นิทานอีสป ชาวนากับงูเห่า

ในวนั ท่อี ากาศหนาวเยน็ ในฤดูหนาว
ชาวนาพบงเู ห่าท่เี กอื บจะกลายเป็นนา้ เเ็ง็

จากความหนาวเหนบ็

จากน้นั เ็ากจ็ ับงเู ห่า็้นึ มาและ
เพ่ิมความอ่นุ ให้มนั โดยไว้ใน

อ้อมเเ็น

ทนั ทที ่งี เู ห่าอ่นุ ็้นึ พอท่จี ะหาย
จากความหนาวเยน็ มนั กเ็ ผยให้
เหน็ ธรรมชาตทิ ่เี เท้จริง็องมนั

และกดั ชาวนาจนตาย

ชาวนาร้อง็้นึ ใน็ณะท่เี ็ากาลังจะส้นิ ใจว่า
“สายไปซะแล้ว ฉันโง่เกนิ ไปท่รี ้สู กึ สงสารวายร้ายเเบบน้ี”

คติสอนใจ

“จติ ใจท่สี กปรกจะไม่เปล่ยี นแปลงไป ไม่ว่าจะได้รับความดี
มากมายจากผู้อ่นื กต็ าม”