เล่มอนุสรณ์เกษียณอายุราชการ ท่านผู้อำนวยการ วิทวัส พัดไธสง

นายวิทวัส พัดไธสง ผู้อำ นวยการ วิทยฐานะ เชี่ยวชาญ สำ นักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหนองบัวลำ ภู เขต ๒ โรงเรียนบ้านกกค้อกกโพธิ์ ๒๙ กันยายน ๒๕๖๖

กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน

“บับับันบัทึทึ ทึ ก ทึ กสีสี สี ก สี กากีกี กีกี ๓๘ ปีปีปีปี…สู่สู่สู่วัสู่วัวันวัเกษีษี ษี ย ษี ยณ” พพรรดำดำดำดำเเนินิ นิ น นิ นชีชีชี วิ ชี วิ วิ ต วิ ตเเกกษีษี ษี ย ษี ยณณออาายุยุ ยุ ร ยุ ราาชชกกาารร

“บับับันบัทึทึ ทึ ก ทึ กสีสี สี ก สี กากีกี กีกี ๓๘ ปีปีปีปี…สู่สู่สู่วัสู่วัวันวัเกษีษี ษี ย ษี ยณ” พพรรดำดำดำดำเเนินิ นิ น นิ นชีชีชี วิ ชี วิ วิ ต วิ ตเเกกษีษี ษี ย ษี ยณณออาายุยุ ยุ ร ยุ ราาชชกกาารร

กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ผู้สผู้ ามารถประสิทสิธิ์ปธิ์ระสาทสาร แม้ผ่ม้าผ่นกาลยังยัจารึกรึนึกพระคุณคุ เป็นป็ร่มร่ โพธิ์ร่ธิ์มร่ ไทรให้เกื้อ กื้ หนุนนุ นับเป็นป็บุญบุแก่ศิก่ษศิย์มิ ย์ ตมิรไมตรี มากด้วด้ยมิตมิรปรีดิ์รีเดิ์ปรมเกษมศรี ด้วด้ยบารมีมมีากล้นล้คณนา เด่นด่ตระการโดมนี้ให้น้องหนา กราบบูชบูาทดแทนคุณคุอนันต์ จงคุ้มคุ้ ครองให้มีสุมีขสุเกษมสันสัต์ ดำ รงมั่นมั่สุขสุสันสัต์นิ ต์ นิรันรัดร์ก ร์ าล ดั่งดั่สุรีสุย์รีส ย์ าดแสงนภากาศ เกียกีรติยติศปรากฏก้อก้งมายาวนาน ผู้อำผู้ อำนวยการเชี่ยวชาญคนขานไข เปี่ยปี่มจรรยาเมตตามาค้ำ จุนจุ ตลอดช่วงห้วงเวลาประกอบกิจกิ ทั่วทั่สถานต่าต่งพร้อร้มพักพัตร์ดุ ร์ ษดุ ฎี สร้าร้งประโยชน์เป็นป็ ประจักจัษ์มี ษ์ หมีลักลัฐาน ด้วด้ยดวงจิตจิมุ่งมุ่ มั่นมั่แรงศรัทรัธา ขออัญอัเชิญพระไตรรัตรัน์มาปกป้อป้ง เกียกีรติภูติมิภูธำมิธำรงคงชีวัน มุมุมุ ทิ มุ ทิ ทิ ตทิ ตาาจิจิ จิ ตจิ ตผู้ผู้ผู้เผู้เกกษีษี ษียษียณณออาายุยุยุ ร ยุ ราาชชกกาารร ๒๒๙๙ กักั กั น กั นยยาายยนน ๒๕๖๖

ก กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน คำ นำ เอกสารฉบับบันี้คณะผู้จัผู้ ดจั ทำ ได้จัด้ดจั ทำ ขึ้น ขึ้ เพื่อ พื่ เป็นป็อนุสนุรณ์ “เกษียษีณอายุรยุาชการ” ผู้อำผู้ อำนวยการโรงเรียรีน นายวิทวัส พัดพั ไธสง เนื่องในวาระเกษียษีณอายุรยุาชการ วันวั ที่ ๓๐ กันกัยายน ๒๕๖๖ นับตั้งตั้แต่ ๑ พฤษภาคม ๒๕๒๙ จนถึงถึวันวั ที่ ๓๐ กันกัยายน ๒๕๖๖ รวมเป็นป็เวลา ๓๘ ปี ที่ท่านได้ปด้ฏิบัติบัหติน้าที่ราชการ และปัจปัจุบัจุนบั ท่านดำ รงตำ แหน่ง ผู้อำผู้ อำนวยการ วิทยฐานะ เชี่ยวชาญ โรงเรียรีนบ้าบ้นกกค้อค้กกโพธิ์ คณะครูต่รูาต่งพูดพูเป็นป็เสียสีง เดียดีวกันกั ว่าท่านรักรัและเมตตา เอาใจใส่ใส่นความเป็นป็อยู่ขยู่ องนักเรียรีนเป็นป็อย่าย่งดี นอกจาก นั้น ในส่วส่นของบุคบุลากรก็สก็ร้าร้งขวัญและกำ ลังลัใจอย่าย่งสม่ำ เสมอ ไม่มีม่อมีคติลำติลำเอียอีงแก่ใก่คร เป็นป็พิเพิศษ รักรัผู้ใผู้ต้บัต้งบัคับคับัญบัชาเสมอหน้าเท่าเทียมกันกัทุกคน ในส่วส่นของความก้าก้วหน้า ในหน้าที่ราชการก็ปก็ระสบความสำ เร็จร็ ได้ดำด้ดำรงตำ แหน่งผู้อำผู้ อำนวยการเชี่ยวชาญ ซึ่งนับ ได้ว่ ด้า เป็นป็เกียกีรติแติละศักศัดิ์ศดิ์รีขรีองชาวกกค้อค้กกโพธิ์เธิ์ป็นป็อย่าย่งยิ่งยิ่และท่านได้ปด้ฏิบัติบัตติน เป็นป็แบบอย่าย่งที่ดีใดีนการบริหริารงานปกครองผู้ใผู้ต้บัต้งบัคับคับัญบัชาตามแนวทาง “พรหมวิหาร ๔” มีรูมีปรูแบบการบริหริารจัดจัการภายในโรงเรียรีนโดยใช้รูปรูแบบการบริหริาร จัดจัการสู่คสู่ วามเป็นป็เลิศลิคือคืยุทยุธศาสตร์ ๔ ก้าก้ว สู่คสู่ วามเป็นป็แชมป์ และเป็นป็แบบอย่าย่ง ที่ดีทั้ ดีงทั้ในด้าด้น การครองตน ครองคน ครองงาน นอกจากนี้ ท่าท่นก็สก็ามารถประสาน ความร่วร่มมือมืกับกัชุมชน เพื่อ พื่ ระดมทรัพรัยากรมาช่วยพัฒพันาโรงเรียรีนได้ดีด้ตดีลอดมา ท้ายที่สุดสุนี้ ด้วด้ยเจตคติที่ ติดีขดีองคณะครูแรูละนักเรียรีน โรงเรียรีนบ้าบ้นกกค้อค้กกโพธิ์ ขออัญอัเชิญอำ นาจคุณคุพระศรีรัรีตรันตรัยรัช่วยดลบันบัดาลให้ท่าน ใช้ชีวิตวิหลังลัเกษียษีณอายุ ราชการอย่าย่งมีคมีวามสุขสุสุขสุภาพแข็งข็แรง โรคภัยภัอย่าย่ ได้เด้บียบีดเบียบีน มีอมีายุ วรรณะ สุขสุะ พละ ธนสารสมบัติบั ติเทอญ คณะครู บุคบุลากร นักเรียรีน โรงเรียรีนบ้าบ้นกกค้อค้กกโพธิ์

ข กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน สสาารรบับั บั ญบั ญ คำ นำ สารบัญบั ประวัติวั โติดยย่อย่ ประส่วส่นตัวตัและครอบครัวรั ประวัติวักติารศึกศึษา ประวัติวักติารทำ งาน ประสบการณ์ การศึกศึษาดูงดูาน เครื่อ รื่ งราชอิสอิริยริาภรณ์ ผลงานดีเดีด่นด่ที่ภ ที่ าคภูมิภูใมิจ บันบัทึกทึสีกสีากี ๓๘ ปี…ปีสู่วัสู่ นวัเกษียษีณ ผลงาน - กิจกิกรรม คำ นิยม/มุทิ มุ ตทิาจิตจิ หน้า ก ข ๑ ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๖ ๘ ๒๐ ๓๒

๑ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ปปรระะวัวั วั ติ วั ติ ติติโโดดยยย่ย่ ย่ อย่ อ ประวัติวั ส่ติวส่นตัวตัและครอบครัวรั ผู้อำ นวยการโรงเรียรีนบ้าบ้นกกค้อกกโพธิ์ สำ นักงานเขตพื้น พื้ ที่ก ที่ ารศึกศึษาประถมศึกศึษาหนองบัวบัลำ ภูเขต ๒ ภูมิภูลำมิลำเนาเดิมดิ ๓. นางสาวพิมพิพ์น พ์ ภัสภัพัดพั ไธสง การศึกศึษา กำ ลังลัศึกศึษาที่คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทวิยาลัยลัธรรมศาสตร์ บ้าบ้นเลขที่ ๘๕ หมู่ที่ มู่ ๖ ตำ บลตะกั่วกั่ป่าป่อำ เภอหนองสองห้อง จังจัหวัดขอนแก่นก่ ภูมิภูลำมิลำเนาปัจปัจุบัจุนบับ้าบ้นเลขที่ ๑๒๕ หมู่ที่ มู่ ๑๐ ตำ บลกุดกุดินดิจี่ อำ เภอนากลาง จังจัหวัดหนองบัวบัลำ ภู บิดบิา - มารดา : : : นายพรมมา พัดพั ไธสง - นางสายทอง พัดพั ไธสง (เสียสีชีวิตวิ ) คู่สคู่ มรส : นางกนกพรรณ ภูมิภูภัมิกภัดิ์ (ข้าข้ราชการบำ นาญ) ๑. นายเอธัสธัพัดพั ไธสง การศึกศึษา วิทยาลัยลับัณบัฑิตฑิศึกศึษา การจัดจัการ (MBA) มหาวิทวิยาลัยลัขอนแก่นก่ ๒. นายเมธัสธัพัดพั ไธสง การศึกศึษา วิทยาลัยลับัณบัฑิตฑิศึกศึษา การจัดจัการ (MBA) มหาวิทวิยาลัยลัขอนแก่นก่ มีบุมีตบุรธิดธิาร่วร่มกันกั ทั้งทั้หมด ๓ คน ได้แด้ก่ นายวิวิท วิ ท วิ วัวัส วั ส วั พัพัด พั ด พั ไธสง

๒ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ประวัติวักติารศึกศึษา นายวิวิท วิ ท วิ วัวัส วั ส วั พัพัด พั ด พั ไธสง ผู้อำ นวยการโรงเรียรีนบ้าบ้นกกค้อกกโพธิ์ สำ นักงานเขตพื้น พื้ ที่ก ที่ ารศึกศึษาประถมศึกศึษาหนองบัวบัลำ ภูเขต ๒ พุทพุธศักศัราช ๒๕๑๓ - ๒๕๑๐ : ระดับดั ประถมศึกศึษา โรงเรียรีนจตุคตุามวิทยา อำ เภอหนองสองห้อง จังจัหวัดขอนแก่นก่ พุทพุธศักศัราช ๒๕๑๐ - ๒๕๒๓ : ระดับดัมัธมัยมศึกศึษาตอนต้นต้ (ม.ศ.๓) โรงเรียรีนหนองสองห้องวิทยา อำ เภอหนองสองห้อง จังจัหวัดขอนแก่นก่ พุทพุธศักศัราช ๒๕๒๓ - ๒๕๒๕ : ระดับดัมัธมัยมศึกศึษาตอนต้นต้ (ม.ศ.๓) โรงเรียรีนหนองสองห้องวิทยา อำ เภอหนองสองห้อง จังจัหวัดขอนแก่นก่ พุทพุธศักศัราช ๒๕๒๕ - ๒๕๒๗ : ระดับดั ประกาศนียบัตบัรวิชาการศึกศึษาขั้นขั้สูงสูในสาขา วิชาเอกเกษตรศาสตร์ วิชาโทวิทยาศาสตร์ทั่ ร์ วทั่ ไป มหาวิทยาลัยลัราชภัฏภันครราชสีมสีา จังจัหวัดวันครราชสีมสีา ปปรระะวัวั วั ติ วั ติ ติติโโดดยยย่ย่ ย่ อย่ อ

๓ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน พุทพุธศักศัราช ๒๕๒๙ - ๒๕๓๓ : ระดับดั ปริญริญาโท การศึกศึษามหาบัณบัฑิตฑิวิชวิาเอก บริหริารการศึกศึษา จากมหาวิทยาลัยลัมหาสารคาม จังจัหวัดมหาสารคาม พุทพุธศักศัราช ๒๕๒๗ - ๒๕๒๙ : ระดับดั ปริญริญาตรี การศึกศึษาบัณบัฑิตฑิ วิชาเอกเกษตรศาสตร์ วิชาโทพลศึกศึษา จากมหาวิทยาลัยลัราชภัฏภันครราชสีมสีา จังจัหวัดนครราชสีมสีา ประวัติวักติารทำ งาน พุทพุธศักศัราช ๒๕๒๙ : อาจารย์ ๑ โรงเรียรีนเวทีราษฎร์บำ ร์ บำรุงรุอำ เภอโพนพิสัพิยสั จังจัหวัดหนองคาย พุทพุธศักศัราช ๒๕๓๓ : อาจารย์ ๑ โรงเรียรีนชุมชนหนองบัวบัน้อยโนนชาติหตินองเห็นวิทวิยา อำ เภอสุวสุรรณคูหคูา จังจัหวัดอุดอุรธานี พุทพุธศักศัราช ๒๕๓๗ : ศึกศึษานิเทศก์ สปอ. นากลาง จังจัหวัดหนองบัวบัลำ ภู พุทพุธศักศัราช ๒๕๔๑ : อาจารย์ใย์ หญ่โญ่รงเรียรีนบ้าบ้นโคกหนองบัวบัอำ เภอนาวังวั จังจัหวัดหนองบัวบัลำ ภู พุทพุธศักศัราช ๒๕๔๒ : อาจารย์ใย์ หญ่โญ่รงเรียรีนบ้าบ้นซำ เสี้ย สี้ ว อำ เภอนากลาง จังจัหวัดหนองบัวบัลำ ภู พุทพุธศักศัราช ๒๕๔๔ : อาจารย์ใย์ หญ่โญ่รงเรียรีนนครชัยประชาสรรค์ อำ เภอนากลาง จังจัหวัดหนองบัวบัลำ ภู พุทพุธศักศัราช ๒๕๕๐ : ผู้อำผู้ อำนวยการโรงเรียรีนบ้าบ้นกกค้อค้กกโพธิ์ วิทวิยฐานะ ชำ นาญการพิเพิศษ อำ เภอนากลาง จังจัหวัดหนองบัวบัลำ ภู ปปรระะวัวั วั ติ วั ติ ติติโโดดยยย่ย่ ย่ อย่ อ

๔ ประวัติวักติารทำ งาน ประสบการณ์ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน พุทพุธศักศัราช ๒๕๕๙ : ผู้อำผู้ อำนวยการ วิทยฐานะ เชี่ยวชาญ โรงเรียรีนบ้าบ้นกกค้อค้กกโพธิ์ อำ เภอนากลาง จังจัหวัดหนองบัวบัลำ ภู จนถึงถึปัจปัจุบัจุนบั หนองบัวบัลำ ภูเภูขต ๒ ปี ๒๕๔๙ ผู้ทผู้ รงคุณคุวุฒิวุใฒินคณะกรรมการสำ นักงานเขตพื้น พื้ ที่การศึกศึษาประถมศึกศึษา คณะกรรมการดำ เนินการสหกรณ์ออมทรัพรัย์ค ย์ รูหรูนองบัวบัลำ ภู จำ กัดกั ชุดที่ ๘/๒๕๔๘ และชุดที่ ๙/๒๕๔๙ ได้รัด้บรัเลือลืกตั้งตั้เป็นป็ผู้แผู้ ทนผู้บผู้ ริหริารในคณะอนุกนุรรมการข้าข้ราชการครู และบุคบุลากร ทางการศึกศึหนองบัวบัลำ ภู เขต ๒ ( อ.ก.ค.ศ.นภ.๒ ) ตั้งตั้แต่ ๒๖ มีนมีาคม ๒๕๕๓ ติดติต่อต่กันกัสองสมัยมั ผู้ทผู้ รงคุณคุวุฒิวุใฒินคณะกรรมการตรวจสอบ และติดติตามการบริหริารงานตำ รวจ สถานีภูธภูรนากลาง (กต.ตร.นากลาง) ปี ๒๕๕๓ และปี ๒๕๕๔ คณะกรรมการกลั่นลั่กรองการย้าย้ยครูสรูายงานการสอน และผู้บผู้ ริหริารของสำ นักงาน เขตพื้น พื้ ที่การศึกศึษาประถมศึกศึษาหนองบัวบัลำ ภู เขต ๒ คณะทำ งานหลักลัเกณฑ์แ ฑ์ ละวิธีกธีารดำ เนินงานของศูนศูย์เ ย์ ครือรืข่าข่ยกองทุน เพื่อ พื่ โครงการ อาหารกลางวันในโรงเรียรีน ของสำ นักงานคณะกรรมการการศึกศึษาขั้นขั้พื้น พื้ ฐาน คณะกรรมการชมรมครูปรูระชาบาลภาคตะวันวัออกเฉียงเหนือ ปี ๒๕๕๑ คณะกรรมการประเมินมิเพื่อ พื่ รับรัรางวัลโรงเรียรีนพระราชทาน เขตการศึกศึษาภาค ๑๐ อุปอุนายกคนที่ ๔ สมาคมนักบริหริารการศึกศึษาและผู้ปผู้ ระกอบวิชวิาชีพครูแรูห่งประเทศไทย คณะกรรมการประเมินมิสถานศึกศึษาที่พ ที่ ร้อร้มรับรัการประเมินมิเป็นป็สถานศึกศึษาพอเพียพีง ตามคำ สั่งสั่สพฐ. ที่ ๑๓๗๙/๒๕๕๔ ลงวันวั ที่ ๒๙ กันกัยายน ๒๕๕๔ ปปรระะวัวั วั ติ วั ติ ติติโโดดยยย่ย่ ย่ อย่ อ

๕ ประสบการณ์ การศึกศึษาดูงดูาน ปปรระะวัวั วั ติ วั ติ ติติโโดดยยย่ย่ ย่ อย่ อ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ได้รัด้บรัคำ สั่งสั่แต่งต่ตั้งตั้ ให้เป็นป็ผู้รัผู้กรัษาการแทนผู้อำผู้ อำนวยการสำ นักงานเขตพื้น พื้ ที่การศึกศึษา ประถมศึกศึษาหนองบัวบัลำ ภู เขต ๒ กรณีไม่มีม่ผู้มีดำผู้ ดำรงตำ แหน่งผู้อำผู้ อำนวยการสำ นักงาน เขตพื้น พื้ ที่การศึกศึษาประถมศึกศึษาหนองบัวบัลำ ภู เขต ๒ กรณีไม่มีม่ผู้มีดำผู้ ดำรงตำ แหน่ง หรือรืมีแมีต่ไต่ม่อม่าจปฎิบัติบัรติาชการได้ ปี ๒๕๕๙ เป็นป็ วิทยากรการประชุมเชิงปฏิบัติบักติาร และพิธีพิมธีอบโล่พล่ร้อร้มเกียกีรติบัติตบัรโรงเรียรีน ต้นต้แบบนักเรียรีนไทยสุขสุภาพดี ของสำ นักงานคณะกรรมการการศึกศึษาขั้นขั้พื้น พื้ ฐาน รุ่นรุ่ที่ ๔ เป็นป็ วิทยากรพี่เ พี่ ลี้ย ลี้ งการพัฒพันาข้าข้ราชการครูแรูละบุคบุลากรทางการศึกศึษา ก่อก่นแต่งต่ตั้งตั้ ให้ดำ รงตำ แหน่งผู้อำผู้ อำนวยการสถานศึกศึษารุ่นรุ่ที่ ๑ และ รุ่นรุ่ที่ ๒ หน่วยพัฒพันาที่ ๑๕ เลขานุกนุารคณะกรรมการดำ เนินงานสหกรณ์ออมทรัพรัย์ค ย์ รูหรูนองบัวบัลำ ภู จำ กัดกั ชุดที่ ๒๖ พุทพุธศักศัราช ๒๕๔๗ : ทัศนศึกศึษา/ดูงดูานประเทศเวียดนาม คติปติระจำ ใจ : คนสำ ราญ งานสำ เร็จ ร็

๖ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน เครื่อรื่งราชอิสอิริยริาภรณ์ ปปรระะวัวั วั ติ วั ติ ติติโโดดยยย่ย่ ย่ อย่ อ พุทพุธศักศัราช ๒๕๔๗ : ท.ช. ทวีติยติาภรณ์ช้างเผือผืก ชั้นที่ ๒ พุทพุธศักศัราช ๒๕๕๗ : ร.จ.พ. เหรียรีญจักจัพรรดิมดิาลา เหรียรีญตรา พุทพุธศักศัราช ๒๕๖๔ : ป.ม. ประถมาภรณ์มงกฎไทย ชั้นที่ ๑ ชั้นสายสะพาย ผลงานดีเดีด่นด่ที่ภที่าคภูมิภูใมิจ พุทพุธศักศัราช ๒๕๖๑ รางวัลสถานศึกศึษาที่มีรมีะบบและกลไกการบริหริารจัดจัการคุณคุภาพ และมาตรฐานการศึกศึษาเพื่อ พื่ การประกันกัคุณคุภาพระดับดัยอดเยี่ย ยี่ ม ประเภท สถานศึกศึษาขนาดกลาง (IQA AWARD) ระดับดัเขตพื้น พื้ ที่การศึกศึษา พุทพุธศักศัราช ๒๕๖๒ รางวัล โรงเรียรีนต้นต้แบบสหกรณ์โรงเรียรีน ระดับดั ประเทศรุ่นรุ่ที่ ๑ รางวัลโรงเรียรีนส่งส่เสริมริสุขสุภาพระดับดัเพชร พุทพุธศักศัราช ๒๕๖๓ รางวัลสถานศึกศึษาปลอดภัยภักรมสวัสดิกดิารและคุ้มคุ้ ครองแรงงาน สถานประกอบการ ตลาด สะอาดปลอดภัยภั ป้อป้งกันกั โรค COVID-19 ประเภทสถานศึกศึษา โดย ศูนศูย์อ ย์ นามัยมั ที่ ๘ อุดอุรธานี กรมอนามัยมั กระทรวงสาธารณสุขสุ พุทพุธศักศัราช ๒๕๖๔ สถานศึกศึษาที่มีรมีะบบและกลไกการบริหริารจัดจัการคุณคุภาพ และมาตรฐานการศึกศึษาเพื่อ พื่ การประกันกัคุณคุภาพ ระดับดัยอดเยี่ย ยี่ ม ประเภทสถานศึกศึษาขนาดใหญ่ (IQA AWARD) ระดับดัสำ นักงาน คณะกรรมการการศึกศึษาขั้นขั้พื้น พื้ ฐาน รางวัลสถานศึกศึษาปลอดภัยภักรมสวัสดิกดิารและคุ้มคุ้ ครองแรงงาน

๗ ปปรระะวัวั วั ติ วั ติ ติติโโดดยยย่ย่ ย่ อย่ อ ผลงานดีเดีด่นด่ที่ภที่าคภูมิภูใมิจ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน พุทพุธศักศัราช ๒๕๖๔ รางวัลโรงเรียรีนคุณคุธรรม สพฐ. โรงเรียรีนดีต้ดีอต้งมีที่มียื ที่ นยืระดับดั๑ ดาว รางวัลโรงเรียรีนปลอดขยะ (Zero Waste School) พุทพุธศักศัราช ๒๕๖๕ รางวัลโรงเรียรีนส่งส่เสริมริสุขสุภาพระดับดัเพชร รางวัลสถานศึกศึษาปลอดภัยภักรมสวัสดิกดิารและคุ้มคุ้ ครองแรงงาน รางวัลโรงเรียรีนคุณคุธรรม สพฐ. โรงเรียรีนดีต้ดีอต้งมีที่มียื ที่ นยืระดับดั ๒ ดาว รางวัลโรงเรียรีนปลอดขยะ (Zero Waste School) พุทพุธศักศัราช ๒๕๖๖ ผ่าผ่นการประเมินมิคุณคุธรรมและความโปร่งร่ ใสในการดำ เนินงาน ของสถานศึกศึษาออนไลน์ (Integrity and Transparency Assesment : ITA Online) ประจำ ปีงปีบประมาณ พ.ศ. ๒๕๖๖ คะแนน ๙๕.๑๑ ระดับดั AA

๘ กระผมเกิด วันวัอาทิตทิย์ที่ย์ ที่ ๗ เดือนกรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๐๖ ที่บ้ ที่ าบ้นเลขที่ ๕๘ หมู่ ๖ บ้าบ้นสระขาม ต.ตะกั่วป่าป่อ.หนองสองห้อง จ.ขอนแก่น เป็น ป็ หมู่บ้มู่ าบ้นชนบท ห่างจากตัวอำ เภอ ๘ กิโลเมตร เส้นส้ทางคมนาคมเป็น ป็ ถนนลูกลูรังรั ในสมัยมันั้นใช้เช้กวียวีน เดินทางเข้าข้อำ เภอ มีพี่มีน้ พี่ น้องร่วร่มกัน ๗ คน กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน บับั บั น บั นทึทึ ทึกทึกสีสีสีกสีกาากีกี กีกี๓๓๘๘ ปีปีปีปีสู่สู่สู่.สู่..วัวั วั น วั นเเกกษีษี ษียษียณณ นายวิวิท วิ ท วิ วัวัส วั ส วั พัพัด พั ด พั ไธสง ผู้อำ นวยการโรงเรียรีนบ้าบ้นกกค้อกกโพธิ์ สำ นักงานเขตพื้น พื้ ที่ก ที่ ารศึกศึษาประถมศึกศึษาหนองบัวบัลำ ภูเขต ๒ ในที่สุ ที่ ดสุวันวันี้ก็มาถึงจริงริๆ เป็น ป็ สัจสัธรรมที่ไที่ ม่มีม่ ใมีครห้ามได้ คือ ห้ามเวลาให้ หยุดเดิน กระผมไม่อม่ยากให้ถึงวันวันี้ เพราะเรารักรั ในวิชวิาชีพชีครู ยังยัมีคมีวามสนุกกับ การทำ งาน ยังยัมีอีมี อีกหลายอย่าย่งที่เ ที่ รายังยัทำ ไม่สำม่สำเร็จ ร็ แต่ถึงอย่าย่งไรราชการเขากำ หนด ให้เราอยู่แยู่ค่นี้ เพื่อ พื่ เอาเวลาที่เ ที่ หลือไปใช้ใช้นบั้นบั้ ปลายของชีวิชีตวิ มองย้ย้อ ย้ อ ย้ นหลัลัลังลัสู่ สู่อดีดี ดี ต ดี ต ชีวิชีตวิ ในวัยวัเด็ก เหมือมืนเด็กชนบททั่วทั่ ไป ถ้าเป็น ป็ ไปได้ อยากย้อย้นไปในอดีต เพราะอยู่ง่ยู่าง่ย กินง่าง่ย สังสัคมเอื้ออาทร ข้าข้วปลาอาหารขอกันกินได้ ญาติพี่น้ พี่ น้อง เอื้ออาทรต่อกัน จบศึกศึษา ระดับประถมศึกศึษาปีที่ปี ที่ ๗ ที่โที่ รงเรียรีนจตุคตุามวิทวิยา นายสิงสิห์ นามสมบูรณ์ ซึ่ง ซึ่ เป็น ป็ คุณคุตา และเป็น ป็ ครูใหญ่ใญ่นสมัยมันั้น โรงเรียรีนอยู่ห่ยู่ ห่างจากหมู่บ้มู่ าบ้น ต้องเดินเท้าท้ ไปเรียรีน ห่อข้าข้วไปกินเอง เพราะไม่มีม่อมีาหารกลางวันวั ให้กับเด็กเหมือมืน ทุกทุวันวันี้ ถ้าไม่ห่ม่ ห่อข้าข้วไปก็ต้องอดกิน พอเลิกเรียรีนกลับมาต้องมาช่วช่ยพ่อพ่แม่ทำม่ทำงาน หาบน้ำ ใส่โส่อ่ง เก็บใบหม่อม่นช่วช่ยแม่เม่ลี้ยงตัวไหม ใส่เส่บ็ด บ็ กบ เบ็ด บ็ ปลา เพื่อ พื่ นำ มาเป็น ป็ อาหาร ช่วช่ยพ่อพ่แม่ลม่ดค่าใช้จ่ช้ จ่ายเท่าท่ที่เ ที่ ด็กคนหนึ่งจะทำ ได้ เรียรีนรู้กรู้ารทำ งานจากพ่อพ่ ซึ่ง ซึ่ คุณคุพ่อพ่มักมัจะชวนไปด้วยเสมอ ๆ นี่คือวิชวิาชีวิชีตวิ โดยแท้จท้ริงริพอตกเย็น ย็ แม่เม่ข้าข้ครัวรั หุงหาอาหาร ซึ่ง ซึ่ ต้องใช้ฟืช้นฟื ในการก่อไฟ เพราะไม่มีม่เมีตาแก๊สเหมือมืนทุกทุวันวันี้ กว่าว่ที่จ ที่ ะได้ ทานอาหารต้องใช้เช้วลานาน ในช่วช่งรอกินข้าข้วเย็น ย็ บางวันวัพ่อพ่ ใจดีก็จะให้นอนตักฟังฟัพ่อพ่ เล่านิทาน เล่าเรื่อ รื่ งผีเรื่อ รื่ งราวต่าง ๆ อะไรหลาย ๆ อย่าย่งให้ลูกลู ๆ ฟังฟัที่จำ ที่ จำ ได้ คือเรื่อ รื่ ง นางสิบสิสอง เจ็ดหวดเจ็ดไห เป็น ป็ ต้น

๙ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน บับั บั น บั นทึทึ ทึกทึกสีสีสีกสีกาากีกี กีกี๓๓๘๘ ปีปีปีปีสู่สู่สู่.สู่..วัวั วั น วั นเเกกษีษี ษียษียณณ บางวันพ่อพ่ ทำ งานหนัก พ่อพ่เหน็ดเหนื่อย พ่อพ่มักมัจะพูดพูเสมอว่าว่ “ถ้าถ้ไม่อม่ยากลำ บากให้ ตั้งตั้ใจเรียรีน ให้สูงสูกว่าพ่อพ่จะได้ มีอมีาชีพที่ดี ที่ ดีๆ มีเมีงินงิเดือดืน” ซึ่งเป็นป็คำ พูดพูที่พ่อพ่มักมัจะย้ำ เตือตืนลูกลู ๆ ทุกคนบ่อบ่ย ๆ อีอีอีสอีานดิดิดินดิแดนแห่ห่งห่ห่ความแห้ห้งห้ห้แล้ล้ล้งล้ จำ ได้ว่าว่เมื่อ มื่ ปี พ.ศ. ๒๕๑๓ ที่ห ที่ มู่บ้มู่ าบ้นฝนแล้ง ไม่มีม่น้ำมี น้ำ ทำ นา และเป็น ป็ ช่วช่งที่ท ที่ าง ราชการจะสร้าร้งเขื่อ ขื่ นอุบลรัตรัน์ ตอนเย็น ย็ หลังเลิกเรียรีนได้เสียสีมกับคุถัคุถังเดินตามหลัง แม่ไม่ ปขุดขุกิ๊โป่มป่ ใต้ต้นไม้มม้าเฮ็ดแนวกิน นำ มาป่นป่มาแกงใส่หส่น่อไม้ส้ม้มส้ซึ่ง ซึ่ เป็น ป็ อาหารที่ แม่ชม่อบทำ ให้กิน อยู่มยู่าวันวัหนึ่งในขณะที่แ ที่ ม่กำม่ กำลังทำ อาหารมีเมีครื่อ รื่ งบินบิบินบิผ่าผ่นมา เลยชี้ ให้แม่ดูม่ดูแม่บม่อกว่าว่ “แม่จม่ะมีวมีาสนา ได้นั่งเครื่อ รื่ งบินบิบ่น้บ่ น้อ บักบัหล่าตั้งใจเรียรีนเด้อ เพื่อ พื่ แม่สิม่ ไสิด้มีวมีาสนา ได้นั่งเครื่อ รื่ งบินบิกับเขาแน่” ผมรับรั ปากแม่ว่ม่าว่จะทำ ให้ได้ แต่ เสียสีดาย เมื่อ มื่ เราได้ทำ งาน แม่ก็ม่ ก็ มาด่วนจากไปก่อน เลยไม่ไม่ด้ทำ ตามที่สั ที่ ญสัญากับแม่ไม่ว้ จบ ป. ๗ เข้ข้าข้ข้ศึศึกศึศึษาต่ต่ต่อต่ ในเมืมือมืมืง จากเด็กบ้าบ้นนอก เข้าข้ ไปสอบเรียรีนต่อ ม.ศ.๑ ที่โที่ รงเรียรีนหนองสองห้องวิทวิยา การเดินทางลำ บากมาก เพราะถนนเป็น ป็ ลูกลูรังรัผสมกับดินทราย ต้องปั่นปั่จักรยาน ไป - กลับ เช้าช้เย็น ย็ บางวันวัรถยางรั่วรั่บางวันวั ฝนตก ไปไม่ทัม่นทั โรงเรียรีน ครูก็ตี ทำ โทษ ทั้งทั้ลำ บาก ทั้งทั้สนุก ผสมกันไป แต่บางทีคทีรูก็โหดเกินไป ยืนยืหน้าเสาธงกางแขนและก็ตี ทำ โทษ ครูฝ่าฝ่ยปกครองคนนั้น ยังยัจำ ขึ้น ขึ้ ใจ คุณคุครูบุญเลิศ หมื่น มื่ ไธสง แต่ก็ได้ดีเพราะ ไม้เม้รียรีวของครู ทำ ให้เรามีคมีวามรับรั ผิดชอบ มีรมีะเบียบีบวินัวิ นัยในการเรียรีน แต่สมัยมันี้ ไม่มีม่แมีล้ว ทำ ให้วินัวิ นัยเด็กหย่อย่นยาน ได้อย่าย่ง เสียสีอย่าย่ง สิ่งสิ่ที่เ ที่ ราภูมิใมิจนอกจากการเรียรีน คือได้เป็น ป็ นักกีฬาวอลเลย์บย์อลของโรงเรียรีนและได้แชมป์ เมื่อ มื่ อยู่ชั้ยู่นชั้ม.ศ.๓ ได้แชมป์ กีฬามัธมัยมโซนใต้จังหวัดวัขอนแก่น ชนะโรงเรียรีนมัธมัยมบ้าบ้นไผ่ จำ ไม่ลืม่ ลืม ที่ส ที่ ามารถ ล้มแชมป์ไป์ด้ เพราะเขาตัวใหญ่แญ่ละสูงสูมาก ขอบคุณคุคุณคุครูจารุวรรณ ชาวงศ์ ที่ส ที่ อนให้ รักรัและชอบกีฬาวอลเลย์บย์อล

๑๐ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน บับั บั น บั นทึทึ ทึกทึกสีสีสีกสีกาากีกี กีกี๓๓๘๘ ปีปีปีปีสู่สู่สู่.สู่..วัวั วั น วั นเเกกษีษี ษียษียณณ ม.ศ.๔ เปลี่ลี่ ลี่ ย ลี่ ยนเส้ส้น ส้ น ส้ ทางใหม่ม่ม่ม่ ม.ศ.๔ มาอาศัยศัอยู่กัยู่ กับพี่ช พี่ าย พี่ส พี่ ะใภ้ เพื่อ พื่ ช่วช่ยงาน และพี่ช พี่ ายเป็น ป็ คนรับรัผิดผิชอบ ส่งส่เรียรีนต่อมัธมัยมปลาย ที่โที่ รงเรียรีนพุทพุธไธสง เพื่อ พื่ แบ่งบ่เบาภาระ ค่าใช้จ่ช้ จ่ายของพ่อพ่แม่ เพราะน้อง ๆ เริ่มริ่เรียรีนตามกันมา จากการที่มี ที่ คมีวามสามารถพิเพิศษ ด้านกีฬา วอลเลย์บย์อล มีคุมีณคุครูจากโรงเรียรีนบุรีรัรีมรัย์พิย์ทพิยาคม มาขอตัวให้ไปเรียรีนในจังหวัดวั แต่พี่ช พี่ ายไม่อม่นุญาตเลยพลาดโอกาสในการพัฒพันาตนเอง เราเลือกเรียรีนครูเพราะเราชอบ จากการได้ดูภดูาพยนตร์เร์รื่อ รื่ ง “ครูบ้าบ้นนอก” มันมั ได้ปลูกลูฝังฝัจิตวิญวิญาณความเป็น ป็ ครูได้เป็น ป็ อย่าย่งดี อยากออกมาเป็น ป็ ครู เพื่อ พื่ ที่จ ที่ ะ พัฒพันาการศึกศึษาในชนบทได้ช่วช่ยเหลือชาวบ้าบ้นให้การศึกศึษาเพื่อ พื่ ยกระดับความเป็น ป็ อยู่ หากชนบทมีกมีารศึกศึษา การพัฒพันาก็จะไปได้ดี โชคดีที่เ ที่ กิดเป็น ป็ คนไทย ซึ่ง ซึ่ ถ้ามองไป ประเทศรอบข้าข้งยังยัล้าหลังกว่าว่ ประเทศไทยเรามาก เพราะการศึกศึษาเขาไม่ดีม่ ดีจากวันวั เป็น ป็ เดือน จากเดือนเป็น ป็ ปี ตลอด ๔ ปีที่ปีเ ที่ รียรีนวิทวิยาลัยครูนครราชสีมสีามีคมีวามภาคภูมิภูใมิจ ในสถาบันบัแห่งนี้ ได้สร้าร้งคนดี คนเก่งระดับต่าง ๆ อย่าย่งมากมาย ได้รู้จัรู้ จักพี่อ พี่ อน กาศกระโทก ท่าท่นเป็น ป็ ผู้นำ นักศึกศึษา ได้ทำ กิจกรรมสมาชิกชิวุฒิวุสฒิภา รุ่นรุ่พี่วิ พี่ ชวิาเอก เดียวกัน ในวิทวิยาลัยครู สอนให้ผู้ที่จ ที่ ะมาเป็น ป็ ครู ให้ทั้งทั้ความรู้ วิชวิาการ และมีจิมี จิต วิญวิญาณของความเป็น ป็ ครูต้องส่งส่ ไปฝึกฝึสอนที่โที่ รงเรียรีนที่อ ที่ ยู่ห่ยู่ ห่างไกล และทุรทุกันดาร ซึ่ง ซึ่ ได้ทดสอบความอดทน ทดสอบพลังกาย พลังใจทุกทุอย่าย่ง ซึ่ง ซึ่ ไม่เม่หมือมืนทุกทุวันวันี้ ชีชีวิ ชี วิ ชี ตวิวิ ในสถาบั บันวิวิทวิวิยาลัลัลัยลัครูรูรูรู สู่สู่เสู่สู่ ส้ส้น ส้ น ส้ ทางของครูรูรู บ้ รู บ้า บ้ า บ้ นนอก ๑ พฤษภาคม ๒๕๒๙ ยังยัจำ ได้ดี ได้บรรจุที่จุโที่ รงเรียรีนเวทีรทีาษฎร์บำร์บำรุง อ.โพนพิสัพิยสัจ.หนองคาย พ่อพ่แม่แม่ละญาติ ๆ ดีใจมาก บายศรีสู่รีขสู่ วัญวัผูกผูข้อข้ต่อแขน เพื่อ พื่ เป็น ป็ สิริสิมริงคล เราทำ ได้สำ เร็จ ร็ แล้วมีงมีานทำ จะได้ช่วช่ยเหลือพ่อพ่แม่ แบ่งบ่เบาภาระ พี่ช พี่ ายที่ส่ ที่ งส่เรียรีน วันวันั้นแม่มม่าส่งส่ขึ้น ขึ้ รถโดยสารแต่เช้าช้พร้อร้มกระเป๋าป๋๑ ใบกล่อง ๑ กล่อง เพื่อ พื่ ที่จ ที่ ะไปรายงานตัวที่ส ที่ ปจ.หนองคายรู้สึรู้กสึใจหายเพราะมาคนเดียว เห็นใบหน้าแม่ ยืนยืส่งส่ทาง ท่าท่นคงจะเป็น ป็ ห่วงเรามาก

๑๑ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน บับั บั น บั นทึทึ ทึกทึกสีสีสีกสีกาากีกี กีกี๓๓๘๘ ปีปีปีปีสู่สู่สู่.สู่..วัวั วั น วั นเเกกษีษี ษียษียณณ หลังลัจากรายงานตัวตัที่ สปจ.หนองคายเสร็จร็ต่อต่รถไปที่ สปอ.โพนพิสัพิยสัเพื่อ พื่ รายงานตัวตั ที่นั่ ที่ นั่อีกอีถึงถึโพนพิสัพิยสัเกือกืบไม่ทัม่นทั ใกล้จล้ะเลิกลิงาน และยังยัต้อต้งหารถเข้าข้หมู่บ้มู่ าบ้นอีกอีแต่ เจอผู้ใผู้หญ่ใญ่จดี ท่าท่นสมคิดคิบาลไธสง ศึกศึษานิเทศก์ อ.โพนพิสัพิยสัจ.หนองคาย (อดีตดี ส.ส.พรรคเพื่อ พื่ ไทย) ท่าท่นได้เด้ดินดิเข้าข้มา สอบถามว่าว่ “บักบัหล่าล่ ได้โด้รงเรียรีนใด๋”ด๋ผมตอบไป ว่าว่ “โรงเรียรีนเวทีรทีาษฎร์บำ ร์ บำรุงรุครับรั ” ท่าท่นบอกว่าว่รถเข้าข้หมู่บ้มู่ าบ้นคำ ชิ มีรมีถเที่ย ที่ วเดียดีว เช้ามา เย็นย็กลับลัตอนนี้หมดแล้วล้ด้วด้ยความเมตตาท่าท่นได้ใด้ห้พัห้กพัค้าค้งคืนคืที่บ้ ที่ าบ้นของท่าท่น และได้รู้ด้จัรู้กจัท่าท่น ตั้งตั้แต่นั้ต่ นั้เป็นป็ต้นต้มาตอนเช้าได้กด้ราบลาท่าท่น เพื่อ พื่ เดินดิทางขึ้น ขึ้ รถ โดยสารเข้าข้ไปรายงานตัวตัที่โที่ รงเรียรีน รถสองแถวมีคัมีนคัเดียดีว คนเยอะ ผู้หผู้ ญิงญิจะนั่ง ข้าข้งล่าล่ง ส่วส่นผู้ชผู้ ายจะได้นั่ด้ นั่งบนหลังลัคา การเดินดิทางตามถนนลูกลูรังรัเกือกืบ๔๕ กิโกิลเมตร ผ่าผ่นทุ่งทุ่ นา ป่าป่ ไม้ ลัดลัเลาะตามหมู่บ้มู่ าบ้นต่าต่ง ๆ ถึงถึบ้าบ้นคำ ชิ ๕ โมงเย็นย็ ได้รัด้บรัการต้อต้นรับรั จากอาจารย์ใย์ หญ่ และภรรยาเป็นป็อย่าย่งดี ถึงวันวัแรกอาจารย์ใย์หญ่ นายประสาน สมพงษ์ ภูมิลำมิ ลำเนาอยู่บ้ยู่าบ้นนาดินดำ อ.ภูเขียขีว จ.ชัยชัภูมิ ได้พาเข้าข้ ไปร่วร่มงานในหมู่บ้มู่ าบ้นคำ ชิ ซึ่ง ซึ่ ชาวบ้าบ้นกำ ลังเตรียรีมงานบุญ และได้เชิญชิครูใหม่ไม่ ปแนะนำ ตัว สิ่งสิ่แรกที่ต้ ที่ ต้อนรับรัครูใหม่ คือ เหล้าขาว (เหล้าต้ม ชาวบ้าบ้น) กับเนื้อควาย จะปฏิเสธว่าว่ ไม่เม่คยกิน เขาก็ไม่ยม่อม จำ เป็น ป็ ต้องกิน อาหารจานแรกที่ที่ต้ ที่ ต้ ที่ ต้ อ ต้ อนรัรับรัรั ลุ ลุย สัสัมผัผัสผัผัวิวิถี วิ ถี วิถี ชถี ชาวบ้บ้า บ้ า บ้ น เป็น ป็ ครูใหม่ จบปริญริญาตรี วุฒิวุกฒิารศึกศึษาสูงสูกว่าว่ครูทุกทุคน เลยได้รับรัความไว้ วางใจจากอาจารย์ใย์หญ่ ให้ทำ หน้าที่ ครูวิชวิาการ บางครั้งรั้ก็เกรงใจรุ่นรุ่พี่ที่ พี่ อ ที่ ยู่ก่ยู่ ก่อน แต่เราก็ต้องทำ งานตามที่ผู้ ที่ บริหริารมอบหมาย

๑๒ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน บับั บั น บั นทึทึ ทึกทึกสีสีสีกสีกาากีกี กีกี๓๓๘๘ ปีปีปีปีสู่สู่สู่.สู่..วัวั วั น วั นเเกกษีษี ษียษียณณ เราได้ใช้ชีช้วิชีตวิความเป็น ป็ ครูตามที่ปที่ รารถนา อยากทำ ตามความคิดและอุดมการณ์ จิตวิญวิญาณ ใช้ชีช้วิชีตวิอยู่กัยู่ กับโรงเรียรีนและชุมชนเป็น ป็ หลัก เลิกเรียรีนเข้าข้เยี่ย ยี่ มนักเรียรีน ในหมู่บ้มู่ าบ้นได้เรียรีนรู้แรู้ละเข้าข้ ใจวิถีวิ ถีของเด็กชนบทบางคนไม่มีม่พ่มีอพ่บางคนไม่มีม่แมีม่อม่าศัยศัอยู่ กับตายายไม่มีม่ข้มีาข้วสารกรอกหม้อม้รับรัจ้างทำ ไร่ เลื่อยไม้ขม้าย เราชินชิชากับความยากจน ของเด็กแทบทุกทุคน เช้าช้มาโรงเรียรีนสอนชั้นชั้ ประถมศึกศึษาปีที่ปี ที่ ๔ ทุกทุวิชวิา ฝึกฝึวินัวิ นัย ทำ โครงการประชาธิปธิ ไตย ตอนเย็น ย็ พาเด็ก ๆ เล่นกีฬา ทำ อย่าย่งนี้เป็น ป็ ประจำ ทุกทุวันวั บางวันวัเข้าข้ ไปหมู่บ้มู่ าบ้นผู้ปกครองต้อนรับรัดีมากเพราะเราไม่ถืม่ ถือตัว ชีวิชีตวิเราได้ซึมซึซับซัวิถีวิ ถี ครูเก่าแก่มีหมีนี้สินสิเล่นการพนัน ดื่มเหล้า เป็น ป็ หนี้สหกรณ์ เงินงิเดือนเหลือน้อย ซื้อ ซื้ สินสิค้า เงินงิ ผ่อน สิ้นสิ้เดือนมาต้องหนีเจ้าหนี้ประจำ การสอน เลข คัด เลิก แต่เราคิดเสมอว่าว่จะ ต้องไม่ใม่ห้ครูเก่าเขากลืน ผู้ผู้บผู้ผู้ ริริหริริารต้ต้ต้นต้แบบ ปี พ.ศ. ๒๕๓๓ ผมได้ย้าย้ยมาดำ รงตำ แหน่งครู ที่โที่ รงเรียรีนชุมชนหนองบัวบัน้อย โนนชาติหนองเห็นวิทวิยา อ.สุวสุรรณคูหคูา จ.อุดรธานี (ในขณะนั้น) ซึ่ง ซึ่ เป็น ป็ โรงเรียรีน ที่มี ที่ ชื่มีอ ชื่ ยาวที่สุ ที่ ดสุของ สปจ. อุดรธานี และเป็น ป็ โรงเรียรีนขยายโอกาสทางการศึกศึษาที่มี ที่ มี นายสมาน ดอกคำ เป็น ป็ อาจารย์ใย์หญ่ไญ่ด้เรียรีนรู้วิรู้ถีวิ ถีชีวิชีตวิของความเป็น ป็ ครู และวัฒวันธรรม ความเป็น ป็ อยู่ขยู่องครูอีกรูปแบบหนึ่ง เพราะมีคมีรูจำ นวนมาก ครูอาวุโวุสส่วส่นใหญ่ เราเป็น ป็ ครูหนุ่มซึ่ง ซึ่ รุ่นรุ่พี่ม พี่ อบงานให้ “เอาเลยโตน้อยหนุ่มอยู่ เฮ็ดเลย” เหมือมืนกับเขามอบ ความไว้วว้างใจเรา แต่ถึงเวลาความดีความชอบ มักมัจะเป็น ป็ ครูอาวุโวุสก่อน ผมได้รับรั มอบหมายให้ทำ งานกิจการร่วร่มกับครูวีรวีะ ทุนทุใจ เราทำ งานเข้าข้ขากัน เพราะแกเป็น ป็ คนขยันยัมาโรงเรียรีนแต่เช้าช้ดูแดูลนักเรียรีนอย่าย่งใกล้ชิดชิ ปลูกลูฝังฝัวินัวิ นัยนักเรียรีน ตามหลัก ประชาธิปธิ ไตย จนโรงเรียรีนได้รับรัรางวัลวั ประชาธิปธิ ไตยดีเด่นของจังหวัดวัอุดรธานี อยู่ที่ยู่ ที่ โรงเรียรีนนี้เข้าข้ปีที่ปี ที่ ๓ ได้เรียรีนรู้กรู้ารทำ งานของครูที่นี่ ที่ นี่ ทั้งทั้ดีและไม่ดีม่ ดีเราได้เปลี่ยนวิธีวิกธีาร เปิดกองลูกลูเสือสืจากในชั่วชั่ โมงสอนเป็น ป็ การเปิดกองในตอนเช้าช้เพื่อ พื่ ให้ผู้กำผู้ กำกับสอน ชั่วชั่ โมงลูกลูเสือสื ได้เต็มเวลา ซึ่ง ซึ่ ก็ได้รับรัคำ ชมจากผู้บริหริาร เราได้เสียสีสละ ทุ่มทุ่ เทในการ ทำ งานสอนและงานที่ไที่ ด้รับรัมอบหมายพิเพิศษจนได้รับรัรางวัลวัครูผู้สอนดีเด่น โรงเรีรียรีรีนเวทีทีรทีทีาษฎร์ร์บำร์บำร์บำบำรุรุรุงรุสถานที่ที่ท ที่ ท ที่ ดสอบ

๑๓ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน บับั บั น บั นทึทึ ทึกทึกสีสีสีกสีกาากีกี กีกี๓๓๘๘ ปีปีปีปีสู่สู่สู่.สู่..วัวั วั น วั นเเกกษีษี ษียษียณณ ตกเย็นย็ก็พก็าเด็กด็ๆ ซ้อมกีฬกีาวอลเลย์บ ย์ อลที่ตนเองชอบ เพื่อ พื่ แข่งข่ขันขั ในกลุ่มลุ่ อ.สุวสุรรณคูหคูา และกีฬกีานักเรียรีนโรงเรียรีนขยายโอกาส จังจัหวัดวัอุดอุรธานี บางครั้งรั้ การทำ งานดีเดีกินกิ ไปก็มีก็รุ่มีนรุ่พี่อิ พี่ จอิฉา ซึ่งเกรงว่าเราจะได้สด้องขั้นขั้จนบางครั้งรั้รู้สึรู้กสึท้อ แต่ก็ต่ ไก็ด้ ท่าน ผอ.สมาน ดอกคำ ที่ได้ใด้ห้กำ ลังลัใจในการทำ งาน เป็นป็แบบอย่าย่งที่ดี ที่สอนวิชวิาการ บริหริารจากประสบการณ์จริงริให้ผม ซึ่งผมได้นำด้ นำมาเป็นป็แนวทางในการปฏิบัติบังติานจนถึงถึ ปัจปัจุบัจุนบั จากครูรูรู ผู้ รู ผู้ผู้สผู้อน สู่สู่สสู่สู่ ายงานวิวิชวิวิาการ ๓ ปีกปี ว่า ๆ ที่โรงเรียรีนชุมชนหนองบัวบัน้อยหนองเห็นวิทวิยา ได้ปด้ระสบการณ์ ในการทำ งานมากมาย ได้สด้อบเปลี่ย ลี่ นสายงานเป็นป็ศึกศึษานิเทศก์ ซึ่งเห็นรุ่นรุ่พี่ห พี่ ลายคน อ่าอ่นหนังสือสืและประสบความสำ เร็จร็โดยอาจารย์ใย์ หญ่คญ่อยส่งส่เสริมริ ได้เด้ป็นป็ศึกศึษานิเทศก์ ที่อำ เภอนากลาง เมื่อ มื่ ปี ๒๕๓๗ ร่วร่มกับกัพี่อุ พี่ ทัอุย เมือมืงคุณคุพี่ปพี่ ระสิทสิธิ์ ชินภักภัดี พี่ท พี่ รงศักศัดิ์ จารุมรุาศ เป็นป็พี่ใพี่ หญ่ที่ ญ่คอยแนะนำ ได้เด้รียรีนรู้ครู้วามเป็นป็นักวิชวิาการจากคุณคุพ่อพ่ ประมวล โสมมีชัมี ชัย ท่านบอกว่า “ศึกศึษานิเทศก์ต้ ก์ อต้งเก่งก่กว่าว่ครู เพราะเราเป็นป็ครูขรูองครู”รูท่านจะ คอยเตือตืนสติเติสมอ สามารถบอก แนะนำ สาธิตธินำ หลักลัการใหม่ ๆ ไปใช้กับกัครูเรูราได้ ไปอบรมเรียรีนรู้ก่รู้อก่นผู้บผู้ ริหริาร ได้อด้อกเยี่ย ยี่ มโรงเรียรีน ได้เด้ห็นความแตกต่าต่งของแต่ลต่ะ โรงเรียรีน ได้พด้บปะผู้บผู้ ริหริาร คณะครู ชุมชน แต่ลต่ะโรงเรียรีนไม่เม่หมือมืนกันกัเรียรีนรู้ การทำ งานของแต่ลต่ะโรงเรียรีน พบสภาพปัญปัหาของบุคบุลากร ซึ่งเป็นป็ ทั้งทั้ผู้ตผู้ รวจเยี่ย ยี่ มและ ผู้ที่ ผู้ ช่วยชี้แนะในการแก้ปัก้ญปัหาในโรงเรียรีน อยู่ไยู่ ด้ ๓ ปีกปีว่าว่ๆ บนเส้นส้ทางศึกศึษานิเทศก์ ได้ปด้ระเมินมิตนเองว่าไม่ใม่ช่ทางเราจึงจึสอบเปลี่ย ลี่ นสายงานอีกอีครั้งรั้ วัวัดวัวั ไร่ร่ขิร่ขิร่งขิขิ สถาบั บันที่ที่ผู้ ที่ ผู้ ที่ บผู้ผู้ ริริหริริารใฝ่ฝ่ฝ่ฝัฝ่ฝัฝันฝั สถานบันบั ที่ฝึกฝึอบรมการเป็นป็ผู้บผู้ ริหริาร โดยผ่าผ่นการอบรมเข้มข้จากสถาบันบัวัดวั ไร่ขิร่งขิ จ.นครปฐม ได้บด้รรจุแจุต่งต่ตั้งตั้เป็นป็อาจารย์ใย์ หญ่โญ่รงเรียรีนแรกที่ โรงเรียรีนบ้าบ้นโคกหนองบัวบั อ.นาวัง เมื่อ มื่ ปี พ.ศ. ๒๕๔๑ เป็นป็ โรงเรียรีนขนาดเล็กล็สุดสุขอบชายแดน ติดติกับกัอ.นาด้วด้ง เป็นป็ โรงเรียรีนที่เปลี่ย ลี่ นผู้บผู้ ริหริารทุกปี ซึ่งได้ย้ด้าย้ยไปดำ รงตำ แหน่งแทน พี่สุ พี่ บิสุนบิราชชมภู ที่ย้าย้ยออกไป

๑๔ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน บับั บั น บั นทึทึ ทึกทึกสีสีสีกสีกาากีกี กีกี๓๓๘๘ ปีปีปีปีสู่สู่สู่.สู่..วัวั วั น วั นเเกกษีษี ษียษียณณ มีคมีรูหรูนุ่มนุ่ครูสรูาวเยอะ แต่ปต่กครองยากที่สุดสุเพราะเปลี่ย ลี่ นผู้บผู้ ริหริารทุกทุปี จะดัดดั จะเปลี่ย ลี่ นแปลงอะไรยากมาก ครูน้รูน้อยบอกว่าว่ “อาจารย์ใย์ หญ่ไญ่ม่ต้ม่อต้งมากำ หนดนโยบาย อะไรหรอก เดี๋ยดี๋วท่าท่นก็ย้ ก็ าย้ย” ปัญปัหาเยอะมาก ทั้งทั้ในและนอกโรงเรียรีน ภายในครูผิรูดผิกันกั ภายนอกยาเสพติดติชาวบ้าบ้นยากจน อยู่ไยู่ ด้ ๑ ปี ขอย้าย้ยกลับลัภูมิภูลำมิลำเนา อ.นากลาง ปี ๒๕๔๒ ย้าย้ยมาดำ รงตำ แหน่งอาจารย์ใย์ หญ่ ที่โที่ รงเรียรีนบ้าบ้นซำ เสี้ย สี้ ว เป็นป็ โรงเรียรีนขนาด เล็กล็อยู่ที่ ยู่ นี่มีแมีต่คต่รูอรูาวุโวุส อาจารย์ใย์ หญ่อายุน้ยุน้อยที่สุดสุได้รัด้บรัการต้อต้นรับรัจากคณะครู และ ชุมชนเป็นป็อย่าย่งดี ได้เด้ข้าข้ร่วร่มโครงการของแพน (องค์ก ค์ รช่วยเหลือลืระหว่าว่งประเทศ) ได้รัด้บรัการสนับสนุนนุงบประมาณ สร้าร้งอาคารอเนกประสงค์ โดยให้ชุมชนเป็นป็แรงงาน ชาวบ้าบ้นให้ความร่วร่มมือมืเป็นป็อย่าย่งดี ได้ทำด้ทำงานกับกัชาวบ้าบ้น โดยนำ เอากิจกิกรรมกีฬกีา และวิชาการเป็นป็ตัวตัเชื่อม เข้ข้าข้ข้ไปแก้ก้ก้ปัก้ปัปัญปัหาโรงเรีรีย รี ย รี นขัขัขัดขัแย้ย้ย้งย้ ปี พ.ศ. ๒๕๔๓ ได้รัด้บรัคำ สั่งสั่ให้ย้าย้ยไปดำ รงตำ แหน่งที่โรงเรียรีนนครชัยประชาสรรค์ อ.นากลาง จ.หนองบัวบัลำ ภู เป็นป็งานท้าทายอย่าย่งยิ่งยิ่พร้อร้มทั้งทั้ความห่วงใยชาวบ้าบ้น ซำ เสี้ย สี้ วที่กำ ลังลัทำ งานเข้าข้กันกั ได้ดีด้ ดีทั้งทั้ครูแรูละชุมชน เราได้ใด้ช้วิชวิาการบริหริารอย่าย่งเต็มต็ ที่ พร้อร้มกับกักำ ลังลัศึกศึษาในระดับดั ปริญริญาโท การบริหริารความขัดขัแย้งย้ โดยนำ เอาหลักลั แนวคิดคิของท่าน ดร.สุเสุทพ ทองประดิษดิฐ์ ท่าท่นเป็นป็อาจารย์ผู้ ย์ สผู้ อนวิชวิาหลักลัการบริหริาร การศึกศึษา ซึ่งเป็นป็ วิชาที่ชอบมากเพราะท่านสอนหลักลัคิดคิ ที่ดีสดีามารถนำ มาใช้ได้ เช่น “คนนิ่ง งานวิ่งวิ่ ” “งานวิ่งวิ่คนนิ่ง” เป็นป็ต้นต้อยู่ที่ ยู่ นี่ได้ฝึด้กฝึความอดทน นำ เอาหลักลัพรหมวิหาร ๔ มาใช้ในการบริหริาร ทุกปัญปัหาที่เกิดกิขึ้น ขึ้ ในโรงเรียรีนเราสามารถแก้ไก้ด้ สามารถ รวมใจกันกั ให้เป็นป็หนึ่งเดียดีวได้ใด้นที่สุดสุเพราะเราให้ความเป็นป็ธรรมกับกัทุก ๆ คน จนได้รัด้บรั การประเมินมิเข้าข้สู่ตำสู่ ตำแหน่งผู้อำผู้ อำนวยการโรงเรียรีน เพราะความสามัคมัคี การให้อภัยภัซึ่งกันกั และกันกัสิ่งสิ่สำ คัญคัเราเอานักเรียรีนเป็นป็ ที่ตั้งตั้ผลงานของนักเรียรีนเป็นป็ ที่ประจักจัษ์ สร้าร้งชื่อ เสียสีงในระดับดัอำ เภอ และจังจัหวัด

๑๕ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน บับั บั น บั นทึทึ ทึกทึกสีสีสีกสีกาากีกี กีกี๓๓๘๘ ปีปีปีปีสู่สู่สู่.สู่..วัวั วั น วั นเเกกษีษี ษียษียณณ เส้ส้นส้ส้ทางเข้ข้ข้าข้สู่สู่รั้สู่รั้สู่ วรั้รั้ม่ม่ม่วม่ง - เหลืลื ลื อ ลื อง ปี พ.ศ. ๒๕๕๐ ได้รัด้บรัคำ สั่งสั่ย้าย้ยเข้าข้โรงเรียรีนบ้าบ้นกกค้อค้กกโพธิ์ อ.นากลาง จ.หนองบัวบัลำ ภู ท่ามกลางความห่วห่งใยของครูแรูละชาวบ้าบ้น เราก็ห่ ก็วงชาวเขียขีว-ขาว ไม่น้ม่ น้อยเช่นกันกัแต่เต่พื่อ พื่ ความเจริญริก้าก้วหน้า และผู้บัผู้ งบัคับคับัญบัชาให้เข้าข้มาช่วยแก้ปัก้ญปัหา ก็รู้ก็สึรู้กสึสบายใจขึ้น ขึ้ ที่เพื่อ พื่ นร่วร่มงานบอกว่าว่ “ยินยิดีที่ดี ท่ ที่ าน ผอ. เจริญริก้าก้วหน้า” ขอบคุณคุ พี่ท พี่ องมี ศรีไรีวย์ พี่ส พี่ งบ พี่น พี่ างน้อย พี่แ พี่ ป๊ะป๊และทีมงานนครประชาสรรค์ทุ ค์ กทุ ๆ คน ๔ ตุลตุาคม ๒๕๕๐ มารับรัตำ แหน่งที่โรงเรียรีนบ้าบ้นกกค้อค้กกโพธิ์ ท่าท่มกลาง ความรู้สึรู้กสึไม่สม่บายใจ เหมือมืนกับกัเรามาไล่ที่ ล่พี่เ พี่ ขา คณะครูส่รูวส่นใหญ่เญ่ ป็นป็รุ่นรุ่พี่เ พี่ กือกืบทั้งทั้หมด มีคมีวามเป็นป็นักวิชาการ ซึ่งได้ย้ด้าย้ยมาพร้อร้มกับกัพี่แ พี่ อ๊ดอ๊นายสุริสุยริา พรมวังวัตำ แหน่ง รองผู้อำผู้ อำนวยการ เป็นป็งานที่ท้าทายอย่าย่งมาก เพราะโรงเรียรีนบ้าบ้นกกค้อค้กกโพธิ์อธิ์ยู่ใยู่ นช่วงขาลง นักเรียรีนลดลงเรื่อ รื่ ย ๆ ความขัดขัแย้งย้มีอมีาคารสถานที่เก่าก่ถนนทางเข้าข้โรงเรียรีนเป็นป็ลูกลูรังรั ด้าด้นหลังลัโรงเรียรีนเป็นป็บ่น้ำบ่ น้ำ เก่าก่ ป่าป่ ไม้ขึ้ม้น ขึ้ รก และยังยัเลี้ย ลี้ งหมูป่มูาป่ด้วด้ย มีคำมีคำกล่าล่วที่ประทับใจ ว่า “นาท่งใหญ่ค่ญ่อค่ย ๆ ซ่าวเด้อด้ผอ.” เป็นป็คำ พูดพูของท่านรอง คำ ไพร บุญบุคง ที่มอบให้ ครั้งรั้แรกเมื่อ มื่ ได้นั่ด้ นั่งคุยคุกันกัซึ่งยังยัไม่รู้ม่จรู้ะเริ่มริ่พัฒพันาส่วส่นไหนก่อก่น.. ตลอด ๑ ภาคเรียรีนเต็มต็ๆ ที่เราศึกศึษาข้อข้มูลมูภายนอก ภายในโรงเรียรีน ปัญปัหา ต่าต่ง ๆ มีเมียอะ ก็เก็ริ่มริ่แก้ไก้ขทีละอย่าย่ง การหล่อล่หลอมรวมจิตจิ ใจจะทำ ไงดี ได้เด้ริ่มริ่ ที่งาน เข้าข้ค่าค่ยลูกลูเสือสืที่ภูน้ภูน้อย อ.นากลาง จ.หนองบัวบัลำ ภู ซึ่งเป็นป็งานแรกที่เราทดสอบโดยให้ คณะผู้กำผู้ กำกับกัลูกลูเสือสืทั้งทั้โรงเรียรีนขึ้น ขึ้ นอนค่าค่ยกับกันักเรียรีน โดยปกติทติราบว่าว่ ไม่ไม่ด้ได้ปทุกคน แปลกดีว่ ดีาคณะครูไรูปนอนค่าค่ยลูกลูเสือสืกันกัทุกคน และคุณคุครูพรูงษ์สุ ษ์ ภสุา ศรีสุรีวสุรรณ พูดพูกับกั ผมว่า“เป็น ป็ บุญบุและนิมิตมิหมายอันอัดีขดีองผอ.น๊ะนี่ที่คที่รูใรูห้คห้วามร่วร่มมือมืทุกทุคน” ผมเริ่มริ่เห็นช่องทางในการบริหริารและเริ่มริ่มีกำมีกำลังลัใจในการทำ งาน

๑๖ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน บับั บั น บั นทึทึ ทึกทึกสีสีสีกสีกาากีกี กีกี๓๓๘๘ ปีปีปีปีสู่สู่สู่.สู่..วัวั วั น วั นเเกกษีษี ษียษียณณ ใช้ช้รช้ช้ะบบครอบครัรัวรัรัในการแก้ก้ก้ปัก้ปัญปัปัหา ปกติเติวลาพักพักลางวัน ครูจรูะไม่ทม่านข้าข้วในโรงเรียรีน ปล่อล่ยให้นักเรียรีน/ครูเรูวร ดูแดูลกันกันอกนั้นก็จก็ะออกไปรับรั ประทานอาหารข้าข้งนอกโรงเรียรีน ผมใช้วิธีวิกธีาร ให้ครู ห่อข้าข้วมาทานร่วร่มกันกัแต่ไต่ม่ไม่ด้บัด้งบัคับคัถ้าถ้จะไปทานข้าข้วข้าข้งนอกต้อต้งกลับลัมาให้ทันเด็กด็ นั่งสมาธิตธิอนบ่าบ่ย นาน ๆ ไป ครูที่รูอ ที่ อกไปทานข้าข้วข้าข้งนอกก็ห่ ก็อข้าข้วมาทานครบกันกั ทุกคนได้กิด้นกิข้าข้วร่วร่มกันกัเอื้อ อื้ อาทรต่อต่กันกัแบ่งบ่ ปันปัพูดพูคุยคุแลกเปลี่ย ลี่ นปัญปัหาซึ่งกันกัและกันกั “เหมือมืนพ่อพ่แม่สม่อนลูกลูในพาข้าข้ว” จึงจึทำ ให้เกิดกิความรักรัความสามัคมัคีใคีนองค์ก ค์ ร สร้ร้าร้ร้งศรัรัทรัรัธาให้ห้ปห้ห้รากฎแก่ก่ก่ชุก่ชุชุมชุชน โรงเรียรีนไม่ต่ม่าต่งอะไรจากวัด วัดไหนที่พุทพุธศาสนิกชนศรัทรัธา เลื่อ ลื่ มใส ก็จก็ะไป ทำ บุญบุตักตับาตร จะอยู่ไยู่ กล หรือรืทุรกันกัดารแค่ไค่หนก็ไก็ป วัดวัที่เ ที่ ขาไม่ศม่รัทรัธา หาข้าข้ว ใส่บส่าตรก็ไก็ม่มีม่ มีโรงเรียรีนก็ไก็ม่ต่ม่าต่งกันกั ทำ ไมผู้ปผู้ กครองต้อต้งส่งส่ลูกลูเข้าข้โรงเรียรีนดี ๆ โรงเรียรีน ที่มีชื่มี ชื่ อเสียสีง และได้เด้ริ่มริ่จากการให้ครูมรูารับรัลูกลูนักเรียรีนในภาคเช้า และยืนยืส่งส่ ที่หน้าประตู โรงเรียรีน และรอจนกว่า ผู้ปผู้ กครองจะมารับรัลูกลูกลับลับ้าบ้นหมด ทำ ให้ผู้ปผู้ กครองเกิดกิความ สบายใจ แรก ๆ ได้รัด้บรัการต่อต่ต้าต้นจากครูที่รูมาสาย สุดสุท้าท้ยก็ยก็อมรับรัว่าว่ดี เด็กด็เดินดิแถว เป็นป็ระเบียบีบ ทำ กิจกิกรรมจิตจิอาสาตามเขตบริเริวณรับรัผิดผิชอบ ครู/รูผู้บผู้ ริหริารต้อต้งเข้าข้แถว ทำ กิจกิกรรมหน้าเสาธงกับกันักเรียรีนทุกทุวันวัเราได้ทำด้ทำโครงการโรงเรียรีนวิถีวิพุถีทพุธ ซึ่งนำ มาใช้ เป็นป็ ประโยชน์อย่าย่งมาก เมื่อ มื่ ผู้บผู้ ริหริารพร้อร้ม คณะครูพรูร้อร้ม นักเรียรีนพร้อร้ม คุณคุภาพ นักเรียรีนก็ดีก็ขึ้ดีน ขึ้ ตามลำ ดับดัผู้ปผู้ กครองเกิดกิความเชื่อมั่นมั่นำ บุตบุรหลานเข้าข้มาเรียรีน ชื่อเสียสีง เริ่มริ่กระจายไปยังยันอกเขตบริกริาร

๑๗ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน บับั บั น บั นทึทึ ทึกทึกสีสีสีกสีกาากีกี กีกี๓๓๘๘ ปีปีปีปีสู่สู่สู่.สู่..วัวั วั น วั นเเกกษีษี ษียษียณณ การบริริหริริารงานแบบมีมีส่มีส่มีวส่ส่นร่ร่วร่ร่ม/คิคิคิดคินอกกรอบ กรรมการสถานศึกศึษาเป็นป็คณะบุคบุคลที่มีคมีวามสำ คัญคั โดยเฉพาะการเสนอแนวคิดคิ และเสนอความต้อต้งการของชุมชน จะสะท้อนผ่าผ่นคณะกรรมการ เข้าข้มาในโรงเรียรีน ผมนำ แนวคิดคิข้อข้คิดคิเห็น มาปรับรั ใช้เป็นป็ โครงการ และพัฒพันางานที่สอดคล้อล้งกับกั ความต้อต้งการของชุมชน บนพื้น พื้ ฐานทรัพรัยากรที่มี ที่ อมียู่ แก้ปัก้ญปัหาและพัฒพันาไปพร้อร้มกันกั โดยให้บทบาทหน้าที่ และให้ความสำ คัญคัแก่คก่รูทุ รูกคน มอบหมายงานให้ครูทำรูทำตาม ความรู้ ความสามารถ เพื่อ พื่ ให้เขาเกิดกิความมั่นมั่ ใจและมีคมีวามสุขสุในการทำ งาน “ห้องเรียรีน คุณคุภาพ” เป็นป็สิ่งสิ่แรกที่ผมคิดคิแตกต่าต่ง และได้รัด้บรัการสนับสนุนนุจาก อบจ.หนองบัวบัลำ ภู ไม่เม่ร่งร่รีบรีก้าก้วไปทีลทีะก้าก้วเพื่อ พื่ ให้บุคบุลากรมีคมีวามมั่นมั่ ใจ โดยใช้ยุทยุธศาสตร์ ๔ ก้าก้ว ในการ กำ หนดงาน ผลสำ เร็จร็เกิดกิจากทุกคน ทุกภาคส่วส่นที่ให้ความร่วร่มมือมืผลสำ เร็จร็ของงาน เกิดกิจากรางวัลของโรงเรียรีน ผู้บผู้ ริหริาร ครู และนักเรียรีน เป็นป็สำ คัญคัเป็นป็ ที่ประจักจัษ์ แก่ชุก่ชุมชน จนเป็นป็ ที่ยอมรับรัของผู้ปผู้ กครอง ได้ส่ด้งส่ลูกลูหลานเข้าข้มาเรียรีน มีจำมีจำนวนนักเรียรีน เพิ่มพิ่ขึ้น ขึ้ ทุกปี ๑๖ ปีปีปีปีแห่ห่งห่ห่ความหลัลัลังลั ที่ที่โที่ที่ รงเรีรียรีรีนบ้บ้าบ้บ้นกกค้ค้ค้อค้กกโพธิ์ธิ์ธิ์ธิ์ วันนี้ถือถืเป็นป็การเสร็จร็สิ้นสิ้ภารกิจกิงานราชการ ครบ ๖๐ ปี ได้อด้ยู่ร่ยู่ วร่มกับกัครอบครัวรั กกค้อค้๑๖ ปี ร่วร่มทุกข์ ร่วร่มสุขสุร่วร่มพัฒพันา ร่วร่มสร้าร้ง เป็นป็ความสำ เร็จร็ของพวกเราทุกคน ได้ส่ด้งส่พี่ถึ พี่ งถึฝั่งฝั่ ได้ส่ด้งส่น้องให้เจริญริก้าก้วหน้า ทั้งทั้ตำ แหน่งและวิชวิาชีพตามที่ตัวตัเองต้อต้งการ สุขสุบ้าบ้ง ทุกทุข์บ้ ข์ าบ้ง คำ ว่าว่ “ลูกลูน้อง” ในความหมายของผมคือคืลูกลูและน้อง ทั้งทั้สองอย่าย่ง เราต้อต้งคอยปกป้อป้งประคับคั ประคอง เอ็นอ็ดูเดูขา เขาทำ อะไรผิดผิเราไม่มีม่สิมีทสิธิ์โธิ์กรธให้เขา ส่วส่นผู้ที่ ผู้ อายุมยุากกว่า เรานับถือถืเขา ว่าว่เป็นป็เพื่อ พื่ นร่วร่มงาน เกิดกิก่อก่นประสบการณ์มากกว่าว่ เราต้อต้งฟังฟัเขา ซึ่งทำ ให้เราอยู่ร่ยู่ วร่มกับกัแทบจะไม่มีม่ ปัมีญปัหา ผลงานต่าต่ง ๆ เป็นป็ ที่ปรากฎ เห็นครูมรูาโรงเรียรีนเช้ากลับลัหลังลันักเรียรีนเลิกลิหรือรืทำ งานจนค่ำ โดยที่เราไม่ไม่ด้บัด้งบัคับคั ก็เก็ป็นป็ความสำ เร็จร็ของการบริหริารแล้วล้

๑๘ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน บับั บั น บั นทึทึ ทึกทึกสีสีสีกสีกาากีกี กีกี๓๓๘๘ ปีปีปีปีสู่สู่สู่.สู่..วัวั วั น วั นเเกกษีษี ษียษียณณ การบริริหริริารงานแบบมีมีส่มีส่มีวส่ส่นร่ร่วร่ร่ม/คิคิคิดคินอกกรอบ มีโมีอกาสได้ปด้ระเมินมิ วิทยฐานะเชี่ยวชาญและประสบความสำ เร็จร็เมื่อ มื่ ๒๙ กันกัยายน ๒๕๕๙ เป็นป็รางวัลชีวิตของการทำ งานที่เหน็ดเหนื่อย เป็นป็ความภูมิภูใมิจของคณะครู โรงเรียรีนกกค้อค้กกโพธิ์ทุธิ์กคน เป็นป็ผลงานของทุกภาคส่วส่นที่ทำ ให้ผมได้เด้ลื่อ ลื่ นวิทวิยฐานะ เชี่ยวชาญ และมีวัมีนนี้ ปัจปัจุบัจุนบั โรงเรียรีนบ้าบ้นกกค้อค้กกโพธิ์ มีโมีครงการห้องเรียรีนพิเพิศษ ห้องเรียรีนคุณคุภาพ ห้องเรียรีน Gifted, ห้อง IEP, ห้องเรียรีนกีฬกีา และห้องเรียรีนดนตรี ไว้สว้านฝันฝั ให้กับกัลูกลู ๆ นักเรียรีน ได้เด้รียรีนตามความสามารถ ความถนัด และความสนใจของตนเอง มีอมีาคาร เรียรีนที่สร้าร้งใหม่ ๓ หลังลัดังดันี้ ๑. อาคารโพธิ์แธิ์ก้วก้ ที่สร้าร้งทดแทนหลังลัเดิมดิ ที่ชำ รุดรุจำ นวน ๑๒ ห้องเรียรีน ๒. อาคารเฉลิมลิพระเกียกีรติ มี ๔ ชั้น ๓. อาคารโพธิ์ศธิ์รี มี ๓ ชั้น มีห้ มีองปฏิบัติบักติารต่าต่ง ๆ ไว้รองรับรั ให้สห้านต่อต่ ความคิดคิเห็นของคณะกรรมการสถานศึกศึษาขั้นขั้พื้น พื้ ฐานคือคืเสียสีงสวรรค์ ที่ผมต้อต้ง รับรั ฟังฟัเพื่อ พื่ เป็นป็ข้อข้มูลมูในการวางแผนในการพัฒพันาโรงเรียรีน บุคบุคลดังดักล่าล่วคือคืครอบครัวรั ของพี่น้ พี่ น้องประชาชน ผู้ปผู้ กครองที่จะนำ ความต้อต้งการมาสู่โสู่ รงเรียรีน ขอขอบพระคุณคุ กรรมการสถานศึกศึษาทุกคณะ ที่ร่วร่มด้วด้ยช่วยกันกั ให้โรงเรียรีนบ้าบ้นกกค้อค้กกโพธิ์ มีวัมีนวันี้ เราบริหริารงานโดยชุมชนมีส่มีวส่นร่วร่มอย่าย่งแท้จท้ริงริ ชีชีวิชีวิชีตวิวิมีมีขึ้มีขึ้มีน ขึ้ น ขึ้ - มีมีลมีมีง เมื่อ มื่ มีโมีอกาสได้รัด้บรัความไว้วางใจจากผู้บัผู้ งบัคับคับัญบัชาให้ทำ งานในโอกาสต่าต่ง ๆ เราก็ตั้ก็งตั้ใจทำ อย่าย่งเต็มต็ ที่ ได้เด้รียรีนรู้จรู้ากผู้คผู้ นในระดับดัต่าต่ง ๆ ได้รู้ด้จัรู้กจัคนมากหน้าหลายตา ตั้งตั้แต่รต่ะดับดักระทรวงลงมาถึงถึระดับดั โรงเรียรีน “นกไม่มีม่ขมีน คนไม่มีม่เมีพื่อ พื่ น บินบิสู่ที่ สู่ สูงสูไม่ไม่ด้”ด้ เป็นป็คำ พูดพูที่คอยเตือตืนสติเติราทำ งานเต็มต็ที่ เต็มต็ความรู้ เต็มต็ความสามารถ และไม่เม่คยขอ ความดีคดีวามชอบจากผู้บัผู้ งบัคับคับัญบัชา แล้วล้แต่ท่ ต่านจะพิจพิารณา จึงจึนำ มาเป็นป็หลักลั ปฏิบัติบั ติ ในโรงเรียรีน ทำ งานไม่ใม่ช่หวังแต่สต่องขั้นขั้เราให้ความเป็นป็ธรรมกับกัทุก ๆ คน ไม่ต้ม่อต้งให้เขา มาขอ มาประจบสอพลอ เมื่อ มื่ เขาได้ก็ด้เก็กิดกิความภูมิภูใมิจในสิ่งสิ่ที่ทำ

คารวะด้วด้ยจิตจิดำ รง (นายวิทวัส พัดไธสง) ผู้อำผู้ อำนวยการโรงเรียรีนบ้าบ้นกกค้อค้กกโพธิ์ ๒๙ กันกัยายน ๒๕๖๖ ๑๙ ได้มีด้อมีาสาทำ งานเพื่อ พื่ ส่วส่นรวม ได้ผ่ด้าผ่นการเลือลืกตั้งตั้กรรมการเขตพื้น พื้ ที่ อ.ก.ค.ศ.เขต กรรมการสหกรณ์ ได้เด้ห็นประชาธิปธิ ไตยแบบไทย ๆ เงินงิ ไม่มม่ากไม่เม่ ป็นป็ ทั้งทั้ๆ ที่เป็นป็ครู รับรัผิดผิชอบประชาธิปธิ ไตยในโรงเรียรีนมันมั ฝืนฝืความรู้สึรู้กสึครูเรูราบางคนก็เก็กินกิ ไปจริงริๆ ไม่ไม่ด้ เงินงิก็ไก็ม่เม่อาจริงริๆ ทั้งทั้ที่เลือลืกเขาเข้าข้ไปเป็นป็ตัวตัแทนในการทำ งาน แต่ต้ต่อต้งจ้าจ้ง เสร็จร็แล้วล้ก็ โทษคนที่เราเลือลืก เป็นป็ผู้แผู้ ทนครู เรียรีนรู้แรู้ละได้ปด้ระสบการณ์อย่าย่งเหลือลืล้นล้ท่าท่นบพิตพิร์ เสาร์สิ ร์ งสิห์ ประธาน อ.ค.ก.ศ. ให้ประสบการณ์ความเป็นป็ผู้นำผู้ นำหนักแน่น เด็ดด็เดี่ย ดี่ วเด็ดด็ขาด ไม่เม่ลือลืก ปฏิบัติบั ติท่านอภิสิภิทสิธิ์ ศรีจรีานเหนือ สอนให้ทำ งานเพื่อ พื่ อุดอุมการณ์ เสียสีสละ ไม่แม่สวงหา ผลประโยชน์ “ถูกถูใจก็ว่ ก็าดี ผิดผิ ใจก็ว่ก็าว่ ไม่เม่ ป็นป็ธรรม นี่คือคืเสียสีงตอบรับรัที่ไที่ ด้พด้บเจอ เราต้อต้ง เสี่ย สี่ งกับกัการถูกถูฟ้อฟ้งร้อร้ง ผมมีโมีอกาสได้ได้ปปฏิบัติบัธติรรมที่วัดวัพัชพัรกิตกิติยติาภา อำ เภอเมือมืง จังจัหวัดหนองบัวบัลำ ภู พระเทพวัชรวิสิวิทสิธิ์ เจ้าจ้คณะจังจัหวัดวัหนองบัวบัลำ ภูไภูด้กด้ล่าล่วเตือตืนสติ ไว้เมื่อ มื่ ครั้งรั้อ.ก.ค.ศ. ถูกถูฟ้อฟ้งร้อร้ง ได้ขึ้ด้น ขึ้ ศาลจังจัหวัดวัหนองบัวบัลำ ภูไว้ว่า “เวรย่อย่มระงับงัด้วด้ย การไม่จม่องเวร หากศาลตัดตัสินสิคดีชดีนะก็อก็ย่าย่ ไปฟ้อฟ้งร้อร้งเขากลับลั ให้ระงับงัความโกรธ ด้วด้ยความดี เราก็น้ก็ น้อมรับรัมาปฏิบัติบั ”ติ “ดูดดูาวให้ดูเดูดือดืนมืดมื ” อีกอีคำ ที่เป็นป็คำ สอนจากท่าน เปรียรีบเสมือมืนว่าคนเราจะดูเดูพื่อ พื่ นแท้ต้ท้อต้งดูเดูวลาที่เราไม่มีม่ตำมีตำแหน่ง ไม่มีม่อำมีอำนาจ ในยาม เจ็บจ็ ป่วป่ย เวลาเราทุกข์เ ข์ปรียรีบดังดัคืนคืเดือดืนมืดมืก็จก็ะเห็นดาวเด่นด่ ไม่กี่ม่ด กี่ วงที่ให้แสงสว่าว่ง กับกัเรา... บับั บั น บั นทึทึ ทึกทึกสีสีสีกสีกาากีกี กีกี๓๓๘๘ ปีปีปีปีสู่สู่สู่.สู่..วัวั วั น วั นเเกกษีษี ษียษียณณ โดม คือคืผลงานความร่วร่มมือมืร่วร่มใจของทุกภาคส่วส่น สร้าร้งเพื่อ พื่ เป็นป็สาธารณสมบัติบั ติ ให้เป็นป็สมบัติบัขติองส่วส่นรวมได้ใด้ช้ประโยชน์ร่วร่มกันกัถึงถึจะยังยัไม่เม่สร็จร็ก่อก่นที่ผมจะเกษียษีณ “พุทพุโธ ธัมธั โม สังสัโฆ คุ้มคุ้ ครองให้สำห้สำเร็จ ร็ เด้อด้ลูกลูหลานเด้อด้ ” พระภาวนาวิชรากร หลวงพ่อพ่อินอิทร์ถ ร์ วาย สนฺตุนฺสฺตุสสฺโก เจ้าจ้อาวาสวัดวั ป่าป่นาคำ น้อย อ.นายูงยูจ.อุดอุรธานี องค์ปค์ ระธานสงฆ์ส ฆ์ ร้าร้งโดมให้น้อง กล่าล่วไว้ ท้ายสุดสุนี้หากกระผม ได้ล่ด้วล่งเกินกิ ท่านทั้งทั้ทางกาย ทางวาจา ทางใจ จะด้วด้ยเจตนา หรือรื ไม่เม่จตนาก็ดีก็ ดีขอได้โด้ปรดอโหสิกสิรรมให้กห้ระผมในครั้งรั้นี้ด้วด้ย ขอบุญบุกุศกุลและ สิ่งสิ่ศักศัดิ์สิดิ์ทสิธิ์ทั้ ธิ์งทั้หลายที่ท่านได้เด้คารพนับถือถืจงปกปักปัรักรัษาคุ้มคุ้ ครองให้ทุกท่านจงมี ความสุขสุความเจริญริ ปรารถนาสิ่งสิ่ใดขอให้สมความมุ่งมุ่ มาดปรารถนาได้ลด้าภยศ สรรเสริญริตามที่ต้อต้งการเทอญ

๒๐ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ผผลลงงาานน - กิกิ กิจกิจกกรรรรมม กิกิกิจกิกรรมภายในโรงเรีรีย รีรี น

๒๑ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ผผลลงงาานน - กิกิ กิจกิจกกรรรรมม กิกิกิจกิกรรมภายในโรงเรีรีย รีรี น

๒๒ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ผผลลงงาานน - กิกิ กิจกิจกกรรรรมม กิกิกิจกิกรรมภายในโรงเรีรีย รีรี น

๒๓ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ผผลลงงาานน - กิกิ กิจกิจกกรรรรมม กิกิกิจกิกรรมร่ร่วร่ร่มกักักับกัองค์ค์ ค์ ก ค์ กรภายนอก

๒๔ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ผผลลงงาานน - กิกิ กิจกิจกกรรรรมม กิกิกิจกิกรรมร่ร่วร่ร่มกักักับกัองค์ค์ ค์ ก ค์ กรภายนอก

๒๕ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ผผลลงงาานน - กิกิ กิจกิจกกรรรรมม สายใยครอบครัรัวรัรั

๒๖ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ผผลลงงาานน - กิกิ กิจกิจกกรรรรมม สายใยครอบครัรัวรัรั

๒๗ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ผผลลงงาานน - กิกิ กิจกิจกกรรรรมม ภาพแห่ห่ห่งห่ความประทัทัทับทั ใจ

๒๘ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ผผลลงงาานน - กิกิ กิจกิจกกรรรรมม ภาพแห่ห่ห่งห่ความประทัทัทับทั ใจ

๒๙ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ผผลลงงาานน - กิกิ กิจกิจกกรรรรมม ภาพแห่ห่ห่งห่ความประทัทัทับทั ใจ

๓๐ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ผผลลงงาานน - กิกิ กิจกิจกกรรรรมม ภาพแห่ห่ห่งห่ความประทัทัทับทั ใจ

๓๑ กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน ผผลลงงาานน - กิกิ กิจกิจกกรรรรมม ผลของงานอยู่ยู่ ยู่ ที่ ยู่ ที่ ที่ ก ที่ การกระทำทำทำทำ

“บับับันบัทึทึ ทึ ก ทึ กสีสี สี ก สี กากีกี กีกี ๓๘ ปีปีปีปี…สู่สู่สู่วัสู่วัวันวัเกษีษี ษี ย ษี ยณ” ๓๒ คำคำคำคำนินิ นิ ย นิ ยมม

“บับับันบัทึทึ ทึ ก ทึ กสีสี สี ก สี กากีกี กีกี ๓๘ ปีปีปีปี…สู่สู่สู่วัสู่วัวันวัเกษีษี ษี ย ษี ยณ” ๓๓ คำคำคำคำนินิ นิ ย นิ ยมม

“บับับันบัทึทึ ทึ ก ทึ กสีสี สี ก สี กากีกี กีกี ๓๘ ปีปีปีปี…สู่สู่สู่วัสู่วัวันวัเกษีษี ษี ย ษี ยณ” ………………………………………………… (…………………………………………………) ผมได้มีโอกาสร่วมงานกับท่านผู้อำ นวยการ วิทวัส พัดไธสง แม้จะเป็น ช่วงเวลาที่ไม่นานมากนัก แต่สัมผัสได้ถึงความตั้งใจ มุ่งมั่น เสียสละ ของท่าน ผู้อำ นวยการที่ได้ทุ่มเท กำ ลังกาย กำ ลังใจ ในการปฏิบัติราชการ เพื่อพัฒนา โรงเรียนบ้านกกค้อกกโพธิ์ ให้เป็นโรงเรียนมีมาตรฐาน และสร้างเด็กนักเรียน ให้เป็นคนดี คนเก่ง มีความรู้ คู่คุณธรรม ให้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ ที่มีคุณภาพ มีคุณค่าต่อครอบครัว สังคม และประเทศชาติ หากจะมองหาต้นแบบบุคลากร ทางการศึกษาที่ดีสักคน ทั้งในบทบาทของผู้บริหารสถานศึกษา และบทบาท ของครูผู้สอน ท่านผู้อำ นวยการวิทวัส พัดไธสง ผู้อำ นวยการโรงเรียนบ้านกกค้อ กกโพธิ์ คือ “ผู้อำ นวยการ” และ “คุณครู” ที่คู่ควรแก่การ ยกย่อง เชิดชู และถือ เป็นแบบอย่างที่ดียิ่งนัก ในโอกาสที่ท่านผู้อำ นวยการ วิทวัส พัดไธสง ผู้อำ นวยการโรงเรียนบ้าน กกค้อกกโพธิ์ ครบวาระเกษียณอายุราชการในปีงบประมาณ ๒๕๖๖ ผมขอ ชื่นชมและขอบคุณ ที่ท่านได้ปฏิบัติหน้าที่ราชการอย่างเต็มกำ ลังความสามารถ เพื่อประโยชน์ ของประเทศชาติ และประชาชน และขออาราธนาคุณพระศรี รัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลก บารมีของพระมหากษัตริยาธิราชเจ้า ทุกพระองค์ ได้โปรดอำ นวยพร ให้ท่านผู้อำ นวยการ วิทวัส พัดไธสง และ ครอบครัว ประสบความสุข ความเจริญ มีสุขภาพพลานามัยสมบูรณ์แข็งแรง ตลอดไป ๓๔ คำคำคำคำนินิ นิ ย นิ ยมม

“บับับันบัทึทึ ทึ ก ทึ กสีสี สี ก สี กากีกี กีกี ๓๘ ปีปีปีปี…สู่สู่สู่วัสู่วัวันวัเกษีษี ษี ย ษี ยณ” ๓๕ คำคำคำคำนินิ นิ ย นิ ยมม (ผอ. จุฬา ชิณวงศ์) อดีตผอ. สพป. หนองบัวลำ ภูเขต 2 และ (ครูสุวรรณา ชิณวงศ์) อดีตครู โรงเรียรีนบ้านกกค้อกกโพธิ์ ผอ. วิทวัส ที่ผมและครอบครัวรั รู้จัรู้จัก… ผมและครอบครัวรัมีโอกาสไปรับรัราชการที่ สพป.หนองบัวลำ ภู เขต ๒ เพียงเวลา หนึ่งปี ผมพบกับผอ.วิทวัส พัดไทสง ผอ.โรงเรียรีนบ้านกกค้อกกโพธิ์ ซึ่งเป็นป็บุคคล ที่บุคลิกดี นิ่มนวล เป็นป็กันเองอ่อนน้อม ให้เกียรติผู้อื่นและช่วยเหลืองานที่ขอความ ร่วร่มมือทั้งทางราชการ และส่วนตัวอย่างดียิ่ง ผมจึงไม่แปลกใจเลยที่ท่านก้าวหน้าใน ราชการ จึงถือว่า ครอบครัวรัชิณวงศ์ ได้รับรัเกียรติอย่างสูงทุกกิจกรรมที่ท่านทำ จะบอก กล่าวเชิญชวน ครอบครัวรัผมตลอดมา เหมือนญาติสนิทโดยไม่มีเปลี่ยนแปลงจนบัดนี้ การเกษียณอายุราชการ เป็นป็บทหนึ่งของการทำ งานที่จะต้องเกิดขึ้น เมื่อครบ ๖๐ ปี ตามกฏหมาย ถือว่าการรับรัราชการประสบความสำ เร็จร็ก้าวหน้า ช่วงเวลาการ ปฏิบัติหน้าที่ อาจมีอุปสรรค รวมทั้งความสำ เร็จร็กันทุกคน ถือว่าผอ. วิทวัสเป็นป็ผู้สำ เร็จร็ อย่างสูงในการรับรัราชการ ซึ่งน้อยคนนักจะได้เลื่อนวิทยฐานะ เชี่ยวชาญ ระดับ ๙ ถือแบบอย่าง น้อง ๆ รุ่นรุ่หลังแล้วจะช่วยเหลือและราชการด้านการศึกษาได้มาก ขอชื่นชมไว้ณ ที่นี้ครับรั หลังราชการ ขอฝากข้อคิดไว้... คือดูแลสุขภาพ มีงานอิสระทำ ตามความชอบ อย่าให้ตัวเองเหงา เคลื่อนไหวท่องเที่ยวให้สม่ำ เสมอ มีเวลาช่วยเหลือการศึกษาและ สังคม พบหมอเป็นป็ระยะ ๆ จึงขอให้สุขภาพแข็งแรง ประสบความสำ เร็จร็ในภารกิจ ที่ตั้งไว้ปลอดภัย ปลอดโรค ยังรำ ลึกถึงในความเป็นป็คนดีตลอดไปครับรั รักรัรำ ลึกถึงเสมอ

“บับับันบัทึทึ ทึ ก ทึ กสีสี สี ก สี กากีกี กีกี ๓๘ ปีปีปีปี…สู่สู่สู่วัสู่วัวันวัเกษีษี ษี ย ษี ยณ” ผอ.วิทวัส พัดไธสง นับว่าเป็นนักพัฒนาการศึกษาที่ประสบความสำ เร็จ มีความโดดเด่นในวงการศึกษา ของจังหวัดหนองบัวลำ ภู เคยร่วมงานกันมา ตั้งแต่ผมเป็นผู้ช่วย หัวหน้าการประถมศึกษา อำ เภอนากลาง ผอ.วิทวัส เป็น ศึกษานิเทศก์ พอผมย้ายไปเป็นหัวหน้าการประถมศึกษากิ่งอำ เภอนาวัง ท่านก็ ย้ายไปเป็นครูใหญ่โรงเรียนบ้านโคกหนองบัวที่กิ่งอำ เภอนาวังด้วย ต่อมาผม ย้ายมาเป็นหัวหน้าการประถมศึกษา อำ เภอนากลาง ท่านก็ย้ายมาเป็น ผอ. โรงเรียนบ้านซำ เสี้ยว โรงเรียนนครชัยประชาสรรค์ และโรงเรียนบ้านกกค้อ กกโพธิ์ตามลำ ดับจนถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะที่โรงเรียนบ้านกกค้อกกโพธิ์ ท่านได้ สร้างสรรค์ผลงาน ที่ประสบผลสำ เร็จไว้มากมายหลายด้าน ทั้งด้านวิชาการ ด้านการพัฒนาทีมงาน และด้านอาคารสถานที่จนได้รับความเชื่อถือ ศรัทธา จากผู้ปกครองนักเรียนทั้งในเขตอำ เภอนากลางและอำ เภอนาวังย้ายบุตรหลาน มาเข้าเรียนที่โรงเรียนบ้านกกค้อกกโพธิ์ทำ ให้มีนักเรียนเพิ่มขึ้นถึง ๑,๑๐๐ คน เศษ ส่วนครูได้รับการคัดเลือกให้เป็น ผู้บริหารโรงเรียนหลายคน ตลอดจน ครูผู้สอนและนักเรียน ก็ได้รับรางวัลดีเด่นระดับชาติเป็นจำ นวนมากจึงถือได้ว่า โรงเรียนบ้านกกค้อกกโพธิ์ภายใต้การนำ ของท่านผอ.วิทวัส พัดไธสง คือยุคทอง ของโรงเรียนบ้านกกค้อกกโพธิ์อย่างแท้จริง ในโอกาสการเกษียณอายุราชการ ของท่านในปีนี้ ขออำ นาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่ท่าน เคารพนับถือ โปรดประทานพรให้ท่านประสบแต่ความสุขความเจริญ มีสุขภาพ แข็งแรงสมบูรณ์ตลอดไป ๓๖ คำคำคำคำนินิ นิ ย นิ ยมม (นายสุชาติ ศรีสุรีสุวรรณ) อดีตผู้อำ นวยการสำ นักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาหนองบัวลำ ภู เขต ๒

“บับับันบัทึทึ ทึ ก ทึ กสีสี สี ก สี กากีกี กีกี ๓๘ ปีปีปีปี…สู่สู่สู่วัสู่วัวันวัเกษีษี ษี ย ษี ยณ” ๓๗ วันพากเพียรเวียนมาถึง ให้คำ นึงความหลังครั้งนั้นหนา รับราชการเป็นครูสู้เรื่อยมา วัน ๓๐ กันยาพาจากจร นำ พาศิษย์คณะครูสู่ถึงฝั่ง สำ เร็จดั่งบางครั้งนั่งถอดถอน พอแรงมีสู้ต่อไม่บั่นทอน เพราะหวังตอนสำ เร็จเสร็จสวยงาม ขอความดีมีให้ประสบสุข ในบั้นปลายคลายทุกข์โลกทั้งสาม สุขสดใสใจกายทุกโมงยาม ขอลำ นำ เป็นบทกลอนลิขิตเอย .................สาธุ........................ (นายวรรณชัย บุสนาม) ผู้อำ นวยการสำ นักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาหนองบัวลำ ภู เขต ๒ คำคำคำคำนินิ นิ ย นิ ยมม

“บับับันบัทึทึ ทึ ก ทึ กสีสี สี ก สี กากีกี กีกี ๓๘ ปีปีปีปี…สู่สู่สู่วัสู่วัวันวัเกษีษี ษี ย ษี ยณ” การทำ งานจนครบเกษียณอายุราชการนั้น นับเป็นเกียรติประวัติของ บุคคลที่รับราชการถือว่าท่านได้บรรลุภารกิจการปฎิบัติราชการของท่านแล้ว ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ผู้อำ นวยการวิทวัส พัดไธสง ผู้อำ นวยการเชี่ยวชาญ โรงเรียนบ้านกกค้อกกโพธิ์ ท่านได้ปฏิบัติราชการและได้สร้างผลงานที่มี ประโยชน์ แก่โรงเรียนเป็นอย่างมาก ตามหน้าที่ความรับผิดชอบของท่านนั้นคือ 38 ปีในการปฎิบัติหน้าที่ ครู ภารกิจที่ยิ่งใหญ่ใดๆ นั้นทำ ได้ไม่ยาก แต่ภารกิจที่ ต้องตรากตรำ เนิ่นนานและทำ ต่อเนื่องจนครบวาระสมบูรณ์นั้น แสนยากยิ่ง กว่า ผู้ที่ทำ หน้าที่ครู คือผู้แบกรับภาระภาระหนักและยิ่งใหญ่ เพราะต้องเป็นผู้ สร้างคนรุ่นใหม่ๆให้แก่สังคม กว่าจะเห็นดอกผลที่ตนสร้างก็ต้องใช้เวลาอีก หลายปี รุ่นแล้วรุ่นเล่า ที่ผลิตออกดอกผลไป และอีกบทบาทหนึ่งที่ยิ่งใหญ่และ สำ คัญยิ่งกว่า คือ ผู้บริหารสถานศึกษา ซึ่งท่านเป็นผู้นำ ที่เข้มแข็ง โดยเฉพาะ ผู้นำ การเปลี่ยนแปลงสามารถชักนำ หรือสร้างแรงจูงใจให้ผู้ร่วมงานเกิดการ เปลี่ยนแปลงทางปฎิบัติงานทางการศึกษาให้เป็นไปตามเป้าหมาย เป็นผู้มีวิสัย ทัศน์ มีเป้าหมายในการศึกษา มีการวางแผนการทำ งาน มีความริเริ่ม สร้างสรรค์ บริหาร งาน โดยมุ่งเน้นประโยชน์ประโยชน์สูงสุดต่อการพัฒนาการ เรียนรู้ของผู้เรียน และรู้จักแสวงหาความรู้ให้ทันต่อความเปลี่ยนแปลงของ สังคม เป็นแบบอย่างที่ดีของบุคลากรในสถานศึกษา มีบุคลิกภาพที่ดี มีปฏิภาณ ไหวพริบดี มีการตัดสินใจและแก้ปัญหาได้ดี มีมนุษย์สัมพันธ์ดี มีความรับผิด ชอบสูงมีใจที่เปิดกว้างพร้อมที่จะรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่นเสมอ ผมขอแสดงความขอบคุณอย่างใจจริงที่ท่านได้สร้างผลงานที่มีคุณค่าและ ประพฤติตนด้วยความซื่อสัตย์ สุจริต มีจริยธรรมและคุณธรรม ถือเป็นแบบ อย่างที่ดี ต่อบุคคลทั่วไปและลูกศิษย์ของท่าน และโปรดละลึกเสมอ ว่า คุณค่า แห่งความดีและคุณค่าในตนเองของท่านนั้นจะยังอยู่ ตลอดไป โอกาสนี้ ขออำ นาจคุณพระศรีรัตนไตรและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่ท่านเคารพนับถือ โปรดประทานพร ให้ท่านและครอบครัวประสบแต่ความสุขความเจริญมี สุขภาพพลานามัยแข็งแรงสมบูรณ์สมบูรณ์และมีจิตใจที่แจ่มใสตลอดไป ๓๘ คำคำคำคำนินิ นิ ย นิ ยมม นายพิทักษ์ พรหมหลง (นายกเทศมนตรีตำรีตำบลนาด่าน (อดีตรองผอ. สพป. หนองบัวลำ ภูเขต ๒ ) )

๓๓๙๔

“บับับันบัทึทึ ทึ ก ทึ กสีสี สี ก สี กากีกี กีกี ๓๘ ปีปีปีปี…สู่สู่สู่วัสู่วัวันวัเกษีษี ษี ย ษี ยณ” ๔๐ คำคำคำคำนินิ นิ ย นิ ยมม

“บับับันบัทึทึ ทึ ก ทึ กสีสี สี ก สี กากีกี กีกี ๓๘ ปีปีปีปี…สู่สู่สู่วัสู่วัวันวัเกษีษี ษี ย ษี ยณ” เกษียณอายุราชการ คือสิ้นสุดการปฎิบัติหน้าที่ราชการข้าราชการ ครูเป็นอาชีพที่มีเกียรติ เป็นวิชาชีพชั้นสูงที่ได้รับการยกย่อง เชิดชู ให้เป็น แบบพิมพ์ของชาติการเป็นผู้บริหารนับเป็นแบบอย่างที่ยิ่งกว่าครู โดยเฉพาะ ผู้อำ นวยการเชี่ยวชาญ ยิ่งเป็นมากกว่าแบบอย่าง ของผู้บริหาร ท่าน ผอ. วิทวัส พัดไธสง คือต้นแบบของผู้บริหาร ที่ผมเคารพนับถือและเป็นเหมือน พลังของการก้าวตามพี่ชาย ในวาระเกษียณอายุราชการปีนี้ ผมขออ้างอิง อำ นาจแห่งคุณพระศรีรัตนไตร และสิ่งศักดิ์สิทธ์ทั้งมวล โปรดดลบันดาล ประทานพรให้พี่ชายที่ผมเคารพรัก จงมีสุขภาพพลานามัยแข็งแรง อยู่เป็น ขวัญกำ ลังใจให้พี่น้องเราอย่างเต็มภาคภูมิ "ด้วยจิตคารวะ มุทิตา กษิณาลัย" ๔๑ คำคำคำคำนินิ นิ ย นิ ยมม (นายศุภกร วิแสง) รองผู้อำ นวยการสำ นักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาหนองบัวลำ ภู เขต ๑

“บับับันบัทึทึ ทึ ก ทึ กสีสี สี ก สี กากีกี กีกี ๓๘ ปีปีปีปี…สู่สู่สู่วัสู่วัวันวัเกษีษี ษี ย ษี ยณ” เนื่องในโอกาสการเกษียณอายุราชการ ประจำ ปีงบประมาณ ๒๕๖๖ ข้าพเจ้าขอส่งความปรารถนาดี และขอแสดงมุทิตาจิตมายังท่านผู้อำ นวย การวิทวัส พัดไธสง ผู้ที่ข้าพเจ้ารักและเคารพนับถือมาโดยตลอดของชีวิต ท่านเป็นผู้บริหารมืออาชีพ ที่นั่งอยู่ในใจของลูกน้อง เป็นแบบอย่างในทุก เรื่อง ข้าพเจ้ายังคงเป็นลูกน้องของท่านตลอดเวลา พร้อมทำ งานสานต่อ นโยบายของท่านไปจนสิ้นลมหายใจ เกียรติยศของผู้ปฏิบัติหน้าที่ในราชการ คือ การรับใช้แผ่นดิน จึงเป็น ธรรมดาที่ผู้อยู่ในราชการจะต้องทำ งานหนัก ยิ่งถ้าเป็น “ข้าราชการครูและ บุคลากรทางการศึกษา” ด้วยแล้วการทำ งานหนักเพื่อให้ตนมีความรอบรู้ เพื่อประโยชน์ในส่งเสริมสนับสนุนการเรียนการสอน การพัฒนานักเรียน เยาวชนก็เป็นสิ่งที่จะต้องมีอยู่ตลอดเวลา ท่านผู้อำ นวยการวิทวัส พัดไธสง จึงเป็นบุคคลตัวอย่างเป็นแบบอย่างที่ทุกคนรักและศรัทธา บนเส้นทางเรื่อง ราวชีวิตที่มากด้วยประสบการณ์ ทุกอย่างที่ช่วยส่งเสริม สนับสนุนให้ทุกๆๆ คน จนทุกคนมีวันนี้ ก็เพราะท่าน ข้าพเจ้าก็เช่นกัน ข้าพเจ้า จึงขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย พระสยามเทวาธิราช พระบารมีของบูรพกษัตริยาธิราชทุกพระองค์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ คู่บ้านคู่เมือง หนองบัวลำ ภู และผลบุญแห่งคุณงามความดีของท่านที่ได้ประพฤติปฏิบัติมา โดยตลอดนั้น จงดลบันดาลให้ท่านและครอบครัว มีความสุข ความเจริญ เหนือสิ่งอื่นใดคือการมีพลานามัยที่สมบูรณ์แข็งแรง ทั้งร่างกาย และจิตใจ คิดปรารถนาสิ่งใดขอให้สมหวังดังใจทุกประการ รักและเคารพเสมอ นางสาวชัญญ์ธนัน ธงชัยวัทน์ธนัน รองผู้อำ นวยการสำ นักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานนทบุรี เขต ๑ ๔๒ คำคำคำคำนินิ นิ ย นิ ยมม