สุมนมาลาการ “ ภิ ก ษุ ทั้ ง ห ล า ย บุ ค ค ล ทำ ก ร ร ม ใ ด แ ล้ ว ไ ม่ เ ดื อ ด ร้ อ น ใ น ภ า ย ห ลั ง เ ป็ น ผู้ อิ่ ม เ อิ บ มี ค ว า ม สุ ข ใ จ นั้ น แ ห ล ะ ก ร ร ม ดี ”
สารบัญ ประวัติ 1เนื้อเรื่อง 1-5คุณธรรมที่ควรถือเป็นแบบอย่าง 6
นายสุมนมาลาการ เป็นชาวเมืองราชคฤห์ เขามีหน้าที่นำ ดอกมะลิวันละ ๘ ทะนาน ไปถวาย พระเจ้าพิมพิสารแต่เช้าตรู่ทุกวัน ได้ทรัพย์วันละ ๘ กหาปณะ ต่อมาเช้าวันหนึ่ง ขณะที่เขากำ ลังถือดอกไม้จะ เข้าประตูเมืองพระพุทธเจ้าเสด็จออกบิณฑบาต พร้อมด้วยภิกษุสงฆ์ ทรงเปล่งพระรัศมีด้วยพุทธ นุภาพอันยิ่งใหญ่เขาเห็นอัตภาพของ พระพุทธเจ้าแล้วเกิดความเลื่อมใสคิดว่า ”เราจักบูชาพระพุทธเจ้าด้วยอะไรดีหนอ“ เมื่อ ไม่เห็นสิ่งใดจึงตัดสินใจจะถวายดอกไม่ที่จะนำ ไป ถวายพระราชา ด้วยการตกลงใจว่า ประวัติ วั ติ
” เอาเถอะเมื่อมื่พระราชาไม่ไม่ด้รับรัดอกไม้ จะทรงฆ่าฆ่เรา หรือรืขับขั ไล่ออกจากเมือมืงก็ตาม พระราชาทรงประทาน ทรัพรัย์เย์พียพีงพอแก่การเลี้ยงชีพชีเท่านั้นนั้ส่วส่นการบูชา พระพุทธเจ้าจ้เพื่อพื่ประโยชน์เน์กื้อกูลกูและความสุขสุแก่เรา หาประมาณมิไมิด้ทีเดียว“ ได้สละชีวิชีตวิของตนเพื่อพื่บูชา พระพุทธเจ้าจ้ นายมาลาการได้ชัดชัดอกไม้บูม้บูชาพระพุทธเจ้าจ้ไปทั้งทั้ ๘ ทะนาน ดอกไม้เม้หล่านั้นนั้ ได้เป็นป็ซุ้มซุ้ติดตามเสด็จ พระพุทธองค์ไปทุกทุหนทุกทุแห่งห่ชาวเมือมืงต่าง แตกตื่น กันออกมาด ูแลถวายทานกันทุกทุถ้วนหน้าน้พากันโห่ ร้อร้งให้เห้สียสีงสาธุการทุกทุที่พระพุทธองค์เพื่อพื่จะทรง ทำ คุณคุความดีของนายสุมสุนมาลาการให้เห้ป็นป็ที่ปรากฎ ไปทั่วทั่เมือมืง ราชคฤห์ก็ห์ ก็ได้เสด็จไปทั่วทั่ทุกทุมุมเมือมืง ส่วส่นนายมาลาการได้มีคมีวามปลาบปลื้มปีติปี ติยินยิดีเป็นป็ อย่าย่งยิ่งยิ่ตามเสด็จไปหน่อน่ยหนึ่งนึ่แล้ว ก็ถือกระเช้าช้เปล่า เดินกลับบ้าบ้นไปด้วยสีหสีน้าน้อันเอิบอิ่ม
เมื่อถึงบ้าน นายสุมนามาลาการได้เล่าเรื่องที่ ตนได้นำ ดอกไม้บูชาพระพุทธเจ้าให้ภรรยาฟัง ภรรยาของเขาเป็นหญิงไม่ดีไม่มีศรัทธา กลับด่า ว่าเขาจักนำ ความพินาศมาให้ตระกูล รีบนำ ความ เข้ากราบทูลพระราชาและทูลความที่ตนไม่เห็นดี เห็นงามด้วย พระเจ้าพิมพิสารเป็นอริยบุคคลชั้นโสดาบัน พระองค์เต็มเปี่ยมด้วยศรัทธาในพระพุทธศาสนา เมื่อได้สดับดังนั้นแล้วทรงทราบว่าหญิงนี้เป็น หญิงไม่ดีไม่มีศรัทธา จึงทรงทำ ทีเป็นกริ้วตรัสว่า ”ดีแล้วละที่เธอทิ้งเขามา เดี๋ยวเราจักจัดการกับ นายสุมนมาลาการ“แล้วรีบเสด็จไปเฝ้า พระพุทธเจ้า ถวายบังคมแล้วตามเสด็จพระพุทธ องค์ไปเพื่อประกาศเกียรติคุณของนายสุมนมาลา การให้ประชาชนทราบ
จึงจึประทับที่พระลานหลวงไม่เม่สด็จเข้าข้ไปในพระราชวังวั พระราชาได้ถวายภัตตาหารแก่พระพุทธองค์และภิกษุ สงฆ์ ตามส่งส่พระพุทธเจ้าจ้เสด็จกลับวัดวัเวฬวันวัแล้ว จึงจึ มีรัมีบรัสั่งสั่ให้นห้ายสุมสุนมาลาการเข้าข้เฝ้า เมื่อมื่นายสุมสุนมาลาการมาเข้าข้เฝ้าแล้ว พระเจ้าจ้พิมพิพิ สารตรัสรัยกย่อย่งสรรเสริญรินายสุมสุนมาลาการว่าว่เป็นป็ มหาบุรุษ แล้วพระราชทานสิ่งสิ่ของ ๘ ชนิดนิคือช้าช้ง ม้าม้ ทาศ ทาสี เครื่อรื่งประดับ นารี อย่าย่งละแปด ทรัพรัย์อีย์ อีก ๘ พันพักหาปณะและบ้าบ้นส่วส่ยอีก ๘ ตำ บล เมื่อมื่กลับถึงวัดวัพระอานนท์ได้ทูลทูถามถึงผลบุญที่ นายสุมสุนมาลาการจะพึงพึได้รับรัพระพุทธองค์ตรัสรัว่าว่ นายสุมสุนมาลาการได้สละชีวิชีตวิบูชาพระองค์ในครั้งรั้นี้จั นี้ กจั ไม่ไม่ด้ไปเกิดในนรกตลอดแสนกัลป์ เมื่อมื่พระพุทธองค์ เสด็จเข้าข้พระคันธกุฏีกุฏีดอกไม้เม้หล่านั้นนั้จึงจึตกลงที่ประตู กุฎีกุฎีนั้นนั้แล
ตกเย็นวันนั้นพวกภิกษุสนทนากันในโรงธรรม เรื่องการบูชาพระพุทธเจ้าของนายสุมนมาลา การแล้วได้รับของพระราชทาน ๘ อย่างจากพระ เจ้าพิมพิสารพระพุทธองค์เสด็จมาตรัสว่า ” ภิกษุทั้งหลายบุคคลทำ กรรมใดแล้วไม่เดือด ร้อนในภายหลังเป็นผู้เอิบอิ่มมีความสุขใจนั่น แหละเรียกว่ากรรมดี “ นายสุมนมาลาการ เป็นอุบาสกที่ควรเป็นแบบ อย่างที่ดีแก่พุทธศาสนิกชนได้ท่านได้เสียสละ ชีวิตเพื่อบูชาพระพุทธเจ้า นั่นคือ สละชีวิตเพื่อ ทำ ความดี รักษาความดีเอาไว้ แม้ชีวิตจะหาไม่ ก็ตาม จึงเป็นบุคคลที่ควรยกย่องและเป็นแบบ อย่างได้
คุณคุธรรมที่ควรถือเป็น ป็ แบบอย่า ย่ ง 1. เป็นป็แบบอย่าย่งที่ดีแก่พุทธศาสนิกนิชนในเรื่อรื่งความ เสียสีสละ 2. เป็นป็ผู้มีผู้คมีวามซื่อซื่สัตสัย์จย์ริงริใจ 3. เป็นป็ผู้รู้ผู้รู้จัรู้กจัตัดสินสิใจอย่าย่งฉับไวบนพื้นพื้ฐานความคิด ที่ถูกถูต้อง
จัด จั ทำ โดย นางสาวกมลพรรณ พิมพิพ์เพ์สนา ม.5/3 เลขที่20 นางสาวอณิศณิา เนตรขำ ม.5/3 เลขที่ 25