การประดิษฐ์ท่ารำที่เป็น
คู่และหมู่
1.การประดิษฐ์ท่ารำที่เป็นคู่
การประดิษฐ์ท่ารำที่เป็นคู่
การรำเป็นคู่ คือการรำโดยใช้ผู้แสดง 2 คน ซึ่งมีทั้งในรูปแบบของ
การรำและระบำ เช่น รำรจนาเสี่ยงพวงมาลัย รำย่าหรันตามนกยูง
รำรจนาเสี่ยงพวงมาลัย รำย่าหรันตามนกยูง
หลักสำคัญที่ใช้ในการประดิษฐ์
1) การกำหนดรูปแบบในการแสดง การประดิษฐ์ ทำรำเป็นคู่
ท่ารำจะต้องมีความสัมพันธ์สอดคล้องกัน
2) การแสดงออกของสีลาท่ารำต้องตรงตาม
จังหวะและทำนองเพลง
3) การร่ายรำตีบทจะต้องสอดคล้องกับบท
ที่แสดงออกมา สื่อความหมายได้ชัดเจน
4) การประดิษฐ์ท่ารำต้องคำนึงถึงความถูกต้อง
ตามแบบแผนและความหมาย
5) การแต่งกายของการรำคู่แบบยืนเครื่อง หากแต่ง
แบบพระ-นาง ต้องใช้สีตามหลักของการแสดง
การแสดงนาฏศิลป์เป็นคู่
ควรพิจารณาจากสิ่งต่าง ๆ ดังนี้
1.ความสามารถในการรำ 4.การแต่งกาย
2.รูปร่างลักษณะของผู้แสดง 5.ดนตรีและบทร้อง
3.อุปกรณ์ที่ใช้ในการแสดง
1.ความสามารถในการรำ
ควรเลือกผู้ที่มีลีลา ท่ารำที่มีความ
เหมาะสม มีความสามารถใกล้เคียงกัน
ทั้งด้านลีลา ท่ารำ การเคลื่อนไหว
2.รูปร่างลักษณะของผู้แสดง
โดยพิจารณาให้เหมาะสมกัน เช่น รำคู่
พระ-พระ หรือรำคู่นาง-นาง ควรให้มีความสูง
รูปร่างและใบหน้าเหมาะสมกัน แต่ถ้าเป็นรำคู่
พระ-นาง ตัวพระจะต้องมีรูปร่างสูงกว่าตัวนาง
ยกเว้นในกรณีที่เป็นการรำแบบไล่จับกันตัวพระ
และตัวนางมีรูปร่างใกล้เคียงกันได้
3.อุปกรณ์ที่ใช้ในการแสดง
อุปกรณ์ที่ใช้ในการแสดง
จะต้องมีความเหมาะสมกับชุดการแสดง
4.การแต่งกาย
การแต่งกายควรเหมาะสมกับ
ผู้แสดง ชุดการแสดง และสถานที่
5.ดนตรีและบทร้อง
ดนตรีและบทร้อง มีความไพเราะ
เหมาะสมกับชุดการแสดง
ตัวอย่างการแสดง
" การรำเป็นคู่ "
รำพระลอตามไก่ รำฝรั่งคู่
รำฉุยฉายกิ่งไม้เงินทอง รำเมขลา-รามสูร
2.การประดิษฐ์ท่ารำที่เป็นหมู่
การประดิษฐ์ท่ารำที่เป็นหมู่
การรำเป็นหมู่ คือ การรำที่มีผู้แสดงมากกว่า 2 คนขึ้นไป
ซึ่งมีทั้งในรูปแบบของการแสดงรำและระบำ เช่น ระบำกฤดาภินิหาร
ระบำดาวดึงส์ ระบำเทพบันเทิง รำวงมาตรฐาน รำโคม
ระบำดาวดึงส์ รำวงมาตรฐาน
หลักสำคัญที่ใช้ในการประดิษฐ์
ทำรำเป็นหมู่
1.) การแปรแถว การแสดงเป็นหมู่จำเป็นที่จะต้องมี 2.) ท่ารำที่ใช้ประกอบในการแสดง จะต้องมี
การแปรแถวที่สวยงาม เช่น แถวปากพนัง ความสอดคล้องกับเนื้อเพลง การรำจะต้องลง
แถววีคว่ำ การตั้งซุ้ม เป็นต้น ตรงตามจังหวะและสื่ออารมณ์ตามทำนองเพลง
3.) การแสดงเป็นหมู่ผู้แสดงจะต้องมีความ 4.) ท่ารำที่ใช้ในการแสดงนาฎศิลป์พื้นเมือง
พร้อมเรื่องการแสดง
ต้องเน้นถึงลักษณะเฉพาะท้องถิ่นนั้นๆ
การแสดงนาฏศิลป์เป็นหมู่
ควรพิจารณาจากสิ่งต่าง ๆ ดังนี้
1.ความสามารถในการรำ 4.การแปรแถว
2.รูปร่างลักษณะของผู้แสดง 5.การแต่งกาย
3.อุปกรณ์ที่ใช้ในการแสดง 6.ดนตรีและบทร้อง
1.ความสามารถในการรำ
การแสดงควรจัดเป็นหมู่ จำนวนผู้แสดง
อาจเป็นจำนวนคู่หรือจำนวนคี่ก็ได้ โดยดูจาก
ความเหมาะสมของเวที สถานที่ที่ใช้ในการแสดง
ความสามารถในการรำควรใกล้เคียงกัน
และเน้นความพร้อมเพรียงกัน
2.รูปร่างลักษณะของผู้แสดง
ควรมีความสูง และรูปร่างใกล้เคียงกัน แต่บาง
ชุดการแสดงอาจเรียงลำดับจากผู้แสดงที่รูปร่าง
เตี้ยไปรูปร่างสูง หรือรูปร่างเล็กไปรูปร่างใหญ่
เช่น การรำโคม เพราะจะมีการแปรแถวเป็นมังกร
มีหัวมังกร หางมังกร จึงต้องมีผู้แสดงรูปร่างเล็ก
เป็นผู้ที่สำหรับต่อตัว
3.อุปกรณ์ที่ใช้ในการแสดง
อุปกรณ์ที่ใช้ในการแสดง เช่น ดอกไม้ โคม
พัด จะต้องดูแลรักษาอุปกรณ์ที่ใช้ในการแสดงให้
มีความสวยงามอยู่เสมอ นอกจากนี้ควรฝึกซ้อมใช้
อุปกรณ์ในการแสดงให้เกิดความคุ้นเคย เพื่อ
ให้การแสดงสวยงาม และพร้อมเพรียงกัน
4.การแปรแถว
การแปรแถว เป็นการเคลื่อนไหวของผู้แสดง
จำนวนมาก เพื่อให้การแสดงรูปแบต่าง ๆ มีความ
พร้อมเพรียง เห็นความสามารถของผู้แสดงและ
ควรมีท่าจบสวยงาม
5.การแต่งกาย
การแต่งกาย เครื่องแต่งกายต้องมี
ความสวยงาม เหมาะสมกับผู้แสดง และ
ชุดการแสดง เรียงลำดับสีชุดให้สวยงาม
(ถ้าชุดเป็นชุดสี)
6.ดนตรีและบทร้อง
ควรใช้ดนตรีและบทร้องที่เหมาะสมกับการ
แสดง เพื่อให้การแสดงสวยงามและมีคุณค่า
ตัวอย่างการแสดง
" การรำเป็นหมู่ "
รำโคม ระบำเทพบันเทิง
รำสีนวล ระบำกฤดาภินิหาร
ขอบคุณที่ตั้งใจเรียนนะคะ
GOOD LUCK :)