The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.

ลมกับพระอาทิตย์

Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search
Published by reeza, 2021-10-29 04:42:37

ลมกับพระอาทิย์

ลมกับพระอาทิตย์

นิทานอีสป

ลมกบั พระอาทิตย์

กาลครง้ั หน่งึ นานมาแลว้ วนั ท่อี ากาศแจม่ ใสทอ้ งฟ้าปลอดโปรง่ พระอาทติ ยอ์ อกมาสอ่ งแสงเจิดจา้ อยา่ งท่เี คยเป็น
เจา้ ลมเพ่ือนเกา่ ไดผ้ า่ นมาเหน็ เลยหยดุ แวะทกั ทาย "เป็นอยา่ งไรบา้ งพระอาทิตยม์ ิตรแหง่ เรา ไม่เจอกนั เสียนาน
สบายดหี รอื ไม่" เจา้ ลมตะโกนทกั ทายสหายเก่าสดุ เสยี ง พระอาทติ ยก์ ็ตอบรบั อยา่ งดีใจดว้ ยไม่เจอลมตนนีม้ าเน่ินนาน
เหลอื เกิน

ขณะนน้ั เองกม็ ีชายหนมุ่ นกั เดินทางสวมเสือ้ คลมุ กาลงั เดนิ เลน่ เตรด็ เตรอ่ ยู่ เจา้ ลมเหน็ อยา่ งนน้ั ก็นกึ สนกุ พดู ทา้ ทาย
บางส่ิงออกมา "พระอาทติ ยส์ หายรกั เรามาแขง่ ขนั วดั ความแขง็ แกรง่ กนั สกั หน่อยไหม" ลมกลา่ วชกั ชวน "ไดส้ ิ ๆ แข่ง
อะไรดีเลา่ " พระอาทติ ยต์ อบกลบั แบบไม่คิดอะไร ดา้ นเจา้ ลมกช็ ลี้ งไปยงั หน่มุ นกั เดินทางคนนนั้ พรอ้ มกลา่ ว "งา่ ยมาก
เลย ทายงั ไงก็ไดใ้ หเ้ สอื้ คลมุ ของพอ่ หนมุ่ คนนน้ั หลดุ ออกมาจากตวั ใครทาสาเรจ็ ถือเป็นผชู้ นะและแข็งแกรง่ ท่สี ดุ " พระ
อาทติ ยพ์ ยกั หนา้ ตอบรบั ลมเหน็ ว่าสหายรกั รบั คาทา้ จงึ โผไปหาหน่มุ นกั เดนิ ทาง พลางตะโกนไลห่ ลัง "ฉนั ขอเรม่ิ ก่อน
เลยนะ"

จา้ ลมใชก้ าลงั ทง้ั หมดรวบรวมมาเป็นพายขุ นาดยอ่ ม หวงั ทาใหเ้ สอื้ คลมุ ตวั นนั้ ปลดิ ปลิว แตห่ นมุ่ นกั เดนิ ทางก็ไม่
หว่นั ไหวแถมยงั จบั เสอื้ เอามาคลมุ ไวแ้ นน่ ลมเหน็ อยา่ งนน้ั กย็ ่งิ ใชแ้ รงบบี บงั คบั มากขนึ้ ไปอีก จนหนมุ่ คนนน้ั แทบไม่มี
แรงกา้ วเดิน "ทำไมลมในวันนีถ้ งึ ไดม้ คี วำมโหดร้ำยกบั ฉันนักนะ"

หนมุ่ นกั เดนิ ทางบน่ อยา่ งทอ้ ใจแลว้ ดงึ เสอื้ คลมุ ตวั แน่นกว่าเดมิ เจา้ ลมจงึ รวบรวมพลงั อีกครง้ั พรอ้ มกบั เป่าไปยงั หน่มุ
คนนน้ั ถงึ ขน้ั เดนิ เซเกือบลม้

"พอเถิดหนาลมเอย๋ เราขอลองแข่งบา้ งเถิด" พระอาทติ ยก์ ลา่ วกบั ลม ดว้ ยแรงท่ีใกลจ้ ะ
หมดไป ลมจงึ ยอมใหพ้ ระอาทิตยม์ าแข่งตอ่ คราวนีอ้ ากาศแจม่ ใสไรพ้ ายใุ ด ๆ มา
กอ่ กวน หน่มุ นกั เดินทางเลยเดินตอ่ จนใกลถ้ งึ แนวป่า ดา้ นพระอาทติ ยเ์ องก็เร่มิ แผนการ
อยา่ งแยบยล เขาคอ่ ย ๆ เปลง่ แสงใหร้ อ้ นทลี ะนิด ทลี ะนิด จนหน่มุ คนนน้ั เรม่ิ รูส้ กึ อนุ่ ขนึ้
อนุ่ ขนึ้ จากความอบอนุ่ กลายเป็นความรอ้ น พอเจอแนวตน้ ไมเ้ งียบสงบ หน่มุ นกั
เดนิ ทางเลยเลือกท่จี ะเขา้ ไปน่งั พกั พรอ้ มถอดเสอื้ คลมุ ตวั ท่ีลมทา้ พระอาทติ ยว์ างไวข้ า้ ง
กายอยา่ งสบายใจ

"ความออ่ นโยนของเธอเหนือกวา่ พละกาลงั ท่ีฉนั มีจรงิ ๆ" ลมช่นื ชมในส่งิ ท่พี ระอาทติ ยท์ าลงไป "ไวม้ ีโอกาสคราใด เรา
จะแวะมาหาใหมน่ ะพระอาทติ ยเ์ พ่ือนรกั " ทง้ั คจู่ งึ ยมิ้ รา่ ลากนั อยา่ งมีความสขุ

นิทานเร่ืองน้ีสอนใหร้ ู้วา่ :

การใชก้ าลงั และความรุนแรงแขง่ ขนั กนั ไมท่ าใหเ้ ราไดใ้ นส่ิงท่ตี อ้ งการเสมอไป บางครง้ั อาจจะตอ้ งสญู เสยี ส่งิ
เหลา่ นนั้ เพราะการกระทาอนั กา้ วรา้ วของเรากเ็ ป็นได้ แตถ่ า้ เปล่ยี นความรุนแรงมาเป็นความอ่อนโยนและมี
เมตตา ไมว่ า่ จะทาอะไรยอ่ มไดผ้ ลสาเรจ็ ตอบแทนอยา่ งท่หี วงั แนน่ อน


Click to View FlipBook Version