บทอาขยาน ป.1-6

โรงเรีบยวัดนางบวช
โดยฝ่ายบริหารงานวิชาการ

บทอาขยาน

รายวิชาภาษาไทย ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑ - ๖

จัดทำโดย ครูกวาง อดิศร กล้าหาญ

โรงเรียยนวัดนางบวช
ฝ่ายบริหารงานวิชาการ

º·ÍÒ¢ÂÒ¹ By ¤ÃÁÙ Òá Ç

แมวเหมยี ว

แมวเ ยแมวเหมยี ว
รูป างประเปรยี วเ นนักหนา
องเรียกเหมียวเหมียวเด๋ยี วก็มา
เค าแ งเค าขา าเอ็นดู
จกั เอารักเ า อต้ัง
ค่ําคาํ่ ซํา้ นัง่ ระวังหนู
ควรนบั ามันกตัญ
พอดอู างไ ใ ใจเอย

นายทัด เปรยี ญ

่ส้ว่ย
ูญ่ว

่ต้ขู้ร
่น้ล้ข้ล
้ร
็ป่ร
๋อ้ล

º·ÍÒ¢ÂÒ¹ By ¤ÃÁÙ Òá Ç

ฝนตก แดดออก

ฝนตกแดดออก นกกระจอกแปลกใจ
โผผนิ บนิ ไป ไ หนทาง
ไปพบมะพ าว นกหนาวครวญคราง
พมี่ ะพ าวใจก าง ขอพกั สกั วัน

ฝนตกแดดออก นกกระจอกพกั อน
พอหายเหน่ือย อน บินจรผายผัน
ขอบใจพมี่ ะพ าว. ถึงคราว วยกนั
น้ําใจผูกพนั ไ ลืมบุญคุณ

ฐะปะนี นาครทรรพ

้ล์ย่ม
่ช้ร
่อ
่ผ
้ว้ร
้ร
ู้ร่ม

º·ÍÒ¢ÂÒ¹ By ¤ÃÙÁÒá Ç

กาดำ

กาเ ยกาดํา
จาํ จักรกั เพ่อื น
ไ เหย่อื เผอ่ื แ ไ แชเชอื น
รบี เตือนพวก อง องเรียกมา
เกล่ือนก มรุม อมพ อมพรัก
ารักนาํ้ ใจกระไรหนา
การเผอ่ื แ แ ะ อหนูจงดกู า
มนั โอบอารีรกั ดนี ะเอย

นายแ ว

้ล้ก
่พ่น่ผ
่น
้ร้ลุ้ล
้ร้พ
่ม่ผ้ด
ู้รู้ร
๋อ

º·ÍÒ¢ÂÒ¹ By ¤ÃÙÁÒá Ç

รกั ษา า

นกเอยนก อย อย บิน องลอยเ นสขุ ศรี

ขนขาวราวสาํ ลี อากาศดีไ มีภัย

ทุกทิศเ าเที่ยว อง f าสที องอนั สดใส

มี าพาสุขใจ .มี นไ มลี ําธาร

คนไ โรค นบั เ นโชคสุขสาํ ราญ

อากาศไ พษิ สาร ..สตั ชื่นบานดนิ ชนื่ ใจ

คนสตั ไ พึง่ า มารักษา าไ ไทย

ส้ิน าเหมือนสน้ิ ใจ . วยปลูกให ไ ทดแทน

นภาลยั สุวรรณธาดา

้ล้ว่ม่ช่ป
้ม่ป่ป้ด์ว
์ว้ร
็ปู้ร่มู้ผ
้ม้ต่ป
้ฟ่ท้จ
่ม
็ป่ล้น้น่ป

º·ÍÒ¢ÂÒ¹ By ¤ÃÁÙ Òá Ç

เดก็ อย

เด็กเ ยเด็ก อย
ความ เ ายงั อยเ งศกึ ษา
เมอ่ื เตบิ ให เราจะไ มีวชิ า
เ นเครอื่ งหาเลย้ี งชีพสําหรับตน
ไ ประโยช หลายสถานเพราะการเรยี น
จงพากเพยี รไปเถดิ จะเกดิ ผล
ถงึ ลําบากตรากตราํ ก็จาํ ทน
เกดิ เ นคนควรหมน่ั ขยนั เอย

ไ ปรากฏนาม แ ง

้ล่ตู้ผ่ม็ป


์น้ด
็ป
้ด่ญ
่ร้ด้จู้ร
้น๋อ้น

º·ÍÒ¢ÂÒ¹ By ¤ÃÁÙ Òá Ç

วชิ าหนาเ า

หนงั สอื เ น น เกดิ มาเ นคน
าแ นไ .วชิ าหนาเ า
เพ่อื นฝงู เยาะเ า ใ.อดสูอายเขา
าเ า าโ

ไ วชิ า ลางคนเกดิ มา
ไปเ น าเขา เคอะอ จนโต
างเ นคนโซ .เพราะเ าเพราะโ
เท่ียวขอกม็ ี

า วชิ า

ประเสรฐิ หนกั หนา .ชหู าราศี

จะไปแ งใด .มีคนปรานี

ยากไ ไ มี สวสั ดีมงคล

ไ ปรากฏนาม แ ง

้ล่ตู้ผ่ม่ม้ร
่ห
้น
ู้ร้ถ

็ป้บ
่ง่ง้ข็ป
ู่ยู้ร่ม


่ง่ว่ง่ว้ย
ู้ร่ม้ม้ถ
้จ้ต็ป
็ป้จ

º·ÍÒ¢ÂÒ¹ By ¤ÃÁÙ Òá Ç

พระอภยั มณี

ตอน สดุ สาครเ าเมอื งการเวก

บดั เดี๋ยวดงั ห างเห งวังเวงแ ว สะ งแ วเหลียวแลชะแ หา

เหน็ โยคีข่ี ง งออกมา ประคองพาข้ึนไปจนบรรพต

แ วสอน าอ าไ ใจมนษุ ใมนั แสนสดุ ลึกลาํ้ เหลอื กําหนด

ถึงเถาวลั พันเกี่ยวที่เลยี้ วลด ใก็ไ คดเหมอื นหน่งึ ในน้าํ ใจคน

มนุษ น้ที ่รี ักอ สองสถาน ใบิดามารดารักมกั เ นผล

ทพ่ี งึ่ หนึง่ พึ่งไ แ กายตน ใ.เกดิ เ นคนคดิ เห็นจงึ เจรจา

แ นใครรักรกั ม่งั ชงั ชงั ตอบ ใ รอบคอบคดิ านนะหลานหนา

สิง่ ใดไ วชิ า . รักษาตวั รอดเ นยอดดี

จงคดิ ตามไปเอาไ เ าเถดิ จะประเสริฐสมรกั เ นศักดศิ์ รี

พอเสรจ็ คาํ สาํ แดงแ งคดี รูปโยคีหายวับไปกบั ตา

พระสุนทรโวหาร ( )

้ข้ลู่ภ้จ
็ป้ท้ม
็ปู้รู้รู้ส่มู้ร
่อ้ห้ม
็ป่ต้ด
็ปู่ย์ย
่ม์ย
์ย้ว่ย่ว้ล
ุ่พุ้ร
้ง้ลุ้ด่ว่ง่ง

º·ÍÒ¢ÂÒ¹ By ¤ÃÁÙ Òá Ç

สยามานสุ สติ

ใครรานใครรุก าว แดนไทย
ไทยรบจนสดุ ใจ ใ.ขาดดน้ิ
เสยี เน้อื เลอื ดหลง่ั ไหล ..ยอมสละ ส้ินแล
เสยี ชพี ไ เสยี ส้นิ /ชอ่ื องเกียรติงาม

หากสยามยงั อ ยง้ั ..ยนื ยง
เรากเ็ หมือนอ คง ชพี วย
หากสยามพินาศลง ไทยอ ไ
เราก็เหมอื นมอด วย /หมดส้นิ สกลุ ไทย

พระบาทสมเดจ็ พระมงกฎุ เก าเ าอ หวั

้ลู่ย้จ้ล้ม
าฤ้ดู่ย
้ดู่ย
ู่ย
้ก่ป


้ด

º·ÍÒ¢ÂÒ¹ By ¤ÃÙÁÒá Ç

วชิ าเหมือนสิน า

วชิ าเหมอื นสนิ า อนั มี าอ เมืองไกล

องยากลาํ บากไป .จงึ จะไ สิน ามา

จงตัง้ เอากายเ า .เ นสาํ เภาอนั โสภา

ความเพียรเ นโยธา hแขน ายขวาเ นเสาใบ

นว้ิ เ นสายระยาง hสองเ า างสมอให

ปากเ นนายงานไป .อชั ฌาสยั เ นเสบียง

สตเิ นหางเสือ /.ถอื ายเรือไ ใ เทย่ี ง

ถอื ไ อ าใ เอียง H.ตดั แ นเลีย่ ง ามคงคา

ญญาเ นก องแ ว H องดูแถวแนวหินผา

เ าจงเอาหูตา Hเ น า า งดูลม

ขีเ้ กียจคือปลา าย /จะทาํ ลายใ เรือจม

เอาใจเ น นคม .ยงิ ระดมใ จมไป

จึงจะไ สนิ ามา H.คือวิชาอันพสิ มยั

จงหม่ันมน่ั หมายใจ อ าไ ค านการวชิ า

ไ ปรากฏนาม แ ง

่ตู้ผ่ม้ล้ร้ด่ย
้ค้ด
้หืป็ป
้ห้ร
ัฟ้ต้ล็ป้จ
่ส้ก้ล็ปัป
้ข่ล้ห่ย้ว
้ห้ว้ท็ป
็ป็ป
่ญ่ต้ท์ค็ป
็ป้ซ็ป
็ป้จ
้ค้ด้ต
ู่ย่ค้ค้ค

º·ÍÒ¢ÂÒ¹ By ¤ÃÁÙ Òá Ç

สัง ทอง

เมื่อนนั้ ใพระสงั อนอ ก็ สิ้น
พระแ ไป าเ นอาจณิ ในจติ คิดถวิลทุกเวลา
จะใค ออก วยพระแ เ า /สงสาร านเก าเ นหนักหนา
เหน่ือยยากลําบากกายา /กลบั มาจนค่ําแ วราํ่ ไร
ไ าลกู อยเ นหอยปู มชชู มชิดพิสมัย
พระคณุ ลา้ํ ลบภพไตร /จะออกใ เหน็ ตัวกก็ ลวั การ
ไ าพาฝูงมากนิ าว .ของพระแ เ าอ ฉาวฉาน
ยเข่ยี เร่ียรายท้ังดนิ ดาน พระมารดามาเหน็ จะราํ่ ไร
เยยี่ มลอดสอดดทู งั้ ายขวา จะเหน็ ใครไปมากห็ าไ
ออกจากสงั พลันทนั ใด .ฉวยจบั ไ ไ ไ ตี
กอบเกบ็ าวหกทีต่ กดิน .ผนั ผนิ ลอบลับขยับหนี
เหลยี วดู คนชนนี /จะหนีเ าสงั กําบงั ตน
หุง าวหาปลาไ าแ ดแู ลจดั แจงทกุ แ งหน
วยขับไ าประสาจน .สาละวนเ นพลางไ างดู

พระบาทสมเด็จพระมงกฎุ เก าเ าอ หัว

ู่ย้จ้ล่ห่ม่ล่ป่ก่ช
่ห่ม่ท้ว้ข
์ข้ขู้ผ
้ข
่ล้ด้ม์ข
่ม้ซ
ุ้ค
ู่ย้จ่ม้ข่ป่ก
้ห
ุ้อ็ป้น่ว่ม
้ล
็ป้ล่ผ้จ่ม่ช่ร
็ป่ป่ม
ู้รู่ย่ซ์ข้ล์ข

º·ÍÒ¢ÂÒ¹ By ¤ÃÁÙ Òá Ç

โคลงโลกนติ ิ

เสียสินสงวนศกั ด์ไิ วง หง

เสยี ศักด์ิ ประสง /ส่งิ

เสีย เ งดาํ รง .ความสตั ไ นา

เสียสัต อ าเสีย .ชพี วยมรณา

ความ ดยู ง่ิ ลา้ํ /สินทรัพ

คิด าควรเมอื งนับ .ยงิ่ ไซ

เพราะเหตุจกั อ กบั /กายอาต–มานา

โจรจักเบยี น ไ เ ง เรียนเอา

เ นวจิ าร างเ น สดบั ง

เ นท่ีถามอันยงั /ไ

เ นเ าลขิ ิตสัง– .เกต าง เ นนา

เ นดงั่ ก าว า .ปราช ไ มี

สมเดจ็ พระเ าบรมวง เธอ กรมพระยาเดชาดศิ ร

์ศ้จาฤ้ด์ญู้ผ่ว่ล้ว
้ว่ว่ล้ว
ู้ร่ป้ว
ัฟ้ว่ว์ณ้ว
ู้ร่ร้ด่บ
ู่ย
้ร่ว
์ยู้ร
้มู้ส่ย์ย
้ว์ย่รู้ร
ู้ร์คู้ส
์ส์ศ้ว้ล

º·ÍÒ¢ÂÒ¹ By ¤ÃÁÙ Òá Ç

ขุน างขุนแผน

ตอน กำเนิดพลายงาม

แ รักลูกลกู ก็ อ ารัก /คนอน่ื สกั หม่นื แสนไ แ นเหมอื น

จะกินนอนวอน าเมตตาเตือน จะจากเรอื น างแ ไปแ ตวั

แ วันทองของลูกจงกลบั าน .เขาจะพาล า นแ ทูนหวั

จะ มห าลาไปมไิ กลัว .แ อ ามวั หมองนกั จงหกั ใจ

นางกอดจูบลูบหลงั แ วส่ังสอน อาํ นวยพรพลาย อยละ อยไ

อไปดีศรสี วสั ดิก์ าํ จัดภัย /จนเตบิ ให ยิง่ ยวดไ บวชเรียน

ลูก ชายลายมือน้ันคอื ยศ /เ าจงอต า ทําสมา่ํ เสมียน

แ วพาลกู ออกมา าง าเกวียน จะจากเจียนใจขาดอนาถใจ

ลูกก็ดแู ลแ แ ดูลกู างพันผกู เพียง าเลือดตาไหล

สะอื้นราํ่ อาํ ลา วยอาลยั /แ วแขง็ ใจจากนางตามทางมา

เหลียวหลังยงั เหน็ แ แลเข น /แ กเ็ หน็ ลกู อยละ อยหา

แ เหลยี วเหลยี วเลย้ี วลบั วับวญิ ญา โ เป าตา างสะอ้ืนยนื ตะลึง

พระสนุ ทรโวหาร ( )

ู่ภ่ต่ล้อ์ณ่ต
้ห้น่ม้ม่ม
้ล้ด
่ว่ต่ม่ม
่ท้ข้ล
์ห่ส้จู้ผ
้ด่ญ่พ
้ห้ห้น้ล
่ย่ม้ด้น้ก
่มุ่ว้ว้บ่ม
่ต่ม้ร่ว
้ม่ม่วู่ยู้ร่ม้ล้ช