นิทานคุณธรรมเรื่อง ใฝ่ เรียนรู้
• กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กหญิง แววตาและเด็กชายจันทรเป็นเพื่อน บ้านกัน พวกเขาอายุเท่ากัน และเรียน หนังสือที่โรงเรียนเดียวกัน แววตาเป็น เด็กที่ใฝ่เรียนรู้ เธอชอบอ่านหนังสือ และถามค าถามตลอดเวลา จันทรเป็น เด็กที่ขี้เกียจ เขาไม่ค่อยสนใจเรียน หนังสือและชอบเล่นมากกว่า
• วันหนึ่ง ครูให้นักเรียนท ารายงานเกี่ยวกับสัตว์ โลก แววตาใช้เวลาหลายวันในการค้นคว้า ข้อมูล เธออ่านหนังสือและดูสารคดีเกี่ยวกับ สัตว์ต่างๆจันทรกลับใช้เวลาแค่สองสาม ชั่วโมงในการท ารายงาน เขาลอกงานเพื่อนมา และไม่ได้ใส่ใจรายละเอียดใดๆ
• เมื่อครูตรวจงานเสร็จ แววตาได้รับคะแนน เต็ม ส่วนจันทรได้คะแนนน้อยมาก ครูเรียก จันทรไปคุย และต าหนิเขาว่าขี้เกียจและ ไม่ได้ตั้งใจเรียน จันทรรู้สึกเสียใจมาก เขารู้ ว่าครูพูดถูก เขาจึงตัดสินใจที่จะ เปลี่ยนแปลงตัวเอง
• จันทรเริ่มตั้งใจเรียนมากขึ้น เขาอ่าน หนังสือและท าการบ้านอย่างสม ่าเสมอ แววตาคอยช่วยเหลือและสนับสนุนเขา จันทรเรียนรู้ได้เร็วขึ้น และเริ่มเข้าใจ บทเรียนมากขึ้น เขามีความสุขที่ได้เรียน และอยากรู้อะไรมากขึ้นเรื่อยๆ
• วันหนึ่ง ครูให้นักเรียนท าโครงงานเกี่ยวกับ ประวัติศาสตร์ไทย จันทรรู้สึกตื่นเต้น เขา ตั้งใจท าโครงงานอย่างดีที่สุด เขาค้นคว้า ข้อมูลอย่างละเอียด และน าเสนอโครงงาน ได้อย่างน่าประทับใจ ครูชมเชยจันทรที่ ตั้งใจเรียน และพยายามพัฒนาตัวเอง จันทรรู้สึกภูมิใจกับตัวเองมาก เขารู้ว่าการ ใฝ่เรียนรู้เป็นสิ่งที่ส าคัญ
• นิทานเรื่องนี้สอนให้เด็กๆรู้ว่า การใฝ่ เรียนรู้เป็นสิ่งที่ส าคัญ จะช่วยให้เรามี ความรู้และเข้าใจโลกรอบตัวมากขึ้น เด็กๆ ควรตั้งใจเรียนและถามค าถามเมื่อไม่ เข้าใจอะไร เพื่อให้ตัวเองมีความรู้และ เติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่ดี