ั
ู
ิ
ิ
�
ี
์
ธรรมดา เขาจะแปลืงรปเปนยกษหากต่�องเผช้ญ
ั
็
ู
ิ
ความยากลืำาบิากทีี�ดูราวกับิไม่อาจเอาช้ัยได�
เขาสันุกกับิการต่่อสัู�ดิ�นรนแลืะไม่เคยสัูญเสัีย
ั
�
�
�
ความมันใจ ในยามทีีคนอืนสัินหวงจนยอมแพ�
�
เขาจะได�ช้ัย...เขามอบิสัิ�งประดิษฐ์์ทีรงคุณ์ค่า ภาพีบัน: หนึงในเครองปันไฟแบบ 2 เฟส กาลง 5,000
�
ื
่
ั
่
ำ
้
่
ี
ำ
�
์
�
ิ
ิ
ั
ั
ุ
มากมายให�โลืก รวมถึึงยงช้วยปรบิปรงสัิงต่่างๆ แรงมา ตดตงโดยเวสตงเฮาสทนาตาไนแอการา
ั
่
�
่
ี
่
่
ให�ดขึน เขาสัร�างอต่สัาหกรรมใหม ทีาให�ศลืปะ ห่น้าตรงขึ้้าม ภาพีบัน: หนึงในมอเตอร์เหนยวนำาของ
ิ
ี
�
ำ
ุ
ิ
ิ
ั
์
ี
่
ิ
เทสลาทผู้ลตโดยบรษทเวสตงเฮาส
�
่
แหงเครืองกลืแลืะไฟฟาก�าวหน�า แลืะปรบิปรง ห่นาตรงขึ้าม ภาพีล็าง: หองปฏิบตการของเวสตงเฮาส ์
ั
ุ
้
ิ
ั
ิ
ิ
้
้
่
้
ุ
้
ั
่
ื
้
ั
์
ี
่
ิ
ี
สัภัาวะของช้วต่สัมยใหมในหลืายทีาง ทเทสลาพฒนาอปกรณเพอใชในระบบไฟฟากระแสสลบ
่
ั
• 42 •