ปันตนและบทร้อง

พิมพค์ รัง้ ท่ี : ๒ (ฉบบั ปรบั ปรุง)
จำ� นวนพมิ พ์ : ๔๗๒ เลม่
ปที ี่พมิ พ์ : ๒๕๖๓
จดั พมิ พโ์ ดย : สถาบนั พัฒนาครูและบคุ ลากรทางการศกึ ษาชายแดนใต้
(สพค.ชต.) มหาวทิ ยาลัยราชภฏั ยะลา
บรรณาธิการ : ผู้ชว่ ยศาสตราจารย์ ดร.เกสรี ลดั เลยี
การผลิตและการลอกเลียนแบบหนงั สือนไี้ ม่ว่ารปู แบบใดท้ังสิน้
ตอ้ งไดร้ ับอนญุ าตเปน็ ลายลักษณ์อักษรจากผู้เขยี น
พิมพ์ท่ี : ซกุ รอน ไอที ช็อป ๑๕/๓ ม.๓ ถ.เพชรเกษม ต.ลดิ ล อ.เมอื ง
จ.ยะลา ๙๕๐๐๐ โทร. ๐๙๓ ๗๓๖ ๖๒๑ ๑, ๐๙๓ ๖๑๖ ๘๔๔ ๘



๑

ลมปัต ซกี าตะ ลมปัต,
ลมปตั ดี ดาลัม เปอรีกี;ฺ
จือปัตละฮ อาเดะ จือปตั ,
เปิรกีฺ มนั ดี โกฺโซะ กีกฺ ฺ.ี

๒

กบกระโดด กระโดด
กระโดดลงไปในบ่อน้�ำ
เรว็ เรว็ เดก็ เดก็
ไปอาบน�ำ้ และแปรงฟนั

ตาเระฺ ปาแป ซูรงฺ ปาแป,
บซูโูเวระฺาฮะฮมกาือแรกาฺ อญาั ี เดดาะแมลาปแือกร, าฺ ฮู;
ซูโรฺะฮ มืองายฺี อาเดะ เตาะ ตาฮ.ู

๓

ลากไม้ซอ้ นไม้
ลกู หยอี ยู่ในเรอื
สัง่ ใหก้ ินลูกกก็ ิน
ส่ังใหเ้ รยี นลูกไม่รบั รู้

ตอื โปะ อาเดะ ตอื โปะ, ๔๔
ตือโปะ ลายฺู ลายฺ;ู
ดโู ดะ อาเดะ ดูโดะ,
มามี เนาะ อูเปาะฮ ซูซู.
ซูซู ลอื เมาะ มานิฮ,
ซาแต ญอ มดู อ;
อาเดะ ยฺาแง มอื นางิฮ,
มามี เนาะ บูวะ กือรียฺ อฺ

ตบมือน้องตบมอื
ตบมอื กนั รัว รัว
นงั่ สนิ อ้ งน่งั
คณุ แม่จะใหด้ ืม่ นม
นมหวานอร่อย
กะทมิ ะพรา้ วออ่ น
น้องจงอย่าร้อง
คุณแม่จะไปท�ำงาน

บเู ดาะ บเู ดาะ,
ซางตั เกฺมิ บีรา,
บางนุ ปากฺี ซือตียัป กาลี,
ซือลามัต ปากีฺ กาวัน ซายา.

๕๕

เด็ก เดก็
สุขแสนยนิ ดี
ต่ืนเชา้ ทุกที
สวัสดีเพ่อื นเอย

ปากฺี ปากฺี ตังกบั อกี ัน บา-อง,
เปอตัง เปอตัง ยฺาลัน เติมปูรง เกอลาปา;
กตี า เซอโอรัง อานะ กมั ปง,
กตี า เมิสตี ยาฺ กฺา เปิรมยั นัน กตี า.

๖

เชา้ เชา้ ไปตกปลากด
ตกเยน็ เลน่ เดนิ กะลา
เราเปน็ เดก็ ชนบท
เราต้องรกั ษาการละเล่นพน้ื บ้านของเรา

อานะ บือโระ ดี โปฮน รนึ ดงั ,
ตรุ น มันดี ดี ดาลัม ปายา;
ฮโู ดะฮ บโู ระ ดี มาตา โอรัง,
จนั เตะ ปูเตะฮ ดี มาตา ซายา.

๗

ลูกลงิ อยู่รมิ รมิ ตลง่ิ
ลงเลน่ ในหนองน�้ำ
แม้จะข้เี หรใ่ นสายตาคนอื่น
แต่สวยขาวผ่องในสายตาของฉนั

ฮแู ยฺ ตูรฺง ฮแู ยฺ ตูรฺง
ลอื บะญอ ลอื บะญอ
บายฺู กตี อ บาเซาะฮ
ซือโยฺะญฮ ซือโยะฺ ญอ.

๘

ฝนตกลงมา ฝนตกลงมา
ตกหนกั นะ ตกหนกั นะ
เสอ้ื ของเราเปียกปอน
แสนหนาวจัง แสนหนาวจงั

๙

ปาไก บายฺู วัรนา บีรู
เปริ กฺี ซอื โกละฮ ปูโกล ซาต;ู
มูรดิ ซนึ ตยี าซา โฮรมตั ตี กรฺู ู,
กอื รานา กูรฺ ู ปึมบือกลั อิลมู.

๑๐

ใสเ่ สื้อสฟี า้
ไปโรงเรียนบา่ ยโมง
เดก็ ๆ ควรเคารพคุณครู
เพราะคณุ ครูมาให้ความรู้

อาเนาะ อาแย จแี ยะ จเี เยะ,
บอเวาะ อาเนาะ ซอื มแี ล แอกอ;
กีฺ โกะ ตู กีฺ โกะ นิง,
มารฺี รฺเู มาะฮ ซือกอเลาะฮ กีตอ.

๑๑

ลูกไก่รอ้ งเจ๊ยี บ เจยี๊ บ
พาลูกเกา้ ตัว
พาไปโนน้ พามานี่
มาโรงเรยี นของเรา

บูเวาะฮ ลานะฮ ดี ตอื ปี ตือลากฺอ,
บูเวาะฮ ยฺามู ดาแล รฺากฺอ;
บือลายาฺ ละฮ อาปอ ซายฺอ ซกู อ,
อูโตะ บีนอ มาซารากะ กตี อ.

๑๒

ลกู สับปะรดขา้ ง ๆ บ่อ
ลกู ชมพอู่ ยู่ในตะกรา้
เรียนในส่ิงท่ีเราชอบ
เพ่อื สรา้ งสงั คมของเรา

ปารงั ตายัมฺ ตีดะ เบอรฮลู ,ู
บูวตั มอื นอื บสั โปโกะ ตอื บู;
มาชา บอื ลายฺัร ซอบรั ดูลู,
ยฺางนั อิงกรั นาซีฮตั กูรฺ ู.

๑๑๑๓

มีดพร้าคมไมม่ ีดา้ ม
เอาไวถ้ างต้นออ้ ย
เวลาเรยี นจงอดทนไว้กอ่ น
อยา่ ด้ือค�ำสอนของครู

เกอลูวัร กาปลั นา-อกิ กาปัล, ๑๔
วัรนา กนู งิ วัรนา เมระฮ;
ยาฺ ดี อานะ ยาฺ งนั นากัล,
ซปู ายอ กฺรู ู ตดี ะ มาระฮ.

ลงเรอื ขึน้ เรอื
สีเหลอื งสแี ดง
เป็นลกู อยา่ ดื้อซน
เพื่อท่คี รจู ะไมโ่ กรธ

อา-เอ ปาแซ มาแล ซรู ฺุ ปูโก ลมี อ,
ปอฮง บูงอ มอื ลอ ตาแน ตือปี กอแล;
อาเดะ บางงุ ปากีฺ ยฺรี ุฮฺ ปอฮง บูงอ,
อาเดะ รฺาเย็งฺ มอื งายฺี ดาปะ อิลมู ปงึ ตะฮแว.

๑๕

๑๖

น�้ำขึ้นกลางคนื น้ำ� ลดตอนหวั รงุ่
เดก็ เดก็ ตืน่ เชา้ ชว่ ยกนั รดน�ำ้ ดอกไม้
เด็กขยนั เรียนได้รับความรู้อนั ประเสรฐิ
ต้นมะลปิ ลูกริมสระน้ำ�

คำ� สอน

๑๕๗
จินตากัน บงู า
บูงา อากัน ลายู
จนิ ตากัน ฮัรตา
ฮรั ตา อากัน ฮลี ัง
จินตากัน มะนซุ ยี า
มะนซุ ยี า อากัน มาตี
จนิ ตากัน อัลลอฮฺ
อัลลอฮฺ กอื กัล อาบาดี.

จนิ ตากัน บูงา ๑๘
บูงา อากัน ลายู
จนิ ตากัน ฮรั ตา
ฮรั ตา อากนั ฮลี งั
จินตากนั มะนุซยี า
มะนซุ ยี า อากัน มาตี
จินตากนั อัลลอฮฺ
อลั ลอฮฺ กอื กลั อาบาด.ี

รกั ดอกไม้
ดอกไม้มวี ันแห้งเหย่ี ว
รกั ทรพั ย์สมบตั ิ
ทรพั ย์สมบัตมิ วี ันหายไป
รักมนุษย์
มนษุ ย์มวี ันตาย
รักอลั ลอฮฺ
อลั ลอฮนฺ ัน้ คงช่วั นริ นั ดร

ซาตู ตางนั หนงึ่ มอื
บลี างัน ลีมา นบั ได้หา้ น้วิ
ดูวา ตางัน สองมอื
บีลางนั ซอื ปโู ละฮ นบั ไดส้ ิบนว้ิ
ซาตู ฮดี ง หนึ่งจมกู
ดวู อ มาตา สองตา
ซาตู มโู ลต หนึ่งปาก
ดูวอ ตือลีงา สองหู
ดวู า กากี สองขา
ตือรุซ เบริ ยฺาลัน เอาไวเ้ ดิน
บูวตั อบิ าดตั ทำ� ความดี
กอื ปาดอ ตฮู นั . เพอ่ื อลั ลอฮฺ

๑๙

ซึมบะฮยัง ลมี า วกั ตู ๒๐
ดเี ตนิ ตูกนั กอื ปาดามู
ตยี ัป โอรงั เมิสตี ตาฮู
กอื ปาดอ ตูฮัน ซาตู
ซบุ ฮี วักตู ปากฺี
ซฺุฮรี ตอื งะฮ ฮารี
อัสรี อีตู ปอื ตัง ฮารี
มฆั ริบ อซี า วกั ตู มาลมั .

ละหมาดห้าเวลา
คือหลักปฎบิ ตั ิสำ� หรบั เรา
ทกุ ๆ คนต้องรู้
วา่ อลั ลอฮฺมีหนึง่ เดยี ว
ซบุ ฮีเวลาเช้า
ซุฮรเี วลากลางวนั
อสั รีนน้ั ช่วงเยน็
มัฆริบอีซาเวลากลางคนื

มาลมั เออนี โีซมะาลมมัาลยัมฺุมซาอับตั ต,;ู
มาลมั
กีตา อีนี อูมัต มูฮมั มดั ,
วายบิฺ ซมึ บะฮยงั ลมี า วักต.ู

๒๑

คืนนี้เปน็ คืนวนั ศุกร์
คืนพร่งุ นีเ้ ปน็ คนื วนั เสาร์
ตัวเรานนั้ เป็นประชาชาตนิ บีมูฮมั มัด
ตอ้ งละหมาดหา้ เวลา

อาเนาะ อาเนาะ นาบ,ี
อาดอ ตโู ยฺะฮ ออแร.ฺ
ตีกอฺ ลือลากี,
อมั ปตั ปรัมปูแว.
กอเซม็ อบั ดุลเลาะฮ,
อิบราฮิม ปาตเี มาะฮ,
ไซนบั อมู กี อื รือซม,
ซตี ีรอกเี ยาะฮ.

๒๒

ลูก ลูกของนบี
มีทง้ั หมดเจ็ดคน
ผูช้ ายสามคน
ผูห้ ญิงสีค่ น
กอเซม็ อบั ดลุ เลาะห์
อิบราฮมิ ฟาตเี มาะห์
ไซนบั อูมีกือรือซม
ซีตีรอกีเยาะห์

ฮฮาาตญี งราฺ ฮซาอยงซลกู าอย, ฺ,ู
ตแู ฮ กตี อ ซาตู;
บูแก ดูวอ ตีกอฺ ,
ตแู ฮ กีตอ กวู าซอ,
ตเี ดาะ ซูปอ ดืองา อาปอ.

๒๓

แกวง่ ไปแกวง่ มา
ใจร้สู กึ สนกุ
อลั ลอฮฺมอี งค์เดยี ว
ไมม่ สี องและสาม
อัลลอฮฺผทู้ รงย่งิ ใหญ่
ไม่เหมอื นสง่ิ อนื่ ใด



นิทานคุณธรรมจากวรรณกรรมในฝักกริช
“ปันตนและบทร้อง” ในหนงั สือส�ำ หรบั เดก็ เลม่ น้ี ไดร้ วบรวมและเรยี บเรียงจากปันตนและบทรอ้ งทม่ี อี ย่ใู นพื้นท่ี
จงั หวดั ชายแดนใต้ มีการผสมผสานของภาษามลายูถ่นิ สามจังหวดั ชายแดนใต้และมลายูกลางและเขยี นภาษามลายถู ่ิน
สามจงั หวัดชายแดนภาคใต้และภาษามลายกู ลางด้วยพน้ื ฐานอกั ษรไทย ตามระบบตวั เขียนจากโครงการ “พฒั นาภาษา
และฟืน้ ฟภู ูมปิ ญั ญาท้องถ่ินชายแดนใต้ (ระยะท่ี ๒ พ.ค. ๕๒ - เม.ย. ๕๓ โดยสถาบันวจิ ัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย
มหาวิทยาลัยมหิดล)” เพื่อให้พ่อแม่ผู้ปกครอง ครูและประชาชนทั่วไปที่ใช้ภาษาไทยสามารถอ่านปันตนและบทร้อง
ในหนงั สือเลม่ น้ีให้เดก็ ๆ ฟงั ได้ เป็นการรักษาไวซ้ ึ่งภูมปิ ญั ญาดา้ นภาษาและวรรณกรรม ในพ้ืนท่ีสามจงั หวดั ชายแดนใต้