นิทานอีสปภาษาจีน-ไทย

นทิ านอสี ปภาษาจีน-ไทย

乌龟与兔

乌龟与兔为他们俩谁跑得快而争论不休。于是，他们定好了
比赛的时间和地点。比赛一开始，兔觉得自己是天生的飞毛腿，跑
得快，对比赛掉以轻心，躺在路旁睡着了。乌龟深知自己走得慢，
毫不气馁，不停地朝前奔跑。结果，乌龟超过了睡熟了的兔子，夺
得了胜利的奖品。
这故事说明，奋发图强的弱者也能战胜骄傲自满的强者。

กระต่ายกบั เตา่

เตา่ และกระต่ายถกเถยี งกันว่าใครจะวง่ิ ได้เร็วกวา่ กัน ดังนัน้ ทัง้ สองจงึ ตกลงสถานที่
และเวลา เมื่อเร่มิ การแขง่ ขนั กระตา่ ยคิดวา่ ตัวเองนน้ั ว่งิ ไดเ้ ร็วอยูแ่ ลว้ ระหวา่ งทางจงึ ได้งีบหลบั
ส่วนเต่าน้นั รูต้ ัวเองดีวา่ วิง่ ได้ช้า จงึ วิง่ ไม่หยุด ผลสดุ ทา้ ยเตา่ กว็ ่งิ เขา้ เสน้ ชยั และชนะกระตา่ ย
นทิ านเรื่องนสี้ อนใหร้ วู้ า่ : ผทู้ ี่ออ่ นแอกวา่ เมอ่ื มคี วามมุง่ มน่ั กส็ ามารถชนะผู้ทีแ่ ขง็ แกรง่ ได้

老狮子与狐狸

有一头年老的狮子，已不能凭借力量去抢夺食物
了，心想只能用智取的办法才能获得更多的食物。于是，
他钻进一个山洞里，躺在地上假装生病，等其他小动物
走过来窥探，就把他们抓住吃了。这样，不少的动物都
被狮子吃掉了。狐狸识破了狮子的诡计，远远地站在洞
外，问狮子身体现在如何。狮子回答说：“很不好。”
反问狐狸为什么不进洞里来。狐狸说道：“如果我没发
现只有进去的脚印，没有一个出来的脚印，我也许会进
洞去。”

这故事说明，聪明的人常常能审时度势，根据迹象预见

到危险，避免不幸。

สงิ โตแก่กับสนุ ัขจ้งิ จอก

มสี ิงโตแกต่ วั หน่ึง ไมค่ ่อยมีแรงพอทจ่ี ะหาอาหารแล้ว จึงคิดอุบาย
เพอื่ ทจ่ี ะหาอาหารได้เยอะขึน้ ดงั น้ัน มนั จงึ เข้าไปในถ้าแห่งหนง่ึ ล้มตัวนอนทา้
เหมอื นว่าก้าลงั ป่วย รอสัตว์ตา่ งๆผา่ นมาเขา้ มาในถ้า มนั ก็จะจับสัตว์เหล่านนั้ กิน
มีสัตวไ์ มน่ อ้ ยท่ีโดนสงิ โตกนิ สุนัขจ้งิ จอกรู้ทนั อุบายของสงิ โต สุนัขจ้ิงจอกอยู่นอก
ถ้าถามสขุ ภาพของสงิ โตวา่ เปน็ ยงั ไงบ้างแลว้ สงิ โตตอบว่า ยังไม่ดีเลย สงิ โตถาม
กลับวา่ ท้าไมเจา้ ไมเ่ ขา้ มาในถ้า สุนัขจ้งิ จอกพดู ว่า ถ้าข้าไม่เห็นวา่ มเี พียงแต่
รอยเท้าที่เขา้ ไป ไมม่ รี อยเทา้ ทอี่ อกมา ข้าคงเข้าไปในถา้ แล้ว
นิทานเร่อื งนีส้ อนใหร้ ู้วา่ : คนฉลาดมกั จะรู้สถานการณ์ และสามารถหลกี เล่ยี ง

อนั ตรายได้

乌鸦喝水

乌鸦口渴得要命，飞到一只大水罐旁，水罐里没有很多水，
它想尽了办法，仍喝不到。于是，它就使出全身力气去推，想把罐
推倒，倒出水来，而大水罐却推也推不动。这时，乌鸦想起了它曾
经使用的办法，用口叼着石子投到水罐里，随着石子的增多，罐里
的水也就逐渐地升高了。最后，乌鸦高兴地喝到了水，解了口渴。

这故事说明，智慧往往胜过力气

กากับเหยอื กน้า

มีอีกาตวั หนง่ึ กระหายน้าอย่างมาก บนิ มาเจอเหยอื กน้าใบหนงึ่ ในเหยือกมนี ้าไม่มาก มัน
จึงคดิ หาวธิ ี แตก่ ็ยงั ดม่ื ไมไ่ ด้ ดังนนั้ มนั จงึ ใชแ้ รงทั้งหมดผลกั เพ่ือใหเ้ หยือกน้าลม้ ให้น้าไหลออกมา
แต่กระนั้นเหยือกน้าก็ไม่ขยับเลย ขณะเดียวกัน กาก็คดิ หาวธิ ไี ดแ้ ลว้ ใชป้ ากคาบก้อนหนิ ใส่ลงไปใน
เหยือกน้า ก้อนหนิ ก็เพิม่ ขึ้นเพิม่ ข้นึ น้าในเหยอื กน้ากเ็ ริ่มสงู ข้นึ สดุ ท้ายกาก็ไดด้ ื่มนา้ สมใจดับ
กระหายน้า

นิทานเรื่องน้ีสอนใหร้ ู้ว่า: ใชป้ ัญญาดกี ว่าใชแ้ รง

จบแล้วจา้ 谢谢