สำรับอาหารภาคกลาง

รายงาน

อาหารประเภทสำรับภาคกลาง

โดย

เด็กหญิง วริศรา เหลืองวิริยะเเสง
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ห้อง 3 เลขที่ 23

เสนอ

นางศิริรักษ์ สมพงษ์

รายงานนี้เป็นส่วนหนึ่งของรายวิชา

การงาน3 (ง23101)
ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2565
โรงเรียนนวมินทราชินูทิศ เบญจมราชาลัย

คำนำ

รายงานนี้จัดทำขึ้นเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของ
วิชาการงานอาชีพ (ง23101) ระดับชั้น
มัธยมศึกษาปีที่3 เพื่อใช้ประกอบในการ
เรียนเรื่องอาหารภาคกลางและมีเนื้อหาเกี่ยว
กับความเป็นมาของรสชาติอันเป็น
เอกลักษณ์ของอาหารภาคกลางโดยมีคำ
อธิบายองค์ประกอบและประเภทของอาหาร
กลาง คณะผู้จัดทำหวังว่ารายงานเรื่องนี้จะ
เป็นประโยชน์กับผู้อ่านหรือนักเรียน
นักศึกษาที่ต้องการค้นหาข้อมูลหากมีข้อผิด
พลาดประการใดคณะผู้จัดทำขออภัยไว้ ณ
ที่นี้ด้วย

สารบัญ

หน้ า 4-7 ประวัติความเป็นมาของ
ภาคต่างๆ
หน้ า 8 อาหารประเภทสำรับของฉัน
หน้ า 9 สำรับอาหารภาคกลาง
หน้ า 10 อาหารประเภทแกง
หน้ า 11 อาหารประเภทยำและพล่า
หน้ า 12 อาหารประเภทเครื่องจิ้ม
หน้ า 13 อาหารประเภทผัด
หน้ า 14 อาหารประเภทเครื่องเคียง
หรือของแนม
หน้ า 15 ประเภทอาหารหวาน
หน้ า 16-17 บรรณานุกรม

สำรับอาหารภาคเหนือ

ประกอบด้วยข้าวเหนียวเป็ นอาหารหลัก มีน้ำ
พริกชนิดต่าง ๆ เช่น น้ำพริกหนุ่ม น้ำพริกอ่อง มี
แกงหลายชนิด เช่น แกงโฮะ แกงแค นอกจากนั้น
ยังมีแหนม ไส้ อั่ว แคบหมู และผักต่าง ๆ สภาพ
อากาศก็มีส่ วนสำคัญที่ทำให้อาหารพื้นบ้านภาค
เหนือแตกต่างจากภาคอื่น ๆ นั่นคือ การที่อากาศ
หนาวเย็นเป็ นเหตุผลให้อาหารส่ วนใหญ่มีไขมันมาก
เช่น น้ำพริกอ่อง แกงฮั งเล ไส้ อั่ว เพื่อช่วยให้
ร่างกายอบอุ่น อีกทั้งการที่อาศั ยอยู่ในหุบเขาและ
บนที่สู งอยู่ใกล้กับป่ า จึงนิยมนำ พืชพันธุ์ในป่ ามา
ปรุงเป็ นอาหาร เช่น ผักแค บอน หยวกกล้วย ผัก
หวาน ทำให้เกิดอาหารพื้นบ้าน ชื่อต่าง ๆ เช่น แกง
แค แกงหยวกกล้วย แกงบอน

สำรับอาหารภาคใต้

อาหารพื้นบ้านภาคใต้มีรสชาติโดดเด่นเป็ นอกลักษณ์
เฉพาะถิ่น สื บเนื่องจากดินแดนภาคใต้เคยเป็ นศู นย์กลาง
การค้า การเดินเรือ ของพ่อค้าจากอินเดีย จีน และชวา
ในอดีต ทำให้วิถีวัฒนธรรมของชาวต่างชาติโดยเฉพาะ
อินเดียใต้ ซึ่งเป็ นต้นตำรับในการใช้เครื่องเทศในการ
ปรุงอาหารเข้ามามีอิทธิพลต่อวิถีการกินของชาวใต้เป็ น
อย่างมาก อาหารพื้นบ้านภาคใต้ทั่วไปมีลักษณะผสม
ผสาน ระหว่างอาหารไทยพื้นบ้านกับอาหารอินเดียใต้
เช่น น้ำบูดู ซึ่งได้มาจากการหมักปลาทะเลสดผสมกับ
เม็ดเกลือ และมีความคล้ายคลึงกับอาหารมาเลเซีย
อาหาร ของภาคใต้จึงมีรสเผ็ดมากกว่าภาคอื่น ๆ และ
ด้วยสภาพภูมิศาสตร์อยู่ติดทะเลทั้ง ๒ ด้าน ที่อุดม
สมบูรณ์ไปด้วยอาหารทะเล กอปรกับสภาพภูมิอากาศที่
ร้อนชื้นและมีฝนตกตลอดทั้งปี อาหารประเภทแกงและ
เครื่องจิ้ม จึงมีรสจัด ซึ่งช่วยให้ร่างกายอบอุ่นและ
ป้ องกันการเจ็บป่ วยได้อีกด้วย

สำรับอาหารภาคกลาง

เนื่องจากสภาพภูมิศาสตร์ของภาคกลางเป็ นที่ราบลุ่ม มี
แม่น้ำลำคลอง หนองบึงมากมาย จึงเป็ นแหล่งอาหารทั้ง
พืชผักและสั ตว์น้ำนานาชนิด พื้นที่บางส่ วนติดชายฝั่ งทะเล
ทำให้วัตถุดิบ ในการประกอบอาหารหลากหลายอุดม
สมบูรณ์ อาหารภาคกลางมีความหลากหลายทั้งในการ
ปรุง รสชาติ และการตกแต่งให้น่ารับประทาน สื บเนื่องจาก
การรับและปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมจากภายนอก เช่น จีน
อินเดีย ชาวตะวันตก อีกทั้งอาหารภาคกลางบางส่ วนได้รับ
อิทธิพลมาจากอาหารของราชสำนักอีกด้วย สำรับอาหาร
ภาคกลางมักมีน้ำพริกและผักจิ้ม โดยรับประทานข้าวสวย
เป็ นหลัก ภาคกลางเป็ นที่มีความหลากหลาย รสชาติของ
อาหาร ภาคนี้ไม่เน้นอาหารไปทางรสหนึ่งรสใด คือต้องมี
ความกลมกล่อม มีรสเปรี้ยว รสเค็ม รสหวาน รสเผ็ด ไป
ตามชนิดของอาหารนั้นๆ และมักจะประกอบด้วยเครื่องปรุง
แต่งกลิ่น รส เครื่องเทศ สมุนไพร

สำรับอาหารภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

สภาพภู มิ ศาสตร์ ของภาคตะวั นออกเฉี ยงเหนื อหรื อภาค
อี สานมี ผลต่ ออาหารการกิ นของคนท้ องถิ่ น
อย่างมาก เนื่องจากพื้นที่บางแห่งแห้งแล้ง วัตถุดิบที่นำมา
ประกอบอาหารซึ่งหาได้ตามธรรมชาติส่ วนใหญ่
ได้แก่ ปลา แมลงบางชนิด พืชผักต่าง ๆ การนำวิธีการ
ถนอมอาหารมาใช้เพื่อรักษาอาหารไว้กินนาน ๆ
จึงเป็ นส่ วนสำคัญในการดำรงชีพของคนอีสานชาวอีสานจะ
มีข้าวเหนียวนึ่งเป็ นอาหารหลักเช่นเดียวกับภาคเหนือ เนื้อ
สั ตว์ที่นำมาปรุงอาหาร ได้แก่ สั ตว์ที่หามาได้ เช่น กบ เขียด
แย้ แมลงต่าง ๆ ที่มาของรสชาติอาหารอีสาน เช่น รสเค็มได้
จากปลาร้า รสเผ็ดได้จากพริกสดและพริกแห้ง รสเปรี้ยวได้
จากมะกอก ส้ มมะขาม และมดแดง ในอดีตคนอีสานนิยม
หมั กปลาร้ าไว้ กิ นเองเพราะมี ปลาอุ ดมสมบู รณ์
ประกอบกับเป็ นแหล่ง เกลือสิ นเธาว์ ทำให้การทำปลาร้าเป็ น
ที่ แพร่ หลายมากจากปลาร้ าพื้ นบ้ านอี สานได้ มี การพั ฒนา
ทั้งวิธีการทำและรสชาติ จนกลายเป็ นตำรับปลาร้าที่ส่ งขาย
ต่ างประเทศ

อาหารประเภท
สำรับของฉัน

อาหารประเภทสำรับภาคกลาง

สำรับอาหารภาคกลาง

อาหารประเภทแกง

แกงของภาคกลางมี ชื่ อเรี ยกตามเครื่ องปรุ ง
และวิธีการประกอบอาหาร เช่น แกงเขียวหวาน
แกงพะแนง แกงมัสมั่น แกงส้ ม แกงเลียง แกงป่ า
แกงต้มโคล้ง ต้มยำ ต้มข่า ต้มจืด

อาหารประเภทยำและพล่า

เป็ นอาหารที่ประกอบด้วยเครื่องปรุงรสหลัก
เรียกว่า น้ำปรุงรสที่ประกอบด้วยน้ำปลา น้ำมะนาว
หรือน้ำมะขามเปี ยก น้ำตาลทราย และพริกขี้หนู
ซอยหรือทุบ นอกจากนี้อาจใช้น้ำปรุงรสที่มีส่ วน
ผสมของน้ำพริ กเผาหรื อเครื่ องพริ กแกงคั่ วด้ วย
การทำยำจะนำเครื่ องปรุ งทุ กอย่ างทั้ งเครื่ องปรุ ง
หลักและเครื่องปรุงรสมาคลุกเคล้าผสมกัน แล้ว
ตกแต่งด้วยผักชี หอมซอย ตะไคร้ซอย หรือ
สะระแหน่ สำหรับการทำพล่ามีวิธีการทำเช่นเดียว
กับยำ โดยนำเนื้อสั ตว์ดิบ สุ กๆ ดิบๆ หรือสุ กมา
ผสมกับเครื่องปรุงรสคล้ายคลึงกับยำ แต่มีรส
เปรี้ยว เค็ม และเผ็ดจัด และจะดับกลิ่นคาวโดยใส่
ตะไคร้ หอม และสะระแหน่ เช่น พล่าเนื้อสด กุ้งเต้น

อาหารประเภทเครื่ องจิ้ ม

แบ่งออกเป็ น 5 กลุ่มดังนี้
1) น้ำพริก เป็ นอาหารที่นำเครื่องปรุงต่างๆ มาตำรวมกัน

หรือคลุกรวมกัน ปรุงให้ได้รสเปรี้ยว เค็ม เผ็ด (บางประเภทมี
รสหวานด้วย) นำมาตักใส่ ถ้วยแก้วเสิ ร์ฟพร้อมผักสด ผักต้ม
ผักดอง หรือผักชุบไข่ทอด เช่น น้ำพริกกะปิ

2) น้ำพริกผัด เป็ นอาหารที่นำเนื้อสั ตว์มาใช้เป็ นเครื่องปรุง
ต้องนำไปผัดให้สุ กก่อนเสิ ร์ฟ จะรับประทานคู่กับผักสด ผัก
ต้ม ผักดอง หรือผักชุบแป้ งทอด เช่น น้ำพริกมะขามผัด

3) หลน เป็ นอาหารที่ประกอบด้วยเครื่องปรุง เช่น
เต้าเจี้ยว ปลาร้า กุ้ง ปูเค็ม มาต้มกับกะทิ แล้วใส่ หอมซอยและ
พริกชี้ฟ้ า ปรุงรสให้เค็ม เปรี้ยว และหวาน รับประทานคู่กับผัก
สด

4) เครื่องจิ้มทั่วไป เช่น น้ำปลาหวาน แสร้งว่า หอยดอง
ปรุง ปูเค็มคลุก ปลาร้าสั บ

5) น้ำจิ้ม ใช้สำหรับเพิ่มรสชาติอาหารให้อร่อยมากขึ้น เช่น
น้ำจิ้มไก่ น้ำจิ้มทอดมัน

อาหารประเภทผัด

เป็ นการประกอบอาหารให้สุ ก โดยใช้น้ำมัน
หรือกะทิเป็ นส่ วนประกอบในการผัด เช่น ผัด
พริกแกง ผัดกระเพรา ผัดเผ็ด ผัดผัก ผัด
เปรี้ยวหวาน ผัดวุ้นเส้ น

อาหารประเภทเครื่องเคียง
หรือของแนม

เครื่องเคียงหรือของแนม คือ อาหารชนิดใดชนิด
หนึ่ งที่ จั ดเพิ่ มขึ้ นให้ กั บอาหารหลั กในสำรั บเพื่ อ
ช่ วยเสริ มรสชาติ อาหารในสำรั บนั้ นให้ สมบู รณ์
ยิ่ งขึ้ น

ประเภทอาหารหวาน

เป็ นของหวานหรือขนมที่รับประทานหลังอาหารคาว
หรือรับประทานเป็ นของว่างระหว่างมื้ออาหาร ขนม
ส่ วนใหญ่จะประกอบด้วยข้าว แป้ ง ไข่ น้ำตาล มะพร้าว
และแต่งกลิ่นแต่งสี ขนมหวานของภาคกลางมีหลาย
ชนิด เช่น ทองหยิบ ทองหยอด สั งขยา ข้าวเหนียวแก้ว
ข้าวต้มมัด ลูกชุบ กล้วยฉาบ ขนมถั่วแปบ ขนมไข่หงส์
ขนมชั้น ขนมจาก ขนมผิง ขนมกลีบลำดวน กระท้อน
ลอยแก้ ว

บรรณานุกรม

https://muaysoraya.wordpress.com/%E0%B
8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8
%A7%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8
%B4%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8
%84%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8

%99%E0%B8%B7%E0%B8%AD/



https://clib.psu.ac.th/southernfood/%E0%B9
%80%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8
%A5%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8
%A9%E0%B8%93%E0%B9%8C%E0%B8
%AD%E0%B8%B2%E0%B8%AB%E0%B8
%B2%E0%B8%A3%E0%B9%83%E0%B8

%95%E0%B9%89/

https://sites.google.com/site/xaharsarabpha
khklang/xahar-sarab-phakh-klang



https://muaysoraya.wordpress.com/%E0%
B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%
B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%
B8%B4%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%
B8%84%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%

B8%B2%E0%B8%87/



https://sites.google.com/site/peathxngthngc
hay/xahar-sarab-phakh-tawan-xxk-cheiyng-

henux

จบการทำรายงาน

Thank

you!