นิทานอีสป เรื่อง ชายหนุ่มกับนกน้อย

กจิ กรรมสง่ เสรมิ การอา่ น
นทิ านอสี ป

“ ชายหนมุ่ กบั นกนอ้ ย ”

หอ้ งสมดุ ประชาชนอาเภอดงเจรญิ
สงั กดั สานกั งาน กศน. จงั หวดั พจิ ติ ร

นทิ านอสี ป
เรอื่ ง ชายหนมุ่ กบั นกนอ้ ย

ผแู้ ตง่ : อสี ป

ชายหนุ่มคนหนึ่งนานกน้อยมาเล้ียงไว้ในกรง เขารักและเอ็นดูมันมาก
คอยดแู ลเปน็ อย่างดี ใหม้ นั อยสู่ ขุ สบาย

วันหน่ึงเขาเผลอเปิดกรงทิ้งไว้ นกน้อยจึงบินหนีไป มันต่ืนเต้นกับโลก
ภายนอกทีไ่ มเ่ คยเห็นมากอ่ น มันบินทอ่ งเที่ยวไปเร่อื ย ๆ อยู่นานหลายวนั แล้ว
กก็ ลบั มาอยใู่ นกรงดังเดมิ

เมื่อชายหนุ่มเห็นมันกลับมาเขาก็ดีใจแต่อดสงสัยไม่ได้ จึงถามมันว่า
"เจ้านกน้อย เจ้าหายไปไหนมาต้งั หลายวนั แล้วเหตุใดจึงกลับมาอยู่ในกรง
อีกล่ะ" นกน้อยตอบว่า "เมื่อข้าลองออกไปใช้ชีวิตข้างนอกเอง จึงทาให้ข้า
ได้รวู้ า่ ไม่มที ี่ไหนสบายเทา่ ทีน่ ่ีอกี แลว้ "

:: นิทานเรือ่ งนีส้ อนให้ร้วู ่า ::
การใช้ชีวิตดว้ ยตนเองย่อมไมส่ ุขสบายเทา่ การมีคนคอยดแู ล

:: พุทธภาษติ ::
อตตฺ า หิ อตติ โน นาโถ โก หิ นาโถ ปโร สิยา

อตฺตนา หิ สุทนเฺ ตน นาถ ลภติ ทลุ ลฺ ภ.

ตนแล เป็นท่ีพ่ึงของตน คนอนื่ ใครเล่าจะเปน็ ทพี่ ึ่งได้
ก็บคุ คลมีตนฝกึ ฝนดีแลว้ ย่อมไดท้ ่ีพ่ึงท่ีไดย้ าก.

http://www.kalyanamitra.org