นิทาน-เพื่อนซี้ต่างสายพันธุ์

ต่ างสายพันธุ์

ผู้แต่ง : ณฏั ฐพร บวั แย้ม 45546475
ภาพอ้างองิ : Honey Bakgrround

คํ านํา

นิทานเรื่องนี้ตัดเพทื่อําใขห้ึน้ เเดพ็กื่อๆคทวี่ไาดม้อส่านนุกนสิทนาานน เพลิ ดเพลิ น
เรื่องนี้สามารถนําไปใช้ ในชี วิตประจําวันได้
เพื่อใหแ้ เดล็ะกกๆาไรดม้เีรนียํ้านใจรู้เตก่อี่ยเวพกื่อับนคมวนาุษมยส์ ามัคคี

ในป่ าแห่ งหนึ่งมแี ม่กระต่ ายและลู กกระต่ ายคู่หนึ่งนั ่งเล่นในสวนกลางป่ าพู ดคุ ย
กันหยอกลอ้ กัน แม่กระต่ ายจงึ พู ดไปว่า

นลิูทกอานยผาก้ึงฟนั ้งอ หนู อยากฟั งค่ะ
นไหมจ๊ ะ คุ ณแม่

ใจนะชป่ อาแบหไ่ งปมหคี าวนํ้าามหอวุดานมมสามเบก็ูบรณไว์ ก้เต่อ็ มนไจปะเดข้วา้ ยฤดดอู หกนไามวแ้ช่ ลวะงรนังั้ นผฝ้ึงู งใขนอปง่ ผาแ้ึงหน่ ง้อนย้ีฝจู ะงไผม้ึง่
สามารถออกไปหาอาหารได้

ฝู งผ้ึงนส้อายมมัคคี ควกี าันมอสุยขู่เกสับมกอาทรํ หาใาหนํ้้กาหารวหานานเํป้ า็ หนวอายน่าเงตม็ มากไปแลดะ้วฝยู งคผว้ึงานม้สอุ ยขจะชอบ

วันต่ อมาฝู งผ้ึงน้อยก็ แยกยา้ ยออกไปหาอาหารกันตามปกติ

พอถึงเวลาจกงึ ลหับยิเบขกา้ รลังอ้ กง็ มส่ ผอี ง้ึงทนา้องยไอกยลู่หข้นึนึ่งมตาัดวู ไว่ดาม้ยันิ นคเสอื ี ยองะดไรนตรีมาไกล

ฝู งผ้ึงนพ้ออยมกา็ รถีบึงมก็ ไาเดข้ราู้ ้วม่าาเดป็ู วน่าพใควรกมมาดเทล่นีอ่ ดอกนมตารเี ลท่นั้งดๆนทตีต่ ระีเวฉันลใิ มกฉลลจ้ อะตงกกันดิ นแลว้

หลายวันแตล่ อะมนาํ้ าฝหู งวผา้นึงนเพ้อยอ่ื แจะลเะกม็ บดกกัก็ ไตดุ น้เปใ็ นกเลพๆ้ อจ่ื ะนเกขันา้ ฤช่ วดูยหกนันาหวาของกิ น

ทั นอใาดหานรั้ นขพองวพกมวดกเกร็ ไาดน้พะู ดพขว้ึนกมผา้ึวง่นา้อ“ยอมีกไารม่ ว่กมวี่ งันาพนเวลก่นเดรานจตะรเลีข่นองดพนวตกรเีฉรลาอดง้วกยานระเก”็ บ

เพรานี่ จ้อะงชขวอนงพเรวาก
ไปน่ ะ

อย่าลมื มาวานเล่น
ดนตนระีขผอ้ ึงงนพ้ อวยกเรา

พอคถวึงางมานสุ วขัแนลเละ่นทั้ดงสนอตงรฝีพู งวกก็ มผา้ึเงปน็ น้อเยพแอ่ื ลนะมทดีด่ กีต็ ่เอลก่นันดแนลตะรกีกันันแอลยะ่างมี
ช่ วยเหลอื ซึ่วกันและกันตลอดมา

สาวเต่ างอย
รอคอยอ้าย

ไม่ว่าจะทํ าอะไรพวกผ้ึงน้อยและพวกมดก็ ทํ าอะไรด้วยกันเสมอ

และฝู งผ้ึงน้อยและฝู งมดจงึ อยู่ด้วยกันอย่างมคี วามสุ ข
แม่กระต่ ายเล่านิ ทานจบและให้ขอ้ คิดให้กับลู กกระต่ ายว่า

มนิกนีทับํ้ าาใเนรจเานรตไอ่ืะ้อมลงง่วูนกช่่า้ีแวคถมยน้า่เจเนหะรั้ นลสาอมืเอตคนีน็ ํม้นาใใใอนจจน่ืเตหรอ่ รออ่ื ยอืงใ่าคคไงมวรเต่าเค็ตมมน็ สมในจาใั้มนนจัชคกะ่ ็วจคจ๊ ยะะแี มลเนีะรํ้กาากใา็จร