ภาษาไทยหลกภาษาและการใชภาษา ป.4 หนวย3_การผนวรรณยกต_Neat

วิชาภาษาไทย











เรื่องการผันวรรณยุกต์







จัดท ำโดย




นำงวรรณดี อำวุธ




โรงเรียนวัดมุขธาราม (วัดปากท่าซอง)





ส านักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราชเขต 2

อ่านออกเสียงค าต่อไปนี้ แล้วบอกว่า







ต้องเติมรูปวรรณยุกต์ใด










วาว



ตัวอย่าง

๑














ตุกตา

๒









กวยเตียว

๓













เกาอี

๔









ไขไก

๕









พอแม

ทบทวนความรู้วรรณยุกต์










วรรณยุกต์




คือ เครื่องหมายแสดงเสียงสูง ต่่า ของค่าในภาษาไทย






โดยเขียนไว้เหนือพยัญชนะต้น






(ถ้ามีพยัญชนะต้น ๒ ตัว จะเขียนไว้บนพยัญชนะตัวที่ ๒)






เพื่อให้ออกเสียงค่าได้ถูกต้อง

รูปวรรณยุกต์ คือ เครื่องหมายที่บอกระดับเสียงของค า มี ๔ รูป คือ










เรียกว่า วรรณยุกต์เอก/ไม้เอก







เรียกว่า วรรณยุกต์โท/ไม้โท








เรียกว่า วรรณยุกต์ตรี/ไม้ตรี








เรียกว่า วรรณยุกต์จัตวา/ไม้จัตวา

ค าหรือพยางค์ในภาษาไทย มีเสียงวรรณยุกต์ทุกพยางค์หรือค า




เสียงวรรณยุกต์มี ๕ เสียง และเสียงวรรณยุกต์ไม่จ าเป็นต้องตรงตามรูปเสมอไป






เสียงสามัญ เช่น เตียง เรือ ยาย




เสียงเอก เช่น ไข่ บ่อ จิก





เสียงโท เช่น กล้า ถ้า ข้อง





เสียงตรี เช่น น้อง นิด โต๊ะ





เสียงจัตวา เช่น แขน หมอ จ๋า

อ่านออกเสียงค าต่อไปนี้ แล้วสังเกตเสียงค านะคะ

































ซัดไปด้วยอาการ ที่ๆ มีต้นไม้ต่างๆ พี่สาว ค าเรียก ค าเรียก



ยกแขน ขึ้นมาก ของพ่อหรือแม่ แทนค าว่า พ่อ แทนค าว่า พ่อ

ค าที่มีการเปลี่ยนเสียงของค าให้สูง-ต่ า ไปตามรูปวรรณยุกต์ที่ก ากับอยู่ เรียกว่า






“การผันวรรณยุกต์” ซึ่งการผันวรรณยุกต์นอกจากจะท าให้ค าเปลี่ยนเสียงไป




แล้ว ยังท าให้ความหมายของค าเปลี่ยนไปด้วย






การผันวรรณยุกต์ได้ถูกต้อง จะต้องเรียนรู้และเข้าใจเรื่องไตรยางศ์ และค าเป็น




ค าตายเสียก่อน ดังนี้

ไตรยางศ์










































เป็นการแบ่งพยัญชนะออกเป็น ๓ หมู่

อักษรสูง













เทคนิคการจ า


มี ๑๑ ตัว ผี ฝาก ถุง (ฐ)







ข ฃ ฉ ฐ ถ ข้าว (ฃ) สาร







ผ ฝ ศ ษ ส (ศ ษ) ให้ ฉัน







ห

อักษรกลาง












เทคนิคการจ า


มี ๙ ตัว ไก่แจ้ ดิ้น (ฎ)







ก จ ฎ ฏ ด ตาย (ฏ) บน







ต บ ป อ ปาก โอ่ง

อักษรต่ า













เทคนิคการจ า


มี ๒๔ ตัว เมื่อจ าอักษรสูง






ค ฅ ฆ ง ช ซ ฌ ญ และอักษรกลางได้แล้ว





ฑ ฒ ณ ท ธ น พ ฟ อักษรที่เหลือก็คือ






ภ ม ย ร ล ว ฬ ฮ อักษรต่ า

ค าเป็น ค าตาย











ค าเป็น ค าตาย






• ค าที่ประสมสระเสียงยาว ไม่มีตัวสะกด • ค าที่ประสมสระเสียงสั้น ไม่มีตัวสะกด



• ค าที่มีตัวสะกดในมาตราแม่กง กน กม • ค าที่มีตัวสะกดในมาตราแม่กก กบ กด



เกย เกอว โดยประสมสระเสียงสั้นหรือ




เสียงยาวก็ได้



• ค าที่ประสมกับสระ -ำ ไ- ใ- เ-า

ก่อนฝึกผันวรรณยุกต์ มาฝึกอ่านค าแล้วจ าแนกหมู่อักษร และ




ค าเป็นค าตายกันนะครับ










ตัวอย่าง




ดอก ด เป็นอักษรกลาง


ดอกไม้ ไม้ ม เป็นอักษรต่ า












ดอก เป็นค าตาย




ไม้ เป็นค าเป็น

ค าเป็น

ต่ า
_____ ท เป็นอักษร _____ เป็น
ทุ
ทุเรียน ค าตาย








ต่ า
เรียน
_____ ร เป็นอักษร _____ เป็น ค าเป็น
ค าตาย









ค าเป็น

ต่ า
_____ ม เป็นอักษร _____ เป็น
มัง
มังคุด ค าตาย








ต่ า
_____ ค เป็นอักษร _____ เป็น ค าเป็น
คุด
ค าตาย

ค าเป็น

กลาง
โจ๊ก
_____ จ เป็นอักษร _____ เป็น
โจ๊กไก่ ค าตาย









ไก่
กลาง
_____ ก เป็นอักษร _____ เป็น ค าเป็น
ค าตาย









ค าเป็น


ข้าว
สูง
_____ ข เป็นอักษร _____ เป็น
ข้าวผัด ค าตาย








ผัด
_____ ผ เป็นอักษร _____ เป็น ค าเป็น
สูง
ค าตาย

การผันวรรณยุกต์
อักษรกลาง














ค าเป็น  ผันวรรณยุกต์ได้ครบ ๕ เสียง





 พื้นเสียงเป็นเสียงสามัญ










ค าตาย
 ผันวรรณยุกต์ได้ ๔ เสียง



 พื้นเสียงเป็นเสียงเอก

ตัวอย่าง









ลักษณะค า/พยางค์ เสียงวรรณยุกต์



สามัญ เอก โท ตรี จัตวา




กา ก่า ก้า ก๊า ก๋า


อักษร ค าเป็น จน จ่น จ้น จ๊น จ๋น





เอย เอ่ย เอ้ย เอ๊ย เอ๋ย

กลาง ปะ ป้ะ ป๊ะ ป๋ะ





ค าตาย กาด ก้าด ก๊าด ก๋าด




โบก โบ้ก โบ๊ก โบ๋ก

สรุป อักษรกลางค าเป็น






(ผันครบ ๕ เสียง รูปและเสียงตรงกัน)







• พื้นเสียงเป็นเสียงสามัญ เช่น กา จน เอย




• ผันด้วย ไม้เอก เป็นเสียง เอก เช่น ก่า จ่น เอ่ย




• ผันด้วย ไม้โท เป็นเสียง โท เช่น ก้า จ้น เอ้ย




• ผันด้วย ไม้ตรี เป็นเสียง ตรี เช่น ก๊า จ๊น เอ๊ย




• ผันด้วย ไม้จัตวา เป็นเสียง จัตวา เช่น ก๋า จ๋น เอ๋ย

สรุป อักษรกลางค าตาย







(ผันได้ ๔ เสียง รูปและเสียงตรงกัน)







• พื้นเสียงเป็นเสียงเอก เช่น ปะ กาด โบก




• ผันด้วย ไม้โท เป็นเสียง โท เช่น ป้ะ ก้าด โบ้ก




• ผันด้วย ไม้ตรี เป็นเสียง ตรี เช่น ป๊ะ ก๊าด โบ๊ก




• ผันด้วย ไม้จัตวา เป็นเสียง จัตวา เช่น ป๋ะ ก๋าด โบ๋ก

การผันวรรณยุกต์ อักษรสูง












ค าเป็น  ผันวรรณยุกต์ได้ ๓ เสียง





 พื้นเสียงเป็นเสียงจัตวา










ค าตาย
 ผันวรรณยุกต์ได้ ๒ เสียง



 พื้นเสียงเป็นเสียงเอก

ตัวอย่าง











ลักษณะค า/พยางค์ เสียงวรรณยุกต์



สามัญ เอก โท ตรี จัตวา




ข่า ข้า ขา



ค าเป็น ฝ่าย ฝ้าย ฝาย




อักษรสูง เสื่อ เสื้อ เสือ



สะ ส้ะ



ค าตาย ขัด ขั้ด




ฝาก ฝ้าก

สรุป อักษรสูงค าเป็น







(ผันได้ ๓ เสียง รูปและเสียงไม่ตรงกัน)







• พื้นเสียงเป็นเสียงจัตวา เช่น ขา ฝาย เสือ




• ผันด้วย ไม้เอก เป็นเสียง เอก เช่น ข่า ฝ่าย เสื่อ




• ผันด้วย ไม้โท เป็นเสียง โท เช่น ข้า ฝ้าย เสื้อ

สรุป





อักษรสูงค าตาย






(ผันได้ ๒ เสียง รูปและเสียงไม่ตรงกัน)









• พื้นเสียงเป็นเสียงเอก เช่น สะ ขัด ฝาก




• ผันด้วย ไม้โท เป็นเสียง โท เช่น ส้ะ ขั้ด ฝ้าก




(ค าที่ผันได้ไม่มีใช้ในภาษา หรือไม่มีความหมาย)

การผันวรรณยุกต์ อักษรต่ า














ค าเป็น  ผันวรรณยุกต์ได้ ๓ เสียง ผันเอกได้เสียงโท ผันโทได้



เสียงตรี



 พื้นเสียงเป็นเสียงสามัญ







ค าตาย  ผันวรรณยุกต์ได้ ๒ เสียง



 ค าที่ประสมสระเสียงสั้นพื้นเสียงเป็นเสียงตรี


 ค าที่ประสมสระเสียงยาวพื้นเสียงเป็นเสียงโท

ตัวอย่าง








ลักษณะค า/พยางค์ เสียงวรรณยุกต์



สามัญ เอก โท ตรี จัตวา




คา ค่า ค้า



ค าเป็น เชย เช่ย เช้ย




อักษรต่ า วาว ว่าว ว้าว




ค าตาย ค่ะ คะ



สระเสียงสั้น นั่ด นัด




ค าตาย มาก ม้าก


สระเสียงยาว แคบ แค้บ

สรุป









อักษรต่ าค าเป็น





(ผันได้ ๓ เสียง รูปและเสียงไม่ตรงกัน)












• พื้นเสียงเป็นเสียงสามัญ เช่น คา เชย วาว




• ผันด้วย ไม้เอก เป็นเสียง โท เช่น ค่า เช่ย ว่าว




• ผันด้วย ไม้โท เป็นเสียง ตรี เช่น ค้า เช้ย ว้าว

สรุป อักษรต่ าค าตายสระเสียงสั้น






(ผันได้ ๒ เสียง รูปและเสียงไม่ตรงกัน)






• พื้นเสียงเป็นเสียงตรี เช่น คะ นัด




• ผันด้วยไม้เอก เป็นเสียง โท เช่น ค่ะ นั่ด




อักษรต่ าค าตายสระเสียงยาว






(ผันได้ ๒ เสียง รูปและเสียงไม่ตรงกัน)






• พื้นเสียงเป็นเสียงโท เช่น มาก แคบ




• ผันด้วยไม้โท เป็นเสียง ตรี เช่น ม้าก แค้บ

อักษรต่ า



๒๔ ตัว











แบ่งเป็น ๒ พวก

๑. อักษรคู่ คือ อักษรต่ าที่มีอักษรสูงเป็นคู่ เมื่อน าอักษรสูงที่เป็นคู่






มาผันร่วมกัน จะผันวรรณยุกต์ได้ครบ ๕ เสียง เช่น

















สามัญ เอก โท ตรี จัตวา




คา ข่า ค่า/ข้า ค้า ขา



ชาง ฉ่าง ช่าง/ฉ้าง ช้าง ฉาง

๒. อักษรเดี่ยว คือ อักษรต่ าที่ไม่มีอักษรสูงเป็นคู่






หากต้องการผันวรรณยุกต์ให้ครบ ๕ เสียง ต้องใช้ ห น า เช่น


















สามัญ เอก โท ตรี จัตวา




งอ หง่อ ง่อ/หง้อ ง้อ หงอ



มอ หม่อ ม่อ/หม้อ ม้อ หมอ

เมื่อเรียนรู้เรื่องการผันวรรณยุกต์แล้ว คราวนี้มาทดสอบความรู้




โดยเติมรูปวรรณยุกต์ลงบนค าที่ก าหนด ให้ตรงตามความหมาย





จากนั้นอ่านออกเสียงค า

๑















หิงหอย























หมายถึง แมลงชนิดหนึ่ง มีแสงที่ปล้องท้อง







หิ่ง - ห้อย
อ่านว่า

๒
















ยิมแยม






















หมายถึง ยิ้มอย่างชื่นบาน







ยิ้ม - แย้ม
อ่านว่า