ซ้องกั๋ง

ซอ้ งกง๋ั หรือ ฉุยหู่จว้ น (水滸傳 Shuǐhǔ Zhuàn)
เป็นนวนิยายจีนเช่ือวา่ เป็นผลงานของ ชือ ไน่อนั และนบั วา่ เป็นหน่ึงใน
ส่ีสุดยอดวรรณกรรมจีน แมเ้ ขียนดว้ ยภาษาธรรมดา มากกวา่ จะเป็นภาษาทาง
วรรณกรรมกต็ าม เน้ือหาดาเนินในสมยั ราชวงศซ์ ่ง (ราชวงศซ์ อ้ ง)
ซอ้ งกง๋ั หรือ สุยหู่จว้ น เป็นนวนิยายเร่ืองแรกๆ ในประวตั ิวรรณคดีจีน ที่เขียนบรรยาย
ถึงความขดั แยง้ ในสงั คมศกั ดินาโดยตรง ความขดั แยง้ สาคญั สมยั น้นั กค็ ือ ความขดั แยง้
ระหวา่ งชนช้นั ปกครอง เจา้ ท่ีดินกบั ชาวนาและผคู้ นอาชีพตา่ งๆ ในระดบั ล่างและ
ระดบั กลางของสงั คม
ซอ้ งกงั๋ มีที่มาคลา้ ยกบั “สามก๊ก” วรรณกรรมเล่ืองช่ือของจีน
ซอ้ งกงั๋ ไดร้ ับการแปลและเรียบเรียงเป็นภาษาไทยคร้ังแรกโดยสมเดจ็ เจา้ พระยาบรม
มหาศรีสุริยวงศ์ เม่ือปี พ.ศ. 2410 สมยั รัชกาลท่ี 4 แปลเป็นหนงั สือ 82 เล่มสมุด
ไทย และตีพิมพค์ ร้ังแรกโดยโรงพิมพห์ มอบรัดเลเม่ือปี พ.ศ. 2422 ในสมยั รัชกาลที่
5 ใชช้ ื่อเร่ืองวา่ "ซอ้ งกง๋ั " ตามช่ือตวั ละครเอกคือซอ้ งกง๋ั หรือที่เรียกวา่ "ซ่งเจียง "

(宋江 Sòng Jiāng)

ความฝันในหอแดง

ประพนั ธ์โดย เฉาเสวีย่ ฉิน (曹雪芹) เมื่อปี ค.ศ.1744 - 1755 ระหวา่ ง

รัชสมยั "ฮ่องเตเ้ ฉียนหลง" แห่งราชวงศช์ ิง ค.ศ.1735 - 1795 นิยายเร่ืองน้ี มีชื่อ

เดิมวา่ “บนั ทึกแห่งศิลา (石头记 : สือโถ่วจ้ี )" พิมพค์ ร้ังแรกเม่ือปี ค.ศ.1791

โดยเฉาเสวย่ี ฉินประพนั ธ์ไดเ้ พียง 80 ตอน ไม่ทนั จบสมบูรณ์กเ็ สียชีวิต แต่นิยายเรื่อง
น้ีเป็นท่ีนิยม จึงมีนกั ประพนั ธห์ ลายท่าน มาแต่งต่อ บางฉบบั มี 20 ตอน 30 ตอน แต่

ฉบบั ของ "เกาเออ้ (高鹗) 40 ตอน ไดร้ ับความนิยมนิยม ถูกรวมเขา้ กบั ฉบบั ของ
เฉาเสวย่ี ฉิน จนกลายเป็น "ความฝันในหอแดง ฉบบั สมบูรณ์ 120 ตอน ตีพิมพ์
สาธารณะในปี ค.ศ.1791 และถือเป็นฉบบั แพร่หลาย แต่กม็ ีผวู้ ิจารณ์วา่ “ภาคต่อ”
ของเกาเออ้ น้นั ไม่สอดคลอ้ งกบั เจตนารมณ์ของเฉาเสว่ยี ฉิน

อยา่ งไรกต็ าม กลุ่มนกั หอแดงวิทยา อาทิ โจวหรูชงั (周汝昌) ระบุวา่ เฉาเสวี่ยฉิน
แต่งนิยาย ความฝันในหอแดง จบบริบูรณ์ รวมทิ้งสิ้น 108 ตอน แต่ 28 ตอนน้นั ได้
สูญหายไป