กำเนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำปิง

กำ กำกำกำเนินิ นิ ดนิ ดถิ่ถิ่ ถิ่ น ถิ่ถิ่ น ถิ่ กลิ่ลิ่น ลิ่ น ลิ่ลิ่อาย ลุ่ลุ่ ลุ่ ม ลุ่ ลุ่ ม ลุ่ น้ำน้ำ น้ำน้ำปิปิง

อำ เภอดอยเต่า มีประวัติศาสตร์การก่อตั้งตั้มายาวนานทั้งทั้กลุ่ม ลุ่มน้ำ แม่หาด และกลุ่มลุ่มน้ำ ปิง ซึ่งมีศิลปวัฒนธรรม ประเพณีสืบทอด รุ่นต่อรุ่น นับว่ามีความสำ คัญเป็นอย่างยิ่ง ที่จะก่อให้เกิดความรัก ความ ผูกพันธ์และความภาคภูมิใจในประวัติศาสตร์การต่อสู้ของชุมชน ที่มี คุณค่า ทำ ให้เกิดความรักและหวงแหนในสิ่งที่บรรพบุรุษของตนเองได้ สร้างสม ความภาคภูมิใจถือเป็นกระบวนการเรียนรู้จากสิ่งที่ใกล้ตนเอง สามารถจะสัมผัสได้ ขอชื่นชมนักเรียนระดับชั้นชั้มัธยมศึกษาปีที่ 4 ทุกคน ที่ได้ รวบรวมข้อมูลประวัติศาสตร์อำ เภอดอยเต่า โดยนำ มาจัดทำ หนังสือ อ่านเพิ่มเติมท้องถิ่น และการเผยแพร่ความรู้ในชั้นชั้หนังสือออนไลน์ เป็นเอกสารทางวิชาการที่มีคุณค่าอย่างยิ่งและหวังเป็นอย่างยิ่งว่า คงจะ สร้างสรรค์ผลงานที่มีประโยชน์ต่อนักเรียนบุคคลทั่วทั่ ไปและชุมชน ที่ สนใจศึกษาในเรื่องประวัติศาสตร์และความเป็นมาของอำ เภอดอยเต่า ต่อไป กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง ก คำ นิยม (ว่าที่ร้อยตรีหญิงเอื้อมพร หาญสนามยุทธ) ตำ แหน่ง ครู วิทยฐานะชำ นาญการพิเศษ

หนังสืออ่านเพิ่มเติม กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง รายวิชาการ งานอาชีพ รหัสวิชา ง31101 สำ หรับนักเรียนชั้นชั้มัธยมศึกษาปีที่ 4 นักเรียนชั้นชั้มัธยมศึกษาปีที่ 4/1 กลุ่มลุ่มน้ำ ปิง มีจุดมุ่งหมายเพื่อให้ ผู้คนได้ศึกษาค้นคว้าประวัติความเป็นมาของกลุ่มลุ่มน้ำ ปิง เห็นคุณค่า ของภูมิปัญญาท้องถิ่นของชาวลุ่มน้ำ ปิง ซึ่งจะเป็นพื้นฐานความรู้และ สามารถนำ ไปใช้ในการประกอบเป็นอาชีพธุรกิจ หนังสืออ่านเพิ่มเติม กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง ข้อมูลต่าง ๆ ที่ใช้ในการเรียบเรียงหนังสือเล่มนี้ นักเรียนชั้นชั้ มัธยมศึกษาปีที่ 4/1 กลุ่มลุ่มน้ำ ปิง โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม ได้รับ ความร่วมมือเป็นอย่างดียิ่งจากหน่วยงาน และบุคลากร ดังรายนามที่ ปรากฏ ในท้ายเล่น หวังเป็นอย่างยิ่งว่า หนังสืออ่านเพิ่มเติมกำ เนิดถิ่น กลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง เล่มนี้ จะอำ นวยประโยชน์ต่อการเรียนรู้ แก่ครู อาจารย์ นักเรียน และผู้ที่สนใจ ขอขอบพระคุณนาง อาจ แดงติ๊บติ๊นาย อ้วน ปัญญาจักร นาย ประดง คำ มา นาย แดง มูลอ้าย นาง ไข่ ปู่หย้อง นาง แก้วมา ปู่ปี นาย ผัด หลงคำ นาย สมพล คำ ศรีจ๊ะ นางสุภาภรณ์ บุญเรือง นางแดง นาระตะ นายรัตน์ ปินตาคำ ผู้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับ ประวัติความเป็นมาภูมิปัญญากลุ่มลุ่มน้ำ ปิง นักเรียนชั้นชั้มัธยมศึกษาปี ที่ 4 ตลอดจนผู้เชี่ยวชาญ และวิทยากรท้องถิ่นที่เคยอาศัยลุ่มน้ำ ปิงทุก ท่าน ในการจัดทำ หนังสืออ่านเพิ่มเติมเล่มนี้ ให้สำ เร็จลุล่วงด้วยมา ณ โอกาสนี้ กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง ข คำ นำ ( ศิรประภา แสงทา ) นักเรียนชั้นชั้มัธยมศึกษาปีที่ 4/1

หนังสืออ่านเพิ่มเติม กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง ใช้สำ หรับเป็น สื่อการเรียนรู้ประกอบการเรียนการสอนในกลุ่มสาระการเรียนรู้การงาน อาชีพ ระดับชั้นชั้มัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม หนังสือ อ่านเพิ่มเติม กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง ใช้ประกอบกิจกรรมการเรียน รู้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี ในหนังสืออ่านเพิ่ม เติมกำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง ซึ่งประกอบด้วย คำ นิยม คำ นำ คำ ชี้แชี้จง สารบัญ จุดประสงค์ ประโยชน์ที่จะได้รับ เนื้อเรื่อง เรื่อง ประวัติความเป็นมาลุ่มน้ำ ปิงสู่ภูมิปัญญาชาวลุ่มน้ำ ปิง เอกสารอ้างอิง ประวัติผู้ให้ข้อมูล และประวัติผู้เรียบเรียง กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง ค คำ ชี้แ ชี้ จง ( ศิรประภา แสงทา ) นักเรียนชั้นชั้มัธยมศึกษาปีที่ 4/1

เรื่อง หน้าคำ นิยม กคำ นำ ขคำ ชี้แชี้จง คจุดประสงค์ จประโยชน์ที่จะได้รับ ฉต้นกำ เนิดน้ำ ปิง 1แม่น้ำ ปิง ณ ทะเลสาบดอยเต่า 3ประวัติศาสตร์อำ เภอดยอเต่า 5ดอยเต่าในอดีต 8ประวัติความเป็นมาลุ่มน้ำ ปิง 10ประวัติความเป็นมาหมู่บ้านแปลง 3 11ประวัติความเป็นมาหมู่บ้านแปลง 4 13ประวัติความเป็นมาหมู่บ้านแปลง 5 14ประวัติความเป็นมาหมู่บ้านว้งหลวง 17ประวัติความเป็นมาหมู่บ้านหนองผักบุ้ง 19ประวัติความเป็นมาหมู่บ้านบงตัน 22ประวัติความเป็นมาหมู่บ้านโท้ง 25เอกสารอ้างอิง 26ประวัติผู้ให้ข้อมูล 27ประวัติผู้เรียบเรียง 38 กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง งสารบัญ

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง จุดประสงค์ เพื่อให้นักเรียนได้ศึกษาค้นคว้าเป็นหนังสืออ่านเพิ่มเติม ในกลุ่มสาระ การเรียนรู้การงานอาชีพ หนังสืออ่านเพิ่มเติมกำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง นักเรียนรู้และเข้าใจถึงเรื่อง ประวัติของอำ เภอดอยเต่า ความเป็นมา และและภูมิปัญญาลุ่มน้ำ ปิง เพื่อเป็นสื่อการเรียนการสอนในกลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพใน ระดับชั้นชั้มัธยมศึกษาปีที่ 4 เพื่อพัฒนาการเรียนการสอนในกลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ ให้มี ประสิทธิภาพมากยิ่งขืน 1. 2. 3. 4. จ

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง ฉ ประโยชน์ที่จะได้รับ นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ท ธิ์ างการเรียนในกลุ่มสาระการเรียนรู้การงาน อาชีพสูงขึ้น นักเรียนมีความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับประวัติอำ เภอดอยเต่า ความ เป็นมาและภูมิปัญญาลุ่มน้ำ ปิง มีความรักและความผูกพันในวิถีชีวิต ชุมชนของตนเอง นักเรียนมีความสุขในการทำ กิจกรรม นักเรียนมีเจตคติที่ดีต่อการเรียนรู้ในกลุ่มสาระการเรียนรู้การงาน อาชีพ นักเรียนมีเจตคติที่ดีต่ออาชีพ นำ ความรู้และทักษะการทำ งานไปใช้ เป็นแนวทางในการประกอบอาชีพ 1. 2. 3. 4. 5.

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 1 ต้นกำ เนิดแม่น้ำ ปิง แม่น้ำ ปิงมีต้นกำ เนิดจากเทือกเขาผีปันน้ำ ในพื้นที่ เขตอำ เภอ เชียงดาว จังหวัด เชียงใหม่ ไหลลงมาทางทิศไต้ผ่านหุบเขาเข้าสู่เขต อำ เภอแม่แตง มีแม่น้ำ แม่งัดไหลมาบรรจบทางฝั่งซ้าย และน้ำ แม่แตงไหล มาบรรจบทางฝั่งขวา เข้าสู่พื้นที่ราบลุ่มจังหวัดเชียงใหม่ และมีน้ำ แม่กวง ซึ่งเป็นสาขาของแม่น้ำ ปิงไหลมาบรรจบทางฝั่งซ้าย บริเวณพื้นที่ อำ เภอ ป่าซาง จังหวัดลำ พูน จากนั้นนั้แม่น้ำ ปิงจะไหลไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ โดยมีแม่น้ำ ลี้ ซึ่งไหลผ่านจากอำ เภอลี้ มาบรรจบกับแม่น้ำ ปิงที่อำ เภอ จอมทองทางฝั่งซ้าย และจากอำ เภอจอมทอง แม่น้ำ ปิงจะไหลลงไปทางใต้ มีแม่น้ำ แม่แจ่มไหลมาบรรจบทางฝั่งขวา ที่อำ เภอฮอด ก่อนจะไหลเข้าสู่ อ่างเก็บน้ำ ของเขื่อนภูมิพล ที่อำ เภอดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่ ภาพที่ 1 แม่น้ำ ปิงในอดีต ณ หริภุญชัย ที่มา ; https://www.chiangmainews.co.th/page/archives/971483

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 2 แม่น้ำ ปิงตอนล่างใต้เขื่อนภูมิพล จะไหลผ่านที่ราบลุ่มมาบรรจบ กับแม่น้ำ วัง ไหลผ่านจังหวัดกำ แพงเพชร ไปบรรจบกับแม่น้ำ ยมและ แม่น้ำ น่านที่ปากน้ำ โพ จังหวัดนครสวรรค์ รวมเป็นแม่น้ำ เจ้าพระยา สาย เลือดใหญ่ของประเทศไทย ลุ่มน้ำ ปิงและลุ่มน้ำ สาขาครอบคลุม พื้นที่ ประมาณ 33,989 ตารางกิโลเมตร ความยาวลำ น้ำ ประมาณ 740 กิโลเมตร ปัจจุบันประเทศไทยมีเขื่อนขนาดใหญ่ ประมาณ 25 เขื่อน เขื่อนที่สำ คัญสร้างปิดแม่น้ำ ปิงมีจำ นวน 4 เขื่อนด้วยกันคือ เขื่อนแม่แตง เขื่อนแม่งัด เขื่อนแม่กวง และเขื่อนภูมิพลซึ่งเป็นเขื่อนใหญ่ที่สุดในลุ่มน้ำ สายนี้ ภาพที่ 2 แม่น้ำ ปิงในอดีต ณ เมืองเชียงใหม่ ที่มา ; https://www.chiangmainews.co.th/page/archives/971483

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 3 แม่น้ำ ปิง ณ ทะเลสาบดอยเต่า ทะเลสาบดอยเต่า เมื่อราว 35 ปีก่อน หรือประมาณ พ.ศ. 2507 ปีที่สร้าง เขื่อนภูมิพล ดอยเต่าถือเป็นแหล่งต้นน้ำ ของเขื่อน หรือถ้าเป็นถนนก็ต้อง บอกว่า ดอยเต่าเป็นหลักกิโลเมตรหลักแรกของทะเลสาบเหนือเขื่อน และ เป็นต้นน้ำ ของลำ น้ำ ปิง โดยมีหลักสุดท้ายอยู่ปลายสุดที่จังหวัดตาก ชาว เขาซึ่งอาศัยอยู่ในที่ลุ่มของอ่างเก็บน้ำ ได้อพยพย้ายถิ่นฐานมาตั้งตั้รกรากอยู่ บนที่สูงเหนือเขื่อน ตามนโยบายของรัฐบาลเมื่อปี พ.ศ.2510 ซึ่งขณะนั้นนั้ พวกเขาประกอบอาชีพปลูกพืชผักสวนครัวตามเชิงเขาริมน้ำ ต่อมาในระ ยะหลังๆราวปี 2542 เป็นต้นมา มีฝนตกชุกตามปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นทั่วทั่ โลก ทำ ให้น้ำ ในอ่างมีปริมาณเพิ่มสูงขึ้นจนท่วมบริเวณแปลงเพาะปลูก การ จับปลาในทะเลสาบจึงกลายเป็นอาชีพหลัก โดยมีร้านอาหารบนแพ และแพ ที่พัก เป็นธุรกิจที่ติดตามมาพร้อมๆกับการท่องเที่ยว ภาพที่ 3 ทะเลสาบดอยเต่า ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2566 ที่มา ; ศราวุฒิ เพาะเจาะ

ทั้งทั้นี้ทั้งทั้นั้นนั้ทะเลสาบดอยเต่าก็ขึ้นอยู่กับธรรมชาติเมื่อเกิดฝนแล้งติดต่อ กันหลายปี ระดับน้ำ หน้าเขื่อนภูมิพลลดลง ได้ส่งกระทบทะเลสาบดอยเต่า ระดับน้ำ แห้งขอด เหลือแต่สายน้ำ เล็กๆเท่านั้นนั้เรือนแพของผู้ประกอบการ ถอยร่นไปตามสายน้ำ ที่ห่างจากบนฝั่งไปไกล บางรายก็ค้างเติ่งอยู่บนบก อาชีพชาวประมงก็เดินทางไประยะไกลเช่นกันแทบไม่มีปลาให้จับ แต่ชาว อำ เภอดอยเต่าได้พลิกวิกฤตเป็นโอกาส ใช้พื้นที่เป็นที่เลี้ยลี้งวัว เพาะปลูก ข้าวโพด ซึ่งก่อนหน้านั้นนั้หลายปี “ทะเลสาบดอยเต่า” เคยตายสนิทยาวนาน ถึง 8 ปีเมื่อฝนตกหนักลงมาติดต่อกันส่งผลให้ระดับหน้าเขื่อนภูมิพลสูง เกิดขึ้น ทะเลสาบดอยเต่าได้ฟื้นคืนชีพมีชีวิตชีวามาได้หลายปี และครั้งรั้ หลังล่าสุดเมื่อปีพ.ศ.2555 เกิดฝนแล้งขึ้นมาอีกทะเลสาบแห่งนี้ น้ำ แห้ง ขอดอีกครั้งรั้เหลือแต่พื้นดินแห้งกลายเป็นที่เลี้ยลี้งวัว ปลูกข้าวโพดของชาว บ้านอีกครั้งรั้ยาวนานถึง 5 ปี และเมื่อปี 2560 มีฝนตกลงมาอย่างต่อเนื่องในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่ และจังหวัดใกล้เคียง ซึ่งเป็นพื้นที่ต้นน้ำ แม่น้ำ สาขาต่างๆไหลสู่แม่น้ำ ปิง เพิ่มขึ้นส่งผลให้ปริมาณน้ำ ในเขื่อนภูมิพลสูงขึ้นด้วย เป็นผลดีกับทะเลสาบ ดอยเต่า ทำ ให้ทะเลสาบดอยเต่าฟื้นคืนชีพมาอีกครั้งรั้หนึ่ง สำ หรับฤดูฝนปี 2561 นี้หากมีฝนตกลงมาบริเวณพื้นที่ต้นน้ำ เมื่อเช่นปีที่แล้ว ก็จะเติม ปริมาณน้ำ หน้าเขื่อนภูมิพลมากขึ้นต่อลมหายใจให้ทะเลสาบดอยเต่า อยู่ ต่อไปอีกหลายปี แต่ถ้าฤดูฝนปี 2561 เกิดฝนแล้งทะเลสาบก็รอวันตายเช่น อดีตที่ผ่านมา กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 4 ภาพที่ 4 ทะเลสาบดอยเต่า ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2566 ที่มา ; ณัฐภรณ์ เมืองเดช

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 5 ประวัติศาสตร์อำ เภอดอยเต่า “ดอยเต่า” ที่มาของชื่ออำ เภอในปัจจุบันนี้ มีตำ นานและ คำ บอกเล่าสืบต่อกันมาว่าสมัยพุทธกาลพระพุทธเจ้าได้เสด็จจาริก เทศนาสั่งสั่สอนเผยแผ่พระธรรมไปตามท้องที่ต่างๆ จนได้เสด็จมา ถึงดินแดนนี้ (ท้องที่อำ เภอดอยเต่า) และประทับแรม แสดงพระ ธรรมแก่ประชาชน ณ สถานที่ ที่เป็นเนินเล็กๆ ภายใต้ร่มไม้ใหญ่ อากาศเย็นสบายซึ่งไม่ห่างไกลจากหมู่บ้านมากนักเมื่อประชากร ทราบข่าวก็ปีติยินดีเป็นอย่างมาก ตระเตรียมภัตตาหารมาถวาย เมื่อพระพุทธเจ้าทรงรับบิณฑบาต ได้สังเกตเห็นว่าสิ่งของที่ ประชาชนนำ มาใส่บาตรนั้นนั้มี “มะเต้า” (แตงโม) มากกว่าสิ่งอื่น พระพุทธองค์จึงทรงทำ นายและตรัสกับประชาชนเหล่านั้นนั้ว่า “ดูกร ท่านทั้งทั้หลาย ดินแดนแห่งนี้อุดมด้วยพืชพรรณ ธัญญาหารต่อไป ภายหน้า จะเจริญรุ่งเรืองเป็นบ้านเมืองขึ้น และขอตั้งตั้ชื่อสถานที่ แห่งนี้ว่า “ดอนเต้า” (ดอนคือ เนินเล็กๆ เต้าคือ มะเต้า หรือแตงโม คำ ว่าดอนเต้า จึงเรียกขานกันมาตั้งตั้แต่บัดนั้นนั้นานๆเข้าก็เรียก เพี้ยพี้นกันไปเป็น “ดอยเต่า” จนถึงปัจจุบันนี้และชื่อดอยเต่าก็เป็น ชื่อหมู่บ้านหนึ่งของตำ บลดอยเต่า เป็นหมู่บ้านเก่าแก่มีประชากร อาศัยอยู่อย่างหนาแน่น) มีตำ นานและคำ บอกเล่าสืบต่อกันมาว่า สมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าได้เสด็จจาริกเทศนาสั่งสั่สอนเผยแผ่พระธรรมไปตาม ท้องที่ต่างๆ จนได้เสด็จมาถึงดินแดนแห่งนี้ (ท้องที่อำ เภอดอยเต่า) และประทับแรมสั่งสั่สอนประชาชน ณ สถานที่ที่เป็นเนินเล็กๆ ภาย ใต้ร่มไม้ใหญ่อากาศเย็นสบาย ซึ่งไม่ห่างไกลจากหมู่บ้านมากนัก เมื่อประชากรทราบข่าวต่างก็มีความปีติยินดีเป็นล้นพ้น ก็ได้ เตรียมภัตตาหารมาถวาย เมื่อพระพุทธเจ้าทรงรับบิณฑบาต แล้ว สังเกตเห็นว่าสิ่งของที่ประชากรนำ มาถวายนั้นนั้มี “มะเต้า” (แตงโม) มากกว่าสิ่งของอื่นใด

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 6 พระพุทธองค์จึงทรงทำ นายและตรัสกับประชากรที่นำ ของมาถวายว่า “ดูกร ท่านทั้งทั้หลายดินแดนแห่งนี้อุดมด้วยพืชพันธุ์ ธัญญาหาร ต่อไป ภายหน้าจะเจริญรุ่งเรืองเป็นบ้านเมืองและขอตั้งตั้ชื่อสถานที่แห่งนี้ว่า “ดอนเต้า” (ดอนคือเนินเล็ก ๆ เต้า คือมะเต้า หรือแตงโม คำ ว่าดอน เต้า เรียกขานกันมาตั้งตั้แต่บัดนั้นนั้นาน ๆ เข้าก็เรียกเพื้ยนไปเป็น ภาพที่ 5 ภาพก่อนน้ำ ท่วมดอยเต่า ในวิหารวัดโปงท่าวนาราม ที่มา ; เอื้อมพร หาญสนามยุทธ พ.ศ.2522

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 7 “ดอยเต่า” จนปัจจุบันนี้และชื่อดอยเต่าก็เป็นหมู่บ้านหนึ่ง ของตำ บลดอยเต่า เป็นหมู่บ้านดั้งดั้เดิมมีประชาชนอาศัยอยู่หนา แน่น)พระพุทธองค์ยังทรงทำ นายต่อไปอีก ว่าดินแดนแห่งนี้มีแม่น้ำ สายใหญ่ไหลผ่านสองฝั่งแม่น้ำ อุดมสมบูรณ์ดี ในกาลข้างหน้าจะมี เหตุการณ์เปลี่ยนแปลงไป ผู้คนที่อยู่ริมสองฝั่งแม่น้ำ นี้จะถูกรบกวน น้ำ จะไหลกลับเพราะจะมีพญานาคตัวใหญ่มาขวางกั้นกั้ลำ น้ำ แห่งนี้ และจะมีสำ เภาเงิน สำ เภาทองวิ่งขึ้นล่องเป็นประจำ กาลนั้นนั้ดินแดน แห่งนี้จะเป็นดินแดนที่เจริญรุ่งเรืองในแคว้นนี้ ถ้าวิเคราะห์คำ ทำ นาย จะเห็นว่าเมื่อมีการสร้างเขื่อนภูมิพลที่อำ เภอสามเงาจังหวัดตาก ปิด กั้นกั้แม่น้ำ ปิง ทำ ให้เกิดเป็นแหล่งน้ำ ขนาดใหญ่บริเวณเหนือเขื่อนขึ้น มาก จนถึงอำ เภอฮอด ประชาชนมีถิ่นฐานอยู่เดิมสองฝั่งแม่น้ำ ปิง ต้องอพยพหนีน้ำ ท่วมเข้ามาอยู่ในบริเวณที่ดินจัดสรรของ นิคมสร้างตนเองเขื่อนภูมิพล จึงเกิดชุมชนอย่างหนาแน่น บริเวณอ่าง เก็บน้ำ อุดมไปด้วยปลานานาชนิด ประชาชนบางกลุ่มบางหมู่ได้ยึด อาชีพจับปลาขาย มีการสัญจรไปมาติดต่อกันโดยทางเรือ กลายเป็น สถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงแห่งหนี่ง มีความเจริญขึ้นเรื่อย ๆ มาสม ดังคำ ทำ นายที่พระพุทธองค์ทรงทำ นายไว้

เดิมคนดอยเต่า จะอาศัยอยู่เป็นสองกลุ่มใหญ่ ๆ ด้วยกัน คือ กลุ่มลุ่มน้ำ แม่หาด ซึ่งจะอยู่บนพื้นที่ราบสูงริมน้ำ แม่หาด ได้แก่ บ้าน ดอยเต่าเก่า บ้านไร่ โปงทุ่ง อีกกลุ่มหนึ่งได้แก่ ผู้ที่อยู่อาศัยอยู่แถบ ที่ราบลุ่มแม่ปิง นับเป็นกลุ่มที่ค่อนข้างมากกว่ากลุ่มแรก กลุ่มนี้ได้แก่ บ้านแม่กา บ้านชั่งชั่ท่าเดื่อ บ้านน้อย จนถึงบ้านแอ่น มีหมู่บ้านทั้งทั้เล็ก และใหญ่รวมกันถึง 21 หมู่บ้าน ครอบคลุมพื้นที่ถึง 54 ตาราง กิโลเมตร อาชีพเดิมได้แก่ การเพาะปลูกข้าว ถั่วถั่ยาสูบ ครั่งรั่และ ค้าขาย โดยนำ สินค้าใส่เรือแพล่องไปขายทางตอนล่าง แถบเมืองตาก ปากน้ำ โพ กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 8 ดอยเต่าในอดีต ภาพที่ 6 สภาพถนนฮอด-ดอยเต่า สมัยก่อน ที่มา ; นิคมสร้างตนเองเขื่อนภูมิพล พ.ศ.2506

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 9 ภาพที่ 7 ดอยเต่าในอดีตช้างลากไม้ทำ สะพาน ที่มา ; นิคมสร้างตนเองเขื่อนภูมิพล พ.ศ.2506 ภาพที่ 8 รถยนต์โดยสารประจำ ทาง รถคอกหมูของนายอินทร ศิริมา) สมาชิก นิคมสร้างตนเอง เขื่อนภูมิพล บ้านแอ่นจัดสรร วิ่งรับส่งผู้โดยสารระหว่าง นิคมสร้างตนเอง ถึงอำ เภอ เมืองเชียงใหม่ ที่มา ; นิคมสร้างตนเองเขื่อนภูมิพล พ.ศ.2507

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 10 ประวัติความเป็นมาลุ่มน้ำ ปิง เดิมคนดอยเต่า จะอาศัยอยู่เป็นสองกลุ่มใหญ่ ๆ ด้วยกัน คือ กลุ่ม ลุ่มน้ำ แม่หาด ซึ่งจะอยู่บนพื้นที่ราบสูงริมน้ำ แม่หาด ได้แก่ บ้านดอยเต่าเก่า บ้านไร่ โปงทุ่ง อีกกลุ่มหนึ่งได้แก่ ผู้ที่อยู่อาศัยอยู่แถบที่ราบลุ่มแม่ปิง นับ เป็นกลุ่มที่ค่อนข้างมากกว่ากลุ่มแรก กลุ่มนี้ได้แก่ บ้านแม่กา บ้านชั่งชั่ท่า เดื่อ บ้านน้อย จนถึงบ้านแอ่น จนกระทั่งทั่ ในปี พ.ศ. 2506 เมื่อสร้างเขื่อนภูมิพลเสร็จเริ่มปิดกั้นกั้ น้ำ น้ำ ได้เอ่อขึ้นมาท่วมพื้นที่ราบสองฝั่งแม่น้ำ ปิง ชาวบ้านต้องอพยพขึ้นมา อยู่ในพื้นที่ที่ทางราชการจัดไว้ให้ โดยจะแบ่งพื้นที่ออกเป็นแปลง ๆ เรียก กันว่า บ้านอพยพแปลงที่เท่านั้นนั้เท่านี้ โดยจัดหมวดหมู่ว่า หมู่บ้านแปลง 1, หมู่บ้านแปลง 2 ………..แปลงที่เป็นเลขคี่จะตั้งตั้ด้านซ้ายมือของถนนแม่ตืน – ดอยเต่า– ฮอด ส่วนด้านขวาเป็นเลขคู่ ในการอพยพราษฎรจะได้ค่าชดเชย ที่ดินเดิมไร่ละ 400 บาท ในขณะนั้นนั้แต่ไม่ได้มีการพูดถึงว่า ส่วนใหญ่จะ ได้ไม่ครบเพราะเนื่องจากการรับเงินชดเชยจะต้องไปรับที่อำ เภอจอมทอง ซึ่งการเดินทางในสมัยนั้นนั้ลำ บาก ทุรกันดารมาก การจ่ายก็เป็นอย่างไม่มี ระบบ ราษฎรจึงต้องใช้วิธีให้ผู้อื่นไปรับแทน โดยให้ค่าตอบแทนทำ ให้ได้รับ เพียงไร่ละ 350.-บาทบ้าง 375.- บาทบ้าง บางรายได้น้อยกว่านี้ก็มี ภาพที่ 9 แผนผังการจัดสรรที่อยู่อาศัยให้กับชาวบ้านซึ่งแบ่งเป็นแปลงๆ ที่มา ; นิคมสร้างตนเองเขื่อนภูมิพล พ.ศ.2506

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 11 ประวัติความเป็นมาหมู่บ้านแปลง 3 แต่เดิมคือตำ บลท่าเดื่อ อำ เภอฮอดเมื่อพ.ศ.2507 ตั้งตั้อาศัย อยู่ที่ ต้าครั้งรั้( ทะเลสาบดอยเต่า ) แต่เกิดเหตุการณ์น้ำ ท่วมทางหลวงเลยพา อพยพราษฎร์มาจัดเป็นหมู่บ้าน หมู่บ้านละแปลงแบ่งออก เป็นบ้านแปลง1 แปลง2 แปลง3 แปลง4 แปลง5 และแปลง8 ภาพที่ 10 ป้ายหมู่บ้านแปลง 3 ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2566 ที่มา ; ภาวิณี นวลปัน

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 12 สถานที่สำ คัญได้แก่ โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม โรงเรียนประจำ อำ เภอ ดอยเต่า ภาพที่ 11 ป้ายโรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม ที่มา ; เพจ facebook งานประชาสัมพันธ์โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม พ.ศ.2566 ภาพที่ 12 โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม ที่มา ; เพจ facebook งานประชาสัมพันธ์โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม พ.ศ.2561

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 13 ประวัติความเป็นมาหมู่บ้านแปลง 4 หมู่บ้านแปลง 4 เมื่อก่อนมีชื่อว่า หมู่บ้านงิ้วงิ้เฒ่า และเมื่อปี พ.ศ.2507 ได้เกิดน้ำ ท่วมขึ้นและหมู่บ้าน งิ้วงิ้เฒ่าได้รับผลกระทบจากน้ำ ท่วมในครั้งรั้นั้นนั้ด้วย ผู้คนในหมู่บ้านงิ้วงิ้เฒ่า และ หมู่บ้านต่างๆที่ได้รับ ผลก ระทบก็พากันย้ายหนีน้ำ มา จากนั้นนั้ ได้มีนิคมได้ มาจัดแปลง เพื่อที่เอาไว้ทำ ที่อยู่อาศัยที่ทำ มาหากิน ให้กับคนที่ย้ายนี้น้ำ มา มีอยู่ทั้งทั้หมด 6 แปลง ได้แก่ แปลง2 แปลง4 แปลง แปลง8 แปลง3 แปลง3 แล้วจัดสลับกันไป แปลงเลขคู่จะอยุ่ฝั่งซ้าย และ แปลงเลขคี่จะอยู่ฝั่งขวา ภาพที่ 13 วัดบ้านแปลง 4 ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2566 ที่มา ; ภาณุเทพ ชุ่มทอง

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 14 ประวัติความเป็นมาหมู่บ้านแปลง 5 เดิมหมู่บ้านแปลง 5 คือ หมู่บ้านท่าเดื่อ ก่อนที่น้ำ จะท่วม หมู่บ้าน ท่าเดื่ออยู่บริเวณลุ่มๆทะเลสาบดอยเต่า ฝั่งแม่น้ำ ปิง แต่เมื่อเกิดเหตุการณ์ น้ำ ท่วมหมู่บ้านทุกหมู่บ้านจึงต้องอพยพ โดยนิคมสร้างตนเองเขื่อนภูมิพล ได้มาจัดสรรหมู่บ้าน เป็นแปลงๆ คือ แปลง 5 แปลง 3 แปลง 8 แปลง 1 แปลง 4 แปลง 2 นี่เป็นที่ตั้งตั้บ้านท่าเดื่อในสมัยก่อน ก่อนที่น้ำ จะท่วม ตั้งตั้อยู่บนฝั่ง แม่น้ำ ปิง มีประชากร ๒๕๐ หลังคาเรือน ตั้งตั้อยู่เรียงรายยาวตามลำ น้ำ ปิง ภายในหมู่บ้านแบ่งออกเป็น ๓ เขตโดยมีลำ คลองกั้นกั้เขตถึง ๒ คลอง เขต เหนือจะเรียกขานกันภายในว่าบ้านโฮ่ง เขตกลางเรียกว่าบ้านกลาง เขตใต้ เรียกว่า บ้านใต้ มีผู้ใหญ่บ้านคนเดียวกัน วัดเดียวกัน โรงเรียนเดียวกัน ถือว่าเป็นหมู่บ้านที่ใหญ่ที่สุดในสมัยนั้นนั้ ภาพที่ 14 ที่ตั้งตั้บ้านท่าเดื่อในสมัยก่อน ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2566 ที่มา ; ศิรประภา แสงทา

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 15 หมู่บ้านแปลง 5 ปัจจุบัน ตั้งตั้อยู่ใน หมู่3 ตำ บลท่าเดื่อ อำ เภอ ดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่ เมื่อน้ำ ท่วมนิคมสร้างตนเองเขื่อนภูมิพล จึงได้ จัดสรรแปลงที่ดินให้เป็นหมู่บ้านแปลง 5 หมู่บ้านแปลง 5 จัดสรรขึ้นเมื่อ พ.ศ.2506 ปัจจุบันมีประชากร 898 คน มีครัวเรือน 575 ครัวเรือน ภาพที่ 15 ป้ายหมู่บ้านแปลง 5 ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2566 ภาพที่ 16 วัดบ้านแปลง 5 ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2566 ที่มา ; ศิรประภา แสงทา

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 16 สถานที่สำ คัญ ได้แก่ ทะเลสาบดอยเต่า ซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยว สำ คัญของอำ เภอดอยเต่า ภาพที่ 17 ทะเลสาบดอยเต่า ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2565 ที่มา ; ศิรประภา แสงทา ภาพที่ 18 ทะเลสาบดอยเต่า ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2566 ที่มา ; ศราวุฒิ เพาะเจาะ

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 17 ประวัติความเป็นมาหมู่บ้านวังหลวง หมู่บ้านวังหลวง ประชากรส่วนมากในหมู่บ้านวังหลวงส่วน ใหญ่เป็นชาวกะเหรี่ยง 90% และอีก 10% คือคนที่มาซื้อที่ดินที่บ้านวัง หลวงและไม่เป็นกะเหรี่ยง เดิมหมู่บ้านวังหลวงคือบ้านหลังมะนาวซึ่ง อยู่ในเขตท่าเดือและได้ทําการย้ายมาในหมู่บ้านวังหลวง ในปี พ.ศ.2507 เพราะเกิด เหตุการณ์น้ำ ท่วม ชาวกะเหรี่ยงที่อาศัยอยู่ใกล้ ลุ่มแม่น้ำ ปิง จึงได้อพยพขึ้นมาอยู่ในที่แห่ง จึงได้เป็น หมู่บ้านวังหลวง ในปัจจุบัน มีชื่อเรียกในภาษากะเหรี่ยงว่า "กุ่ยผะดู" ซึ่งหมายถึง บ่อน้ำ หรือแอ่งน้ำ ลำ ธารขนาดใหญ่ ภาพที่ 19 ป้ายโรงเรียนบ้านวังหลวง ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2566 ที่มา ; รุ้งอรัญญา ปู่หล้า

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 18 ภาพที่ 20 น้ำ ตกกุ่ยผะดู ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2566 ภาพที่ 21 น้ำ ตกกุ่ยผะดู ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2566 ที่มา ; วนัสนันท์ แสงจันทร์

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 19 ประวัติความเป็นมาหมู่บ้านหนองผักบุ้ง ชาวบ้านหนองผักบุ้งแต่ก่อนอาศัยอยู่บนฝั่งซ้ายของแม่น้ำ ปิง ในพ.ศ 2507 เกิดเหตุการณ์น้ำ ท่วมจึงต้องอพยพตั้งตั้ถิ่นฐานใหม่ ป้อหลวง อินถา เป็นคนอพยพขึ้นมาเพื่อหนีน้ำ ท่วม เนื่องจากทางราชการได้สร้าง เขื่อนภูมิพลกั้นกั้ลำ น้ำ ปิงที่อำ เภอสามเงาจังหวัดตากทำ ให้น้ำ ท่วมบริเวณ สอง ฝั่งน้ำ แม่ปิงชาวบ้านจึงอพยพขึ้นมาทั้งทั้หมู่บ้าน วัด โรงเรียน ภาพที่ 22 แหล่งอาศัยของชาวบ้านหนองผักบุ้งในสมัยก่อน ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2566 ที่มา ; ศักดาเทพ สอนตา

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 20 ชาวบ้านจึงอพยพขึ้นมาแล้ว เปลี่ยนชื่อหมู่บ้านเป็นหมู่บ้านหนอง ผักบุ้ง ชื่อหมู่บ้าน หนองผักบุ้งมีที่มาคือ ทางทิศใต้ของหมู่บ้านมีหนองน้ำ ที่ มีผักบุ้งออกเยอะมาก เลยตั้งตั้ชื่อว่า หมู่บ้านหนองผักบุ้ง เดิม หมู่บ้านชื่อ ท่าเดื่อ วัด และโรงเรียน ก็ใช้ชื่อ ท่าเดื่อ เหมือนกัน ซึ่งพื้นที่ในปัจจุบัน กลายมาเป็นพื้นที่อยู่อาศัยและ ได้สวนไปหมดแล้ว ภาพที่ 23 หนองที่มีผักบุ้งเจริญเติบโตในอดีต ถ่ายเมื่อพ.ศ.2566 ที่มา ; ศักดาเทพ สอนตา

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 21 ภาพที่ 24 วัดท่าเดื่อวัดสำ คัญของบ้านหนองผักบุ้ง ภาพที่ 25 ป้ายทางเข้าหมู่บ้านของบ้านหนองผักบุุุ้ง ที่มา ; Google map

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 22 ประวัติความเป็นมาหมู่บ้านบงตัน หมู่บ้านบงตัน สมัยก่อนมีชื่อเรียกว่า "ห้วยบง" เพราะและใน สมัยก่อนมีลำ ห้วยที่เยอะ แต่ปัจจุบัน เปลี่ยนเป็น "บงตัน" เพราะ บง มี ความหมาย ไม้ไผ่เยอะ ต่อมาบงตันได้แบ่งอีกหมู่บ้านเป็นสองหมู่บ้าน สาเหตุที่แบ่ง เพราะ เนื่องจากมีประชากรเยอะเกิน ชื่อของอีกหมู่บ้าน คือ "เด่นป่าตัน" ส่วนคำ ว่า ตัน นั้นนั้ก็มาจากชื่อของเด่นป่าตัน มารวมกัน ก็คือบงตัน แต่โดยรวมแล้ว หมู่บ้านบงตันนี้ แบ่งเป็นสอง ย่อย คือ บง ตันกับเด่นป่าตัน และเรียกรวมกันว่า บ้านบงตัน ซึ่งประวัติความเป็นมา ของบ้านบงตันนั้นนั้ ไม่อาจทราบหรือบอก แน่ชัดได้ว่า มาจากที่ไหน เพราะผู้ที่รู้ต่างก็ล่วงลับไปหมดแล้ว ภาพที่ 26 ป้ายชุมชนบ้านบงตัน ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2566 ที่มา ; อภิสรา ปู่ก่ำ

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 23 บ้านบงตันมีภูมิปัญญาที่เป็นจุเด่น คือ การทอผ้า เพราะชาวบงตันส่วน ใหญ่ เป็นชาวกะเหรี่ยง จึงได้รับวัฒนธรรมภูมิปัญญา การทอผ้ามาและ เป็นหน้าที่ของ ผู้หญิงในการทอผ้า เป็นคุณสมบัติของภรรยาที่ดี ผู้ชาย จะมีหน้าที่ทำ งานผู้หญิิงมีหน้าที่ทำ งานบ้านเรือน ผู้ชายห้ามยุ่ง ซึ่งเมื่อ เกิดเวลาว่างผู้หญิงจึงทอผ้าจากวัสดุธรรมชาตในหมู่บ้าน เช่น ฝ้าย และสร้างเป็นรายได้ให้แก่คนในหมู่บ้าน ภาพที่ 27 เสื้อกะเหรี่ยงลายดอกไม้ ภาพที่ 28 ถุงย่ามลายสก็อต ที่มา ; ปวันรัตน์ เจริญลักษณวงศ์

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 24 และยังมีศูนย์การเรียนรู้ทอผ้าที่มีชื่อเสียงใน ตำ บล บงตัน อีกด้วย ซึ่ง อยู่ในหมู่บ้านหล่ายแก้ว มีชื่ออว่า ศูนย์หัตถกรรมผ้าทอกะเหรี่ยงบ้าน หล่ายแก้ว ศูนย์ผ้าทอนี่นอกจากเป็นแหล่งเรียนรู้ เพื่ออนุรักษ์สื ษ์ สื บสานผ้า ทอกะเหรี่ยงต่อไป ยังเป็นการสร้างรายได้ให้แก่ชาวกะเหรี่ยงอีกด้วย เนื่องจากผู้ที่ทอผ้าในศูนย์นั้นนั้ต่างเป็นชาวกะเหรี่ยงในหมู่บ้าน ภาพที่ 29 การแสดงนิทรรศการให้ความรู้การทอผ้ากะเหรี่ยงบ้านหล่ายแก้ว ที่มา ; https://www.chiangmainews.co.th/page/archives/1033612 ภาพที่ 30 การรีดเส้นฝ้าย ที่มา ; https://www.khaosod.co.th/lifestyle/news_2990650

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 25 ประวัติความเป็นมาหมู่บ้านโท้ง บ้านโท้งเดิมชื่อว่า บ้านโค้งปราสาท ตั้งตั้อยู่หมู่ที่ 2 ตำ บลท่าเดื่อ กิ่ง อำ เภอดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่ ทิศเหนือติดกับบ้านน้อย ทิศใต้ติด กับ บ้านท่าเดื่อ ทิศตะวันออกติดทุ่งนา ทิศตะวันตก ติดลำ น้ำ ปิง บ้าน โค้งมี วัดเป็นที่ยึดเหนี่ยว วัดบ้านโท้ง สร้างเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2480 ติดกับลำ น้ำ ปิง โดยมีพระชาว โสติธมโม พร้อมด้วยศรัทธาบ้าน โท้ง ร่วมกันสร้างขึ้น ใน ปี พ.ศ. 2507 หลังเกิดน้ำ ท่วมหมู่บ้าน วัดบ้านโท้งได้อพยพ มา พร้อมกับชาวบ้านโดยมีพระคำ ปัน ปณ.ญาวโร เป็นเจ้าอาวาสในสมัย นั้นนั้มาสร้างวัดอยู่ในที่ดินจัดสรรของนิคมสร้างตนเองเขื่อนภูมิพล ซึ่ง เป็นที่ตั้งตั้หมู่บ้านในที่ปัจจุบัน บริเวณนี้แต่ก่อนเป็นพื้นที่ทำ ไร่เลื่อนลอย ของชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง ชาวบ้านจึงมาแผ้วถางทำ เป็นพื้นที่อยู่อาศัย ครอบครัวละ 1 งาน อาชีพและรายได้ ชาวบ้านโท้งสมัยก่อนมีอาชีพทำ ไร่ ทำ สวน ปลูกข้าว ถั่วถั่ลิสง และฝ้าย ภาพที่ 31 ป้ายวัดบ้านโท้ง ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2563 ที่มา ; https://youtu.be/tsI63HTWOmk

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 26 เอกสารอ้างอิง เอื้อมพร หาญสนามยุทธ หนังสืออ่านเพิ่มเติม เรียนรู้สู่งานอาชีพธุรกิจ ผลิตภัณฑ์ผ้าทอดอยเต่า เล่มที่ 1 เรื่องประวัติดอยเต่าเล่าสู่ความเป็นมาผ้าทอ https://www.museumthailand.com/th/3891/storytelling http://water.rid.go.th/hwm/swq/sediment/graphsed/ping/ping.htm https://doitao.info https://doitaonfe.wordpress.com https://www.doitaonews.com/1387/

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 27 ประวัติผู้ให้ข้อมูล นาย รัตน์ ปินตาคำ อายุ 77 ปี เกิดวันที่ 5 สิงหาคม พ.ศ.2489 อดีตอาศัยอยู่ หมู่บ้านต้าครั่งรั่ ปัจจุบันอาศัยอยู่ หมู่บ้านแปลง 3 บ้านเลขที่ 74 หมู่ 1 ต.มืดกา อ.ดอยเต่า จ.เชียงใหม่

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 28 ประวัติผู้ให้ข้อมูล นาย ประคง คำ มา อายุ 50 ปี เกิดวันที่ 25 กันยายน พ.ศ.2516 อดีตอาศัยอยู่ หมู่บ้านแปลง 4 ปัจจุบันอาศัยอยู่ หมู่บ้านแปลง 4 บ้านเลขที่ 208 หมู่ 3 ตำ บลมืดกา อำ เภอดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 29 ประวัติผู้ให้ข้อมูล นาง อาจ แดงดิ๊บดิ๊อายุ 65 ปี เกิดเมื่อวันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ.2501 อดีตอาศัยอยู่ หมู่บ้านท่าเดื่อ ปัจจุบันอาศัยอยู่ หมู่บ้านแปลง 5 ที่อยู่ บ้านเลขที่ 49 หมู่ 3 ตำ บลท่าเดือ อำ เภอดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 30 ประวัติผู้ให้ข้อมูล นาย แดง มูลอ้าย อายุ 65 ปี เกิดเมื่อ เมษายน พ.ศ.2501 อดีตอาศัยอยู่ หมู่บ้านแปลง 5 ปัจจุบันอาศัยอยู่ หมู่บ้านแปลง 5 ที่อยู่ บ้านเลขที่ 198 หมู่ 3 ตำ บลท่าเดือ อำ เภอดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 31 ประวัติผู้ให้ข้อมูล นาง สุภาภรณ์ บุญเรือง อายุ 51 ปี เกิดเมื่อวันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ.2515 อดีตอาศัยอยู่ หมู่บ้านแปลง5 ปัจจุบันอาศัยอยู่ หมู่บ้านแปลง 5 ที่อยู่ บ้านเลขที่ 135/2 หมู่ 3 ตำ บลท่าเดือ อำ เภอดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 32 ประวัติผู้ให้ข้อมูล นาย ผัด หลงคำ อายุ 76 ปี เกิดเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ.2490 อดีตอาศัยอยู่ หมู่บ้านเหล่ามะนาว ปัจจุบันอาศัยอยู่ หมู่บ้านวังหลวง ที่อยู่ บ้านเลขที่ 72 หมู่ 4 ตำ บลท่าเดือ อำ เภอดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 33 ประวัติผู้ให้ข้อมูล นาย อ้วน ปัญญาจักร อายุ 72 ปี เกิดเมื่อวันที่ 26 มกราคม พ.ศ.2494 อดีตอาศัยอยู่ หมู่บ้านหนองผักบุ้ง ปัจจุบันอาศัยอยู่ หมู่บ้านหนองผักบุ้ง ที่อยู่ บ้านเลขที่ 92 หมู่ 4 ตำ บลบงตัน อำ เภอดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 34 ประวัติผู้ให้ข้อมูล นาย สมพล คำ ศรีจ๊ะ อายุ 73 ปี เกิดเมื่อวันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ.2493 อดีตอาศัยอยู่ หมู่บ้านหนองผักบุ้ง ปัจจุบันอาศัยอยู่ หมู่บ้านหนองผักบุ้ง ที่อยู่ บ้านเลขที่ 94 หมู่ 4 ตำ บลบงตัน อำ เภอดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 35 ประวัติผู้ให้ข้อมูล นาง ไข่ ปู่หย้อง อายุ 62 ปี เกิดเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ.2507 อดีตอาศัยอยู่ หมู่บ้านบงตัน ปัจจุบันอาศัยอยู่ หมู่บ้านบงตัน ที่อยู่ บ้านเลขที่ 239 หมู่ 5 ตำ บลบงตัน อำ เภอดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 36 ประวัติผู้ให้ข้อมูล นาง แก้วมา ปู่ปี อายุ 64 ปี เกิดเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2502 อดีตอาศัยอยู่ หมู่บ้านบงตัน ปัจจุบันอาศัยอยู่ หมู่บ้านบงตัน ที่อยู่ บ้านเลขที่ 147 หมู่ 7 ตำ บลบงตัน อำ เภอดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 37 ประวัติผู้ให้ข้อมูล นาง แดง นาระตะ อายุ 65 ปี เกิดเมื่อวันที่ - อดีตอาศัยอยู่ ดอยเต่าก่อนที่เขื่อนภูมิพลจะแตก ปัจจุบันอาศัยอยู่ หมู่บ้านโท้ง ที่อยู่ บ้านเลขที่ 75 หมู่ 2 ตำ บลบงตัน อำ เภอดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 38 ประวัติผู้เรียบเรียง ชื่อ-สกุล นางสาว ภาวิณี นวลปัน อายุ 15ปี วันเกิด 22 สิงหาคม พ.ศ.2550 การศึกษา อนุบาลศึกษา โรงเรียนศูนย์อพยพแปลง8 ประถมศึกษา โรงเรียนศูนย์อพยพแปลง8 มัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม มัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม ผลงานที่ภาคภูมิใจ 1.ปฏิบัติหน้าที่เป็นสภานักเรียน 2.ร่วมกิจกรรมปลูกต้นป่าทำ ฝายชะลอน้ำ เนื่องในวันเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราลงกรณ พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 39 ประวัติผู้เรียบเรียง ชื่อ-สกุล นายภาณุเทพ ชุ่มทอง อายุ 15 ปี วันเกิด 1 พฤศจิกายน พ.ศ.2550 การศึกษา อนุบาลศึกษา โรงเรียนชุมชนศูนย์อพยพแปลง 4 ประถมศึกษา โรงเรียนชุมชนศูนย์อพยพแปลง 4 มัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม มัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม ผลงานที่ภาคภูมิใจ 1.รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 การแข่งขันโครงงานคุณธรรม งานแข่งขันศิลปหัตถกรรมนักเรียนครั้งรั้70 ปีการศึกษา 2565 ระดับเขต พื้นที่การศึกษา สหวิทยาเขตกลุ่มดอยอิทนนท์ 2.รางวัลรองชนะเลิศอันดับที่ 2 โครงงานวิทยาศาสตร์สัตวิทยา สาขาชีววิทยา งานสัปดาห์แห่งวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยแม่โจ้

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 40 ประวัติผู้เรียบเรียง ชื่อ-สกุล นางสาวศิรประภา แสงทา อายุ 15 ปี วันเกิด 25 ตุลาคม พ.ศ.2550 การศึกษา อนุบาลศึกษา โรงเรียนบ้านแปลง 5 ประถมศึกษา โรงเรียนบ้านแปลง 5 มัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม มัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม ผลงานที่ภาคภูมิใจ 1.เข้าร่วมการประกวดกิจกรรมชุมนุมวิทยาศาสตร์รุ่นเยาว์-มูลนิธิเอสซีจี 2.รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 การแข่งขันโครงงานคุณธรรม งานแข่งขันศิลปหัตถกรรมนักเรียนครั้งรั้70 ปีการศึกษา 2565 ระดับเขต พื้นที่การศึกษา สหวิทยาเขตกลุ่มดอยอิทนนท์

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 41 ประวัติผู้เรียบเรียง ชื่อ-สกุล นางสาวณัฐภรณ์ เมืองเดช อายุ 15 ปี วันเกิด 7 กันยายน พ.ศ.2550 การศึกษา อนุบาลศึกษา โรงเรียนบ้านแปลง 5 ประถมศึกษา โรงเรียนบ้านแปลง 5 มัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม มัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม ผลงานที่ภาคภูมิใจ 1.ร่วมกิจกรรมปลูกต้นป่าทำ ฝายชะลอน้ำ เนื่องในวันเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราลงกรณ พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 42 ประวัติผู้เรียบเรียง ชื่อ-สกุล นายแผ่นดิน บุญเรือง อายุ 15 ปี วันเกิด 29 มีนาคม พ.ศ.2551 การศึกษา อนุบาลศึกษา โรงเรียนชุมชนศูนย์อพยพแปลง 4 ประถมศึกษา โรงเรียนชุมชนศูนย์อพยพแปลง 4 มัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม มัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม ผลงานที่ภาคภูมิใจ 1.ร่วมกิจกรรมปลูกป่าทำ ฝายชะลอน้ำ เนื่องในวันเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราลงกรณ พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว

กำ เนิดถิ่นกลิ่นอายลุ่มน้ำ ปิง 43 ประวัติผู้เรียบเรียง ชื่อ-สกุล อายุ 15 ปี วันเกิด การศึกษา อนุบาลศึกษา ประถมศึกษา มัธยมศึกษาตอนต้น มัธยมศึกษาตอนปลาย ผลงานที่ภาคภูมิใจ นางสาว วนัสนันท์ แสงจันทร์ 24 ตุลาคม พ.ศ.2550 โรงเรียนบ้านวังหลวง โรงเรียนบ้านวังหลวง โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม โรงเรียนดอยเต่าวิทยาคม 1.ปฏิบัติหน้าที่เป็นสภานักเรียน 2.เข้าร่วมการประกวดกิจกรรมชุมนุมวิทยาศาสตร์รุ่นเยาว์-มูลนิธิเอสซีจี