นิยาย

ช่ือ น.ส. ยุพารินทร์ มาเยอะ

​ช่ือเร่ือง ราชาแหง่ อาณาจักรแวมไพร์

คา่ํ คืนท่ีไร้แสงจากดวงจันทร์ ความเงียบงับแผก่ ระจายไปทั่วตรอกทางเดินเลก็ ๆไมม่ ีแมเ้ สยี ง
คนเดินผา่ นราวกับทุกสงิ่ ถูกสะกดให้อยูน่ ิ่งในความมืดมิดกลับมีบางสงิ่ กาํ ลังเคล่ือนไหว
รวดเร็วไมม่ ีเสยี งเลด็ ลอดในทุกยา่ งกา้ ว

ซันซัส แวมไพร์หนุ่มท่ีอายุมากกวา่ ร้อยปี เขาเป็นแวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์เจา้ ของใบหน้าเยน็
ชานิ่งสนิทและเป็นราชาแหง่ อาณาจักรแวมไพร์เจา้ ของรูปร่างสมสว่ นกาํ ยาํ และแขง็ แกร่งนํา
เกรงขามเขากาํ ลังไลต่ ามชายชุดดาํ คนหน่ึงท่ีไมใ่ ชค่ นธรรมดาเขารั บรู้ไดว้ า่ คนๆน้ีเป็นแวมไพร์
ท่ีสาํ คัญเป็นแวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์และมันตอ้ งการกาํ จัดเขา
ฉึก เสยี งเน้ือท่ีถูกแทงดว้ ยของมีคมดังข้ึนเงียบๆพร้อมกับเลือดสขี น้ ท่ีคอ่ ยๆไหลออกจากหน้า
ทอ้ งแกร่งมีดเลม่ น้ีทาํ จากโลหะเงนิ บริสุทธิ่ร่างของซันซัสทรุดลงกับพ้ืนพร้อมกับมีดท่ีถูกดึง
ออกอยา่ งรวดเร็วพวกมันมีมากกวา่ หน่ึง หึ พวกหมาหมู่

อิก ซันซัส พยุงร่างกายข้ึนมาพุง่ ตรงเขา้ ไปหาปี ศาจเลือดบริสุทธิ์ทัง้ สองปลายมีดเงาวับถูกปั ก
ลงกลางอกของบุคคลปริศนาคนหน่ึงโดยไมท่ ันตัง้ ตัวรวดเร็วราวกับสายลมลาํ คอของผูช้ ายอีก
คนถูกปาดออกอยา่ งน่าสยดสยองร่างทัง้ สองคอ่ ยๆหายไปกลายเป็นเถา้ ถา่ นเพราะพิษบาดแผล
ท่ีร้ายแรงกองเลือดท่ีเคยนองบนพ้ืนถนนกพ็ ลันสลายหายไปดว้ ยพวกมันตายสูญสลายกลาย
เป็ นเถา้

บาดแผลจากมีดเงนิ ไมอ่ าจมอบความตายให้ราชาปี ศาจแตเ่ ลือดท่ีหลั่งไหลออกมาตา่ งหากจะ
นําไปสูค่ วามตาย
เขานึกทวนคาํ พูดของอาจารณ์ร่างหนาพยุงกายข้ึนเดินทุลังทุเลสงิ่ ท่ีตอ้ งการตอนน้ีคือเลือดนั่น
เพราะของเหลวสแี ดงขน้ ไมอ่ าจทาํ ให้หยุดไหลซ่ึงเป็นผลมาจากมีดเงนิ ในมือมันจึงอยากจะ
สมานไดภ้ ายในเวลาไมก่ ่ีนาทีและเลือดท่ีตอ้ งการในตอนน้ีกต็ อ้ งมาจากเหย่ือท่ีเขาสัมผัสไดว้ า่
แอบซอ่ นอยูไ่ มไ่ กลจากตรงท่ีเขาอยูม่ ากนั กสัญชาตญาณดินของแวมไพร์ถูกปลุกข้ึนในยามท่ี
ร่างกายกาํ ลังถึงขีดจาํ กัด

ช่ือ น.ส. ยุพารินทร์ มาเยอะ

ลูกน้องคนสนิท 3 คนปรากฎตัวตอ่ หน้าซันซัสดว้ ยสภาพท่ียับเยนิ มีรอยแผลหลายจุด
นายทา่ นครั บ พวกมันสลายหมดแลว้ ครั บ เอียน รายงานดว้ ยเสยี งเรียบนิ่งเหมือนใบหน้า

ท่ีไร้อารมณ์ ผูห้ ญงิ คนนั น้ ให้จัดกา.. เอียนรายงานเหตุการณ์ท่ีเกิดข้ึนและกาํ ลังถามเจา้ นาย
ถึงเหย่ือท่ีหมดลมหายใจไปแลว้

ทาํ เหมือนท่ีเคยทาํ ซันซัส มีแววตาวูบไหวเลก็ น้อยแมม่ ันเป็นเพียงเส้ยี ววนิ าที
แลว้ อีกคนละ่ ครั บ เสยี งของชายร่างกาํ ยาํ อีกคนเอย่ ถามผูเ้ ป็นนายพลางมองไปยังหญงิ
สาวท่ีบัดน้ีอยูใ่ นออ้ มแขนแกร่งของ ซันซัส ใบหน้าคมฉายแววกังวล เกรงวา่ จะเป็นอันตราย
ไมต่ อ้ งหว่ งเร่ืองน้ี ฉั นจะจัดการเอง เม่ือ ซันซัส กลา่ วจบร่างของทัง้ สองคนกห็ ายไป ท้งิ
ไวเ้ พียงความเงียบงันท่ีแผก่ ระจายไปทั่วบริเวณ

พ่ีเอียน องคร์ าชาทา่ นไมเ่ ป็นไรใชไ่ หมครั บ เสยี งใสๆของหนุ่มน้อยท่ีสุดในกลุม่ เอย่ ข้ึน
ทาํ ลายความเงียบท่ีสาํ คัญคนทั่วไป ให้ความรู้สกึ วังเวงชอบกล ช่ือของเขาคือ เอริค แน่นอนวา่
เขากเ็ ป็นแวมไพร์แตม่ ีรูปร่างผอมบางกวา่ ปี ศาจรุ่นพ่ีอยา่ ง เอียน

อืม เอียน ขานรั บในลาํ คอแผว่ เบา กอ่ นจะหายไปพร้อมกับร่างไร้วญิ ญาณของเหย่ือท่ี
หมดลมหายใจ

ไมต่ อ้ งเป็นหว่ งนายทา่ นหรอก เอริค นายทา่ นปลอดภั ย ไปทาํ งานของพวกเราไดแ้ ลว้ ผู้
ชายอีกคนพูดข้ึนช่ือของเขาคือ แซทหรือแซทเทลิ เขาพูดปลอบใจน้องเลก็ เจา้ นายของพวก
เขาอยา่ งซันซัสเป็นคนท่ีเขม้ แขง็ แขง็ แกร่งและเกง่ กาจ

ครั บ เสยี งหวานใสของหนุ่มน้อยหน้าใสเอย่ รั บอยา่ งสุภาพ พร้อมกับท่ีทัง้ สองคนหายตัว
ไปไปราวกับวา่ ไมเ่ คยเกิดเหตุการณ์เลวร้ายบริเวณน้ีมากอ่ น

ช่ือ น.ส. ยุพารินทร์ มาเยอะ

อีกดา้ นหน่ึง
แฮกๆๆ ร่างสูงของใครบางคนท่ีกาํ ลังวงิ่ ฝ่ าความมืดอยา่ งไร้จุดหมาย เขาเป็นชายผูม้ ีเรือนผมสี
ควันบุหร่ี รูปร่างผอมบางแตเ่ ตม็ ไปดว้ ยกลา้ มเน้ือ ใบหน้าหวานราวกับผูห้ ญงิ เตม็ ไปดว้ ยเลือด
ร่างกายตอนน้ีสะบักสะบอมไปทัง้ ร่าง แผลฉกรรจต์ ามเน้ือตัวออกฤทธิ์ให้ทรมานสองขาแทบ
จะไมส่ ามารถวงิ่ ตอ่ ไปไดอ้ ีก ในมือกาํ ดาบศักดิส์ ทิ ธิ์ไวแ้ น่น ซ่ึงดาบเลม่ น้ีจะเป็นเคร่ืองมือท่ีเขา
จะใชส้ าํ หรั บแกแ้ คน้
ผูช้ ายคนน้ีคือ คารอส บ​ ุตรชายของราชินีวาเนีย มารดาชว่ ยให้เขารอดชีวติ โดยการเอาชีวติ เขา้
แลก นางสละชีวติ เพ่ือเขา ภาพท่ีมารดาถูกฆา่ ยังติดตา ถึงแมจ้ ะไมเ่ หน็ ดว้ ยกับแผนการของ
มารดาตัง้ แตต่ น้ แตค่ วามสูญเสยี ครั ง้ น้ีหนั กหนาเกินกวา่ ท่ีผูช้ ายคนนึงจะรั บไหว ไหนจะลูก
น้องคนสนิทท่ีติดตามอารั กษ์ขากต็ ายจนหมด พวกเขาซ่ือสัตยต์ อ่ เจา้ นายจนวนิ าทีสุดทา้ ยของ
ชีวติ
ในหัวใจของ คารอส เตม็ ไปดว้ ยความทนมานและเคียดแคน้ ทัง้ มารดาและมิตรสหายถูก
สั งหารไปจนหมด

ร่างสูงเดินลัดเลาะเขา้ ไปในป่ ารกทึบร่างกายเหน่ือยลา้ เกินจะทน ไหนจะเลือดท่ีไหลออกมาไม่
หยุด ให้ตายสิ น่าหงุดหงดิ ชะมัด เทา้ หนั กหยุดชะงักเม่ือไดก้ ลิน่ เลือดท่ีหอมหวน ยงิ่ เดินเขา้
ใกลเ้ ทา่ ไหร่กลิน่ เลือดยงิ่ ชัดเจน
ถึงแมเ้ ขาจะบาดเจบ็ แตแ่ ผลพวกน้ีไมไ่ ดล้ ึกขนาดทาํ ให้เสยี เลือดจนสลายได้ แคม่ ันน่า
หงุดหงดิ ท่ีทาํ อะไรไดย้ ากข้ึน เทา้ หนั กพลาดเหยียบกิ่งไมแ้ ห้งเขา้ เตม็ เปา

นั ่ นใคร
เสยี งตะโกนมาจากหญงิ สาวคนหน่ึง สาวใจกลา้ ไมห่ วั่นแกรงอันตรายเดินเขา้ หาตน้ เสยี งท่ีอยู่
หลังพุม่ ไม้ เธอรู้สกึ ถึงกลิน่ อายของปี ศาจไมก่ พ็ วกมนุษย์
หญงิ สาวรูปร่างผอมเพรียว เธอเคยเป็นตาํ รวจแตผ่ ันตัวมาเป็นนั กลา่ ปี ศาจ และป้ าของเธอ
บอกตัวเองนั น้ มีพรสวรรคด์ า้ นน้ีเป็นอยา่ งดี

ช่ือ น.ส. ยุพารินทร์ มาเยอะ

กลิน่ อายท่ีมีลักษณะเฉพาะ คลา้ ยกลิน่ อายมนุษย์ ทาํ ให้เธอรู้แลว้ วา่ ปี ศาจท่ีอยูใ่ กลเ้ ธอตรงน้ีก็
คือแวมไพร์ อมนุษยท์ ่ีด่ืมเลือดเป็นอาหาร
ณ ปราสาทของซันซัส

เชา้ วันตอ่ มา ร่างหนาของราชาแวมไพร์ขยับกายลุกข้ึน ตาคมจอ้ งหญงิ สาวขา้ งกายท่ีสง่ กลิง่
หอมเยา้ ยวนใจ เสอื ดท่ีไดล้ ้ิมลองถูกปากถูกใจยงิ่ นั ก เรือนกายท่ีนุ่มนิ่มน่ากอดทาํ ให้เขานอน
สบายทัง้ คือ กลิน่ หอมของกายสาวกท็ าํ ให้นอนหลับฝั นดี ถึงแมแ้ วมไพร์อยา่ งเขาไมจ่ าํ เป็นตอ้ ง
นอนกต้ าม

ชายหนุ่มผละออกหา่ งจากหญงิ สาว ซันซัส ตอ้ งลุกไปสะสางงานท่ีเหลือคา้ งคาและจัดการ
ความวุน่ วายท่ีเกิดข้ึนเม่ือวาน แรงขยับทาํ ให้วาเนสท่ีอยูใ่ นออ้ มกอดตอ้ งต่ืจากความฝั นท่ี
สุขใจ

หญงิ สาวฝื นตัวลุกข้ึนนั่งอยา่ งงัวเงีย แตต่ ากลมโตกต็ อ้ งเบกิ โพลง เม่ือพบเธออยูใ่ นห้องกับผู้
ชายแปลกหน้า แถมยัง แถมยังอยูบ่ นเตียงเดียวกัน ในสถาพท่ีผูช้ ายตรงหน้าเปลือยทอ่ นบน
กอดเธออยู่ หญงิ สาวถอยหา่ งจนสุดเตียงกวา้ ง

กร๊ีดด

หญงิ สาวลุกพรวดข้ึนมาและถอยหา่ งจากชายแปลกหน้า ไมท่ ันไรร่างบางกห็ งอยหลังลงจาก
เตียง รวดเร็วเทา่ ความคดิ จูๆ่ ร่างสูงท่ีอยูอ่ ีกฝั่ กโ็ ผลม่ ารั บร่างของเธอไดท้ ันทว่ งที

วาเนส ตกอยูใ่ นวงแขนของราชา หญงิ สาวด้ินขลุกขลักจนหลุด เธอขยับถอยหา่ งออกมาจาก
ราชาปี ศาจอยา่ งหวาดหวั่น

นะ นาย นายเป็นใคร แลว้ ฉั นมาอยูท่ ่ีน่ีไดย้ ังไง มันเกิดไรข้ึน ทาํ ไมเราถึงอยูใ่ นสถาพน้ี
หญงิ สาวโพลง่ ออกมาเสยี งดังทันที

ช่ือของขา้ คือ ซันซัส ขา้ คือราชาปี ศาจแหง่ อาณาจักรแวมไพร์ ขา้ พาเจา้ มาท่ีน่ีนั่น เพราะ
เสยี งทุม้ เวน้ ระยะชั่วอึดใจพาลทาํ ให้คนตัวเลก็ หยุดหายใจชั่วครู

ช่ือ น.ส. ยุพารินทร์ มาเยอะ

ชว่ งสายๆของวันถัดมา วาเนส ไดร้ ั บอนุญาตให้ออกมาเดินเลน่ ขา้ งนอกห้อง เธอสามารถเดิน
ไปท่ีไหนกไ็ ดใ้ นปราสาทแหง่ น้ี หรือจะออกไปเดินชมรอบๆกไ็ ด้ แตห่ ้ามออกนอกอาณาเขตท่ี
กาํ หนดเดด็ ขาด หญงิ สาวกเ็ ช่ือฟั งโดยงา่ ย นั่นเพราะอันตรายมีอยูร่ อบๆตัวของมนุษยอ์ ยา่ งเธอ

วาเนส ไมอ่ ยากเส่ยี งตกเป็นเป้ าหมายให้มีแวมไพร์มาไลต่ ะครุบหรอก เทา้ เลก็ เดินวนรอบๆ
ปราสาทหลังโต จนมาหยุดท่ีแปลงดอกไม้ สภาพของมันในตอนน้ีเหมือนกับพ่ึงเป็นสนามรบ
ให้กับสงคราวยอ่ ยๆ

กลิน่ กุหลาบและซากดอกไมเ้ กล่ือนพ้ืนไปหมดกุหลาบขาว กุหลาบแดง ทัง้ ท่ีคงจะพ่ึงบานได้
เตม็ ท่ีแคว่ ันเดียว ดูจากสแี ลว้ กุหลาบแปลงน้ีคงมีหลากหลายสายพันธุแ์ ละแตล่ ะพันธุก์ น็ ่าจะหา
ยากทัง้ นั น้ เลย น่าเสยี ดายจริงๆ

วาเนส เดินตามเกบ็ ดอกท่ียังสมบูรณ์เอาไว้ เธอคงตอ้ งไปขอแจกันสวยๆมาไวใ้ สด่ อกไมส้ วยๆ
ไปตกแตง่ ห้องนอนสเี ขม้ ๆ ให้ดูมีชีวติ ชีวาข้ึน

บริเวณโดยรอบหากไมม่ ีซากปรั กหักพังพวกน้ีท่ีน่ีกค็ งจะเคยถูกประดับดว้ ยของสวยงามมา
กอ่ น เหมือนกาํ ลังจัดพิธีลงคลกันอยู่ อาจจะเป็นงานแตง่ งาน หรืองานลงคล แตก่ ไ็ มอ่ าจทราบ
ไดเ้ พราะวัฒนธรรมของพวกเราคงจะไมค่ ลา้ ยกันสักนิด

คนในปราสาทน้ีท่ีสาํ คัญท่ีสุดเลยคือเตม็ ไปดว้ ยแวมไพร์ แตถ่ า้ ไมร่ วมเร่ืองน้ีพวกเขากไ็ ม่
ทาํ ร้ายเธอ หรือแมก้ ระทั่งกลั่นแกลง้ กไ็ มม่ ีให้เจอ สาํ หรั บเหตุผลท่ีพวกเขาไมท่ าํ ร้ายเธอ คง
เพราะเป็นคาํ สัง่ ของคนท่ีเอาตัวเธอมาไวท้ ่ีน่ีแน่นอน

ปราสาทแหง่ น้ีภายนอกเป็นเหมือนพระราชวังสมัยเกา่ แตภ่ ายในกลับตกแตง่ ได้ อยา่ งทันสมัย
เหมือนสไตวนิ เทจสวยๆ ดูเรียบงา่ ยแตก่ ลับซอ่ นความหรูหราเอาไว้ ขา้ วของท่ีใชป้ ระดับ
ตกแตง่ สว่ นใหญจ่ ะเป็นเคร่ืองเรือนพวกแจกันโบราณๆมันกด็ ูสวยไปอีกแบบนะสาํ หรั บเธอ

นอกจากภายในท่ีสวยงามแลว้ ขา้ งนอกเตม็ ไปดว้ ยธรรมชาติ ทัง้ ป่ าไม้ ทัง้ นํา้ ตก และก็
ทะเลสาบ