นิทานเรื่องผูกเสี่ยวเกลียวใจ

เร$ืองและภาพ : กหุ ลาบเวยี งพิงค์

คาํ นาํ

หนงั สืออิเลก็ ทรอนิกส์ (E-Book) เล่มน;ี มีเน;ือหาเก=ียวกบั นิทานพ;ืนเมือง
เร=ือง ผกู เสี=ยวเกลียวใจ ‘‘ผกู เสี=ยว’’ เป็นประเพณีเก่าแก่และสาํ คญั ของชาอีสาน
โดยพอ่ แม่จะนาํ ลูกหลานที=รักกนั มาผกู แขนเพื=อเป็นเพื=อนกนั ตลอดไป
ซ=ึงนิทานเรื=องน;ีใหข้ อ้ คิดสอนใจแก่ผเู้ รียนไดเ้ ป็นอยา่ งดี

ผจู้ ดั ทาํ
กหุ ลาบเวยี งพิงค์



ณ หมู่บา้ นแห่งหน=ึง ซ=ึงเป็นหมู่บา้ นเลก็ ๆ ที=อยหู่ ่างไกล
จากนอกเมือง ผคู้ นอาศยั อยแู่ บบรักใคร่กลมเกลียวกนั

หมู่บา้ นแห่งน;ีไดอ้ นุรักษว์ ฒั นธรรมประเพณีผกู เสี=ยว
ซ=ึงเป็นประเพณีท=ีทาํ ใหค้ นท;งั หมู่บา้ นน;ี อาศยั อยแู่ บบช่วยเหลือเก;ือกลู ซ=ึงกนั และกนั

แต่ยงั มีเดก็ หญิงคู่หน=ึงชื=อมายมิ;นและแยมโรล
เดก็ ท;งั สองโตมาดว้ ยกนั แต่เดก็ สองคนน;ีกลบั ไม่ถูกกนั เลย

ในขณะท=ีเดก็ ท;งั สองกาํ ลงั เรียนอยใู่ นหอ้ งเรียน คุณครูไดแ้ จง้ วา่
“ เดก็ ๆคะอาทิตยห์ นา้ เราจะไดไ้ ปทศั นศึกษาในเขตอนุรักษ์
พนั ธุ์ป่ าไม้ คุณครูจะสุ่มจบั คู่กบั เพื=อนในหอ้ ง เพ=ือใหช้ ่วยกนั
บนั ทึกพนั ธุ์ไมน้ ะคะ ”

คุณครูไดส้ ุ่มจบั คู่ไปเร=ือย ๆ จนทา้ ยที=สุดมายมิ;นทแ์ ละแยมโรลไดค้ ู่กนั
มายมิ;น “ ทาํ ไมฉนั ตอ้ งไดม้ าคู่กบั เธอดว้ ยเนี=ย ”

แยมโรล “ ฉนั กไ็ ม่อยากคู่กบั เธอเหมือนกนั แหละ ”

หน=ึงอาทิตยต์ ่อมา...รถบสั ไดพ้ าเดก็ ๆออกเดินทางต;งั แต่เชา้ จนถึงเขตอนุรักษพ์ นั ธุ์ป่ าไม้
คุณครูจึงไดแ้ จง้ กบั เดก็ ๆวา่ “ เดก็ ๆคะเดีcยวคุณครูจะใหเ้ วลา d ชว=ั โมง ใหเ้ ดก็ ๆเดินตาม
แผนท=ี หา้ มเดินออกนอกจากเสน้ ทางเดด็ ขาด เพราะจะทาํ ใหเ้ ดก็ ๆพลดั หลงไดน้ ะคะ”
“ ครับ / ค่ะ เดก็ ๆตอบรับ ”

ขณะที=เดินทางตามแผนท=ี มายมิ;นและแยมโรลไดแ้ ยง่ กนั ถือแผนท=ี
ทาํ ใหแ้ ผนท=ีขาดและปลิวหายไปในส่วนท=ีเป็นจุดนดั พบของคุณครู

แยมโรล “ เพราะเธอนนั= แหละ แผนที=เลยขาด"
มายมิ;น “ เธอนนั= แหละที=แยง่ ฉนั ถือแผนท=ี
ปลิวหายไปไหนแลว้ กไ็ ม่รู้! ”

หลงั จากน;นั เดก็ ท;งั สองจึงไดเ้ ดินตามหาทางออก แต่ยงิ= เดินยงิ= ไม่คุน้ ทาง
ทาํ ใหม้ ายมิ;นร้องไหอ้ อกมา “ ฉนั กลวั ฉนั หิว เราจะออกไปไดม้ ;ยั "
แยมโรลที=เห็นมายมิ;นร้องไหจ้ ึงคิดเห็นใจ
“ อยา่ ร้องไหไ้ ปเลยนะ อ่ะ! น=ีฉนั แบ่งขนมให้ ” แยมโรลปลอบมายมิ;น

“ ขอบคุณนะแยมโรล ท=ีผา่ นมาฉนั ทาํ อะไรใหเ้ ธอไม่พอใจ ฉนั ขอโทษนะ”
มายมิ;นมองหนา้ แยมโรลดว้ ยความซ;ึงใจ
“ ไม่เป็นไร ท=ีผา่ นมาฉนั กท็ าํ ตวั ไม่ดีกบั เธอบา้ ง เรามาเป็นเพื=อนกนั ไดม้ ;ยั ”
แยมโรลกล่าว มายมิ;นจึงตอบรับวา่
“ ไดส้ ิ เกี=ยวกอ้ ยสญั ญากนั นะวา่ เราจะเป็นเพ=ือนกนั ตลอดไป ”

มายมิ;นและแยมโรลจึงไดร้ ีบออกตามหาแผนท=ี พอเดินไปเร=ือยๆ แยมโรล
จึงไดม้ องเห็นแมงมุมที=เกาะอยบู่ นไหล่ตวั เอง แยมโรลกลวั แมงมุมมาก
จึงกรีดร้องเสียงดงั ทาํ ใหม้ ายมิ;นหนั มาดู “ แยมโรลเธอเป็นอะไร มีอะไรหรอ "
แยมโรลตอบ “ แมงมุม แมงมุม อยตู่ รงไหล่ฉนั !! ช่วยเอามนั ออกไปที! ”

มายมิ;นเป็นคนท=ีไม่กลวั สตั วอ์ ะไร จึงรีบใชก้ =ิงไมไ้ ล่เจา้ แมงมุม
ที=เกาะอยบู่ นไหล่ของแยมโรลใหอ้ อกไป
มายมิ;น “ ไม่เป็นไรแลว้ นะแมงมุมออกจากไหล่เธอแลว้ ”
แยมโรล “ ขอบใจมากๆเลยนะมายมิ;นไม่ไดเ้ ธอฉนั คงแยแ่ น่เลย ”

ท;งั สองช่วยกนั เดินตามหาแผนที= จนในที=สุดกเ็ จอแผนท=ีที=หายไป
“ เย้ เจอแลว้ ในท=ีสุดพวกเรากเ็ จอแผนท=ีสกั ที ”
มายมิ;นและแยมโรลกระโดดดีใจเดก็ ท;งั สองจึงนาํ แผนที=ท=ีขาดมาต่อกนั
และสามารถเดินออกจากป่ าไปที=จุดนดั พบท=ีคุณครูแจง้ ไวไ้ ด้

คุณครู “ พวกเธอไปไหนมามนั เกิน d ชวั= โมง
ท=ีแจง้ ไวท้ ุกคนเป็นห่วงมากรู้ม;ยั ”
เดก็ ท;งั สองจึงเล่าเร=ืองที=ตวั เองไดพ้ บเจอมาท;งั หมด
ใหค้ ุณครูไดฟ้ ัง คุณครูไดแ้ จง้ เรื=องน;ีไปใหก้ บั ครอบครัว
ของท;งั สองไดร้ ับรู้

หลงั จากท=ีพอ่ แม่ของท;งั สองรับรู้เรื=องราวท;งั หมด จึงไดจ้ ดั พิธีเรียกขวญั กาํ ลงั ใจ
พร้อมกบั พิธีผกู เส=ียวใหม้ ายมิ;นและแยมโรล เพราะท;งั สองไดช้ ่วยเหลือ
ซ=ึงกนั และกนั ในยามยากลาํ บาก เดก็ ท;งั สองจึงไดส้ าบานต่อกนั วา่
“ พวกเราจะรักจะซ=ือสตั ยแ์ ละเป็นเพ=ือนกนั ตลอดไป ”

กจิ กรรม

สแกนคิวอาร์โคด้ เพื=อเล่นเกม

เกมแฝดของฉนั อยไู่ หน เกมอารมณ์ของฉนั

ผูกเส'ียวสัมพนั ธ์ไว้
เพ'ือนทจ'ี ริงใจ ให้อภยั กนั ได้เสมอ