ประเภทของละครไทย

ประเภทของละครไทย

เป็นละครประเภทที่ใช้ศิลปะการร่ายรำ
ดำเนินเรื่อง​มีการขับร้องและเจรจา​
เป็นกลอนบทละคร​แบ่งออกเป็น 2
ประเภทคือละครรำแบบดั้งเดิมและ

ละครรำแบบปรับปรุง

1}ละคร​ชาตรี​

ถือว่า​เป็นต้นแบบของละครรำ นิยมใช้​ผู้ชายแสดงมีตัวละคร 3 ตัว
คือตัวพระ​ตัวนาง​และเบ็ดเตล็ด{เป็นตัวตลก, ฤษี,ฯลฯ}​เรื่องที่เล่น
คือ"มโนราห์" ตอน​จับนางมโนราห์มาถวายพระสุธน​การแสดงเริ่ม
ด้วยการบูชาครูเบิกโรง​ผู้แสดงออกมารำชัดไหว้ครู​โดยร้องเอง​ตัว

ตลกท​ี่นั่งอยู่เป็นลูกคู่ควบเมื่อร้องจบจะมีบทเจรจา​ต่อ

2}ละครน​อก​

มีการดำเนินท้องเรื่องที่รวดเร็ว​กระชับ​สนุก การแสดงมีชีวิตชีวา
ส่วนมากใช้ผู้ชายแสดง​และมีมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา เข้าใจว่า
ละครนอกมีวิวัฒนาการมาจากละครชาตรีเพราะมุ่งที่จะให้คนดูเกิด
ความขบขัน ผู้แสดงละครนอกแต่เดิมมีผู้แสดงอยู่เพียง2-3คน​เช่น
เดียวกับละครชาตรี ละครนอกไม่คำนึงถึงขนบธรรมเนียมประเพณี
เกี่ยวกับยศศักดิ์และฐานะของตัวละครแต่อย่างใด ตัวละครที่เป็น

ท้าวพระยามหากษัตริย์ก็สามารถโต้ตอบตลกกับเสนากำนัลหรือ
ไพร่พลได้ ละครนอกที่นิยมเล่นได้แก่เรื่อง สังข์ทอง​ไกรทอง

สุวรรณหงส์ พระอภัยมณี เป็นต้น​

3}ละครใ​น

จากรูปแบบของละครนอกที่ได้รับการพัฒนาขึ้นมาเป็นตัวละครใน
วัง​ผู้แสดงหญิงล้วน แบบอย่างละครในนี้ได้สงวนไว้เฉพาะในวัง
หลวงเท่านั้น เพราะว่าผู้ชายนั้นจะถูกห้ามให้เข้าไปในพระราชฐานชั้น
ในบ​ ริเวณตำหนักของพระมหากษัตริย์ ซึ่งจะประกอบไปด้วยดนตรีที่
มีเสียงไพเราะอ่อนหวาน ใช้บทร้อยกรองได้อย่างวิจิตรบรรจง ทั้ง
ดนตรีที่นำมาผสมผสานอย่างไพเราะ รวมทั้งจะมีท่าทางสง่างาม
ไม่มีการสอดแทรกหยาบโลนหรือตลก และอนุรักษ์วัฒนธรรมและ

คุณลักษณะที่เป็นประเพณีสืบทอดกันมา​

1}ละครด​ึกดำบรรพ์

ละครดึกดำบรรพ์เป็นการแสดงละครแบบหนึ่งในประเภทละครรำเกิดขึ้นในสมัย
รัชกาลที่5เนื่องมาจากในสมัยรัชกาลที่ 5 มีเจ้านายชาวต่างชาติเข้าเข้าเฝ้าอยู่หลาย
ครั้ง​จึงโปรดให้มีการละเล่นให้แขกบ้านแขกเมืองได้รับชม โดยเจ้าพระยาเทเวศ

รวงศ์วิวัฒน์(ม.ร.ว.หลาน กุญชร)ได้คิดการแสดงในรูปแบบคอนเสิร์ตโดยเนื้อ
เรื่องตัดตอนมาจากวรรณคดีไทยโดยมีสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอเจ้าฟ้ากรม
พระยานริศรานุวัดติวงศ์ ทรงเลือกเพลงและอำนวยการซ้อมจึงถือว่าการแสดงใน
ครั้งนั้นนับว่าเป็นจุดเริ่มต้นของละครดึกดำบรรพ์ ต่อมาภายหลังเจ้าพระยาเทเวศ
รวงศ์วิวัฒน์ได้มีโอกาสชมละครโอเปร่า จึงเกิดความชอบใจและนำปรับปรุงให้เข้า
กับละครดึกดำบรรพ์ของไทย ละครดึกดำบรรพ์ที่นิยมเล่นได้แก่เรื่อง สังข์ทอง

คาวี ฯลฯ

2}ละครพ​ันทา​ง

ละครพันทาง หมายถึงละครแบบผสม คือ​การนำเอาลีลาท่าทีของ
ชนต่างชาติเข้ามาปรับปรุงกับท่ารำแบบไทยๆ การแสดงละครชนิดนี้
แต่เดิมเป็นการริเริ่มของเจ้าพระยามหินทรศักดิ์ธำรงเ​ป็นผู้คิดค้นนำ
เอาเรื่องของพงศาวดารของชาติต่างๆ มาแต่งเป็นบทละครสำหรับ​

แสดงลักษณะการแต่งตัวของละครพันทางจะแต่งตามเชื้อชาติ
และความเป็นจริงของตัวละครในบทนั้น ๆ

3}ละคร​เสภา​

​ละครเสภาคือละครที่มีลักษณะการแสดงคล้าย
ละครนอก รวมทั้งเพลงร้องนำ ทำนองดนตรี และ
การแต่งกายของตัวละครแ​ ต่มีข้อบังคับอยู่อย่างหนึ่ง
คือต้องมีขับเสภาแทรกอยู่ด้วยจึงจะเป็นละครเสภา​
ละครเสภาที่นิยมเล่นกันมาก คือ​ขุนช้างขุนแผน
ตอนพลายเพชรพลายบัวออกศึก,พระวัยแตกทัพ

,ขุนแผนเข้าห้องนางแก้วกิริยา เป็นต้น

~ละครร้อง~

ละครแบบหนึ่ง​ได้รับอิทธิพลจากละครแบบยุโรป
ตัวละครร้องเพลงเองในการดำเนินเรื่องตลอดทั้ง
เรื่อง​มีบทเจรจาทั่วถ้วนร้องที่ร้องจบไปตัวละครแต่ง
กาย​และใช้อากับกริยาตามสภาพของคนในเรื่อง

~ละครพูด~

การแสดงที่มี​ตัวละครพูดโต้ตอบกันพร้อมท่าทาง​มี
การจัดฉาก​และเครื่องแต่งกายให้เหมาะสมกับท้อง
เรื่อง​แต่ไม่มีการใช้ดนตรีขับร้อง​หรือการรำประกอบ

จัดทำ​โดย​

นางสาวส​ุนันทา​ป​รี​เปรม​
เลขที่​27​ ชั้น​ม.6/1

เเสสนนออ

อาจารย์​สินีนาถ ชื่นจิตต์