อิศรญาณภาษิต

อิศรญาณภาษิต



คำนำ

หนังสืออิเล็กทรอนิกส์เล่มนี้
เป็นส่วนหนึ่งของรายวิชา ท23101 ภาษาไทย

ชั้นมัธยมศึกษาปีที่3 ภาคเรียนที่1
ปีการศึกษา 2565

จัดทำขึ้นเพื่อเป็นผลงานของนักเรียนที่เกิด
จากกิจกรรมการเรียนรู้ในเรื่อง

อิศรญาณภาษิต ซึ่งมีเนื้อหาเป็นนิทานที่ร้อย
เรียงขึ้นจากสำนวนสุภาษิตที่สอดคล้องกับคำ
ประพันธ์เรื่อง อิศรญาณภาษิต หากหนังสือ

เล่มนี้มีข้อผิดพลาดประการใด
คณะผู้จัดทำขออภัยมา ณ ที่นี้

คณะผู้จัดทำ

สารบัญ

คำนำ หน้า ก

สารบัญ หน้า ข

นิทานเรื่องที่ 1 เวฟพูดไม่คิด หน้า 1

นิทานเรื่องที่ 2 อย่าบอกครูนะ หน้า 2

นิทานเรื่องที่ 3 ติมเหมือนสวย หน้า 3

นิทานเรื่องที่ 4 พึ่งลำแข้งตัวเอง หน้า 4

นิทานเรื่องที่ 5 การล้างแค้นของเจ้าชาย หน้า 5

นิทานเรื่องที่ 6 มานะตัวร้ายกับไก่ของเขา หน้า 6

นิทานเรื่องที่ 7 อย่าคล้อยตามอะไรง่ายๆ หน้า 7

นิทานเรื่องที่ 8 แวนเด็กปากเสีย หน้า 8

นิทานเรื่องที่ 9 ปะกิมทุจริต หน้า 9

คณะผู้จัดทำ หน้า 10







พึ่งลำแข้งตัวเอง

กาลครั้งหนึ่ง มีเด็กชายคนหนึ่งเป็นเด็กที่ตั้งใจเรียนมากครู
สั่งงานอะไรก็จะรีบทำอย่างเรียบร้อย มีอยู่วันหนึ่งเพื่ อน

ของเด็กชายคนนี้ เป็นคนที่เกเรมาก มาบอกให้เด็กชายคนนี้
ทำช่วยงานให้ แต่เด็กชายคนนี้เป็นคนดีเลยช่วยเพื่ อนอย่าง
เต็มที่โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน แล้วเพื่ อนคนนั้นก็มาขอความ
ช่วยเหลือจากเด็กชายคนนี้ตลอด เด็กชายคนนี้ก็ช่วยตลอด
มีอยู่วันหนึ่งเด็กชายอยากให้พวกเพื่ อนคนนั้นช่วยทำเวรใน

ห้องหน่อย แต่เพื่ อนรีบตอบปฏิเสธ แล้วเดินหนีออกไป
ทำให้เด็กชายคนนี้ต้องทำเวรอยู่คนเดียวโดยที่ไม่มีใครมา

ช่วย
ข้อคิด:กำลังความสามารถในการทำอะไรด้วย
ตนเองไม่ต้องพึ่ งใคร
สุภาษิต:พึ่ งลำแข้งตัวเอง

ด.ช.ณัฐภูมิ รื่นมีแสง ม.3.6 เลขที่6

การล้างแค้นของเจ้าชาย

ณ อาณาจักรแห่งหนึ่ง มีพระราชาและราชีนีที่ปกครองอาณาจักรด้วย
ความรักและเมตตา จนเวลาผ่านไปหลายปีราชีนีได้ให้กำเนิดเจ้าชายซึ่งมี
พระนามว่า วิกิ พระราชาได้เลี้ยงดูวิกิเป็นอย่างและได้สอนวิชาต่างๆที่
จำเป็นให้ จนเวลาผ่านไปในคืนหนึ่งได้มีเรื่องน่าเศร้าเกิดขึ้นเพราะได้มีการ
ลอบปลงพระชนม์พระราชาและราชินีในอาณาจักรโดยเหล่าขุนนางที่หลง
ในอำนาจ แต่วิกิได้ไหวตัวทันจึงหลบหนีออกมาได้ พอวันรุ่งขึ้นเจ้าขุนนาง
ก็ได้ประกาศตนเป็นพระราชาและพูดดูถูกวิกิว่า"แกมันก็แค่ไอ้กระจอกคน
หนึ่งที่ทอดทิ้งพ่อแม่ตัวเองให้ตาย555" หลังพูดจบก็ได้ประกาศตามล่า
เจ้าชายวิกิ วิกิได้ยินเข้าก็ได้เครียดแค้นขุนนางมาก จนเวลาผ่านไปขุนนาง
ได้ปกครองอาณาจักรแห่งนี้ด้วยความกลัว เหล่าประชาชนได้อดยากกัน
มาก วิกิที่ยังอาศัยอยู่อาณาจักรอย่างหลบๆซ่อนๆโดยมีชาวบ้านที่รัก
พระองค์ให้ความช่วยเหลือ วิกิเห็นสิ่งที่ขุนนางทำ เจ้าชายจึงได้ทำการ
วางแผนกับชาวบ้านเพื่อท้วงบัลลังก์คืน เมื่อถึงวันเทศการวิกิได้เริ่ม
แผนการที่วางไว้เจ้าทำมันได้สำเร็จ ขุนนางได้โดนจับคุมพอวันรุ่งขึ้นวิกิได้
ประกาศตนเป็นพระราชาและทำการทรมารขุนนางจนตายต่อหน้าประชาชน
ก่อนที่ขุนนางจะตาย วิกิได้พูดว่า"ข้ามันก็แค่ไอ้กระจอกที่สามารถฆ่าคนบ้า
อำนาจแบบเจ้าได้ 555" หลังจากนั้นวิกิก็ได้ปกครองอาณาจักรแห่งนี้ให้
กลับมามีความสุขอีกครั้ง จบ.

ข้อคิดที่ได้: คนที่เคยมีอำนาจวาสนา หรือร่ำรวยมาก่อน แต่ต่อมา
พลาดตกต่ำหรือยากจนลง ไม่ควรไปดูถูกหรือเหยียบหยามเขา
เนื่องจากในภายภาคหน้าเขาอาจจะกอบกู้ฐานะเดิมกลับมาได้อีกครั้ง

สุภาษิต: คนล้มอย่าข้าม

ด.ช.ภาสวีร์ เปรมศรี เลขที่12

มานะอยู่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง แถวบ้านของมานะ
มีตาที่เลี้ยงไก่อยู่ ซึ่งมานะชอบไปขโมยไก่ของตา
มาเลี้ยง จนวันหนึ่งตาได้คิดสงสัยว่าทำไมไก่ของ
ตนจึงหายไป ตาจึงติดกล้องวงจรปิดเพื่อจับ
ขโมย จึงเห็นว่ามานะมาขโมยไก่ของตนไป จึง
ต้องไปบอกผู้ปกครองของมานะจนทำให้ผู้
ปกครองของมานะต้องเดือดร้อนและเสียค่าเสีย
หาย จากนั้นมานะก็ไม่ไปขโมยไก่อีกเลย

ข้อคิด อย่าทำให้ตัวเองเดือดร้อน และคนอื่นเดือดร้อน
สุภาษิต เล่นกับคุก กับตาราง

ด.ญ.ญารินดา คุ้มคำ เลขที่ 24 ม.3.6

อย่าคล้อยตามอะไรง่ายๆ



กาลครั้งหนึ่ง มีเด็กผู้หญิงมีกัน 2 คน ได้แก่ เรน เกรซ ทั้งสองเป็นเพื่อนรักกัน
แต่เกรซเป็นคนขี้อิจฉา เรนเป็นคนเรียนเก่ง น่ารัก นิสัยดีเป็นที่ชื่นชม

ของครูและเพื่อนๆหลายคน เรนทำคะแนนวิชาต่างๆได้ดีมาเรื่อยๆ แต่ผิดกับ
เกรซ เกรซได้คะแนนไม่ดีเท่าเรน เกรซเริ่มอิจฉาอยากให้ทุกอย่างดีเหมือ
นเรน อยากให้ทุกคนสนใจตนแบบที่ทุกคนสนใจเรน เกรซเริ่มตีตัวออกห่าง
และไปบอกเพื่อนคนอื่นๆว่าเรนแกล้งตนเองจนไม่กล้าเข้าใกล้เรน เพื่อนๆทุก

คนเริ่มไม่ชอบเรน เพื่อนบางคนเริ่มไม่สนใจและไม่เล่นกับเรน จนเรนไม่เหลือ
ใคร เรนเสียใจมากเพราะไม่มีใครยุ่งด้วย

เรนตัดสินใจลาออกจากโรงเรียน จนเพื่อนๆทุกคนได้รู้ความจริงว่าสิ่งที่ได้ฟัง
หรือรับรู้มาไม่เป็นความจริง ทุกคนคล้อยตามทุกอย่างอย่างง่ายดาย ทำให้ทุก

คนเสียเพื่อนที่ดีคนหนึ่งไป



ข้อคิด : อย่าคล้อยตามใครหรือ
อะไรง่ายๆ

มาจากสุภาษิต : เห็นดีเห็นงาม

ด.ญ.ณัฐธิดา พงษ์เหล็ง เลขที่28 ม3.6



ปะกิมทุจริต

มีเด็กหญิงคนนึงชื่อว่า 'นิล' นิลเป็นเด็กที่เรียนเก่ง และสอบได้ที่หนึ่งของห้อง
มาตลอด แต่นิลกลับมีนิสัยที่ไม่ดีชอบนินทาและว่าร้ายผู้อื่น และมีเด็กที่ชื่อว่า 'ปะกิม'
ปะกิมเป็นเด็กที่ผลการเรียนอยู่ในระดับปานกลาง และช่วงนี้ก็ใกล้สอบปลายภาคของ
ภาคเรียนที่สองแล้ว นิลชะล่าใจเลือกที่จะไม่อ่านหนังสือเพราะคิดว่าตัวเองนั้นเก่งอยู่
แล้ว แต่ปะกิมช่วงเวลาก่อนสอบสองอาทิตย์เธอตั้งใจอ่านหนังสือมากๆ เพราะอยาก
จะทำคะแนนให้ดีกว่าครั้งก่อนๆ ผ่านไปวันสอบ พอถึงเวลาทำข้อสอบ ปะกิมกลับทำได้
สบายเพราะเธออ่านหนังสือมาอย่างหนัก แต่นิลเธอรู้สึกว่าตัวเองทำข้อสอบไม่ค่อยจะ
ได้เลย เป็นผลจากการที่เธอไม่ยอมอ่านหนังสือสอบ และเวลาได้ผ่านไปจนถึงวัน
ประกาศผลคะแนนปรากฏว่า นิลได้คะแนนแย่กว่าเดิมและอันดับของเธอจากที่เคยอยู่ที่
หนึ่งก็ตกไปอยู่อันดับเกือบสุดท้ายของห้อง นิลเธอเห็นว่าปะกิมได้ที่หนึ่งของห้อง ซึ่ง
เป็นอันดับที่เธอเคยได้ นิลจึงอิจฉาและโกรธปะกิมมากจึงเริ่มนินทาว่าร้ายนิลให้เพื่อน
ของปะกิมฟังว่า ที่ปะกิมได้คะแนนดีเพราะว่าปะกิมทุจริตกับการสอบครั้งนั้น นิลเล่า
เรื่องว่าร้ายปะกิมต่างๆนาๆ เพื่อนๆได้ฟังก็ตกใจและเชื่อคำพูดของนิลไปอย่าง
ง่ายดาย เลยเริ่มตีตัวออกห่างจากปะกิมและทุกคนต่างคิดว่าคนอื่นพยายามอ่าน
หนังสือกันอย่างหนักแต่มาแพ้ปะกิมที่ทุจริต จากนั้นปะกิมเริ่มสงสัยว่าเพื่อนของตน
ทำไมถึงดูแปลกไปทำไมถึงตีตัวออกห่างจากตัวเอง ปะกิมเลยลองถามเพื่อนในห้อง
ก็ได้รู้ความจริง ปะกิมเลยพยายามอธิบายว่าเรื่องที่นิลเล่ามาทั้งหมดไม่ใช่เรื่องจริง
และอธิบายว่าเธอพยายามอ่านหนังสืออย่างหนักเหมือนกัน และปะกิมได้ไปคุยกับนิล
และปรับความเข้าใจ จนนิลก็ยอมรับผิดว่าที่ใส่ร้ายปะกิมไปเพียงเพราะตนอิจฉาเธอ
และเพื่อนๆก็รู้สึกผิดต่อปะกิมที่ตนไม่ฟังหูไว้หู เชื่อคนอื่นไปก่อนจะฟังความจากเจ้าตัว
จึงขอโทษปะกิม

ข้อคิดจากนิทาน
การนินทามักสร้างความเสียหายให้แก่ผู้อื่นโดยที่บางครั้งคนที่เราถูกกล่าวหาก็ไม่ได้
ทำความผิดใดๆ เลยแต่ถ้าเราหลงไปฟังคำนินทาว่าร้ายคนอื่น ก็ต้องฟังหูไว้หู อย่า
ทันทีโดยไม่คิดให้ดี

จากสุภาษิต ฟังหูไว้หู

ด.ญ.สุภานัน แสงตะวัน ม.3.6 เลขที่ 34

คณะผู้จัดทำ

ด.ช.ชนะวิชญ์ ศิริกุลวริทธิ์ เลขที่2
ด.ช.ชาญชัย ลำจวน เลขที่3
ด.ช.ณัฐดนัย วงศ์วาลย์ เลขที่5
ด.ช.ณัฐภูมิ รื่นมีแสง เลขที่6
ด.ช.ภาสวีร์ เปรมศรีเลขที่12
ด.ญ.ญารินดา คุ้มคำ เลขที่24
ด.ญ.ณัฐธิดา พงษ์เหล็ง เลขที่28
ด.ญ.วราภรณ์ สุขพันธ์ เลขที่33
ด.ญ.สุภานัน แสงตะวัน เลขที่34

ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3.
วิชาภาษาไทย รหัสวิชา ท23101
ภาคเรียนที่1 ปีการศึกษา2565

โรงเรียนมัธยมวัดหนองแขม