ใยไหม ไม่ม่ชม่ม่ อบอาบน้ำน้ำ ผู้ผู้ผู้แผู้ ต่ต่ ต่ ง ต่ ง : วรรณิณิณิศณิา เอี่อี่ อี่ ย อี่ ยมโต
ใยไหมเด็กน้อ น้ ยน่ารัก เป็นที่รู้จักของเหล่าเพื่อนเพื่อน ใยไหมชอบกระโดดโลดเต้น จนตัวเหม็นกลับบ้านทุกวัน
ใยไหมกลับมาถึงบ้าน ขี้เกียจขี้คร้านไม่ยอมอาบน้ำ คุณแม่ต่อว่าเล็กน้อ น้ ย ใยไหมหน้า น้ จ๋อย จึงยอมอาบจนสบายตัว
อาบน้ำ เสร็จต่อด้วยทำ การบ้าน นั่งทำ จนนาน การบ้านเสร็จสักที ตกดึกมานั่งดูทีวี ดูเพลินขนาดนี้ เลยเวลานอนแล้ว
คุณแม่รีบให้เข้านอน ใยไหมเสียงอ่อน ยอมนอนตามแม่ว่า ตอนเช้ายังพอตื่นไหว แต่คงไม่สดใส ง่วงนอนตลอดเวลา
ใยไหมตื่นเช้าแต่อยากนอนต่อ ลุกเปลี่ยนชุดรอ ไม่ยอมอาบน้ำ แค่ล้างหน้า น้ และแปรงฟัน เสร็จแล้วนอนพลัน รอเวลาไปโรงเรียน
ถึงเวลาที่ต้องเข้าเรียน วันนี้อ่านเขียน ไม่ได้วิ่งเล่น เนื้อตัวยังไม่เปรอะเปื้อน ไม่มีเหงื่อเหมือนเมื่อวานนี่
กลับบ้านมาดูการ์ตูนเรื่องใหม่ หัวเราะชอบใจการ์ตูนสนุก นุ จัง แม่เรียกใยไหมให้ไปอาบน้ำ ใยไหมตอบรับ เดี๋ยวไปอาบค่ะ
ตกดึกกลางคืนลมพัดอากาศหนาว ใยไหมเริ่มหาว ง่วงนอนซะแล้ว งั้นคืนนี้ไม่อาบ ไว้อาบพรุ่งนี้เช้า ได้แต่นอนหนาวอยู่ใต้ผ้าห่ม
พอตอนเช้าถึงเวลาลุก นาฬิกาปลุกเสียงดังให้ตื่น ใยไหมลืมตาขอนอนอีกที ตื่นมาทีนี้ ไม่ทันเวลาแล้ว
รีบลุกจะอาบน้ำ แปรงฟัน หันมองนาฬิกาพลัน ไม่ทันเวลา ได้แค่แต่งตัวกับแปรงฟัน ต้องรีบไปให้ทันก่อนเวลาเข้าเรียน
วันนี้วิ่งเล่นซุกซน วิ่งกันเสียจนเนื้อตัวมอมแมม ถึงเวลาเข้าเรียนตอนบ่าย เลิกเล่นปีนป่า ป่ ยไปเตรียมเข้าเรียน
นั่งเรียนไปสักพัก เพื่อนเพื่อนเริ่มทักกลิ่นเหม็นอะไร ใยไหนเอ๊ะใจ กลิ่นตัวเรานี่ ทีนี้จะทำ ยังไงดี เพราะเพื่อนไม่เข้าใกล้เลย
ใยไหมกลับบ้านร้องไห้ แม่ถามเป็นอะไร ขอแม่ดูหน่อย ใยไหมร้องไห้ไม่หยุด มีตุ่มแดงผุดขึ้นมาตามตัว
มีทั้งกลิ่นตัวและผดผื่น ใยไหมร้องสะอื้น เริ่มรู้สึกคัน มีเหงื่อ เชื้อโรคและผมมัน ตุ่มผดผื่นคัน เกาตลอดเวลา
แม่ปลอบใยไหม พาอาบน้ำ แล้วไปหาหมอ พอเจอคุณหมอ หมอถามว่าไปทำ อะไรมา หมอบอกใยไหมว่าเป็นเพราะเชื้อโรคพวกนี้ จึงทำ ให้มีผดผื่นขึ้นตามตัว
พอรู้สาเหตุแบบนี้ ใยไหมรีบถามทันที “หนูจะหายไหมคะ” คุณหมอจะบอกวิธี ทำ ให้ผดผื่นพวกนี้หายไป อย่างแรกใยไหมต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรม คุณหมอแนะนำ ให้อาบน้ำ ประจำ และถูสบู่
ใยไหมทำ ตามที่หมอแนะนำ กลับมาอาบน้ำ ถูสบู่ตามร่างกาย จากนี้ต่อไปจะอาบทุกวันเช้าเย็น เนื้อตัวไม่เหม็น ร่างกายสบายจริง
จบ