อกชบา คน าบอด ด ต
วันหนึ่ง มีคุณตาตาบอดกำ ลัง ยืนรับลมเย็น ในสวนเล็ก ๆ ของสถานดูแลคนพิการ
จู่ ๆ คุณยาย ที่พิการทางขาผู้อ่อนโยน ได้เข็นวิลแชร์ มาหาและทักทายคุณตา
คุณตาและคุณยายเริ่มคุยกันทุกวันจนสนิทสนมกัน คุณยายมีเอกลักษณ์อย่างหนึ่งนั่นคือดอกชบา ที่เหน็บไว้ข้างหูตลอด เพราะกลิ่นของดอกชบานั้น จึงทำ ให้คุณตารู้ว่าคือนั่นคุณยายที่คุยด้วยอยู่ทุกวัน
วันหนึ่งน้องชายของคุณตามารับคุณตา ออกไปรักษาดวงตาให้หายดี สถานดูแลคนพิการ ไปกันเถอะครับ พี่ชาย
คุณตาได้บอกลาคุณยายและ โบกมือให้คุณยาย
ในตอนที่คุณตาจากไป คุณยายรู้สึกเหงา เศร้า และโดดเดี่ยว
เวลาผ่านไปนาน คุณตาได้ทำ การรักษาดวงตา และกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง หลังจากคุณตากลับมามองเห็นได้ สิ่งที่คุณตา นึกถึงเป็นอย่างแรก คือคุณยายดอกชบา
คุณตาจึงกลับไปเยี่ยมคุณยาย ที่สถานดูแลคนพิการ แต่หาเท่าไหร่ก็ไม่พบคุณยาย
สุดท้ายคุณตาได้พบก็เพียงแต่รูปและโลงศพของคุณยายที่มีดอกชบา รายล้อม คุณตาจึงได้รู้ว่านั่นคือคนรักของตน
คุณตาได้ใช้ชีวิตที่เหลือและได้ให้ คำ มั่นสัญญาว่าถ้าตนได้เสียชีวิต ตนจะฝังหลุมศพของตนข้าง ๆ คุณยายผู้เป็นที่รัก
จนถึงวันที่คุณตาจากไป…. ทำ ไม คุณพ่อ ดูไม่ เศร้า เลย ครับ? เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่อง ธรรมดาของมนุษย์ ไม่มีใครหนีพ้น จงปล่อยวาง และใช้ชีวิตให้มีความสุข
สุดท้ายดอกชบาได้เติบโตขึ้นคู่กันอีกครั้งในสวนเล็กๆ ที่สถานดูแลคนพิการ