พราม

คัมภีร์ของศาสนา
พราหมณ์-ฮินดู

สมัยพระเวท

-ฤคเวท เป็นคัมภีร์ที่รวบรวมบทสวดสดุดีพระผู้
เป็นเจ้าทั้งหลาย บรรดาเทพเจ้าที่ปรากฏในฤคเวทสัม
หิตา มีจำนวน 33 องค์

-ยชุรเวท เป็นคัมภีร์ที่รวบรวมบทประพันธ์ที่ว่า
ด้วยสูตรสำหรับใช้ในการประกอบยัยพิธียชุรเวทสัม
หิตา > ศุกลชุรเวท

> กฤษณชุรเวท

-สามเวท เป็นคัมภีร์ที่รวบรวมบทประพันธ์อัน
เป็นบทสวดขับร้อง บทสวดในสามเวทสัมหิตามี
จำนวน 1,549 บท ในจำนวนนี้มีเพียง 75 บท
ที่มิได้ปรากฏในฤคเวท ส่วนอาถรรพเวท หรือที่
เรียกกันว่า อาถรรพเวท เป็นคัมภีร์ที่เกิดขึ้น
ภายหลัง เป็นคัมภีร์ที่รวบรวมบทประพันธ์ที่ว่า




ด้วยมนต์หรือคาถาต่างๆ

-อถรรพเวท เป็นคัมภีร์เวทมนตร์คาถาเพื่อให้
เกิดผลดีแก่ฝ่ายตน หรือผลร้ายแก่ฝ่ายศัตรู
ตลอดจนการบันดาลสิ่งที่เป็ นมงคลหรือ
อัปมงคล การทำเสน่ห์ การรักษาโรค และอื่น ๆ

-พราหมณะ เป็นคัมภีร์ที่ว่าด้วยการ
ประกอบพิธีกรรมส่วนใหญ่แต่งร้อยแก้ว
มีเรื่องราวของเทพต่าง ๆ ประกอบ

-อารันยะกะเป็ นคัมภีร์คู่กับคัมภีร์
พราหมณะ สำหรับผู้ที่สละทางโลกเข้ามา
ปฏิบัติธรรมในป่า ลักษณะเนื้อหาไม่แตก
ต่างกับคัมภีร์พราหมณะมากนัก

สมัยอิติหาสะ

-รามายณะ แปลว่า การไปของพระราม ซึ่งหมาย
ถึงการเดินทางบุกป่ าฝ่ าดงของพระรามในการ
ติดตามหานางสีดานั่นเอง ต่อมาเรื่องราวของมหา
กาพย์นี้ได้เผยแพร่ไปในประเทศแถบเอเชีย
อาคเนย์ ทำให้เกิดการแต่งวรรณคดีเรื่องนี้ข
ึ้นใน
หลายชาติเช่น อินโดนิเซีย มลายู กัมพูชา ลาว
พม่า และไทย

-มหาภารตะ
ชาวฮินดูนั้นถือว่ามหาภารตะนี้ คือสงครามระหว่างฝ่าย
ธรรมะที่ชนะอธรรม ณ ทุ่งกุรุเกษตร

สมัยปุราณะ

มีความสำคัญที่สุดสำหรับศาสนาฮินดู คือคัมภีร์
ปุรณะแบ่งเป็นทั้งหมด ๑๘ คัมภีร์

1. พรหมปุราณะ 9. นารทียปุราณะ 17. มัตยปุราณะ

2. พรหมาณฑปุราณะ 10. ครุฑปุรา
ณะ 18. กูรมปุราณะ
3. พรหมไววรรตปุราณะ 11. ปัทมปุราณะ

4. มารกัณฑยปุราณะ 12. วราหะปุราณะ

5. ภุริษยปุราณะ 13. วายุปุราณะ

6. วามนปุราณะ 14. ลิงคปุราณะ

7. วิษณุปุราณะ 15. สกันทปุราณะ

8. ภาควตปุราณะ 16. อัคนิปุราณะ

หลักคำสอนของศาสนาพราหมณ์-ฮินดู

ศาสนาพราหมณ์-ฮินดู มีหลักคำสอนที่สำคัญ ดังนี้
1 หลักธรรม ๑๐ ปร
ะการ

1.ธฤติ ได้แก่ ความพอใจ ความกล้า ค
วามมั่นคง
2กษมา ได้แก่ ความอดทน ความอดกลั้น
3ทมะ ได้แก่ การข่มจิตใจของตนเองด้วยเมตตา และมีสติ
อยู่เสมอ
4อัสเตยะ ได้แก่ การไม่ลักขโมย ไม่กระทำการโจรกรรม
5เศาจะ ได้แก่ การกระทำตนให้บริสุทธิ์ทั้งร่างกายและจิต

อย

6.อินทรียนิครหะ ได้แก่ การหมั่นตรวจสอบอินทรีย์ ๑๐
ประการ ให้ได้รับการตอบสนองที่ถูกต้อง
7.ธี ได้แก่ ปัญญา สติ มติ ความคิด ความมั่นคงยืนนาน
นั่นคือควรมีปั ญญาและรู้จักระเบียบวิธีต่างๆ
8.วิทยา ได้แก่ ความรู้ทางปรัชญา
9.สัตยา ได้แก่ ความจริง คือ การแสดงความซื่อสัตย์ต่อ
กันและกัน
10.อโกธะ ได้แก่ ความไม่โกรธ คือ การเอาชนะ ความ
โกรธด้วยการไม่โกรธ

2 หลักอาศรม ๔

หมายถึง ขั้นตอนการดำเนินชีวิตของผู้ที่นับถือศาสนาพราหมณ์-ฮินดู เพื่อ
ยกระดับชีวิตให้สูงขึ้น จนบรรลุจุดมุ่งหมายสูงสุดของชีวิต

1. พรหมจารี เป็นวัยที่ต้องศึกษาเล่าเรียน
2. คฤหัสถ์ เป็นวัยแห่งการครองเรือน
3.วานปรัสถ์ เป็นช่วงเวลาในการทำ

ประโยชน์ต่อสังคมและประเทศชาติ
4.สันยาสี เป็นขั้นสุดท้ายของชีวิต

จุดมุ่งหมายสูงสุดของสาสนา
พราหมณ์-ฮินดู

โมกษะ การหลุดพ้น (เปรียบได้กับ

นคิวพาพมาดนีสูขงอสุงดศดาัสงนคำาพสุอทนธข) อถืงอศว่าาสเปน็นา
ฮหินลัดกู

สอนว่า "ผู้ใดรู้แจ้งในอาตมันของตนว่า
เป็นหลักอาตมันของโลกพรหมแล้ว ผู้
นั้นย่อมพ้นจากสังสาระการเวียนว่าย
ตาย เกิด และจะไม่ปฏิสนธิอีก"

ขอบคุณครับ