กระต่าต่ ยน้อ น้ ยชอบฝัน ฝั
หนังสือนิทาน คือ เรื่อรื่งเล่าสืบต่อกันมาที่เป็น ป็ จริงริหรือรื เกิดจากจินตนาการของเรา ซึ่งสอดแทรกคติ ข้อคิด ดีๆไว้ใว้นนิทาน เพื่อให้เกิดความสมจริงริและน่าสนใจ มากยิ่งขึ้น นิทานเรื่อรื่งกระต่ายน้อยชอบฝันฝัจัดทำ ขึ้น เพื่อ เป็น ป็ การศึกษาผ่านทางหนังสือประกอบไปด้วย เนื้อหา และภาพ นิทานเรื่อรื่งนี้จัดทำ ขึ้นเพื่อการศึกษา ในการเสริมริสร้างในการคิดสร้างสรรค์ซึ่งในเนื้อเรื่อรื่ง มีความรู้เกี่ยวกับ คติสอนใจในเรื่อรื่งของการพยายาม และส่งเสริมรินิสัยของเด็กในวัย 6-10 ปี เพื่อให้มี พัฒนาการสมบูรณ์ตามวัยและเติมโตเป็น ป็ ผู้ใหญ่ที่ดี ของสังคม ทั้งทั้นี้ผู้เขียนแต่งขึ้นมาจากความคิด สร้างสรรค์ ได้แรงบันดาลใจมาจาก นิทานเรื่อรื่ง กระต่ายน้อยช่างฝันจัง คำ นำ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีกระต่ายสาวตัวหนึ่ง ผู้มี ความฝันฝัอันยิ่งใหญ่อยากเป็นป็นายอำ เภอ ทุก ๆ วัน เธอมักจะมีความสุขกับสิ่งที่ฝันฝั
แต่ทุกคนบอกว่าว่เธอทำ ไม่ได้เพราะเธอเป็นป็แค่กระต่าย วันหนึ่งเธอได้พบกับหมาป่าป่ชั่วชั่ร้ายชื่อเคย์บะ เขาหัวเราะ เยาะเธอด้วยเสียงที่ดังและดังมาก “ฟังฟันะเจ้ากระต่าย เจ้าจะไม่มีวันเป็นป็นายอำ เภอ เพราะคนที่จะเป็นป็นาย อำ เภอได้นั้นนั้ต้องแข็งแกร่งและตัวใหญ่เหมือนหมาป่าป่ ฮ่าฮ่าฮ่า” เธอเศร้ามาก
เธอกลับไปเป็นป็กระต่ายน้อยที่เธอควรจะเป็นป็นั่นนั่ ทำ ให้ชีวิตวิของเธอน่าเบื่อมาก ไม่ใช่สิ่งที่เธอวาด ฝันฝั ไว้ แต่เพียงเพราะคนรอบข้างบอกว่าว่เธอทำ ไม่ ได้
วันหนึ่งได้พบกับนายอำ เภอตัวจริงริเขาเป็น ป็ แค่หนู ตะเภา เขาไม่ใช่หมาป่าป่หรือรืสิงโตอย่างที่เธอหรือรื ใครๆ คิด ชื่อนายอำ เภอคือลินดา
ลินดาเล่าว่าว่เธอเป็นป็นายอำ เภอ มันแตกต่างจากสิ่งที่เธอ เคยได้ยินมาตลอดจากคนรอบข้างที่คอยดูถูกความฝันฝัของ เธอ “จริงริๆ แล้ว คนที่จะเป็นป็นายอำ เภอได้ ไม่จำ เป็นป็ต้อง เก่ง ไม่จำ เป็นป็ต้องเป็นป็ สัตว์ร้ว์ร้ายที่ดุร้ายและน่าเกรงขาม ไม่ จำ เป็นป็ต้องโดดเด่นกว่าว่ ใคร และไม่มีนิยามไหนที่บอกว่าว่ กระต่ายหรือรืแม้แต่หนูตะเภา จะเป็นป็นายอำ เภอที่ดีไม่ได้” เธอได้ยินสิ่งนี้และรู้ว่าว่ความฝันฝัของเธอจะเป็นป็จริงริอย่าง แน่นอน ถ้าเธอมีแรงใจมากพอ
เธอก็ทำ ตามที่เธอฝันฝัต่อไปโดยไม่ฟังฟัคำ สบประมาทของ ใคร เพราะคนๆ นั้นนั้ไม่ใช่นายอำ เภอเลย พวกเขาเป็นป็ เพียงคนที่ไม่มีความฝันฝัเป็นป็ของตัวเอง จึงมักแต่งเรื่อรื่ง ทำ ร้ายความฝันฝัของคนอื่น เกล กระต่ายช่างฝันฝัพยายาม ทำ ทุกอย่าง จนกระทั่งทั่วันหนึ่งเธอได้เป็นป็นายอำ เภอจริงริๆ
นิทานเรื่อรื่งนี้สอนให้รู้ว่าว่ " ทุ ก ค น ส า ม า ร ถ เ ป็ น อ ะ ไ ร ก็ ไ ด้ ที่ อ ย า ก เ ป็ น แ ล ะ ค น ที่ ดู ถู ก ค ว า ม ฝั น ข อ ง ค น อื่ น ก็ เ ป็ น เ พี ย ง ค น ไ ม่ มี ค ว า ม ฝั น ข อ ง ตั ว เ อ ง เ ท่ า นั้ น "
ประวัติผู้แต่ง นางสาวชนัญชิดา ปรางงาม เลขที่ 3 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/3 นางสาวชัญญา ดานุเสถียรพงศ์ เลขที่ 21 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/3 นางสาวบุณฑริกริา มั่งมี เลขที่ 5 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/3 การศึกษา การศึกษา การศึกษา โรงเรียรีนเตรียรีมอุดมศึกษาพัฒนาการปราณบุรี โรงเรียรีนเตรียรีมอุดมศึกษาพัฒนาการปราณบุรี โรงเรียรีนเตรียรีมอุดมศึกษาพัฒนาการปราณบุรี
“จริงริๆ แล้ว คนที่จะเป็นนายอำ เภอ ได้ ไม่จำ เป็นต้องเก่ง ไม่จำ เป็นต้อง เป็นสัตว์ร้ว์ร้ายที่ดุร้ายและน่าเกรงขาม ไม่จำ เป็นต้องโดดเด่นกว่าว่ ใคร และ ไม่มีนิยามไหนที่บอกว่าว่กระต่ายหรือรื แม้แต่หนูตะเภา จะเป็นนายอำ เภอที่ ดีไม่ได้”