เรียนภาษาเกาหลี เล่มที่ 1

บทนำ

หนังสือเล่มน้ี เป็นเล่มที่ 1 นับจำก
ท้งั หมด 5 เล่ม จัดทำข้ึนเพอื่ เป็นแหล่ง
ก. เรียนรู้เกี่ยวกับภำษำเกำหลี สำหรับผู้
ท่ีสนใจ โดยในหนังสือเล่มน้ีน้ัน จะมี
เนื้อหำจะประกอบไปด้วย ประวัติ
ควำมเป็นมำของ ภำษำเกำหลี ว่ำมี
ทีม่ ำจำกไหน และเรม่ิ ข้นึ เมื่อไร โดยจะ
เป็นกำรกล่ำวเพียงส้ันๆ ไม่เจำะจงลง
ไปมำกนัก และเน้ือหำหลักจะอยู่ในเล่ม
ท่ี 2 เปน็ ตน้ ไป

ผู้จดั ทำ

หนงั สืออิเล็กทรอนิกส์ เลม่ 1 ภาษาเกาหลี

สำรบัญ หนำ้

เร่อื ง ก

บทนำ ข ข.
สำรบัญ 1
ภำษำเกำหลี
อกั ษรเกำหลี 5
ควำมเป็นมำ
สำเนียงทอ้ งถิ่น 7

11

หนงั สอื อิเล็กทรอนิกส์ เลม่ 1 ภาษาเกาหลี

ภำษำเกำหลี

ภำษำเกำหลี [한국어] เป็นภำษำ
ท่ีส่วนใหญ่พูดใน ประเทศเกำหลีใต้
1 และ ประเทศเกำหลีเหนือ ซ่ึงใช้เป็น
ภำษำรำชกำร และมีคนชนเผ่ำเกำหลีท่ี
อำศัยอยู่ ในสำธำรณรัฐประชำชนจีน
พูดโดยทั่วไป (ในจังหวัดเหยียนเปียน
มณฑลจื๋อหลิน ซ่ึงมีพรมแดนติดกับ
เกำหลี) ท่ัวโลกมีคนพูดภำษำเกำหลี
78 ล้ำนคน รวมถึงกลุ่มคนในอดีต
สหภำพโซเวียต อเมริกำ แคนำดำ
บรำซิล ญี่ปุ่น และเม่ือเร็วๆ น้ีก็มีผู้พูด
ใน ฟลิ ปิ ปนิ ส์ อีกดว้ ย

หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เลม่ 1 ภาษาเกาหลี

2

หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เล่ม 1 ภาษาเกาหลี

ภำษำเกำหลี

กำรจัดตระกูลของภำษำเกำหลีไม่
เป็นที่ยอมรับกันโดยท่ัวไป แต่คน
3 ส่วนมำกมักจะถือเป็นภำษำเอกเทศ
นักภำษำศำสตร์บำงคน ได้จัดกลุ่มให้
อยู่ใน ตระกูลภำษำอัลไตอิกด้วย ท้ังน้ี
เน่ืองจำกภำษำเกำหลีมีวจีวิภำค แบบ
ภำษำคำติดต่อ ส่วนวำกยสัมพันธ์
หรือโครงสร้ำงประโยคน้ัน เป็นแบบ
ประธำน-กรรม-กริยำ (SOV)

หนงั สอื อเิ ลก็ ทรอนกิ ส์ เล่ม 1 ภาษาเกาหลี

4

หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เล่ม 1 ภาษาเกาหลี

อักษรเกำหลี

อกั ษรเกำหลี เรียกว่ำ อักษรฮันกึล
คล้ำยกับอักษรรูปภำพ เหมือนอักษร
5 จีน ใช้แทนเสียงของแต่ละพยำงค์
น อ ก จ ำ ก น้ี ใ ช้ ยั ง ตั ว อั ก ข ร ะ แ บ บ จี น
เรียกว่ำอักษรฮันจำ ในกำรเขียนด้วย
ในขณะท่ีคำศัพท์ท่ีใช้กันส่วนใหญ่เป็น
คำภำษำเกำหลีแท้ โดยที่มีคำศัพท์
มำกกว่ำ 50% มำจำกภำษำจีนท้ัง
ทำงตรงและทำงออ้ ม

หนังสอื อเิ ล็กทรอนกิ ส์ เล่ม 1 ภาษาเกาหลี

6

หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เล่ม 1 ภาษาเกาหลี

ควำมเป็นมำ

ในอดีตประเทศเกำหลี นั้นไม่มี
อักษรเป็นของตนเอง ชำวเกำหลีจึง
7 ได้รับเอำอักษรจำกจีนมำใช้ ซึ่งอักษร
จีนนั้น ข้ึนช่ือว่ำเป็นอักษรที่ยำก เพรำะ
มีควำมซับซ้อน ต้องใช้ระยะเวลำใน
กำรศึกษำมำกจึงจะสำมำรถศึกษำ
ภำษำจีนได้อย่ำงแตกฉำนด้วยเหตุผลน้ี
เอง ในสังคมเกำหลีจึงมีแต่ชนชั้นสูง
เท่ำน้ัน ที่สำมำรถศึกษำอักษรจีนได้
ชำวบ้ำนสำมัญชนธรรมดำ จึงไม่
สำมำรถอ่ำนและ เขียนอักษรจนี ได้

หนังสอื อิเล็กทรอนกิ ส์ เล่ม 1 ภาษาเกาหลี

ควำมเป็นมำ 8

ในปี ค.ศ.1443 ซึ่งตรงกับรัชสมัย
ของ พระเจ้ำเซจงมหำรำช พระองค์
ทรงตระหนักถึงปัญหำน้ี จึงต้องกำรให้
ประเทศเกำหลี มีอักษรเป็นของตนเอง
และอักษรน้ันจะต้อง เป็นอักษรท่ี
ประชำชนท่ัวไป สำมำรถเรียนรู้ได้ง่ำย
พระองค์และคณะนักปรำชญ์ ในยุคนั้น
จึงได้ประดิษฐ์ พยัญชนะ และสระ
เกำหลีข้ึนมำ รวมเรียกว่ำ ฮนมินจอง
อึม [혼민정음] แปลว่ำ “เสียงอักษร
ท่ถี ูกต้องไวเ้ พอื่ สอนประชำชน"

หนงั สืออิเลก็ ทรอนิกส์ เลม่ 1 ภาษาเกาหลี

ควำมเป็นมำ

ต่ อ ม ำ ก็ ไ ด้ มี ก ำ ร พั ฒ น ำ แ ล ะ
ปรับปรุงมำเร่ือย ๆ จนในที่สุดมีกำร
9 เปลี่ยนจำกชื่อเดิม ฮนมินจองอึม
[혼민정음] มำเป็น ฮันกึล[한글] ซึ่ง
แปลว่ำ “อักษรเกำหลี"

หนงั สืออิเลก็ ทรอนกิ ส์ เลม่ 1 ภาษาเกาหลี

10

หนงั สืออเิ ล็กทรอนกิ ส์ เล่ม 1 ภาษาเกาหลี

สำเนยี งท้องถิ่น

ภำษำเกำหลี มีสำเนียงท้องถิ่น
มำกมำย ภำษำทำงกำร ที่ใช้ในเกำหลี
11 ใต้ คือ สำเนียงท้องถิ่น ท่ีใช้ในพื้นที่
บริเวณกรุงโซล และภำษำทำงกำร ท่ี
ใช้ในเกำหลีเหนือ คือ สำเนียงท้องถิ่น
ท่ีใช้บริเวณกรุงเปียงยำง สำเนียง
ท้องถ่ิน โดยทั่วไปจะมีควำมคล้ำยคลึง
กัน ยกเว้นสำเนียงท้องถิ่น บนเกำะเชจู
ที่มีควำมแตกต่ำงค่อนข้ำงมำก ควำม
แตกต่ำง ท่ีสำคัญท่ีสุดระหว่ำงสำเนียง
ท้องถิ่นแต่ละแห่งคือ กำรเน้นเสียง
(stress)

หนงั สอื อิเล็กทรอนกิ ส์ เลม่ 1 ภาษาเกาหลี

สำเนียงทอ้ งถ่ิน

สำมำรถจำแนกสำเนียงท้องถิ่นของ 12
ภำษำเกำหลี ออกเป็นภูมิภำคต่ำงๆ
ได้ดังตำรำง โดยพิจำรณำจำกขอบเขต
ของภูเขำและทะเล

สำเนียง บริเวณท่ีใช้
ทำงกำร
โซล อนิ ชอน เกียงกี (เกำหลใี ต)้
โซล เปยี งยำง ชำกงั (เกำหลเี หนอื )
เปียงยำง
ชงุ ชอง แตจอน ชุงชอง (เกำหลีใต)้
กังวอน กังวอน (เกำหลีใต้
คยองซัง
ฮัมกยงึ บูซำน, แทกู, อลุ ซำน, (เกำหลีใต)้
ฮวังแฮ รำซนึ , รยังกัง (เกำหลเี หนือ)
เขตฮงั แฮ (เกำหลเี หนือ)
เชจู เกำะเชจ/ู จังหวดั เชจู (เกำหลใี ต)้

หนงั สอื อเิ ลก็ ทรอนิกส์ เล่ม 1 ภาษาเกาหลี