Το μαγικό πανί

Το

Μια μικρή
στα πράσινα ντυμένη
ρουφάει τη μυτούλα
και στέκεται θλιμμένη…

Κοιτάζει από το σύννεφό της
όσα γίνονται στη γη
και είναι ….

Θέλει κάτι να κάνει για τα
μικρά

και το ραβδάκι πιάνει
με τα μικρά χεράκια.

Της ήρθε μια

ξαφνικά!
Ανοιγόκλεισε τα
ματάκια
και έπιασε δουλειά!

Πήρε πολλά βελόνια,
πολύχρωμες

υφάσματα, σεντόνια
και ραπτομηχανές!

Έκοβαν τα ψαλίδια

κομμάτια μικρά μεγάλα

κι έκανε !

Σήκωσε το ραβδάκι
και σαν μαέστρος γνωστός
χτύπησε το χεράκι
και άρχισε ο

και
Έβγαινε ο ήχος δυνατός!

Κοίταξε τότε ψηλά.
Έπειτα προς τη
χαμηλά…

…γεμάτη αγωνία φανερή
τα της
να βρει…

Είδε τη μικρή Ελένη
που ήταν στενοχωρημένη
από σχόλια
για τα μεγάλα της
γυαλιά….

Με το ραβδί της το μαγικό
ζωγράφισε ένα μάτι μαγικό
πάνω στο υφασματάκι
κι έραψε το

Άκουσε να κλαίει γοερά
το Θάνο, σε μια γωνιά.
Είχε με τα
δεμένα όλα τα δοντάκια.

Έδωσε αμέσως διαταγή
και σε μια στιγμή

πάνω στο ύφασμα το μαλακό
γερά δοντάκια
φάνηκαν στο λεπτό!

Είδε και τη Φανίτσα
που ήταν σα ζωγραφιστή
κουκλίτσα!
Χαμογελούσε, τραγουδούσε
και τους άλλους
αψηφούσε.

Άραγε τι να της φτιάξει
και στο κομμάτι της να ράψει;
Ιδέα της ήρθε φαεινή
και έραψε
εδώ κι εκεί!

Ο Αχμέτ λίγο πιο κάτω
έπινε νερό… από ένα
βάλτο.
Τα λεπτά του ποδαράκια
ήταν σαν δύο καλαμάκια…

Πήρε τότε τα δάκρυά της
τα κράτησε μες την ποδιά της
και τα έραψε προσεχτικά
να τρέχουν από τη βρύση

Η Φατμέ λίγο πιο πέρα
χωρίς πατρίδα και μητέρα
έμενε σε μια σκηνή
και είχε λιγοστό

Έραψε πάνω σε κομμάτι
βάζοντας περίσσια χάρη,
δέντρα, βουνά, σπιτάκια,
λιμνούλες και

Έραψε, έραψε πολλά!
Κομμάτια για όλα τα
Να είναι όλα ευτυχισμένα
χορτασμένα και ντυμένα.

Ένωσε όλα τα κομμάτια
και ανοιγόκλεισε τα μάτια.
Ήξερε τι να το κάνει
κι έτσι
να ζεστάνει!

Με το υπέροχο πανί
τύλιξε ολόκληρη τη γη
και το έδεσε σφιχτά
με κορδέλα θαλασσιά.



Όλα τα παιδιά να
προφυλάξει!

Πόνος άλλος να μη φτάσει
σε κανένα από τα παιδιά,
μέσα στου πανιού
την