พัฒนาการของเอเชียตะวันตกเฉียงใต้

พฒั นาการของของเอเชยี ตะวนั ตกเฉยี งใต้

ลกั ษณะภมู ิประเทศของภมู ภิ าคเอเชยี ตะวันตกเฉยี งใต้

ท่รี าบทอี่ ุดมสมบูรณ์ในภมู ิภาคเอเชียตะวันตกเฉียงใต้น้ันมีอาณา
เขตไม่กว้างนัก อยู่บริเวณที่ราบชายฝ่ังทะเลเมดิเตอร์เรเนียนบริเวณ
ประเทศรสั เซีย และท่ีราบลุ่มแม่น้า 2 สาย ส้าคัญ คือแม่น้าไทกรีส -
ยูเฟรทีสเป็นแม่น้าท่ียาวที่สุดในเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ ท่ีราบลุ่ม
แม่น้าทงั้ 2 สายน้มี ีอาณาเขตตอ่ เนื่องกันเปน็ รูปเกือกม้าขนาดใหญ่หรื
อรปู พระจันทรเ์ สีย้ ว พืน้ ท่ีดังกล่าวเปน็ แมน่ ้าอดุ มสมบูรณ์

ภมู อิ ากาศ มสี ภาพภมู อิ ากาศแบบเมดิเตอร์เรเนยี น

เขตภมู ิอากาศแบบเมดเิ ตอรเ์ รเนียน เป็นสภาพ
อากาศแหง้ ในฤดรู อ้ น แตม่ ฝี นตกในฤดหู นาว พชื
พรรณธรรมชาตสิ ่วนใหญเ่ ป็นพชื ทมี่ ีเปลือกหนา ใบ
เลก็ ผิวมัน มีสีเขียวตลอดปี เช่น โอ๊ก ซีดาร์ พบ
มากบริเวณประเทศท่มี ีชายฝ่ังติดต่อกับทะเลเมดเิ ตอร์
เรเนยี น ภูมภิ าคเอเชียตะวนั ตกเฉยี งใต้ ไดแ้ ก่ ตรุ กี
ซีเรีย ไซปรสั เลบานอน อสิ ราเอล เปน็ ตน้

เอเชยี ตะวนั ตกเฉยี งใต้ มกี ารกา้ เนดิ แหลง่ อารยธรรมโบราณท่สี ้าคัญทเี่ รยี กว่า เมโสโปเตเมยี
ซ่งึ เปน็ ศูนยก์ ลางดัง้ เดมิ ของเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ อกี ทงั่ บรเิ วณดังกลา่ วอยจู่ ุดก่งึ กลาง
ระหวา่ งทวีปเอเชียกบั ยโุ รป จงึ เป็นดินแดนที่มีการผสมผสานระหวา่ งชนกลุ่มตา่ ง ๆ
นอกจากน้ี ความอดุ มสมบรู ณ์ของลุม่ แม่น้าไทกรสิ -ยเู ฟรทีส ที่เปน็ เหตผุ ลสา้ คัญที่ดึงดูดผคู้ น
เข้ามาตัง้ แหลง่ ถ่นิ ฐานบรเิ วณแถบนีต้ ้ังแตโ่ บราณ

จดุ เรมิ่ ต้นของอารยธรรมโบราณในดินแดนเอเชียตะวนั ตกเฉียงใต้ อยู่
บรเิ วณแม่น้าไทรสิ -ยเู ฟรทีส ซ่ึงเป็นท่รี าบลุ่มแมน่ ้าทีอ่ ุดมสมบรู ณ์และมี
ภูมอิ ากาศแบบเมดเิ ตอร์เรเนยี น สง่ิ เหลา่ นี้ดึงดดู ใหม้ นุษยใ์ นสมยั โบราณ
เผ่าตา่ ง ๆ พยายามเข้ามาครอบครองจนมกี ารแย่งชงิ อ้านาจและ
ผลดั เปลย่ี นกนั มามอี ทิ ธิพลเหนอื ดินแดนน้ี ชนเผา่ แรกทเ่ี ขา้ มาตั้งแหล่งถิ่น
ฐานบรเิ วณนี้ คอื ชาวสุเมเรยี น

ชาวสเุ มเรยี น

ชนชาตสิ ุเมเรยี น (Sumerian) เปน็ ผู้ประดษิ ฐ์ตัวอกั ษรแรกในเมโสโปเตเมยี และเปน็ ชนชาตแิ รกที่สรา้ ง

ความเจรญิ ซึ่งเชื่อกันวา่ ชาวสเุ มเร่ยี นไดอ้ พยพมาจากทีร่ าบสงู อหิ ร่าน และได้มาตัง้ ถ่ินฐานอยู่ในบรเิ วณ
ตอนลา่ งสุดของลมุ่ แม่น้าไทกรสิ และยเู ฟรตสิ ตรงส่วนที่ติดกับอา่ วเปอร์เซยี โดยเรยี กบริเวณนี้ว่า ซเู มอร์
(นกั ประวตั ิศาสตร์ถือวา่ ซูเมอร์ คือ แหล่งก้าเนิดของนครรฐั แหง่ แรกของโลก การต้ังถน้ิ ฐานเรมิ่ แรกของ
ชาวสเุ มเรียนนัน้ เป็นเพยี งหมูบา้ นกสิกรรม ตอ่ มาเมื่อรวมกนั และได้มกี ารสรา้ งชลประทานข้นึ ท้าใหห้ มู
บ้านไดร้ วมเปน็ ศนู ย์กลางการปกครองในลักษณะของเมือ แต่ละแหง่ ไม่มีกษัตริย์หรือเจ้าผูค้ รองนคร เพราะ
พวกสุเมเรียนเช่อื ว่าพวกเขามีเทพเจา้ คุ้มครอง จึงมีเพยี งพระหรอื นักบวชเป็นผู้ท้าพธิ ีบชู าเทพเจา้ และ
จดั การปกครองในเขตของตน อยา่ งไรก็ตาม การท่นี ครรฐั ตา่ งๆ ล้วนเปน็ อิสระต่อกันทา้ ใหไ้ มส่ ามารถ
รวมกันเป็นปึกแผน่ ได้ ดินแดนของพวกสุเมเรยี นจงึ ถูกรกุ รานจากชนกลุม่ อื่น คอื พวกแอคคดั และอมอไรต์

ชาวสเุ มเรยี น (ตอ่ )

ชาวสเุ มเรียนรู้จกั การเขยี นหนังสือต้งั แต่
3000 ปีกอ่ นครสิ ตกาล โดยการ
ประดษิ ฐ์ตัวอกั ษรท่มี ีชอ่ื วา่ อักษรล่มิ
หรอื เรียกวา่ คนู ฟิ อรม์ ภายหลังไดม้ ีการ
ดัดแปลแกไ้ ข มกี ารคดิ เครื่องหมาย
ต่างๆ เพ่ือใช้แทนภาพ

แม่น้าไทกริส-ยูเฟรทสี
เปน็ แมน่ ้าสายส้าคัญและเป็นจดุ เรมิ่ ตน้ แรกของชาวสเุ มเรยี น เข้ามาตง้ั แหล่งถิ่นฐานยงั บรเิ วณนี้ ซ่งึ ได้
สร้างสรรค์ความเจรญิ ทางวทิ ยาการต่าง ๆ ไวม้ ากมาย ท้งั ด้านการปกครอง ระบบชลประทาน สถาปัตยกรรม
อกั ษรศาสตร์ และความรทู้ างวทิ ยาศาสตร์
เนื่องจาดท่ตี ้งั ของเอเชียตะวันตกเฉยี งใต้เป็นทางผา่ นของ 3 ภูมิภาค คือ ยุโรป เอเชยี และแอฟรกิ าเหนือ
ทา้ ใหเ้ อเชียตะวนั ตกเฉยี งใตม้ กี ารผสมผสานทางวัฒนธรรม มกี ารถา่ ยทอดวัฒนธรรมของตนไปยังภูมภิ าค
ใกลเ้ คยี ง และรบั วัฒนธรรมของภมู ภิ าคใกลเ้ คยี งมาปรบั ใช้

ภูมิภาคเอเชยี ตะวันตกเฉียงใตจ้ ึงเปน็ แหลง่ รวมปรชั ญา ความเชื่อ และ
เป็นแหล่งกา้ เนิดศาสนาทสี่ า้ คัญของโลกถงึ 3 ศาสนา ไดแ้ กศ่ าสนายู
ดาห์ ครสิ ต์ศาสนา และศาสนาอสิ ลาม

ศาสนายูดาห์ ครสิ ต์ศาสนา ศาสนาอสิ ลาม

ด้านการปกครอง

จ

ดินแดนบริเวณน้ีมีเร่ืองราวทางประวตั ศิ าสตร์ตง้ั แตอ่ ารยธรรมเรม่ิ แรก ทมี่ กี ล่มุ ชนกลุ่มตา่ งๆเขา้ มามีอ้านาจผลัดเปลย่ี นกัน
ปกครองโดยเรม่ิ ประมาณ 500 ปกี ่อนพทุ ธศกั ราชชาวบาบโิ ลนและชาวอัสซีเรีย ซงึ่ มีอ้านาจอยู่ไดถ้ ูกโค่นล้มไปในท่ีสุดและ
มหาอา้ นาจทข่ี ึ้นมาครอบครองดนิ แดนนีค้ อื ชาวเปอรเ์ ซีย ศาสนาอสิ ลามเป็นแรงบันดาลใจให้ชนเผ่าอาหรับในคาบสมทุ ร
อาหรบั รวมเป็นหนึ่งเดี่ยว รวกันขยายดินแดนมายงั เอเชียตะวันตกเฉยี งใต้ พร้อมกบั ขยายดนิ แดนไปยงั ยโุ รปตะวันตก
แอฟริกาเหนือ เอเชียกลาง และเอเชยี ใตภ้ ายหลังจากนน้ั ดนิ แดนในภูมภิ าคนีไ้ ด้รับอิทธพิ ลจากความเชื่อศาสนาอสิ ลาม ทา้
ให้สามารถท่ีจะตั้งจักวรรดอิ สิ ลามขนึ้ มา และมอี าณากวา้ งใหญ่ ภายใตก้ ารปกครองของราชวงศ์ อุไมยะห์ และอบั บาซยี ะห์

หลังจากทีต่ ้ังจกั วรรดไิ ดส้ ้าเรจ็ ดินแดนเอเชยี ตะวนั ตกเฉียงใต้
อยภู่ ายใตการปกครองของจักวรรดิอสิ ลาม สามาถรถที่จะตง้ั
อาณาจักรของตนเองได้ส้าเร็จ
ทา้ ใหใ้ นชว่ งเวลาน้นั อสิ ลามมีอทิ ธพิ ลในบริเวณนีเ้ ป็นอยา่ งมาก
จนสามารถทีจ่ ะขยายดินแดนไปยังบรเิ วณภมู ิภาคอื่นได้ส้าเร็จ