பாரதியார் கவிதைகள்

தேசிய வகை சரஸ்வேி ேமிழ்ப்பள்ளி நூலைம்,
சுங்கை பட்டாணி.

மைாைவி பாரேியார் ைவிகேைள்

20.07.2021 ைவிகே
20.08.2021 ஒப்புவித்ேல்

மைாைவி பாரேியார்

பாரேியார்

சுப்ரமணிய பாரேியார் ஒரு ேமிழ் ைவிஞர். இந்ேிய சுேந்ேிர
தபாராட்ட ைாலத்ேில் ைனல் தேறிக்கும் விடுேகலப்தபார்
ைவிகேைள் வாயிலாை மக்ைளின் மனேில் விடுேகல உணர்கவ
ஊட்டியவர்.
இவர் ஒரு ைவிஞர் மட்டுமல்லாமல் ஒர் எழுத்ோளர்,
பத்ேிரிக்கையாசிரியர், சமூை சரீ ்ேிருத்ேவாேி மற்றும் ேன்னுகடய
பாட்டுைளின் மூலமாைச் சிந்ேகனைகள மக்ைளிடம்
ேட்டிதயழுப்பியவர். ேம் ோய்தமாழியாம் ேமிழ்தமாழி மீது
அளவுைடந்ே பற்றுக்தைாண்ட இவர், “யாமறிந்ே தமாழிைளிதல
ேமிழ்தமாழிதபால் இனிோவதேங்கும் ைாதணாம்” என்று தபாற்றி
பாடியுள்ளார்.
விடுேகலப் தபாராட்ட ைாலத்ேில், இவருகடய தேசிய
உணர்வுள்ள பல்தவறு ைவிகேைள் மக்ைகள ஒருங்ைிகணத்ே
ைாரணத்ேினால் “தேசிய ைவியாை” தபாற்றப்பட்ட மாதபரும்
புரட்சி வரீ னின் வாழ்க்கை வரலாறு மற்றும் சாேகனைகள
விரிவாைக் ைாண்தபாம்.

சின்னஞ் சிறு ைிளிதய - ைண்ணம்மா ! சின்னஞ்
தசல்வ ைளஞ்சியதம ! சிறு
என்கனக் ைலி ேரீ ்த்தே - உலைில்
ஏற்றம் புரிய வந்ோய் ! ைிளிதய
பிள்களக் ைனியமுதே - ைண்ணம்மா !
தபசும்தபாற் சித்ேிரதம !
அள்ளி யகணத்ேிடதவ - என் முன்தன
ஆடி வருந் தேதன !
ஓடி வருகையிதல - ைண்ணம்மா !
உள்ளங் குளிரு ேடீ !
அடித்ேிரிேல் ைண்டால் -
உன்கனப்தபாய்
ஆவி ேழுவு ேடீ

சின்னஞ் சிறு
ைிளிதய

உச்சி ேகன முைந்ோல் - ைருவம்
ஓங்ைி வளரு ேடீ !

தமச்சி யுகன யூரார் - புைழ்ந்ோல்
தமனி சிலர்க்குேடீ !

ைண்ணத்ேில் முத்ேமிட்டால் - உள்ளந்ோன்
ைள்தவறி தைாள்ளு ேடீ !

உன்கனத் ேழுவிடிதலா - ைண்ணம்மா !
உன்மத்ே மகுேடீ !

சற்றுன் முைஞ் சிவந்ோல் - மனது
சஞ்சல மாகு ேடீ !

தெற்றி சுருங்ைக் ைண்டால் - எனக்கு
தெஞ்சம் பகேக்கு ேடீ !

உன்ைண்ணில் ெீர்வழிந்ோல் - எந்தெஞ்சில்
உேிரம் தைாட்டு ேடீ !
எங்ைண்ணிற் பாகவயன்தறா ? - ைண்ணம்மா !
என்னுயிர் ெின்ன ேன்தறா ?
தசால்லும் மழகலயிதல - ைண்ணம்மா
துன்பங்ைள் ேிர்த்ேிடு வாய்
முல்கலச் சிரிப்பாதல - எனது
மூர்க்ைந் ேவிர்த்ேிடு வாய் ,
இன்ப ைகேைதளல்லாம் - உன்கனப்தபால்
ஏடுைள் தசால்வ துண்தடா ?
அன்பு ேருவேிதல - உகனதெர்
ஆகுதமார் தேய்வ முண்தடா ?
மார்பில் அணிவேற்தை - உன்கனப்தபால்
கவர மணிை ளுண்தடா ?
சரீ ்தபற்று வாழ்வேற்தை - உன்கனப்தபால்
தசல்வம் பிறிது முண்தடா ?

ேரீ ்த்ேக்
ைகரயினிதல

ெிமிர்ந்ே ென்னகட தெர்தைாண்ட பார்கவயும்
,

ெிலத்ேில் யார்க்கும் அஞ்சாே தெறிைளும்,
ேிமிர்ந்ே ஞானச் தசருக்கும் இருப்போல்
தசம்கம மாேர் ேிறம்புவ ேில்கலயாம்;
அமிழ்ந்து தபரிரு ளாமறி யாகமயில்
அவல தமய்ேிக் ைகலயின் றி வாழ்வகே

உமிழ்ந்து ேள்ளுேல் தபண்ணற மாகுமாம்
உேய ைன்ன உகரப்பது தைட்டிதரா!

அச்சமில்கல அச்சமில்கல….

அச்சமில்கல அச்சமில்கல அச்சதமன்ப ேில்கலதய
இச்சைத்து தளாதரலாம் எேிர்த்து ெின்ற தபாேிலும்,
அச்சமில்கல அச்சமில்கல அச்சதமன்பேில்கலதய

துச்சமாை எண்ணி ெம்கமத் தூறு தசய்ே தபாேினும்,
அச்சமில்கல அச்சமில்கல அச்சதமன்பேில்கலதய
பிச்கச வாங்ைி உண்ணும் வாழ்க்கை தபற்று விட்ட தபாேிலும்,
அச்சமில்கல அச்சமில்கல அச்சதமன்ப ேில்கலதய
இச்கச தைாண்ட தபாருதளலாம் இழந்ே விட்ட தபாேிலும்,
அச்சமில்கல அச்சமில்கல அச்சதமன்பேில்கலதய.
ைச்சணிந்ே தைாங்கை மாேர் ைண்ைள் வசீ ு தபாேினும்,
அச்சமில்கல அச்சமில்கல அச்சதமன்பேில்கலதய.
ெச்கச வாயி தலதைாணர்ந்து ெண்ப ரூட்டு தபாேினும்,
அச்சமில்கல அச்சமில்கல அச்சதமன்பேில்கலதய.
பச்கசயூ னிகயந்ே தவற் பகடைள் வந்ே தபாேிலும்,
அச்சமில்கல அச்சமில்கல அச்சதமன்பேில்கலதய.

உச்சிமீது வானிடிந்து வழீ ுைின்ற தபாேினும்,
அச்சமில்கல அச்சமில்கல அச்சதமன்பேில்கலதய.

ேரீ ்த்ேக் ைகரயினிதல ைடுகம யுகடய ேடீ!எந்ே தெரமும்
ைாவலுன் மாளிகையில்;
ேரீ ்த்ேக் ைகரயினிதல-தேற்கு மூகலயில் அடிகம புகுந்ே பின்னும்-எண்ணும்தபாது ொன்
தசண்பைத் தோட்டத்ேிதல, அங்கு வருேற் ைில்கல;
பார்த்ேிருந்ோல் வருதவன்-தவண்ணிலாவிதல தைாடுகம தபாறுக்ை வில்கல-ைட்டுங்
பாங்ைிதயா தடன்று தசான்னாய் ைாவலும்
வார்த்கே ேவறிவிட்டாய்-அடி ைண்ணம்மா! கூடிக் ைிடக்கு ேங்தை;
மார்பு துடிக்கு ேடீ! ெடுகம யரசி யவள்-எேற் ைாைதவா
பார்த்ே விடத்ேிதலல்லாம்-உன்கனப்தபாலதவ ொணிக் குகலந்ேிடுவாள்.
பாகவ தேரியு ேடி! கூடிப் பிரியாமதல ஓரி-ராதவலாம்
தைாஞ்சிக் குலவி யங்தை
தமனி தைாேிக்கு ேடி!-ேகல சுற்றிதய ஆடி விகள யாடிதய,-உன்றன் தமனிகய
தவேகன தசய்கு ேடீ! ஆயிரங் தைாடி முகற
வானி லிடத்கே தயல்லாம்-இந்ே ொடித் ேழுவி மனக்-குகற ேரீ ்ந்து ொன்
தவண்ணிலா ெல்ல ைளி தயய்ேிதய
வந்து ேழுவுது பார்! பாடிப் பரவசமாய்-ெிற்ைதவ ேவம்
தமானத் ேிருக்குேடீ! இந்ே கவயைம் பண்ணிய ேில்கல யடி!”
மூழ்ைித் துயிலினிதல,
ொதனாருவன் மட்டிலும்-பிரி தவன்பதோர்
ெரைத் துழலுவதோ?

ெின்கன சரணகடந்தேன், ைண்ணம்மா
ெின்கன சரணகடந்தேன்
தபான்கன, உயர்கவ, புைகழ விரும்பிடும் ெின்கனச்
என்கன ைவகலைள் ேின்ன ேைாதேன..
சரணகடந்தேன்ெின்கன சரணகடந்தேன், ைண்ணம்மா
ெின்கன சரணகடந்தேன்
மிடிகமயும் அச்சமும் தமவி என் தெஞ்சில்
குடிகம புகுந்ேன, தைான்று அகவ தபாக்ைின

ேன்தசய தலண்ணித் ேவிப்பது ேரீ ்ந்ேிங்கு
ெின்தசயல் தசய்து ெிகறவு தபறும்வண்ணம்
ெின்கன சரணகடந்தேன், ைண்ணம்மா
ெின்கன சரணகடந்தேன்

ெின்கன சரணகடந்தேன், ைண்ணம்மா
ெின்கன சரணகடந்தேன்
துன்பம் இனி இல்கல, தசார்வில்கல
தசார்வில்கல, தோற்பில்கல
ெல்லது ேயீ து ொமறிதயாம்
ொமறிதயாம் ொமறிதயாம்
அன்பு தெறியில் அறங்ைள் வளர்த்ேிட
ெல்லது ொட்டுை! ேகீ மகய ஓட்டுை

ெின்கன சரணகடந்தேன், ைண்ணம்மா
ெின்கன சரணகடந்தேன்”

ைாக்கைச் சிறைினிதல…

ைாக்கைச் சிறைினிதல ெந்ே லாலா!-ெின்ேன்
ைரியெிறந் தோன்று கேதய ெந்ே லாலா!
பார்க்கும் மரங்ை தளல்லாம் ெந்ே லாலா!-ெின்ேன்
பச்கச ெிறந் தோன்று கேதய ெந்ே லாலா!
தைட்கு தமாலியி தலல்லாம் ெந்ே லாலா!-ெின்ேன்
ைீே மிசக்குேடா ெந்ே லாலா!
ேகீ ்குள் விரகல கவத்ோல் ெந்ே லாலா!-ெின்கனத்
ேணீ ்டு மின்பந் தோன்று ேடா ெந்ே லாலா!

வானில் பறக்ைின்ற புள்தளலாம் ொன்;
மண்ணில் ேிரியும் விலங்தைலாம் ொன்;

ைானிழல் வளரும் மரதமலாம் ொன்,
ைாற்றும் புனலும் ைடலுதம ொன்

விண்ணில் தேரிைின்ற மீதனலாம் ொன்
தவட்ட தவளியின் விரிதவலாம் ொன்,

மண்ணில் ைிடக்கும் புழுதவலாம் ொன்,
வாரியிலுள்ள உயிதரலாம் ொன்

ைம்பனிகசத்ே ைவிதயலாம் ொன்,
ைாருைர் ேடீ ்டும் உருதவலாம் ொன்;

இம்பர் வியக்ைின்ற மாட கூடம்
எழில் ெைர் தைாபுரம் யாவுதம ொன்
இன்னிகச மாே ரிகசயுதளன் ொன்;
இன்பத் ேிரள்ைள் அகனத்துதம ொன்;
புன்னிகல மாந்ேர் ேம் தபாய்தயலாம் ொன்;
தபாகறயருந் துன்பப் புணர்ப்தபலாம் ொன்

யாமறிந்ே தமாழிைளிதல உள்ளத்தில் உண்மைய ொளி
ேமிழ்தமாழிதபால் யுண்டொ ின்
இனிோவது எங்கும் ைாதணாம்; வொக்கினிலே ஒளியுண் டொகும்;
பாமரராய், விலங்குைளாய், உலைகனத்தும் யவள்ளத்தின் யெருக்மகப்லெொல்
இைழ்ச்சிதசாலப் பான்கம தைட்டு, கமேப்யெருக்கும்
ொமமது ேமிழதரனக் தைாண்டுஇங்கு கவிப்யெருக்க்கும் லைவு ைொ ின்,
வாழ்ந்ேிடுேல் ென்தறா? தசால்லீர்! ெள்ளத்தில் வழீ ்ந்திருக்கும்
தேமதுரத் ேமிதழாகச உலைதமலாம் குருடயெல்ேொம்
பரவும்வகை தசய்ேல் தவண்டும். விழியெற்றுப் ெதவி யகொள்வொர்;
யாமறிந்ே புலவரிதல ைம்பகனப்தபால் யதள்ளுற்ற தைிழமுதின்
வள்ளுவர்தபால், இளங்தைா கவப்தபால், சுமவகண்டொர்
பூமிேனில் யாங்ைணுதம பிறந்ேேிகல; இங்கைெர் சிறப்புக் கண்டொர்.
உண்கம, தவறும் புைழ்ச்சியில்கல;
ஊகமயராய்ச் தசவிடர்ைளாய்க்
குருடர்ைளாய்
வாழ்ைின்தறாம்; ஒருதசாற் தைளரீ ்!
தசமமுற தவண்டுதமனில் தேருதவல்லாம்
ேமிழ் முழக்ைம் தசழிக்ைச் தசய்வரீ ்!

பிறொட்டு ெல்லறிஞ்ர் சாத்ேிரங்ைள்
ேமிழ்தமாழியிற் தபயர்த்ேல் தவண்டும்;
இறவாே புைழுகடய புதுநூல்ைள்
ேமிழ்தமாழியில் இயற்றல் தவண்டும்;
மகறவாை ெமக்குள்தள பழங்ைகேைள்
தசால்வேிதலார் மைிகம இல்கல;
ேிறமான புலகமதயனில் தவளிொட்தடார்
அகேவணக்ைஞ் தசய்ேல் தவண்டும்.

இறவாே புைழுகடய புதுநூல்ைள்
ேமிழ்தமாழியில் இயற்றல் தவண்டும்;
மகறவாை ெமக்குள்தள பழங்ைகேைள்
தசால்வேிதலார் மைிகம இல்கல;
ேிறமான புலகமதயனில் தவளிொட்தடார்
அகேவணக்ைஞ் தசய்ேல் தவண்டும்.

திக்குக்கள் எட்டும் சிதறி-தக்கத் மகழ
தீம்தரிகிட தீம்தரிகிட தீம்தரிகிட தீம்தரிகிட
ெக்க ைமேகள் உமடந்து-யவள்ளம்
ெொயுது ெொயுது ெொயுது-தொம்தரிகிட
தக்கத் ததிங்கிட தித்லதொம்-அண்டம்
சொயுது சொயுது சொயுது-லெய்யகொண்டு
தக்மக டிக்குது கொற்று-தக்கத்
தொம்தரிகிட தொம்தரிகிட தொம்தரிகிட தொம்தரிகிட
யவட்டி டிக்குது ைின்னல்,-கடல்
வெீ த் திமெயகொண்டு விண்மை ிடிக்குது;
யகொட்டி ிடிக்குது லைகம்;-கூ
கூயவன்று விண்மைக் குமடயுது கொற்று;
சட்டச்சட சட்டச்சட டட்டொ-என்று
தொளங்கள் யகொட்டிக் கமனக்குது வொனம்;
எட்டுத் திமசயும் இடி -ைமழ
எங்ஙனம் வந்ததடொ,தம்ெி வெீ ொ!
அண்டம் குலுங்குது,தம்ெி!-தமே
ஆ ிெந் தூக்கி லசடனும் லெய்லெொல்
ைிண்டிக் குதித்திடு கின்றொன்;-திமச
யவற்புக் குதிக்குது;வொனத்துத் லதவர்
யசண்டு புமடத்திடு கின்றொர்;-என்ன
யதய்விகக் கொட்சிம கண்முன்பு கண்லடொம்!
கண்லடொம் கண்லடொம் கண்லடொம்-இந்தக்
கொேத்தின் கூத்திமனக் கண்முன்பு கண்லடொம்!

ஓடி விகளயாடு பாப்பா! - ெீ ஓடி
ஓய்ந்ேிருக்ை லாைாது பாப்பா! விகளயாடு
கூடிவிகளயாடு பாப்பா! - ஒரு
குகழந்கேகய கவயாதே பாப்பா! பாப்பா
சின்னஞ் சிறுகுருவி தபாதல - ெீ
ேிரிந்து பறந்துவா பாப்பா!
வன்னப் பறகவைகளக் ைண்டு - ெீ
மனேில் மைிழ்ச்சிதைாள்ளு பாப்பா!

தைாத்ேித் ேிரியுமந்ேக் தைாழி - அகேக்
கூட்டி விகளயாடு பாப்பா!
எத்ேித் ேிருடுமந்ேக் ைாக்ைாய் - அேற்கு
இரக்ைப் படதவணும் பாப்பா!

பாகலப் தபாழிந்து ேரும், பாப்பா! - அந்ேப்
பசுமிை ெல்லேடி பாப்பா!
வாகலக் குகழத்துவரும் ொய்ோன் - அது
மனிேர்க்குத் தோழனடி பாப்பா!

வண்டி இழுக்கும் ெல்ல குேிகர, - தெல்லு
வயலில் உழுதுவரும் மாடு,
அண்டிப் பிகழக்கும் ெம்கம ஆடு, - இகவ
ஆேரிக்ை தவணுமடி பாப்பா!

ைாகல எழுந்ேவுடன் படிப்பு - பின்பு
ைனிவு தைாடுக்கும் ெல்ல பாட்டு
மாகல முழுதும் விகளயாட்டு - என்று
வழக்ைப் படுத்ேிக்தைாள்ளு பாப்பா!
தபாய்தசால்லக் கூடாது பாப்பா! - என்றும்
புறஞ்தசால்ல லாைாது பாப்பா!
தேய்வம் ெமக்குத்துகண பாப்பா! - ஒரு
ேஙீ ்குவர மாட்டாது பாப்பா!
பாேைஞ் தசய்பவகரக் ைண்டால் - ொம்
பயங்தைாள்ள லாைாது பாப்பா!
தமாேி மிேித்துவிடு பாப்பா! - அவர்
முைத்ேில் உமிழ்ந்துவிடு பாப்பா!
துன்பம் தெருங்ைிவந்ே தபாதும் - ொம்
தசார்ந்துவிட லாைாது பாப்பா!
அன்பு மிகுந்ே தேய்வ முண்டு - துன்பம்
அத்ேகனயும் தபாக்ைிவிடும் பாப்பா!
தசாம்பல் மிைக்தைடுேி பாப்பா! - ோய்
தசான்ன தசால்கலத் ேட்டாதே பாப்பா!
தேம்பி யழுங்குழந்கே தொண்டி - ெீ
ேிடங்தைாண்டு தபாராடு பாப்பா!

சாேிைள் இல்கலயடி பாப்பா

சாேிைள் இல்கலயடி பாப்பா! – குலத்
ோழ்ச்சி உயர்ச்சி தசால்லல் பாவம்!

ெீேி,உயர்ந்ேமேி,ைல்வி – அன்பு
ெிகறய உகடயவர்ைள் தமதலார்.

உயிர்ை ளிடத்ேில் அன்பு தவணும் – தேய்வம்
உண்கமதயன்று ோனறிேல் தவணும்
வயிர முகடய தெஞ்சு தவணும் – இது
வாழும் முகறகமயடி பாப்பா!

ைடகம புரிவா ரின்புறுவார் ை
என்னும் பண்கடக் ைகே தபதணாம்; ட
ைடகம யறிதவாம் தோழிலறிதயாம்; கம
ைட்தடன் பேகன தவட்தடன் தபாம்;
மடகம,சிறுகம,துன்பம்,தபாய்,
வருத்ேம்,தொவு,மற்றிகவ தபால்
ைடகம ெிகனவுந் தோகலத் ேிங்கு
ைளியுற் தறன்றும் வாழ்குவதம

தபண் விடுேகல

தபண்ணுக்கு விடுேகலதயன் றிங்தைார் ெீேி
பிறப்பித்தேன்;அேற்குரிய தவற்றி தைளரீ ்;

மண்ணுக்குள் எவ்வுயிரும் தேய்வ தமன்றால்
மகனயாளும் தேய்வமன்தறா? மேிதைட் டீதர!
விண்ணுக்குப் பறப்பதுதபால் ைகேைள் தசால்வரீ ்
விடுேகலதயன் பீர்,ைருகண தவள்ள தமன்பீர்,
தபண்ணுக்கு விடுேகலெீ ரில்கல தயன்றால்

பின்னிந்ே உலைினிதல வாழ்க்கை யில்கல.

அம்மாக்ைண்ணு
பாட்டு

பூட்கடத் ேிறப்பது கையாதல-ெல்ல
மனந் ேிறப்பது மேியாதல''

பாட்கடத் ேிறப்பது பண்ணாதல-இன்ப
வடீ ்கடத் ேிறப்பது தபண்ணாதல

ஏட்கடத் துகடப்பது கையாதல-மன
வடீ ்கடத் துகடப்பது தமய்யாதல;

தவட்கட யடிப்பது வில்லாதல-அன்புக்
தைாட்கட பிடிப்பது தசால்லாதல

ைாற்கற யகடப்பது மனோதல-இந்ேக்
ைாயத்கேக் ைாப்பது தசய்கையாதல,
தசாற்கறப் புசிப்பது வாயாதல-உயிர்

துணி வுறுவது ோயாதல

சினத்ேின் தைடு

சினங்தைாள்வார் ேகமத்ோதம ேயீ ாற் சுட்டுச்
தசத்ேிடுவா தராப்பாவார்; சினங்தைாள் வார்ோம்
மனங்தைாண்டு ேங்ைழுத்கேத் ோதம தவய்ய
வாள்தைாண்டு ைிழித்ேிடுவார் மானு வாராம்.
ேினங்தைாடி முகறமனிேர் சினத்ேில் வழீ ்வார்
சினம்பிறர்தமற் றாங்தைாண்டு ைவகலயாைச்
தசய்ேதேணித் துயர்க்ைடலில் வழீ ்ந்து சாவார்
மாைாளி பராசக்ேி துகணதய தவண்டும்;
கவயைத்ேில் எேற்கும்இனிக் ைவகல தவண்டா;
சாைாம லிருப்பதுெம் சதுரா லன்று;
சக்ேியரு ளாலன்தறா பிறந்தோம் பார்தமல்?
பாைான ேமிழினிதல தபாருகளச் தசால்தவன்;
பாரீர்ெீர் தைளதீ ரா,பகடத்தோன் ைாப்பான்;
தவைாே மனங்தைாண்டு ைளித்து வாழ்வரீ ்
தமேினியிதலதுவந்ோல் எமக்தைன் தனன்தற.

ெல்லதோர் வகீ ண தசய்தே

ெல்லதோர் வகீ ண தசய்தே - அகே
ெலங்தைடப் புழுேியில் எறிவதுண்தடா?
தசால்லடி சிவசக்ேி - எகனச்
சுடர்மிகும் அறிவுடன் பகடத்துவிட்டாய்.
வல்லகம ோராதயா, - இந்ே
மாெிலம் பயனுற வாழ்வேற்தை?
தசால்லடி, சிவசக்ேி - ெிலச்
சுகமதயன வாழ்ந்ேிடப் புரிகுகவதயா?
விகசயுறு பந்ேிகனப்தபால் - உள்ளம்
தவண்டிய படிதசலும் உடல்தைட்தடன்,
ெகசயறு மனங்தைட்தடன் - ெித்ேம்
ெவதமனச் சுடர்ேரும் உயிர்தைட்தடன்,
ேகசயிகனத் ேசீ ுடினும் - சிவ
சக்ேிகயப் பாடும்ெல் அைங்தைட்தடன்,
அகசவறு மேிதைட்தடன் - இகவ
அருள்வேில் உனக்தைதுந் ேகடயுளதோ?

சுட்டும் விழிச் சுடர்

சுட்டும் விழிச் சுடர் ோன் ைண்ணம்மா சூரிய சந்ேிரதரா
வட்டக் ைரிய விழி ைண்ணம்மா வானக்ைருகம தைாதலா
பட்டுக் ைருெீலப் புடகவ பேித்ே ெல்வயிரம்
ெட்ட ெடுெிசியில் தேரியும் ெட்சத்ேிரங்ைளடீ
தசாகல மலதராளிதயா ெினது சுந்ேரப் புன்னகை ோன்
ெீலக் ைடலகலதய ெினது தெஞ்சின் அகலைளடீ
தைாலக் குயிதலாகச உனது குரலின் இனிகமயடீ
வாகலக் குமரியடீ ைண்ணம்மா மருவக்ைாேல் தைாண்தடன்
சாத்ேிரம் தபசுைிறாய் ைண்ணம்மா சாத்ேிரம் ஏதுக்ைடீ
ஆத்ேிரம் தைாண்டவர்க்தை ைண்ணம்மா சாத்ேிரமுண்தடாடீ
மூத்ேவர் சம்மேியில் வதுகவ முகறைள் பின்பு தசய்தவாம்
ைாத்ேிருப்தபதனாடீ இது பார் ைன்னத்து முத்ேதமான்று

எத்ேகன தைாடி இன்பம்

எத்ேகன தைாடி இன்பம் கவத்ோய்
எங்ைள் இகறவா இகறவா இகறவா!
சித்ேிகன அசித்துடன் இகணத்ோய் – அங்கு
தசரும் ஐம்பூேத்து வியனுலைம் அகமத்ோய்
அத்ேகன உலைமும் வர்ணக் ைளஞ்சியமாைப்

பல பல ெல்லழகுைள் சகமத்ோய்
முக்ேிதயன்ற்தறாரு ெிகல சகமத்ோய் – அங்கு

முழுேிகனயும் உணரும் உணர்வகமத்ோய்
பக்ேிதயன்தறாரு ெிகல வகுத்ோய் – எங்ைள்

பரமா பரமா பரமா

ைாக்கை சிறைினிதல

ைாக்கை சிறைினிதல ெந்ேலாலா - ெின்றன்
ைரிய ெிறம் தோன்றுகேதய ெந்ேலாலா
பார்க்கும் மரங்ைதளல்லாம் ெந்ேலாலா - ெின்றன்
பச்கச ெிறம் தோன்றுகேதய ெந்ேலாலா
தைட்கும் ஒளியில் எல்லாம் ெந்ேலாலா - ெின்றன்
ைீேம் இகசக்குேடா ெந்ேலாலா
ேகீ ்குள் விரகல கவத்ோல் ெந்ேலாலா - ெின்கன
ேணீ ்டும் இன்பம் தோன்றுேடா ெந்ேலாலா

















BORANG MARKAH e-Nilam 2021