เรื่องประทับใจที่อยากเล่า

คำนำ

คนเราน้ันนับต้ังแตเ่ กิดมามีชีวิตจนเติบโตล้วนมีเร่ืองราวต่างๆเกดิ ข้นึ ทั้งท่ีเป็นความ
ทรงจาดๆี และความทรงจาทเ่ี ลวร้าย..นับว่าเป็นบทเรยี นของการเติบโตในแตล่ ะช่วงของชวี ติ
ทแ่ี ต่ละคนจะเลอื กเก็บเกยี่ วบนั ทึกเอาไว้ ความทรงจาท่ดี จี ะสร้างความรู้สึกปล้ืมปิตใิ ห้กับเรา
เมอื่ นกึ ถึงเรือ่ งราวเหลา่ น้นั และหลายๆครัง้ ท่เี ราก็อยากเล่าถงึ ความรสู้ ึกดีๆทีป่ ระทบั ใจเพ่ือ
แบ่งปนั ความสุขและส่งผ่านความรสู้ ึกดๆี ไปยงั คนท่ไี ดร้ ับรเู้ รื่องราวและก็มีความหวงั ลึกๆว่า
จะสร้างบทเรยี นท่ีเป็นประโยชนไ์ มม่ ากก็นอ้ ย

สาหรบั เร่ืองเล่าความประทับใจจากการทางานคร้ังน้ี เป็นการรวบรวมความประทบั ใจ
ของครูพี่เลย้ี งจากการทาหนา้ ทใ่ี นการดูแลเด็กเลก็ ในหนว่ ยสาธิตการสร้างเสริมสุขภาพเดก็
เล็ก คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั เชียงใหม่ ในสถานการณแ์ ละมุมมองที่แตกตา่ งกัน
การเลือกวธิ กี ารแกไ้ ขปัญหา อยา่ งสร้างสรรค์ ในกระบวนการเตบิ โต ของคนตวั เล็กๆที่
เรยี กว่าเด็กปฐมวยั ทีเ่ ปน้ การเตรียมความพรอ้ มใหเ้ ดก็ เหล่านี้ เรียนรูท้ จี่ ะก้าวสู่วยั อนุบาล
และวัยตอ่ ๆไปได้อย่างดี เพ่ือไมม่ คี าท่ีวา่ “รอให้..ถึงอนบุ าลก็สายไปเสียแลว้ ”

เรอื่ งเล่าจากประสบการณ์ในการทาหนา้ ทีค่ รูพี่เลี้ยงด้วยความใส่ใจน้ไี ด้สรา้ งความสุขใจ
และปล้ืมปติ ิใหก้ บั ครูพี่เล้ยี ง เม่อื ไดเ้ ห็นผลลพั ธใ์ นการสร้างสรรค์ผลงานของตวั เอง.. ย่ิงไป
กวา่ นั้นคอื การได้เหน็ การเจริญเติบโตของเดก็ เล็กท่ีเราใส่ใจดแู ล ช่วยกันประคบประหงมให้
เด็กๆ เติบโตอย่างมีคุณภาพ กลา้ ท่ีจะก้าวออกไปดว้ ยรอยย้มิ อย่างเตม็ ภาคภูมิ การได้
ถ่ายทอดประสบการณ์ความประทบั ใจออกมาเป็นตัวหนังสือด้วยความตงั้ ใจน้ี จะกลายเป็น
ความทรงจาท่ีเป่ ยี มสุข ทีไ่ ดแ้ บ่งปนั ความรู้สึกดีๆ หวงั เป็นอย่างยงิ่ ว่าท่านผู้อ่านจะได้เกบ็ เกย่ี ว
ความสุข จากเรือ่ งเล่าความประทับใจท่ีเกิดขึ้นจากการทางานของครพู ี่เลี้ยงในหนว่ ยสาธติ
การสรา้ งเสรมิ สุขภาพเด็กเล็กแห่งนี้

สำรบัญ 1
2
1. รอยยิ้มแห่งควำมสุข 3
พิมพ์พร ทรัพยเ์ หม - รศ.ดร.เดชา ทาดี 4
5
2. รกั แรกพบ
พิมพ์พร ทรัพยเ์ หม - รศ.ดร.เดชา ทาดี 6
7
3. ระเบิดลอยนำ้ 8
เกศรินทร์ แกว้ วงค์ - ผศ.ดร.ขวัญพนมพร ธรรมไทย 9
11
4. เมอื่ เจ้ำตัวนอ้ ยเร่มิ ฝกึ พูด 13
นางอนุรกั ษ์ นามวงษ์ - ผศ.ดร.เนตรทอง นามพรม 14
16
5. พลังแป้งโดว์ 17
เสาวณีย์ ชาตริ ักษา -ผศ.ดร.ณฏั ฐณิชา ศรบี ุณยวัฒน
และอาจารย์สุวมิ ล ดรณุ รัศมี 18
20
6. เลิกขวดนมกนั นะ 21
ยุพิน ตามลู - ผศ.ดร.นพมาศ ศรเี พชรวรรณดี

7. นมแม่สูตรพิเศษ
ศรีเพ็ญ สิงห์แกว้ - รศ.ดร.พัชรี วรกจิ พูนผล

8. หอ้ งเรยี นอนั แสนเยน็ ฉำ่
นงลักษณ์ เวชการ - อาจารย์ศิรินทพิ ย์ ภวู ยานนท์

9. กลยทุ ธ์แก้ปัญหำ 3 ต.เพื่อให้เดก็ เตบิ โต
วาสนา อ่าแกว้ -ผศ.ดร.ขวัญพนมพร ธรรมไทย

10. นิทำนกับกำรเปลย่ี นแปลงและกำรพัฒนำ EF ในเดก็ เลก็
ธนั วารัตน์ – ผศ.ดร.ขวัญพนมพร ธรรมไทย

11. ขำแขยง่ ในเด็ก ..แกไ้ ดด้ ้วยกำรนวด
จติ ราภรณ์ ใจปวน - รศ.ดร.เดชา ทาดี

12. ถงึ หนจู ะช้ำแตค่ รูก็รักสุดหัวใจ
สมจติ เกียรตวิ ัฒนเจริญ - รศ.ดร.พัชรี วรกจิ พูนผล

13. ฝึกระเบียบแบบรว่ มดว้ ยช่วยกันชม
ยพุ ิน ตามลู – ผศ.ดร.นพมาศ ศรเี พชรวรรณดี

14. ควำมมหัศจรรยข์ องเด็ก
เยยี่ มลักษณ์ เชอ้ื ชมู -ผศ.ดร.ณฏั ฐณิชา ศรบี ณุ ยวัฒน
และอาจารยส์ ุวมิ ล ดรุณรัศมี

15. ควำมปลอดภยั ในสนำมเลน่
สายทอง บุญเรอื ง – รศ.ดร.จุฑามาศ โชตบิ าง

16. ปลอดภยั มรี ะเบยี บวินยั หยบิ ใช้ง่ำย
สังวาล บุญมา – รศ.ดร.จฑุ ามาศ โชตบิ าง

17. สีธงบอกฝนุ่ ..คณุ ภำพอำกำศของเรำในวนั นี้
จนั ทรฉ์ าย ธงงาม - ผศ.ดร.เนตรทอง นามพรม

1

รอยยิ้มแหง่ ความสุข

พิมพ์พร ทรัพยเ์ หม - รศ.ดร.เดชา ทาดี

กำรรอคอยรอยยิ้มหลงั กำรปรบั ตวั ของสิ่งมีชีวติ ตวั น้อยๆ ทเี่ รยี กวำ่ ทำรก หรอื เด็กเล็กนนั้ เป็นกำรรอคอยที่
ค้มุ ค่ำเสมอ ตอ้ งใชค้ วำมร้คู วำมสำมำรถ และตอ้ งออกแรงลงมือทำบำงอย่ำง...ทต่ี อ้ งใช้ระยะเวลำ...แต่สุดท้ำย
รอยย้ิมแห่งควำมสุขจะฉำยชดั ในใบหนำ้ เลก็ ๆ ของเด็กน้อยเหล่ำนนั้ ....เป็นรอยยม้ิ แห่งควำมสุข

กำรเป็นครูพี่เลย้ี ง ณ หน่วยสำธติ กำรสรำ้ งเสริมสุขภำพเดก็ เล็ก คณะพยำบำลศำสตร์
มหำวทิ ยำลัยเชียงใหม่ หลำยครงั้ ทไ่ี ด้มโี อกำสดูแลเดก็ เล็กๆคนใหม่ ทีเ่ ข้ำมำให้เรำดแู ลในหนว่ ยสำธติ ฯ หำกเป็น
เดก็ เลก็ วยั แบเบำะ อำยุ 3 เดอื น กำรปรับตัวอำจจะยังไมย่ ำกนัก เนอื่ งจำกยังไมม่ ีพฤติกรรมตอ่ ตำ้ นมำกมำย...แต่
ในเดก็ ชว่ งวัย 1-2 ขวบทโ่ี ตข้ึนมำหนอ่ ย อยใู่ นวัยท่รี ับรู้ถงึ กำรพรำกจำกอกพ่อแมผ่ ูป้ กครองท่คี ุน้ เคย....มำสู่อ้อม
กอดและกำรเลยี้ งดขู องผู้ดแู ลคนใหม่ ซึ่งเปน็ คนแปลกหน้ำไม่คนุ้ เคย...กม็ ักจะเกิดพฤตกิ รรมต่อตำ้ น เช่น รอ้ งไห้
ไม่ยอมกนิ ไมย่ อมนอน สำรพัดพฤติกรรม ทแี่ สดงออกถึงควำมไม่ไว้วำงใจ และควำมกังวลท่ีไม่ไดอ้ ยู่กบั พ่อแม่คน
ดูแลทค่ี นุ้ เคย และรู้สึกปลอดภยั อนุ่ ใจ...กำรชว่ ยเดก็ ในกำรปรับตัวในเรอื่ งนี้ จะลดปญั หำควำมวติ กกงั วลจำกกำร
พรำกจำก (separate anxiety) ได้

ดังนนั้ จงึ เป็นหนำ้ ท่ขี องเรำ ครพู ่ีเลีย้ งเดก็ เลก็ แกว้ ตำดวงใจของพ่อแม่ ทจ่ี ะตอ้ งสรำ้ งควำมเชื่อมนั่
ไว้วำงใจ ทำให้เดก็ รู้สึกอ่นุ ใจเมอ่ื อยู่กบั เรำ โดยที่เรำตอ้ งใชว้ ธิ สี ำรพัด ไม่วำ่ จะเปน็ กำรให้ควำมรัก ควำมใส่ใจ ดว้ ย
สัมผัสทอี่ บอนุ่ จำกกำรกอดอย่ำงจริงใจ ซึง่ จะทำใหเ้ ดก็ คลำยควำมกังวล เมื่ออยูก่ บั เรำ เด็กบำงคนใช้เวลำเปน็
อำทติ ย์ บำงคนเปน็ เดอื น กวำ่ จะปรับตวั และมพี ฤตกิ รรมท่ีไว้วำงใจครพู ่ีเล้ยี ง.... และกำรรอคอยของเรำจะส้ินสดุ
ลง เม่ือเรำไดล้ งมอื ทำ และได้เหน็ ผลในสิ่งที่ชว่ ยใหเ้ ดก็ ปรบั ตัวได้ รสู้ ึกค้นุ เคยและไว้วำงใจ เรำก็จะเหน็ .... ใบหนำ้
เป้ ือนยม้ิ ที่ยิ้มทัง้ มุมมปำก และดวงตำ พรอ้ มก้ำวขำและกำงแขน โผเขำ้ มำหำเรำ พรอ้ มทีจ่ ะให้เรำได้ดแู ล เป็น
รอยย้มิ ทม่ี คี วำมสุข ในเวลำทพี่ ่อแม่มำส่ง และเรำก็ไดเ้ ห็นรอยยม้ิ ของพ่อแมเ่ ด็ก ทม่ี คี วำมสุขทล่ี ูกอยู่ไดอ้ ยำ่ ง
ควำมสุขด้วยเช่นกนั

รอยย้มิ พิมพ์ใจจำกดวงตำเปน็ ประกำย...นนั่ คือ กำ้ วแรกของกำรปรบั ตวั ของเด็กนอ้ ย
ที่เรำมสี ่วนสำคัญในกำรเป็นผู้สรำ้ งสรรคร์ อยยิ้มสู่โลกกวำ้ งอยำ่ งมัน่ ใจ ของเดก็ ๆ เหลำ่ นี้...

เพรำะวำ่ พวกเรำคอื ครพู ่ีเล้ียง หนว่ ยสำธิตกำรสรำ้ งเสริมสุขภำพเด็กเล็ก.....

2

รักแรกพบ...ของครพู ิมพร

พิมพ์พร ทรพั ย์เหม - รศ.ดร.เดชา ทาดี

กำรได้ทำงำนที่รักและรกั ในงำนท่ที ำ คงเป็นควำมปรำรถนำสูงสุดของมนษุ ย์วยั ทำงำน ส่วนตัวแล้วรูส้ ึกเช่นนนั้ จริงๆ จำกกำรท่ี
ได้ทำงำนในหนำ้ ท่คี รูพี่เลี้ยงเด็กเลก็ ณ ศูนยพ์ ัฒนำเด็กเลก็ (ชื่อเดิม) จนเปลี่ยนชื่อใหมเ่ ป็น “หนว่ ยสำธิตกำรสรำ้ งเสริมสุขภำพ
เด็กเล็ก” คณะพยำบำลศำสตร์ มหำวทิ ยำลยั เชยี งใหม่ มำเน่นิ นำน ทำให้เกดิ ควำมรัก ควำมผกู พันในองค์กรแหง่ น้ี ทีส่ ำคัญทสี่ ุดคือ
ควำมร้สู กึ มีคณุ ค่ำในงำนทที่ ำ เพรำะกำรทำหน้ำท่ดี แู ลเดก็ เล็กนนั้ ทำให้ได้เห็นพัฒนำของเดก็ ตงั้ แต่พ่อแมน่ ำมำใหพ้ วกเรำดูแล ได้
เห็นควำมเจรญิ ก้ำวหนำ้ อยำ่ งต่อเน่ือง แตด่ ้วยสถำนกำรณบ์ ำงอย่ำง ทำให้ต้องออกไปช่วยงำนในหน่วยงำนอื่นของคณะฯ เปน็
ระยะเวลำกว่ำ 5 ปี เป็นกำรปรับตวั ครงั้ ใหญ่ แต่ก็มคี วำมสุขกบั งำนแห่งใหม่ และกไ็ ม่คิดว่ำจะมโี อกำสกลบั มำปฏบิ ตั ิงำนทห่ี นว่ ยสำธิต
ฯอกี แลว้ จ่ๆู ก็มีคำสงั่ เหมอื นสำยฟำ้ ฟำดให้ต้องกลบั มำอีกครงั้ ตอนแรกเหมือนยังทำใจไมไ่ ด้ แมเ้ ป็นงำนทีค่ นุ้ เคย และรสู้ ึกดกี บั
กำรดแู ลเด็กเล็กมำโดยตลอด แตก่ ็รู้สกึ ว่ำเรำตอ้ งปรบั ตวั อกี แล้วหรอื กำลังจะเขำ้ ที่กต็ ้องปรบั ตวั ใหมอ่ ีกแล้ว แต่กค็ ดิ ว่ำกลบั มำทำ
หนำ้ ทไ่ี ปวนั ๆ กพ็ อ อยำ่ งน้อยเรำก็ยงั มีงำนทำ

เม่ือเริม่ ดแู ลเด็กเล็กอีกครัง้ ...ควำมร้สู ึกดีๆที่เคยมีอยกู่ ็กลับมำ...ตอนนนั้ ได้ดแู ลเด็กอำยุประมำณ 3 เดอื น เป็นเด็กผู้ชำยตัว
เลก็ ๆ ขำวๆ หนำ้ ตำนำ่ รักๆ ... เพียงแค่ไดส้ บตำเดก็ คนน้ี กร็ ู้สึกถกู ชะตำ และรู้สึกรกั เด็กคนนี้ข้ึนมำอยำ่ งบอกไมถ่ ูก...มันคือ “รักแรก
พบ” ที่เจอื ไปดว้ ยควำมร้สู ึกเอน็ ดู อยำกปกปอ้ งดแู ลอย่ำงทนถุ นอม...และยง่ิ ไดด้ ูแลเด็กเลก็ ๆในควำมรบั ผิดชอบเพิ่มอีกหลำยคน
ควำมรู้สึกดใี นกำรดูแลเด็กเลก็ ก็เข้ำเกำะกมุ หัวใจ ทีเ่ คยคิดเพียงวำ่ จะกลบั มำทำงำนไปวันๆ....แตเ่ ดก็ น้อยคนนกี้ ระตุกต่อมควำมรัก
เอน็ ดู ทำให้ภำพควำมทรงจำกำรดแู ลเดก็ ๆด้วยควำมรกั ควำมใส่ใจกลับคืนมำอีกครงั้ ....ยิ่งพ่อแมเ่ ขำไวว้ ำงใจใหเ้ รำดูแลปกป้องลูก
ซึง่ เป็นส่ิงที่มีคำ่ ที่สุดของเขำ เรำก็ตอ้ งดูแลดว้ ยหัวใจเชน่ เดียวกนั ....

ยง่ิ มำทรำบภำยหลงั วำ่ พ่อแม่ของเด็กคนน้ี ได้ใช้ควำมพยำยำมอยำ่ งมำกกว่ำจะลกู คนน้ี....ย่งิ ตอกย้ำควำมร้สู กึ วำ่ จะต้องให้
กำรดูแลใหด้ ีขึ้นไปอีก..ย่งิ ไปกว่ำนนั้ สง่ิ ท่ีฝังรำกลึกลงไปในควำมรู้สึกคอื อยำกเห็นเดก็ คนนี้เจริญเติบโต อยำ่ งมคี วำมสขุ ไปพรอ้ มๆ
กบั เด็กคนอน่ื ๆ น่ีคือประกำยรักจำกแววตำไร้เดียงสำของเดก็ นอ้ ย คนแรก ทไี่ ด้สบตำกนั ในเช้ำวนั แรกของกำรกลับมำทำงำนท่ี
หนว่ ยสำธิตฯ ที่ทำให้เกดิ แรงบันดำลใจในตนเองวำ่ เมอ่ื ไดก้ ลบั มำทำหนำ้ ทด่ี ูแลเด็กเล็กอกี ครงั้ ได้มีโอกำสดูแลแกว้ ตำดวงใจของ
พ่อแม่หลำยๆ ครอบครวั ท่ีพ่อแม่เขำไดใ้ หค้ วำมไว้วำงใจเรำในกำรดแู ลแก้วตำดวงใจของเขำแลว้ ....ครูพี่เลยี้ งอยำ่ งเรำจะต้อง
ผลักดันตนเอง ให้มีควำมสำมำรถในกำรทำหนำ้ ท่ีในกำรดแู ลเด็กเลก็ ๆในควำมรบั ผดิ ชอบของเรำอย่ำงดีที่สดุ พรอ้ มท่ีจะพัฒนำ
ตนเองให้มีกระบวนกำรดูแลเดก็ เล็กทุกคนใหเ้ จริญเติบโตอยำ่ งมีคุณภำพ และท่นี ำ่ ภำคภูมิใจคอื เด็กเหล่ำน้เี ม่อื ได้รับกำรดแู ลทด่ี ี
เขำไม่เคยลมื เรำเลย พ่อแมผ่ ปู้ กครองท่สี ่งลูกมำใหเ้ รำดแู ลเขำไม่เคยลืมเรำเลย...แมจ้ ะผำ่ นไปเน่ินนำนเพียงใด บำงคนนำนกว่ำ 10 ปี
เขำก็ยงั พำลกู มำไหว้ มำทักทำย แล้วหนั ไปบอกลกู ๆของเขำว่ำ “จำได้ไหม นี่คอื ครคู นแรกของลกู นะ” ฟงั แล้วรู้สึกภมู ิใจอย่ลู ึกๆในใจ..

ขอบคณุ โอกำสดีๆทท่ี ำใหไ้ ดม้ ีโอกำสกลบั มำทำหน้ำทีค่ รพู ี่เลีย้ งอกี ครงั้ ในหนว่ ยสำธติ ฯ แหง่ นี้....
ขอบใจ “รักแรกพบ...ของครพู ิมพร” เด็กตวั น้อยๆ คนนนั้ ท่ที ำให้เวลำทีก่ ลบั มำยนื จดุ น้ี แล้วเกดิ ควำมมงุ่ มนั่

มีแรงบนั ดำลใจในกำรทำหน้ำทีค่ รูพี่เลย้ี ง ณ หนว่ ยสำธติ กำรสร้ำงเสริมสขุ ภำพเด็กเล็ก คณะพยำบำล
ศำสตร์ มหำวิทยำลยั เชียงใหม่ตอ่ ไป มุ่งที่จะพัฒนำเด็กๆ ประคบประหงมอมุ้ ชู ดแู ลเด็กเล็กๆในมือเรำอยำ่ ง
ดีทสี่ ุด ตงั้ แตอ่ ำยสุ ำมเดือน..จนถงึ วัยอนบุ ำล..ด้วยควำมรกั ควำมเอำใจใส่ ส่งเสรมิ พัฒนำกำร น่คี อื หน้ำท่ี

สำคญั ของ “กำรเตรยี มเดก็ ปฐมวยั ที่มีคุณภำพสสู่ ังคม” อย่ำรอให้ถงึ อนุบำลกส็ ำยไปเสยี แล้ว .....

3

ระเบดิ ลอยน้า

เกศรนิ ทร์ แกว้ วงค์ - ผศ.ดร.ขวัญพนมพร ธรรมไทย

จำกกำรดแู ลเดก็ ในหนว่ ยสำธิตฯ เกือบๆ 30 ปี หนำ้ ที่ทสี่ ำคญั คอื กำรอำบนำ้ ใหเ้ ด็กทำรกอำยแุ รกเกดิ ถึง 1 ปี
อำบทุกวันก่อนผปู้ กครองจะมำรบั กลบั บำ้ น เพ่ือลดจำนวนเช้ือโรคท่ีตัวเด็กและเดก็ ๆ กจ็ ะสะอำดและสบำยตัว
จำกท่อี ำบนำ้ ใหเ้ ด็กมำหลำยรอ้ ยคน คงสำมำรถทำให้เดก็ รสู้ ึกผอ่ นคลำยในกำรอำบนำ้ ไดจ้ ริงๆ จึงได้เกดิ
เหตกุ ำรณท์ ี่จะอยู่ในควำมทรงจำไมล่ ืมเลย เมอ่ื เดก็ ชำยวัย 4 เดอื น ผิวขำว นำ่ รัก สร้ำงวีรกรรมขณะอำบน้ำ น้อง
คงสบำยตวั และมคี วำมสุข ยิม้ หวำนให้ แต่พอนำตัวเดก็ น้อยลงไปในอำ่ งเพ่ือลำ้ งฟองสบู่ สิ่งทไ่ี มค่ ำดคดิ ก็
เกิดข้ึน เจำ้ ตัวเล็กปล่อยระเบดิ ดงึ มือออกแทบไมท่ นั ครพู ่ีเลยี้ งคนอื่นๆ ก็ตกใจ และก็หัวเรำะกนั อยำ่ งคร้นื เครง
ชำ่ งปล่อยมำได้ แลว้ ยังมำทำตำแป๋วๆ มองป้ำๆ นำ่ รกั นำ่ เอน็ ดู ไม่รู้ว่ำตนเองทำอะไรลงไป ต้องบกิ๊ คลนี อำ่ ง
อำบน้ำกันเลย 30 ปที ี่ทำงำนมำมลี ูกนี่แหละทำแบบน้ีคนเดยี ว ชือ่ น้ีฉันจะจำไว้ ตลอดกำล

การอาบน้าทารกตัวเล็กๆนน้ั นอกจากตอ้ งมีวิธีการและเทคนคิ ทเี่ หมาะสมแล้ว
จะต้องเตรียมทัง้ สถานท่ี และอปุ กรณ์ให้พรอ้ ม

การเตรียมสถานที่ การเตรียมอปุ กรณ์
1. ก่อนอำบนำ้ ปิดพัดลม หรอื เคร่ืองปรับอำกำศก่อน
2.ปูด้วยผ้ำขนหนูหนำเลก็ น้อยและปทู บั ดว้ ยผำ้ ยำงกันนำ้ หรอื 1.สบู่ หรอื แชมพูสำหรับเดก็ สำลี ผำ้ อ้อม ผ้ำเช็ดตัว ผำ้ ยำง
พำสติกกนั ลนื่ บนเตยี ง หรือพ้ืนข้ำงอ่ำงทจ่ี ะนำเดก็ ไปฟอกตวั 2.เปดิ น้ำอนุ่ ลงในอ่ำง สูงสองหรือสำมนิ้ว อณุ หภูมิของนำ้ อุ่น
3.อำ่ งอำบนำ้ พำสติก หรอื อำ่ งอำบนำ้ หรืออำ่ งล้ำงจำน อ่ำง พอดรี ะหว่ำง 90-100 องศำฟำเรนไฮต์ ใชม้ ือกวนน้ำไปรอบๆ
ล้ำงหน้ำทกี่ อ๊ กหมุนไปทำงอื่นได้ แล้วรองก้นอำ่ งดว้ ยผำ้ ขนหนู ให้อนุ่ สมำ่ เสมอก่อนแชต่ ัวทำรกต้องทดสอบอุณหภมู ขิ องนำ้
หรอื ฟองนำ้ กับข้อมอื ดำ้ นในของคุณกอ่ น เพ่ือมนั่ ใจว่ำน้ำไมร่ ้อนเกินไป

วิธีอาบนา้ ให้เดก็ ทารก

1. ถอดเสื้อผ้ำเดก็ ออก แลว้ หอ่ ตัวด้วยผ้ำเชด็ ตวั อุม้ เด็กไปท่บี ริเวณท่จี ะอำบน้ำ

2. ทำควำมสะอำดรอบดวงตำของเด็กอย่ำงเบำมือดว้ ยสำลชี บุ นำ้ อ่นุ สะอำดหมำดๆ ใช้สำลีใหม่สำหรบั ตำแต่
ละขำ้ ง และเชด็ จำกหวั ตำออกไปทำงหำงตำเสมอ จำกนนั้ ใช้ผ้ำขนหนนู ุม่ ๆเชด็ ทวั่ ใบหนำ้ จมกู และรอบปำก
เช็ดจำกตรงกลำงออกไปทำงดำ้ นขำ้ ง เชด็ รอยพับทคี่ อ และหลังหู แตไ่ มส่ อดสิ่งต่ำงๆ เขำ้ ไปลึกในช่องหู
ชอ่ งจมกู ของเด็ก

3. ทำควำมสะอำดบริเวณกระหมอ่ ม ศรีษะ และผมด้วยแชมพู สำหรับเดก็ ออ่ น ลำ้ งออกดว้ ยนำ้ อุ่น แลว้ เช็ด
ผมพอแห้ง

4. เปิดผ้ำห่อตัวเดก็ แลว้ ใช้ผ้ำขนหนูชบุ นำ้ อนุ่ เชด็ ทวั่ ตัว และฟอกตวั เด็กด้วยสบสู่ ูตรออ่ นโยนสำหรบั ทำรก
5. ทำควำมสะอำดบรเิ วณใตผ้ ำ้ ออ้ ม บรเิ วณอวยั วะเพศจำกด้ำนหน้ำไปดำ้ นหลังอยำ่ งเบำมือและซบั ใหแ้ ห้ง
ในเด็กชำยหลกี เลี่ยงกำรดงึ รงั้ หนังหมุ้ ปลำย

6. ใชแ้ ขนข้ำงหนงึ่ รองหลงั ศีรษะ และคอของเดก็ อกี มือจบั บรเิ วณขอ้ เทำ้ ทงั้ สองข้ำง แลว้ ค่อยๆวำงเดก็
ลงในอำ่ งอำบน้ำ ใช้แขนข้ำงหน่ึงประคองตัวเดก็ ไว้ตลอดเวลำ มืออีกข้ำงวักน้ำอุ่นล้ำงทงั้ ดำ้ นหนำ้ ด้ำนหลัง
ระมัดระวังไ้ มใ่ หน้ ้ำทไ่ี หลจำกกอ๊ กมำทตี่ วั เด็กโดยตรง เพรำะบำงครัง้ อณุ หภูมิของนำ้ อำจเปล่ยี นแบบ
ฉับพลนั และห้ำมทิง้ เดก็ ไวต้ ำมลำพังเดด็ ขำ

7. ใชม้ ือทงั้ สองข้ำงโอบใตร้ กั แร้รอบหนำ้ อก และประคองศีรษะ แล้วยกตัวขนึ้ หอ่ ตัวเด็กดว้ ยผำ้ ขนหนู ซับ
บริเวณข้อพับตำ่ งๆ ให้แหง้ สนทิ เพรำะควำมช้ืนอำจทำใหผ้ วิ ระคำยเคอื งได้

4

เมอ่ื เจ้าตัวนอ้ ยเร่ิมฝกึ พูด

นางอนรุ กั ษ์ นามวงษ์ - ผศ.ดร.เนตรทอง นามพรม

กำรส่ือสำรเร่มิ ตัง้ แตแ่ รกเกิด ตงั้ แตร่ ้องไห้ ส่งเสียงออ้ แอใ้ นลำคอ จนเปน็ คำพู ด เปน็ คำทม่ี คี วำมหมำย

ในช่วง 1 ขวบ และรจู้ ักคำศพั ท์ จำกพ่อแม่ หรือผูด้ ูแลใกล้ชิดเพ่ิมมำกขน้ึ เรอ่ื ย ๆ ตลอดระยะเวลำ 1 ปี ท่ปี ้ำรักษ์

ดแู ลเด็กในหอ้ งกระต่ำย จะมบี ้ำงทต่ี ้องดแู ลเด็กทไี่ มค่ อ่ ยพู ด หรอื พู ดชำ้ กว่ำเพื่อนในหอ้ งเดยี วกัน วนั หน่ึงปำ้ รักษ์

ไดร้ บั หน้ำทด่ี แู ลเดก็ ชำยตัวนอ้ ยท่ีย้ำยจำกห้องหนอนแก้วมำทีห่ ้องกระต่ำย เปน็ เด็กชำยตัวน้อยที่เร่มิ เดนิ ได้

คลอ่ งในวัยหน่งึ ขวบ แต่ยังพู ดเป็นคำไดไ้ ม่ชดั เริ่มออกเสียงพู ดไดบ้ ำ้ ง เลยต้องมำฝึกฝนกันหนอ่ ย..

วนั แรกท่ีมำถงึ เจ้ำตวั น้อยรอ้ งไห้ จะไมย่ อมเข้ำหอ้ งทำ่ เดยี ว ป้ำรักษก์ ็เลยไปช้อนตวั เอำซะเลย อุ้มพำไปดนู นั่
ดูนี่ เจำ้ หนกู ร็ ้องไห้ไป ดูไปด้อยำกร้องก็อยำกรอ้ ง อยำกดกู อ็ ยำกดุ พอพำเข้ำหอ้ งไดป้ ้ำรกั ษ์กใ็ หน้ งั่ ตักเลน่ ของ
เล่น หยดุ ร้อง อำรมณด์ ขี น้ึ เลย แตพ่ อถงึ เวลำท่ปี ้ำรักษต์ ้องออกจำกหอ้ งไปทำธรุ ะ เจ้ำตัวนอ้ ยกร็ ้องไห้ตำม แถม
เอย่ คำที่สะดุดหปู ้ำวำ่ “อาม่า” แบบชดั มำก ปำ้ รักษก์ เ็ ลยสวมรอยเป็นอำม่ำ บอกเด็กนอ้ ยว่ำ “อาม่า จะไปกนิ ข้าว
กอ่ นนะ นะ ไมต่ ้องรอ้ ง เดยี๋ วกลับมา”

วนั ตอ่ มำ เดก็ น้อยก็ยงั กร็ อ้ งไห้เหมอื นเดมิ คงอยใู่ นช่วงปรบั ตัวกบั พ่ีเล้ียงใหม่ หอ้ งใหม่ กจิ กรรมใหม่ๆ เขำ
กจ็ ะหันมำดหู น้ำปำ้ รกั ษ์ และเรยี กวำ่ “อาม่า” แลว้ กย็ น่ื มอื มำใหเ้ รำอมุ้ ป้ำรกั ษก์ เ็ ลยต้องสวมรอยเป็น “อำม่ำ”
ต่อไปอีก ในใจแคค่ ดิ วำ่ ทำอย่ำงไงกไ็ ดใ้ หเ้ ขำไม่รอ้ งไหต้ อนผูป้ กครองมำส่ง และอยู่กบั เรำแบบมคี วำมสุข

หลงั จำกนนั้ กอ็ อกไปรับเขำทกุ วนั พอทำทำ่ เหมือนจะร้องไห้ ก็บอกไปว่ำ อยกู่ บั “อาม่า” ในห้องไม่ตอ้ งร้อง
ไปเลน่ ของเลน่ ด้วยกนั เขำกฟ็ งั รู้เรือ่ ง ปรับตวั ไดด้ ขี ้นึ ทกุ วนั ในท่ีสุดเด็กชำยตวั นอ้ ยของปำ้ รกั ษก์ เ็ ริ่มพู ดไดม้ ำก
ขน้ึ ปำ้ รักษ์ก็เร่มิ สอนให้เรียก “ปำ้ ” เขำก็เรม่ิ จำได้ และพู ดคำว่ำ “ปา้ ” แทน “อาม่า” หลงั จำกนนั้ คำวำ่ “อำม่ำ”
จนถึงเวลำที่ยำ้ ยไปอย่อู กี หอ้ งหนง่ึ

ส่ิงทป่ี ้ำรักษ์ได้เรียนรจู้ ำกกำรดูแลเดก็ ๆท่ีหน่วยฯ คือ
“ความร่วมมือกนั ระหวา่ งผู้ปกครอง และครูพ่ีเลย้ี ง เป็นหวั ใจสาคญั

ในการส่งเสริมพัฒนาการดา้ นภาษา
ของเด็กวัยกาลังหัดพูด ทจี่ ะชว่ ยใหเ้ ดก็ เข้าใจภาษา”

ซึ่งเดก็ วยั ขวบครง่ึ ถึงสองขวบจะเริ่มพูดจำกพยำงค์เดยี ว แลว้ ค่อย
ผสมคำเปน็ 2 พยำงค์ ทมี่ คี วำมหมำยมำกขน้ึ เรียนรูก้ ำรทำตำมคำสงั่
และบอกควำมต้องกำรงำ่ ยๆได้ เชน่ กนิ ไม่กิน เอำ ไมเ่ อำ ไป ไมไ่ ป
ตวั อย่ำงเชน่ เทป่ี ำ้ รกั ษด์ ูแล เปน็ เดก็ ที่พูดไดเ้ องนอ้ ยมำก ส่อื สำรด้วยกำร
ช้มี อื พยักหนำ้ เมื่อหัวหน้ำหนว่ ยฯได้ประเมินพัฒนำกำร พบว่ำเดก็ มี
พัฒนำกำรล่ำช้ำดำ้ นกำรใชภ้ ำษำ จึงให้คำแนะนำผปู้ กครองใหก้ ระต้นุ ด้วย
กำรพูดคุยกบั ลูกให้มำกขนึ้ แทนกำรดูทีวี ผู้ปกครองนำไปปรับกำรดแู ล
ลกู และตลอดเวลำท่ีอยู่ทหี่ น่วยสำธิตฯ คณุ ครพู ี่เลี้ยงจะชว่ ยกนั กระต้นุ ให้
ส่ือสำรด้วยกำรพูด และฝึกใหอ้ อกเสียงคำใหม่ ๆ ตอนน้ี เจำ้ ตวั น้อยอำยุ
2 ปี 6 เดือน พูดได้เป็นตอ่ ยหอยเลย คณุ แม่ และครอบครัวมีควำมสุขมำก
ไลน์มำบอกให้ป้ำรักษ์ชุมช่ืนหัวใจ และภมู ใิ จทีเ่ ห็นเด็กๆพัฒนำกำรไปได้
ด้วยดี

5

พลังแป้งโดว์

เสาวณยี ์ ชาติรักษา
ผศ.ดร.ณฏั ฐณชิ า ศรบี ณุ ยวัฒน

อาจารย์สุวมิ ล ดรณุ รัศมี

เดก็ อำยุ 2-3 ปี เปน็ วยั แหง่ กำรเรียนรู้ กำรเจริญเติบโต และพัฒนำกำรในดำ้ นตำ่ งๆอย่ำงต่อเนอ่ื ง ทงั้ ดำ้ นรำ่ งกำย อำรมณ์
สงั คม ภำษำและสติปัญญำ พัฒนำกำรด้ำนรำ่ งกำยทงั้ กำรเดิน กำรวง่ิ กำรหยบิ จบั สิง่ ของต่ำงๆ จำกช้นิ ใหญๆ่ มำเป็นชน้ิ เลก็ ๆ ซง่ึ
ต้องอำศัยกำรพัฒนำกล้ำมเนื้อมัดใหญ่และกล้ำมเนื้อมดั เลก็ ทีแ่ ขง็ แรง กำรดูแลเด็กวัยนจี้ ึงต้องมีกจิ กรรมกำรเรียนรู้ทห่ี ลำกหลำย
เพ่ือให้เดก็ เรียนรู้อย่ำงสนุกสนำนและมพี ัฒนำกำรตำมวัยทด่ี ีในทุกๆ ด้ำน

กำรป้ นั แป้งโดว์ เป็นกิจกรรมหนึ่งที่สนุก และชว่ ยเสรมิ สร้ำงพัฒนำกำรในเดก็ วยั 2-3 ปี กำรทำกง็ ่ำย เรม่ิ จำกกำรเทแปง้ สำลที ่ี
สะอำดปลอดภัยไร้สง่ิ แปลกปลอม จำกนนั้ ใสน่ ้ำมนั พืชเล็กน้อย เพื่อใหแ้ ปง้ โดวน์ ิ่ม ล่ืนมือ ป้ นั ไดง้ ่ำย แลว้ ผสมสที ่ถี กู ใจเดก็ ๆ ซ่ึงควร
ใช้สีทำขนม หรอื สที ่มี ีจำกธรรมชำติ เชน่ สเี ขียวจำกใบเตย สีฟำ้ จำกดอกอัญชัน เดก็ จะสนุกในกำรเรียนรเู้ ก่ียวกับสไี ปพรอ้ มๆกบั
กำรฝึกใช้ประสำทสัมผัสทำงำนประสำนกันระหว่ำงตำและมอื ได้ออกแรงกลำ้ มเน้ือแขนและมือในกำรนวดและป้ นั เปน็ กำรสง่ เสริม
พัฒนำกำรทงั้ กล้ำมเนอ้ื มดั ใหญแ่ ละมัดเล็ก และยงั เสริมสร้ำงจติ นำกำร ซ่งึ ช่วยพัฒนำด้ำนอำรมณ์ และสังคม กำรใช้ภำษำ และ
เพ่ิมสมำธิ และสตปิ ัญญำอกี ด้วย

เชำ้ วนั จนั ทร์วนั เรมิ่ ต้นทำงำนวนั แรกของสัปดำห์ เรำจะมำทำงำนแตเ่ ชำ้ และเตรยี มกจิ กรรม “ป้ นั แปง้ โดว์” กนั ขณะทพ่ี ่อแม่
ผู้ปกครองมำส่งเดก็ ๆที่หน่วยสำธิตฯ พอเร่มิ เทแปง้ ลงในกะละมังเทำ่ นัน้ ก็มีเสยี งรอดเข้ำมำ “มำแลว้ ครบั คุณครู” เสยี งคุณพ่อ
น้องภูเขำเรยี กจำกหน้ำหนว่ ยสำธิตฯ ซึ่งตำมแนวปฏิบัตเิ พ่ือป้องกันกำรแพร่ระบำดของโรคโควิด19 ทำงหนว่ ยสำธติ ฯจะให้
ผู้ปกครองสง่ เดก็ ได้ที่บรเิ วณด้ำนหน้ำ และตรวจคัดกรองสขุ ภำพเด็กก่อนเขำ้ ห้องเรียน เรำจึงวำงมือในกำรเตรียมแป้งโดวล์ งกอ่ น
และรบี ออกมำรับน้องภูเขำ เพรำะเด็กวยั น้ี วนั แรกของสปั ดำหห์ ลงั หยุดเสำรอ์ ำทิตย์มำ จะมงี อแง ไม่ยอมแยกจำกผปู้ กครอง เชำ้ น้ี
ก็เชน่ เคย นอ้ งภูเขำงอแงนิดหนอ่ ย เรำจึงพำน้องภูเขำเขำ้ มำในห้องเรยี น สักพักนอ้ งเนเน่ และนอ้ งภัทร ก็เขำ้ มำนงั่ ใกล้ๆกนั เด็กๆ
ยงั คงงว่ งนอน ไมส่ ดช่ืน คล้ำยกบั เครือ่ งมอเตอรข์ องรำ่ งกำยยังไมพ่ รอ้ มทำงำน รอกำรจดุ สตำร์ท เดก็ ทงั้ สำมนงั่ เฉย และมองเรำ
เตรียมแปง้ โดว์

สีขำวของแป้งมีพลังดึงดดู ควำมสนใจ จนสำมำรถจดุ สตำรท์ มอเตอรร์ ำ่ งกำยของเดก็ ๆทงั้ สำมคนไดแ้ ละในขณะทีเ่ รำกำลงั หนั
ไปหยิบสผี สมอำหำรบนตเู้ พียงครู่เดียว หนั กลบั มำเรำรสู้ กึ ท่งึ ในควำมอยำกรอู้ ยำกเห็นและอยำกสมั ผัสของเด็กๆ มือสองขำ้ งของ
ทุกคนเลอะไปดว้ ยแป้ง แตน่ ้องเนเน่สำวน้อยจอมพลังมแี ปง้ เลอะเตม็ ใบหน้ำ เรำรอ้ งอุทำน อ้ำว! เดก็ ๆทงั้ สำมหนั มำทำงเรำ และน้อง
เนเน่ก็รบี ตอบรับเรำทนั ทวี ำ่ .. “เนเน่ทำแป้งสวยเหมอื นคณุ แม่” เรำกไ็ ดแ้ ตห่ วั เรำะในควำมเปน็ เด็ก แลว้ บอกเดก็ ๆว่ำ “แป้งน้เี ขำใช้
สำหรบั ทำขนม ไม่ใชแ่ ปง้ ทำหน้ำคณุ แม่นะจ๊ะ”

มีควำมสุขอยำ่ งบอกไมถ่ ูกในควำมไร้เดยี งสำของเดก็ ๆ เช้ำวนั นก้ี ็เลยมเี ดก็ ๆเปน็ ผ้ชู ่วยผสมแป้งโดว์สำหรบั ใหเ้ ด็กๆทุกคนได้เลน่ ได้
ฝึกกลำ้ มเนื้อรำ่ งกำย เสรมิ สร้ำงพัฒนำกำร ไว้ในมุมแห่งกำรเรียนรขู้ องหอ้ งเรยี นปฐมวัย ที่มถี ึง 4 มุม เชน่ มุมศิลปะ มุมบ้ำน มมุ
ดนตรี มมุ บลอ็ ก เวลำสำยๆ เดก็ ๆเขำ้ มำในห้องเรียนครบทกุ คน ได้เวลำเปดิ มุมศิลปะ เปน็ มุมป้ นั แป้งโดว์ วนั นม้ี สี ำมสีใหเ้ ลือก สแี ดง
สเี ขยี ว และสเี หลือง เด็กๆจดจ่ออยกู่ บั งำนทีต่ นเองสรำ้ งสรรคต์ ำมจิตนำกำรของตัวเอง สงบ มีสมำธิ และเล่นไดน้ ำน

และวนั นีก้ เ็ ป็นกำรเริม่ ตน้ วนั แรกของสัปดำห์
ทีอ่ บอวลไปดว้ ยควำมสุข สนุกสนำน ตลอดทงั้ วันของเด็กๆและคณุ ครู

6

เลกิ ขวดนมกนั นะ

ยุพิน ตามูล - ผศ.ดร.นพมาศ ศรเี พชรวรรณดี

หอ้ งนกยงู ของหนว่ ยสำธติ กำรสร้ำงเสริมสุขภำพเดก็ เลก็ คณะพยำบำลศำสตร์ มหำวทิ ยำลยั เชยี งใหม่ เปน็
ทีใ่ หบ้ รกิ ำรเลยี้ งดูเด็กในวัย 2 – 3 ปี เหมือนกำรเตรียมควำมพรอ้ มก่อนทีเ่ ดก็ ๆ จะยำ้ ยไปเข้ำโรงเรียนอนุบำล
เรือ่ งของกำรเลกิ ขวดนมก็เป็นส่ิงทเี่ ดก็ ๆ ตอ้ งทำใหไ้ ด้ก่อนทจ่ี ะเข้ำสู่ชนั้ อนบุ ำล เช่นกนั

สำหรับเด็กๆแลว้ กำรเรยี นรเู้ กดิ จำกกำรทำซำ้ ๆ และทำทุกวันจนกลำยเปน็ นิสัย ในกำรฝึกให้
เด็กดื่มนมจำกกล่องแทนกำรดูดจำกขวดนนั้ จึงต้องฝึก และมเี ทคนิคท่ีชว่ ยให้กำรฝกึ งำ่ ยและ
เด็กๆสนุกสนำนไปดว้ ย ขอเรียกเทคนคิ นี้วำ่ “ร่วมดว้ ย ช่วย ชม”

โดยธรรมชำตแิ ล้ว เดก็ ทเ่ี ล็กกว่ำจะเลยี นแบบจำกพ่ีๆที่โตกว่ำ ดังนนั้ พอเด็กๆ ยำ้ ยห้องมำอย่หู ้องนกยงู ใหม่ๆ ก็
จะไดเ้ ห็นพ่ี ๆ เขำดมื่ นมจำกกล่องกนั หมดทกุ คน เดก็ ๆ ท่ีเข้ำมำใหม่ ก็จะทำตำมรุน่ พี่กนั

และก็ถงึ เวลำเด็กใหม่อยำ่ ง นอ้ งณัช น้องภทั ร และนอ้ งช่ืนใจ เลกิ ขวดนมกนั แลว้ นะ ป้ำยกุ ต็ งั้ วงกินนมกบั
เด็กๆดว้ ยเลย เร่ิมจำกชวนใหเ้ ด็ก ๆ มำนงั่ รวมกนั และเจำะนมกลอ่ งให้เด็ก ๆ แต่เดก็ บำงคนก็จะเจำะกนิ นมเอง
ปำ้ ยกุ จ็ ะนงั่ กนิ นมกลอ่ งของป้ำ พรอ้ มดูดใหเ้ ดก็ ๆ ดไู ปดว้ ย และพู ดว่ำ “ดดู แกม้ บมู๋ เลย ดูซวิ ำ่ ใครดดู เกง่ ” เดก็ กจ็ ะ
ดูดตำมจนหมดกล่อง ในเวลำใกลๆ้ กนั ป้ำยุกจ็ ะชมวำ่ “เก่งกนั ทกุ คนเลย ดืม่ นมเสร็จแล้วเอำกลอ่ งนมไปท้งิ ทีถ่ งั
ขยะเลยคะ กลบั เข้ำมำแลว้ ปดิ ประตูกันด้วยนะคะ แลว้ ไปด่ืมน้ำล้ำงปำกดว้ ยน้ำนะเด็กๆ ฟนั จะไดไ้ มผ่ นุ ะคะ” เด็กๆ
จะไดร้ บั กำรเสรมิ แรงว่ำ เกง่ กันทกุ คน เด็กจะเกดิ ควำมภำคภมู ใิ จทท่ี ำได้

ทำแบบนท้ี กุ วนั จนเด็กทำไดท้ ุกคน ทำซ้ำๆทกุ วัน ในที่สุดกเ็ ลิกขวดนมได้ แถมยังไดด้ ูแลสุขอนำมัย ฝกึ วินยั
ทงิ้ ขยะลงถงั อีกด้วย เรียกไดว้ ่ำ พรอ้ มเขำ้ สู่สังคมเดก็ อนุบำลกันแลว้ นะเด็กๆ

7

นมแมส่ ูตรพิเศษ

ศรีเพ็ญ สิงหแ์ ก้ว - รศ.ดร.พัชรี วรกจิ พูนผล

จำกประสบกำรณ์ของคุณแมท่ ่ำนหน่ึง ทเ่ี ลี้ยงลกู ด้วยนมแมม่ ำโดยตลอด เม่อื ถึงวันครบกำหนดกำรลำ
คลอด หัวอกคนเปน็ แม่กก็ งั วลที่จะตอ้ งกลบั ไปทำงำน และนำลกู ทีก่ ินนมแมไ่ ดเ้ พียง 3 เดอื น ไปรับบรกิ ำรทห่ี น่วย
สำธติ กำรสร้ำงเสรมิ สุขภำพเด็กเล็ก คณะพยำบำลศำสตร์ มหำวทิ ยำลัยเชยี งใหม่ คณุ แม่หว่ งเรื่องน้ำนมแมท่ ่ี
จะตอ้ งบีบเก็บไวใ้ หล้ กู ได้กนิ อยำ่ งเพียงพอ ในระหวำ่ งทีแ่ ม่ตอ้ งกลบั ไปทำงำน ซงึ่ ต่ำงจำกชว่ งเวลำทลี่ กู อยกู่ บั
คณุ แม่ เพรำะกำรดูดจำกเต้ำทำใหไ้ ด้นมที่สดใหม่ สะดวก ไมต่ อ้ งล้ำง น่งึ เคร่อื งป๊ มั และขวดนม และทส่ี ำคญั คณุ
แม่จะไดใ้ ชช้ ว่ งเวลำดงั กล่ำวใกล้ชิด ใหค้ วำมรกั ควำมอบอนุ่ ได้พู ดคยุ มเี วลำใหก้ บั ลกู พร้อมทงั้ ได้ส่งเสริม
พัฒนำกำรดำ้ นตำ่ งๆ ไปด้วย โดยเฉพำะดำ้ นภำษำ ในเวลำหลงั เลิกงำน และในวนั หยดุ คณุ แมจ่ ะพยำยำมใหน้ ม
ลูกจำกเต้ำ ให้ไดม้ ำกทสี่ ุด เมอ่ื ลกู มำอยใู่ นควำมดแู ลของครูพ่ีเลี้ยงท่หี น่วยสำธิตฯ คณุ แมพ่ ยำยำมบบี น้ำนมเก็บ
แชแ่ ข็งไวใ้ นต้เู ยน็ แลว้ นำน้ำนมแมท่ ี่สตอ็ กไว้มำให้คณุ ครูท่ีหนว่ ยสำธติ ฯ ลกู จึงได้กนิ นมแม่ทกุ ๆวัน เป็นอยำ่ งนี้
เรื่อยมำ เมื่อนอ้ งอำยไุ ด้ 1 ขวบ ปริมำณนำ้ นมแม่ทเ่ี ก็บค้ำงในสตอ็ กเพ่ิมมำกขนึ้ นำ้ นมทเ่ี กบ็ ไว้นำน เมอื่ นำมำ
ละลำย น้ำนมจะมกี ลนิ่ เหม็นหนื ซ่ึงไม่ได้เกดิ ขึน้ กับน้ำนมแมท่ ุกคน เมอ่ื นำไปป้อน น้องจะปฏเิ สธโดยกำรผลัก เมิน
หนำ้ หนี ไม่ยอมดูดกนิ แรกๆ คุณครแู ปลกใจว่ำทำไมน้องไมย่ อมดดู ทงั้ ๆ ที่ปกตกิ นิ นมเก่ง จงึ ไดพ้ ู ดคุยกับคุณแม่
และพบวำ่ นำ้ นมทคี่ ุณแมน่ ำมำส่งให้นนั้ เปน็ น้ำนมทีเ่ กบ็ ไว้นำนมำก ประกอบกับตอนพำน้องไปพบคุณหมอเพื่อรบั
วัคซนี ตำมนดั คุณหมอประเมนิ ว่ำนอ้ งมนี ำ้ หนกั คอ่ นข้ำงต่ำกว่ำวัย ให้ลองผสมนมแม่กบั นมผสมเพ่ือเพิ่มนำ้ หนกั
ของน้อง

ใส่น้ำต้มสุกเทำ่ กบั ปรมิ ำณนมแม่ เช่น
น้ำนมแม่ 2 ออนซ+์ น้ำตม้ สุก 2 ออนซ์+นมผสม 2 ชอ้ น

ทีมห้องลูกเจ๊ยี บ จงึ ไดพ้ ยำยำมคน้ หำและเรียนรู้กำรเตรียมนมแม่กับนมผสม ครัง้ แรกผสมนำ้ นมแมก่ ับนม
ผสมคือ โดยใส่น้ำต้มสกุ คร่งึ หนง่ึ ของปริมำณนมแม่ เช่น นำ้ นมแม่ ๔ ออนซ์+น้ำต้มสุก ๒ ออนซ์+นมผสม ๒ ชอ้ น
พบว่ำน้องก็ยังไม่ยอมดดู และยังมกี ล่ินเหม็นอยู่ ต่อมำจึงผสมในสัดส่วนใหม่ คอื ใส่น้ำตม้ สุกเท่ำกับปรมิ ำณนม
แม่ เชน่ น้ำนมแม่ ๒ ออนซ+์ นำ้ ตม้ สุก ๒ ออนซ์+นมผสม ๒ ชอ้ น พบว่ำ นอ้ งเรม่ิ ทีจ่ ะยอมดดู และลองทำแบบน้ีไป
เรอ่ื ยๆ พบว่ำนอ้ งดดู ได้ดี จึงคอ่ ยๆ เพ่ิมสัดส่วนของปรมิ ำณนำ้ นมแม่ และลดนำ้ ต้มสกุ ลงไปจนไม่ต้องผสมน้ำ
ต้มสุกเลย และยงั ค้นหำเทคนิคใหมๆ่ เพิ่มขึน้ เชน่ ให้ดดู จำกหลอดดดู พู ดคยุ หยอกล้อ เล่นและให้กำลังใจเมือ่
น้องดดู จนในที่สุดนอ้ ง กไ็ ด้กลบั มำดูดนำ้ นมแม่ไดเ้ ก่งตำมเดิม

เคล็ดลบั ของควำมสำเรจ็ คอื มีกำรส่ือสำรกบั ผูป้ กครอง และกำรไดร้ บั
ควำมรว่ มมอื ในกำรปฏบิ ตั ิทเี่ หมอื นกนั ทงั้ ทบ่ี ำ้ นและโรงเรียน

8

หอ้ งเรยี นอันแสนเย็นฉ่า

นงลกั ษณ์ เวชการ - อาจารย์ศิรินทิพย์ ภวู ยานนท์

ในยุคนก้ี ำรเรียนรขู้ องเดก็ ๆ ไมไ่ ด้จำกดั ให้เตอ้ งอยู่ในหอ้ งเรยี นเสมอไป เดก็ ๆ ในวัย 1-2 ปี เป็นชว่ งทีส่ มองมี
กำรเจรญิ เติบโตและพัฒนำกำรอยำ่ งรวดเร็ว เปดิ รบั กำรเรียนรตู้ ำ่ งๆได้ดี แตเ่ ดก็ วยั นีเ้ ปน็ วัยทไ่ี มค่ อ่ ยอยู่นิ่ง มี
สมำธิจดจอ่ กับสิ่งใดได้ไม่นำนนกั ดังนนั้ กำรใหเ้ ด็กนัง่ นง่ิ ๆ ในหอ้ งเรยี นจงึ เป็นไปไดค้ อ่ นข้ำงยำก คุณครจู ึงตอ้ ง
ฉกฉวยทกุ โอกำสสร้ำงกำรเรยี นรู้ ฝึกระเบียบวนิ ัย ควำมอดทน รอคอย ให้เดก็ ๆได้เรียนรู้ ในห้องเรียนเย็นฉ่ำของ
ครนู งลักษณ์ เวชกำร ท่สี อน 5 วิชำรวด…จึงตอ้ งบูรณำกำรทุกวชิ ำเขำ้ ดว้ ยกัน ดว้ ยกจิ กรรมก่อนอำบน้ำนอน
กลำงวัน เพียง 10-15 นำที มำดกู นั นะคะวำ่ มีวชิ ำอะไรบ้ำง

1. วิชำลูกเสือ (นอ้ ย) ฝกึ ระเบยี บวนิ ยั รจู้ กั อดทน รอคอย และเขำ้ คิว เร่มิ ด้วยบอกเดก็ ๆวำ่ หลังพิงกำแพงนะคะ
รอกอ่ นนะคะ เดก็ ๆ จะยนื พิงกำแพงและรออำบนำ้ ซงึ่ ในขณะเดียวกันสำยตำของเดก็ ๆ จะดสู ติกเกอร์ท่ีเปน็ รปู

ปลำ เตำ่ หมี กระต่ำย ที่ติดบริเวณขำ้ งฝำ เป็นสัญลักษณ์ประจำตวั ของเดก็ ๆ แตล่ ะคน

2. วิชำสรำ้ งเสรมิ ประสบกำรณช์ ีวติ (ส.ป.ช.) เป็นนวิชำทีส่ อนใหเ้ ดก็ ๆ รู้จกั กำรชว่ ยเหลือตนเอง เด็กๆจะไดบ้ บี สบู่
เหลวใส่ในมอื นอ้ ยๆ ถมู อื ไปมำ ฝึกลำ้ งมอื เดก็ บำงคนเอำมือน้อยๆ มำถทู พ่ี ุ งอ้วนๆ ของตวั เอง… เห็นแลว้ กอ็ ดย้มิ
ไม่ได้

3. วชิ ำคณติ ศำสตร์ ใหอ้ อกเสียงดงั ดัง นบั เลข ไปพรอ้ มกับคณุ ครู… เริม่ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10…

4. วิชำขับร้องประสำนเสียง คณุ ครจู ะพำเด็กๆ รอ้ งเพลงพร้อมๆกัน แม้จะยงั ร้องไมไ่ ด้ พอไดย้ นิ บ่อยๆ กจ็ ะ
คุน้ เคย และจดจำ สักวนั เด็กๆกจ็ ะรอ้ งคลอได้ เช่น ก๊ำบ ก๊ำบ เป็ด อำบน้ำในคลอง ตำกจ็ ้องเลมอง เพรำะในคลอง
มหี อย ปู ปลำ…

5. วิชำสังคม คุณครจู ะเรียกเดก็ มำอำบนำ้ ทีละคน ฝกึ กำรรอคิว ซงึ่ เด็กๆ ทกุ คนตอ้ งฟงั ว่ำใช่ชือ่ ตนเองไหม ถ้ำ
ไม่ใช่แตอ่ อกไป กต็ ้องกลับมำรอใหม่ ครจู ะอำบใหน้ อ้ งเลก็ ๆ ก่อน เพรำะนอ้ งเลก็ จะซกุ ซน ไมอ่ ยูน่ งิ่ และเดนิ ไปเดิน
มำ

ในบรรดำเดก็ ๆ จะมีเดก็ ผหู้ ญิงแก้มป่องคนเกง่ ช่อื เพียง 10 นาที สัน้ ๆ ระหว่ำงรออำบนำ้ เดก็ ๆ ได้
อนั นำ เสียงเอ็คโคเ่ ลก็ ๆ สะท้อนตำมคณุ ครู เวลำ เรียนรู้หลำยวชิ ำ ได้ฝกึ ควำมอดทน รอคอย ฝึก
คุณครูเอำสบู่ใส่มอื ให้เดก็ ๆ หำกใส่ให้ไมค่ รบทุกคน… ระเบียบวินัยและกำรจดจำไว้ใช้งำน สมองนอ้ ยๆ
เดก็ หญงิ อันนำ จะเปน็ ผตู้ รวจสอบ แลว้ ตะโกนบอกชือ่ ได้เรยี นรแู้ ละเติบโต เป็นเดก็ ทมี่ ี EF (Executive
เพื่อนทยี่ ังไมไ่ ดส้ บู่ เวลำคุณครเู รยี กชอื่ ใครมำอำบน้ำ Function) ทดี่ นี บั เปน็ กำรเรียนรผู้ ่ำนกิจวัตร
กจ็ ะมีมือนอ้ ยๆ มำจับไหล่เพื่อนแลว้ พยกั หน้ำ ประมำณ ประจำวันที่สนุกสนำน ของเนสิ ..ในดวงใจของ
บอกว่ำ ถึงคิวเพื่อนแล้วนะ แลว้ เด็กหญิงอนั นำยังเป็น เดก็ ๆ
นักรอ้ งประสำนเสียงทีด่ ี แมเ้ สียงจะเบำ แต่กเ็ ปน็ หน้ำ
มำ้ ใหค้ ณุ ครูไดเ้ สมอ เช่น เพลงปลำวำฬ ครจู ะเว้นให้
น้องเติมคำเอง พอครรู ้อง ปลำวำฬ...นำ้ เปน็ ฝอย นอ้ ง
จะรอ้ งว่ำ ปลำวำฬพ่นนำ้ เป็นฝอย บำงครงั้ จะใชว้ ธิ ีถำม
นำกอ่ น เชน่ ใครเปำ่ สบูเ่ ปน็ ลูกโปง่ ไดบ้ ำ้ ง จะมเี สียง
ใสๆ ตอบมำกอ่ นใคร อันนำเปำ่ ได้ คุณครูมคี วำมรู้สึก
ว่ำเหมือนคุณครูเปน็ ดำรำ แล้วมเี ดก็ หญงิ อันนำ เป็น
ผู้จัดกำรส่วนตวั ....ปณุ ..ยังไม่ได้สบู่ เตอร์..ป้ำแตม๋ เรยี ก
อำบน้ำ

9

กลยทุ ธแ์ ก้ปัญหา 3 ต.
เพ่ือให้เด็กเติบโต

วาสนา อา่ แก้ว
ผศ.ดร.ขวัญพนมพร ธรรมไทย

กำรส่งเสรมิ พัฒนำกำรด้ำนรำ่ งกำยจติ ใจ และสังคมในเดก็ เล็ก นบั ว่ำเป็นพ้ืนฐำนสำคญั ของกำรเติบโตใน
วยั ต่อไป เดก็ ๆ จำเปน็ ตอ้ งได้รบั กำรส่งเสรมิ อย่ำงตอ่ เนือ่ ง ทงั้ จำกครอบครัวและครูพ่ีเลยี้ ง ท่ศี ูนย์พัฒนำกำร
เด็กเลก็ ซง่ึ เดก็ แต่ละคนจะมลี กั ษณะพัฒนำกำรท่ีเฉพำะตัวไมเ่ หมอื นกัน เด็กบำงคนอำจเรว็ หรอื ชำ้ กวำ่ เพื่อนใน
วัยเดียวกนั ในบำงดำ้ น

ดังนนั้ ครพู ี่เลี้ยงท่ีศนู ยพ์ ัฒนำกำรเดก็ จึงเป็นผูม้ บี ทบำทสำคญั ในกำรส่งเสรมิ พัฒนำกำร ซง่ึ ตอ้ งอำศัย
กำรดูแลอย่ำงใส่ใจ สังเกตปญั หำ และวิเครำะห์ปญั หำ หรอื ขอ้ จำกัดต่ำงๆ พัฒนำกำรของเด็กแตล่ ะรำย และ
วำงแผนในกำรส่งเสริมพัฒนำกำรของเดก็ ร่วมกัน ซ่งึ ตอ้ งอำศัยประสบกำรณ์ กำรแลกเปล่ียนเรยี นรู้วธิ ี และกล
ยทุ ธต์ ่ำงๆ ในกำรท่จี ะทำให้สำมำรถแก้ปญั หำ และส่งเสริมพัฒนำกำรของเด็กๆได้สำเรจ็ ดังตวั อยำ่ งกำร
แกป้ ญั หำ 3 ต. (เตีย้ ต่ำ ต้ยุ ) ของครพู ่ีเล้ยี งแผนกอำหำร และครูพี่เลย้ี งประจำห้องหนอนแกว้ ห้องกระต่ำย และ
ห้องนกยูง ที่รว่ มกันแก้ปัญหำเด็กทม่ี ีน้ำหนกั และส่วนสูงไม่เป็นไปตำมเกณฑ์อยำ่ งนอ้ งปุณ และนอ้ งพิชซำ่

นอ้ งปณุ เป็นเด็กวัยเตำะแตะ ที่ปำ้ ๆ ครพู ี่เล้ยี งหว่ งใยเรอ่ื งกำรเจริญเติบโตต่ำกว่ำตำมเกณฑ์มำตรฐำน
ของเดก็ ในวัยเดยี วกัน ขณะทีน่ ้องพิชซำ่ กน็ ่ำห่วงเรอื่ งน้ำหนักเกิน เมอื่ พบปญั หำเชน่ น้ี ปำ้ ๆจะรู้ว่ำ ถำ้ ปล่อยให้
พัฒนำกำรดำ้ นร่ำงกำยของเด็กๆ เปน็ ไปแบบนี้ จะส่งผลตอ่ พัฒนำกำรด้ำนอำรมณส์ ังคม และสตปิ ัญญำก็
เปน็ ได้ ปำ้ ๆจะร่วมกันแก้ปัญหำ มกี ำรส่งต่อข้อมูลเด็กทม่ี ีปัญหำ 3 ต. ไปยงั ครปู ระจำห้องต่ำงๆ ท่ีน้องๆ ต้อง
ย้ำยไปอยู่ตำมระดับอำยทุ เี่ พ่ิมข้นึ เพื่อใหน้ อ้ งได้รับกำรแก้ปัญหำ และส่งเสรมิ พัฒนำกำรอย่ำงต่อเนอื่ ง

กลยุทธใ์ นการส่งเสริมให้เดก็ เติบโตไดต้ ามเกณฑ์

ในชว่ งขวบปีแรก น้องปณุ เตบิ โตภำยใต้กำรดแู ลจำกป้ำๆ หอ้ งหนอนแกว้ ทร่ี บั น้องเขำ้ มำดูแลตงั้ แต่อำยุ...ท่ี
แรกๆ หนกู ต็ ัวสัน้ ๆ นอ้ ยๆ เลย้ี งง่ำยกนิ ง่ำย ตำมวัย เริม่ จำกนมแม่ จนถึง 6 เดอื น ได้เรม่ิ รบั อำหำรเสริมตำมวยั
แตพ่ ออำยใุ กล้ 1 ปี นอ้ งกินนมไดไ้ ม่เยอะตำมท่รี ่ำงกำยตอ้ งกำร ส่งผลให้ส่วนสูงไม่ค่อยเพม่ิ ขน้ึ ป้ำๆ อยำกจะดงึ
ให้หนสู ูงขึน้ เรว็ ๆจงั ๆ จงึ ได้ส่งตอ่ ข้อมูลของนอ้ งท่ีมีปัญหำ 3 ต. ใหก้ ับปำ้ ๆ ครูพี่เลีย้ งห้องกระตำ่ ย เพื่อชว่ ยกนั
ส่งเสรมิ โภชนำกำรของน้องปณุ อย่ำงตอ่ เนือ่ ง โดยกำรพยำยำมเพ่ิมโปรตนี เชน่ โปรตนี ท่ีได้จำกนม ไข่แดง ตบั
สัตว์ เพื่อให้น้องๆ มภี ำวะโภชนำกำรสมวัย ตวั สูงข้นึ ได้ ซง่ึ จะชว่ ยพัฒนำกำรเรยี นรขู้ องเดก็ ๆดว้ ย

ในชว่ งขวบปที ส่ี อง ชว่ งอำยุ 1-2 ขวบ เป็นวยั ทเี่ ด็กหว่ งเลน่ มำกกวำ่ กนิ เด็กวัยเรม่ิ เดินได้วิง่ ได้ จะชอบ
สำรวจ และทดสอบส่ิงตำ่ งๆ รอบตวั สนใจที่จะเลน่ มำกกว่ำกิน ปำ้ ๆ ในห้องนกยงู จงึ หมดเวลำไปเยอะมำก กบั
กำรส่งเสรมิ กำรกนิ ของเดก็ ๆ ปำ้ ๆกเ็ หน่อื ยนะ แตเ่ พ่ือเดก็ ๆ ป้ำๆ ยอม เรียกได้ว่ำ จะตอ้ งงดั กลเม็ดเดด็ ๆ สำรพัด
วิธี เพ่ือให้เดก็ ๆ ไดร้ บั นม และอำหำรครบถว้ นตำมควำมต้องกำรของรำ่ งกำย

10

รวมถงึ เดก็ คนอนื่ ๆ ที่กนิ เก่งเกนิ จนป้ำๆ หว่ งเรอื่ งหุ่น ทอ่ี ำจจะอว้ นจนขัดขวำงพัฒนำกำร อยำ่ งนอ้ งพิซซำ่ ท่ี
ปำ้ ๆ ตงั้ ช่อื ใหเ้ ปน็ “นอ้ งพิซซา่ รถบด” เพรำะน้องชอบรถบดเบบีแ้ ยมมี่ หรอื “ข้ำวบด” ของปำ้ เจ๊ียบเอำมำกๆ
นอ้ งพิซซำ่ วัยสองขวบเปน็ เด็กสมบูรณ์ และมนี ำ้ หนักเกนิ เกณฑ์มำรตรฐำน ป้ำๆ สังเกตว่ำทเี่ ปน็ เช่นน้ีก็เพรำะ
นอ้ งจะรอ้ งขอกินนม และอำหำรบ่อยๆ แล้วเวลำกินก็จะกินเรว็ มำก พอหมดก็ขอเตมิ บ่อยๆ ป้ำๆ กเ็ ลยตอ้ งหำทำง
แกป้ ญั หำ แบบน้เี ลย

✓ โน้มนำ้ วให้น้องทำนผัก และไขข่ ำวในมอื้ อำหำรหลัก
✓ เบี่ยงเบนควำมสนใจ โดยชวนพู ดคุยเพ่ือทำให้นอ้ งกนิ ช้ำลง
✓ หำวิธใี ห้น้องใชเ้ วลำในกำรกินอำหำรนำนข้นึ
✓ เวลำตกั อำหำรให้นอ้ งทตี่ วั อ้วนจะตักอำหำรใหค้ รงั้ ละน้อยๆ
✓ เวลำน้องขอเติม ป้ำๆ จะทำเป็นแกล้งลมื เพ่ือลดปรมิ ำณอำหำร

เวลาอาหารวา่ ง ป้ำๆ ก็จะปรับเปลย่ี นเปน็ ผลไม้ทร่ี สชำติไม่หวำน ซง่ึ น้องก็ร่วมมอื ในกำรรบั ประทำนผลไม้ได้เปน็
อย่ำงดี หลงั จำกทำนข้ำวเด็กโตเสรจ็ นอ้ งพิซ่ำจะรอ้ งเรียกหำ “รถบด” เรำก็จดั ให้นอ้ งเล็กน้อยเพื่อสรำ้ งควำม
พึงพอใจและควำมสุขใหก้ ับน้อง เปน็ ของโปรดปดิ ท้ำยรำยกำรตำมหลกั กำรปรบั เปล่ยี นพฤตกิ รรมโดยใหแ้ รง
เสริมทำงบวกในส่ิงทีน่ ้องชอบ เพ่ือชว่ ยใหเ้ กิดกำรเปลย่ี นแปลงพฤติกรรมกำรกิน

ภมู ใิ จไดก้ ับ “เมลด็ พันธข์ุ องฉนั ” ที่พรอ้ มที่จะเติบโตไปส่รู ว้ั อนบุ าล

ควำมใส่ใจดแู ลของป้ำๆ ครูพ่ีเลีย้ งจนเกิดผลสำเรจ็ ช่วยให้นอ้ งๆ กินอำหำรไดใ้ นปรมิ ำณทีเ่ หมำะกับควำม
ตอ้ งกำรของรำ่ งกำยในแต่ละชว่ งวยั มีควำมสุขท่เี หน็ น้องปณุ น้ำหนกั และส่วนสูงเพิ่มข้ึนได้ตำมพัฒนำกำร มี
รูปร่ำงสมส่วน สมวัย น้องพิชซำ่ ท่รี ูจ้ กั กำรรอคอยทจ่ี ะไดข้ นมอรอ่ ย และกนิ ผกั ผลไมไ้ ดด้ ขี ึน้ จำกกลยุทธ์ของ
ปำ้ ๆ ทีช่ ว่ ยชะลอกำรข้ึนของนำ้ หนักได้ดี มำถึงตอนนก้ี ข็ อส่งตอ่ ใหค้ ณุ ครูเนน้ กำรออกกำลงั กำย เพ่ือให้นอ้ ง
เตบิ โตแขง็ แรงมพี ัฒนำกำรทำงร่ำงกำย จติ ใจอำรมณ์และสังคมทด่ี ีต่อไป

11

นิทานกับการเปลย่ี นแปลง
และการพัฒนา EF ในเด็กเลก็

ธนั วารัตน์ – ผศ.ดร.ขวญั พนมพร ธรรมไทย

ทกั ษะกำรบริหำรจดั กำรชีวิต (Executive Function [EF]) เปน็
ควำมสำมำรถของสมองส่วนหนำ้ (prefrontal cortex) ในกำร
บรหิ ำรจัดกำรทงั้ ดำ้ นควำมคิด อำรมณ์ ทช่ี ว่ ยใหท้ ำสงิ่ ต่ำงๆได้
จนบรรลเุ ปำ้ หมำยทีต่ งั้ ไว้ ซงึ่ EF พัฒนำได้ตงั้ แต่วัยทำรก และมี
พัฒนำได้สงู สุดในเดก็ วยั ก่อนเรยี นและยงั พัฒนำได้อย่ำง
ตอ่ เนอ่ื ง หำกสมองในส่วนน้ี ไมเ่ สอื่ มถอยหรืออยู่ในสภำพที่
พรอ่ งในกำรทำหน้ำท่ี

การสรา้ งเสรมิ EF ในเดก็ เลก็ ผ่านการเล่านิทาน

กำรสรำ้ งเสรมิ EF ในเด็กเลก็ โดยเฉพำะช่วง 1-2 ปี ทำได้งำ่ ยๆ โดย การให้เดก็ ได้เลน่ อย่างอสิ ระ แต่อยู่ในสำยตำ โดยไมค่ วบคมุ กำ้ ว
กำ่ ย หรอื อำจใหเ้ ดก็ ชว่ ยทำงำนบำ้ นง่ำยๆ เชน่ ยกจำนเป้ อื นไปวำงในอำ่ ง เก็บรองเทำ้ เข้ำท่ี เดก็ ทีไ่ ดป้ ระสบกำรณ์จำกทีเ่ คยลงมอื ทำ
ด้วยตนเอง จะพัฒนำกระบวนกำรคดิ ท่ีนำไปปรบั ใชไ้ ด้ นอกจำกนกี้ ำรฟงั นิทำนยังชว่ ยสรำ้ งเสรมิ กำรพัฒนำทักษะ EF ได้ดี กำรที่
เด็กตงั้ ใจ จดจอ่ อย่กู ับเร่ืองที่ฟงั นอกจำกจะเพ่ิมทกั ษะกำรฟงั และกำรพูดแล้ว ยังชว่ ยให้อำรมณส์ งบและมสี มำธิไปพร้อมๆกำรซมึ
ซับเร่ืองรำวดๆี เข้ำสู่สมอง เชน่ ควำมซื่อสตั ย์ กำรมนี ้ำใจ ควำมกลำ้ หำญ ควำมพยำยำม ควำมขยัน กำรมีวนิ ยั รวมถงึ ทักษะกำร
แกป้ ญั หำ เปน็ กำรชว่ ยเตรียมทักษะพื้นฐำนให้เดก็ มีควำมพร้อมในกำรเรยี นรู้เรอื่ งต่ำงๆ ซง่ึ เปน็ หัวใจสำคัญของกำรใช้ชวี ิตรว่ มกบั
ผอู้ ืน่ ในสงั คมขนั้ ต่อไป

กำรได้ทำงำนในหน่วยสำธติ กำรสรำ้ งเสรมิ สุขภำพเดก็ เล็กมำยำวนำน ทำใหร้ ู้ว่ำครพู ี่เล้ยี งมบี ทบำทสำคัญมำกในกำรพัฒนำ EF
กำรเลำ่ นทิ ำนจงึ เป็นเสมือนโลกแห่งภำษำทส่ี ำคญั สำหรับเดก็ ภำพและตวั หนงั สือท่ปี รำกฏอย่บู นหนงั สือนทิ ำน จะส่งผลต่อ
พัฒนำกำร และกำรเรียนรขู้ องเดก็ และช่วยสง่ เสริมจินตนำกำร เดก็ จะเรมิ่ เรียนรู้จำกภำพท่ีมองเห็น และเสยี งท่ไี ด้ยิน เรม่ิ รู้
ควำมหมำยไปทลี ะน้อย จนสำมำรถเชอื่ มโยงภำพ และจดจำเน้ือหำ เรือ่ งรำวตำ่ ง ๆ ทน่ี ำไปสู่กำรอ่ำนตวั หนังสอื ได้อยำ่ งมีควำมหมำย
อย่ำงเป็นธรรมชำติ โดยไม่ต้องเรง่ ให้เดก็ อำ่ นออกเขยี นได้ เดก็ ๆในหน่วยสำธิตฯ จงึ ได้ฟงั นิทำนจำกครู และพ่อแมท่ ี่ยืมหนงั สอื
นทิ ำนไปเลำ่ นิทำนใหล้ กู ฟงั ทีบ่ ำ้ น อย่ำงเชน่ นอ้ งเอวิน น้องพีช น้องบัตเตอร์ และนอ้ งเพลงพิณ ที่เหน็ กำรเปลยี่ นแปลงพฤติกรรม
ไปในทำงท่ีดอี ย่ำงชัดเจน

ผลลัพธ์ การเปลย่ี นแปลงผ่านการฟงั นทิ าน

ในเดอื นแรกท่ีน้องเอวนิ วยั 1 ปี 8 เดอื น เขำ้ มำอยู่หอ้ งกระต่ำย นอ้ งร้องไห้ทกุ วัน ไมย่ ิ้ม ไมเ่ ล่นกบั ใคร ตดิ คณุ ครูชนิดท่วี ำ่ จะขยับตวั
ไปไหนเป็นร้องไหต้ ำม ส่อื สำรโดยพยักและสำ่ ยหนำ้ ไม่ยอมออกเสียงแมแ้ ต่คำเดยี ว คณุ ครจู ึงพยำยำมชวนคุย อำ่ นบตั รภำพ รอ้ ง
เพลง ฟงั นทิ ำน ซง่ึ นทิ ำนท่ีพำน้องชอบ คือ เรื่อง กงุ๋ กง๋ิ ไปโรงเรยี น กระรอกหนำ้ บง้ึ กบั ผึง้ เบกิ บำน นิ้งหน่องขห้ี วง นอกจำกนี้ครูยงั
แนะนำให้ผู้ปกครองยืมนิทำนทีส่ ง่ เสรมิ กำรกล้ำแสดงออกไปอำ่ นให้น้องฟงั ทบ่ี ำ้ น ผปู้ กครองก็จะสง่ ภำพตอนอำ่ นนิทำนกัน มำใหค้ รู
ดูทำงไลน์กลมุ่ หอ้ งกระตำ่ ย พอเดอื นที่ 2 น้องมีพัฒนำกำรดขี นึ้ อำรมณด์ ี ส่ือสำรด้วยกำรพูด และเขำ้ กลมุ่ เลน่ กับเพื่อนมำกข้ึน ไม่
ติดครเู หมอื นเมื่อกอ่ นแล้ว ผปู้ กครองชมว่ำตงั้ แตม่ ำอยทู่ ่ีหน่วยสำธติ ฯ น้องมพี ัฒนำกำรดขี น้ึ ในทกุ ด้ำน กระตอื รือล้นทีจ่ ะชว่ ยเหลือ
ตวั เอง ทำอะไรดว้ ยตวั เองกอ่ นเสมอ พูดไดม้ ำกขึ้น ร้องเพลงต่อคำสุดท้ำยของครูได้ แม้บำงคำยังออกเสียงตวั สะกดไม่ชดั เช่น
“ชำ้ ง” นอ้ งจะออกเสยี งวำ่ “ชำ้ ” ทีค่ รแู ละผปู้ กครองจะได้รว่ มมอื กันแกไ้ ขต่อไป

12

น้องอีกคนทเ่ี หน็ พัฒนำกำรดขี ึ้นอยำ่ งชดั เจน คอื นอ้ งพีช ท่ยี ำ้ ยมำอยู่หอ้ งกระตำ่ ย ตอนอำยุ 1 ปี 4 เดอื น น้องจะ
มีคำพู ดตดิ ปำกวำ่ “อะหยัง” ไมว่ ำ่ จะสถำนกำรณใ์ ด กจ็ ะตอบวำ่ “อะหยงั ” มักจะพู ดออกเสียงท่ฟี งั ไมเ่ ขำ้ ใจ และดงึ
เสื้อเพื่อนแรงจนเพื่อนลม้ หรอื ลำกเพ่ือนไปกับพื้น คณุ ครตู อ้ งเบยี่ งเบนควำมสนใจโดยชวนดรู ูปภำพ ร้องเพลง
และฟงั นิทำน เชน่ เรือ่ ง น้งิ หน่องขี้หวง รักนะจุบ๊ จ๊บุ โตเ๋ ต๋ขอโทษ มอื ไมไ่ ดม้ ไี วต้ ี กุ๋งกง๋ิ รักเพ่ือน โป้งเหน่งเกเร ซงึ่
ผปู้ กครองกย็ ืมนทิ ำนทม่ี ีเน้อื เรอื่ งเชอ่ื มโยงกบั พฤตกิ รรมกลับไปอ่ำนให้นอ้ งฟงั ทีบ่ ำ้ นดว้ ย ตอนน้ีนอ้ งพีชพู ดคำท่ี
มคี วำมหมำย ออกเสียงไดช้ ัดเจนขึ้นแลว้ และพฤตกิ รรมดงึ เพ่ือนแรงก็ลดลง

ฉนั ในฐำนะครูของเด็กในหนว่ ยสำธติ ฯรู้สึก

ภมู ใิ จที่ไดส้ รำ้ งนกั อำ่ นตวั น้อยด้วย กิจกรรม

“หนนู ้อยรกั การอ่าน” ยง่ิ ไดเ้ ห็นพัฒนำของ
ลกู ศษิ ยต์ ัวน้อย เหน็ ควำมเอำใจใส่ของ

ผู้ปกครอง เหน็ ผลจำกท่ผี ู้ปกครองนำรปู มำ

โพสต์ ในกลุ่มไลน์ ฉนั เชอื่ วำ่ ในอนำคตฉนั ตอ้ ง

ไดเ้ หน็ คนดขี องสังคมแน่นอน

ส่วนนอ้ งบตั เตอร์ วัย 1 ปี 2 เดือน ทีท่ งั้ วนี และเหว่ยี งเวลำโกรธใครเข้ำใกลไ้ ม่ได้ จะตี หรอื ผลักทงั้ ครู ทงั้ เพื่อน ไม่
คอ่ ยร้จู ักกำรรอคอย เวลำถกู ขดั ใจ หรือไมพ่ อใจ เช่น เหน็ ผู้ปกครองของเพื่อนๆมำรบั จะรอ้ งไห้เสียงดัง ทง้ิ ตวั
ล้มกลงิ้ ลงไปนอนด้นิ กับพ้ืน ซึ่งผปู้ กครองของนอ้ งจะมำรบั ชำ้ กว่ำเพ่ือน หรอื มำรบั เปน็ คนสุดท้ำย เพรำะกว่ำจะ
เลกิ งำน คุณครตู ้องคอยปลอบ บอกถึงควำมจำเป็นท่พี ่อแมม่ ำรบั ชำ้ เลยเปน็ โอกำสท่ีจะหำนทิ ำนมำเลำ่ และ
พู ดคยุ กบั น้องระหว่ำงท่รี อ ซง่ึ ครกู ไ็ ดพ้ ู ดคยุ กบั ผูป้ กครองถึงปญั หำนี้ ทำงผ้ปู กครองไดพ้ ยำยำมมำรับเรว็ ขน้ึ
และให้เวลำทำกิจกรรมครอบครัวร่วมกนั มำกขึ้น เลำ่ นิทำน อำ่ นหนงั สือทค่ี ณุ ครจู ดั ให้ เช่น โต๋เต๋ขอโทษ มอื ไมไ่ ด้มี
ไว้ตี กุ๋งกง๋ิ รักเพ่ือน น้งิ หนอ่ งขีห้ วง รักนะจุ๊บจ๊บุ โป้งเหน่งเกเร นอ้ งน้องบตั เตอรม์ ีกำรเปลย่ี นแปลงไปในทำงท่ดี ี
ขนึ้ อำรมณ์ดี รจู้ ักำรรอคอย ชว่ งเย็นระหว่ำงรอผู้ปกครองมำรับ จึงเปน็ ชว่ งท่ีน้องได้เล่น ได้ทำกจิ กรรมกบั
เพื่อนๆ และคุณครู โดยไมร่ ้องไหง้ อแงอกี เลย

อีกคนคอื นอ้ งเพลงพิณ เด็กหญิงตัวเลก็ ๆ วัย 1 ปี 1 เดือน นอ้ งเป็นเด็กคลอดกอ่ นกำหนด ทพ่ี ู ดไดเ้ ร็วแต่พู ด
ไมช่ ัด ควำมจำดี จำชื่อเพื่อน ชอ่ื คณุ ครูได้ น้องเปน็ เดก็ อำรมณ์ดี ชอบคน้ หำ ปีนป่ำยไมอ่ ยู่น่ิง จนสรำ้ งควำม
เหนอ่ื ย และวนุ่ วำยให้คุณครูพอสมควร ในช่วง 2-3 เดอื นแรกทน่ี ้องมำอยู่ทห่ี ้องกระต่ำย ตอ้ งดแู บบไมใ่ หค้ รำด
สำยตำ เกรงว่ำนอ้ งจะได้รับอันตรำย เพรำะซุกซน กว่ำจะหลับก็ใชเ้ วลำนำน และไม่ถึง 30 นำทกี ็ต่ืน ทนั ทที ่ีลมื ตำ
จะลกุ ออกจำกท่ีนอนไปว่งิ ซนรอบหอ้ งทนั ที แลว้ ยงั ปลุกเพ่ือนๆมำเลน่ อกี เผลอไม่ไดจ้ ะเปดิ ประตูบำนเล่อื นและ
หำยไปอยกู่ บั พ่ีๆท่ีห้องนกยูง คณุ ครูไดป้ รึกษำกบั ผู้ปกครองถงึ สำเหตทุ ่ีนอ้ งไมน่ ิง่ และช่วยกันค้นหำส่ิงท่ีน้อง
ชอบ ทำให้รวู้ ่ำนอ้ งชอบขดี เขยี น ดรู ปู ภำพ และชอบอำ่ นหนังสือมำก คณุ ครจู งึ มีกำรบำ้ นใหร้ ะบำยสีภำพ มี
หนงั สือนทิ ำนใหผ้ ปู้ กครองยมื ไปอำ่ นใหน้ อ้ งฟงั ที่บ้ำน ผปู้ กครองมักจะส่งภำพกิจกรรมของครอบครวั และเขำ้ มำ
พู ดคยุ มำในไลนก์ ลมุ่ กระต่ำยบอ่ ยๆ น้องเร่มิ ปรับตวั ได้ มีสมำธใิ นกำรเลน่ และทำกิจกรรมกลมุ่ กบั เพ่ือนๆได้ดี พู ด
ได้เปน็ ประโยค และออกเสียงไดช้ ัดเจนขนึ้

จะเหน็ ได้วำ่ กำรเล่ำนทิ ำนของครใู หเ้ ดก็ ๆฟงั และชวนใหพ้ ่อแมเ่ ลำ่ นิทำนใหล้ ูกฟงั ท่ีบ้ำน นำไปสู่กำรเปลีย่ น
พฤติกรรมอย่ำงชัดเจน เพรำะขณะทีเ่ ด็กตงั้ ใจ จดจอ่ กบั เรือ่ งรำวทีส่ นุกสนำนในนิทำน และภำพทีม่ ีสีสันสวยงำม
ย่งิ ถ้ำเพิ่มเทคนิคในกำรเลำ่ ท่ชี วนใหค้ ดิ ตำม ชวนใหเ้ ดก็ ตงั้ ข้อสังเกต ชวนให้ซกั ถำมระหวำ่ งเลำ่ หรอื เปดิ ประเดน็
ให้คิดตอ่ วำ่ เรอื่ งนจ้ี ะจบอย่ำงไร และถำ้ จบแบบนจ้ี ะเปน็ อยำ่ งไร จะชว่ ยพัฒนำควำมคดิ ยดื หย่นุ และฝกึ คดิ
เช่ือมโยง ส่งผลให้เซลลป์ ระสำทแตกแขนง พัฒนำสมองไดด้ ี เติบโตเป็นเดก็ ทีม่ ี EF สูง นอกจำกนก้ี จิ กรรมวำด
รูป อำ่ นบัตรภำพ ร้องเพลง และเพิ่มกำรมสี ่วนรว่ มของพ่อแม่ผปู้ กครองในกำรแกป้ ญั หำพฤติกรรม ยังชว่ ยสำน
สำยสัมพันธ์ระหว่ำงพ่อแมล่ ูกได้ดี เกดิ สำยใยรกั ภำยในครอบครวั เปน็ พลังแห่งกำรเปลยี่ นแปลง ทเี่ อ้อื ให้
พัฒนำกำรดำ้ นอืน่ ๆของเด็กไดร้ บั กำรสง่ เสริมอยำ่ งตอ่ เนอ่ื ง เด็กจะสำมำรถกำรเรยี นรู้ และพัฒนำไดด้ ขี ึน้

13

ขาเขย่งในเดก็ ...แก้ด้วยการนวด

จติ ราภรณ์ ใจปวน - รศ.ดร.เดชา ทาดี

วันแรกทคี่ ณุ พ่อคณุ แมพ่ ำนอ้ งน้ำเหนือมำฝำกหน่วยสำธิตกำรสร้ำงเสรมิ สขุ ภำพเด็กเลก็ คณะพยำบำลศำสตร์

มหำวิทยำลยั เชียงใหม่ ให้พวกเรำครพู ่ีเลยี้ งไดด้ แู ล น้องนำ้ เหนืออำยุเพียง 3 เดอื น เปน็ เดก็ ทำรกเพศชำย ผวิ ขำว แต่งตัวสะอำด

เรียบรอ้ ย กำรดแู ลในช่วงสปั ดำหแ์ รกจะใหค้ ุณพ่อคณุ แม่มำรับเรว็ หนอ่ ย แลว้ ค่อยๆ เพิ่มเวลำมำกขน้ึ เป็นกำรชว่ ยใหเ้ ดก็ ไดม้ กี ำร
ปรับตัวเขำ้ กบั สง่ิ แวดลอ้ มใหม่ไดเ้ รว็ ขึน้ ..พรอ้ มๆกบั กำรสง่ เสริมพัฒนำกำรตำมช่วงวัย ซ่ึงกิจกรรมกำรดูแลเดก็ ในหน่วยสำธิตฯ ใน
คร่งึ เช้ำเด็กจะใช้เวลำนอนหลับเป็นส่วนใหญ่ เพื่อให้ตื่นมำแล้วสำมำรถเล่นได้ อำจจะงอแงบ้ำงตำมวยั ครพู ่ีเล้ยี งอยำ่ งพวกเรำจะ

เขำ้ ไปปลอบโยนโดยกำรอุ้ม กอด สัมผสั เพ่ือใหน้ อ้ ง อบอุ่น ลดอำกำรกลัวคนแปลกหน้ำ จนเวลำผ่ำนไปน้องจะคุ้นเคยกบั

สิ่งแวดลอ้ มมำกขึ้น กจ็ ะค่อยๆ ให้เลน่ กับเพื่อนๆ

น้ำเหนอื เป็นเด็กยิ้มเก่ง รำ่ เรงิ แจม่ ใสกับทุกคนที่เขำ้ มำเล่นดว้ ย แต่สิ่งท่สี ะดดุ ตำ และรบกวนควำมคดิ ของครูพ่ีเลย้ี งอย่ำงเรำก็คอื ..
เวลำจบั น้องยนื นอ้ งจะใช้ปลำยเท้ำจิกในลกั ษณะเขย่งเทำ้ และไม่ลงน้ำหนกั ทเ่ี ท้ำทงั้ สองขำ้ ง ซง่ึ ตำมปกติแล้วเดก็ อำยุ 3 เดอื นจะ
สำมำรถลงนำ้ หนักที่เทำ้ ทงั้ สองข้ำงได้อยำ่ งมนั่ คง ถ้ำหำกปลอ่ ยไว้แบบน้ี นอ้ งนำ้ เหนืออำจจะเดินแบบผิดรูป หรือใช้ปลำยเทำ้ จิก
และอำจเดินไดช้ ำ้ กเ็ ลยรีบรำยงำนให้หัวหน้ำหนว่ ยสำธิตฯ ถึงขอ้ สังเกตนี้ เพ่ือจะไดห้ ำทำงแก้ไขไดท้ นั

หลงั ได้รับกำรประเมนิ พัฒนำกำร DSPM กพ็ บวำ่ น้องนำ้ เหนือมีควำมผดิ ปกติของกล้ำมเนือ้ จงึ ไดม้ ีกำรวำงแผนในกำรนวด ซ่ึงเปน็
กำรนวดทำรกเพ่ือกระต้นุ กลำ้ มเน้ือ จำกประสบกำรณข์ องครพู ่ีเล้ียงทเี่ คยนวด ก็เรม่ิ จำกนวดฝ่ำเทำ้ ซงึ่ ตำมหลักและทฤษฎีด้ำน
กำรแพทย์แผนไทยและสุขภำพ กำรนวดฝ่ำเทำ้ จะเป็นกำรช่วยให้พัฒนำกำรดีข้นึ เพรำะทำใหเ้ กดิ กำรเชื่อมโยงของเสน้ ประสำท
บริเวณเทำ้ น้วิ เท้ำ เคล่อื นไหวไดด้ ี ชว่ ยกำรไหลเวียนของโลหิตจำกเท้ำสูห่ วั ใจได้คลอ่ งตัวขนึ้ ดังนนั้ หลักกำรนวดทำรกนี้ จึงไดถ้ กู
นำมำใช้ในกำรช่วยเหลอื และแกไ้ ขปัญหำใหน้ ้องนำ้ เหนอื ..

ในวนั แรกๆ ของกำรนวด น้องน้ำเหนอื ยังไม่ให้ควำมร่วมมือ พลิกตัวบิดไปมำ สำยตำมองดูเพื่อนๆ ทกี่ ำลังเลน่ กันอยู่ แลว้ ก็
คลำนไปเลน่ กับเพื่อนๆ พอเขำ้ อำทิตยท์ ่ี 2 ใชว้ ิธีกำรนวดไปเลน่ ไป นวดเรอ่ื ยๆ จนนอ้ งเกิดควำมคนุ้ เคย นวดฝำ่ เทำ้ สลบั กันขึ้นๆ ลงๆ
เบำๆ น้องจะจกั๊ จี้ ย้ิมสำ่ ยหน้ำไปมำ นวดสลบั เท้ำซำ้ ยเทำ้ ขวำ นวดข้นึ ไปจนถึงต้นขำสลับกนั ไป สังเกตปฏิกริ ยิ ำน้องวำ่ ชอบมยั้ น้อง
เคลมิ้ “แผ่หลำ” หลับไป แสดงวำ่ พึงพอใจกับกำรนวดมำกเลย..แตถ่ ้ำไมพ่ อใจจะคลำนหนีไปเล่นกับเพ่ือนๆ ก็เลยมีกำรสงั เกต เพื่อ
ประเมนิ ควำมพึงพอใจของน้องด้วยนะคะ ว่ำกำรนวดครงั้ นีเ้ ปน็ อย่ำงไรบำ้ ง?

ไม่พอใจเลย 1 คะแนน “นอ้ งคลานหนีหงุดหงดิ งอแงไมช่ อบ”
พอใจขนึ้ มำอีกนิด 2 คะแนน ”น้องเริ่มคุ้นเคยกับกำรนวด คลำนเข้ำมำหำเลย”
พอใจมำกทสี่ ุดให้ 5 คะแนน “นอ้ งชอบ จะคลำนเขำ้ มำหำเพ่ือใหน้ วด แลว้ จะนอนหลับปุ๋ย
ตื่นขึ้นมำคลำนเล่นตอ่ ไดเ้ ลย”

กำรเปลยี่ นแปลงในทำงท่ดี ีข้นึ ของน้องน้ำเหนือ..ครพู ี่เลีย้ งจงึ สง่ ต่อวธิ กี ำรและเทคนิคกำรนวดให้คณุ พ่อคุณแม่ นำไปสง่ เสรมิ
พัฒนำกำรต่อเน่ืองท่ีบ้ำน และผลกำรประเมินก็พบว่ำ นอ้ งน้ำเหนือมพี ัฒนำกำรทีด่ ีสมวยั ไมม่ อี ำกำรเดินชำ้ หรอื ลงน้ำหนกั ผดิ แล้ว

รสู้ ึกดใี จทีม่ สี ่วนช่วยส่งเสริมสำยใยของครอบครัวผำ่ นกำรนวดจะเหน็ ไดว้ ่ำเมอ่ื เรำดูแลดว้ ยใจ ใชค้ วำมรู้
และประสบกำรณ์ในกำรสังเกต เรำกจ็ ะสำมำรถชว่ ยเหลอื เดก็ ได้ทนั ที ดว้ ยควำมรคู้ วำมเชี่ยวชำญท่เี รำมี ขอ
เพียงมีใจ...ปญั หำทกุ อยำ่ งมที ำงออก...และกำรมสี ่วนร่วมของพ่อแม่ และครอบครวั ยงั สำคญั เสมอ ในกำร
ดแู ลแลส่งเสริมพัฒนำกำรของเด็กปฐมวัยในทุกๆดำ้ น

14

ถึงหนูจะชา้ แตค่ รูก็รักสุดหวั ใจ

สมจติ เกยี รตวิ ัฒนเจริญ - รศ.ดร.พัชรี วรกจิ พูนผล

ปำ้ พยำบำลคนนี้ที่มีโอกำสได้ดแู ลเด็กๆในสถำนรบั เลีย้ งเด็กกลำงวันของคณะพยำบำลศำสตร์

มหำวิทยำลัยเชยี งใหม่ มำเปน็ เวลำเกือบ ๓๐ ปี ซงึ่ แน่นอนวำ่ มปี ระสบกำรณ์ท่ีประทบั ใจหลำยเรื่อง แตเ่ ร่อื งรำว

ของเดก็ หญิงที่จะเลอื กมำเล่ำ ช่ำงนำ่ ประทบั ใจจนไมอ่ ยำกเกบ็ เรื่องรำวน้ีไวค้ นเดยี ว เปน็ เรือ่ งของลกู หลำนใน

คณะพยำบำล ทเ่ี รำโอบกอดหนไู วใ้ นควำมดแู ล และทำใหต้ อ้ งลนุ้ อยำ่ งใจจดจอ่ เรอื่ งนเี้ กิดข้ึนในเดอื น มิ.ย 2561

ที่รับเดก็ หญงิ อำยุ 3 เดอื นเข้ำมำใหม่ เดก็ นอ้ ยดงึ ดดู สำยตำ เพรำะเธอตวั อ้วนนำ่ กอด ผิวสีนำ้ ผึ้ง ผมหยักศกนำ่

เอน็ ดู คณุ พ่อของน้องอำยุ 43 ปี และคุณแมอ่ ำยุ 35 ปีทงั้ คูเ่ ป็นครใู นสถำบนั อดุ มศึกษำ แล้วยังมีคณุ ยำยเป็น

อำจำรยท์ ่ีคณะพยำบำลศำสตร์ เวลำผำ่ นไปอย่ำงรวดเร็วจนหนอู ำยุ 4 เดอื น พยำบำลประเมินพัฒนำกำรดว้ ย

Denver II และ DSPM ไมต่ อ้ งสงสัยหลำนยำยมีพัฒนำกำรสมวัย เป็นเด็กกนิ เกง่ นอนดี เลน่ ดี พ่อแมน่ ่ำรกั และ

เขำ้ กับคุณครูไดด้ ี ทุกเดือนเรำจะเขยี นสมดุ รำยงำนสุขภำพ และพัฒนำกำรให้คุณพ่อคุณแม่ชื่นชมว่ำลกู อยู่ที่เรำ

เปน็ อย่ำงไร จนกะทงั่ หนูอำยุ 6 เดอื น คณุ ครผู ทู้ ีด่ แู ลใกลช้ ดิ เขยี นรำยงำนวำ่ หนสู นใจฟงั และมองท่ีวตั ถุได้

นำน แตต่ ้องกระต้นุ จงึ จะเปล่งเสียง และจะฟงั มำกกว่ำคุย คณุ ครูและปำ้ พยำบำลจึงเฝำ้ สังเกต จนหนูอำยุ 7

เดอื น หนูไม่คอ่ ยส่งเสียง ไมม่ องหนำ้ และไมค่ ่อยสบตำ ทงั้ ๆ ท่ีปำ้ และคณุ ครคู ยุ กับหนู พยำยำมกระต้นุ โดยทำ

เสียงแปลกๆ ให้หนสู นใจ และลุน้ กนั มำกตอนประเมินพัฒนำกำร ผลกำรประเมินด้วย Denver II (f=0 c=1)

หนทู ำเสียงพยำงค์เดยี วได้ แตเ่ ลยี นเสียงไมไ่ ด้ ปำ้ และคณุ ครูตดั สินใจแจง้ คณุ แม่ว่ำ น้องต้องได้รับกำรกระตนุ้

พัฒนำกำรด้ำนภำษำเปน็ พิเศษ “คณุ แม่ค่ะนอ้ งไม่คอ่ ยคยุ ไมค่ ่อยออกเสียงเลย และทส่ี ำคญั คอื น้องไมม่ องหนำ้

ไม่สบตำ ซ่งึ พบไดใ้ นเด็กที่มปี ญั หำด้ำนพัฒนำกำร เช่น ออทิสตกิ คณุ แมต่ อ้ งฝึกตำมโปรแกรมทแี่ นะนำน้นี ะคะ”

เข้ำใจคุณแมค่ ุณพ่อเลยวำ่ คนทม่ี อี ำชีพเป็นครู นอกจำกทำงำนที่ทำงำนแล้วต้องแบกงำนไปทำทบี่ ำ้ น ตำ่ งคน

ต่ำงทำงำน เจำ้ ตัวเล็กเลยไมม่ ีใครคยุ ดว้ ย คุณหมอที่ลงตรวจสุขภำพเดก็ ดที ี่หนว่ ยของเรำแนะนำใหป้ รกึ ษำกมุ ำร

แพทยเ์ ก่ยี วกบั พัฒนำกำรดว้ ย เมอื่ เจ้ำตัวเล็กไดร้ ับกำรกระตนุ้ อย่ำงสมำ่ เสมอ ภำยในเวลำ 1 เดอื น หนูเรมิ่

มองสบตำบำ้ ง และเวลำท่ีตอ้ งกำรใหห้ นสู นใจ ตอ้ งค่อยๆ ประคองใบหนำ้ ใหห้ นั มำมอง และเพิ่มเวลำเล่นกับหนูให้

มำกขึ้น ทห่ี นว่ ยฯ คุณครูกช็ ่วยกระตนุ้ ทกุ วนั ป้ำแนะนำกำรนวดใบหนำ้ และรอบปำก ตอนบำ่ ยหลังอำบนำ้ ปำ้ และ

คุณครูจะชว่ ยกันนวด จนหนเู ริม่ เปล่งเสียงโตต้ อบเบำเบำได้ ป้ำและคุณครลู นุ้ อยำกได้ยนิ เสยี งหนใู นทกุ ๆ วนั เมอื่

คุยด้วย มเี สียง อำ อู ปู ปำ ตดิ ตอ่ กันซ้ำๆ ทำใหห้ ัวใจของพวกเรำพองโต พออำยุ 10 เดอื น หนูเรมิ่ เลียนเสียงพู ด

คยุ ได้ เรมิ่ รจู้ กั วตั ถทุ ค่ี ุน้ เคย เช่น ขวดน้ำ ขวดนมของที่อยใู่ กล้ตวั อำยุ 13 เดือน พู ดหม่ำ หมำ่ เรมิ่ เกำะเดินได้ และ

เร่ิมเดนิ ได้ตำมวยั

จุดเปลีย่ นผำ่ น กม็ ใี ห้ลุ้นตอ่ เพรำะพอหนูอำยุ 15 เดอื น ตอ้ งยำ้ ย
ห้องไปอย่หู อ้ งกระต่ำย ปำ้ เฝ้ำดู หนเู กง่ มำกใช้เวลำปรับตัว 2
สัปดำห์ เร่มิ พู ดได้ 4 – 6 คำ เช่น หม่ำ ปำ มำ นำ้ ไป ดูเหมือนทกุ
อย่ำงจะรำบร่นื ด้วยดี จนวนั หนึ่งป้ำได้ข้อมลู วำ่ คณุ พ่อคุณแม่
ส่ือสำรกับหนดู ้วยภำษำอังกฤษ

15

จำกกำรประเมินพัฒนำกำรเป็นระยะๆ สำหรับเด็กอำยุ 1 ปี 3 เดอื น หนูพู ดไดแ้ คน่ กี้ ็พอรบั ได้ แตด่ ำ้ นควำม

เขำ้ ใจภำษำ ยงั ไมเ่ ป็นไปตำมวยั พอยำ้ ยมำห้องใหมท่ มี ีพื้นทก่ี ว้ำง คุณครูมกี จิ กรรมใหเ้ ยอะข้ึนตำมวัย หนเู ริ่มรอ้ ง

เพลงแตเ่ ปน็ เพลงท่ยี ังฟังเป็นคำไมไ่ ด้ เหมอื นรอ้ งใหต้ ัวเองฟงั มำกกว่ำ มบี ำงครงั้ ได้ยนิ พู ดวำ่ ปำ้ เรียกช่ือเพื่อน

บ้ำง นอกนนั้ เปน็ ภำษำของตัวเอง ป้ำพยำบำล และคณุ ครูจะชว่ ยหนอู ย่ำงไรดี และยง่ิ เป็นควำมท้ำทำยมำก

ขึ้นไปอีก เมอ่ื หนอู ำยุ 18 เดือน ปว่ ยและต้องนอนโรงพยำบำล คุณแม่เล่ำวำ่ หนูกลวั หมอ กลวั พยำบำลมำก เพรำะ

เจ็บทุกครงั้ ที่พบหมอ และพยำบำล พัฒนำกำรทำงภำษำลดลงไปอกี จำกทีเ่ คยพู ด ป่ำป๊ำ มำมำ้ ..หำยไปเลย ไม่

พู ด และไม่สนใจใครเลย ประเมินพัฒนำกำรไม่พบคำใหมเ่ ลย และคำเดมิ ทีเ่ คยพู ดก็ไมไ่ ด้ยินเลย ชี้รูปตำมคำบอก

ไมไ่ ด้เลย หวั ใจปำ้ และคณุ ครทู เ่ี คยพองโต หอ่ เห่ยี ว รอไม่ไดแ้ ลว้ เรำจะไมย่ ่อทอ้ ปำ้ นดั กระตุ้นพัฒนำกำรให้ท่ี

คณะเทคนคิ กำรแพทย์ และจองควิ พบแพทย์ท่คี ลนิ กิ พัฒนำกำรของศรีพัฒน์ ควิ ที่ได้พบคุณหมอพัฒนำกำร

คอื อีก 1 ปี นำนจัง แตค่ รอบครัวก็พำหนไู ปกระตนุ้ พัฒนำกำรอยำ่ งเขม้ ขน้ ไมเ่ คยขำด หนเู รม่ิ สื่อสำรด้วยกำรลำก

มือคณุ ครไู ป แล้วชี้วำ่ อยำกได้อะไร เร่มิ มีสมำธมิ ำกขึน้ ต่อบล็อคไม้ ได้ 7 ช้นิ

อำยุ 2 ปี รจู้ กั ฟงั และทำตำมคำสั่งได้ดีขน้ึ เร่ิมออก
เสียงเปน็ คำได้ 10 คำ ชี้รปู ตำมคำบอกได้ 1 รปู แตพ่ ู ด 2
คำติดกนั ไมไ่ ด้ คณุ หมอดำ้ นพัฒนำกำร ลงตรวจ
สุขภำพทหี่ นว่ ยฯ คยุ กับณุ พ่อใหก้ ระตนุ้ พัฒนำกำร
อย่ำงต่อเนือ่ ง อำยุ 2 ปี 3 เดือน เรมิ่ บอกชอ่ื ได้ 1 รูป
อำยุ 2 ปี 8 เดอื น เรมิ่ ออกเสียง อ่ำนรปู ภำพตำมครไู ด้
เวลำสนกุ จะดใี จสุดสุด พยำยำมทำอะไรดว้ ยตนเอง เกบ็
รองเท้ำเองได้ เล่น และทำกจิ กรรม กบั กลุ่มเพื่อนไดด้ ี
ชอบรอ้ งเพลง เรมิ่ พู ด 2 คำตดิ กนั ได้

1 ปี กระตนุ้ พัฒนำกำรถงึ 64 ครงั้ และยงั ไปกระตุ้นเพิ่มท่ีคลนิ คิ พิเศษอกี เห็นหนแู ต่งชดุ บลั เล่ห์ สีขำว สวย

ใน facebook คณุ แม่ หนเู ต้นด้วยท่ำทำงทีส่ วยงำม แต่ท่ำทำงยงั ไม่เหมอื นเพื่อน คณุ แม่เขียนวำ่ แต่งตวั ไป

ถ่ำยรูปมำกกวำ่ แตก่ ท็ ำตำมทคี่ รสู ัง่ ได้ ปำ้ เขำ้ ใจเพรำะบลั เล่ห์เหมำะสำหรับเดก็ อำยุมำกกว่ำ 3 ขวบ ท่รี ู้จกั ซ้ำย

ขวำ แต่จะได้พัฒนำกำรทำงสังคมเพิ่มมำกข้นึ ถงึ ควิ ท่ีได้พบคณุ หมอพัฒนำกำรทศ่ี รีพัฒน์ ซงึ่ เปน็ ทำ่ น

เดียวกนั กบั ทีล่ งตรวจทหี่ นว่ ยสำธิตฯ คณุ หมอ ตรวจอำกำรของ ASD และให้กระตนุ้ พัฒนำกำรตอ่ อยำ่ งน้อย

สัปดำหล์ ะ 2 ชวั่ โมง ด้ำนกำรสื่อควำมหมำย พัฒนำกำรหนดู ีขน้ึ พู ดและสื่อสำรกับครไู ด้เป็นประโยค รอ้ งเพลงได้

เกอื บตลอดเพลง พู ดคยุ กบั เพื่อนๆไดด้ ี ใส่เส้ือผ้ำเอง รจู้ ักรอคอย ทำตำมกตกิ ำของหอ้ งได้ หวั ใจป้ำ และคณุ ครู

พองโตอกี ครงั้ นำ่ เสียดำยชว่ งเดือนมีนำคม 2564 มกี ำรระบำดของโรคโควดิ หนว่ ยสำธิตฯ ต้องหยดุ

ให้บริกำรไป ต้นเมษำยนถึงไดก้ ลบั มำพบกนั พัฒนำกำรหนูดีขน้ึ แตเ่ มอื่ เทียบกบั อำยุยังชำ้ ไป 6 เดือน แตป่ ้ำเชื่อ

วำ่ หนจู ะทนั เพ่ือนไดอ้ ย่ำงแนน่ อน เดอื นพฤษภำคมนห้ี นูจะอำยุ 3 ปี แล้ว คณุ แมจ่ ะพำหนเู ขำ้ โรงเรียนในชัน้ เตรียม

อนบุ ำลโรงเรียนนำนำชำติ...ปำ้ และคณุ ครูยงั คงจะตำมลุ้นต่อ แมห้ นูออกจำกออ้ มกอดป้ำไปแล้ว ก็ตำม

16

ฝึกระเบียบแบบ
รว่ มดว้ ย ชว่ ยกันชม

ยุพิน ตามูล – ผศ.ดร.นพมาศ ศรีเพชรวรรณดี

กำรเป็นคนมวี ินัยเปน็ เรอ่ื งท่ีต้องไดร้ บั กำรฝกึ ฝน ไม่เช่นนัน้ จะทำใหเกิดปัญหำ ในกำรอยู่

ร่วมกับผอู้ ื่นในสังคม ในเด็กเลก็ อำจยงั ไมเ่ ข้ำใจ พ่อแม่หรือผ้เู ล้ียงดูตอ้ งช่วย สอน โดยกำรทำเปน็

ตวั อยำ่ ง และรว่ มทำไปกบั เดก็ ๆ จะเปน็ บรรยำกำศของกำรชว่ ยกนั ทำ เน้น รว่ มด้วย ช่วย ชม ในเดก็

เลก็ ส่วนใหญ่แลว้ มักมีประเดน็ เลน่ แล้วไม่เก็บ ไมร่ ู้จักกำรรอคอย ซ่งึ ตอ้ งใชเ้ วลำและทำแบบคอ่ ย

เป็นคอ่ ยไปในกำรปรบั เปลย่ี นพฤตกิ รรมใหม่เพ่ือสร้ำงวินยั เดก็ ๆ ในควำมดแู ลของปำ้ ยพุ ิน

ส่วนใหญก่ ม็ ักไมเ่ ก็บของเลน่ พอเลน่ ของเล่นเสร็จปำ้ ยุพินจะบอกให้เดก็ ๆ ช่วยกนั เก็บของเล่น

และเอ่ยช่อื เด็กท่ีช่วยปำ้ ยุพินเก็บ เช่น “น้องโมเดล นอ้ งแพง นอ้ งภทั รเก็บของเลน่ ไดม้ ำกเตม็ มือ

เลย” และพูดช่อื ของเพื่อน ๆ ทยี่ ังไมเ่ ก็บของเลน่ วำ่ “โอ้ พี่ชื่นใจ พี่เอวำกเ็ กบ็ ได้เต็มมือเหมอื นกนั ”

ปำ้ ยุพินจะพยำยำมทำใหเ้ ดก็ ๆ ทุกคนได้ช่วยกันเกบ็ ของเลน่ ป้ำยุพินจะพูดชื่อเด็กใหค้ รบทกุ คน

พร้อมกับร้องเพลงเกบ็ ของเลน่

“เล่นกัน เล่นกันดีๆตอ้ งสำมัคคี เรำเป็นเพื่อนกนั
ของเลน่ เรำเล่นด้วยกนั พอเลิกเล่นพันช่วยกันเกบ็ เอย”

เมื่อร้องเพลงเสร็จ “ช่วยกนั เก็บหนอ่ ยเรว็ ๆ ดูใต้โต๊ะ ขำ้ งประตู ขำ้ งโตะ๊ ข้ำงตู้ หมดหรอื ยังนำ้
ถ้ำหมดแล้วปรบมอื ให้ตัวเองหน่อยเร็ว” แล้วปำ้ ยุพินก็จะปรบมอื เดก็ ๆ กป็ รบมอื ตำมป้ำยพุ ิน และ
พูดว่ำ “เกง่ มำก เกง่ ทกุ คนเลย” เรียกได้วำ่ ทัง้ ร่วมด้วย ชว่ ย และชม เป็นกำรปลูกฝังกำรทำงำน
รว่ มกันแบบเนยี นๆ บวกควำมสนกุ คึกคักของเสียงเพลง และป้ำยุพินก็โฟกัสท่ีพฤตกิ รรมที่อยำก
ใหเ้ กดิ คือ “ชว่ ยกันเก็บของ” ไม่มีเด็กคนไหนท่ถี ูกตำหนิ แถมยงั เอ่ยชื่อเด็กท่ที ำดี และปรบมอื ให้
กนั เองอีกด้วย เป็นกำรเสริมควำมภมู ิใจท่ที ำได้ไปในตัว บรรยำกำศกำรฝกึ วินัยแบบสนกุ สนำน
กำรเกบ็ ของเลน่ เปรียบเสมอื นกำรรจู้ ักรบั ผิดชอบต่อหนำ้ ท่ี เดก็ ๆจะเกิดกำรเรียนรู้ และเติบโตไป
เป็นผใู้ หญ่ ที่มคี วำมรับผิดชอบตอ่ หน้ำทีต่ ่อไป

17

ความมหัศจรรยข์ องเด็ก

เยย่ี มลักษณ์ เช้ือชมู
ผศ.ดร.ณฏั ฐณชิ า ศรบี ณุ ยวฒั น

อ.สุวมิ ล ดรณุ รศั มี

ปัจจบุ นั ครอบครัวไทยเป็นครอบครวั เล้ยี งเดี่ยวอยู่กัน พ่อ แม่ ลกู บำงครอบครวั ทำงำนนอกบ้ำนทงั้ คู่ ไมม่ ีเวลำทีจ่ ะมำฝึกทักษะ

กำรช่วยเหลอื ตนเองให้ลกู และลกู ต้องมำอยู่เนอสเชอรตี งั้ แต่ยังเป็นทำรก ฉะนนั้ จงึ เปน็ หน้ำท่ขี องครพู ี่เลย้ี งทีจ่ ะคอยอุ้มชฟู ูมฟกั

ฝึกฝนให้เด็กไดเ้ ป็นคนเกง่ และเป็นคนดีของสังคม มพี ัฒนำกำรที่สมวยั มีทักษะในกำรดแู ลตนเอง และพร้อมทีจ่ ะเรยี นรู้

ประสบกำรณ์ใหมๆ่ ต่อไปในวันข้ำงหนำ้ “ทกั ษะกำรชว่ ยเหลือตนเอง” เป็นอีกดำ้ นหน่ึงของกำรพัฒนำกำรเดก็ โดยเฉพำะเดก็ ท่ี

จะเตรียมสู่วยั กอ่ นวัยเรยี น จะเริม่ เรยี นร้ทู ักษะดำ้ นนี้เพื่อใหม้ กี ำรสร้ำงวินยั เชิงบวกให้กับเด็กในยุค 4.0 กำรทำงำนในตำแหนง่ พ่ี

เลย้ี งของแตล่ ะวนั จะเรม่ิ หลงั จำกที่ผปู้ กครองมำส่งเดก็ จะเจอเดก็ ๆในหอ้ งบำ้ งก็วิ่งเลน่ ไปมำ บ้ำงก็นอนดูดนม บ้ำงก็ร้องไห้งอแง

แต่ส่วนมำกเดก็ ๆก็จะยมิ้ แล้วทกั ทำยวำ่ “ปำ้ เยีย่ มมำแล้ว” เรำก็รสู้ กึ ดใี จเมือ่ เหน็ รอยยิม้ อันไรเ้ ดียงสำ ย่งิ ทำให้มแี รงและกำลงั ใจใน

กำรดูแลเดก็ ในแต่ละวัน อยำกเห็นเด็กอย่กู บั เรำอย่ำงมีควำมสขุ เมื่อถึงเวลำเลน่ ก็เล่นอย่ำงสนุกสนำน พอม้ือเท่ียงกจ็ ะช่วยฝึกให้

เด็กจับชอ้ นตกั อำหำรเขำ้ ปำก กระตนุ้ ใหเ้ ดก็ ทำนผักผลไม้ ตอนขบั ถ่ำยกช็ ่วยเหลอื ฝึกฝน เมื่อเดก็ มีทกั ษะช่วยเหลอื ตนเองได้ คอื

ควำมสขุ แต่ที่ประทับใจมำกคอื น้องไอดนิ ท่ฝี กึ ทักษะในกำรชว่ ยเหลอื ตนเองได้เร็วมำก มหัศจรรย์จริงๆ” นอ้ งไอดนิ ยำ้ ยมำอยู่ห้อง

นกยูง ตอนอำยุ 2 ขวบ คุณครูพ่ีเลี้ยงได้ฝกึ ทกั ษะกำรช่วยเหลอื ตนเองให้ นอ้ งกท็ ำไดด้ ี และพัฒนำไปได้อยำ่ งรวดเร็ว ทกั ษะ

กำรดื่มนำ้ ด้วยตัวเอง ช่วงแรกๆนอ้ งไอดินยงั ดมื่ ไมเ่ ปน็ ด่ืมทไี รเสือ้ ผ้ำก็เปยี กเพรำะวำ่ เม้มปำกไมเ่ ป็น จงึ ขอควำมรว่ มมือกับทำงบ้ำน

ให้เดก็ หัดดม่ื จำกแกว้ แล้วเลกิ ดูดน้ำจำกขวด พอฝึกได้ ตอ่ ไปใหเ้ ริม่ ฝกึ ให้เมม้ ปำก และฝึกทำบอ่ ยครงั้ ตอ่ เน่ืองรำวๆ 2 สัปดำห์ นอ้ ง

กท็ ำไดส้ ำเร็จสำมำรถดมื่ น้ำได้โดยไม่หกเป้ อื นเส้อื ผ้ำ เมือ่ ผูป้ กครองได้ฝกึ ฝนควำมแขง็ แรงกล้ำมเนือ้ มือและแขน รวมถงึ เปดิ โอกำส

ให้เด็กไดท้ ำส่งิ ตำ่ งๆได้ดว้ ยตนเองในวัยน้ี จะช่วยใหไ้ ดส้ ่งเสริมควำมเป็นตัวของตัวเองในกำรดูแลตนเอง ร่วมกบั ผปู้ กครองให้

กำลังใจ ช่นื ชมและชมเชยเมอ่ื เดก็ ทำสำเรจ็ จะย่ิงส่งเสรมิ ควำมสำเรจ็ มำกขนึ้ ทกั ษะกำรลำ้ งมอื จำกที่น้องไอดนิ ไม่ยอมเปดิ

กอ๊ กน้ำเอง ชว่ งท่ีมำใหมๆ่ น้องยงั ไมย่ อมทำเองเพรำะวำ่ ไม่ได้ฝึกมำ ผูป้ กครองบอกวำ่ ทำให้ทงั้ หมด จงึ ขอควำมรว่ มมือผู้ปกครอง

ให้เดก็ ไดม้ โี อกำสเรยี นรู้ หยบิ จบั สำรวจ สัมผสั เพ่ือเป็นกำรฝึกพัฒนำกำรเดก็ พอได้ฝกึ กระต้นุ ให้ลำ้ งมืออยำ่ งถูกวธิ ี ฝกึ บ่อยๆ สกั

ประมำณ 2 สปั ดำห์ น้องก็สำมำรถทำเองได้ ทกั ษะกำรรบั ประทำนอำหำร นอ้ งไอดินร้องไห้ตลอดเมื่อถงึ เวลำรบั ประทำนอำหำร

นอ้ งเปน็ เด็กตดิ ผำ้ กอด เมอ่ื ไหรท่ ี่ไมพ่ อใจจะเรียกหำผำ้ กอด เวลำเขำ้ ห้องอำหำรก็ต้องมี น้องไมค่ ่อยชอบข้ำวและผัก จะกินขนมกับ

นมเปน็ สว่ นใหญ่ บำงวนั ถงึ แม้หิวก็ไมท่ ำน ทำนแตน่ ้ำซปุ นดิ ๆ จะรอดูดนมตอนก่อนนอนกลำงวัน ซึง่ ไมเ่ ปน็ ผลดีตอ่ เดก็ จงึ ขอให้

ผู้ปกครองปอ้ นข้ำวเด็กมื้อเชำ้ ก่อนมำเจอกัน แล้วทำงเรำจะใหน้ ม 2 ม้อื คือม้อื เช้ำ และกอ่ นนอนตอนกลำงวัน พอไดฝ้ ึกกระตุน้ และ

ปลอบประโลม ไป 2 -3 เดอื น น้องก็สำมำรถเดนิ เข้ำห้องอำหำร และทำนอำหำรไดอ้ ยำ่ งมคี วำมสขุ เหมอื นเพ่ือนๆ ทกั ษะกำร

แต่งตัวหรือใสเ่ สอ้ื ผ้ำ นอ้ งไอดนิ ไมย่ อมแต่งตัวเอง บอกวำ่ “ใส่ให้ไอดนิ หน่อย” แรก ๆ เรำก็ใส่ให้แล้วบอก ว่ำ “น้องไอดินโตแล้วต้อง

ใสเ่ อง” พร้อมกับฝกึ กระตนุ้ ให้น้องทำ โดยเรำจะวำงกำงเกงไวใ้ ห้ใสเ่ อง 2 สปั ดำห์ผำ่ นไป น้องทำได้ เดย่ี วน้ี น้องใส่เองได้อย่ำง

คล่องแคลว่ ทกั ษะกำรฝกึ ขบั ถำ่ ย ช่วงแรกๆ น้องไอดินยงั ใสแ่ พมเพิสอยู่ เวลำขับถ่ำยหรือปสั สำวะ น้องสำมำรถถอดแพม

เพิสไดเ้ อง แตไ่ มเ่ อำไปท้งิ ขยะ นอ้ งบอกว่ำเหมน็ เป้ อื น เรำตอ้ งสอนและกระตุ้นหรอื ทำใหเ้ ดู ปรำกฎวำ่ ภำยใน 2 สัปดำห์ นอ้ งก็ทำได้

และยอมไปปัสสำวะเอง และเลกิ แพมเพิสได้

ทักษะกำรชว่ ยเหลือตนเอง เปน็ เร่อื งทีเ่ ด็กต้อง “ฝกึ ฝน” ฝึกจนทำได้คล่อง และเมื่อทำได้เองเด็กจะ
เกิดควำมรูส้ ึกภูมิใจทีท่ ำได้สำเรจ็ ซึง่ กำรจะฝึกได้อยำ่ งตอ่ เน่ืองตอ้ งอำศยั ควำมรว่ มมือกนั ระหวำ่ ง
ผ้ปู กครอง และครูพ่ีเล้ียงช่วยกนั ฝกึ ฝน กจ็ ะได้เห็นควำมมหศั จรรย์ที่มีในตัวเด็กทสี่ ำมำรถต่อยอด

พัฒนำทักษะใหมๆ่ ในชวี ติ ต่อไป

18

ความปลอดภัยในสนามเด็กเลน่

สายทอง บญุ เรือง – รศ.ดร.จุฑามาศ โชตบิ าง

เครื่องเลน่ ที่หลำกหลำยรปู แบบใน “สนำมเด็กเลน่ ” ช่วยส่งเสรมิ พัฒนำกำรดำ้ นตำ่ งๆของ
เด็ก กำรที่เดก็ ได้วงิ่ เลน่ ไดป้ นี ปำ่ ยเคล่ือนไหวร่ำงกำยอย่ำงอสิ ระ ไดเ้ ล่นกบั เพื่อนอย่ำงสนกุ สนำน
เป็นกำรพัฒนำทัง้ ร่ำงกำย จติ ใจ และสังคม อย่ำงไรก็ตำม หำกเลน่ อยำ่ งไม่ระมดั ระวงั หรือเคร่ือง
เล่นไม่เป็นไปตำมข้อกำหนดกอ็ ำจนำภยั มำสู่เด็กๆได้ หลำยครงั้ ทมี่ ีขำ่ วเดก็ ประสบอบุ ตั เิ หตจุ ำก
เครอ่ื งเล่นในสนำมเดก็ เลน่ ตงั้ แตบ่ ำดเจบ็ เลก็ นอ้ ย จนถึงขนั้ สำหัส และบำงรำยถึงกับเสียชวี ติ ก็มี

เครอ่ื งเลน่ ทม่ี คี ณุ ภาพ
ต้องใช้วัสดุทดี่ ี ทนทำน มีควำมปลอดภัย

▪ นอ็ ตทใ่ี ชร้ ยึดเคร่ืองเลน่ ควรเปน็ ระบบกัน

คลำย ออกแบบซอ่ นหัวน็อต หรอื ปลำย

ตัดหัวมน
▪ พื้นสนำมเดก็ เลน่ ตอ้ งเปน็ วสั ดุท่ีออ่ นนมิ่
ดูดซบั พลงั งำนได้ พ้ืนสนำมควรปูดว้ ย

ทรำยหนำไมต่ ำ่ กวำ่ 20 เซนตเิ มตร หรอื

เป็นพื้นยำงสังเครำะห์ เวลำเดก็ หกลม้

หรอื ตกลงจำกเคร่อื งเลน่ จะได้ไม่บำดเจบ็
▪ ระดับควำมสูงของเครอื่ งเลน่
ต้อง

เหมำะสมปลอดภัย

ตำมปกตแิ ลว้ จะมขี อ้ กำหนดของอปุ กรณ์ วัสดุท่ี

ใชผ้ ลิตเครือ่ งเล่น กำรจดั เตรียมพ้ืนสนำมเด็กเล่น

และอุปกรณ์ปนื ป่ำย อปุ กรณเ์ คล่อื นไหว ชงิ ช้ำ

กระดำนล่นื และเครื่องเล่น รวมทัง้ แนวของกำรตดิ ตงั้

ตรวจสอบ บำรงุ รักษำ และผูด้ ูแลเด็กในสนำมเด็กเลน่

ทห่ี น่วยสำธติ ฯ ปำ้ มหี น้ำทีร่ บั ผิดชอบดแู ลควำม

ปลอดภัยของเคร่อื งเล่นในสนำม และดูแลกำรเล่น

ของเดก็ ๆ กอ่ นทเ่ี ด็กจะมำเล่นในสนำม จะตอ้ ง

ตรวจสอบของเลน่ ทุกชนิดว่ำแตกหักชำรดุ หรอื ไม่ ถำ้

พบจะรีบแจง้ หัวหน้ำ เพื่อดำเนินกำรใหม้ ีกำรซ่อมแซม

และยังดแู ลเรอื่ งควำมปลอดภยั จำกสัตว์ร้ำยตำ่ งๆอีก

ด้วย พรอ้ มกบั มีกำรบันทกึ ลงในตำรำงเช็คควำม

ปลอดภยั เครือ่ งเล่นในสนำม เปน็ ประจำทุกๆวัน

19

วธิ ีงา่ ยๆ ในการดแู ลเดก็ ๆ
ใหเ้ ลน่ สนุกอยา่ งปลอดภัย

1. สังเกตดวู ำ่ เคร่ืองเลน่ ปลอดภัยหรอื ไม่ ดูทคี่ วำมแข็งแรงของเคร่อื งเล่น อปุ กรณ์ทกุ ช้นิ ตอ้ งอยู่ในสภำพ
สมบูรณ์พรอ้ มใชง้ ำน ตดิ ตงั้ เครอ่ื งเล่นโดยยดึ หรอื ฝังฐำนของเครอ่ื งเล่นสนำม เพ่ือปอ้ งกนั ไมใ่ ห้เครอ่ื งเล่นเอน
ลม้ ลงมำทับเดก็ ได้ ซึ่งแต่ละชนิดจะถกู ออกแบบฐำนทม่ี ีขนำด ควำมลกึ ทีแ่ ตกตำ่ งกัน ข้นึ อยู่กับน้ำหนกั และแรงท่ี
กระทำในเครอื่ งเล่น
2. ควำมสูงจำกพ้ืนสนำมถงึ พ้ืนยกระดบั ของเคร่อื งเล่นในสนำมเดก็ เล่นไมค่ วรสูงเกนิ 1.20–1.80 เมตร แต่ถำ้
เคร่อื งเล่นมีควำมสูงเกนิ กวำ่ 50 – 70 เซนติเมตร ตอ้ งมรี ำวกันตกหรอื ผนังกนั ตก เพื่อป้องกันกำรบำดเจ็บจำก
กำรตก และกอ่ ให้เกดิ กำรบำดเจบ็ ทร่ี นุ แรง 3. เครอ่ื งเล่นที่ออกแบบใหม้ ลี ักษณะเป็นรู หรอื ชอ่ ง ขนำดของชอ่ ง
หรือรตู ่ำงๆ จะต้องเลก็ กว่ำศีรษะ หรือขนำดทนี่ วิ้ ของเดก็ จะลอดเข้ำไป เพ่ือปอ้ งกัน ศรี ษะหรือนิว้ เดก็ ไมใ่ หเ้ ขำ้ ไป
ตดิ เพรำะเด็กในวยั น้ีชอบสำรวจ บำงคนอดใจไม่ไดท้ ่ีจะแหย่น้วิ เข้ำไปตำมรูตำมช่องตำ่ งๆ พ้ืนทเี่ ดินต้องมีขนำดท่ี
สำมำรถปอ้ งกนั ไม่ใหเ้ ท้ำหรอื ขำเขำ้ ไปตดิ ได้ ทงั้ นี้อปุ กรณ์เครอ่ื งเล่นควรมีระยะห่ำงในกำรติดตงั้ พอสมควร ไม่
แออัด เพ่ือหลกี เลีย่ งกำรชนอรือกระแทกกนั ของเดก็ เวลำเล่น ชงิ ช้ำจะตอ้ งทำด้วยวัสดุทีแ่ ข็ง กันกำรกระแทกได้
ดี สีทีท่ ำตอ้ งไม่หลดุ ลอกตดิ มือ ไมเ่ ป็นสนมิ นำกจำกนว้ี ัสดุที่ใชต้ อ้ งไมเ่ ปน็ พิษและมีสำรโลหะหนกั เจอื ปนไมเ่ กนิ
กว่ำมำตรฐำน

20

ปลอดภัย มรี ะเบยี บวนิ ยั หยิบใชง้ ่าย

สังวาล บญุ มา – รศ.ดร.จฑุ ามาศ โชตบิ าง
เกือบ 30 ปี ของกำรทำงำนที่หน่วยสำธติ กำรสร้ำงเสรมิ สุขภำพเด็กเล็ก คณะพยำบำล
ศำสตร์ มหำวทิ ยำลัยเชยี งใหม่ เหน็ ว่ำสิ่งทส่ี ำคญั ท่สี ุด คือกำรมีทท่ี ำงำนท่นี ำ่ อยู่ จงึ ไดค้ ิดกจิ กรรม

5 ส ขนึ้ เพื่อเปลย่ี นหน่วยสำธิตฯของเรำ ใหส้ ะอำด เป็นระเบยี บ ถกู สุขลักษณะ ปลอดภยั และท่ี

สำคญั คือเด็กๆ จะได้เรียนรเู้ รื่องเหลำ่ นีด้ ้วยเชน่ กนั

กอ่ นทา หลังทา

1. สะสาง ชว่ ยกนั แยกของทต่ี ้องกำร ออกจำกของท่ไี ม่ตอ้ งกำร และขจัดของท่ีไมต่ อ้ งกำรทิง้ เพ่ิมพ้ืนท่ีในกำรทำ
ประโยชนไ์ ด้อกี เช่น พ้ืนทีท่ ำกจิ กรรมส่งเสรมิ พัฒนำกำรของเด็ก ที่วำ่ งสำหรับเอกสำร และอุปกรณท์ ่หี ยิบใชไ้ ด้
ง่ำย

2. สะดวก กำรจดั วำงสิ่งของตำ่ ง ๆ ใหเ้ ปน็ ระเบียบ เชน่ ของเลน่ เด็ก เอกสำรของคุณครู แลว้ จัดทำปำ้ ยช่อื ติดไว้
เพื่อทำใหป้ ระหยัดเวลำในกำรค้นหำ และสะดวกในกำรหยบิ มำใช้ หรือนำมำให้เดก็ เลน่ จึงมีเวลำดูแลเดก็ ไดเ้ ต็มท่ี

3. สะอาด เครือ่ งมอื และอุปกรณใ์ นกำรจัดกจิ กรรมสง่ เสรมิ และกระตนุ้ พัฒนำกำรเดก็ จะทำควำมสะอำดทันทีท่ี
ใชง้ ำนเสร็จ หำกเปน็ ของทใ่ี ชอ้ ยใู่ ห้ทำควำมสะอำดหลงั เลกิ งำน ส่วนของเล่นที่ผู้ปกครองนำมำ หำกเด็กเลน่ แล้ว
เกดิ สกปรก คุณครูกจ็ ะทำควำมสะอำดให้ทนั ที และในวันสุดสัปดำหจ์ ะเก็บใหผ้ ู้ปกครองไปทำควำมสะอำดทบี่ ำ้ น

4. สุขลกั ษณะ เม่อื ปฏิบตั อิ ยำ่ งต่อเน่อื ง ที่ทำงำนก็เป็นระเบียบเรียบร้อย นำ่ อยู่นำ่ ทำงำน ส่งผลตอ่ สุขภำพทงั้
คณุ ครแู ละเด็ก มีรำ่ งกำยจิตใจ และจติ วิญญำณท่ดี ี เกิดควำมภำคภมู ใิ จในหนว่ ยงำน ทำงำนไดด้ ีมปี ระสิทธภิ ำพ
มำกขึน้

5. สรา้ งนิสัย กจิ กรรม 5 ส สะสำง สะดวก สะอำด และสุขลกั ษณะ ได้กลำยเป็นกจิ กรรมทีส่ ำคญั ท่ีสุด ทท่ี ำกนั
ตอ่ เน่ืองเปน็ ประจำ จนสรำ้ งนิสัย เปน็ ผลใหท้ ที่ ำงำนสะอำด เปน็ ระเบียบเรียบรอ้ ย ถูกสุขลักษณะ ทำให้คุณครูและ
เด็กใชศ้ ักยภำพของตนเองได้เตม็ ควำมสำมำรถ นี่คือผลลัพธ์จำกกำรประชมุ และคยุ เรอื่ งน้กี นั ทงั้ แบบเปน็
ทำงกำร และไม่เปน็ ทำงกำร กนิ ขำ้ วก็คุย เจอกันกค็ ุย แลว้ ช่วยกนั ลงมอื ทำ ให้ทท่ี ำงำนของเรำเป็นทที่ ำงำนทีน่ ่ำ
อยู่

21

สีธงบอกฝุน่ ...คณุ ภาพ
อากาศของเราในวันนี้

จันทรฉ์ าย ธงงาม - ผศ.ดร.เนตรทอง นามพรม

หมอกควันไฟปำ่ ในภำคเหนือทวีควำมรุนแรงข้ึนทกุ ปี ทกุ พื้นทขี่ องจงั หวัดเชียงใหมต่ ้องเผชิญกบั วิกฤตควันพิษท่มี ำกบั ฝ่นุ จว๋ิ
PM 2.5 ที่สงู เกนิ มำตรฐำน ตงั้ แต่เดือนกมุ ภำพันธ์ตอ่ เนื่องไปจนเข้ำหน้ำฝนช่วงเดือนมถิ นุ ำยน โดยเฉพำะในเขตตัวเมอื งเชยี งใหม่ มี
รำยงำนคำ่ ฝนุ่ PM 2.5 สูงเกินมำตรฐำนไป 6-7 เท่ำ ซึง่ นอกจำกจะสูงทสี่ ดุ ในภำคเหนือแล้ว บอ่ ยครงั้ ทีส่ ูงที่สดุ ในประเทศ บำงครงั้
สูงทสี่ ุดในโลกก็มี ปำ้ หลำ้ ห่วงถึงผลกระทบของเจ้ำฝนุ่ เล็กๆ PM 2.5 ที่เด็กๆ ที่ป้ำดูแล ตอ้ งสูดหำยใจเอำฝนุ่ พิษนีเ้ ข้ำไปในรำ่ งกำย
เพรำะมันจะทำใหเ้ ด็กๆ มีอำกำรแสบจมกู นำ้ มูกไหล หำยใจไมส่ ะดวก ไอ มเี สมหะ และเจบ็ คอ แสบตำระคำยเคอื งผิว เป็นผ่ืนคันใน

บรเิ วณทส่ี มั ผัสฝ่นุ

รเิ ริ่ม clean zone

แนวปฏบิ ัติระบบ “Clean zone” “ระบบ clean zone มนั อิหยัง” จึงได้เร่ิมข้นึ ในปี 2562 เพ่ือ
ปกป้องเดก็ ๆของเรำจำกฝนุ่ พิษ จำกคำถำมทปี่ ำ้ หล้ำสงสัยในตอน
1. กำรปิดประตู ปดิ หนำ้ ตำ่ งทุกห้อง แรกวำ่ clean zone คอื อะไร จะรู้คำ่ PM 2.5 ไดอ้ ย่ำงไร แตล่ ะวันค่ำ
2. กำรเปิดเครื่องฟอกอำกำศในห้อง เท่ำไร ทำงหนว่ ยฯ ตดิ ตอ่ ไปยงั คณะเทคนิคกำรแพทย์ใหม้ ำติดตงั้
3. กำรติดตำมปริมำณ PM.2.5 ภำยในห้อง เครื่องมอนิเตอร์ พอผ้ปู กครองเห็นคำ่ PM 2.5 แล้วตกใจ คำ่ สูงมำก
เปน็ ระยะๆ แลว้ เรำจะทำใหอ้ ำกำศดขี ึน้ ได้อยำ่ งไร ขณะทตี่ อนนนั้ ยังไม่มเี ครอ่ื ง
กรองอำกำศสักเครื่อง เรำจงึ ชว่ ยกันหำวธิ ี และก็ไดร้ ับควำมกรณุ ำ
จำก “อำจำรย์ฝน” รศ.ดร.จฑุ ำมำศ โชติบำง มำช่วยให้ได้

ระดมพลงั ความชว่ ยเหลอื เพ่ืออากาศดๆี ของเด็กๆ
คุณพ่อน้องสำธุ วิศวกร ช่วยประกอบเครือ่ งกรองอำกำศอยำ่ งงำ่ ยมำให้
เรำใช้ คณุ พ่อน้องกปั ตนั นำลูกน้องจำกกรมทำงหลวงท่ี 1 มำลดบริมำณฝนุ่
บรเิ วณหน้ำหนว่ ยสำธติ ฯ ดว้ ยเคร่อื งแรงดนั สูง อำจำรย์มุกริน หนคู ง ประธำน
ชมรมผปู้ กครอง วิศวกรด้ำนสิง่ แวดลอ้ ม ของมหำวทิ ยำลัยแมโ่ จ้ ได้เชญิ ชวน
ให้ผูป้ กครองร่วมกันบริจำคเงิน เพ่ือซ้ือเครื่องกรองอำกำศ จนมีใชก้ ันครบทุก
หอ้ ง อำจำรยฝ์ นอุ้มพัดลมท่ีทำเป็นเครือ่ งกรองอำกำศมำให้อกี ปี 2564 จึง
เปน็ ปีทร่ี ะบบกำรป้องกัน pm 2.5 ครบถว้ นสมบูรณ์ พร้อมมแี นวปฏบิ ัตทิ ี่ทุก
คนทำได้ ไดย้ นิ ว่ำนวัตกรรม “ระบบclean zone มนั อิหยงั …” ได้เผยแพรอ่ ยำ่ ง
เปน็ ระบบโดยอำจำรย์ ทำใหม้ กี ำรขยำยผลไปใชใ้ นศนู ยเ์ ด็กเล็กอน่ื ๆทวั่ ประเทศ
บำงคนอำจจะถำมว่ำ ป้ำหลำ้ ทำโครงกำรนที้ ำไม ปำ้ หลำ้ อยำกจะบอกว่ำ “ก็
เพรำะป้ำรกั และห่วงใยเด็กๆ และเพื่อนครดู ้วยกัน สุขภำพเปน็ เรื่องสำคัญ ปำ้
หลำ้ อยำกใหเ้ ด็กๆ ท่ปี ้ำหล้ำดแู ลมีสุขภำพดี”

แล้วเดก็ ๆ จะร้ไู ด้อยา่ งไรวา่ วันไหนอากาศไมด่ ี
ปำ้ หลำ้ กม็ ธี งแดง ไวเ้ ป็นสญั ลักษณ์ท่ีจะบอกให้เดก็ ๆรู้วำ่ “วนั น้ีอำกำศไมด่ ีนะ ฝ่นุ พิษเยอะ ต้องงดลงสนำม เพ่ือรกั ษำสุขภำพ” “แต่
ถำ้ วนั ไหนเห็นธงเขยี ว เปน็ วันท่เี ด็กๆได้ “เฮ” กันเลย เพรำะจะไดเ้ ลน่ ในสนำม”

22

ตลอดระยะเวลำ 5 ปี ทีป่ ้ำหลำ้ ทำงำนดูแลเดก็ ๆ ที่หน่วยสำธติ กำร
สรำ้ งเสรมิ สุขภำพ คณะพยำบำลศำสตร์ มหำวทิ ยำลยั เชยี งใหม่
ป้ำหลำ้ คดิ ว่ำจะทำอย่ำงไรใหล้ กู ๆในศนู ยไ์ ดอ้ ยใู่ นอำกำศทปี่ ลอดภยั
จำกฝนุ่ พิษนี้ ทกุ เชำ้ ป้ำหล้ำจะวดั ค่ำฝ่นุ ละอองท่ีหนว่ ยฯ และแจง้ ค่ำ
ฝนุ่ ละอองให้ผูป้ กครอง และเพ่ือนครูทำงไลน์กลมุ่ หนว่ ยสำธิต และ
บอร์ดแจง้ ขำ่ วที่ปำ้ หลำ้ ช่นื ใจ ทส่ี มำชิกในกลมุ่ ผูป้ กครองใหค้ วำม
สนใจ ส่งสตกิ เกอรไ์ ลน์ ตอบ post ทป่ี ้ำรำยงำนค่ำ pm 2.5

1. ควำมรว่ มมือรว่ มใจของครพู ี่เลย้ี ง พ่อแม่ผปู้ กครอง และอำจำรย์
2. หวั ใจท่ีอยำกใหเ้ ด็กๆ มสี ุขภำพทดี่ ี
3. กำรลงมอื ทำอย่ำงจรงิ จัง จนเกิดผลที่ดี

ป้ำหล้ำไมน่ กึ ไมฝ่ ันว่ำงำนทป่ี ำ้ หลำ้ คดิ ว่ำเป็นกำรทำงำนแบบกอ๊ กแก็ก จะมคี นมำสัมภำษณ์ เพรำะเป็นตน้ แบบที่
พัฒนำขึน้ แล้วสำมำรถแบง่ ปันไปใหศ้ ูนยอ์ ่ืนๆ พัฒนำต่ออีก ตอนที่อำจำรย์ฝนบอกวำ่ “เทใจ” จะมำสัมภำษณน์ ะ
ใครหนอ เทใจ วนั สัมภำษณท์ ำ่ นผูช้ ว่ ยคณบดี รศ.ดร. เดชำ ทำดี ใหค้ วำมกรณุ ำมำตอ้ นรบั ด้วยตนเอง เป็นควำม
ภำคภูมใิ จ และตน่ื เต้นทส่ี ุดของป้ำ วนั นนั้ สัมภำษณ์ปำ้ หลำ้ สัมภำษณอ์ ำจำรย์อ้อย ปำ้ หล้ำได้ใส่วิกผมอนั ใหม่
เพรำะชว่ งนนั้ ผมมปี ญั หำเลก็ นอ้ ย และอีกเรอื่ งทภ่ี มู ใิ จทส่ี ุดคอื เพ่ือนครูไดน้ ำเสนอนิทำน เรอ่ื ง “หนนู ดิ กลัวฝุ่น” ท่ี
เรำช่วยกันแต่ง

หวั ใจ สาคัญ
ของความสาเรจ็ clean zone

ขอขอบคณุ พ่อนอ้ งสำธุ
นำยปริทศั น์ ชยั เจรญิ วรรณ

คุณแม่ของน้องรดำ
อำจำรยม์ ุกรนิ หนคู ง
ขอขอบคณุ รศ.ดร.จุฑำมำศ โชติบำง
และอ.สมจิต เกยี รติวัฒนเจริญ

ทีส่ นับสนุนคะ่

23

คณะกรรมการ หนว่ ยสาธิตการสรา้ งเสรมิ สขุ ภาพเดก็ เลก็
คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลยั เชียงใหม่

1. รองคณบดฝี ่ำยวจิ ัยนวัตกรรม และวเิ ทศสัมพันธ์ ที่ปรกึ ษำ
ประธำนกรรมกำร
2. ผชู้ ว่ ยศำสตรำจำรย์ ดร.เนตรทอง นำมพรหม รองประธำนกรรมกำร
กรรมกำร
3. รองศำสตรำจำรยจ์ ุฑำมำศ โชตบิ ำง กรรมกำร
กรรมกำร
4. รองศำสตรำจำรย์ ดร.พัชรี วรวกิ ิจพูนผล กรรมกำร
กรรมกำร
5 .รองศำสตรำจำรย์ ดร.เดชำ ทำดี กรรมกำร
กรรมกำร
6. ผ้ชู ่วยศำสตรำจำรย์ ดร.ณัฏฐณชิ ำ ศรบี ุณยวัฒน กรรมกำร
กรรมกำร
7. ผชู้ ว่ ยศำสตรำจำรย์ ดร.ขวัญพนมพร ธรรมไทย กรรมกำร
กรรกำรและเลขำนกุ ำร
8. ผู้ชว่ ยศำสตรำจำรย์ ดร.นพมำศ ศรเี พชรวรรณดี กรรมกำรและผชู้ ว่ ยเลขำนุกำร
กรรมกำรและผู้ชว่ ยเลขำนกุ ำร
9. หัวหนำ้ งำนบริหำรงำนวจิ ัย บริกำรวชิ ำกำร และวเิ ทศสัมพันธ์ กรรมกำรและผูช้ ่วยเลขำนกุ ำร

10. นำงสำวชนิดำ ตน้ พิพัฒน์

11. วำ่ ท่ีรอ้ ยตรปี รญิ ญำ คล่สี กุล

12. นำยสมำน เสำรแ์ ก้ว

13. นำงประไพ อนิ ตำ

14. หวั หน้ำหนว่ ยสำธติ กำรสร้ำงเสรมิ สุขภำพเดก็ เล็ก

15. อำจำรย์ศิรนิ ทิพย์ ภวู ยำนนท์

16. อำจำรย์สุวิมล ดรุณรัศมี

17. นำงสำวปรชั ญำพร เจริญภักดี