นาย นภดล กรุณา เลขที่ 6 สารสนเทศ ผู้แต่งนภดล กรุณา

นาย นภดล กรุณา เลขที่ 6 สารสนเทศ
ผูแ้ ตง่ นภดล กรณุ า

เรือ่ ง วนุ่ ๆของคุณทหาร

บทแนะนำ

อำ้ งองิ จำกเรอ่ื ง ชวี ติ เพอ่ื ชำติ รกั นเ้ี พอ่ื เทอ

เร่มิ ตน้ เรือ่ ง จำก คณุ หมอสำวสุดสวย ฮายาเมะ ของโรงพยำบำล แฮซอง
ได้มีกำรรกั ษำหัวขโมยโทรศัพท์มือถอื ของ จ่าสิบตรีชโิ รชิ เพือ่ นทหำรร่วมเดียวกับ โยชดิ ะ ผกู้ อง สุดหลอ่ ซ่ึงออกเวรมำพรอ้ มกัน จึง
ตอ้ งมำตำมหำโทรศัพทม์ อื ถอื ท่ีหำยไป จน ผกู้ องโยชิดะ ไดพ้ บกับ คณุ หมอ ฮายาเมะ และตกหลุมรกั เธอต้งั แต่แรกพบ แตส่ ดุ ทำ้ ย
จ่าสบิ ตรีชิโรชิและผกู้ องโยชิดะ กต็ อ้ งมำช่วยเจำ้ เด็กหน่มุ ทีข่ โมยโทรศัพทจ์ ำกแกง๊ อนั ธพำลท่ีรุมทำรำ้ ยจนทำให้ ผู้กองโยชิดะ
ได้รับบำดเจบ็ แต่ ฮำยำเมะเข้ำใจวำ่ ผู้กองโยชดิ ะและจำ่ สิบตรีชโิ รชเิ ป็นคนทำรำ้ ยคนทข่ี โมยโทรศัพท์มอื ถือไปฮำยำเมะจึงขอไปเปิด
กลอ้ งจำกโรงพยำบำล จงึ เขำ้ ใจว่ำผูก้ องโยชิดะ ไม่ได้เปน็ คนทำร้ำย แตเ่ ขำกลับเพ่ือนกลบั ชว่ ยเดก็ หนุ่มจำกแก๊งอันธพำล นัน่ มำกกว่ำ

จำกเหตกุ ำรณน์ ั่นที่ ผกู้ องยูชิดะ เข้ำไปช่วยหวั ขโมยทำใหผ้ กู้ องยูชดิ ะเกิดกำรเจบ็ แผลเกำ่
ที่ไปปฎิบัติกำรชว่ ยเหลอื ตัวประกันเมอ่ื ครั้งก่อนหนำ้ นน่ั คุณหมอ ฮำยำเมะ จงึ ช่วยเย็บแผลให้
ท้ังคู่เรมิ่ มคี วำมรู้สึกทดี่ ีตอ่ กัน และนัดทำแผลในคร้งั ตอ่ ไป จนวนั ท่ีท้ังคู่นดั มำเจอกัน อกี ครงั้ เพือ่ ทำแผลแต่ ฮำยำ
เมะกลับติดผำ่ ตัดดว่ นจงึ ทำให้
ทงั้ คู่ไม่ได้เจอกนั ด้วย ควำมคดิ ถึง หลวั จำกผ่ำตัดเสร็จ คณุ หมอ ฮำยำเมะ จึงโทรหำและนัดทำแผลครงั้ ใหม่
อกี ครั้ง แต่ผู้กอง โยชดิ ะ อยำกเห็นหนำ้ คณุ หมอ ฮำยำเมะ ผู้กองโยชิดะเลยถำมว่ำ

ไปเจอคุณตอนน้ีไดไ้ หม คณุ หมอฮำยำเมะ กอ่ รอเขำ ท่โี รงพยำบำลเมอื่ จะไดเ้ จอกันแลว้ ผ้กู อง
ก่อมีเสียงโทรศพั ทเ์ ข้ำ และมีผ้กู ำรโทรเชำ้ มำบอกว่ำ มี ภำรกิจด่วน จึงทำให้ผู้กองตอ้ งไปปฏิบัตหน้ำที่พรอ้ มทั้งท้ิงสัญญำ

หลังจำกเสรจ็ ภำรกิจ ผกู้ อง ยูชิดะ ก็รบี ไปพบคณุ หมอ ฮำยำเมะอีกคร้ังท้ังคคู่ ุยกัน
ถงึ เรอ่ื งรำวที่ผำ่ นมำ ฮำยำเมะอยำกรู้ เหตุรู้ผลวำ่ ทำงำนเกี่ยวกบั อะไรเป็นสำยลบั หรือเปล่ำ หรือเป็นใครกันแน่

ตอนท่ี 2

ณ รา้ นกาแฟ

ตกลงนำยเปน็ ใครกนั แน่ เปน็ สำยลับ หรือเปน็ ใครกันแน่ เปน็ ทหำรเหรอ
ทำไมถงึ มีไฮลคิ อปเตอมำรบั ในวันน่นั หรือว่ำ เธอยิงคำถำมแบบไมใ่ ห้เธอไดพ้ กั ผู้กองได้ทำแต่น่ำ งง ทำไมถงึ ถำมมำกขนำดนี

ผู้กอง ได้แตท่ าหนา้ หน้านิง่ ไมพ่ ูดอะไรไปชว่ั ขนาด

ละผกู้ องบอกว่า

ผูก้ องบอกวา่ จรรยาบญ ของผมคือ รักชาติ ทารา้ ยคนชั้วคณุ หมอ
จรรยาบัญของฉนั คอื ปกปอ้ งรักษา ขอโทษนะ จรรยาบญั ของเรามนั ต่างกนั
ละคณุ หมอก่อเดินจากผูก้ องกอ่ ได้แตก่ ้มหนา้ หลังจากนั่นผกู้ องกอ่ ไดร้ ับคาสัง้ ใหย้ ้ายไปอยู่อูร้ ุก เป็นเวลา 8 เดือน
โดยไปแค่ประจาการ ไม่ตอ้ ง ไปทาภารกิจพิเศษ ใดๆ ลูกนอ้ งของผกู้ องดใี จมาก แตผ่ ้กู อง โยขดิ ะและจ่าสบิ ตรี ชิโรชิ
กลับเศร้าทจี่ ะไม่ได้เจอกับ คุณหมอและคนท่ีตัวเองรกั ละวันสดุ ทา้ ยที่ผู้กอง จะย้ายไปท่อี ูรกุ ผู้กองกลับส่งจดหมายไปใหค้ ณุ หมอ
แต่คุณหมอกลบั ไม่ได้สนใจและอ่านเพราะเขาโกรธ ผกู้ องอยู่ผู้กองก่อไดย้ า้ ยมาอยูท่ ่ีอรู กุ ซ๋ึงเมื่อผูก้ องได้ไปเหน็ ทน่ี ัน่ ทุกคนดมู ี
ความสุข ยกเว้นผกู้ องกับจ่าสิบตรคี หู่ ูค่ซู ้ชี องเขา กลับทาหนา้ เศล้า ในคึนนัน่ เองท่ีอูรกุ กอ่ มรการฉลอง พลทหารก่อไม่อยากใหผ้ ู้
กองเศร้า จงึ บอกกลบั ผูก้ องว่า คนที่ประเทศน้ี ขาวเหมือ ดาราองั กฤษเลยนะผ้กู อง ผกู้ องไม่สนใจเหรอ555555555 ผกู้ องได้แต่
ยมิ ละก่อพูดว่าฉันเศร้านิดหน่อย ทันใดนนั่ ทุกคนก่อได้รเู้ หตวุ ่ามีการปลน้ ชงิ ทรัพย์ จึงมอบหมายให้ผก็ องเข้าไปช่วยตวั ประกัน

ซึง่ ตอนนั่นเองคุณหมอก่อได้ทำกำรผำ่ ตัดคนไข้อยพู่ อดี คณุ หมอไดผ้ ่ำตัดผดิ และผู้
กองไดถ้ ูกยงิ หลังจำกน่นั ผู้กองไดจ้ ับตัวคนรำ้ ยได้ คณุ หมอกำลังจะผำ่ ตัดแต่กลบั ได้
ถกู แย่งผ่ำตัดกอ่ นแลว้ หมอจึงได้แค่เป็นคนช่วยถือเครอ่ื งมอื เท่ำนน่ั แตห่ มอยังไม่จบ
หมอคนท่ีเปน็ คนผ่ำตัดกลับทำพลำดทำให้เนื้อเย้ือหุม้ ปอดพังจึงทำให้ นำงเอกของ
เรำไดท้ ำกำรผำ่ ตดั น่นั แทน ละกอ่ จบไปไดด้ ว้ ยดี วันต่อมำขณะทน่ี ำงเอก กำลงั กิน
ข้ำวกลับเพอื่ นอยนู่ นั่ กลบั มีผจู้ ัดกำรของโรงพยำบำลของเทอน่ันกลับแอบชอบเทอ

คณุ หมอคับ ตอนเยน็ ไปกินขา้ วกลบั ผมไหมคับ
ไดค้ ะละเขาก่อเดนิ จากไป
คุณหมอพดู กับเพื่อนของเขาวา่ ฉันจะไดเ้ ปน็ คูณนายสักที
เพ่ือนคุณหมอก่อพูดเลน่ กับคูรหมอว่า ถา้ รวยแล้วอย่าลืมฉันนะ
555555 ณ ตอนเยน็ นน่ั คุณหมอกลับคิดวำ่ ไดไ้ ปกินขำ้ วซะอีก
แต่กลับถูกให้มาหาทโี รงแรม คูรหมอไม่ค่อยชอบกบั กำรกระทำแบบน่ัน
คณุ หมอจงึ พดู วำ่ ฉนั กลับก่อนนะ ละผจู้ ดั กำรกลบั ย้อื เขำไว้ แตค่ ุณหมอ
กอ่ กลับตบหนำ้ ผู้จดั กำรไป 1 คร้งั วนั ตอ่ มำมกี ำรจัดประชมุ ให้ไปช่วย
ทำงำนเป็นหนว่ ยแพทยท์ ่ีอูรกุ และผจู้ ดั กำรเป็นคนประชมุ นนั่ ซง่ึ กลบั บอกว่ำรอบแรกผมจะเอำพยำบำล ฝกึ งำนไป
แตผ่ มคดิ ไปคิดมำผมอยำกเอำหนอ่ ยแพทย์ ทดี่ ีท่ีสุดไป ซึ่งกลับเป็นคณุ หมอของเรำแตค่ ุณหมอกลบั ไมเ่ ถยี ง

ไม่พุดอะไร กลบั ไดค้ ะฉันจะไปเอง ซึง่ ทุกคนทำหน้ำแบบไมเ่ ชอ่ื ว่ำคณุ หมอจะไปอย่ำงงำ่ ยๆ ก่อนไป ผจู้ ัดกำรส่ง
ขอ้ ควำม ใหค้ ณุ หมอไปหำทหี ้อง ซึ่งผู้จดั กำรบอกวำ่ ผมพอมเี ส้นสำยอยนู่ ะผมหำข้ออำ้ งให้๕ณได้ว่ำจะใหก้ ลับมำหรอื จะไปท่อี ู้
รกุ ได้นะคณุ หมอคิดดๆี นะคบั คณุ หมอกลบั ปฎิเสธ ว่ำไม่เปน็ ไรคะ่ ฉนั เต็มใจไปอยแู่ ลว้

ณ วนั ท่เี ครอ่ื ง ออกคุณหมอและทมี งำน ไปกัน 7 คน ผ้จู ัดกำรโทรมำเปน็ ครั้งสดุ ท้ำยวำ่ ไมก่ ลับมำจรงิ เหรอ คณุ
หมอก่อปฎิเสธ ไปละพูดกลับไปวำ่ ฟังนะคณุ ผจู้ ัดกำร ถำ้ จนั อย่ทู ่ีน้คี รบ 4 เดือนละได้กลับไป ฉนั จะขอลำออก ทุกคนทไี่ ปกลับหมอ ได้
ยนิ ละต่ำง พูดไมอ่ อก ละคณุ หมอกลับบอกวำ่ ไมต่ ้องไปสนใจ หรอกไมม่ ีอะไรมำกฉันแคจ่ ะลำออกเฉยๆ รออีก 47 เดือนกอ่ นนะ
ประธำน ทำกนั ได้ จำไว้ กลับไปจะลำออกใหด้ ู กลับไปทีฝ่ ่ำยผกั อง ผกู้ องไดร้ แู้ ลว้ ว่ำคณุ หมอจะมำท่ีน้ี จึงทำเปน็ ไมส่ นใจ และให้ทหำร
คนอน่ื ๆกลับไปรับ หน่วยแพทย์น้ันท่ีสนำมบิน ซึ่งผ้กู องจะรออยู่ที่ท่ำนทพั เคร่ืองบนิ ของหน่อยแพทย์ได้บินมำถึงสนำมบนิ ของอุรุก
ทหำร ไดท้ ำกำรตอ้ นรับเป็นอย่ำงดี แต่วำ่ ลกู น้องบอกว่ำเครื่องจะออกจำกที่นี้ 18.00 หลังจำนนี้ 10 นำทื ละกอ่ ยื่นถุงผ้ำของทหำรละ
บอกว่ำ ช่วยเอำของพวกนใี้ สถ่ ุงน้ีก่อนดว้ ยคับ ละทกุ คนกอ่ พูดวำ่ ทำไมได้ไปแคน่ ้ีเอง ทุกคนต่ำงทำหน้ำเบอื่ ๆ เท่ำน่ันแตไ่ มส่ ำมำรถ พูด
อะไรได้ ลกู นอ้ งผ้กู องบอกว่ำของที่เหลือ จะสง่ กลับไปให้ตอนเยน็ วัยพรงุ่ นน้ี ะคบั ออกเดินทำง คณุ หมอเมอื่ ถงึ ท่ำนทพั แลว้ กอ่ มคี นมำ
รอยืนอยู่ คุณหมอได้แตไ่ มเ่ ช่ือสำยตำวำ่ คนนั่นคือผ้กู องคนท่ีเขำเทไป ผูก้ องกลบั ยิ้มรบั และบอกว่ำยินดีต้อนรบั คับ
ละผ้กู องก่อเดนิ จำกไป วันตอ่ มำคณะแพทยไ์ ด้ทำกำรไปตรวจเลือดซ่งึ ผูก้ องกำลังเดินเข้ำไปหำกลบั ใหเ้ ชญไปตรวจเลือดตนแรกจำก
นำงเอก ผกู้ องได้ถูกแทงเขม็ ผิดๆถูกๆเพรำะนำงเอกจะแกลง้ ผู้กอง ตอนน่นั ผกู้ องกลบั จบั มอื ของนำงเอก กลบั พดู ว่ำนำงเอกบอกวำ่ อยู่
ตรงนี้ ต่ำงหำกละนำงเอกตกใจ จึงปล่อยเข็มละ สตน้ั ไป พยำบำลละคูณหมอตำ่ งบอกวำ่ พระเอกรูไ้ ด้ไง ซึ่งทุกคนกอ่ ตรวจเลือดได้
ด้วยดี หลังจำกนนั่ ผู้กองบอกว่ำจำไวน้ ะเทอ

นางเอก ไดไ้ ปสารวจ บรเิ วณรอบๆ นางเอกกอ่ เห็นเดก็ กาลังเลยี เศษเหล็ก นางเอกจึง
ทาภาษามอื บอกวา่ อนั น้ีกินไมไ่ ด้นะ นางเอกกอ่ จึงเอาขนมใหเ้ ดก็ คนน่นั แตเ่ ด็กคนอ่นื กลับวง่ิ มาขอ
ขนมเธออกี ผกู้ องกอ่ มาเหน็ จงึ บอกว่า ถา้ ใหเ้ ดก็ ก่อตอ้ งให้ทุกคนอย่าใหค้ นเดยี ว นางเอกกลบั เดนิ
หนี ผู้กอง กลบั พดู บอกวา่ หยุด เธอเหยยี บกบั ระเบดิ แลว้ นางได้หยุดนิง่ ละจรงิ เหรอ ผู้กองบอกว่า
จรงิ สิ ผูก้ องจงึ เดนิ เขา้ ไปละไปเช็ค ละบอกวา่ ระเบิดน้ีถา้ เอาเท้าออกจะระเบดิ ทันที นางเอก
บอกว่าให้ไปเรยี กคนทชี่ ว่ ย มาสิ ผูก้ องกอ่ บอกว่าต้งั แตผ่ มเปน็ ทหารมา ยงั ไม่เคยเห็นใครก้รู ะเบิดน้ีได้
เลย ผกู้ องก่อบอกวา่ นีเ้ ธอเอาเท้าออกไป ฉันจะเหยยี บแทนเองเธอไปซะ นางเอกกลับไลใ่ หผ้ กู้ อง
บอกว่า ใหไ้ ปหาคนมา นางเอกและผูก้ องผลักกันไปมา จึงทาให้ท้ังคู่ล้ม นางเอกหวิด่ ร้อง กลวั ไปหมด
ทง้ั ค่ไู ดล้ ้มลง นางเอกล้มทบั รา่ งผู้กองกอดผูก้ องแน่น ไปหมด ผูก้ องกลบั หัวเราะและย้ิมพูดออกมาว่า กอดคุณนี้

อนุ่ เหมือนกนั นะ นางเอกกลบั ร้องไห้ ละบอกว่าคนบ้า ละเดนิ จากไปผ้กู องกลบั ไม้คิดว่าจะเป็นแบบนี้ นางเอกเดนิ ออกมาจากผูก้ อง
ซึง่ ผู้กองก่อตามนางเอกไป ผู้กองได้เดินผา่ น ลกุ นนอ้ งผู้กองจงึ บิกวา่ ทาเธอรอ้ งไหเ้ หรอ ละผกู้ องก่อบอกวา่ ใช่ ฉันไมค่ ิดว่าจะเปน็
แบบนี้ ตา่ งหาก ลกู นอ้ งผ้กู องบอกวา่ เป็นเรอื่ งแลว้ รบี ไปงอ้ เธอเร็ว ผู้กองตามนางเอกไป ไมท่ ันไรกลบั ได้ยินเสยี งเพลงชาติ ทกุ คน
จงึ หยดุ นง่ิ ละหนั กลับมา วนั ตอ่ มาผกู้ องไดเ้ ดินทางไปในเมอื งซ฿งนางเอกได้ขอ พาสเวดิ ไวไฟของทหารไว้ แตไ่ มไ่ ด้ งบอกวว่า
วันน้ผี ูก้ องจะไป ในเมองื ไปกลบั ผกู้ องสิคบั ออกคะ่ ไดค้ ะ่ ผู้กองไดห้ ั่นกลับมาบอกว่า นน้ี ายเปน็ บา้ ไปแล้วเหรอ ทหาร บอกวา่
โชคดคี ับผู้กอง

ตอนท่ี 3

ว่าแต่เธอจะไปร้านไหน ผูก้ องถาม
ฉันขอไปรา้ นทีม่ ีไวไฟ เพราะฉนั จะโอนเงนิ จะไปเปิด
คลินกิ ส่วนตัวของฉนั เอง คุณหมอพดู แบบไมพ่ อใจ

ผกู้ องเบรกรถละลงไปทๆ่ี หน่ึงละบอกใหค้ ณุ หมอตำมมำด้วย ผู้กองพำไปพบ คนๆหนึง่ ท่เี ป็นคนเกำหลอี ำศัยอยู่ท่ีอูรุก
พอไปถงึ ผู้หญงิ คนนน่ั กลบั บอกว่ำพำแฟนใหมม่ ำเหรอ คุณหมอกอ่ บอกว่ำเรำเป็นเพื่อนกนั ไมใ่ ช่แฟนหรอก คณุ หมอจงึ ถำมทีน่ ม้ี ีไวไฟ
ไหมขอยืมใช่แปบ แปบนะเดะเรำไปหำรหสั พำสเวดิ แปบ ผ้กุ องก่อบอกว่ำ อยูต่ รงนีอ้ ยำ่ ไปไหนนะ เดะจะกลับมำรับ จะไป
กองบญั ชำกำรนดิ หน่อย อยำ่ ขัดขืนเธอนะ เธอมปี ืน ดว้ ยละ คุณหมอพยัคหนำ้ ระหวำ่ งทีรอผู้กองนัน่ ก่อพูดกันไปเร่ือยเปือ้ ยเท่ำนนั่

ผู้กองกอ่ มารบั ละบอกว่าไปเดทกันไหม คณุ หมอไม่ทันไดพ้ ูดอะไร ผูก้ องกอ่ ได้พาไปร้านกาแฟ เลย คุณหมอจึงถำม

วำ่ ทาไมคณุ ไมบ่ อกฉนั เลย วา่ คณุ ยา้ ยมาอยู่ทน่ี ี้ เอา้ ผมกอ่ บอกไปทางจดหมายแลว้ นะวา่
ผมมาอยทุ่ น่ี ี้ แปดเดือน อะ คุณหมอไดแ้ ตท่ าหนา้ งง เทา่ น่นั ผ้กู องจึงถามว่ามที ี่ทอ่ี ยากไป
ไหม คณุ หมอบอกวา่ อยากไปตรงทา้ เรือ หาดทราย สขี าวอะ ผู้กองจึงบอกว่า มันไกลนะ
เพราะมนั สวยไง ฉนั จงึ อยากไป พาไปไดไ้ หมคะคุณผ้กู อง ผกู้ องเลยขับรถไปทห่ี ำดทรำยน่ัน เอง

ตอนนน่ั เองผ็กองบอกวา่ ทาไมเทอถึงมาเป็นอาสาสมคั รทีน่ ล้ี ะ
นางเอกบอกว่ามี คนถบี ฉนั ลงมาน่ะ ฉันกลบั ไปฉันจะลาออกจาก
โรงพยาบาลนั่นแลว้ ละ ฉันจะไปเปดิ คลินคี เอง ตอนข้ึนเร่อื ผ้กู อง
บอกว่าจบั แนน่ ๆนะ มนั เร็วมาก ผกู้ องจึงออกเรือละไปถึงท่ีๆ ทรายสี
ขาว นางเอกบอกว่านีม้ ันเหมือนในฝนั เลยอะ ว้าวววว เหมือนต้อง
มนตส์ ะกดอยู่เลยอะ ผกู้ องจงึ หยิบหินข้ึนมา สองกอ้ นก้อนหน่งึ ให้
นางเอก อกี กอ้ นหนงึ่ อยู๋ที่ผู้กอง ผู้กองบอกว่า ใครมาทน่ี ี้แลว้ เอาหนิ
ไปจะต้องเอามาคนึ ท น้ี ถา้ เอาไป สองก้อนก่อต้องกลบี มาคนึ ที่น้ี
พร้อมกนั เอาไหม นางเอก รับไว้คะ่ ฉนั จะรอนะคะ่ คณุ ผกู้ อง
กลบั มาตอนเย็น ในวันทีฝ่ นตก นางเอกกงั ทาข้าวอยทู่ ี่ห้องครวั ผกู้ อง
ก่อบอกว่า ทาอะไรอะ ผู้กองจงึ หยบิ เบยี ขน้ึ มาใหน้ างเอก กอ่ นที่จะ
ยืนให้นน่ั ผู้กองได้เข้าไปไกล้ๆนางเอกละจบู เทอไป นางเอกเขิลและอยนู่ ่งิ ไปสกั ระยะ ไวนน์ ้ฉี ันขอนะละนางเอกก่อเดนิ กลับเตนท์
ตวั เองไป นางเอกคิดหาแต่เรือ่ งผ้กู อง เช้าวันต่อมา นางเอกไดร้ ับมอบหมายหายไปรกั ษาคนไข้นอกสถานท่ี ซึ่งนางเอกกลบั ได้ไป
กับ ผ้กู อง สองคน ตอนอยใู่ นรถ น่นั ผ้กู องถามว่า ยงั โกรธผมเรื่องเมอื คนึ อยู่เหรอ ถ้าโกรธ ผมผมจะได้ขอโทษเพราะผมจะทาแบบ
นั่นผมคิดไปเป็นพันๆคร้งั คุณอย่าคิดมากนะ นางเอกหัน้ มาบอกผู้กองวา่ เมอ่ื ไหร่จะถงึ ทีๆ่ เราไดร้ บั มอบหมาย อกี แปบหนึ่งกถ็ งึ
แลว้ ละผกู้ องบอก เมอ่ื ไปถงึ ที่นน่ั คุณหมอได้เจอกับคนปว่ ยมากมาย ผูก้ องจงึ พดู ว่า รักษาสิเดะหน่วยแพทย์ครู จะตามมาน่ะ อา้ ว
ไหนบอกแคไ่ ด้มากบั ผกู้ องแค่สองคนไง ผูก้ องย้มิ เถอะหนา่ เดะทีมคุณกอ่ มาละ พอเสร็จภารกิจกอ่ ตอนเยน็ แล้วผู้กองกอ่ บอกวา่ เรา
จะกลบั หรือจะไปเดทกนั ตอ่ แหมะไม่ตอ้ งทาเปน็ พูดฉนั อยากไปเที่ยวต่อละไปดมื่ กาแฟได้ไหม ผ้กู องบอกวา่ ไดส้ ิไปก่อไป
ละก่อไดไ้ ปเดทกนั สักที ผกู้ องหวังไว้มากวา่ จะไม่ไดโ้ ดนท้ังอีกเพราะไปเดทกนั ทีไรโดนท้งิ ทกุ คร้งั ผู้กองจึงบอกคุณหมอวา่ รอบน้คี ุณ

คงไมท่ ้งิ ผมอกี นะ ถา้ ทาตัวไม่ดกี ่อจะท้ิงอกี รอบเลยเขา้ ใจไหม ณ รา้ นกาแฟ ทน้ั ใดนั่นก่อมีเสียงโทรศัพท์เขา้ เป็นโทรศพั ท์ของผู้กอง
คณุ หมอกอ่ ถามว่าคณุ จะเบีย้ วนดั ฉนั อีกเหรอ ผมขอโทดจิงๆคับผมตอ้ งไป แล้ว ผบู้ ัญชาการเรยี กคบั ผมจะสง่ คุณกลบั กองนะคับ
ออ ก่อได้ค่ะ เมือ่ ผกู้ องไดร้ ับท่ีผู้กองบอกแล้ว ผูก้ องถงึ กลับไม่ตอ้ งลาทกุ คนเพ่อื ไปปฎิบตั ิหนา้ ที่ กลับทมี ของอเมรกิ า ถา้ ผู้กองรอด
กลบั มาจากภารกิจน้ี ฉนั จะเลือ่ นยศให้เป็นพนั เอก ขอใหร้ อดกลบั มาน่ะผู้กอง เอาละกลับบ้านเตรยี มของอกี 7 วนั กลับมาทนี่ น้ี ่ะ
รับทราบ คบั เมอื่ ผูก้ องจะกลบั บา้ นกอ่ จะกลบั ไปลาคณุ หมอ แต่คุณหมอกลบั งอนแต่ผู้กองกลบั ตามไปบอกคณุ หมอว่า ผมจะกลับ
เกาหลีละนะคบั ผมจะกลบั ไปเตรยี มตัว ละก่อกลับไปทาภารกิจนี้ถ้ากลบั มาคณุ สัญญากลับผมไดไ้ หม ว่าคณุ จะเปน็ แฟนกลับผม ผู้
กองพูดซา้ ตอบคาถามผมไดย้ ัง ไดส้ ิ ขอให้กลบั มาปลอดภัยนะผกู้ อง เมอ่ื ถึงวันทน่ี ัดรวมกองทุกคน ก่อทาใจแล้วภารกิจนค้ี อื บุก
ฐานทกั ของโจรอุรุก ใชเ้ วลาอย่างน้อย 2 เดอื นในการฝกึ และเจาะขอ้ มูล และอีก 2 วนั ไวย้ ึด ฐานทพั 2 เดอื นผ่านไปทุกคนไดถ้ งึ
เวลา บกุ ฐานของโจรแล้ว ผกู้ องได้ต่อส้แู ละทาภารกิจเสรจ็ สน้ิ ก่อนกลบั แต่ว่าต้องขน้ึ เครอ่ื งกลับ แบง่ เป็น 2 เท่ียว เท่ียวแรกได้บิน
ผ่านไปแลว้ และกาลังจะมารบั ผู้กอง ผ้กู องดีใจมาก ท่จี ะได้กลบั แตต่ อนน่ันผ้กู องกลบั ถูกยงิ และเพื่อนทหารของผูก้ องนึกว่าไมร่ อด
แลว้ 1 เดอื นผ่านไปผ้กู อง โดนซ้อมจนไมไ่ ดส้ ตแิ ตไ่ ด้เพอ่ื นของเขาตั้งแต่ตน้ เร่อื งชว่ ยไว้ได้ อีก 1 เดือนผู้กองจึงไดก้ ลบั ไปหาทกุ คน
ทุกคนดใี จมากไดเ้ ห็นผ้กู องกลบั มาในท่ีสดุ วนั เล่ือนยศของผู้กองสักที ผู้กองได้เลื่อนตาแหน่งเปน็ พนั ตรแี ล้วจึงได้ไปหาคุณหอได้
และไดเ้ ปน็ แฟนกนั ในท่าสดุ