อิทธิพลของภาษาต่างประเทศ และ ภาษาถิ่น

อิทธิพลของภาษาต่าง
ประเทศ และ ภาษาถิ่น

อิทธิพลของภาษาต่างประเทศใน
ภาษาไทย สาเหตุที่ทำให้ภาษาต่าง
ประเทศเข้ามาปะปนในภาษาไทย

ได้แก่ สภาพทางภูมิศาสตร์ คือการมีอาณาเขต
ใกล้เคียงกัน ทำให้มีการติดต่อสื่อสารกัน โดยมี
การเจริญสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศ การ
ติดต่อค้าขายระหว่างกันและการรับเอา
วัฒนธรรมประเพณีต่าง ๆ และความคิดความ
เชื่อทางศาสนา จึงมีการยืมคำในภาษาต่าง ๆ
มาใช้มากมาย เช่น ภาษาเขมร จีน พม่า ชวา
มลายู อังกฤษ เป็นต้น

คำยืมจากภาษาเขมร

ไทยกับเขมรมีความสัมพันธ์กัน
มานับพันปี ต่างถ่ายทอด
วัฒนธรรมและอารยธรรมซึ่งกัน
และกัน ในสมัยโบราณ ไทยได้
รับเอา “อักษรขอมบรรจงและ
ขอมหวัด” มาใช้ ซึ่งไทยถือว่า
ศักดิ์สิทธิ์ จึงมักมีการบันทึก
เรื่องราวเกี่ยวกับศาสนาลงบน
แผ่นหิน ใบลาน ใช้ตัวอักษรขอม
เขียนคาถาอาคมต่าง ๆ ปรากฏ
ตามพระพิมพ์ เหรียญพระ
เครื่อง ตะกรุด ผ้ายันต์ต่าง ๆ

คำยืมจากภาษาจีน

ไทยกับจีนมีความสัมพันธ์กันทางการทูต
และการค้าขายมาตั้งแต่สมัยสุโขทัยสืบ
มาจนถึงปัจจุบัน ชาวไทยมาทำมาหากิน
ในประเทศไทย แต่งงานกับคนไทยจน
กลายเป็นพลเมืองไทยเชื้อสายจีนเป็น
จำนวนมาก มีการผสมทางด้าน
วัฒนธรรมประเพณีต่างๆ ตลอดมา คำ
ยืมในภาษาจีนส่วนใหญ่เป็นสำเนียง
แต้จิ๋ว มักเป็นคำเรียกสิ่งของเครื่องใช้
อาหาร พืช ผัก ผลไม้ รวมทั้งคำที่เกี่ยว
กับวัฒนธรรมจีน แต่ไทยนิยมนำคำจาก
ภาษาจีนมาใช้ในภาษาพูด ไม่นิยมใช้ใน
ภาษาเขียน

คำยืมจากภาษา
อังกฤษ

คนในโลกยอมรับภาษาอังกฤษเป็นภาษา
กลางและนิยมใช้กันมากที่สุด ไทยเริ่มติดต่อ
กับชาติตะวันตกที่พูดภาษาอังกฤษมาตั้งแต่
สมัยกรุงศรีอยุธยาโดยทางการค้า เมื่อ พ.ศ.
๒๑๕๕ ในสมัยสมเด็จพระเอกาทศรถ ในสมัย
รัตนโกสินทร์ตอนต้นมีทูตจากประเทศทาง
ตะวันตกมาเจรจาเรื่องการค้ากับรัฐบาลไทย
พ่อค้าชาวอังกฤษชื่อ Hunter เข้ามา
ค้าขายเป็นคนแรกในกรุงเทพฯ ในรัชสมัย
พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว เริ่มมี
คณะทูตสอนศาสนาเข้ามา และได้นำ
วิทยาการใหม่ ๆ เช่น การพิมพ์ การแพทย์
เข้ามาเผยแพร่ คำภาษาอังกฤษจึงเริ่ม
ปรากฏในเอกสารภาษาไทยตั้งแต่สมัย
รัชกาลที่ ๓ มากมาย เช่น ชื่อชนชาติ ชื่อ
บุคคล ชื่อยศ, บรรดาศักดิ์ ชื่อประเทศ ชื่อ
เมือง ชื่อศาสนา เป็นต้น ในสมัยรัชกาลที่ ๔
มีคำยืมภาษาอังกฤษปรากฏมากขึ้นใน
เอกสารประเภทจดหมายเหตุ พระราช
หัตถเลขา พงศาวดาร และคำสามัญ คำ
เรียกเครื่องมือเครื่องใช้ เรียกทะเล

คำยืมจากภาษา
โปรตุเกส

ตัวอย่างคำที่ยืมมาจากภาษาโปรตุเกส ได้แก่คำว่า กระดาษ
(สันนิษฐานว่าเพี้ยนมากจาก “กราตัส”) กะละแม กะละมัง
(ขนม)ปัง ปั้ นเหน่ง หลา เหรียญ บาทหลวง เลหลัง สบู่

คำยืมจากภาษาเปอร์เชีย

ตัวอย่างคำที่ยืมมาจากภาษาเปอร์เชีย เช่น คำว่า
กุหลาบ (มาจากคำว่า Gul Gol แปลว่า กุหลาบ,
ดอกไม้ทั่วไปสีแดง เติม suffix - ab เป็น กุลลาพ
แปลว่า น้ำกุหลาบหรือน้ำดอกไม้เทศ ไทยนำมาใช้
แทนดอกไม้ขนาดย่อม มีกลิ่นหอม นอกจากนี้ยังมีคำ
อื่น ๆ เช่น เกด คาราวาน ชุกชี ตาด เยียรบับ ตรา
ตราชู ฝรั่ง ราชาวดี ศาลา สนม สักหลาด สุหร่าย
องุ่น

คำยืมจากภาษาอาหรับ

ตัวอย่างคำที่ยืมมาจากภาษาอาหรับได้แก่ กะลาสี
โกหร่าน (พระคัมภีร์กุรอาน) ระยำ (การลงโทษ
โดยใช้ก้อนหินขว้างให้ตายเพราะทำผิดประเพณี
ไทยนำมาใช้ในความหมายว่า ชั่วช้าเลวทราม)

คำยืมจากภาษา
ทมิฬ – มลายู

ตัวอย่างคำที่ยืมมาจากภาษาทมิฬได้แก่คำว่า กะไหล่ กุลี
กานพลู กำมะหยี่ จงกลนี ตรียัมปวาย ปะวะหล่ำอาจาด
กะละออม กะหรี่ (แกงแขกชนิดหนึ่ง) ตัวอย่างคำที่ยืม
มาจากภาษามลายู ได้แก่คำว่า กว้าน พลาย เพลาะ
ฝาละมี กำมะลอ สะบ้า สมิง กระแจะ ตวัก

อิทธิพลของภาษาต่างประเทศ
ในภาษาไทย

๑. ทำให้คำในภาษาไทยมีหลายพยางค์เนื่องจากการยืมคำภาษาต่าง
ประเทศมาใช้ เช่น ภาษาเขมร เช่น เผด็จ เสวย กังวล บำเพ็ญ ถนน
ภาษาจีน เช่น ตะหลิว ก๋วยเตี๋ยว เล่าเตง เอี้ยมจุ๊น
ภาษาอังกฤษ เช่น คลินิก สนุกเกอร์ เนกไท แคชเชียร์
ภาษาบาลี-สันสกฤต เช่น ปรัชญา กรีฑา อัคนี วิทยา พร ประเสริฐ
๒. ทำให้คนไทยมีเสียงควบกล้ำมากขึ้น เช่น จันทรา นิทรา
ทรานซิสเตอร์ เอนทรานซ์ และเพิ่มเสียงควบกล้ำ ซึ่งไม่มีในภาษาไทย
เช่น ดรัมเมเยอร์ ดร๊าฟ เบรก บรอนซ์ บล็อก ฟรี แฟลช ฟลอโชว์
ฟลูออรีน
๓. ทำให้คำไทยมีตัวสะกดมากขึ้น ปกติคำไทยแท้ ตัวสะกดจะตรงตาม
มาตรา ซึ่งมีเพียง 8 แม่ แต่คำยืมจาก ภาษาต่างประเทศจะสะกดไม่ตรง
ตามมาตรา ดังตัวอย่าง
แม่กก เช่น สุข เมฆ เช็ค สมัคร
แม่กด เช่น กฎ รัฐ กอล์ฟ ฤทธิ์ พุทธ
แม่กน เช่น เพ็ญ เพียร สูญ บอล คุณ กุศล
แม่กบ เช่น รูป โลภ กราฟ กอล์ฟ

อิทธิพลของภาษาต่าง
ประเทศในภาษาไทย

๓. ทำให้คำในภาษาไทยมีคำศัพท์มากขึ้น สามารถ
เลือกใช้ได้ตามความเหมาะสม เช่น น้ำ - อุทก วารี
คงคา สาคร ธาร ชล ชโลธร l ผู้หญิง - นงเยาว์
นงคราญ อิตถี สตรี กัลยา สุดา สมร วนิดา