1 บทท 3 ี ่ ชน ิ ดของข ้ อม ู ลในภาษาซี คาส ํั ่ งร ั บข ้ อม ู ลและการคานวณ ํ ภาควชาว ิ ศวกรรมคอมพ ิ วเตอร ิ์ คณะวศวกรรมศาสตร ิ์ สถาบ ันเทคโนโลยพระจอมเกลี้าเจ้าค ุ ณทหารลาดกระบ ั ง
2 วตถ ั ุ ประสงค์ •ร ู ้ จกและเข ัาใจข ้อม้ ู ลประเภทต่างๆ •สามารถสร้างตวแปรและใช ังานต ้วแปรได ัอย้างถ่ ู กตอง ้ •สามารถแสดงขอความออกทางจอภาพและ ้ ร ั บขอม ้ ู ลจากค ี ยบอร ์์ดได้ •สามารถใช Operator ้ทางคณิตศาสตร์ได้ •เข ียนโปรแกรมประมวลผลตวอักษรได ั้
3 3.0 ตวแปรในภาษาซ ัี •การประกาศตวแปรม ัี 2 ลกษณะได ัแก้่ตวแปรโกบอล ัและตวั แปรโลคอลซ ่ ึ งม ี ร ู ปแบบการประกาศตวแปรท ัี ่ เหม ื อนกน ั แต ่ จะ ม ี ค ุ ณสมบต ัิ ต ่ างกน ัโดยจะเห็นไดช้ดเจนเม ัื่อมีการสร้างฟังกช์นั มาใชงาน ้ •เน ้ ื อหาส ่ วนตน ้จะใชงานเฉพาะต ้วแปรชน ัิดโลคอลโดยจะ ประการตวแปรในส ั่วนเริ ่ มตนของฟ ้ังกช์นั
4 3.1 ชนิดของข้อม ู ลในภาษาซี •เป็นพารามิเตอร์ที่ใชงานในภาษาซ ้ีเพื่อกาหนดลํกษณะฟ ัังกช์นั ตนแบบ ้ และตวแปรท ัี ่ ใชงานในโปรแกรม ้มี 4 ชนิด voidขอม้ ู ลชน ิ ดวางเปล่่า intขอม้ ู ลชน ิ ดจานวนเต ํ ม ็ floatขอม้ ู ลชน ิ ดจานวนทศน ํิ ยม charขอม้ ู ลชน ิ ดอกขระ ั
5 3.1.1 ข้อม ู ลชน ิ ดว ่างเปล่า / void voidเป็นพารามิเตอร์ที่ใชงานในส ้่วนของฟังกช์นโพรโทร ั ไทพ์การสร้างและใชงานฟ ้ังกช์นัเพื่อแสดงใหร้ ู ้ วาฟ่ังกช์นทัี่ สร้างข้ึนมาไม่มีการส่งหรือรับค่าจากการเรียกใชงานฟ ้ังกช์นั
6 3.1.2 ข้อม ู ลชน ิ ดจานวนเต ํ ม ็ / integer intเป็นพารามิเตอร์หลกทัี่ใชก้บขัอม้ ู ลชน ิ ดจานวนเต ํ ม ็โดยมีการใชงาน ้ 5 ร ู ปแบบดงนั ้ ี unsigned intขอมู้ลชนิดจานวนเตํมไม็่คิดเครื่องหมายขนาด 2 bytes short intขอม้ ู ลชน ิ ดจานวนเต ํ มขนาด ็ 2 bytes intขอม้ ู ลชน ิ ดจานวนเต ํ มขนาด ็ 2 bytes หรือ 4 byte (ในคอมไพเลอร์32 bit ตวแปร ั int มีขนาด 4 byte แต่ในคอมไพเลอร์ 16 bit ตวแปร ั int มีขนาด 2 byte) unsigned longขอมู้ลชนิดจานวนเตํมไม็่คิดเครื่องหมายขนาด 4 bytes longขอมู้ลชนิดจานวนเตํมขนาด็ 4 bytes
7 3.1.3 ข้อม ู ลชน ิ ดจานวนทศน ํิ ยม / float floatเป็นพารามิเตอร์หลกทัี่ใชก้บขัอม้ ู ลชน ิ ดจานวนทศน ํิ ยม โดยมีการใชงาน ้ 3 ร ู ปแบบดงนั ้ ี floatขอม ้ ู ลชน ิ ดจานวนทศน ํิ ยมขนาด 4 byte doubleขอม ้ ู ลชน ิ ดจานวนทศน ํิ ยมขนาด 8 byte long doubleขอม ้ ู ลชน ิ ดจานวนทศน ํิ ยมขนาด 10 byte
8 3.1.4 ข้อม ู ลชน ิ ดอกขระ ั / character charเป็นพารามิเตอร์ที่ใชงานเก้ี่ยวกบตัวอักษร ัและขอความ ้ ในภาษาซีโดยมีการกาหนดคํ่าอกขระโดยให ั้อยในเคร่ ู ื ่ องหมาย single quote ('...')เช ่ น 'C', 'o', 'm', '1' อกขระพ ัิ เศษบางตวไม ั่สามารถกาหนดคํ่าใหได้โดยตรง ้แต่ใชค้่า รหส ั ASCII เช ่ นอกขระควบค ั ุ มการแสดงผลการข ้ึ นตนบรรท ้ ด ั ใหม่ใช้'\n'เป็นตน้โดยมีรูปแบบการใชงาน ้ 2 รูปแบบ unsigned charขอม ้ ู ลชน ิ ดอกขระไม ั่คิดเครื ่ องหมาย charขอม ้ ู ลชน ิ ดอกขระปกต ัิ
9 3.1.5 ตารางแสดงขนาดและขอบเขตชนิดของข้อม ู ล ชน ิ ดของตวแปร ขนาด ค ั่าตาสํ ่ ุ ด ค ่ าส ู งส ุ ด unsigned char 8 bit 0 255 char 8 bit -128 127 unsigned int 16 bit 0 65,535 short int 16 bit -32,768 32,767 int 16 bit -32,768 32,767 unsigned long 32 bit 0 4,294,967,295 long 32 bit -2,147,483,648 2,147,483,647 float 32 bit 3.410-38 3.4 1038 double 64 bit 1.7 10-308 1.710308 long double 80 bit 3.4 10-4932 3.4104932
10 3.2 ร ู ปแบบการประกาศตวแปรในภาษาซ ัี typeคือชนิดของขอมู้ลที ่ จะกาหนดใหํก้บตัวแปร ั varXคือชื ่ อของตวแปรท ัี ่ จะต ้ ง ั type var1; type var1, var2, … , varN; 3.2.1 การประกาศตวแปรแบบไม ั่กาหนดคํ่าเริ่มตน้
11 ตวอย ั่างการประกาศตวแปร ั int number; int a, b, c; float real; float point1, point2; char choice; char ch1,ch2;
12 3.2.2 ร ู ปแบบการประกาศและกาหนดคํ่าตวแปรในภาษซ ัี typeคือชนิดของขอมู้ลที ่ จะกาหนดใหํก้บตัวแปร ั varXคือชื ่ อของตวแปรท ัี ่ จะต ้ ง ั valueXคือค่าของตวแปรท ัี ่ ตองการก ้าหนดใหํ้ type var1 = value1; type var1 = value1, varN = valueN;
13 ตวอย ั่างการประกาศและกาหนดคํ่าตวแปร ั int number = 25; int a = 1, b = 2, c = 3; float real = 99.99; float point1 = 45.2, point2 = 30; char choice = 'a'; char ch1 = 'o', ch2 = 'z';
14 หลกการต ั ้ ั งช ื ่ อตวแปรในภาษาซ ัี •ข ้ึ นตนด ้ วยอ ้ กษร ั A-Z, a-zหรือเครื ่ องหมายo _ oเท ่ าน ้ น ั •ภายในตวแปร ัห้ามมชี่องว่าง •ภายในตวแปรประกอบด ัวยอ ้กษระ ั A-Z, a-z, ตวเลข ั 0-9 หร ื อเคร ื ่ องหมายo _ oเท ่ าน ้ น ั •การใชอ้กษรต ัวใหญ ั่และตวเลักม็ีความแตกต่างกนั •ห ้ ามใชค้าสงวนเปํ็นชื่อตวแปร ั •ควรต ้ งช ัื ่ อตวแปรให ัส้มพันธั์กบคั่าที่ใชเก้บ็
15 คาสงวน ํ (Reserved word) ในภาษาซี auto break case char const continue default do double else enum extern float for goto if int long register return short singned sizeof static struct switch typedef union unsigned void volatile while Hint : ในโปรแกรม Turbo C++ Reserved Word จะเป็นตวหนาส ัีดาํ
ตวอย ั่ างการต ้ งช ัื ่ อตวแปร ั //ต ้ งช ัื ่ อตวแปรถ ักต ู อง ้ int _money; float salary_ot; char M11223_223; double GOTO_data; 16 //ต ้ งช ัื ่ อตวแปรผ ัดิ int $money; float static; char 1M1223_223; double GOTO-data;
17 3.3 ตวแปรชน ัิดข้อความในภาษาซี (1) •ในภาษาซีจะไม่มีขอม้ ู ลชน ิ ดขอความโดยเฉพาะ ้ซ ่ ึงในการเขียน โปรแกรมส่วนใหญ่จาเปํ็นตองม ้ีการรับขอมู้ลที่เป็นขอความ ้เรา สามารถใชต้วแปรข ัอม้ ู ลชน ิ ดอกขระหลายๆ ั ตวมาใช ังานได้ใน้ ระดบหน ั ่ ึ งแต ่ ยงไม ั่สะดวกเมื ่ อขอความม ้ี ความยาวมาก ตวอย ั าง ่ เช ่ นตองการใช ้ข้อความว ้า่ Hello สามารถใชต้วแปร ั ชน ิ ดอกขระ ั 5 ตวแทน ั char ch1='H',ch2='e',ch3='l', ch4='l',ch5='o';
18 ตวแปรชน ัิดข้อความในภาษาซี (2) •ตวแปรชน ัิดขอความในภาษาซ ้ีคือการนาอํกษรมาเร ัียนต่อกนั ดงน ั ้ นสามารถสร ั้ างตวแปรชน ัิดอกขระเร ัียงต่อกนหลาย ัๆตวั ใหเป้็นตวแปรชน ัิดแถวลาดํบัทาใหํสามารถใช้เก้บข็อม้ ู ลชน ิ ด ขอความได ้้ •โดยตวแปรชน ัิดขอความในภาษาซ ้ีจะอยในเคร่ ู ื ่ องหมาย Double quote " "
19 3.3.1 ร ู ปแบบการประกาศตวแปรชน ัิดข้อความ varXคือชื ่ อตวแปร ั MXคือจานวนของอํกขระท ัี ่ จะใชเก้บบวกด็วย้ 1 การใชต้วแปรแถวล ัาดํบชน ัิดอกขระเป ั็นตวแปรข ัอความ ้ใน ภาษาซ ี กาหนดไวํว้าต่วสั ุ ดทายของต ้วแปรแถวล ัาดํบคัือ \0 \0 Null character char var1[M1]; char var1[M1], var2[M2];
20 3.3.2 ร ู ปแบบการประกาศตวแปรและก ัาหนดคํ่า varค ื อช ื ่ อตวแปร ั Mคือจานวนของอํกขระท ัี ่ จะใชเก้บบวกด็วย้ 1 ?คืออกษรท ัี ่ จะกาหนดค ํ่าใหข้อความ ้จานวนํ m-1 ตวั char var[M] = "??...?"; char var[M] = {'?','?',...,'?'}; char var[] = "??...? ";
21 ตวอย ั่างการประกาศและกาหนดคํ่าตวแปร ั char subject[12] = "Programming"; char nick[4] = "Com"; char nick_1[4] = {'C','o','m','\0'}; char name[]= “Somsak"; subject[12] P r o g r a m m i n g \0 name[] S o m s a k \0 nick[4] C o m \0 nick_1[4] C o m \0
22 3.3.3 ร ู ปแบบการอ้างองอิกษรในต ัวแปรข ั้อความ variableคือชื ่ อตวแปร ั Nคือลาดํบอักษรท ัี ่ จะอางอ ้ิงในตวแปรข ัอความ ้ เร ิ ่ มน ั บอกษรต ัวแรกเป ั็นตาแหนํ่งท 0ี ่ variable[N]
23 ตวอย ั่ างการอ ้ างองอ ิกษรในต ัวแปรข ั้อความ char subject[12] = "Programming"; subject[12] P r o g r a m m i n g \0 [0] [1] [2] [10] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [11] [9] subject[0] subject[1] subject[2] subject[10] 'P' 'r' 'o' 'g' P r o g
24 3.4 การใช้งานตวแปรร ั่วมกบคัาสํั ่ ง printf •ในคาสํงั ่ printf ม ี ส ่ วนแสดงชน ิ ดขอม ้ ู ลซ ่ ึ งตวแปรท ัี ่ ใชงานก ้เป็็น ส ่ วนยอยของข ่ อม ้ ู ลชน ิ ดต ่ างๆ •จ ึงสามารถใชต้วแปรแทนในส ั่วนของ data-list ได้เช่น printf (format-string, data-list); #include<stdio.h> int main() { printf ("GPA : %.2f",3.5); return 0; } #include<stdio.h> int main() { float g = 3.5; printf ("GPA : %.2f",g); return 0; }
25 ตวอย ั่างการใช้งานคาสํั ่ ง printf โดยไม่ใช้ตวแปร ั ตองการเข ้ียนโปรแกรมแสดงคาวํา่ Programmingจานวนํ 5 บรรทดท ัี ่ จอคอมพ ิ วเตอร ์ #include <stdio.h> int main() { printf ("%s\n","Programming"); printf ("%s\n","Programming"); printf ("%s\n","Programming"); printf ("%s\n","Programming"); printf ("%s\n","Programming"); return 0; } หากตองการ ้ เปลี ่ ยนจากคาว ํ า ่ Programming เป็น Kmitl จะทาอย ํางไร่ ?
26 ตวอย ั่างการใช้งานคาสํั ่ ง printf โดยใช้ตวแปร ั ตองการเข ้ียนโปรแกรมแสดงคาวํา่ Programmingจานวนํ 5 บรรทดท ัี ่ จอคอมพ ิ วเตอร ์โดยใช้ตวแปรข ั้อความ #include <stdio.h> int main() { char name[20]="Programming"; printf ("%s\n",name); printf ("%s\n",name); printf ("%s\n",name); printf ("%s\n",name); printf ("%s\n",name); return 0; } หากตองการ ้ เปลี ่ ยนจากคาว ํ า ่ Programming เป็น Kmitl จะทาอย ํางไร่ ? หากตองการ ้ แสดงขอความ ้ ตามผใช ู ้ ก ้ าหนด ํ จะทาอย ํางไร่ ? char name[20]="Kmitl";
27 3.5 การร ั บค ่ าด ้ วยคาส ํั ่ ง scanf •โปรแกรมโดยทวไปต ั่องม้ีการรับค่าขอม้ ู ลจากผ ู ใช้้โปรแกรม เพ ื ่ อนามาหาผลล ํ พธ ั์ ตามกระบวนการทางานของโปรแกรมํหรือ ตามความตองการของผ ้ใช ู ้ งาน ้ •คาส ํ งท ั ่ ี ่ ใชส้าหรํับการรับค่าในภาษาซีมีหลายคาสํงั่แต่ที่สามารถ ใชงานได ้ครอบคล ้ ุ มและน ิยมใชก้นัคือคาสํงั่ scanf
28 3.5.1 ร ู ปแบบของคาสํั ่ ง scanf format-stringคลายในค ้าสํงั่ printf แต่จะมีเฉพาะส่วนแสดง ชน ิ ดขอม ้ ู ลและอยในเคร่ ู ื ่ องหมาย " " address-listคือตาแหนํ่งของตวแปรท ัี ่ ตองการเก ้ บข ็ อม ้ ู ลไว้ (การใชงานต ้าแหนํ่งของตวแปรจะใช ั้ เคร ื ่ องหมาย & นาหน ํ าช ้ื ่ อตวแปร ัยกเวนต้วั แปรชนิดขอความ ้ ) scanf (format-string, address-list); หมายเหต ุ คาส ํั ่ ง scanfต ้ องเร ียกใช้ Preprocessor Directive #include<stdio.h>
29 ตวอย ั่างการใช้คาสํั ่ ง scanf #include<stdio.h> int main() { float point; char name[20]; printf ("Enter your name : "); scanf ("%s",name); printf ("Enter your point : "); scanf ("%f",&point); return 0; } ตวแปรข ั้อความ ไม่ต้องม & ีหน้าตวแปร ั ตวแปรทศน ัิยม ต ้ องม & ีหน้าตวแปร ั
30 ตวอย ั่างการใช้คาสํั ่ ง printf และ scanf #include<stdio.h> int main() { char first[20],last[20]; printf ("Enter your name and surname : "); scanf ("%s %s",first,last); printf ("Hi %s %s\nHow are you?",first,last); return 0; } การร ั บตวแปรมากกว ั่า 1 ตวในค ัาสํั ่ งเดยว ี ต ้องป้อนข้อม ู ลให้มรี ู ปแบบเหมอนกืนั Enter your name and surname : Somsak Jaidee Hi Somsak Jaidee How are you?
31 3.5.2 การใช้คาสํั ่ ง scanfร ั บข ้ อความทม ี ่ การเว ี้ น (spacebar) •คาส ํ ง ั ่ scanf ไม่สามารถใชร้ับขอความท ้ี ่ ม ี การเวนเพ ้ื ่ อเกบในต็วั แปรขอความต ้วเดัียวได (้เมื ่ อใช %s) ้ •เราสามารใชค้าสํงั่ scanf เพื่อใหร้ับขอความท ้ี่มีการเวนไปเก ้บใน็ ตวแปรชน ัิดขอความได ้ด้งนั้ี แต ่โปรแกรมอาจเกิดปัญหาเรื ่ อง buffer อาจใชค้าสํงลบ ั่ buffer scanf ("%[^\n]", string);
32 ตวอย ั่างการใช้คาสํั ่ ง printf และ scanf #include<stdio.h> int main() { char name[40]; float gpa; printf ("Enter your name : "); scanf ("%[^\n]",name); printf ("Enter your GPA : "); scanf ("%f",&gpa); printf ("Name : %s\n",name); printf ("Gpa : %f",gpa); return 0; }
33 3.6 เคร ื ่ องหมายคานวณทางคณ ํ ตศาสตร ิ์ เคร ื ่ องหมาย การทางาน ต ํ วอย ั่ าง +บวก ans = a + b; -ลบ ans = a - b; *ค ู ณ ans = a * b; /หาร ans = a / b; %โมดูลสั (modulo) ans = a % b;
34 การกาหนดค ํ่าให้ตวแปร ั •การกาหนดค ํ่าใหก้บตัวแปรในภาษาซ ัีใชเคร ้ื ่ องหมาย = โดยการ ทางานจะน ํ าค ํ่ าท ี ่ อยทางขวาม ่ ู ื อ (จานวนํอกขระ ัขอความ ้ค่าจาก ตวแปร ัหรือผลลพธั์จากฟังกช์นั ) ใหก้บตัวแปรท ัี่อยทางซู่ายม้ือ num1 = 99; n = num % 10; point = mid + final; ch = '9'; ans = pow(x,y); str = "Com"; variable = value;
35 3.6.1 การเพมลดคิ ่ ่ าตวแปร ั เคร ื ่ องหมาย การทางาน ต ํ วอย ั่ าง ข ้ นตอนการท ั างาน ํ ++ เพมค ิ ่ ่ าทละ ี 1 (Increment) x++; ++x;เพมคิ ่ ่ า x ขน ึ ้ 1 y = ++x;เพมคิ ่ ่ า x ขน ึ ้ 1กาหนดค ํ่าให้ y y = x++;กาหนดคํ่าให้ yเพมคิ ่ ่ า x ขน ึ ้ 1 -- ลดค ่ าทละ ี 1 (Decrement) x--; --x;ลดค ่ า x ลง 1 y = --x;ลดค ่ า x ลง 1กาหนดค ํ่าให้ y y = x--;กาหนดค ํ่าให้ yลดค่า x ลง 1
36 3.6.2 เคร ื ่ องหมายแบบลดร ู ป เคร ื ่ องหมาย ตวอย ั่างการใช้งาน ตวอย ั่างร ู ปแบบเตม็ += y += x; y = y + x; -= y -= x; y = y - x; *= y *= x; y = y * x; /= y /= x; y = y / x; %= y %= x; y = y % x;
37 3.6.3 ตวด ั าเน ํิ นการ & ตวถ ั ู กดาเน ํิ นการ Type 1 Operator Type 2 Result Exam int +,-,*,/ int int 3*3 9 19/2 9 int +,-,*,/ float float 3*3.0 9.000000 19/2.0 9.500000 float +,-,*,/ int float 3.0*3 9.000000 19.0/2 9.500000 float +,-,*,/ float float 3.0*3.0 9.000000 19.0/2.0 9.500000 int % int int 7%4 3 8%4 0
38 3.6.4 นิพจน์ในภาษาซี ลาด ํ บความส ัํ าคญ เคร ัื ่ องหมาย 1 () 2 !, ++, --, (type) 3 *, /, % 4 +, - 5 <, <=, >, >= 6 ==, != 7 && 8 || 9 *=, /=, %=, +=, -=
ตวอย ั่ างแสดงลาด ํ บความส ัํ าคญส ัั ญลกษณ ั์ ทางคณตศาสตร ิ์ #include <stdio.h> int main() { int a = 10; printf(“ %d ”, 10*2*3-10/7); printf(“ %d ”, 10*2*(3-10)/7); printf(“ %d ”, 10*2>2+3); printf(“ %d ”, 10*2<2+3); return 0; } 39 //ผลลพธ ั์ 58 -20 1 0
40 3.7 คาส ํั ่ งแสดงผลและร ั บข ้ อม ู ลอนๆ ื ่ putchar(ch); puts(str); ch = getchar(); ch = getch(); gets(str);
41 ร ู ปแบบและการใช้คาสํั ่ ง getchar •เป็นคาสํงทั่ี่ใชร้ับขอม้ ู ลชน ิ ดอกขระจากผ ัใช ู ้ งานเพ ้ี ยงตวเด ัี ยว โดยเมื ่ อป้อนขอม้ ู ลแลวต ้ องกด ้ Enter •คาส ํ ง ั ่ getchar ม ี ร ู ปแบบการใชงานค ้าสํงดั่งนั้ี chคือตวแปรชน ัิดขอความท ้ี ่ ตองการเก ้ บข ็ อม ้ ู ลไว้ ch = getchar(); หมายเหต ุ คาส ํั ่ ง getcharต ้ องเร ียกใช้ Preprocessor Directive #include<stdio.h>
42 ร ู ปแบบและการใช้คาสํั ่ ง getch •เป็นคาสํงทั่ี่ใชร้ับขอม้ ู ลชน ิ ดอกขระจากผ ัใช ู ้ งานเพ ้ี ยงตวเด ัี ยว โดยเมื ่ อป้อนขอม้ ู ลแลวโปรแกรมจะท ้างานคําสํงตั่่อไปทนทัี และจะไม่แสดงอกขระท ัี ่ พ ิ มพไป์ •คาส ํ ง ั ่ getch ม ี ร ู ปแบบการใชงานค ้าสํงดั่งนั้ี chคือตวแปรชน ัิดขอความท ้ี ่ ตองการเก ้ บข ็ อม ้ ู ลไว้ ch = getch(); หมายเหต ุ คาส ํั ่ ง getchต ้ องเร ียกใช้ Preprocessor Directive #include<conio.h>
43 ร ู ปแบบและการใช้คาสํั ่ ง gets •เป็นคาสํงทั่ี่ใชร้ับขอม้ ู ลชน ิ ดขอความจากผ ้ใช ู ้ งาน ้โดยสามารถ ใส่ขอม้ ู ลท ี ่ ม ี การเวนช ้่ องวางภายในได่้ •คาส ํ ง ั ่ gets ม ี ร ู ปแบบการใชงานค ้าสํงดั่งนั้ี strคือตวแปรชน ัิดขอความท ้ี ่ ตองการแสดงผล ้ gets(str); หมายเหต ุ คาส ํั ่ ง getsต ้ องเร ียกใช้ Preprocessor Directive #include<stdio.h>
44 ตวอย ั่ างคาส ํั ่ งแสดงผลและร ั บข ้ อม ู ล char ch1,ch2; printf ("Enter Character 1 : "); ch1 = getchar(); printf ("Enter Character 2 : "); ch2 = getch(); puts ("\n**** Output ****"); printf ("Char 1 = %c\nChar 2 = %c", ch1,ch2); Enter Character 1 : J Enter Character 2 : **** Output **** Char 1 = J Char 2 = O พมพ ิ์O แต่ไม่แสดงออกมา
3.8 คาถามท ํ้ ายบท 1.ชน ิ ดขอม ้ ู ลแบบขอความเหม ้ื อนหร ื อแตกต ่ างจากชน ิ ดขอม ้ ู ลแบบ อกขระอย ัางไร่ 2.จากตวอย ัางโปรแกรมต่่อไปน้ี #include <stdio.h> int main() { char name[20]; int age; printf("Enter your name: "); scanf("%s",name); printf("Enter your age "); scanf("%d",age); printf("Your name is : %s\n Your age is : %d",name,age); return 0; } เม ื ่ อ Run แลวจะได ้ผลอย้างไร่ 45
คาถามท ํ้ ายบท (ต ่ อ) 3.จากโปรแกรมต่อไปน้ี #include <stdio.h> int main() { printf("%d",(40/4*3+4*5/2)); return 0; } เม ื ่ อ Run แลวจะได ้ผลอย้างไร่ 46