คุณธรรม จริยธรรม พื้นฐาน และหลักคำสอนทางศาสนาของ 5 ศาสนา

-๔๖-

ลาดบั เรอ่ื ง ศาสนา หลกั ธรรม/คาสอนทางศาสนา ทีม่ าของข้อมลู
อสิ ลาม
ครสิ ต์ ๓) อัตถจรยิ า คือการบาเพ็ญประโยชนแ์ ก่คนอืน่ ด้วยกาลังกายและกาลงั

ปัญญาเปน็ สาคัญ

๔) สมานัตตตา คือ การวางตนเสมอตน้ เสมอปลาย ดังคากล่าวทว่ี า่ มสี ุข พจนานุกรมพุทธ

รว่ มเสพ มที ุกข์รว่ มตา้ น ศ า ส น์ ฉ บั บ

๓.พุทธพจน์วา่ “ชนเหลา่ ใดปลกู สวน ปลูกปา่ สรา้ งสะพาน จดั ทีบ่ รกิ ารน้า ประมวลศัพท์

ดื่ม และบงึ บ่อสระนา้ ให้ที่พักอาศัย บญุ ของชนเหล่านนั้ ย่อมเจริญงอกงาม พระพรหมคุณภรณ์

ทงั้ คนื ทง้ั วัน ตลอดทุกเวลา” (ป.อ. ปยุ ตฺ โต).

๒๕๕๑

การบริจาคทาน นับเป็นหน้าท่ีของชาวมุสลิมท่ีมีความสามารถทุกคนต้อง ศู น ย์ คุ ณ ธ ร ร ม

ปฏิบัติควบคู่กับการละหมาด เพราะการบริจาคทานหรือบริจาคในสิ่งที่ตนรกั องค์ การมหาชน.

นั้น หรือการชว่ ยเหลอื ผู้อื่น คือการเสยี สละทีย่ ่ิงใหญ่และบ่งบอกว่าผู้ที่กระทา การส่งเสริมคุณธรรม

เชน่ นเี้ ปน็ ผทู้ มี่ จี ิตอาสาทางานเพอื่ สาธารณะดว้ ยหัวใจ และผ้ทู ่ีบรจิ าคทานนั้น “พอเพียงวินัยสุจริต

จะได้รับภาคผลเป็นทวีคูณทั้งในภพนี้และวันปรโลก ดังท่ีผู้บริจาคได้ปลูก จิตอาสา” สร้างคนดี

เมล็ดพันธุ์หนึ่งเมล็ดจะงอกเงยเป็นเจ็ดรวงและในแต่ละรวงนั้นจะมีเมล็ดถึง สู่ สั ง ค ม ” พ . ศ .

หนึ่งรอ้ ยเมล็ด ๒๕๖๑” หนา้ ๙๔

๑. หลักคาสอนเร่อื งการแบ่งปนั และการใหท้ าน (1 ยอห์น 3:17-18) ศู น ย์ คุ ณ ธ ร ร ม

๑) การใหเ้ ป็นเหตุให้มคี วามสุขย่ิงกว่าการรบั (กจิ การ 20:35) องค์ การมหาชน.

๒) จงยืน่ มอื ช่วยคนจน เพ่ือท่านจะไดร้ ับพรอย่างเตม็ เป่ียม จงใจกวา้ ง การส่งเสริมคุณธรรม

ต่อมนุษย์ทุกคน อย่ามใี จคับแคบแม้ต่อผู้ตาย อยา่ เบือนหน้าหนีคนร้องไห้ “พอเพียงวินัยสจุ รติ

จงร่วมทกุ ข์กับผูท้ โ่ี ศกเศรา้ (บสร : 7 : 32-34)

-๔๗-

ลาดับ เรอื่ ง ศาสนา หลกั ธรรม/คาสอนทางศาสนา ทมี่ าของข้อมูล

๓) ถา้ ผู้ใดมีทรัพย์สมบัตบิ นโลกนี้ และเห็นพนี่ ้องของตนขัดสนแล้ว ยัง จิตอาสา” สรา้ งคนดีสู่

ใจจดื ใจดาไมส่ งเคราะหเ์ ขา ความรักของพระเจ้าจะดารงอยู่ในผูน้ ้ัน สังคม” พ.ศ. ๒๕๖๑”

อยา่ งไรได้ ลกู ทั้งหลายเอ๋ย อย่าให้เรารกั กนั ด้วยคาพูดและด้วยแต่ หน้า ๙๕

ปากเท่านัน้ แตจ่ งรักกันดว้ ยการกระทาและดว้ ยความจรงิ ( 1 ยอห์น

3:37-38)

๒. “ธมั มะท่บี รสิ ุทธิไ์ รม้ ลทลิ ตอ่ พระพักตร์พระเจ้าและพระบดิ านั้น คอื การ

เย่ียมเยยี นเด็กกาพร้า และหญงิ ม่ายท่มี ีความทุกขร์ อ้ น และการรกั ษา

ตวั ให้พ้นจากราคขี องโลก (ยากอบ 1:27)

พราหมณ์-ฮนิ ดู ๑.หลักนยิ มะ (จริยธรรมทางกายและใจ ๑๐ ประการ) ในเรือ่ งของทาน ๑.กรมการศาสนา.

การให้โดยไมห่ วงั ส่ิงตอบแทน ค ว า ม รู้ ศ า ส น า

๒. หลกั ความเชื่อของชาวฮินดู เบอ้ื งต้น. พ.ศ.๒๕๕๔:

๑) มนุษยเ์ ป็นผู้มมี นุษยธรรม เห็นแก่สว่ นรวมและประเทศชาติ มนุษยท์ ี่ หน้า ๑๑๖

เหน็ แก่ตัว ไมเ่ หน็ แกป่ ระโยชนส์ ่วนรวมจะเปน็ มนษุ ย์ไมไ่ ด้ ๒.ศู นย์ คุ ณธรรม
๒) บคุ คลทีเ่ สียสละชวี ิต เพ่ือประเทศชาติ เพื่อธรรม บุคคลนัน้ จะไปส่คู ติ องค์ การมหาชน.
การส่งเสริมคุณธรรม
สงู สุด โดยผา่ นสรุ ยิ จกั รวาลไป

“พอเพียงวินัยสุจริต

จิตอาสา” สร้างคนดี

สู่ สั ง ค ม ” พ . ศ .

๒๕๖๑” หนา้ ๙๖

-๔๘-

ลาดับ เรอ่ื ง ศาสนา หลกั ธรรม/คาสอนทางศาสนา ที่มาของข้อมลู
ซกิ ข์
๑.ระเบยี บวินัยในการปฏิบตั ติ น ในเรอ่ื งของ วินัยทางกาย คือ การบริการ กรมการศาสนา.
ผูอ้ นื่ ทางกายและวาจา เชน่ การใหท้ าน ค ว า ม รู้ ศ า ส น า
เบ้อื งต้น. พ.ศ.๒๕๕๔:
๒. หลักสัจธรรมในพระมหาคัมภรี ์ศรีครุ คุ รันถ์ซาฮิบและศาสนวินยั ของ หน้า ๑๕๑
ศาสนาซิกข์ ในข้อท่ี ๔ รบั ใชบ้ ริการสงั คมและเพ่ือนมนุษยด์ ว้ ยกาย วาจา ใจ และ
ทรพั ย์โดยไม่หวงั ผลตอบแทน