หนังสือความศรัทธาต่อพระแม่มารีย์

ความศรทั ธาภกั ดีต่อพระแมม่ ารีย์

โดย
นกั บุญหลุยส์ มารยี ์ กรญี อง เดอ มงฟอรต์

--- ฉบบั ยอ่ ---

ยอ่ โดย
ภราดาอาํ นวย ยุ่นประยงค์

พมิ พค์ รงั้ ทส่ี อง
ฉบบั ปรบั ปรงุ ค.ศ. 2020

พมิ พเ์ ผยแพร่โดย
ศูนยช์ วี ติ จติ มงฟอรต์
(Montfort Spirituality Center)
มลู นธิ คิ ณะเซนตค์ าเบรยี ลแห่งประเทศไทย

1

สารบญั

บทคดั ย่อ สรุปสาระสาํ คญั หน้า 2-8
คาํ นํา “ความศรทั ธาภกั ดตี ่อพระแม่มารยี ”์ 9
บทนํา 11
บทท่ี 1 ความจาํ เป็นทต่ี อ้ งมคี วามศรทั ธาตอ่ พระแม่มารยี ์ 12
บทท่ี 2 พระเยซูเป็นเป้าหมายสุดทา้ ยของความศรทั ธาภกั ดตี อ่
15
พระแม่มารยี ์ 20
บทท่ี 3 การถวายตนทงั้ ครบแดพ่ ระเยซเู จา้ 21
บทท่ี 4 แรงจงู ใจของการถวายตนทงั้ ครบ 23
บทท่ี 5 การถวายตนทงั้ ครบมรี ูปแบบในพนั ธสญั ญาเดมิ 24
บทท่ี 6 ผลน่าอศั จรรยใ์ จจากความศรทั ธาภกั ดตี อ่ พระแม่มารยี ์ 24
บทท่ี 7 วธิ ถี วายตนอย่างศรทั ธาแทจ้ รงิ ตอ่ พระแม่มารยี ์

1

บทคดั ย่อ สรปุ สาระสาํ คญั

คาํ นํา
“ความศรทั ธาภกั ดตี อ่ พระแม่มารยี ”์ แบง่ ออกเป็น 2 ภาค
1. ความศรทั ธาต่อพระแม่ทวั่ ๆ ไป
2. ความศรทั ธาทแ่ี ทจ้ รงิ
จุดประสงคข์ องหนงั สอื เลม่ น้ีคอื การเขา้ หาพระเยซเู จา้ โดยผา่ นทางพระ
แม่

บทนํา
พระเยซูเจา้ เสดจ็ มาทางพระแม่
พระเยซูเจา้ จะครอบครองโดยทางพระแมเ่ ช่นกนั
ความจาํ เป็นตอ้ งมคี วามศรทั ธาตอ่ พระแม่

บทท่ี 1 ความจาํ เป็นที่ต้องมคี วามศรทั ธาต่อพระแม่
- การไถ่กูเ้ รมิ่ จากพระแม่และสาํ เรจ็ ไปในพระแม่
- พระบดิ ามอบพระบุตรโดยผ่านทางพระแม่
- (ในแผนการไถก่ ูข้ องพระเป็นเจา้ ) พระแม่คนเดยี วเท่านัน้ เป็นทพ่ี อ
พระทยั ของพระจติ เจา้

พระแม่มสี ว่ นทาํ ใหม้ นุษยศ์ กั ดส์ิ ทิ ธิ์
- พระแมไ่ ดร้ บั มอบหมายทาํ ใหม้ นุษยศ์ กั ดสิ ์ ทิ ธิ์
- พระแม่เป็นคลงั สมบตั ขิ องพระเจา้
- พระบดิ ามอบผลบุญทงั้ หมดแก่พระแม่

2

- พระจติ เจา้ มอบพระพรตา่ งๆ แก่พระแม่
พระแม่เป็นราชนิ แี หง่ ดวงใจของผรู้ บั เลอื กสรร

- พระเยซูเจา้ เป็นกษตั รยิ ์ มอบตนเองต่อพระแม่
- เราควรยดึ ถอื พระนางเป็นราชนิ ีของดวงใจเช่นกนั
- ความยง่ิ ใหญ่ของนกั บุญยุคหลงั จะวดั ไดจ้ ากความศรทั ธาตอ่ พระแม่
พระแมเ่ ป็นทรี่ ูจ้ กั ในยคุ หลงั
- พระแม่เป็นวธิ กี ารทแ่ี น่นอนทส่ี ดุ เพอ่ื พบพระเยซูเจา้
- ใครเขา้ หาพระแม่จะเอาชนะซาตาน
- ความศรทั ธาตอ่ พระแมเ่ ป็นความปรารถนาของพระเจา้
ครสิ ตชนทถี่ วายตนแบบน้เี ป็นเหมอื น
- ธนูคม - ความรกั - ภาวนา - พลกี รรม – ไฟมหาประลยั ทาํ ลายศตั รู –

ตดิ ตามพระเยซเู จา้ แบบถอนรากถอนโคน

บทท่ี 2 พระเยซเู ป็นเป้าหมายสุดท้ายของความศรทั ธาภกั ดีต่อพระแม่ฯ
- พระเยซูเจา้ ตอ้ งเป็นเป้าหมายสดุ ทา้ ยของกจิ ศรทั ธาทกุ ประเภท
- พระองคเ์ ป็นปฐมเหตุและเหตสุ ุดทา้ ยของทุกสง่ิ
- ครสิ ตชนสว่ นใหญ่และปัญญาชนไม่เขา้ ใจความสมั พนั ธอ์ นั แน่นแฟ้นของ
พระแมก่ บั พระเยซูเจา้
- (พวกเขา) เหน็ ว่าสายประคําและสายจําพวกสะดวกสาํ หรบั สตรแี ละคนโง่

เราเป็นผรู้ บั ใชข้ องพระเยซูเจา้ และพระแม่
- เราเป็นขา้ รบั ใช้ (ทาส) ของพระเยซเู จา้ และพระแม่เพราะพระเยซูเจา้
ทรงไถก่ ูเ้ รา (ชแ้ี นะทางใหพ้ น้ จากกเิ ลสตณั หาของตนเอง)

2

- ขา้ รบั ใช้ (ทาส) มสี องแบบ
1. ตามธรรมชาติ คอื ถูกบงั คบั
2. ดว้ ยความสมคั รใจ

เราตอ้ งขจดั กเิ ลสในตวั เรา
- กเิ ลสในตวั เราเป็นอุปสรรคระหว่างเรากบั พระเยซูเจา้
- เราตอ้ งตายจากตวั เราเอง
- วธิ ที ไ่ี ดผ้ ลทส่ี ุดคอื การมคี วามศรทั ธาตอ่ พระแม่

พระเยซูเจา้ ทรงเป็นคนกลางระหวา่ งพระกบั มนุษย์
- การเขา้ หาพระเยซูเจา้ โดยผ่านทางพระแมเ่ ป็นการแสดงความสภุ าพ
ถ่อมตน
- ใจเราไม่บรสิ ทุ ธพิ์ อทจ่ี ะเขา้ หาพระเยซูเจา้
- พระแมเ่ ป็นคนกลาง (พาเรา) เขา้ หาพระเยซูเจา้

เป็นการยากทจี่ ะรกั ษาพระหรรษทานจากพระเจา้
- เราเป็นภาชนะดนิ ทโ่ี อบอุม้ สมบตั ลิ ้าํ คา่ (ธรรมชาตขิ องพระในตวั มนุษย)์
- ศตั รขู องเราคอื ซาตานและอทิ ธพิ ลทวั่ ไปในโลกน้ี
- เป็นการรอบคอบทม่ี คี วามศรทั ธาตอ่ พระแม่

ความศรทั ธาปลอม และความศรทั ธาแทจ้ รงิ
- ความศรทั ธาปลอม มี 7 ประเภท
1. ศรทั ธาพาติ
2. ศรทั ธาหวาดผวา
3. ศรทั ธาผวิ เผนิ
4. ศรทั ธาเขา้ ขา้ งตนเอง

3

5. ศรทั ธาพาเพลนิ
6. ศรทั ธาเอาหน้า
7. ศรทั ธาหาผล
- ความศรทั ธาแทต้ ่อพระแมต่ อ้ งมาจากภายใน
1. เหมอื นทารก
2. ทาํ ดหี นีชวั่
3. เสมอตน้ เสมอปลาย
4. งดเวน้ ประโยชน์สว่ นตน
5. ผปู้ ฏบิ ตั ติ ามจะพบความยุ่งยาก
กจิ ศรทั ธาภกั ดี (แทจ้ รงิ ) ต่อพระแม่
- กจิ ศรทั ธาภายใน นอกจากการราํ พงึ พศิ เพง่ เกย่ี วกบั พระแมแ่ ลว้ เพอ่ื
เขา้ ถงึ พระเยซูเจา้ ยงั มกี ารดาํ เนินการทกุ อย่าง
โดยพระแม่
พรอ้ มกบั พระแม่
ในพระแม่
เพ่อื พระแม่
- กจิ ศรทั ธาภายนอก ทช่ี ่วยเสรมิ ความศรทั ธาภายในคอื
• สายประคํา
• ใหท้ าน
• เพลง
• คาํ นบั รปู พระเม่ทกุ เชา้ ค่าํ

3

• ถวายกจิ การภายนอกและภายในดว้ ยคาํ พดู สนั้ ๆ เช่น “ลูกสละ
น้ําใจตนเอง และมอบตวั เองแดพ่ ระแม่ทร่ี กั ”

- “ความศรทั ธาภกั ดี (แทจ้ รงิ ) ตอ่ พระแมม่ ารยี ”์ ยงั ไมพ่ บในหนงั สอื เลม่ อน่ื
• เรยี กรอ้ งการสละตนเอง
• ทาํ นุบํารงุ พระหรรษทานไดด้ ที ส่ี ุด
• เป็นหน่ึงเดยี วกบั พระเยซูเจา้ อยา่ งสมบูรณ์แบบ
• พระจติ เจา้ จะประทานพรพเิ ศษน้ี

บทที่ 3 การถวายตนทงั้ ครบแด่พระเยซูเจา้
- พระแมไ่ ม่จาํ เป็นสาํ หรบั แผนการไถ่กู้ แต่พระเจา้ ปรารถนาใหพ้ ระแม่มี
สว่ นร่วมอย่างแยกไมอ่ อก
- การถวายตนแดพ่ ระแมเ่ ป็นการรอ้ื ฟ้ืนคาํ สญั ญาศลี ลา้ งบาปทเ่ี รามกั ลมื
และละเลย

บทที่ 4 แรงจงู ใจของการถวายตนทงั้ ครบ
มแี รงจงู ใจอยู่ 8 ประการ
1. ถอื วา่ เป็นกจิ การสงู สง่ ชว่ ยขจดั ตวั กู ของกู
2. เป็นการเลยี นแบบพระเยซเู จา้
3. ทาํ ใหไ้ ดร้ บั พระพรมากมายจากพระแม่
4. เป็นวธิ ที เ่ี ลอเลศิ ในการเทดิ เกยี รตพิ ระเป็นเจา้
5. ทาํ ใหเ้ ราเป็นหน่งึ เดยี วกบั พระเยซเู จา้ ราบร่นื - สนั้ - สมบูรณ์แบบ -
แน่นอน

4

6. ทาํ ใหเ้ รามอี สิ รภาพของพระบุตรแห่งพระเจา้
7. เรามนั่ ใจว่าเราไดช้ ่วยเหลอื พน่ี ้องไดด้ ที ส่ี ุด
8. ทาํ ใหเ้ รามนั่ คงในพระเจา้ ตลอดไป

บทท่ี 5 การถวายตนทงั้ ครบมีรปู แบบในพนั ธสญั ญาเดิม
- เอซาว เป็นรปู แบบคนฉลาดฝ่ายโลก ละทง้ิ ชวี ติ ภายใน ไม่สนใจตอ่
พระแม่
- ยากอบ เป็นรปู แบบคนเชอ่ื ฟังพระแม่ ใหเ้ กยี รติ – ปฏบิ ตั ติ าม - ไวใ้ จ -
เลยี นแบบคณุ งามความดขี องพระนาง

บทท่ี 6 ผลน่าอศั จรรยใ์ จจากความศรทั ธาภกั ดีต่อพระแม่มารยี ์
- เราจะตระหนกั ถงึ สภาพต่ําต้อยของตน
- มสี ว่ นในความเช่อื ของพระแม่
- ไดพ้ ระหรรษทางของความรกั แท้
- เขา้ หาพระเจา้ และพระแม่ดว้ ยความเชอ่ื มนั่
- มจี ติ ตารมณ์ของพระแม่
- สวมจติ ตารมณ์ของพระเยซูเจา้ ทล่ี ะน้อย ๆ
- เทดิ พระเกยี รตขิ องพระเจา้ มากขน้ึ

บทท่ี 7 วิธีถวายตนอย่างศรทั ธาแท้จริงต่อพระแม่มารีย์
ก) การถวายตนภายนอก มี 7 วิธี
1. ใชเ้ วลารวม 33 วนั เพอ่ื เตรยี มการถวายตน ดงั น้ี
- ใชเ้ วลา 12 วนั ขจดั จติ ตารมณ์ฝ่านโลกใหห้ มดไปจากตน

4

- ใชเ้ วลา 7 วนั เพอ่ื รจู้ กั ตวั เอง - ความตอ้ ยต่าํ – ความโน้มเอยี ง
ในบาป
- ใชเ้ วลา 7 วนั เพอ่ื เขา้ ใจจติ ตารมณ์ของพระแม่
- ใชเ้ วลา 7 วนั เพอ่ื จะไดเ้ ขา้ ใจพระเยซเู จา้ ยง่ิ ขน้ึ
เมอ่ื เตรยี มตวั แลว้ กถ็ วายตน - ในมสิ ซาหลงั รบั ศลี – ตอ้ งมกี าร
รอ้ื ฟ้ืนทุกวนั และทุกปี
2. สวดมาลาน้อย
3. การใสส่ ายคาดเลก็
4. เทดิ เกยี รตพิ ระธรรมล้าํ ลกึ ของการมารบั สภาพมนุษยข์ องพระเยซู
เจา้
5. สวดสายประคาํ
6. สวด – ขบั รอ้ งบทเพลงของพระแม่
7. ไมย่ ดึ มนั่ กบั ของของโลก
ข) การถวายตนภายใน
สาํ หรบั ผูท้ ไ่ี ดร้ บั เรยี กโดยพระจติ เจา้ ใหเ้ ขา้ ถงึ ความศกั ดสิ ์ ทิ ธชิ์ นั้ สงู ให้
ปฏบิ ตั กิ จิ ศรทั ธาต่อพระแม่
• โดยพระแม่
• พรอ้ มกบั พระแม่
• ในพระแม่
• เพอ่ื พระแม่

⸎⸎⸎

5

ความศรทั ธาภกั ดีต่อพระแมม่ ารีย์

คาํ นํา

นกั บญุ หลุยส์ มารยี ์ เดอ มงฟอรต์ ไดเ้ ขยี นหนงั สอื ไวม้ ากเลม่ เขม้ ขน้
ดว้ ยเน้อื หาและหลกั เทววทิ ยา หนงั สอื “ความศรทั ธาภกั ดตี ่อพระแม่มารยี ”์
เผยแพร่รวดเรว็ และกวา้ งขวางในหมคู่ รสิ ตชน เป็นผลงานชน้ิ เอกชน้ิ หน่ึงของ
ท่านทม่ี คี ุณค่าสงู ตน้ ฉบบั ของหนงั สอื เลม่ น้ีหายสาบสูญไปนานช่วงปฏวิ ตั ิ
ฝรงั่ เศส และพบอกี ครงั้ ในปี พ.ศ. 2385 (ค.ศ. 1842) น่าเสยี ดายทช่ี อ่ื ของ
หนงั สอื และหน้าแรกๆ หายไป ช่อื “ความศรทั ธาภกั ดตี ่อพระแม่มารยี ”์ ถอื
กาํ เนิดมาจากผูจ้ ดั พมิ พช์ ุดแรก โครงสรา้ งของหนงั สอื แบ่งออกเป็นสองภาค
ภาคแรกกลา่ วถงึ ความศรทั ธาต่อพระแมโ่ ดยทวั่ ๆ ไป (ขอ้ 14-119) ภาคสอง
กล่าวถงึ ความศรทั ธาทแ่ี ทจ้ รงิ ต่อพระแม่ (ขอ้ 120-273)

ทก่ี ล่าววา่ งานเขยี นช้นิ น้ขี องนกั บุญหลยุ สเ์ ป็นผลงานทม่ี คี ุณคา่ สงู เพราะ
ท่านไดใ้ ชเ้ วลายาวนานพอสมควรกวา่ จะเขยี นหนงั สอื เล่มน้ีเสรจ็ ท่านไดป้ รกึ ษา
จติ ตาภบิ าล นกั เทววทิ ยาทม่ี ชี ่อื เสยี งและไดอ้ า่ นหนงั สอื เกอื บทกุ เลม่ ทเ่ี ขยี น
เกย่ี วกบั พระนางมารยี ์ ในสมยั ของท่านมกี ารอา้ งพระคมั ภรี ์ งานเขยี นของปิตา
จารย์ เพอ่ื ใหม้ กี ารถ่ายทอดความเช่อื อย่างถกู ตอ้ งตามธรรมประเพณี อย่างไรก็
ดี ท่านนกั บุญไดพ้ ยายามหลกี เลย่ี งการเขยี นแบบวจิ ารณ์ สลบั ซบั ซอ้ น เพอ่ื ว่าคริ
สตชนทวั่ ไปสามารถอ่านและเขา้ ใจได้ (26)

5

จดุ ประสงคเ์ ดยี วของหนงั สอื เล่มน้ีคอื การนําเราเขา้ หาพระเยซเู จา้ ผา่ น
ทางพระแม่ โดยปฏบิ ตั อิ ย่างสตั ยซ์ อื่ ตอ่ คาํ สญั ญาของศลี ลา้ งบาป หาใช่เร่อื งการ
สวดภาวนาบทโน้นบทน้ีตอ่ พระแม่ แตเ่ ป็นการถวายตนทงั้ ครบแดพ่ ระเยซเู จา้

พระคารด์ นิ ลั ซูเอเนนส์ (Suenens) ทรงชมว่า หนงั สอื “ความศรทั ธาท่ี
แทจ้ รงิ ต่อพระแม่” เป็นแหล่งพระหรรษทาน คุณพอ่ เฟเบอร์ (Faber) ผเู้ ป็นคน
แรกทแ่ี ปลหนงั สอื น้ีเป็นภาษาองั กฤษ ใหค้ วามเหน็ วา่ ไมม่ กี จิ แพร่ธรรมใดสงู สง่
กวา่ การเผยแพร่ความศรทั ธาตอ่ พระแม่ทก่ี ลา่ วไวใ้ นหนังสอื เลม่ น้ี

6

บทนํา
เน่อื งจากพระเยซเู จา้ เสดจ็ มาในโลกน้โี ดยผ่านทางพระแม่ พระเยซเู จา้ จะ

ทรงครอบครองโดยทางพระแม่เชน่ กนั (1) พระตรเี อกภาพไดท้ รงสนองความ
ปรารถนาของพระแม่ทด่ี าํ เนินชวี ติ แบบเรยี บๆ (2-5) แต่คณุ งามความดี อาํ นาจ
และสงา่ ราศขี องพระแมไ่ ดม้ กี ารป่าวประกาศโดยบรรดานกั บญุ ทงั้ ในสวรรคแ์ ละ
แผ่นดนิ (6-9) มนุษยจ์ ะสรรเสรญิ พระแมอ่ ย่างไรกไ็ ม่พอ (10) เพราะเกยี รตทิ ่ี
แทจ้ รงิ มาจากพระตรเี อกภาพ (11-12) นกั บุญหลุยสไ์ ดป้ ิดทา้ ยบทนําแบบ
“สรุป” คอื ไดก้ ลา่ ววา่ สาเหตทุ พ่ี ระเยซูเจา้ มไิ ดเ้ ขา้ ครอบครอง กเ็ พราะพระแม่
มไิ ดเ้ ป็นทร่ี ูจ้ กั เพยี งพอ (13 เทยี บ ขอ้ 1)

ภาคท่ีหนึ่ง

ภาคแรก (แบง่ ออกเป็นบทยาว 2 บท)
บทที่ 1 กล่าวถงึ ความจาํ เป็นทตี่ อ้ งมคี วามศรทั ธาต่อพระแม่ เพราะว่า

1. พระแม่มบี ทบาททสี่ าํ คญั แบบขาดมไิ ดเ้ ลยในการรบั เอา
กายของพระเยซเู จา้

2. พระแมม่ สี ว่ นช่วยทาํ ใหม้ นุษยศ์ กั ดสิ์ ทิ ธ์ิ
3. ซงึ่ มผี ลเหน็ ไดใ้ นบุคคลทไี่ ดส้ มั ผสั พระนาง
4. บทบาทของพระแมใ่ นยคุ หลงั
บทที่ 2 แบง่ เน้อื หาออกเป็น 4 หวั ขอ้ หลกั
1. หลกั เกณฑข์ นั้ พ้นื ฐานของความศรทั ธาตอ่ พระแม่
2. ลกั ษณะแท้ / ลกั ษณะปลอมของความศรทั ธาต่อพระแม่
3. ศาสนกจิ / กจิ ศรทั ธาสาํ คญั ตอ่ พระแม่
6 4. ความศรทั ธาภกั ดี (แทจ้ รงิ / สมบูรณ์แบบ) ตอ่ พระแม่ฯ”

บทที่ 1 ความจาํ เป็นท่ีต้องมีความศรทั ธาต่อพระแมม่ ารยี ์

เพอ่ื มใิ หเ้ ป็นการเขา้ ใจผดิ อย่างมหน้ ต์ ทา่ นนกั บญุ ไดก้ ลา่ วไวใ้ นบทท่ี 1
แตแ่ รกเลยวา่ พระแมไ่ ม่จาํ เป็นในแผนงานไถก่ ู้ (14) แต่เน่ืองจากว่าพระเป็นเจา้
ไม่ทรงเปลย่ี นแปลงในการกระทําของพระองค์ ดงั นนั้ งานไถ่กูท้ เ่ี รมิ่ โดยผ่านทาง
พระแม่ ตอ้ งสาํ เรจ็ ลลุ ว่ งในพระแม่ดว้ ย (15)

1.1 พระแม่มบี ทบาททสี่ าํ คญั แบบขาดมไิ ดเ้ ลยในการรบั เอากายของ
พระเยซูเจา้

ทา่ นนกั บญุ ไดก้ ล่าวถงึ ความสมั พนั ธข์ องพระบดิ า พระบุตรและพระจติ
กบั พระแมใ่ นการรบั เอากายเป็นมนุษยข์ องพระบตุ ร

พระบดิ าไดท้ รงมอบพระบตุ รแกโ่ ลกโดยผ่านทางพระแม่ (16) และได้
ทรงตระเตรยี มพระแมใ่ หพ้ รอ้ มกบั ตาํ แหน่งน้ี (17) พระบตุ รทรงเป็นบตุ รของ
พระนางผไู้ ดท้ รงเลย้ี งดดู ว้ ยความทนุถนอม พระเยซเู จท้ รงทําอศั จรรยโ์ ดยผ่าน
นกั บญุ ยอหน์ บปั ตสิ ในครรภ์มารดา (16-19) มสี ตรยี วิ มากมายในชนชาติ
อสิ ราเอลทม่ี โี อกาสเป็นมารดาพระผไู้ ถ่ แตเ่ ป็นพระแม่ผูเ้ ดยี วเท่านัน้ ทเ่ี ป็นทพ่ี อ
พระทยั ของพระจติ เจา้ และพลงั ของพระองคไ์ ดท้ รงใหพ้ ระแม่ปฏสิ นธพิ ระเยซูเจา้
(16, 18, 20, 21)

1.2 พระแม่มสี ว่ นทําใหม้ นุษยศ์ กั ดสิ์ ทิ ธ์ิ
พระแมไ่ ดร้ บั มอบหมายจากพระตรเี อกภาพในการทาํ ใหม้ นุษยศ์ กั ดสิ ์ ทิ ธิ์
เพราะ
พระบดิ าทรงแต่ตงั้ พระแมใ่ หเ้ ป็น “คลงั มหาสมบตั ”ิ “ผแู้ จกจ่ายพระ
หรรษทาน” “ผปู้ ระหารศตั รขู องพระเป็นเจา้ ” “ผกู้ ระทาํ อศั จรรย”์ “ผฟู้ ้ืนฟูมนุษย์

7

ชาต”ิ “ผรู้ ่วมงานอยา่ งใกลช้ ดิ กบั พระองค”์ (28) “มารดาของพระเยซูเจา้ และ
มวลมนุษยท์ กุ ยคุ สมยั ” (29-30)

พระบุตรทรงเป็นลูกของพระนางมารยี เ์ สมอแมว้ า่ จะประทบั ในสวรรค์
เบอ้ื งขวาพระบดิ า และไดท้ รงมอบคุณงามความดี ผลบุญทงั้ หมดใหแ้ กพ่ ระนาง
(24, 27) เน่อื งจากว่าพระเยซูเจา้ ศรี ษะของพระกายทพิ ย์ ทรงบงั เกดิ เป็นมนุษย์
โดยผ่านทางพระแม่ อวยั วะของพระกายทพิ ยน์ ้ี มนุษยท์ กุ คน ตอ้ งเกดิ ใหม่โดย
ผ่านทางพระแมด่ ว้ ย (31-33)

พระจติ เจา้ ไดม้ อบพระพรต่างๆ ใหแ้ กพ่ ระแม่ (25) ปรารถนาทจ่ี ะปัน้
มนุษยใ์ หมใ่ นพระแม่ (34-36)

1.3 พระแม่เป็นราชนิ ีแห่งดวงใจของผรู้ บั เลอื กสรร
ผลลพั ธท์ ต่ี ามมาจากแนวความคดิ ในสว่ นตน้ ของบทน้ี ท่านนกั บญุ ออก
ความเหน็ วา่ เม่อื พระเยซเู จา้ กษตั รยิ แ์ หง่ ดวงใจ ไดม้ อบพระองคเ์ องในความ
ปกครองของพระแม่ เราควรยดึ พระนางเป็นราชนิ ีแหง่ ดวงใจเช่นกนั (37-38)
พระนางจงึ จาํ เป็นสาํ หรบั เราเพอ่ื เขา้ ถงึ จุดหมาย (39) ความคดิ น้ีไดร้ บั การ
สนบั สนุนจากนกั บุญออกสุ ตนี และนกั ปราชญข์ องพระศาสนจกั รคนสาํ คญั หลาย
คน เช่น นกั บุญโธมสั อาควนี สั นกั บุญโบนาแวนตูรา (40) แลว้ ยงั มกี ารสนบั สนุน
จากพระคมั ภรี ์ จากนกั บญุ ยอหน์ ดามาซนี (41) ภาพนมิ ติ ของนกั บญุ ฟรงั ซสิ และ
เร่อื งราวของนกั บญุ ดอมนิ ิก (42) ดว้ ยเหตผุ ลตา่ งๆ เหลา่ น้ี นกั บวชน่าจะมคี วาม
ศรทั ธาตอ่ พระแมม่ ากๆ (43) เพราะวา่ พระแมท่ รงเป่ียมดว้ ยพระหรรษทานโดย
พระจติ เจา้ พระแม่จงึ เป็นผดู้ แู ลและแจกจ่ายพระหรรษทานและไดร้ บั กุญแจ
“ประตแู หง่ ความศกั ดสิ ์ ทิ ธ”ิ์ (44-45) ดงั นนั้ ความยงิ่ ใหญ่ของนกั บญุ ในยุคหลงั จะ
วดั กนั ทค่ี วามศรทั ธาของท่านตอ่ พระแม่ (46-48)

7

1.4 พระแมจ่ ะเป็นทรี่ จู้ กั ในยคุ หลงั
(ก) ในการเสดจ็ มาครงั้ แรกของพระเยซเู จา้ พระแมด่ ําเนนิ ชวี ติ ทซ่ี อ่ น
เรน้ แตใ่ นยุคหลงั จะมเิ ป็นเช่นนนั้ (49) เพราะ

- พระแมผ่ ถู้ อ่ มตนจะไดร้ บั การเทดิ ทนู
- พระแมเ่ ป็นงานชน้ิ เอกของพระเป็นเจา้
- พระแมเ่ ปรยี บเสมอื น “รงุ่ อรุณ” ป่าวประกาศแสงอาทติ ยท์ เ่ี จดิ

จา้ ของพระเยซเู จา้
- พระแม่เป็นหนทางทพ่ี ระเยซคู รสิ ตเจา้ ใชเ้ พอ่ื เสดจ็ กลบั มาครงั้ ท่ี

สอง
- พระแมเ่ ป็นวธิ กี ารทแ่ี น่นอนทส่ี ุดทจ่ี ะพบพระเยซูเจา้
- พระแมจ่ ะเด่นชดั ในเร่อื งความเมตตาปรานี อํานาจและพระ

หรรษทาน
- ซาตานจะออกแรงหนกั เพอ่ื เอาชนะบุตรแหง่ ความสว่าง (50) แต่

ถา้ เราวงิ่ เขา้ หาพระแม่ เราจะชนะ (51-54)

(ข) ความจาํ เป็นยงิ่ ยวดทต่ี ้องมคี วามศรทั ธาตอ่ พระแมใ่ นยคุ หลงั เพราะ
พระเป็นเจา้ ปรารถนาเชน่ นัน้ และจะเกดิ ขน้ึ ไดเ้ ม่อื พระจติ เจา้ ทรงดลใจครสิ ตชน
ใหถ้ วายตนทงั้ ครบแด่พระเยซเู จา้ ผ่านทางพระแม่ สาํ หรบั บุคคลเหลา่ น้ี พระแม่
จะเป็นเช่น “ดาราสมุทร” ชท้ี าง ปกป้อง แนะนําใหไ้ ปถงึ จดุ หมาย คอื พระเยซคู ริ
สตเจา้ ในทส่ี ดุ (55) ครสิ ตชนทไ่ี ดถ้ วายตนแบบน้ีจะเป็นเหมอื นศาสนบรกิ รของ
พระเป็นเจา้ ทจ่ี ุดไฟแหง่ ความรกั ใหล้ กุ โพลงทกุ แห่งหน จะเป็นเหมอื นธนูคมท่ี
ฆา่ ศตั รู จะเป็นเหมอื นบตุ รหลานตระกูลเลวี เตม็ ดว้ ยความรกั คาํ ภาวนา การพลี

8

กรรม และเอาใจใสค่ นยากจน (56) จะเป็นเหมอื นหมอกไฟมหาประลยั ทาํ ลาย
ลา้ งศตั รพู ระเป็นเจา้ ดว้ ยพระวาจาของพระองค์ (57) จะเป็นเหมอื นอคั รสาวกท่ี
รบี เรง่ เขา้ หางานทพ่ี ระจติ เจา้ จะทรงชกั นํา (58) จะเป็นเหมอื นสาวกทต่ี ดิ ตาม
พระเยซเู จา้ แบบถอนรากถอนโคน มพี ระวาจาของพระเป็นเจา้ เป็นอาวุธ (ดาบ
สองคม) มอื ขวาถอื กางเขน มอื ซา้ ยถอื สายประคํา และในหวั ใจจารกึ ช่อื ของพระ
เยซูเจา้ และของพระแมม่ ารยี ์ (59)

บทท่ี 2 พระเยซูเจา้ เป็นเป้าหมายสดุ ท้ายของความศรทั ธาภกั ดี
ต่อพระแมม่ ารยี ์

ในบททส่ี องน้ี ท่านนกั บญุ กลา่ วถงึ หลกั เกณฑพ์ น้ื ฐานของความศกั ดสิ ์ ทิ ธติ์ อ่
พระแม่
2.1 พระเยซูเจา้ ตอ้ งเป็นจุดหมายของกจิ ศรทั ธาทุกประเภท (60) เพราะพระองค์

เป็นปฐมเหตแุ ละเหตสุ ุดทา้ ยของทุกสง่ิ (61) ความศรทั ธาต่อพระแมช่ ่วย
เสรมิ สรา้ งความสมั พนั ธร์ ะหว่างเรากบั พระเยซูเจา้ (62)

ตงั้ แต่ขอ้ 63 จนถงึ ขอ้ 67 นักบุญหลยุ สไ์ ดภ้ าวนาตอ่ พระเยซูเจา้
ราํ พงึ ราํ พนั ถงึ ครสิ ตชนสว่ นใหญแ่ ละระดบั ปัญญาชนทไ่ี มเ่ ขา้ ใจความสมั พนั ธ์
อนั แน่นแฟ้นระหว่างพระเยซเู จา้ กบั พระแม่ จะคดิ แยกแสงจากดวงอาทติ ย์
ไปจากความรอ้ นยงั งา่ ยกวา่ จะตดั สายสมั พนั ธร์ ะหว่างพระแมก่ บั พระเยซเู จา้
(63) คาทอลกิ ปราดเปรอ่ื งบางคนรจู้ กั พระแม่แคร่ ะดบั สมอง แตไ่ ม่มองจาก
หวั ใจ กลวั วา่ ความศรทั ธาต่อพระแม่จะทาํ ใหค้ วามศรทั ธาต่อพระเยซเู จา้ ของ

8

ตนแย่ลงไป คดิ ว่าสายประคําและสายจาํ พวกสะดวกสาํ หรบั สตรแี ละคนโง่
(64) ทา่ นนกั บุญไดว้ อนขอพระเยซูเจา้ ใหท้ ่านห่างพน้ จากพษิ ภยั ของ
แนวความคดิ ของบคุ คลเหล่าน้ี (65) และวอนขอพระหรรษทานเพอ่ื จะสตั ย์
ซ่อื ต่อพระแม่ (66) ทา่ นนกั บุญสรปุ คาํ ภาวนาของท่านโดยยมื คาํ ของนกั บญุ
ออกุสตนี ซง่ึ สรรเสรญิ พระเยซเู จา้ ทท่ี รงเป็นทุกสง่ิ ทุกอย่างสาํ หรบั ท่าน
ปฏญิ าณทจ่ี ะม่งุ หาพระเยซเู จา้ เท่านนั้ (67)

2.2 เราเป็นขา้ รบั ใชข้ องพระเยซเู จา้ และพระแม่
เราเป็นขา้ รบั ใชข้ องพระเยซูเจา้ อย่างครบครนั เพราะพระองคท์ รงไถ่กเู้ รา

เราจงึ เป็นเหมอื นตน้ ไมร้ มิ ธารน้ําไหล กงิ่ องุน่ ทต่ี ดิ กบั ต้น ฝงู แกะทต่ี อ้ งการนาย
ชมุ พา และดนิ ดที ร่ี อคอยผหู้ วา่ น (68) การเป็นขา้ รบั ใชข้ องใครนนั้ อาจมสี าเหตุ
มาจากธรรมชาตขิ องสง่ิ นนั้ หรอื เพราะถูกบงั คบั หรอื เพราะความสมคั รใจ (70)
ครสิ ตชนทร่ี บั ศลี ลา้ งบาปแลว้ เป็นขา้ รบั ใชข้ องพระเยซเู จา้ ดว้ ยความสมคั รใจ และ
ขา้ รบั ใชน้ ้ีแตกต่างกบั คนใชท้ วั่ ๆ ไป (71-73) เน่อื งจากวา่ เราไมส่ ามารถแยกพระ
เยซเู จา้ ออกจากพระแม่ได้ ขา้ รบั ใชข้ องลูกกเ็ ป็นขา้ รบั ใชข้ องแมด่ ว้ ย (74-77)

2.3 เราตอ้ งขจดั กเิ ลสในตวั เรา
ถา้ เราขจดั กเิ ลสในตวั เราไดม้ ากเท่าไร ความสมั พนั ธร์ ะหวา่ งเรากบั พระเยซู

เจา้ กม็ ากยงิ่ ขน้ึ เทา่ นนั้ (78) เพราะว่าเรามคี วามโน้มเอยี งในทางบาปและตกอยู่
ในอทิ ธพิ ลของมนั (79) เราตอ้ งปฏเิ สธและตายตอ่ ตวั เราเอง (80-81) และวธิ กี าร
ทไ่ี ดผ้ ลดที ส่ี ดุ คอื การมคี วามศรทั ธาต่อพระแม่ตามหลกั การของท่านนกั บุญ
(82)

9

2.4 พระเยซูเจา้ ทรงเป็นคนกลางระหวา่ งพระกบั มนุษย์
การเขา้ หาพระเยซเู จา้ โดยผ่านทางพระแม่เป็นการแสดงออกของความสุภาพ

ถ่อมตน ทา่ นนกั บุญไดเ้ น้นอกี วา่ พระเยซเู จา้ ทรงเป็นคนกลางคนเดยี วระหว่าง
พระกบั มนุษย์ (84) แต่เน่ืองจากว่าเราอย่ใู นสภาพและมคี วามโน้มเอยี งในทาง
บาป ตวั เราเองไมเ่ หมาะสม น่าจะเขา้ หาพระเยซูเจา้ โดยผ่านคนกลาง เปรยี บ
เหมอื นดวงจนั ทรท์ เ่ี ยน็ ตา ขจดั ความแรงจา้ ของแสงอาทติ ย์ (83, 85) ซง่ึ เป็น
ความคดิ ของนกั บญุ แบรน์ ารด์ และนกั บุญโบนาแวนตูรา (86)

2.5 เป็นการยากทจี่ ะรกั ษาพระหรรษทานจากพระเจา้
การทจ่ี ะรกั ษาพระหรรษทานเป็นการยาก เพราะเราเป็นภาชนะดนิ ทโ่ี อบอุม้

สมบตั ลิ า้ํ ค่า (87, เทยี บ 2 คร 4.7) เสย่ี งต่อการแตกสลาย สมบตั กิ ระจาย
นอกนนั้ ซาตานยงั จอ้ งเล่นงานเรา (88) แลว้ ยงั มอี ทิ ธพิ ลชวั่ ของโลกน้ีคอย
ครอบงาํ เราเวลาเราเผลอใจ เป็นการรอบคอบทจ่ี ะมคี วามศรทั ธาต่อพระแมผ่ ูท้ จ่ี ะ
ช่วยเราใหป้ ลอดภยั (89)

ความศรทั ธาปลอมและความศรทั ธาแท้ต่อพระแม่
(ก) ความศรทั ธาปลอมมีลกั ษณะ 7 ประเภท

1. ศรทั ธาพาติ มเี จตนาดที จ่ี ะขจดั ศรทั ธางมงายต่อพระแม่ แตโ่ ดยการ
วจิ ารณ์รนุ แรงของเขาทาํ ใหค้ รสิ ตชนธรรมดาๆ เหนิ หา่ งพระแม่ (93)

2. ศรทั ธาหวาดผวา กลวั วา่ การเทดิ เกยี รตพิ ระแม่จะเป็นการรงั แกพระ
เยซเู จา้ ท่านนกั บุญแยง้ โดยยกตวั อยา่ งบทวนั ทามารยี ์ พระศาสนจกั ร

9

สรรเสรญิ แมพ่ ระก่อน แลว้ จงึ สรรเสรญิ พระเยซูเจา้ ดงั นนั้ เราใหเ้ กยี รติ
พระแมเ่ พอ่ื เทดิ เกยี รตพิ ระเยซเู จา้ อย่างสมศกั ดศิ ์ รยี ง่ิ ขน้ึ (94-95)
3. ศรทั ธาผิวเผิน (ศรทั ธาภายนอก) ปากสรรเสรญิ แต่ใจเหนิ ห่างจากจติ
ตารมณ์แทข้ องพระนาง (96)
4. ศรทั ธาเข้าข้างตนเอง ปักใจเชอ่ื วา่ พระเยซูเจา้ จะชว่ ยใหร้ อด เพราะ
ตนมคี วามศรทั ธาภายนอกต่อพระแม่ (97) ศรทั ธาแบบน้ีเป็นศรทั ธาเก๊
(98) ความผดิ เหมอื นทุราจารศลี ศดั สิ ์ ทิ ธเิ์ พราะความศรทั ธาทแ่ี ทจ้ รงิ
ตอ้ งทาํ ใหล้ ะเวน้ บาปหนกั หลกี เลย่ี งบาป (99)
5. ศรทั ธาพาเพลิน ปฏบิ ตั กิ จิ ศรทั ธาโดยยดึ อารมณ์ความรสู้ กึ เป็นทต่ี งั้
6. ศรทั ธาเอาหน้า ใชค้ วามศรทั ธาตอ่ พระแมป่ กปิดความชวั่ ธาตุแทข้ อง
ตน (102)
7. ศรทั ธาหาผล เขา้ หาพระแม่ยามทม่ี ที ุกขเ์ ท่านนั้ (103)

(ข) ความศรทั ธาภกั ดี (แท้จริง) ต่อพระแม่ ตอ้ งมาจากภายใน (106) เตม็ ไป
ดว้ ยความไวใ้ จเยย่ี งทารก (107) ตอ้ งทาํ ดหี นชี วั่ (108) เสมอตน้ เสมอปลาย
(109) งดเวน้ ผลประโยชน์ส่วนตวั (110)

จากขอ้ 111 ถงึ 114 ท่านนักบุญระบายความในใจว่า เท่าทท่ี ่านเขยี นมา
น้ียงั ไมจ่ ใุ จในการเทดิ เกยี รตพิ ระแม่ (111) และจะภูมใิ จมากถ้ามใี ครอ่านแลว้ ตดิ
ใจนําไปปฏบิ ตั ิ (112) ทา่ นไดท้ าํ นายว่า จะมคี นจาํ นวนมากปฏบิ ตั ติ าม
แนวความคดิ ของท่าน (113) แตห่ นงั สอื ทท่ี ่านเขยี นน้ีจะมอี นั เป็นไป และผทู้ ่ี
ปฏบิ ตั ติ ามคาํ แนะนําจะพบความยงุ่ ยาก (114)

1

กจิ ศรทั ธาทแ่ี ทจ้ รงิ ตอ่ พระแม่ สามารถจาํ แนกไดเ้ ป็น 2 ประเภท คอื
ภายใน และภายนอก
- กจิ ศรทั ธาภายใน

นอกเหนือจากสงิ่ ทเ่ี รามกั ปฏบิ ตั กิ นั อย่แู ลว้ เชน่ รําพงึ พศิ เพง่ เกย่ี วกบั
พระแม่ ฯลฯ ทา่ นนกั บุญไดเ้ สนอใหเ้ ราเรม่ิ ดําเนนิ กจิ การทุกอยา่ ง โดยพระแม่ /
พร้อมกบั พระแม่ / ในพระแม่ และเพื่อพระแม่ ทงั้ น้เี พอ่ื จะเขา้ หาจุดหมาย
สดุ ทา้ ยคอื พระเยซเู จา้ (115)
- กจิ ศรทั ธาภายนอก

กจิ ศรทั ธาทแ่ี สดงออกภายนอก มอี าทิ การสวดสายประคาํ ใหท้ าน อด
อาหาร ขบั รอ้ งเพลงแมพ่ ระ ฯลฯ น่าสนใจตรงทท่ี ่านนกั บญุ เสนอใหค้ กุ เขา่ หรอื
โคง้ คาํ นบั รปู แม่พระ ตอนเชา้ ตอนเยน็ และสวดบทภาวนาสนั้ ๆ เช่น “ลกู สละ
ตนเองและมอบตนเองแดพ่ ระแม่ทร่ี กั ” กจิ การภายนอกเหล่าน้ขี อใหป้ ฏบิ ตั ดิ ว้ ย
เจตนาดี สาํ รวมกายและศรทั ธา (116-117)

ท่านนกั บญุ ไดก้ ลา่ วอย่างภาคภูมใิ จวา่ ทา่ นไมเ่ คยพบหนงั สอื ประเภทน้ี
เลย ผลงานของท่านแตกต่างจากบรรดาหนงั สอื ทม่ี ี เพราะ “ความศรทั ธาภกั ดี (ท่ี
แทจ้ รงิ ) ต่อพระแม่มารยี ”์ ของทา่ นเรยี กรอ้ งใหเ้ สยี สละ ทาํ ตนเองใหว้ า่ งเปล่า ซง่ึ
ทะนุบํารุงพระหรรษทานไดด้ ที ส่ี ดุ ทาํ ใหก้ ารเป็นหน่ึงเดยี วกบั พระเยซเู จา้
สมบูรณ์แบบทส่ี ดุ และง่ายดายทส่ี ุด เหตุผลสดุ ทา้ ย เป็นการเทดิ เกยี รตพิ ระเป็น
เจา้ อย่างเลอเลศิ ทาํ ใหเ้ ราเขา้ ใกลค้ วามศกั ดสิ ์ ทิ ธิ์ และช่วยเหลอื เพอ่ื นมนุษย์
(118) แต่ทกุ คนคงไม่สามารถเขา้ ถงึ ความศรทั ธาน้ีอย่างเทา่ เทยี มกนั จะเป็น
พระจติ เจา้ ทจ่ี ะทรงประทานพระพรพเิ ศษน้ี (119)

0

ภาคท่ีสอง

ก่อนจะเรมิ่ ภาคทส่ี อง ขอทบทวนเน้ือหาภาคแรกอยา่ งคร่าวๆ
“ความศรทั ธาภกั ดตี ่อพระแม่มารยี ”์ ตอ้ งมงุ่ แน่วแน่ทกี่ ารถวายตวั ทงั้

ครบแด่พระเยซเู จา้ แมว้ ่าพระแม่ไม่จาํ เป็นสาํ หรบั แผนการไถ่กูข้ องพระเยซู
เจา้ แต่พระเป็นเจา้ ดเู หมอื นปรารถนาจะใหพ้ ระแม่มสี ว่ นอยา่ งแยกมไิ ดก้ บั
แผนงานอนั ประเสรฐิ น้ี การถวายตนทงั้ ครบแดพ่ ระเยซูเจา้ โดยผ่านทางพระ
แมต่ อ้ งทาํ ความเขา้ ใจใหถ้ ่องแท้ เพราะมคี วามศรทั ธาทจี่ อมปลอม ทา้ ยสุด
ความศรทั ธาต่อพระแมเ่ ป็นของประทานจากพระจติ เจา้ โดยเฉพาะอย่างยงิ่
การถวายตวั ทงั้ ครบตามทที่ ่านนกั บญุ ไดเ้ สนอไว้

บทที่ 3 การถวายตวั ทงั้ ครบแด่พระเยซเู จา้

การถวายตวั ทงั้ ครบแด่พระแม่ตามจติ ตารมณ์ของนกั บุญหลุยส์ เป็นการ
รอ้ื ฟ้ืนคาํ สญั ญาของศลี ลา้ งบาป (120) เป็นการมอบทุกสง่ิ ทม่ี แี ละเป็นอยแู่ ด่พระ
เยซเู จา้ โดยทางพระแม่ (121-123) ซง่ึ ไม่ขดั ต่อสภาพการดาํ เนินชวี ติ ของแต่ละ
คน (124) และในเวลาเดยี วกนั เป็นการถวายตนทงั้ ครบแด่พระเยซูเจา้ ดว้ ย (125)

อนั ทจ่ี รงิ ในศลี ลา้ งบาปเราไดถ้ วายทกุ สง่ิ แดพ่ ระเยซูเจา้ แลว้ แตค่ าํ
สญั ญาฯ นนั้ มกั ถูกลมื ละเลย ไม่เป็นจรงิ เป็นจงั ในชวี ติ (127-127) การถวายตน
แบบทท่ี ่านนกั บญุ เสนอทาํ ใหเ้ รารอ้ื ฟ้ืนคาํ สญั ญาฯ อกี ครงั้ หน่ึงดว้ ยรตู้ วั และเตม็
ใจ วธิ กี ารน้ีมใิ ช่เป็นของแปลกใหมพ่ เิ ศษ แตถ่ ูกตอ้ งตามจติ ตารมณ์ของบรรดา
ปิตาจารยแ์ ละธรรมประเพณีของพระศาสนจกั ร (127-131) และเรามนั่ ใจว่าพระ

1

แมจ่ ะทรงเอาใจใสช่ ่วยเหลอื คนทเ่ี รารกั เป็นพเิ ศษ ทงั้ ทม่ี ชี วี ติ อยแู่ ละล่วงลบั ไป
แลว้ (132-134)

บทที่ 4 แรงจูงใจของการถวายตวั ทงั้ ครบ

สาเหตจุ งู ใจทน่ี ําเราใหถ้ วายตนทงั้ ครบแด่พระเยซูเจา้ โดยผา่ นทางพระแม่มี
8 ประการ (134)

- ประการแรก เราถวายทกุ สงิ่ แด่พระเยซูเจา้ ตอ้ งถอื วา่ เป็นกจิ การสงู สง่
(135) เรยี กรอ้ งเราตลอด 24 ชวั่ โมงเหมอื นชวี ติ นกั บวช (136) ช่วยขจดั
“ตวั กู - ของก”ู ไดอ้ ย่างชงดั (137) เป็นการตอบรบั จากฝ่ายเราต่อความ
ใจกวา้ งขวางเสยี สละของพระอาจารยเ์ จา้ (138)

- ประการท่ีสอง การถวายตนดงั น้ีชว่ ยเราใหเ้ ลยี นแบบพระเยซเู จา้
เพราะพระเยซูเจา้ มอบตนเองไวใ้ นความอารกั ขาของพระแม่ถงึ สามสบิ
กว่าปี ซง่ึ เป็นทพ่ี อพระทยั ของพระเป็นเจา้ (139) พระบดิ าและพระบตุ ร
ไดท้ รงกระทาํ เช่นเดยี วกนั คอื ไถ่กูม้ วลมนุษยโ์ ดยผ่านทางพระแม่ (140)
บรรดานกั บญุ ต่างไดก้ ระตุน้ เตอื นใหเ้ ราเขา้ หาพระเป็นเจา้ โดยผ่านทาง
พระแมเ่ ช่นกนั เป็นการแสดงออกถงึ ความสภุ าพถ่อมตนของเราเอง
(141-142)

- ประการท่ีสาม การถวายดงั น้ีจะทาํ ใหเ้ ราไดร้ บั พระพรมากมายจากพระ
แม่ เพราะพระแม่จะตอบแทนน้ําใจกวา้ งขวางของเรา (145) ในเวลา
เดยี วกนั เราจะเขา้ หาพระเยซูเจา้ ดว้ ยความมนั่ ใจยง่ิ ขน้ึ เพราะพระแม่จะ
ขจดั ขอ้ บกพรอ่ ง ตบแต่งและทลู ถวายของกํานลั แดพ่ ระเยซูเจา้ ดว้ ยพระ
หตั ถพ์ ระแมเ่ อง (146-150)

1

- ประการท่ีส่ี การถวายตนแด่พระเยซูเจา้ โดยผ่านทางพระแม่ เป็น
วธิ กี ารเลอเลศิ ในการเทดิ เกยี รตพิ ระเป็นเจา้ เพราะเราสรรเสรญิ จติ ตา
รมณ์ของพระแม่ ซง่ึ มงุ่ แต่พระสริ ริ ุ่งโรจน์ของพระเจา้ เท่านนั้ ไม่มี
ความเหน็ แก่ตวั แมแ้ ต่น้อย (151)

- ประการที่ห้า การถวายตนแด่พระแม่นําเราใหเ้ ป็นหน่ึงเดยี วกบั พระ
เยซูเจา้ อย่างราบร่ืน สนั้ สมบูรณ์แบบ และแน่นอนท่ีสุด
• ราบรนื่ เพราะพระแมจ่ ะคอยปัดเป่าปัญหาความยากลําบาก
และจะทาํ ใหม้ องเหน็ “กางเขน” เป็นพระพรจากพระเป็นเจา้
(152-154)
• สนั้ เพราะการถวายตนแบบน้ที าํ ใหเ้ ราไม่ยดึ มนั่ ถอื มนั่ ในตวั เอง
เราจะกา้ วหน้าอย่างรวดเรว็ ในความศกั ดสิ ์ ทิ ธิ์ แลว้ ยงั เป็นการ
เลยี นแบบพระเยซูเจา้ ดว้ ย (155-156)
• สมบรู ณ์แบบ เพราะพระเยซเู จา้ ทส่ี มคั รใจมารบั สภาพความ
ว่างเปลา่ (ศูนย)์ ของมนุษยไ์ ดท้ าํ ใหม้ วลมนุษยถ์ งึ ความสมบูรณ์
สดุ ยอด (157-158)
• แน่นอนที่สดุ เพราะเราจะพบความศกั ดสิ ์ ทิ ธทิ์ แ่ี ทจ้ รงิ เหน็ ได้
จากตวั อย่างของนกั บุญในอดตี ทไ่ี ดเ้ ขา้ ถงึ ความศกั ดสิ ์ ทิ ธเิ์ พราะ
การมคี วามศรทั ธาภกั ดตี อ่ พระแม่ (159-163)
เพราะพระแมเ่ ปรยี บเสมอื นดงั กบั ตน้ ไมท้ ผ่ี ลติ ผล “พระเยซเู จา้ ”
(164) พระนางทรงช่วยป้องกนั เราใหพ้ น้ จากอํานาจปิศาจ (165) พน้

1

จากทางหลงผดิ (167) และเปิดใจใหเ้ ราเขา้ ถงึ พระจติ เจา้ เป็นผูน้ ํา
ทาง (168)
- ประการท่ีหก การถวายตนทงั้ ครบแดพ่ ระเยซเู จา้ โดยผ่านทางพระแม่
ทาํ ใหเ้ รามอี สิ ระภาพของบุตรแหง่ พระเจา้ กลา้ เขา้ หาพระองคเ์ ยย่ี งบตุ ร
ต่อบดิ าดว้ ยความรกั และความวางใจ มใิ ชด่ ว้ ยความกลวั (169-170)
- ประการท่ีเจด็ เป็นวธิ กี ารมหศั จรรยท์ ท่ี ําใหเ้ รามนั่ คงในพระเป็นเจา้
ตลอดไป เพราะพระแม่จะเป็นพลงั ทพ่ี ง่ึ และป้อมปราการใหแ้ ก่เรา เป็น
สมอเรอื ทแ่ี ขง็ แกรง่ ท่ามกลางพายุทแ่ี รงกลา้ (173-174) เราเลยี นแบบ
พระเยซเู จา้ ในการฝากทรพั ยส์ มบตั อิ นั มคี า่ ไวใ้ นภาชนะทม่ี นั่ คงทส่ี ุด นนั่
คอื พระแม่ (175-179)

บทที่ 5 การถวายตนทงั้ ครบมรี ปู แบบในพระธรรมเดิม

การถวายตวั ทงั้ ครบแดพ่ ระเยซเู จา้ โดยทางพระแม่ มรี ปู แบบในพระ
ธรรมเดมิ ซง่ึ พบใน ปฐก 25.19-34; 27.1-45 เอซาวเป็นรปู แบบของคนทฉ่ี ลาด
ฝ่ายโลก ละทง้ิ ชวี ติ ภายใน (187) ไม่สนใจพระแม่ (190) ฝ่ายยากอบเป็น
รปู แบบคนทเ่ี ช่อื ฟังพระแม่ (191) ใหเ้ กยี รติ (192) ปฏบิ ตั ติ าม (193) ไวใ้ จ (194)
และเลยี นแบบคณุ ความดขี องพระแม่ (195) ยากอบจงึ เป็นตวั อยา่ งบตุ รทพ่ี ระ
เจา้ ทรงเลอื กสรร ดงั เช่นนางเรเบคาหท์ ําต่อยากอบ คอื จะปฏบิ ตั ติ ่อลูกดว้ ยหวั ใจ
ของแมท่ ร่ี กั ลกู จรงิ ๆ (201-207) จะจดั หาสงิ่ ทจ่ี าํ เป็นให้ (208) จะนําทาง ให้
คาํ แนะนํา (209) จะปกป้องใหร้ อดจากศตั รู (210) จะเป็นผเู้ สนอแทนเรา (211-
212)

2

บทที่ 6 ผลน่าอศั จรรยใ์ จจากความศรทั ธาภกั ดีต่อพระแมม่ ารีย์

ถา้ เราปฏบิ ตั คิ วามศรทั ธาแทจ้ รงิ ต่อพระแมอ่ ยา่ งทท่ี า่ นนกั บุญหลุยสไ์ ดเ้ สนอแลว้
- เราจะตระหนกั ถงึ สภาพต่าํ ตอ้ ยของตน (213)
- เราจะมสี ว่ นในความเช่อื ของพระแม่ ความเชอ่ื ทเ่ี ขม้ แขง็ กลา้ หาญ
นําเราเขา้ สธู่ รรมลํา้ ลกึ ของพระเยซูเจา้ (214)
- เราจะไดพ้ ระหรรษทานของความรกั แท้ ทาํ ใหเ้ ราเป็นบุตรของพระเป็น
เจา้ อย่างจรงิ จงั (215)
- เราจะเขา้ หาพระเป็นเจา้ และพระแม่ดว้ ยความเช่อื มนั่ วางใจ (216)
- เราจะมจี ติ ตารมณ์ของพระแม่ และโดยวธิ นี ้ีพระราชยั สวรรคจ์ ะเขา้
ครอบครอง (217)
- เราจะละมา้ ยคลา้ ยพระเยซเู จา้ สวมจติ ตารมณ์ของพระเยซเู จา้ ทลี ะ
น้อยๆ พระแมจ่ ะหลอมเรา ขดั เกลาเราใหเ้ หมอื นพระเยซูเจา้ ไดอ้ ย่าง
รวดเรว็ (218-221)
- เราจะเทดิ พระเกยี รตพิ ระเป็นเจา้ มากขน้ึ เพราะพระแม่ทรงกระทําทุก
อยา่ งในตวั เรา และความตงั้ ใจของพระแมบ่ รสิ ทุ ธิ์ มุง่ ทจ่ี ะสรรเสรญิ พระ
เป็นเจา้ เท่านนั้ (222-225)

บทที่ 7 วิธีถวายตนอยา่ งศรทั ธาแท้จริงต่อพระแมม่ ารีย์

(ก) การถวายตวั ภายนอก
ถา้ เราศรทั ธาต่อพระแม่จรงิ เรายอ่ มแสดงออกภายนอก ทา่ นนกั บุญได้

จาํ แนกกจิ ศรทั ธาภายนอกออกไวเ้ จด็ 7 ประเภท (226)
1. การเตรยี มตวั เพอื่ ถวายตวั แด่พระเยซูเจ้า

1

ขนั้ ตอนต่างๆ ของการเตรยี มตวั แบง่ ออกเป็น 4 ขนั้ ดงั น้ี
ขนั้ แรก ใหใ้ ชเ้ วลาอย่างน้อย 12 วนั เพอ่ื ขจดั จติ ตารมณ์ฝ่าย

โลกใหห้ มดไปจากตวั (227)
ขนั้ สอง ใชเ้ วลา 7 วนั เพอ่ื จะรจู้ กั ตนเอง ใหต้ ระหนกั ถงึ ความ

ตอ้ ยต่ํา ความโน้มเอยี งในบาปของสภาพมนุษย์ ทกุ ๆ วนั ใหห้ มนั่ สวด
ออ้ นวอนความชว่ ยเหลอื จากพระจติ เจา้ ในขณะเดยี วกนั ใหอ้ อ้ นวอน
พระแมด่ ว้ ยเพอ่ื ใหบ้ รรลเุ ป้าหมายน้ี (228)

ขนั้ สาม ใชเ้ วลา 7 วนั เพอ่ื จะเขา้ ใจพระแม่ จติ ตารมณ์ของพระ
แม่ บทภาวนาทค่ี วรสวดมบี ทเรา้ วงิ วอนพระจติ เจา้ บทเรา้
วงิ วอน พระแม่ ฯลฯ และสวดสายประคําวนั ละ 5 ทศเป็นอย่าง
น้อย (229)
ขนั้ ที่สี่ ใชเ้ วลา 7 วนั เพอ่ื จะไดเ้ ขา้ ใจพระเยซเู จา้ ยงิ่ ขน้ึ ใหอ้ ่าน
และราํ พงึ เก่ยี วกบั พระองค์ บทภาวนาทใ่ี ชเ้ หมอื นสปั ดาหก์ ่อน และเพมิ่ บท
ภาวนาของนกั บุญออกุสตนิ บทเรา้ วงิ วอนพระนามศกั ดสิ ์ ทิ ธขิ์ องพระเยซเู จา้
(230)
หลงั ขนั้ ตอนทส่ี แ่ี ลว้ ควรไปสารภาพบาป ชําระจติ ใจใหส้ ะอาดเพอ่ื จะไดถ้ วายตน
อยา่ งครบถว้ นแด่พระเยซเู จา้ โดยผ่านทางพระแม่ ซง่ึ น่าจะกระทําในพธิ บี ูชา
มสิ ซา ก่อนรบั ศลี ใหใ้ ชบ้ ทภาวนาทน่ี กั บุญหลุยสไ์ ดเ้ ตรยี มไวแ้ ลว้ หลงั รบั ศลี ให้
ถวายตนต่อพระเยซูเจา้ โดยทางพระแม่ตามบทภาวนาทท่ี ่านนกั บญุ ไดเ้ ตรยี มไว้
แลว้ เชน่ กนั ในวนั ถวายตนน้ี ควรจะทาํ กจิ ใชโ้ ทษบาปบางอย่างเพอ่ื เป็นเกยี รติ
แดพ่ ระแม่ หรอื ชดเชยบาปทไ่ี ดล้ ะเลยหรอื ผดิ ต่อคาํ สญั ญาของศลี ลา้ งบาป ทุกปี
ควรมกี ารรอ้ื ฟ้ืนการถวายตวั น้ี โดยใชเ้ วลาเตรยี มตวั สามสปั ดาหจ์ ะเป็นการดยี งิ่

3

ถา้ เราจะรอ้ื ฟ้ืนทกุ เดอื นหรอื ทุกวนั โดยสวดบทภาวนาสนั้ ๆ เชน่ “ทุกสงิ่ ทล่ี ูกมี
และเป็นอยู่ เป็นของพระองคโ์ ดยทางพระแม่ (231-233)

2. การสวดบทมาลาน้อย (มงกฎุ น้อย) แด่พระแม่
ทกุ วนั ใหส้ วดบทขา้ แต่พระบดิ า 3 ครงั้ และบทวนั ทามารยี ์ 12

ครงั้ เพอ่ื เทดิ เกยี รตแิ ด่การไดร้ บั สทิ ธพิ เิ ศษ 12 ประการของพระแม่
(วว 12.1) วธิ กี ารสวดทาํ ดงั น้ี เรมิ่ ดว้ ยบทภาวนา “พรหมจารยี ท์ ่ี
ศกั ดสิ ์ ทิ ธยิ์ งิ่ โปรดรบั คาํ สรรเสรญิ ของลูก โปรดประทานพละกําลงั ใหล้ กู
ชนะศตั ร”ู แลว้ สวดบท “ขา้ พเจา้ เช่อื ” ต่อไปสวดบทขา้ แต่พระบดิ า 1 ครงั้
วนั ทามารยี ์ 4 ครงั้ และพระสริ ริ งุ่ โรจน์ 1 ครงั้ สวดเช่นน้ี 3 รอบ รอบ
สดุ ทา้ ยจบดว้ ยบท โอพ้ ระชนนฯี (235)
3. การใส่สายคาดเลก็

ปัจจุบนั มกั สวมใสส่ ายสรอ้ ยตดิ รปู พระแม่ เป็นเคร่อื งหมายวา่ ได้
ถวายตนแด่พระเยซูเจา้ โดยผ่านทางพระแม่ จะไม่ใสก่ ไ็ ด้ แตม่ ี
ความหมายดใี นทํานองทว่ี ่า เราไดส้ ลดั แอกของซาตานออกไป (236)
โซ่ทค่ี าดหรอื สรอ้ ยทแ่ี ขวนเป็นพยานถงึ การปักใจยดึ มนั่ อยกู่ บั พระเยซู
เจา้ และพระแม่ปลดแอกจากการเป็นทาสของปิศาจและบาป มาเป็นทาส
แหง่ ความรกั ของพระเยซเู จา้ และพระแม่ ท่านนกั บุญเสนอใหใ้ สไ่ วจ้ น
ตาย เพอ่ื จะไดเ้ ขา้ สโู่ ลกหน้าพรอ้ มกบั พระองค์ (237)

สาเหตุทค่ี วรใสส่ รอ้ ยคอหรอื สายคาดเลก็ ทเ่ี อว กเ็ พอ่ื เป็นการ
เตอื นเราถงึ คาํ สญั ญาของศลี ลา้ งบาป และการถวายตนแด่พระเยซูเจา้
การมเี ครอ่ื งหมายภายนอกชว่ ยไม่ใหล้ มื ง่าย เตอื นวา่ เราขน้ึ กบั พระเยซู
ไดย้ นื ยนั สงิ่ น้ีในศลี ลา้ งบาป (238) เป็นการพสิ จู น์ว่าเราไมอ่ ายทจ่ี ะแสดง

1

ตนเป็นทาสของพระเยซูเจา้ และไดล้ ะทง้ิ เคร่อื งพนั ธนาการแห่งโลก
บาปและซาตาน ยงั เป็นการประกนั และการป้องกนั การเป็นทาสของ
บาปและปิศาจ (239) ในขอ้ 240 ทา่ นนกั บุญไดเ้ ชอ้ื เชญิ เป็นพเิ ศษให้
แขวนเครอ่ื งหมายภายนอกน้ีและไดก้ ลา่ วตอ่ ไปว่า สรอ้ ยหรอื สายคาดน้ี
เป็นเคร่อื งหมายแหง่ ความรอดพน้ (241) เคร่อื งหมายภายนอกน้ีจะใสท่ ่ี
คอ รอบแขนหรอื รอบเอวกไ็ ด้ (242)
4. การเทิดเกียรติพระธรรมลาํ้ ลึกของการมารบั สภาพมนุษยข์ องพระ
เยซเู จ้า

เป็นพระจติ เจา้ เอง ทด่ี ลใจและเตอื นเราใหเ้ ลยี นแบบการขน้ึ อยู่
กบั พระแม่อย่างน่าพศิ วงของพระเยซเู จา้ และเพอ่ื ใหเ้ ราขอบคุณพระเป็น
เจา้ ต่อพระพรตา่ งๆ ทไ่ี ดท้ รงประทานใหแ้ กพ่ ระแม่ (243)

ในขอ้ 244 ท่านนกั บุญไดช้ ้แี จงการใชค้ าํ พดู “ขา้ รบั ใช้ (ทาส)
ของพระเยซูเจา้ ในพระแม”่ และไม่ใช้ “ขา้ รบั ใชข้ องพระแม”่ เพอ่ื ว่าจะให้
พระเยซูเจา้ เป็นหลกั หลกี เลย่ี งการวพิ ากษ์วจิ ารณ์ (245) อกี ประการ
หน่งึ พระเยซเู จา้ ทรงปฏสิ นธใิ นครรภพ์ ระแม่ ดงั นัน้ “ขา้ รบั ใชข้ องพระ
เยซูเจา้ ในพระแม”่ ดจู ะเหมาะสมดี (246) เหตุผลประการสดุ ทา้ ย การ
เรยี กแบบน้ที ําใหเ้ หน็ ความใกลช้ ดิ แบบแยกไม่ไดร้ ะหว่างพระเยซเู จา้ กบั
พระแม่ (247)

ในขอ้ 248 ท่านนกั บญุ ไดก้ ล่าวถงึ ความยง่ิ ใหญข่ องพระธรรมล้ํา
ลกึ การรบั สภาพมนุษย์ ในพระธรรมฯน้ี พระเยซูเจา้ ไดส้ มั ผสั ก่อนพระ
ธรรมล้ําลกึ อ่นื ๆ ทงั้ หมดเพราะเป็นแหล่งของพระหรรษทาน เป็นการ
แสดงออกถงึ ความเมตตาของพระต่อคนบาป เป็นการแสดงออกถงึ ความ

4

ใจกวา้ งของพระเป็นเจา้ โดยทพ่ี ระองคไ์ ดป้ ระทานพระพรมากมายแก่
พระมารดา เป็นการแสดงออกถงึ พระสริ ริ ุ่งโรจน์ของพระบดิ า โดยการ
ดาํ เนินชวี ติ ภายใตก้ ารนําของพระแม่ (248)
5. การสวดวนั ทามารยี แ์ ละสายประคาํ

นกั บญุ ดอมนิ ิกและนกั บญุ อน่ื ๆ อกี หลายองคไ์ ดก้ ลา่ วถงึ
ความสาํ คญั ของสายประคํา เพราะความรอดของโลกเรมิ่ โดยคาํ สดุดขี อง
ทตู สวรรค์ ความรอดของแต่ละบุคคลย่อมถกู ผกู กบั บทน้ีอยา่ งแยกไม่ได้
บทวนั ทามารยี จ์ ะทาํ ใหพ้ ระวาจาของพระเจา้ บงั เกดิ ผลในดวงวญิ ญาณ
เป็นเสมอื นน้ําคา้ งจากฟ้า (249) คาํ ไขแสดงของพระแม่ตอ่ บญุ ราศี อา
แลง เดอลา รอช น่าสนใจมาก “คนไหนไม่ชอบบทวนั ทามารยี ค์ งจะอยู่
ในประเภททไ่ี มอ่ ยใู่ นสายพระเนตรของพระเป็นเจา้ คาทอลกิ บางคนก็
เหยยี ดหยามสายประคาํ คดิ วา่ เหมาะสาํ หรบั คนโงแ่ ละคนไม่รหู้ นงั สอื
คนใดใกลพ้ ระมกั จะนยิ มสายประคาํ ” (250) ดงั นนั้ การสวดสายประคาํ
เป็นเคร่อื งหมายในแงบ่ วกว่าเราอยขู่ า้ งพระเจา้ (251) ขอใหเ้ ขา้ ใจว่าบท
วนั ทามารยี เ์ ป็นบทหน่ึงทน่ี ่ารกั ทส่ี ุดรองจากบทขา้ แตพ่ ระบดิ า พระแม่
ทรงพอพระทยั มากจนกระทงั่ อดทจ่ี ะรบั เป็นมารดาไมไ่ ด้ เมอ่ื ไดย้ นิ คาํ
สรรเสรญิ น้จี ากทตู สวรรค”์ (252) บทวนั ทามารยี ไ์ ล่ปิศาจ เป็นแหลง่
พระหรรษทาน ใหค้ วามช่นื ชมแกท่ ตู สวรรคแ์ ละครสิ ตชน เป็นบทเพลง
แหง่ พนั ธสญั ญาใหม่ นําความชน่ื ใจใหพ้ ระแมอ่ ย่างแทจ้ รงิ เสมอื นจุมพติ
ทบ่ี รสิ ุทธิ์ ดงั ไขม่ กุ ลา้ํ ค่า เสมอื นเคร่อื งด่มื เลอเลศิ ซง่ึ เปรยี บเทยี บโดย
นกั บุญมากมายหลายท่าน (253) นกั บุญหลยุ สป์ รารถนาใหเ้ ราสวดสาย
ประคาํ หน่ึงสายทกุ วนั (254)

1

6. สวด – ขบั รอ้ งบทเพลงของแมพ่ ระ (Magnificat)
บทเพลงสรรเสรญิ และขอบพระคุณน้แี ต่งโดยพระเยซเู จา้ ในพระ

แม่ นกั ปราชญเ์ กอรส์ นั สนั นษิ ฐานว่า พระแม่สวดบทน้ีบอ่ ยๆ หลงั รบั
ศลี นกั ปราชญเ์ บนโวนอี สุ บอกว่าปิศาจตอ้ งหนีเมอ่ื ไดย้ นิ บทเพลง
สรรเสรญิ น้ี (255)
7. ไมย่ ึดมนั่ กบั ของของโลก
ผศู้ รทั ธาต่อพระแมต่ อ้ งไมผ่ ูกพนั กบั โลกและจติ ตารมณ์ของมนั (256)

(ข) การถวายตวั (กิจศรทั ธา) ภายใน
กจิ ศรทั ธาภายในพเิ ศษสาํ หรบั ผปู้ รารถนาจะเขา้ ถงึ ขนั้ สมบูรณ์ บุคคลใด

ทไ่ี ดร้ บั เรยี กโดยพระจติ เจา้ ใหเ้ ขา้ ถงึ ความศกั ดสิ ์ ทิ ธขิ์ นั้ สงู ใหป้ ฏบิ ตั กิ จิ ศรทั ธาต่อ
พระแม่ดงั น้ี คอื ทาํ ทกุ อย่าง

โดยพระแม่
พรอ้ มกบั พระแม่
ในพระแม่ และ
เพอื่ พระแม่ (257)
- โดยพระแม่
ใหเ้ รานบนอบพระแม่เสมอ ใหจ้ ติ ของพระแมน่ ําเรา ถา้ พระแมน่ ําเรา เรา
จะทาํ ตามพระประสงคข์ องพระเป็นเจา้ ไมห่ ยุดหยอ่ น เพราะพระนางได้
ทรงกระทาํ อยตู่ ลอดมา (258) เพอ่ื ใหพ้ ระแม่นําเรา กอ่ นลงมอื ทําสงิ่ ใด
ใหเ้ ราตดั ความคดิ และน้ําใจของเราออกไปใหห้ มด แลว้ ใหเ้ รามอบตน
อย่างครบถว้ นในพระหตั ถข์ องพระแม่ โดยใชบ้ ทภาวนาสนั้ ๆ เชน่ “ลูก

5

สละน้ําใจของตนเองและมอบตนเองแดพ่ ระแมท่ ร่ี กั ” ในขณะทก่ี ําลงั
ประกอบกจิ การหรอื เม่อื สน้ิ สุดแลว้ ใหร้ อ้ื ฟ้ืนบทสวดนนั้ อกี (259)
- พร้อมกบั พระแม่
ในทกุ กจิ การ ใหพ้ จิ ารณาวา่ พระแมจ่ ะกระทาํ อย่างไร ดพู ระแม่เป็น
ตวั อยา่ ง โดยเฉพาะในคุณความดตี ่อไปน้ี ความเชอื่ ทมี่ าจากชวี ติ ภายใน
ของพระนาง ความสุภาพทลี่ กึ ซง้ึ และความบรสิ ุทธข์ิ องจติ ใจ จาํ ไวเ้ สมอ
วา่ พระแม่เป็นเบา้ หลอมพระเยซเู จา้ ไดด้ ที ส่ี ุดและรวดเรว็ ทส่ี ดุ (260)
- ในพระแม่
ท่านนกั บญุ ไดอ้ า้ ง ปฐก 2.8-10 เปรยี บพระแม่เป็นสวนเอเดน พระเยซู
เจา้ เป็นอาดมั ใหม่ ความมนั่ คงสมบูรณ์ในสวนกค็ อื ฤทธกิ์ ศุ ล คณุ งาม
ความดขี องพระแม่ พระจติ เจา้ จะทาํ ใหเ้ ราเขา้ ใจถงึ ความหมายต่างๆ ใน
สวนนนั้ (261) อกี อยา่ งทจ่ี ะจงู ใจใหเ้ ราทาํ ทกุ อย่างในพระแม่ คอื ให้
ระลกึ ว่าพระแมเ่ ป็นประตูทศิ ตะวนั ออกทพ่ี ระเยซเู สดจ็ มา และจะใช้
สาํ หรบั เสดจ็ กลบั มาอกี ครงั้ (อสค 44.1-3) และพระแม่ยงั เป็น “ทป่ี ระทบั
ของพระเจา้ ” “ทพ่ี กั ของพระตรเี อกภาพ” “บลั ลงั กข์ องพระเจา้ ” “วหิ าร
ของพระเจา้ ” “โลกของพระเจา้ ” ตําแหน่งเหล่าน้ีน่าจะเชอ้ื เชญิ ใหเ้ ราทํา
ทกุ อย่างในพระแม่ (262) แตก่ ารเขา้ ไปถงึ ขนั้ นนั้ เป็นการยาก เราตอ้ ง
เหมาะสมทจ่ี ะรบั ของประทานนนั้ จากพระจติ เจา้ (263) ถา้ บงั เอญิ เราได้
เขา้ ถงึ ขนั้ นนั้ ใหเ้ ราทุ่มตวั เราทงั้ หมดใหแ้ กพ่ ระแม่ เพอ่ื วา่ พระนางจะ
เลย้ี งดเู รา จะชว่ ยเราใหป้ ราศจากความกงั วล ความกลวั พน้ จากมโน
ธรรมทบ่ี อบบางและปิศาจ ทา้ ยสุด ในครรภข์ องพระนาง เราจะถูกปัน้
ใหค้ ลา้ ยพระเยซเู จา้ (264)

1

- เพอ่ื พระแม่
เรามอบตนเองใหเ้ ป็นขา้ รบั ใชส้ ว่ นตวั ของพระแม่ แตใ่ หต้ ระหนกั เสมอว่า
จดุ ยนื ของเราคอื พระเยซเู จา้ เราตอ้ งเป็นขา้ รบั ใชท้ เ่ี ขม้ แขง็ ป้องกนั
อภสิ ทิ ธติ์ า่ งๆ ของพระแม่ ช่อื เสยี งของพระแม่ดงึ ดดู คนอน่ื ใหม้ าหาพระ
นาง ประณามคนทล่ี บหลู่พระเยซเู จา้ และพยายามเผยแพรค่ วามศรทั ธา
น้ี โดยไมห่ วงั ผลตอบแทนใดๆ เพยี งแตข่ อใหไ้ ดร้ บั ใชพ้ ระแม่และความ
ยนิ ดที ไ่ี ดช้ ดิ สนิทกบั พระเยซเู จา้ โดยผ่านทางพระนางเทา่ นัน้ (265)
พระสริ ริ งุ่ โรจน์แด่พระเยซเู จา้ ในพระนางมารยี ์
พระสริ ริ ุง่ โรจน์แดพ่ ระนางมารยี ใ์ นพระเยซเู จา้
พระสริ ริ งุ่ โรจน์แดพ่ ระเป็นเจา้ แต่ผเู้ ดยี ว

6

งานวรรณกรรมของนักบุญหลุยส-์ มารีย์ กรญี อง เดอ มงฟอรต์
(God Alone: The Collected Writings of St. Louis Marie de Montfort)

1 ความรกั แหง่ องคป์ ัญญานิรนั ดร์
2 ความศรทั ธาภกั ดตี อ่ พระนางมารยี ์

(หลกั การถวายตนอย่างแทต้ อ่ พระมารดา)
3 เคลด็ ลบั แห่งพระนางมารยี ์
4 กุหลายทพิ ย์ –เคลด็ ลบั แหง่ สายประคําศกั ดสิ ์ ทิ ธิ์
5 วธิ สี วดสายประคาํ
6 คาํ อธษิ ฐานเพอ่ื วอนขอธรรมทตู
7 ธรรมวนิ ยั คณะธรรมทตู พระนางมารยี ์
8 จดหมายถงึ ธรรมทตู คณะพระนางมารยี ์
9 ธรรมวนิ ัยคณะธดิ าปัญญาญาณ
10 จดหมายถงึ เพอ่ื นกางเขน
11 จดหมายสว่ นตวั ของนกั บุญหลยุ ส-์ มารยี ์ กรญี อง เดอ มงฟอรต์

1

12 บทเพลงศรทั ธา
13 กางเขนแหง่ ปัวตเิ อร์
14 แนวปฏบิ ตั แิ ละคําสอนขององคป์ ัญญา
15 จดหมายเวยี นถงึ ชาวมองแบนาจ
16 พนั ธสญั ญาต่อพระเจา้
17 กฎปฏบิ ตั คิ วามยากจน
18 บทราํ พงึ ชวี ติ นกั บวช
19 บนั ทกึ บทเทศน์สว่ นตวั
20 กฎปฏบิ ตั สิ าํ หรบั กลุ่มฆราวาส
21 บทภาวนาเชา้ ค่ํา
22 เตรยี มเผชญิ ความตาย
23 พนิ ยั กรรม

7