การศึกษาสาเหตุปัจจัยความเสี่ยงต่อการออกกลางคัน ของนักศึกษากลุ่มเสี่ยง หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.1) กรณีศึกษา : วิทยาลัยเทคนิคนครสวรรค์ บรรณานุกรม วิทยาลัยเทคนิคนครสวรรค์ สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ ภาคเรียน ที่ 1 ปีการศึกษา 2566
บรรณานุกรม
49 บรรณานุกรม ธัญญ์พิชชา ท้วมทับ .(2563). แนวทางการป้องกันการออกกลางคันของนักศึกษากลุ่มเสี่ยง กรณีศึกษา : วิทยาลัยเทคนิคอุตรดิตถ์. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. (การบริหารการศึกษา). อุตรดิตถ์: มหาวิทยาลัยราชภัฎอุตรดิตถ์ สัญญา ชูช่วย .(2564). แนวทางการป้องกันการออกกลางคันของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) วิทยาลัยเทคนิคพระนครศรีอยุธยา. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. (การบริหารการศึกษา). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนครศรีอยุธยา นงลักษณ์ ดิสสร (2557). การศึกษาสาเหตุการออกกลางคันของนักเรียนตามความคิดเห็นของผู้บริหารใน สถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี. จันทบุรี. โกมล จันทวงษ์. (2558). ปัจจัยสาเหตุการออกกลางคันของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ ศูนย์สระแก้ว. “วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์”, 5(1),127-141. งานทะเบียน วิทยาลัยเทคนิคอุตรดิตถ์. (2561). บันทึกข้อความ เรื่อง สรุปรายงานผลจำนวนนักเรียน นักศึกษาจบการศึกษา ประจ าปีการศึกษา 2559 – 2561. อุตรดิตถ์. ชลันธร ราชรักษ์. (2554). การศึกษาสาเหตุและแนวทางการแก้ปัญหาการออกกลางคันของนักเรียนกลุ่มเสี่ยง ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1 (ปวช.1) วิทยาลัยเทคนิคสุราษฎร์ธานี.วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. กรุงเทพมหานคร. ชูชาติรูปงาม และดนิตา ดวงวิไล. (2562). การแก้ปัญหาการออกกลางคันของผู้เรียนวิทยาลัยการอาชีพ สังกัด สถาบันการอาชีวศึกษา ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 3. "วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเซีย",9(1), 152-157. นันธวัช นุนารถ. (2558).ปัจจัยเสี่ยงที่ส่งผลต่อการออกกลางคันของเด็กและเยาวชน. สืบค้น 22 กรกฏาคม 2566 จาก https://research.kpru.ac.th/sac/fileconference/18452018-05-04.pdf นิพนธ์ แก้วเกิด. (2555). การพัฒนาระบบการดูแลสนับสนุนนักเรียนเพื่อลดจำนวนการออกกลางคันของ120 นักเรียน อาชีวศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรังสิต. กรุงเทพมหานคร. บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9) ฉบับปรับปรุงใหม่. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น. บุญโชติ ชำนาญ และอุไรรัก ดรุณวรรณ. (2554). การศึกษาปัญหาและสาเหตุการออกกลางคันของ นักเรียน นักศึกษา วิทยาลัยเทคนิคนครศรีธรรมราช. สืบค้น 22 กรกฎาาคม 2566 จากhttp://www.tnk.ac.th/ พุทธชาติ สร้อยสน และคณะ. (2560). การศึกษาสภาพปัญหา และแนวทางการลดปัญหาการออกกลางคันของ นักเรียนในระดับ ประกาศนียบัตรวิชาชีพในสถานศึกษาวิทยาลัยเทคโนโลยีและอุตสาหกรรมการต่อเรือ หนองคาย. "วารสารการประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 55". สาขา ศึกษาศาสตร์ สาขาเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 169-174.
50 ภูมริน บุญทวี. (2548). ปัจจัยทางครอบครัวที่มีผลต่อการออกกลางคันของนักศึกษาและศึกษาพฤติกรรมทาง สังคมของนักศึกษาที่เป็นสาเหตุการออกกลางคันของนักศึกษาสถานศึกษาอาชีวะเอกชนในจังหวัด เชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. เชียงใหม่. วราวุธ ราชเนตร์. (2556). สาเหตุของการออกกลางคันของนักเรียนในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ วิทยาลัยการอาชีพเชียงราย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา จังหวัดเชียงราย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยพะเยา. พะเยา. วรินทร รัชโพธิ์. (2560). สาเหตุการออกกลางคันของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา วิทยาลัยการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. "วารสารการเมืองการปกครอง", 7(2), 335-345. วัชรี ตระกูลงาม และคณะ. (2550). ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการออกกลางคันของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ สวนดุสิต. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต. กรุงเทพฯ. วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2551). วิธีวิทยาการวิจัย. สุวีริยาสาส์น: กรุงเทพฯ. สมภาร มีอุเทน และคณะ. (2560). การศึกษาสาเหตุและแนวทางการบริหารจัดการการออกกลางคันของ นักเรียน นักศึกษา วิทยาลัยการอาชีพหนองกุงศรี จังหวัดกาฬสินธุ์. "วารสารการวัดผลการศึกษา". มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 23(1), 238. สาวิตรี สะอาดเทียน. (2562). สาเหตุการออกกลางคันของนักศึกษาสาขาวิชาสังคมวิทยา (การพัฒนาชุมชน) คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. "วารสาร มจร การพัฒนาสังคม", 4(1), 64-83. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). ข้อมูลการศึกษาของประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงาน คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรี เขต 1. (2554). สรุปแนวทางการช่วยเหลือเด็กที่มี แนวโน้มออกกลางคัน. โดยคณะท างานตามค าสั่ง สพป.กจ. 1 ที่ 270/2554 สั่ง ณ วันที่ 14 กรกฏาคม 2554: กาญจนบุรี. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1. (2552). แผนพัฒนาการศึกษาของส านักงาน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1. จันทบุรี: กลุ่มนโยบายและแผนสำนักงานฯ. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2550). แนวทางการท ามาตรฐานการศึกษาขั้นพื้นฐานสู่ การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). การพัฒนาความเข้มแข็งระบบดูช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด. สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2561). ข้อมูลการการจบการศึกษาของนักเรียน นักศึกษา (การออกกลางคันของนักเรียน นักศึกษา).สืบค้น23 กรกฎาคม 2566จากhttp://techno.vec.go.th/th สำนักมาตรฐานการอาชีวศึกษาและวิชาชีพ. (2552). ยุทธ์ศาสตร์การบริหารจัดการอาชีวศึกษา 2555-2569. กรุงเทพฯ: ส านักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. สุขุม พลเมือง. (2552). รายงานผลการวิจัยเรื่องการสูญเสียทางเศรษฐกิจ : ผลกระทบจากการออกกลางคันของ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายและแผนการศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม กระทรวงศึกษาธิการ.
51 สุดารัตน์ พิมลรัตนกานต์. (2558). การศึกษาสาเหตุการลาออกกลางคันของนักศึกษาหลักสูตรประกาศนียบัตร วิชาชีพและหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง กรณีศึกษา : วิทยาลัยเทคโนโลยีวิบูลย์บริหารธุรกิจ รามอินทรา. "วารสารวิทยาลัยโลจิสติกส์และซัพพลายเชน", 1(1). อัญชิสา อยู่ยืนยง. (2550). การศึกษาถึงปัจจัยที่มีอิทธิพลส่งผลให้เยาวชนตัดสินใจออกจากโรงเรียนกลางคันใน ระดับมัธยมศึกษา กรณีศึกษา : ตำบลบ้านบัว อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์.วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ. อารี ผสานสินธุวงศ์. (2549). สาเหตุการออกกลางคันของนักศึกษามหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ ชั้นปีที่ 1 ปี การศึกษา 2549. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์. กรุงเทพฯ. เอกบุตร อยู่สุข. (2550). สาเหตุการออกกลางคันของนักศึกษา หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) วิทยาลัยการอาชีพพุทธมณฑล สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษากระทรวงศึกษาธิการ. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. กรุงเทพฯ. เอื้อมพร หลินเจริญ. (2555). เทคนิคการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ. "วารสารการวัดผลการศึกษา". คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 17 (1), 17-29. กษมา วรวรรณ ณ อยุธยา. (ม.ป.ป.). ปัญหาเด็กออกกลางคัน. (ออนไลน์). แหล่งที2มา : http://www.vcharkarn.com/varticle/18974/1. 23 กรกฎาคม 2566. เกรียงศักดิ์เจริญวงศ์ศักดิF . (6 เมษายน 2552). “เด็กออกกลางคันปัญหาที2ต้องเร่งแก้ไข, ” ไทยรัฐ.หน้า 3. ภุมริน บุญทวี. (2548). ปัจจัยทางครอบครัวทีมีผลต่อการออกกลางคันของนักศึกษาและศึกษาพฤติกรรมทาง สังคมของนักศึกษาทีเป็ นสาเหตุการออกกลางคัน ของนักศึกษาสถานศึกษาอาชีวะเอกชนในจังหวัด เชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. (การบริหารการศึกษา).เชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยเชียงใหม่. สมชัย เหมะธุลิน. (2551). การออกกลางคันของนักเรียนระดับชั)นประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.)วิทยาลัยการ อาชีพสว่างแดนดิน สังกัดสานักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.วิทยานิพนธ์ กศ.ม. (การบริหาร การศึกษา). ขอนแก่น : บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยอีสาน. Anderson. KRS. (2003). “An analysis of factors that contribute to school dropouts grades eight through twelve”. Union Institute and University. สืบค้น 23 กรกฎาคม 2566 https://www.elibrary.ru/item.asp?id=6717796 Bae. Sung Ah. (2008). “High school dropping-out and returning: Cause studies and policy recommendations”. University of Illinois. สืบค้น 23 กรกฎาคม 2566. https://search.proquest.com/openview/84d0c903e55c1c9eb920af901975fe34/1?pqorigsite=gscholar&cbl=18750&diss=y Gordon. Joan M. (2003). “Looking at high school dropout problems from students’ perspectives : Findinga solution”. McGill University. สืบค้น 23 กรกฎาคม 2566. https://escholarship.mcgill.ca/concern/theses/xg94hq123