ทูน่ ทู า น่ และ ปลาโลมา
ปลาทูน่าตัวหนึ่ง ขณะที่มันแหวกว่ายอยู่ ในทะเลอย่างเพลิดเพลิน มันก็เกิดไป พบปลาโลมา ปลาทูน่าตัวหนึ่ง ขณะที่มันแหวกว่ายอยู่ ในทะเลอย่างเพลิดเพลิน มันก็เกิดไป พบปลาโลมา
มันต่างไม่พอใจซึ่งกันและกัน จึงทะเลาะ วิวาทลงไม้ลงมือ มันต่างไม่พอใจซึ่งกันและกัน จึงทะเลาะ วิวาทลงไม้ลงมือ
ปลาทูน่าจึงว่ายหนี แต่ทันใดนั้นปลา โลมาก็แหวกว่ายตามมาติดๆ เหมือนกัน ปลาทั้งสองต่างสู้กันชุลมุนวุ่นวายกันไป หมด ปลาทูน่าจึงว่ายหนี แต่ทันใดนั้นปลา โลมาก็แหวกว่ายตามมาติดๆ เหมือนกัน ปลาทั้งสองต่างสู้กันชุลมุนวุ่นวายกันไป หมด
ทันใดนั้นแรงของปลาโลมามีมากกว่า จึง ดีดปลาทูน่าขึ้นไปบนฝั่ง ไปนอนอยู่บนทราย ทันใดนั้นแรงของปลาโลมามีมากกว่า จึง ดีดปลาทูน่าขึ้นไปบนฝั่ง ไปนอนอยู่บนทราย
มันอ้าปากพะงาบๆ อยู่ ปลาโลมาก็ยังมิ วายขึ้นมาบนฝั่งอีกเช่นเดียวกัน มันอ้าปากพะงาบๆ อยู่ ปลาโลมาก็ยังมิ วายขึ้นมาบนฝั่งอีกเช่นเดียวกัน
ปลาทั้งสองจึงนอนอ้าปากพะงาบๆ ราวกับจะขาดใจตายกันทั้งคู่ ปลาทูน่าจึง ได้พูดกับปลาโลมาว่า ปลาทั้งสองจึงนอนอ้าปากพะงาบๆ ราวกับจะขาดใจตายกันทั้งคู่ ปลาทูน่าจึง ได้พูดกับปลาโลมาว่า
“ตัวข้าดีใจมาก ไม่เสียแรง ที่ได้สู้กับเจ้าเลย” “ตัวข้าดีใจมาก ไม่เสียแรง ที่ได้สู้กับเจ้าเลย” "ทำ ไมล่ะ ทั้งๆ ที่ข้าเป็นผู้ชนะเจ้านี่นะ" "ทำ ไมล่ะ ทั้งๆ ที่ข้าเป็นผู้ชนะเจ้านี่นะ"
"เจ้ามีชัยชนะแล้วมันจะมีประโยชน์ อะไร เพราะเจ้าก็ต้องตายและพ่ายแพ้ ไปพร้อมกับข้าเช่นกัน และข้าก็ดีใจที่ เห็นว่าสาเหตุแห่งการตายของข้าอย่าง น้อยเจ้าก็รับเคราะห์กรรมแบ่งไปจาก ข้าเช่นเดียวกัน" "เจ้ามีชัยชนะแล้วมันจะมีประโยชน์ อะไร เพราะเจ้าก็ต้องตายและพ่ายแพ้ ไปพร้อมกับข้าเช่นกัน และข้าก็ดีใจที่ เห็นว่าสาเหตุแห่งการตายของข้าอย่าง น้อยเจ้าก็รับเคราะห์กรรมแบ่งไปจาก ข้าเช่นเดียวกัน"
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: การที่จะไปทำ ร้ายผู้อื่น ควรจะระวังตัว เองด้วย อย่าได้ประมาทพลาดท่า :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: การที่จะไปทำ ร้ายผู้อื่น ควรจะระวังตัว เองด้วย อย่าได้ประมาทพลาดท่า