PENULISAN RENCANA TUGASAN BERKUMPULAN (3)

FAKULTI SAINS SOSIAL DAN
KEMANUSIAAN

AK20503
PENULISAN RENCANA

TUGASAN BERKUMPULAN

PENSYARAH DR. NORHUDA SALLEH

NAMA PELAJAR NO. MATRIKS
MALIAH BINTI ABDUL HAMID YA20171-1005
YA2016-1050
FENNEDY FINJAU

Nilai Mata Wang Ringgit Malaysia Merosot

Oleh: Maliah Binti Abdul Hamid & Fennedy Finjau
Universiti Malaysia Sabah

Sumber : Gambar dari Google

Nilai mata wang dapat didefinisikan sebagai satu kebolehan atau keupayaan beli wang
tertentu bertujuan untuk membeli barang dan perkhidmatan. Kadar nilai mata wang
dapat dilihat dari segi kuasa beli wang untuk membeli lebih banyak barang ataupun
perkhidmatan mengikut tingginya nilai mata wang itu. Sekiranya seunit mata wang
mampu membeli barang dan perkhidmatan dengan jumlah yang banyak, maka nilai
mata wang tersebut adalah lebih tinggi berbanding dengan nilai mata wang yang lain.
Secara konsepnya, perubahan sesuatu harga pada barangan mahupun perkhidmatan
akan mengubah sesebuah nilai mata wang tersebut.

Penurunan nilai dari segi dasar monetari semasa merujuk kepada penurunan dalam
nilai mata wang berhubung dengan komoditi, perkhidmatan atau bentuk wang lain
yang mungkin digunakan untuk menukarnya. Menurut sistem kadar pertukaran tetap,
"penurunan nilai" merujuk kepada penetapan rasmi oleh pihak berkuasa monetari bagi
kadar tetap baharu berkenaan dengan mata wang rujukan asing. Susut nilai,
sebaliknya, merujuk kepada penurunan dalam nilai mata wang (berbanding dengan
penanda aras mata wang penting lain) yang dibawa oleh kuasa pasaran dan bukannya
keputusan yang dibuat oleh kerajaan atau bank pusat. Pendekatan kedua
membolehkan bank pusat mengawal kadar faedah dengan membeli atau menjual mata

wang asing, selalunya tetapi tidak selalunya dolar AS. Penilaian semula adalah
bertentangan dengan penurunan nilai.

Sumber: Sumber Internet
Berbeza dengan susut nilai, penurunan nilai ialah keputusan yang dibuat oleh kerajaan
yang mengeluarkan mata wang dan bukan hasil daripada tindakan bukan kerajaan.
Untuk mengimbangi ketidakseimbangan perdagangan, sesebuah negara mungkin
menurunkan nilai mata wangnya. Eksport sesebuah negara menjadi lebih murah akibat
penurunan nilai, meningkatkan keupayaan mereka untuk bersaing di pasaran
antarabangsa. Akibatnya, import lebih mahal dan kurang berkemungkinan untuk dibeli
oleh pelanggan domestik.
Adalah perlu untuk memahami terlebih dahulu kepentingan krisis kewangan dan situasi
di sekeliling Asia sebelum dan tidak lama selepas ia melanda sebelum mengupas lebih
lanjut topik krisis kewangan. Krisis ditakrifkan sebagai keadaan tidak terurus atau tidak
menentu yang berpotensi mengakibatkan kejadian (pembangunan, perubahan),
senario yang biasanya mempunyai hasil negatif, situasi genting, kritikal, ketegangan
dan gangguan. Sebaliknya, istilah "kewangan" merujuk kepada wang (konteks
kebimbangan kewangan) dan semua yang berkaitan dengannya. Manakala istilah

"krisis kewangan" merujuk kepada senario yang membimbangkan tentang wang
(seperti kekurangan wang).
Ekonomi Asia Timur, terutamanya Malaysia, berkembang dengan begitu cepat dalam
beberapa tahun sebelum krisis. Kadar inflasi yang rendah, peningkatan pendapatan
per kapita, dan penurunan kadar kemiskinan semuanya mengiringi kenaikan ini. Untuk
tahun 1991 hingga 1997, Malaysia, misalnya, mempunyai kadar pertumbuhan
Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) sebenar sebanyak 8.5 peratus, tetapi
pendapatan per kapita meningkat empat kali ganda dalam dolar Amerika Syarikat
(USD) pada tahun yang sama. Dalam jangka masa yang sama, kadar kemiskinan telah
menurun secara berkesan daripada 16.5 peratus kepada 6.1 peratus.
Kementerian Kewangan Thailand menyatakan keyakinan yang besar terhadap
ekonomi negara menjelang akhir tahun 1996 dengan meramalkan pertumbuhan
purata antara tujuh dan 7.5 peratus setahun dan mengekalkan kadar inflasi tidak lebih
daripada lima peratus untuk baki tahun itu. Mereka juga meramalkan bahawa defisit
akaun semasa negara 1997 adalah antara 7.5 dan 7.9 peratus daripada KDNK. Selain
itu dijangkakan pertumbuhan dalam eksport.

Sumber: Sumber Internet
Iklim makroekonomi yang sangat baik di rantau ini telah berkesan dalam menarik
pelabur ke kawasan tersebut. Dana Kewangan Antarabangsa (IMF) menganggarkan
bahawa lebih daripada $400 bilion modal memasuki "pasaran membangun" Asia

antara 1990 dan 1996. Wang itu dibawa masuk melalui pelaburan langsung (dengan
membeli perniagaan atau membina kilang), pinjaman bank, dan pembelian saham dan
bon. "Keajaiban Asia," "ekonomi naga," dan "ekonomi harimau" memuncak semasa
era apabila wang asing diubah menjadi mata wang tempatan dan dilaburkan dalam
pelbagai industri. Oleh itu, tidak mungkin semua wang telah dilaburkan dengan bijak.

Apabila peminjam membuat kesimpulan bahawa wang itu semakin banyak digunakan
untuk membina bangunan, industri dan pejabat yang tidak benar-benar diperlukan,
aliran masuk modal terhenti dan sebaliknya mengalir keluar beramai-ramai. Negara-
negara ini kini dibiarkan menderita akibat krisis ekonomi dan menanggung hutang
asing yang besar.

Kesan daripada fenomena ini adalah meluas, bukan sahaja menurunkan nilai mata
wang dan nilai saham negara-negara berkenaan tetapi juga menyebabkan
ketidakstabilan ekonomi global selain memberi kesan kepada negara jiran. Asia
terjejas oleh kejatuhan nilai mata wang.

Thailand, misalnya, menyaksikan kemerosotan dalam nilai baht ke paras terendah
dalam tempoh 30 tahun, satu keadaan yang menggegarkan negara secara
keseluruhan. Nilai itu telah merosot banyak kepada 25% sejak 2 Julai 1997. Hasilnya,
berbanding pertumbuhan 6.4 peratus pada tahun 1996, adalah dijangkakan KDNK
Thailand hanya akan berkembang sebanyak 2.5 hingga 3 peratus pada tahun 1997.

Nilai ringgit telah merosot dengan ketara sejak Julai 1997. Ringgit merosot daripada
RM2.50 kepada satu dolar AS kepada RM4.16 pada 8 Julai 1998. Dolar AS, sebaliknya,
naik 66 peratus berbanding ringgit. Kemerosotan dalam pasaran saham dan
kemerosotan dalam mata wang terikat kuat. Sebagai contoh, Indeks Komposit Bursa
Saham Kuala Lumpur (BSKL) jatuh dengan mendadak daripada paras tertinggi 1271
pada 25 Februari 1997, kepada 262.7 mata pada 1 September 1998. Pasaran kerugian
lebih RM700 bilion pada masa ini sejak nilainya jatuh sebanyak lebih dua pertiga
daripada kemuncaknya, daripada RM917 bilion kepada RM181.5 bilion.
Walaupun menurunkan nilai mata wang mungkin kelihatan seperti idea yang baik, ia
mungkin mempunyai kesan yang tidak baik. Melindungi industri dalam negeri daripada
kehilangan kecekapan akibat kekurangan persaingan dengan menaikkan kos import

Peningkatan permintaan agregat daripada eksport yang lebih tinggi berbanding import
mungkin berpotensi menyebabkan inflasi.

Kejayaan ekonomi negara sering dicerminkan dalam nilai mata wang atau pasaran
sahamnya. Ekonomi negara akan teguh jika mata wang dan nilai pasarannya kukuh
dan mantap. Sebaliknya, nilai mata wang dan trend ke bawah pasaran saham
menyerlahkan keadaan ekonomi yang miskin dan tidak stabil di negara ini. Walau
bagaimanapun, beberapa pembolehubah, termasuk pertimbangan spekulatif dan
manipulasi pasaran, mempengaruhi nilai mata wang dan pasaran saham.

Sama seperti bagaimana kita tidak dapat mengelakkan ledakan spekulatif yang
meningkatkan ekonomi negara pada bulan Julai 1997. Ringgit telah jatuh pada kadar
terbesar sejak ekonomi negara pulih dari kemelesetan pada pertengahan 1980-an.
Tindakan yang akan dilaksanakan mesti digariskan dengan jelas dalam Rancangan
Pemulihan Ekonomi Negara. Ia mesti dipraktikkan sekarang. Walaupun pembangunan
ekonomi yang berterusan adalah penting, ia bukanlah tumpuan utama pembuatan
dasar hari ini. Sebaliknya, objektif utama dasar adalah untuk meningkatkan pasaran
kewangan dan asas ekonomi negara sambil memulihkan kestabilan pasaran wang dan
pasaran modal. Sejak permulaan krisis mata wang, ringgit telah merosot dan berubah
setiap hari dan mungkin setiap jam.

Malaysia dilaporkan bahawa, berlaku penurunan nilai ringgit berbanding mata wang
dolar Amerika Syarikat dan mata wang dolar Singapura sejak akhir-akhir ini. Pada
dasarnya, konsep mata wang Malaysia adalah bersifat fleksibel dan kadar turun naik
nilai ringgit adalah ditentukan oleh pasaran. Hal ini bermaksud, fleksibeliti nilai ringgit
boleh berubah mengikut tahap perkembangan ekonomi dan kewangan secara global
dengan membuat perubahan harga relatif barangan dan perkhidmatan negara.
Menurut laporan Bank Negara Malaysia, sebahagian besar penurunan nilai ringgit
Malaysia sejak awal tahun 2022 berbanding mata wang dolar Amerika Syarikat iaitu
sebanyak 4.4 peratus dan dolar Singapura sebanyak 2.4 peratus berlaku disebabkan
oleh faktor-faktor luaran.

Jika mata wang sesebuah negara merosot dan tidak dikawal dengan berkesan, ia boleh
menjadi pelopor kepada kemunculan krisis ekonomi. Walaupun KDNK Malaysia untuk
enam bulan pertama tahun ini meningkat sebanyak 4.9%, melebihi jangkaan,

kemungkinan juga ekonomi negara masih belum merasakan kesan penurunan harga
komoditi penting seperti minyak mentah, kelapa sawit mentah. minyak, dan getah,
kemerosotan dalam permintaan untuk eksport negara, serta kelembapan ekonomi
dalam majoriti ekonomi utama dunia.

Sumber: Sumber Internet

Ekonomi kedua terbesar di dunia dan rakan perdagangan terbesar Malaysia, China,
sedang mengalami kemelesetan ekonomi, yang mungkin mengakibatkan penurunan
permintaan terhadap produk Malaysia. Ekonomi China semakin perlahan, justeru China
telah mencuba beberapa cara untuk memulihkan ekonomi negara, termasuk
menurunkan kadar faedah, menggunakan teknik Quantitative Easing dan menurunkan
nilai RMB. China menurunkan kadar faedah buat kali pertama sejak 2012 menjelang
akhir 2020 dalam usaha memulihkan ekonomi dalam negerinya, daripada 3.0% kepada
2.75%. Walau bagaimanapun, kesannya boleh diabaikan, dan China menurunkan
kadar faedah lebih banyak lagi akibatnya. di mana, secara keseluruhan, China telah
menurunkan kadar faedah empat kali dalam tujuh bulan yang lalu.
China sekali lagi menggemparkan dunia dengan melaksanakan jenis pelonggaran
kuantitatifnya sendiri memandangkan kadar faedah Public Bank of China (PBOCcut)
belum lagi memberi kesan yang diharapkan. PBOC mengepam wang kepada bank
dasar untuk membiayai mana-mana projek di bawah kawalan kerajaan China,

berbanding dengan terus mengepam wang ke dalam projek tertentu untuk disimpan
seperti yang dilakukan dengan QE Amerika, yang membantu dana kerajaan yang
menyediakan sokongan harga. Bank-bank digesa membeli bon perbandaran sambil
dinasihatkan terhadap pasaran saham China.

Untuk menarik pelabur antarabangsa dan memulihkan ekonominya, China baru-baru
ini menyusut nilai mata wangnya sebanyak 3%. Ini meningkatkan daya saing eksport
China. Bagaimanapun, masih terlalu awal untuk mengetahui sama ada kesan dasar itu
akan membawa kepada pengembalian ekonomi China kepada keadaan sebelum krisis
atau tidak. Kerana mereka menunjukkan bahawa ekonomi rakan perdagangan
terbesar Malaysia sedang menguncup, semua kejadian penting ini penting untuk kita
fahami (kontrak). Selain itu, ia mencadangkan bahawa eksport Malaysia ke China
mungkin mula menyaksikan penurunan dalam permintaan. Bacaan Indeks Pengurus
Pembelian (PMI) Markits Nikkei Malaysia untuk 2020 menunjukkan bahawa permintaan
untuk pembuatan (pembuatan) Malaysia merosot kepada 47.7 (di bawah 50) akibat
kekurangan permintaan dalaman dan luaran serta kesukaran yang berkaitan dengan
negara. keadaan ekonomi. Tetapi berdasarkan data ini, kami tidak boleh membuat
kesimpulan bahawa rakan perdagangan utama Malaysia yang lain, termasuk China,
harus dipersalahkan atas penurunan permintaan.

Dalam erti kata lain, di sebalik ketidaktentuan ekonomi global, prospek ekonomi
Malaysia masih menggalakkan. Walaupun terdapat laporan daripada penganalisis
mengenai potensi penurunan dalam permintaan eksport negara, kelembapan di China
adalah di luar kawalan Malaysia, dan kami tidak berdaya untuk menjejaskan ekonomi
China. Namun begitu, kita boleh menumpukan sumbangan kepada kestabilan ekonomi
negara, seperti meningkatkan keyakinan pelabur asing terhadap Malaysia,
mengurangkan penggunaan barangan import, dan membaca lagi untuk cuba
memahami situasi sebenar yang berlaku di Malaysia.

Faktor Kejatuhan Nilai Mata Wang Malaysia

Faktor pertama yang dikenalpasti adalah, mata wang dolar Amerika Syarikat
meningkat berbanding kebanyakan mata wang utama dan serantau berikutan dengan
Rizab Persekutuan Amerika Syarikat (FED) telah diketahui menaikkan kadar faedah
dengan lebih agresif bagi menguruskan inflasi yang tinggi di Negara itu. Singapura

juga turut mengetatkan dasar monetari mereka rentetan daripada isu inflasi di negara
tersebut yang telah mencapai paras tertinggi sebanyak 5.4 peratus pada awal tahun
2022. Dalam pada itu, kerisauan yang dihadapi oleh pelabur berkenaan dengan konflik
di Ukraine serta kebimbangan mengenai momentum pertumbuhan global yang lambat
telah menjadi faktor permintaan yang lebih tinggi terhadap aset dalam dolar AS yang
dianggap sebagai mata wang yang lebih selamat. Oleh hal yang demikian, faktor ini
secara tidak langsung turut merubah nilai ringgit Malaysia menurun sejak akhir ini.

Faktor seperti harga minyak mentah di seluruh dunia mempunyai kesan yang signifikan
terhadap turun naik dalam nilai ringgit berhubung dengan dolar AS. Kerajaan Malaysia
tidak mempunyai pengaruh terhadap strategi kerajaan AS untuk meningkatkan dolar
kerana ia adalah elemen luaran. Ini begitu kerana bekalan dan permintaan, dua
pembolehubah yang mempunyai kesan yang signifikan terhadap satu sama lain,
menentukan nilai ringgit dalam pasaran mata wang asing. Malaysia akan kehilangan
banyak wang dari eksport minyak mentah akibat penurunan harga minyak mentah
global, yang mungkin mengakibatkan defisit akaun semasa. Kepercayaan pasaran
terhadap potensi ekonomi Malaysia akan dipengaruhi oleh ini. Permintaan untuk ringgit
pasti akan menurun akibat dari keadaan ini. Modal dari negara -negara lain memasuki
AS sebagai hasil strategi AS untuk meningkatkan kadar faedah dalam sistem
kewangannya. Oleh kerana permintaan untuk dolar yang besar, ini akan menyebabkan
nilai dolar menjadi tinggi berbanding nilai ringgit.

Pada dasarnya, penurunan harga minyak adalah berkaitan dengan lebihan minyak
yang disebabkan oleh pengekstrakan syal minyak Amerika. Jumlah pengeluaran
minyak AS telah melepasi 9 juta tong sehari setakat hari ini, dan 10 juta tong sehari
dijangka menjelang akhir tahun depan. Kajian Rizab Persekutuan (Bank Pusat AS)
menunjukkan bahawa pertumbuhan dalam pengeluaran ini akan terus berlaku dalam
masa dua tahun. Paras terendah harga minyak mentah dunia mungkin dicapai tidak
lama lagi jika lebihan itu berterusan. Walau bagaimanapun, meramalkan harga
terendah komoditi itu adalah satu usaha yang sukar. Sesetengah pakar meramalkan
bahawa harga akan terus jatuh sehingga mencapai julat $40 hingga $60 setong.

Mengurangkan pengeluaran minyak mentah sedia ada merupakan salah satu langkah
yang boleh dilakukan untuk menangani isu lebihan bekalan minyak mentah. Hasilnya,
OPEC yang membekalkan 30% minyak mentah dunia, baru-baru ini telah

bermesyuarat untuk membincangkan tindakan yang perlu dilakukan untuk
menstabilkan harga minyak. Perbualan itu membawa kepada persetujuan oleh OPEC
untuk tidak mengurangkan pengeluaran minyak mentah.

Hakikat bahawa kebanyakan ahli OPEC bergantung pada penjualan minyak mentah
untuk hasil mereka mungkin membuat keputusan OPEC ini sedikit mengejutkan. Harga
minyak yang rendah membayangkan tahap pendapatan negara yang rendah. Menurut
OPEC, jika mereka menurunkan pengeluaran minyak mentah semasa, negara
pengeluar minyak bukan OPEC seperti Iran akan menutup jurang pengeluaran.
Akibatnya, menurut OPEC, usaha untuk mengurangkan pengeluaran minyak akhirnya
akan gagal kerana masih terdapat lebihan bekalan komoditi itu.

Bagaimanapun, nampaknya isu geopolitik global memberi kesan yang lebih besar
terhadap keputusan OPEC. Sebenarnya, tujuan tindakan mereka adalah untuk
memberi tekanan kepada negara pengeluar minyak yang bukan sekutu Amerika,
seperti Iran dan Rusia. Iran telah lama menjadi sasaran Amerika Syarikat kerana
penglibatannya dalam penciptaan senjata nuklear, seperti yang diketahui umum.
Amerika Syarikat, sebaliknya, melihat Rusia sebagai negara bekas Kesatuan Soviet
yang masih menimbulkan bahaya, terutamanya berdasarkan inisiatifnya untuk
meningkatkan pengaruhnya di Asia. Amerika Syarikat dan sekutunya telah mencuba
beberapa cara untuk membendung Rusia, termasuk mencetuskan ketegangan antara
Ukraine dan Rusia.

Ekonomi Iran dan Rusia terpaksa bertakung akibat sekatan ekonomi antarabangsa
yang dikenakan ke atas mereka, dan mereka terpaksa bergantung kepada pendapatan
daripada penjualan minyak mentah. Penurunan harga minyak dunia akan mempunyai
pengaruh negatif yang ketara ke atas ekonomi Iran dan Rusia, terutamanya pada
strategi pertumbuhan mereka. Penurunan harga minyak mentah sudah pasti akan
memberi kesan yang besar kepada Rusia. Ini mungkin petunjuk keazaman OPEC untuk
membiarkan penurunan selanjutnya dalam harga minyak di seluruh dunia. Tidak
dinafikan kemungkinan besar bahawa Amerika Syarikat, bertindak melalui rakan
kongsinya dalam OPEC, akan mempunyai sedikit pengaruh ke atas keputusan
kumpulan itu.

Oleh sebab itu, usaha kerajaan Malaysia untuk mengurangkan import makanan,
menarik pelaburan asing, menggalakkan rakyat Malaysia bekerja dalam industri yang
mempunyai kadar pekerja asing yang tinggi, antara lain, hanyalah kelegaan sementara
daripada tekanan yang disebabkan oleh kejatuhan nilai ringgit yang berterusan.
Penjelasan untuk ini ialah aktiviti spekulatif oleh pedagang mata wang digabungkan
dengan punca luaran yang disebutkan di atas mempunyai kesan yang lebih besar.
Krisis Kewangan Asia 1997, yang memberi kesan negatif yang teruk kepada ekonomi
Asia, khususnya Malaysia, merupakan contoh yang baik tentang kuasa pedagang mata
wang dalam menentukan nilai mata wang.

Hakikatnya ialah sifat mata wang itu sendiri harus dipersalahkan atas ketidakadilan
dan kezaliman yang dilakukan oleh kuasa besar ekonomi dunia ke atas negara lain,
seperti Malaysia, apabila memutuskan nilai mata wang. Nilai mata wang yang
digunakan hari ini semata-mata bergantung kepada keyakinan orang ramai, bukan
pada nilai mana-mana logam berharga seperti emas dan perak (wang fiat). Sejak
1971, AS telah "membangun" dan melaksanakan sistem kewangan negara seperti ini.

Oleh itu, selagi sistem mata wang ciptaan AS ini beroperasi, AS akan terus menindas
ekonomi dan hanya menyedut kekayaan negara lain, seperti Malaysia. Lebih
dikesalkan, ia turut menyumbang kepada bebanan kos sara hidup yang semakin
meningkat ke atas kehidupan rakyat di negara kita. Hanya dengan mengembalikan
mata wang kepada rizab logam berharga seperti emas dan perak barulah masalah ini
dapat diselesaikan.

Tambahan pula, kebimbangan yang paling ketara dilihat ketika ekonomi global
khususnya di China bergerak lambat susulan daripada isu COVID-19. Pelaksanaan
sekatan di bandar-bandar utama di negara tersebut menyebabkan arus ekonomi
terganggu. Susulan daripada isu di negara itu, ianya memberi impak yang jelas ke atas
Malaysia berikutan kedudukan China sebagai rakan dagang terbesar dan menjadi
penyumbang hampir 16 peratus kepada eksport negara Malaysia. Menurut Laporan
Bank Negara Malaysia, negara kita mempunyai kaitan perdagangan yang sangat kukuh
dan lebih tinggi kadar Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) berbanding dengan
negara Indonesia sebanyak 3.8 peratus, Thailand 0.7 peratus manakala Malaysia
sebanyak 12.4 peratus. Hal ini dilihat jelas Malaysia mempunyai pergerakan relatif
ringgit yang lebih tinggi dalam mata wang serantau.

Bagaimanapun, Pengarah Eksekutif Pusat Penyelidikan Sosio Ekonomi (SERC) Lee
Heng Guie menyatakan bahawa kejatuhan nilai ringgit Malaysia adalah bersifat
sementara dan akan kembali meningkat sekiranya prestasi dolar AS mula menyusut
apabila Rizab Persekutuan (FED) memperlahankan kenaikan kadar faedah. Pada awal
September tahun ini, Malaysia mencatat penurunan nilai ringgit yang mencecah paras
terendah sejak krisis kewangan Asia pada tahun 1998. Nilai ringgit telah dibuka rendah
berbanding dolar AS dengan jumlah 4.5010/5035 berbanding AS sebanyak
4.4970/4500 pada 7 September lalu tahun ini. Namun begitu, mata wang tempatan
kembali dibuka rendah pada 12 September berbanding dolar AS kepada 4.4970/5010
selepas ditutup kepada paras 4.4965/4990. Penyusutan nilai ringgit ini berlaku
disebabkan wujud sentimen-sentimen yang menyokong mata wang AS tersebut.

Perkara ini berlaku disebabkan, banyak sentimen yang telah mentafsir bahawa kadar
dolar AS akan terus meningkat dengan lebih cepat maka, ramai pelabur-pelabur asing
berlumba-lumba untuk meletakkan duit mereka ke aset mata wang negara tersebut.
Susulan daripada isu ini, sekiranya pengukuhan dolar semakin terus meningkat ianya
bukan sahaja menyebabkan kejatuhan nilai ringgit, malahan perkara ini turut sama
menjejaskan prestasi mata wang negara lain. Walau bagaimanapun, prestasi nilai
ringgit tidak boleh dilihat berdasarkan prestasi ringgit pada bulan September sahaja,
ianya perlu dilihat secara menyeluruh. Hal ini kerana, suasana ekonomi yang tidak
menentu menyebabkan sukar untuk membuat kesimpulan mengenai prestasi ringgit
negara Malaysia melainkan AS dolar dijangka tidak terus kukuh dan ianya mampu
memberi peluang kepada mata wang lain untuk kembali meningkat.

Melihat kepada perkara ini, Kadar Dasar Semalaman (OPR) dijangka menepati kiraan
pasaran dan OPR telah diramal akan terus meningkat sekurang-kurangnya ke paras 3
peratus atau 3.25 peratus menjelang tahun depan berikutan dengan kenaikan akhir
OPR baru-baru ini memandangkan ekonomi negara kini semakin pulih berbanding
paras OPR sebelum penularan wabak COVID-19 meskipun dalam laporan Bank Negara
Malaysia, ianya sudah dinaikkan sebanyak tiga kali. Susulan daripada perkara ini,
negara seharusnya mengambil langkah bersedia untuk berdepan dengan krisis yang
akan datang, hal ini kerana sekiranya berlaku masalah baru, Bank Negara sewajarnya
menurunkan semula OPR daripada terus membiarkan ia berada di paras paling rendah.

Sememangnya kenaikan OPR dapat membantu mengukuhkan prestasi nilai ringgit,
akan tetapi ianya bergantung kepada kenaikan yang telah ditetapkan oleh Rizab
Persekutuan (FED AS) untuk mengimbangi sekiranya berlaku inflasi. Berdasarkan
kepada laporan petunjuk Rizab Persekutuan, OPR boleh dinaikkan sehingga 4 peratus.
Sekiranya kiraan OPR berada pada jumlah 4 peratus dan OPR negara kita kekal pada
3 peratus maka, terdapat perbezaan yang ketara sebanyak 100 mata asas atau 1
peratus. Secara konsepnya, sekiranya OPR tidak dinaikkan, nilai mata wang ringgit
negara akan terus jatuh merudum. Namun begitu, prestasi nilai ringgit bukan hanya
dinilai melalui perbandingan dengan mata wang dolar AS. Ianya perlu disemak secara
keseluruhan bagi menentukan prestasi sebenar nilai mata wang negara dengan
membandingkan kepada keseluruhan mata wang dunia.

Hal ini kerana prestasi ringgit jika dibandingkan dengan beberapa mata wang asing
serantau, ringgit telah merekodkan kadar kenaikan dengan jumlah 12.2 peratus
berbanding dengan mata wang pound British sebanyak 6.0 peratus, Euro sebanyak
4.6 peratus. Manakala mata wang peso Filipina dan bhat Thailand masing-masing
mencatat jumlah 3.5 peratus dan 3.3 peratus. Hal ini menjelaskan bahawa prestasi
nilai ringgit tidak berada di tahap yang merisaukan. Maka, perlu disemak semula
mengenai penilaian kedudukan nilai ringgit secara menyeluruh bukan hanya
dibandingkan dengan dolar AS sahaja. Menurut Timbalan Menteri Kewangan, pada
kenyataan beliau bahawa pergerakan penyusutan nilai ringgit jika dibandingkan
dengan dolar AS adalah sebanyak 6.2 peratus. Ianya sejajar dengan pergerakan nilai
mata wang serantau juga negara maju yang turut sama merosot sebanyak 2.8 peratus
sehingga 16.4 peratus pada pertengahan bulan tahun 2022.

Sehubungan dengan itu, kerajaan telah menyemak dan mengawal kedudukan nilai
ringgit dengan menguruskan beberapa risiko yang melibatkan perkembangan
domestik dan luaran. Hal ini kerana kedudukan ringgit adalah sangat penting bagi
meneruskan pergerakan ekonomi negara berada pada tahap yang stabil dan normal
agar negara tidak menghadapi kejatuhan nilai ringgit secara mendadak kerana ianya
mampu mengubah prestasi ekonomi negara sekaligus mencacatkan semua aktiviti-
aktiviti negara. Perkara ini bukan sahaja melembapkan sektor ekonomi negara
malahan mengambil masa yang agak lama untuk memulihkan keadaan ekonomi untuk
menjadi stabil kembali. Bahkan, kejatuhan nilai ringgit yang mendadak akan

menyebabkan kos sara hidup yang tinggi sehingga menyebabkan inflasi berterusan
dan ianya melemahkan sektor-sektor yang terlibat.

Dalam pada itu, Bank Negara juga turut mengambil langkah bersedia dengan
menggunakan pelbagai instrumen dasar operasi yang lebih kukuh untuk terus
memastikan suasana ekonomi teratur dalam pasaran pertukaran asing bagi
mengelakkan kadar pertukaran wang ringgit berada pada keadaan turun naik yang
sangat ketara. Oleh hal yang demikian, perlu diperkuatkan lagi dasar-dasar yang sedia
termasuklah liberalisasi dan penyahkawalseliaan pasaran perlindungan nilai
denominasi ringgit dalam negeri serta menyelaraskan pengolahan pelaburan dalam
prestasi nilai mata wang asing dan insentif juga pengolahan hasil perolehan
pengeluaran barangan dan perkhidmatan negara. Hal ini demikian kerana, kelemahan
nilai ringgit akan terus berada pada tahap merisaukan sekiranya suasana dalam
pasaran yang tidak menentu sukar dikawal dan sekiranya negara tidak mengambil
langkah bersedia.

Maka, adalah sangat penting pihak berkuasa untuk mengadakan pelbagai langkah bagi
menghadapi krisis kejatuhan nilai ringgit kerana tindakan yang cekap dan efisien
mampu menyokong nilai mata wang daripada terus jatuh. Perkara ini berlaku juga
melibatkan perkembangan global yang kurang menggalakkan. Hal ini kerana, Malaysia
merupakan negara yang bersifat ekonomi terbuka. Sekiranya rakan dagang utama
negara menghadapi isu yang tidak baik, maka ianya turut sama memberi tempias
kepada Malaysia. Oleh itu, penting untuk melakukan pemerhatian secara menyeluruh
dan melihat dari pelbagai sudut yang luas untuk memastikan punca kejatuhan nilai
ringgit kerana impak kelemahan itu bergantung kepada sifat negatif dan positif.

Namun begitu, ekonomi negara masih kekal sihat dan terus berkembang namun ianya
mengalami sedikit cabaran disebabkan perubahan ekonomi global yang tidak
menentu. Dalam pernyataan Tan Sri Annuar Musa selaku Pengerusi Khas Jihad
Tangani Inflasi mengatakan bahawa kemerosotan nilai ringgit bergantung kepada
positif dan negatifnya. Hal ini kerana, implikasi positifnya adalah barangan yang
dieksport akan mendapat nilai yang lebih tinggi akan tetapi disebabkan negara
Malaysia merupakan negara yang tinggi dalam pengimportan, maka Malaysia terpaksa
mengeluarkan nilai ringgit yang sangat besar untuk membuat pembayaran

menggunakan mata wang dolar. Oleh hal yang demikian, negara perlu mengadakan
satu pelarasan yang baik selain perlu membina ekonomi yang mampan.

Meningkatkan Tahap Produktiviti Agar Mampu Mengimbangi Prestasi
Ekonomi Malaysia

Bagi mengimbangi prestasi ekonomi agar tidak terus terganggu, Malaysia perlu
meningkatkan tahap produktiviti dan memperbanyak lagi barangan gantian kepada
import. Hal ini bermaksud, kerajaan perlu memastikan agar rakyat Malaysia lebih
mengutamakan pembelian terhadap barangan tempatan. Hal ini kerana, rakyat
Malaysia perlu mempunyai kesedaran dalam melakukan perbelanjaan yang berhemah
dengan mengutamakan barangan Malaysia. Perkara ini dapat membantu melancarkan
pergerakan ekonomi yang domestik. Sewajarnya dalam hal ini, pihak berkuasa perlu
meningkatkan lagi dasar-dasar pembelian barangan tempatan secara besar-besaran.
Seharusnya langkah di perlu di ambil perhatian yang tinggi dengan menggandakan
lagi kempen-kempen sedia ada bagi memupuk dan menyemai kesedaran dalam
komuniti negara agar pembelian barangan tempatan berada di tahap yang tinggi.

Perkaitan daripada perkara ini, apabila rakyat mengutamakan barangan tempatan,
kadar kemasukan barangan import dapat dikurangkan dan kerajaan tidak perlu
mengeluarkan kos perbelanjaan yang sangat tinggi untuk mengimport barangan
daripada negara luar. Secara tidak langsung, ianya mendatangkan hasil yang sangat
baik kepada ekonomi negara sekaligus mampu mengekalkan ekonomi yang maju
dalam negara. Maka, pengaliran mata wang keluar masuk dapat dihadkan dan ianya
mampu menjaga nilai ringgit Malaysia agar tidak berlaku sebarang kemerosotan yang
merisaukan negara. Jika, rakyat terlalu mengutamakan kehendak seperti membeli
barangan dalam talian yang mana pada masa kini barangan atas talian merupakan
satu kebiasaan yang sudah pun berlaku dalam komuniti negara, ianya akan
menyebabkan pengaliran mata wang disuntik keluar daripada aliran ekonomi domestik
dan perkara ini juga menjadi salah satu punca prestasi nilai ringgit menjadi lemah.

Justeru, adalah sangat penting bagi rakyat Malaysia itu sendiri untuk menjadi rakyat
yang bangga akan dengan barangan tempatan. Hal ini kerana, selaras dengan
matlamat utama negara, Malaysia sememangnya mahu menggerakkan ekonomi
domestik. Oleh itu, kerajaan perlu memperkuat lagi saranan kepada rakyat Malaysia

untuk sentiasa membeli barangan tempatan. Sudah menjadi tanggungjawab rakyat
dan kerajaan untuk bersama-sama memperbaiki sekaligus meningkatkan lagi ekonomi
negara agar sentiasa terjaga dan terus kekal maju ke hadapan sama seperti negara-
negara maju tidak kira negara serantau mahupun seluruh negara. Kebaikan membeli
barangan tempatan sememangnya membawa banyak implikasi yang positif dalam
negara, bukan hanya pada kerajaan sahaja malahan rakyat turut sama merasai
kelebihan tersebut. Sektor-sektor yang terlibat juga akan sama mendapat tempias.
Apa yang paling penting, peluang ekonomi kepada usahawan kecil juga turut sama
maju sekiranya rakyat mengutamakan produk dan perkhidmatan tempatan.

Pekerja adalah sumber organisasi yang paling berharga kerana terpulang kepada
mereka untuk memilih kursus dan objektif yang harus diikuti dan dicapai. Seorang
pekerja yang menyertai syarikat serta-merta komited untuk bekerja keras dan setia
untuk membantu syarikat mencapai objektifnya. Oleh itu, pekerja mesti komited
sepenuhnya kepada syarikat, dengan itu meningkatkan pengeluaran melalui
akauntabiliti.

Pekerja yang boleh dipercayai dan bertanggungjawab akan meningkatkan
pengeluaran, dan matlamat akan dicapai jika terdapat perubahan yang dibuat kepada
sikap dan perbuatan yang demi kepentingan negara. Produktiviti diiktiraf sebagai
faktor strategik utama dalam hal ini, terutamanya apabila berdasarkan Revolusi
Perindustrian 4.0 (IR 4.0), yang mengubah cara kita bekerja, hidup dan berhubung
antara satu sama lain.

Dalam masa perubahan pantas dan teknologi yang mengganggu, keutamaan utama
kerajaan termasuk memupuk inovasi serta meningkatkan produktiviti. Bergantung
kepada kapasiti kami untuk meningkatkan produktiviti pekerja, objektif kami adalah
untuk Malaysia berkembang menjadi sebuah negara maju. Ini juga merupakan
keperluan untuk memilih pentadbiran baharu dan penduduknya, yang sudah pasti
akan menyediakan ruang untuk idea-idea inovatif dan perubahan institusi.

Transformasi politik yang berlaku pada dasarnya mewakili keinginan rakyat untuk lebih
banyak tanggungjawab belanjawan, pembaharuan sosioekonomi dan ketelusan.
Perubahan ini diperlukan jika rakyat Malaysia ingin memulihkan, membina semula, dan
muncul semula sebagai negara yang membanggakan dan berdaya saing dahulu, iaitu

Harimau Asia, dengan sejarah pencapaian hebat. Kami perlu memfokus semula dan
mengubah taktik kami untuk bangkit semula. Tadbir urus yang lebih baik, inovasi yang
dipercepatkan, peningkatan produktiviti dan peningkatan penyertaan industri dalam
rantaian nilai yang lebih tinggi adalah beberapa strategi pembaharuan yang
dinyatakan.

Pembangunan negara kebanyakannya didorong oleh input melalui kemasukan wang
dan buruh ke dalam ekonomi negara, menurut bekas perdana menteri, Tun Dr
Mahathir Mohamad. Pertumbuhan yang mengurangkan perbelanjaan adalah lebih
sukar dan lebih sukar untuk dikekalkan. Ekonomi berkembang kurang KDNK (keluaran
dalam negara kasar) seunit input berbanding sebelum ini. Syarikat mesti berbelanja
dalam pembangunan dan penyelidikan (R&D) untuk meningkatkan inovasi dan
mencari barangan dan perkhidmatan dengan nilai tambah yang tinggi jika mereka
mahu beralih kepada pertumbuhan yang didorong oleh produktiviti.

Kebolehan tenaga kerja mesti ditingkatkan, dan maklumat dan alat terkini mesti
disediakan untuk mereka. Usaha yang diselaraskan ini adalah penting untuk
meningkatkan produktiviti pekerja agar negara maju dan menjadi inklusif. Kita mesti
meninggalkan kaedah tradisional, meletakkan negara pada landasan pertumbuhan
yang tinggi, dan meningkatkan keuntungan produktiviti.

Tiga bidang utama lain ialah mengembangkan kapasiti eksport untuk menggalakkan
globalisasi, meningkatkan keberkesanan pasaran untuk menyokong persaingan yang
adil, dan memperkemas interaksi perniagaan untuk memupuk persekitaran perniagaan
yang lebih menggalakkan. Seiring dengan mencapai pembangunan inklusif, usaha ini
melibatkan langkah-langkah untuk meningkatkan kesejahteraan rakyat, khususnya
keluarga yang berpendapatan kurang daripada garis kemiskinan (B40).

Untuk merealisasikan matlamat mewujudkan negara maju dan inklusif, perubahan
ketara yang mencerminkan hasrat rakyat adalah amat penting. Kajian Separuh
Penggal Rancangan Malaysia Ke-11 (RMK-11) dengan Keutamaan dan Penekanan
Baharu bertujuan untuk mengemas kini matlamat sosioekonomi bagi tahun 2018
hingga 2020 sambil turut memperbaharui dasar semasa. Matlamat kerajaan,
kesukaran ekonomi, dan perkembangan antarabangsa semasa semuanya diambil kira
dalam kajian separuh penggal ini.

Matlamatnya adalah untuk meningkatkan pembangunan ekonomi sambil memastikan
semua aspek masyarakat mendapat kelebihan yang lebih besar. Untuk menghentikan
rasuah, kebocoran, penyelewengan, dan salah guna kuasa, prinsip tadbir urus yang
baik, institusi yang teguh, dan integriti dan akauntabiliti yang lebih tinggi, akan
dipertingkatkan untuk merangkumi keseluruhan pentadbiran kerajaan.

Menurut teori pengurusan moden, minda silo mesti diatasi jika pekerja ingin kekal
bermotivasi dan gembira untuk melaporkan diri ke tempat kerja. Semua janji yang
dibuat kepada organisasi boleh menghasilkan tadbir urus yang lebih baik dan
produktiviti yang lebih tinggi secara keseluruhan. Untuk memastikan kepuasan kerja,
meningkatkan motivasi kerja dan mencapai produktiviti yang tinggi, tugas dan jenis
kerja dipadankan dengan personaliti individu adalah penting. Meneliti kepada krisis
penyusutan nilai ringgit ini sememangnya mempunyai kelebihan dan kelemahannya.
Hal ini kerana, pergerakan ringgit pada mana-mana arah sama turun ataupun naik
ianya juga akan memberi manfaat kepada sesetengah pihak dan juga menjejaskan
aspek-aspek yang lain. Dalam hal ini, sekiranya nilai ringgit berada pada tahap yang
lebih rendah ia akan mendorong pengguna untuk beralih kepada lebih banyak
barangan dan perkhidmatan yang akan dikeluarkan dalam negara. Perkara ini juga
akan membantu memacu kemajuan ekonomi tempatan. Begitu juga kepada nilai
ringgit yang lebih kukuh ianya akan menjejaskan sektor berorientasikan pengeluaran
barangan namun ianya turut memberi manfaat kepada penggunaan barangan import.

Berikutan daripada perkara tersebut, sektor ekonomi negara yang berorientasikan
eksport akan mendapat sedikit kelebihan kerana ringgit yang lebih lemah akan
menjadikan sektor eksport negara lebih berdaya saing disebabkan keadaan nilai ringgit
yang rendah menyebabkan barangan pengeluaran dengan harga yang murah. Ianya
juga bergantung kepada nilai harga barangan import yang mana jumlahnya sama
dengan barangan eksport. Perkara ini membantu memberi kelebihan kepada
pekerjaan dan pendapatan dalam sektor tersebut. Jadi, pergerakan ringgit bagi mana-
mana arah sememangnya memberi implikasi yang baik kepada sesetengah sektor
dalam ekonomi dan juga menjejaskan sektor lain. Namun begitu, pertukaran besar
mata wang perlu dielakkan agar tidak mengganggu aktiviti ekonomi negara.

Secara keseluruhannya, prestasi nilai ringgit negara adalah ditentukan oleh pasaran.
Hal ini bermaksud, nilai ringgit itu bergantung kepada kadar pengaliran mata wang
yang melibatkan permintaan dan penawaran dalam pasaran pertukaran wang asing.
Berkaitan dengan sifat nilai ringgit malaysia yang lebih fleksibel, maka kadar
pertukaran mata wang itu mampu diselaraskan bergantung kepada pergerakan
ekonomi dan kewangan, sama ada berlaku dalam negara mahupun luar negara. Apa
yang penting, fleksibeliti nilai ringgit Malaysia membolehkan tahap ekonomi negara
mampu bersesuaian dengan suasana ekonomi global yang berubah-ubah. Perkara ini
mampu memperkukuh ekonomi daripada turut terkena tempias yang buruk akibat
daripada krisis yang berlaku pada ekonomi global. Justeru, negara perlu terus
melaksanakan pembaharuan struktur untuk mengukuhkan potensi pertumbuuhan dan
prospek ekonomi negara agar Malaysia mampu membina ekonomi yang kukuh dan
mampan dengan taraf hidup yang baik.

Oleh hal yang demikian, negara perlu memperkasa lagi sektor eksport yang lebih
kukuh kerana pengeluaran barangan dan perkhidmatan adalah sangat penting
berbanding menjadi negara yang tinggi sektor import barangan dan perkhidmatan.
Untuk menjaga nilai ringgit yang mampan, perlu menjadikan Malaysia sebagai negara
yang tinggi pengeluarannya agar mampu menarik minat kepada pengguna dalam
negara mahupun luar negara. Selain dapat membantu keseimbangan nilai ringgit ia
juga mampu membantu perniagaan negara melindungi hasil dan membantu
mengehadkan kehilangan pekerjaan dalam komuniti Malaysia.Hal ini kerana, sekiranya
ringgit jatuh merosot dan kekal berada pada tahap yang rendah, eksport negara akan
terjejas sama dan mengakibatkan penyusutan yang ketara dalam hasil negara. Perkara
ini akan menyebabkan berlaku pengurangan dalam kos perbelanjaan disebabkan
negara tidak mendapat keuntungan melalui pertukaran mata wang asing dan ianya
memberi kesan kepada pelaburan yang akan merosot dan rakyat dalam negara turut
kehilangan mata pencarian dalam sektor pekerjaan.

Malaysia Masih Berada di Tahap Terkawal

Apabila berlaku kejadian buruk di persada antarabangsa, nilai ringgit sering menyusut.
Ini adalah hasil daripada ekonomi Malaysia yang sangat terbuka. Kami akan terjejas
oleh apa sahaja yang berlaku kepada rakan perdagangan utama kami. Tetapi kita

mesti mendekatinya dari sudut yang menyeluruh. Bergantung pada kedudukan
ekonomi anda, kesan kejatuhan ringgit mungkin baik atau buruk.

Mari kita mulakan dengan membincangkan kemerosotan ringgit akibat inflasi. Tidak
dinafikan terdapat faktor sedemikian. Memandangkan import menjadi lebih mahal
akibat daripada penurunan nilai ringgit, secara amnya kita boleh menjangkakan
beberapa kenaikan harga. Tetapi Malaysia tidak akan mengalami hiperinflasi.

Terdapat banyak langkah yang boleh membantu mengurangkan tekanan inflasi yang
kita alami sekarang. Salah satu daripada ini ialah had harga petrol semasa, yang telah
berkuat kuasa sejak 2021 dan telah berjaya mengekalkan harga yang stabil walaupun
terdapat perubahan dalam kadar pertukaran mata wang dan harga minyak mentah.
Inisiatif jangka pendek kerajaan, seperti had harga untuk keperluan seperti ayam
segar dan minyak masak, boleh mengurangkan tekanan kenaikan kos.

Pemindahan pendapatan kepada mereka yang memerlukan boleh mengurangkan
kesannya. Mengenai kejatuhan nilai ringgit, adalah penting untuk mempertimbangkan
keadaan dari sudut yang lebih luas. Saya ingin menjelaskan dua perkara pada ketika
ini.
Pertama, industri berorientasikan eksport menggaji sekitar 36 peratus pekerja
Malaysia dan menjana kira-kira 42 peratus hasil buruh di Malaysia. Eksport kita
selalunya lebih berdaya saing kerana ia lebih berpatutan apabila ringgit lebih rendah.
Perniagaan dalam industri ini juga melihat peningkatan dalam pendapatan bersih
mereka dari segi ringgit, terutamanya apabila mereka jarang mengimport atau apabila
import mereka berharga dalam mata wang yang sama dengan eksport mereka.
Pekerjaan dan pendapatan dalam industri akan mendapat keuntungan daripada ini.

Kedua, ringgit yang lebih lemah menggalakkan pelanggan membeli lebih banyak
produk dan perkhidmatan buatan Malaysia. Ini merangsang ekonomi serantau.
Songsang juga tepat. Industri berorientasikan eksport akan terjejas, manakala
penggunaan produk import akan mendapat keuntungan daripada ringgit yang lebih
kukuh. Implikasinya, ada pihak yang akan mengaut keuntungan dan ada pula yang
dirugikan dengan pergerakan ringgit ke mana-mana arah. Oleh itu, perkara yang
paling penting ialah mengelak daripada melakukan pertukaran mata wang yang besar
bagi mengelakkan aktiviti ekonomi terganggu. Penurunan nilai ini adalah petunjuk

amaran bahawa Malaysia mungkin berakhir dalam situasi yang sama seperti beberapa
negara lain yang kini bergelut untuk membayar obligasi asing mereka.

Itu tidak berlaku di Malaysia. Pada 2022, lebihan akaun semasa lebih RM75 bilion
dijangkakan. Lebih banyak yang dieksport daripada yang diimport. Selain itu, ini
menunjukkan bahawa kita mendapat lebih banyak wang asing daripada yang kita
perolehi. Malaysia juga merupakan pemiutang bersih kepada ekonomi global. Hari ini,
tidak seperti semasa Krisis Kewangan Asia, kita mempunyai lebih banyak aset di luar
negara daripada liabiliti asing. Oleh itu, walaupun terdapat ketidaktentuan dalam
ringgit baru-baru ini, tidak ada sebab untuk bimbang bahawa Malaysia mungkin tidak
dapat memenuhi komitmen mata wang asingnya.Di sebalik krisis ini, Malaysia masih
berada pada tahap yang boleh dikawal kerana tiada perubahan secara drastik atau
penurunan melampau dalam nilai ringgit. Prestasi nilai ringgit negara masih boleh
dipulihkan susulan kebolehan kerajaan mengawal dan mampu keluar daripada isu
covid-19 yang mana Malaysia pada masa kini sudah mula menyambung kembali aktiviti
ekonomi dalam semua sektor serta pasaran pekerjaan negara kini bertambah baik.
Bahkan suasana ekonomi dan sektor perdagangan negara juga telah dipelbagaikan
maka ia membolehkan negara bergantung kepada banyak sumber pertumbuhan.
Mujur Malaysia merupakan negara yang kaya dengan Agrokultur menjadikan Malaysia
salah satu negara yang mendapat perhatian daripada negara luar untuk mendapat
permintaan yang tinggi dalam sektor agrokultur. Maka, kerajaan perlu mengadakan
langkah yang baik untuk meningkatkan teknologi-teknologi moden bagi melancarkan
sektor pengeluaran agkultur yang lebih tinggi serta meluaskan lagi kawan penenaman
agrokultur agar negara mampu meningkatkan pengeluaran makanan agro yang tinggi
dan perkara ini mampu memulihkan serta memajukan ekonomi negara.

Susulan daripada itu, kemajuan ekonomi yang lebih stabil mampu mengukuhkan
kedudukan prestasi nilai ringgit dengan lebih kukuh dan mengurangkan risiko
kejatuhan nilai ringgit di pasaran. Adalah sangat penting bagi kerajaan melakukan
langkah bersedia untuk mengawal sekiranya berlaku krisis kejatuhan nilai ringgit yang
bergantung kepada suasana ekonomi global yang semakin tidak menentu.