The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.

พระอาจารย์เดี่ยว ตอนที่ 1

Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search
Published by ninek91, 2022-07-05 23:38:38

พระอาจารย์เดี่ยว ตอนที่ 1

พระอาจารย์เดี่ยว ตอนที่ 1

Keywords: พระอาจารย์เดี่ยว

2 ใต้ ได้ยกระดับคุณค่า
อย่างน่าช่ืนชมยกย่อง
ขอพงชราะวดบ้าีน พระอาจารย์เดีย่ ว สวุ ณโฺ ณ จนกลายเปน็ ต�ำ นานขลงั
โบราณ ทส่ี รา้ งชอ่ื เสียง
คณุ ธรรมล้ำ�เลศิ ส�ำ นกั สงฆไ์ ซตู (ป่าช้าเก่าผดี ุ) โด่งดังไปท่วั หล้า และ
เมตตาเป็นเยีย่ ม
ต.วิสยั เหนอื อ.เมือง จ.ชุมพร

วิชากลา้ แกร่ง ดังไกลไปถึงเมืองนอก
เมืองนาอีกด้วย เพราะ
ลึกซ้ึงถึงใจ เป็นศิลปะพ้นื บ้านเมือง
อาคมแกก่ ล้า ใต้ ท่มี ีตำ�นานแสนขลัง
เพง่ จารอกั ขระ แยบยล สวยงาม สุด
ขลังสดุ ฤทธิ์ อลังการ ประกอบด้วย
เสกวตั ถุมงคล พธิ กี รรมโบราณ ทแ่ี สน
อภนิ หิ ารลือล่ัน เร้นลับสุดมหัศจรรย์ใน

ประสบการณ์ ด้านศิลปะวัฒนธรรม
อย่างท่สี ุด จึงถูกเชิดชู
สะท้านใจ!! ยกใหเ้ ปน็ “มรดกโลก”

ของขวญั จาก เรื่องภาพโดย..อทิ ธิฤทธ์ิ ท่สี ำ�คัญย่งิ ของแผ่นดิน
ชมุ พร เมอื งใตเ้ ปน็ ทเ่ี รยี บรอ้ ย
ชมุ พร จงั หวดั ทเ่ี ปน็ เสมอื นปากประตสู แู่ ดน หลายๆดา้ นดว้ ยกนั นั บ เ ป็ น ค ว า ม
ใต้ ถนนทท่ี อดยาวไกลอยา่ งไรข้ อบเขตนน้ั ไดเ้ ชอ่ื ม ณ วนั น้ี ภาคภมู ใิ จ ทช่ี าวไทยทง้ั
ตอ่ ความสมั พนั ของผคู้ นเชอ้ื ชาตไิ ทย แมจ้ ะมภี าษา โนราห์ ศิลปะ ประเทศ ตา่ งกป็ ลม้ื ปรม่ิ
และวัฒนธรรมพ้นื บ้านท่แี ตกต่างกันอย่างสุดโต่ง วัฒนธรรมของชนชาว ดีใจไปกับพ่นี ้องชาวใต้
ขนาดไหน แตใ่ นความเปน็ ไท คนไทย เชอ้ื ชาตไิ ทย
เดยี วกนั นน้ั กย็ งั คงผสมผสานสายสมั พนั ธ์ เกาะเกย่ี ว
กนั เอาไวอ้ ยา่ งแนบแนน่ และแสนจะกลมกลนื ดว้ ย
รากฐานทเ่ี ปน็ แกนกลางอนั แขง็ แรง ไดผ้ นกึ รวมแผน่
ดนิ แหลมทอง ใหเ้ ปน็ หนง่ึ เดยี วกนั มาอยา่ งยาวนาน
หลายยคุ สมยั
ความเปน็ ไทยในแบบฉบบั ของชนชาวใต้ ก็
ยงั คงรกั ษาเอกลกั ษณแ์ ละวฒั นธรรมทแ่ี สนโดดเดน่
ไดอ้ ยา่ งมน่ั คงถาวร และเปน็ ทเ่ี ลอ่ื งลอื ระบอื นามใน

3 ทกุ วท่ี กุ วนั ดว้ ยการมงุ่ หนา้ ไปกราบไหวเ้ คารพบชู า
มากจรงิ ๆ ยงั สถานทศ่ี กั ดส์ิ ทิ ธอ์ิ นั ดบั ตน้ ๆ ทข่ี น้ึ ชอ่ื ลอื ชามาก
คนสว่ นใหญม่ กั พดู คลา้ ยกนั วา่ ทส่ี ดุ แหง่ หนง่ึ ของชมุ พร นน่ั กค็ อื
คนใตร้ กั กนั แบบควกั หวั ใจ!! ถา้ จะไป ศาลเสดจ็ พอ่ กรมหลวงชมุ พรเขตตอ์ ดุ มศกั ด์ิ
มเี รอ่ื งมรี าวกบั พบ่ี า่ วคนไหน ขอเลย ซง่ึ ตง้ั ตระหงา่ นอยา่ งงามสงา่ แผบ่ ารมดี ว้ ย
นะ เบาไดเ้ บา เพราะพบ่ี า่ วทง้ั หลาย รังสีพุทธคุณอิทธิฤทธ์ิ เพ่มิ มิติเร้นลับเต็มไปด้วย
เขารกั กนั แนบแนน่ กห็ วั จติ หวั ใจนาย พลงั ขลงั ไดอ้ ยา่ งยง่ิ ใหญ่ ขยายรศั มไี ปอยา่ งกวา้ งไกล
หวั แตล่ ะขว้ั นน่ี ะ ทร่ี ๆู้ กไ็ มใ่ ชป่ ลาชวิ ไพศาลอยบู่ นหาดทรายรี นบั เปน็ สถานทซ่ี ง่ึ มมี นต์
ปลาสรอ้ ย แบบตน้ สะตองอ่ ยๆละกนั !! ขลงั เตม็ ไปดว้ ยพลงั ศกั ดส์ิ ทิ ธ์ิ ทแ่ี สนโดง่ ดงั ลอื เลอ่ื ง
ทางด้านความ กระเดอ่ื งนามในความมหศั จรรย์ อนั เปน็ แรงดงึ ดดู
เชอ่ื มน่ั ศรทั ธา ในบารมี จติ ใจ ใหก้ บั ผทู้ ม่ี คี วามหวงั แหง่ ศรทั ธาทง้ั หลาย ได้
ความขลังท้ังหลายท้ัง กา้ วเทา้ หลง่ั ไหลไปทน่ี ่ี จนไมม่ วี นั หยดุ หยอ่ นไดเ้ ลย
มวลนน้ั เมอื งชมุ พร กม็ ี ภาพความงามบนหาดทรายรี ทม่ี นี �ำ้ ทะเลสี
ดที แ่ี สนล�ำ้ คา่ มากมายใน
หลายดา้ นหลายมมุ และ คราม สอ่ งประกายระยบิ ระยบั จบั พน้ื ผวิ ใน
ของขวญั ชน้ิ เอกทส่ี �ำ คญั ยามท่แี สงแดดสาดส่องลงมากระทบอย่าง
ซง่ึ ได้มอบใหแ้ กน่ กั ท่อง รอ้ นแรง ชว่ ยท�ำ ใหก้ ารเพง่ มองของสายตา
เท่ียว ท่ีพุ่งเป้าเข้าไป หลายรอ้ ยคู่ ไดท้ อดอารมณอ์ ยา่ งเปน็ อสิ ระ
เยือนดินแดนแห่งน้ีใน ปลอ่ ยใจไปกบั เสยี งคลน่ื ทะเลทส่ี าดซดั ดงั
ซซู่ า่ ไปกบั จงั หวะกระแทกรนุ แรงและบางเบา
จนสรา้ งมโนภาพไปตามจนิ ตนาการไดอ้ ยา่ ง
ลอ่ งลอย จบั อารมณส์ น่ั ไหว จนท�ำ ใหจ้ ติ ใจ
เตน้ ระรวั ไดไ้ มย่ ากเลย

4
พระอาจารยเ์ ดย่ี ว เปน็ พระสปุ ฏปิ นั โนผปู้ ฏบิ ตั ิ
ธรรม ท่เี ข้าถึงธรรมด้วยหัวใจอันลึกซ้งึ ลำ�้ ลึกใน
พลงั จติ และการกระท�ำ ชนดิ ทจ่ี ะหาผหู้ นง่ึ ผใู้ ดเสมอ
เหมอื น หรอื เทยี บเทา่ ไดย้ ากนกั
ทา่ นเปน็ พระปจั เจกบคุ คล ทพ่ี บไดย้ าก
โดยแท!้ !
ธรรมทค่ี นทง้ั หลาย สมั ผสั ไดใ้ นเบอ้ื งตน้ นน่ั
คอื เมตตาธรรม ทท่ี า่ นพระอาจารยเ์ ดย่ี วไดม้ อบให้
แกท่ กุ สรรพสตั วท์ ง้ั หลายในโลกน้ี เปน็ ไปอยา่ งเปน็
ธรรมชาติ ไมเ่ สแสรง้ หรอื อกี ขอ้ หนง่ึ ทเ่ี หน็ ไดช้ ดั เจน
มาก ในนสิ ยั มนษุ ยแ์ ละสตั ว์ จะมกั จะมอี ยมู่ ากนอ้ ย
ไมต่ า่ งกนั เลย นน่ั กค็ อื
ความตะหนถ่ี เ่ี หนยี ว ความหว่ ง ความโลภ

แมบ้ รรยากาศภายในบรเิ วณศาลของเสดจ็
พอ่ ฯนน่ั ขนาดผคู้ นพลกุ พลา่ นตลอดทง้ั วนั แตก่ ลบั
สมั ผสั ไดถ้ งึ ความเยน็ เยยี บ ชา่ งเงยี บสงบอยา่ งนา่
ประหลาดใจ เพม่ิ ทวคี วามขลงั เตมิ พลงั ซอ่ นเรน้ จน
นา่ คน้ หาทเ่ี รยี กวา่ พลงั เหนอื ธรรมชาติ และอยาก
สบื เสาะแสวงหาพลงั ทว่ี า่ นน้ั ในทนั ทนั ใด โมโทสนั แตส่ �ำ หรบั ทา่ นพระอาจารยเ์ ดย่ี วนน้ั ทา่ น
วนั น!้ี ! มแี ตค่ วามละ มคี วามสละไดท้ กุ เวลา ทกุ ขณะจติ !
เมอื งชมุ พร ไมไ่ ดม้ ดี อี ยเู่ พยี งเทา่ ทก่ี ลา่ วน้ี พระอาจารย์เด่ียว สุวณฺโณ พำ�นักอยู่ท่ี
หรอกนะ แตใ่ นดา้ นความขลงั อนั สดุ ศกั ดส์ิ ทิ ธ์ิ บน ส�ำ นกั สงฆไ์ ซตู ทซ่ี ง่ึ เคยเปน็ ปา่ ชา้ เกา่ ผดี ุ ผเี ฮย้ี น
ผนื แผน่ ดนิ ชมุ พร กย็ งั ไดม้ อบพระดี พระเกง่ พระท่ี เปน็ ทช่ี กุ ชมุ ของผปี า่ ซาตานสารพดั ทโ่ี หยหาแรง
มเี อกลกั ษณใ์ นแบบเฉพาะ พระผทู้ รงคณุ ธรรมล�ำ้ ลกึ บญุ กศุ ลอยตู่ ลอดเวลา เพราะเปน็ ภตู ผปี ศี าจ ทถ่ี กู
จติ ใจสงู สง่ เดด็ เดย่ี ว แกก่ ลา้ เปน็ ทเ่ี คารพบชู ากราบ ทอดท้งิ จนหิวโหย และโอดโอยอย่อู ย่างทนทุกข์
ไหว้ ประดบั คณุ คา่ ทางใจใหแ้ กพ่ ทุ ธศาสนกิ ชน เพม่ิ ทรมาน และยงั จมปรกั อยกู่ บั ความทรมานเชน่ นน้ั
ขน้ึ มาอกี หนง่ึ องคด์ ว้ ย มาหลายชว่ั คนแลว้
สด ใหม่ ใสสะอาดบรสิ ทุ ธ์ิ ดจุ ดอกบวั งาม ผบี างตน จงึ เตม็ ไปดว้ ยแรงอาฆาต!
นามวา่ พระอาจารยเ์ ดย่ี ว สวุ ณโฺ ณ พระอาจารยเ์ ดย่ี วกา้ วเทา้ เปลา่ ปลกี วเิ วกเขา้

5

มาพำ�นักในพ้นื อันแสน เชน่ นน้ั ตอ้ งปฏบิ ตั จิ นกายวเิ วก และจติ ยง่ิ วเิ วกยง่ิ ศาสนา ไดเ้ หน็ พระสาวก
นา่ กลวั เชน่ น้ี โดยไมค่ ดิ กว่าอ่นื ใด ใจของท่านจึงผนึกอัดแน่น ด�ำ ด่งิ ไปสู่ แทๆ้ ของพระพทุ ธองค!์ !
จะหลกี ลห้ี นไี ปทไ่ี หนอกี ความสงบทต่ี ง้ั มน่ั อยา่ งแขง็ แกรง่ จนบังเกิดเป็น
เพราะร้วู ่า ส่งิ ท่โี หยหา กายสงบ ตง้ั มน่ั มสี ตริ รู้ อบดแี ลว้ จติ ยอ่ ม ความชมุ่ ฉ�ำ่ เยน็ ใจ มสี ติ
ซ่ึงซ่อนเร้นสายตาอยู่ รตู้ น่ื เบกิ บาน ปญั ญาและญาณทสั สนะ จะไมเ่ กดิ รอบรู้ มีดวงจิตดวงใจ
ในดงป่าช้าเก่าอันแสน ขน้ึ ไดอ้ ยา่ งไรกนั กต็ รองดกู นั เอาเถดิ !? อนั สดใส รตู้ น่ื รเู้ บกิ บาน
รกรา้ งแหง่ น้ี เปน็ ความยากอยา่ งหนกั หนา แสนสาหสั มาก เข้าถึงใจของสาธุชนท้งั
ไรท้ พ่ี ง่ึ หลาย มีเมตตาคุณต่อ
จนต้องแฝงฝัง มนษุ ยแ์ ละสตั วน์ อ้ ยใหญ่
จมปลกั อยกู่ บั ความทกุ ข์ ดวงจิตเย่ยี งน้แี หละ ท่ี
ทรมานของบาปกรรม ชกั พาใหม้ นษุ ยแ์ ละสตั ว์
เวรภัยของตน แบบซำ�้ ผ้ทู ุกข์ยาก ต่างโหยหา
ไปซ�ำ้ มาอยเู่ ชน่ นน้ั ใคร และหวงั ใหเ้ ปน็ ทพ่ี ง่ึ เปน็
จะชว่ ยปลดปลอ่ ย ปลด พระสปุ ฏปิ นั โน ทน่ี �ำ พา
ทกุ ข์ และชว่ ยใหเ้ ขา ได้ ทกุ ขโ์ ทษเวรภยั ใหถ้ อย
รบั อานสิ งฆผ์ ลบญุ ไดบ้ า้ ง ห่างหลีกล้อี อกไป จาก
แน่นอนว่า ผ้ทู ่จี ะทำ�ได้ ดวงจติ ดวงใจไดไ้ มย่ าก
และเขา้ ใจในศาสตรข์ อง คณุ ธรรมล�ำ้ เลศิ
มิติเร้นลับ ท่จี ะส่อื สาร น้ีเอง ท่ีทำ�ให้พระ-
ให้เหล่าภูตผีปีศาจได้ อาจารยเ์ ดย่ี ว ชว่ ยคมุ้
สมั ผสั และรบั รไู้ ดใ้ นสง่ิ ท่ี ทเี ดยี ว แมใ้ นชวี ติ ทไ่ี ดเ้ กดิ มาเปน็ มนษุ ย์ กน็ บั วา่ โชค ครองชวี ติ ของผคู้ น ให้
ตอ้ งการ ดแี ลว้ แตใ่ นความโชคดนี น้ั กต็ อ้ งฝา่ ฟนั ใหพ้ น้ ผา่ น ผา่ นพน้ จากความตาย
พระสงฆ์องค์น้ี กบั การผจญเวรกรรม และความเลวรา้ ยนานปั การ ทย่ี งั ไมถ่ งึ คาดไปได!้
ตอ้ งมดี ี ทด่ี จี รงิ ชนดิ ทง้ั จากกรรมเวรทต่ี นเองไดก้ ระท�ำ มา ทง้ั ทร่ี เู้ ทา่ รทู้ นั ก็ ผม สวุ ทิ ย์ เปน็
ไมธ่ รรมดา!! ดี อกี ทง้ั ทไ่ี มร่ เู้ ทา่ รทู้ นั กย็ งั มอี กี มากมายนกั อีกคนหน่ึง ท่ีเคยก้าว
การพำ�นักอย่าง กวา่ ทช่ี วี ติ จะไดต้ ะเกยี กตะกายจนผา่ น ผา่ นช่วงเวลาความเปน็
โดดเดย่ี ว ปฏบิ ตั สิ มณกจิ เวรกรรมทง้ั หลาย และไดม้ บี ญุ มวี าสนา จนกา้ ว ความตาย ในสภาพท่ี
ยนื เดนิ นง่ั นอน เจรญิ มาพบกบั พระภกิ ษผุ ปู้ ฏบิ ตั ดิ ปี ฏบิ ตั ชิ อบ ทเ่ี รยี ก คดิ วา่ ไมน่ า่ รอด มาแลว้
สติภาวนา ท้งั กลางวัน กนั วา่ พระสปุ ฏปิ นั โน สกั หนง่ึ องคน์ น้ั หลายครง้ั สง่ิ ทผ่ี มเชอ่ื มน่ั
กลางคนื ในสถานทเ่ี วง้ ชีวิตหนอชีวิต นับว่า บุญพาวาสนาส่งย่งิ เสมอมากค็ อื “ความเชอ่ื
ว้าง น่าหวาดกลัวมาก แลว้ ไมเ่ สยี ที ทไ่ี ดเ้ กดิ มาเปน็ มนษุ ย์ ไดพ้ บพระพทุ ธ มน่ั ศรทั ธาในพระพทุ ธ

6
ศาสนา” รวมท้งั คุณบารมีของครูบาอาจารย์เจ้า
ผทู้ รงคณุ ยง่ิ ใหญ่ ชา่ งเปน็ พลงั ใจทแ่ี ขง็ แกรง่ ชว่ ย
ปน้ั แตง่ ประคองใจ ใหผ้ มหลดุ รอดนาที เฉยี ดตาย
มาไดท้ กุ ครง้ั
พระขลังๆท่ีผมเช่ือม่ันศรัทธาน้ัน มีอยู่
มากมายหลายองคน์ กั ตง้ั แตอ่ ดตี ผา่ นมาจนถงึ ใน
ตอนน้ี กม็ อี ยไู่ มน่ อ้ ย หากจะใหไ้ ลเ่ รยี งกนั ไป กค็ ง
ยาวละครบั แตท่ แ่ี นๆ่ ตอนน้ี เวลาน้ี ใจผมพงุ่ เบา้
เขา้ ไปจดจอ่ มน่ั คง อยกู่ บั องคเ์ ดยี วนแ้ี หละครบั
พระอาจารยเ์ ดย่ี ว สวุ ณโฺ ณ
ในวนั ทผ่ี มนอนหายใจรวยรนิ ชนดิ รอ่ แรแ่ บบ
เจยี นอยเู่ จยี นไป เพราะรา่ งกายเจอหลมุ ด�ำ “น�ำ้ ทว่ ม
ปอด” แมค้ ณุ หมอกบ็ อกวา่ ถา้ ตอ้ งเจาะปอด อาจมี
ภาวะเฉยี บพลนั ดว้ ยอายุ ดว้ ยอากการของโรคผสู้ งู
วยั และอยใู่ นกลมุ่ เสย่ี งตอ่ การรกั ษาจรงิ ๆ อกี ทง้ั ยงั ซวยมากนั เปน็ กองทพั เลยมย๊ั นน่ั หมอจงึ บอกแบบ
มาลม้ ปว่ ยอยา่ งหนกั หนว่ งในชว่ งโควดิ เขา้ อกี ความ รกั ษาจติ ใจเตม็ ทว่ี า่

ญาตติ อ้ งเตรยี มใจใหพ้ รอ้ มนะ!
ครอบครวั มองหนา้ ผม ดว้ ยสายตาเปน็ กงั วล
ปนความเศรา้ และเตม็ ไปดว้ ยความทกุ ขห์ มองหมน่
ปะปนกนั บางชว่ งเวลา แววตากเ็ ออ่ ไปดว้ ยน�ำ้ ตา
คลอเบา้ ผม ในสภาพทอ่ี อ่ นเพลยี ทง้ั ใจกาย พยายาม
บอกทกุ คนวา่
ไมเ่ ปน็ ไร ผมจะไมต่ าย!
แนน่ อนวา่ ไมม่ ใี ครเชอ่ื หรอกครบั
มแี ตใ่ จของผมเทา่ นน้ั ทเ่ี ชอ่ื มน่ั วา่ ผมจะไม่
ตายงา่ ยๆ เพราะ “เชอื กเสน้ นอ้ ย” ทห่ี อ้ ยพนั ผกู
อยใู่ นขอ้ มอื ของผม ซง่ึ ทา่ นพระอาจารยเ์ ดย่ี ว ทา่ น
เสก ทา่ นเปา่ ทา่ นทอ่ งมนตบ์ รกิ รรมคาถามาอยา่ ง
ดี และผกู ขอ้ มอื ใหผ้ มกอ่ นทจ่ี ะเกดิ เรอ่ื งในคราวนต้ี ง้ั
หลายเดอื น ราวกบั วา่ ทา่ นลว่ งรเู้ หตใุ นเบอ้ื งหนา้ วา่
จะมอี ะไรเกดิ ขน้ึ กบั ชวี ติ ของผมแนๆ่ และไดก้ ระซบิ

7
บอกผมในวนั นน้ั วา่
เกดิ อะไรขน้ึ ไมต่ อ้ งตกใจหรอก โยมไม่
เปน็ ไร ผกู เชอื กฉนั ไวน้ ะ!!
ชว่ งนาทที ล่ี มหายใจของผม แทบจะวบู ดบั ไป
ค�ำ พดู ของพระอาจารยเ์ ดย่ี ว ดงั กอ้ งกงั วานขน้ึ มาใน
ฉบั พลนั ผมฮดึ ! ยกมอื อกี ขา้ งขน้ึ มา ควา้ จบั เชอื กขอ้
มอื เอาไว้ ผมบอกไปในทนั ทที นั ใดเชน่ กนั วา่
ผมเชอ่ื มน่ั เชอื กเสน้ นข้ี องทา่ นอาจารย์ ผม
จะไมต่ าย!
ผม ผา่ นการรกั ษาจากคณุ หมอไปเพยี งคนื
เดยี ว กบั ความรสู้ กึ ของทกุ คนทเ่ี รม่ิ หมดหวงั เตม็ ที

เพราะอาการทแ่ี สนรอ่ แรข่ องผมนน้ั มนั ฟอ้ งใหเ้ หน็ เฉยี บพลนั เชน่ น้ี ผมเชอ่ื มน่ั วา่ นค่ี อื ปาฏหิ ารยิ ์
ดว้ ยตาวา่ และเชอื กเสน้ นอ้ ยของพระอาจารยเ์ ดย่ี ว ไดช้ ว่ ย
ทา่ จะรอดยาก!! ปดิ ต�ำ นานชวี ติ อนั แสน ชวี ติ ผมไดจ้ รงิ ๆ!!
ยาวไกลของผมแลว้ สวุ ทิ ยเ์ อย้ !! ผา่ นไปหลายเดอื น จนรา่ งกายของผมกลบั มา
ไมน่ า่ เชอ่ื อาการน�ำ้ ทว่ มปอดของผม กเ็ กดิ แขง็ แรงขน้ึ มาก อกี ทง้ั เรอ่ื งโควดิ -19 กเ็ รม่ิ ซาลงดว้ ย
พลิกตาลปัด เม่อื คุณหมอได้ทำ�การรักษาอย่าง เชน่ กนั ยาวนานเกอื บสองปเี ลยทเี ดยี ว ทผ่ี มไมไ่ ด้
เรง่ ดว่ น วกิ ฤตของชวี ติ พลกิ แบบตลี งั กา น�ำ้ ทเ่ี ออ่ กระดกิ ตวั ไปไหนทง้ั นน้ั ผมตดั สนิ ใจวง่ิ ลงใตอ้ กี ครง้ั
ทว่ มทน้ จนผมหายใจผะงาบๆ กล็ ดฮวบลงไปอยา่ ง ดว้ ยความคดิ ถงึ พระอาจารยเ์ ดย่ี ว ตง้ั ใจจะไปกราบ
รวดเรว็ ราวกบั โดนสกดั กน้ั ไว้ รา่ งกายของผมกลบั ไปเลา่ เรอ่ื งราวอนั แสนประทบั ใจ และไปขอบคณุ ใน
เขา้ สโู่ หมดปกติ ผมฟน้ื ตวั จนมเี รย่ี วแรงทง้ั แขง้ ขา และ ความเมตตา ทท่ี า่ นไดม้ อบความอศั จรรยใ์ หก้ บั ชวี ติ
เรม่ิ มกี �ำ ลงั วงั ชาขน้ึ มาในทนั ที คณุ หมอตรวจอาการ ของผมในคราวน้ี
อกี ครง้ั และบอกกบั ญาตดิ ว้ ยรอยยม้ิ แบบโลง่ ใจวา่ การกลบั ไปทไ่ี ซตใู นวนั นน้ั กไ็ ดท้ ราบวา่ จาก
พน้ ขดี อนั ตราย ไมต่ ายแลว้ ครบั !! สำ�นักสงฆ์ท่เี คยเป็นมา ในสภาพป่าช้าเก่าท่แี สน
ทกุ สง่ิ ทเ่ี กดิ ขน้ึ มา ในเวลาอนั รวดเรว็ และ รกรา้ ง ทกุ ๆอยา่ งในวนั น้ี ไมม่ เี หลอื รอ่ งรอยความ

8 สน้ิ กไ็ ปแบบทอ่ื ๆสมุ่ ๆดมุ่ ๆในแบบฉบบั ของผม โดย

บอกทมี งานแตเ่ พยี งวา่
ไมต่ อ้ งบอก ทา่ นอาจารยร์ ู้ ถา้ ทา่ นอยาก
ใหเ้ จอ ผมเชอ่ื วา่ วนั นผ้ี มกไ็ ดเ้ จอ!!
มน่ั มาก!! ใจนะครบั ไมใ่ ชห่ นา้ !!
พอไปถงึ ประตกู ฏุ ิ เวลาทน่ี าฬกิ าขอ้ มอื บอก
11.00 น. ทกุ อยา่ งวา่ งเปลา่ เงยี บงนั เจอปา้ ยเลก็ ๆท่ี
เขยี นแจง้ ตรงหนา้ ประตวู า่
หลงั เวลา 11.00 น. ปดิ งดรบั ญาตโิ ยม
เปน็ ชว่ งเวลาของสงฆ์ ทท่ี า่ นจะท�ำ กจิ ตา่ งๆ
ทมี งานท�ำ หนา้ หอ่ เหย่ี ว ดกู ร็ วู้ า่ ผดิ หวงั เพราะ
วง่ิ รถมาตง้ั ไกลหลายรอ้ ย
กโิ ล กลบั ตอ้ งกนิ แหว้ ซะ
งน้ั มแี ตผ่ มนแ่ี หละครบั ท่ี
เกา่ ทแ่ี สนนา่ กลวั ใหไ้ ดเ้ หน็ อกี ตอ่ ไปแลว้ ไมร่ สู้ กึ ผดิ หวงั อะไรเลย มี
เพราะส�ำ นกั สงฆไ์ ซตู ไดถ้ กู ยกสถานะ แตค่ วามดใี จ ชน่ื ใจ ของ
ขน้ึ เปน็ วดั ไซตอู ยา่ งสมบรู ณพ์ รอ้ ม ดว้ ย ผมอย่คู นเดียว ร้สู ึกได้
ความเพยี รพยายามและพลงั บารมขี อง
พระอาจารยเ์ ดย่ี ว ทท่ี า่ นตง้ั ใจสรา้ ง ตง้ั ใจท�ำ ตง้ั ใจมงุ่
มน่ั พฒั นาอยา่ งเดด็ เดย่ี วมน่ั คง
ภาพทท่ี กุ คนไดเ้ หน็ ในปจั จบุ นั จงึ เปน็ ความ
ชมุ่ ฉ�ำ่ เขยี วขจี ของแมกไมน้ านาพนั ธุ์ทจ่ี ดั สรรตกแตง่
เอาไวอ้ ยา่ งลงตวั สวยงาม รม่ รน่ื เยน็ ใจ สบายตา สม
กบั เปน็ วดั บา้ นๆในทอ้ งถน่ิ ชนบท เปน็ ทพ่ี ง่ึ เปน็ ทพ่ี กั
พงิ ในยามทกุ ขร์ อ้ นของชาวบา้ นทง้ั ใกลไ้ กล แวะไป
ยามใด กช็ ว่ ยผอ่ นคลายจติ ใจ ไมใ่ หก้ ระเจดิ กระเจงิ
ฟงุ้ ซา่ นวนุ่ วายไดอ้ ยา่ งดยี ง่ิ นกั
นค่ี อื วดั แท้ พระแท้ แหง่ ไซตู อญั มณลี �ำ้ คา่ ของ
เมอื งชมุ พร ทผ่ี มขอน�ำ เสนอดว้ ยความภมู ใิ จยง่ิ
วนั นน้ั ผมวง่ิ รถเขา้ ไปถงึ อาณาเขตไซตู โดย
ไมไ่ ดบ้ อกกลา่ วนดั หมายกบั พระอาจารยเ์ ดย่ี วใดๆทง้ั

ถงึ ความอม่ิ ใจ หายใจโลง่ 9 หลวงพ่อคล้อยไม่ยอม

เบาสบาย ทไ่ี ดม้ ชี วี ติ กลบั ใหผ้ มไปนอนทไ่ี หน ทา่ น
จะคอยดแู ลเอาใจใสเ่ อน็ ดู
มายนื อยตู่ รงหนา้ กฏุ ขิ อง ราวกบั วา่ ผมเปน็ ลกู ชาย
ทา่ นพระอาจารยเ์ ดย่ี วอกี
ครง้ั มนั ชา่ งสาสมแกใ่ จ และยังมี พ่อท่านนอง
วัดทรายขาว ปัตตานี
จรงิ ๆ ผมยกสองมอื พนม ท่ีชอบจับมือผมเอาไว้
ไหวส้ า และอธษิ ฐานของ
ผมอยใู่ นใจ ไมส่ นอะไรทง้ั ยามใดท่ที ่านอยากเล่า
มากระทบใจของผมเขา้ เรอ่ื งราวเรน้ ลบั ซง่ึ ทา่ น
นน้ั แตพ่ อผมหลงั หลงั จะเดนิ กลบั ไปทร่ี ถ อยา่ งจงั พระแบบนแ้ี หละ ได้สัมผัสมา ให้ผมฟัง
แกก็ !
เสยี งปลดกลอนประตกู ฏุ กิ ด็ งั ขน้ึ แลว้ เสยี ง ครับ ท่ผี มได้เคยสัมผัส อยา่ งเชน่ เรอ่ื งทว่ี า่
ท้มุ ๆแสนน่มุ นวลของพระอาจารย์เด่ยี ว ก็ดังข้นึ มาแล้วหลายต่อหลาย นส่ี วุ ทิ ย์ เมอ่ื คนื
ทกั ทายในฉบั พลนั องค์ ตง้ั แตค่ รง้ั อดตี ไม่ นน้ี ะ เราเพง่ สมาธิ จน
วา่ จะเปน็ พอ่ หลวงจอ้ ย พระพุทธรูปของเราน่ี
โยม วา่ ไง?
ทกุ คนไดย้ นิ เทา่ นน้ั กห็ นั กลบั มายม้ิ หนา้ บาน วดั เขาสวุ รรณประดษิ ฐ์ิ เดนิ ตบุ๊ ตบุ๊ ตบุ๊ เขา้

รบี รอ้ งบอกพระอาจารยเ์ สยี งดงั วา่ “อทิ ธฤิ ทธค์ิ ะ่ พอ่ หลวงของผม ทเ่ี รยี ก มาหาเราเลยนะ!
พระอาจารย”์ ผมยนื อยหู่ ลงั สดุ เพง่ มองไปทพ่ี ระ ผมวา่ “ลกู นยุ่ ” ทกุ ค�ำ เรอ่ื งเชน่ น้ี ไมใ่ ชม่ ี
อาจารยเ์ ดย่ี ว ทา่ นยม้ิ ทกั ทายอยา่ งนา่ รกั เหมอื นดงั หลวงพอ่ คลอ้ ย วดั ถ�ำ้ แตผ่ มหรอกครบั ทไ่ี ดย้ นิ
เชน่ ในวนั แรกทผ่ี มไดพ้ บเจอ ชา่ งไมต่ า่ งไปเลย เสยี ง เขาเงิน ท่ชี อบเอาผ้า จากปากพอ่ ทา่ นนอง แต่
ของทา่ นกอ้ งกงั วาน นม่ิ นวล แตม่ อี �ำ นาจทบั ซอ้ นอยู่ หม่ นมุ่ ๆหนาๆ มาหม่ ให้ ชาวคณะทัวร์อิทธิฤทธ์ิ
ลกึ ๆ ทา่ นลากเกา้ อเ้ี ขา้ ไปใกลๆ้ อาสนะทท่ี า่ นนง่ั แลว้ ผมในตอนกลางคนื ยาม ของผมในยุคน้ัน ต้ัง
เรยี กใหผ้ มเขา้ ไปนง่ั ใกลๆ้ บอกอยา่ งมเี มตตาวา่ ดกึ ๆดน่ื ๆ ในทนั ทที ผ่ี ม 100 ชวี ติ ตา่ งกไ็ ดย้ นิ ได้
มา โยมสวุ ทิ ย์ มานง่ั ตรงน้ี นง่ั ใกลๆ้ กนั น!่ี รู้สึกหนาวส่ันสะท้าน ฟงั ความมหศั จรรยน์ ้ไี ป
นไ่ี ง พลงั แหง่ ความเมตตา มนั แผซ่ า่ นออก เวลาไปหาท่านท่ีวัด พรอ้ มๆกนั และยงั ยนื ยนั

10

ความความศกั ดส์ิ ทิ ธใ์ิ นขอ้ นไ้ี ดอ้ ยา่ งดี อกี ทง้ั พระพทุ ธ
รปู เดนิ ได้ ของพอ่ ทา่ นนององคน์ ้ี ปจั จบุ นั พอ่ ทา่ น
นองไดน้ �ำ ขน้ึ ไปประดษิ ฐานไวบ้ นยอดมณฑป ซง่ึ
ชอ่ ยอดหมุ้ ไวด้ ว้ ยทองค�ำ แท้ ทพ่ี อ่ ทา่ นนองแสนปลม้ื
ปติ ดิ ใี จ ทท่ี า่ นไดส้ รา้ งท�ำ เพอ่ื ถวายเปน็ พทุ ธบชู า กอ่ น
ทท่ี า่ นจะละสงั ขารไปเพยี งไมก่ เ่ี ดอื น
นอกจากนก้ี ย็ งั มอี กี หลายๆองค์ ตง้ั แต่ หลวง
ปแู่ หวน หลวงปฝู่ น้ั หลวงปเู่ ทสก์ หลวงปดู่ ลุ ย์
หลวงป่ขู าว หลวงป่เู กษม หลวงพ่ออุตตมะ
หลวงพอ่ คณู หลวงปหู่ งษ์ หลวงพอ่ สรอ้ ย ครบู า
ดวงดี และอกี มากมายหลายยคุ หลายสมยั ทผ่ี มได้
กม้ กราบไปบนหลงั เทา้ ใหท้ า่ นเปา่ กระหมอ่ ม ลบู หลงั
ดว้ ยความเมตตาเอน็ ดู แตค่ รบู าอาจารยเ์ จา้ ทผ่ี มทง้ั
รกั และผกู พนั ซง่ึ ผมซาบซง้ึ ประทบั ใจและไมเ่ คยลมื
คณุ ทา่ นไดล้ ะสงั ขารและจากผมไปแลว้ ทง้ั สน้ิ นวั เนยี เลยี แขง้ เลยี ขาพระอาจารยเ์ ดย่ี ว ดว้ ยความรกั
ผมโหยหา อยากไขวค่ วา้ เสาะหาพระสงฆ์ ใครม่ ากจรงิ ๆ
เชน่ นน้ั มาตลอด แมไ้ มง่ า่ ย แตส่ ดุ ทา้ ย ผมกไ็ ด้ ในตอนทผ่ี มจะกราบลา หลงั จากไดส้ นทนา
เจอเขา้ แลว้ ! กับท่านอย่างเพียงพอแก่ความคิดถึงแล้ว แข้งขา
ดว้ ยความรกั ความเมตตา ทผ่ี มไขวค่ วา้ ได้ ของผมกไ็ มค่ อ่ ยจะแขง็ แรงมากนกั หรอก กเ็ ปน็ ไป
นน้ั พลงั ศรทั ธาทเ่ี ตม็ ไปดว้ ยความเทดิ ทนู บชู ารกั ตามสภาพสงั ขารของทา่ นผเู้ ฒา่ พอนง่ั ลงกบั พน้ื ได้
ใคร่ จงึ บงั เกดิ ขน้ึ ในดวงจติ ดวงใจของผม รวมทง้ั เหลา่ หนอ่ ย ใสร่ องเทา้ เปน็ ทเ่ี รยี บรอ้ ย ครน้ั จะลกุ ยนื นง่ั
บรรดาสาธชุ นทง้ั หลายอยา่ งทว่ มทน้ อยา่ วา่ แตค่ น ทนี ล้ี ะ่ กเ็ ปน็ ปญั หาสคิ รบั จะยนั จะยนื ยงั
เลยครบั ทส่ี มั ผสั รบั รไู้ ด้ แมแ้ ตส่ นุ ขั ตวั นอ้ ยตวั ใหญ่ ไง เพอ่ื ไมใ่ หล้ ม้ คว�ำ่ ลม้ หงาย
ทเ่ี ราเรยี กเขาวา่ หมาวดั กพ็ ากนั พรง่ั พรวู ง่ิ ตรเู ขา้ ไป ทกุ ๆครง้ั กม็ กั จะมคี นมาชว่ ยพยงุ มาชว่ ย
ประคองกนั ยกใหญ่ เรยี กวา่ กวา่ จะลกุ ยนื ไดก้ ย็ กั แย่
ยกั ยนั และใชค้ นชว่ ยดงึ ดนั เปน็ โขยง ทง้ั คนยนั ทง้ั คน
ยอ้ื ทง้ั คนนง่ั นน่ี ะ กห็ อบแฮกๆแทบตาย
เหนอ่ื ยทง้ั กายใจ
เฮย้ ..ค�ำ วา่ ผเู้ ฒา่ ชะแลแกช่ รานน่ี ะ ไมอ่ ยาก
เปน็ เลยจรงิ ๆ
ขณะทผ่ี ม ก�ำ ลงั ถามตวั เองวา่ จะลกุ ขน้ึ คน

11

เดยี วไดม้ ย๊ั ? จะลกุ ขน้ึ ยงั ไงดนี ะ?
ทันใดน้นั ท่อนแขนแข็งแรงของท่านพระ
อาจารย์เด่ยี ว ก็ย่นื มาตรงหน้า ท่านโค้งตัวลงมา
พรอ้ มกบั ยม้ิ ใหผ้ มอยา่ งอบอนุ่ บอกผมสน้ั ๆงา่ ยๆ
แตเ่ ขา้ ใจทนั ทวี า่
“เอา้ โยมสวุ ทิ ย์ เกาะแขนฉนั น่ี แลว้ ลกุ ขน้ึ
มา จะไดเ้ ดนิ ไปดว้ ยกนั !!”
รอยย้มิ อันอบอ่นุ ท่มี าพร้อมกับนำ�้ เสียงท่ี
แสนบรสิ ทุ ธจ์ิ รงิ ใจ แตห่ นกั แนน่ มน่ั คง ชโลมเขา้ ไป
ในหวั ใจของผเู้ ฒา่ ชราอยา่ งผมอยา่ งทส่ี ดุ ผมจะยนื
ขน้ึ ดว้ ยทอ่ นแขนของพระสงฆ์ ผทู้ รงบารมอี งคน์ ใ้ี ห้
ไดอ้ กี ครง้ั ผมตง้ั มน่ั ดว้ ยพลงั ศรทั ธาอยา่ งเตม็ เปย่ี ม
อศั จรรรยค์ รบั แคผ่ มขยบั แขง้ ขานดิ เดยี ว
ตวั ผมกล็ กุ ยนั กาย และยนื ขน้ึ ไดอ้ ยา่ งรวดเรว็
ราวกบั วา่ มพี ลงั แขง็ แรงบางอยา่ ง มาชอ้ นตวั
ผม และยกผมขน้ึ ไป! จอ่ รออยตู่ รงหนา้ นใ้ี นนาทใี ดกไ็ มอ่ าจรไู้ ด้ วสิ ยั ของ
ความประทบั ใจในขอ้ น้ี ไมใ่ ชผ่ มคนเดยี วท่ี สตั วโ์ ลก ยอ่ มรกั ษาตวั กลวั ตาย ความหวงแหนสง่ิ ใด
ซาบซง้ึ แมแ้ ตญ่ าตโิ ยมทา่ นอน่ื ๆในวนั นน้ั กถ็ งึ กบั ในโลกน้ี ไมม่ เี กนิ หวงแหนชวี ติ เมอ่ื ความรกั ตวั กลวั
น�ำ้ ตาซมึ ไปกบั ภาพทเ่ี หน็ ในเบอ้ื งหนา้ แบบไมร่ ตู้ วั ตายบงั เกดิ ขน้ึ แลว้ ทพ่ี ง่ึ สดุ ทา้ ยของชวี ติ จงึ เปน็ สง่ิ ท่ี
มนั ซง้ึ !! ตอ้ งวง่ิ ไปหนั หาและพง่ึ พาใหช้ วี ติ หลดุ รอดปลอดภยั
ชวี ติ ทกุ ชวี ติ ในโลกน้ี ลว้ นมคี ณุ คา่ สดุ แตว่ า่ มพี ระสงฆร์ ปู หนง่ึ อายอุ านามนา่ จะอยใู่ นวยั ส่ี
ใครจะส�ำ นกึ ตระหนกั รใู้ นคณุ คา่ ของตนเองไดเ้ ทา่ นน้ั สบิ ถงึ หา้ สบิ ปี ไดเ้ ดนิ ทางเขา้ ไปหาพระอาจารยเ์ ดย่ี ว
ไมว่ ายเวน้ วา่ จะเปน็ ผทู้ รงศลี มนษุ ยป์ ถุ ชุ นชายหญงิ ทก่ี ฏุ ิ กพ็ อดกี บั วนั ทผ่ี มไปนน่ั เอง พระสงฆอ์ งคน์ น้ั
หรอื แมแ้ ตส่ ตั วเ์ ดรจั ฉานทง้ั หลายในโลกน้ี เมอ่ื เกดิ มา ทา่ นไปพรอ้ มกบั โยมอกี สองคนทเ่ี ปน็ ญาตกิ นั
มลี มหายใจ กต็ อ้ งตอ่ สดู้ น้ิ รนกนั ไป ตามประสาของ ด้วยวัยของพระสงฆ์ ท่ผี ่านโลกมาอย่าง
สตั วโ์ ลก แตส่ ง่ิ ทต่ี อ่ สกู้ นั สดุ ชวี ติ กค็ อื โชกโชนมากมายขนาดนน้ั ถงึ จะไมใ่ ชล่ กั ษณะของคน
การเพยี รพยายาม ยอ้ื อยา่ งสดุ แรงเกดิ เจนโลกนกั แตก่ ม็ ปี รากฏการณร์ อ่ งรอยบนใบหนา้
เพอ่ื ใหช้ วี ติ รอดพน้ ไปจากความตาย!! ของคนทต่ี อ้ งผจญเวรกรรมมาอยา่ งหนกั หนาสาหสั
เปน็ ความจรงิ และเปน็ สง่ิ ทไ่ี มม่ ใี ครจะหลกี หนี ระทมทกุ ขส์ ดุ ชวี ติ ชนดิ ไมม่ บี ญุ อนั ใดจะเหลอื เผอ่ื แผ่
พน้ ไปไดเ้ ลย ยง่ิ เมอ่ื ไดร้ วู้ า่ ลมหายใจสดุ ทา้ ยของตน จนุ เจอื มาชว่ ยไดอ้ กี เลย
ใกลจ้ ะมาถงึ แลว้ ความแตกดบั มะรอมมะรอ่ ก�ำ ลงั มา นอกจากค�ำ พดู หนกั ๆมน่ั คง ทเ่ี ปลง่ ออกจาก

12
ปากของทา่ นพระอาจารยเ์ ดย่ี วทบ่ี อกวา่
“ท่านอย่าสึกนะ อย่าสึกออกจากผ้า
เหลอื งนน้ี ะ ถา้ ทา่ นสกึ ออกไปเมอ่ื ไหร.่ ..ตาย!”
ค�ำ พดู เชน่ น้ี ทห่ี ลดุ ออกมาจากปากของใคร
กต็ าม กเ็ ปน็ ไดแ้ ตเ่ พยี งค�ำ พดู เทา่ นน้ั แตค่ �ำ พดู จาก
ปากพระอาจารยเ์ ดย่ี วนน้ั ชา่ งเปน็ คำ�พดู ทผ่ี ฟู้ งั ทง้ั
หลาย อยา่ งชดั เจน แมจ้ ะมคี วามกลวั อยมู่ าก แตค่ วามรกั ตวั
ตอ้ งระมดั ระวงั ใหม้ าก และเชอ่ื ฟงั อยา่ ง กลวั ตายของพระภกิ ษอุ าคนั ตกุ ะ กย็ งั คงมคี วามหวงั
มน่ั คง! เหมอื นเปน็ ฟางเสน้ สดุ ทา้ ย ทจ่ี ะใชย้ ดึ เกาะในยามน้ี
แมแ้ ตพ่ ระอาจารยน์ อ้ ยใหญท่ ง้ั หลาย เมอ่ื ได้ และดเู หมอื นจะเปน็ ทางรอดสดุ ทา้ ยของชวี ติ ทพ่ี อ
ฟงั ยงั ตอ้ งนง่ิ ฟงั อยา่ งสงบ จะท�ำ จติ ท�ำ ใจใหแ้ ชเชอื น จะมองเหน็ ความหวงั อยลู่ บิ ๆ
เมนิ เฉย ประดจุ วา่ เปน็ เสยี งเลอ่ื นลอยเสยี ไมไ่ ดเ้ ลย เสยี งพระสงฆร์ ปู นน้ั ถามขน้ึ วา่
พระสงฆร์ ปู นน้ั ทนั ทที ไ่ี ดฟ้ งั ค�ำ เตอื นประโยค “ผม พอจะมที างรอดบา้ งมย๊ั ครบั อาจารย?์ ”
นเ้ี ขา้ ใบหนา้ กย็ ง่ิ เศรา้ สลดหดหลู่ งไปอกี หนา้ ซดี ค�ำ ถามของพระ ฟงั แลว้ ยงั รสู้ กึ สลดหดหแู่ ละ
เผอื กจนแทบไมม่ สี เี ลอื ด แววตาตน่ื กระหนกและมี ดเู ศรา้ สรอ้ ยเจอื ปนอยใู่ นค�ำ ถามนน้ั เลย ทา่ นยงั พดู
ความกงั วลใจอยา่ งเหน็ ไดช้ ดั จนแสดงออกมาใหเ้ หน็ ขยายความรสู้ กึ มากขน้ึ ไปอกี วา่ “เวลาเกดิ อาการ

ตาของผมจะพรา่ มวั รสู้ กึ เจบ็ ปวดเนอ้ื ตวั มนั
ทรมานมาก มนั รมุ่ รอ้ นไปหมด จนตาของผม
พรา่ มวั มองไมเ่ หน็ อะไรเลยครบั อาจารย”์
พระอาจารยเ์ ดย่ี ว ไดบ้ อกพระสงฆร์ ปู นน้ั ไป
ดว้ ยน�ำ้ เสยี งทห่ี นกั แนน่ แตอ่ อ่ นโยน และเตม็ ไปดว้ ย
ความเวทนาสงสารอยใู่ นทวี า่
อยา่ สกึ นะ ใหอ้ ยอู่ ยา่ งนไ้ี ป ถา้ สกึ แลว้ ตาย
เลย สกึ เมอ่ื ไหร่ กต็ ายเมอ่ื นน้ั อยา่ สกึ นะ!!
เพราะตอนหน่มุ ๆท่เี ป็นฆราวาส ท่านก็ใช่
ยอ่ ยอยู่ เรากท็ �ำ กรรมมาเยอะนะ อนั น้ี เขาเรยี กวบิ าก
กรรม มนั เกดิ จากกรรม เพราะเราท�ำ กรรมเอาไวเ้ ยอะ
ถงึ เวลาตอ้ งชดใชก้ รรมแลว้
อยา่ สกึ นะ ถา้ สกึ เมอ่ื ไหร่ บอกไดเ้ ลย..ไม่
พน้ ปนี ้ี เพราะตอนเปน็ ฆราวาสท�ำ ไวเ้ ยอะ!!
น่เี ป็นกรรมส่วนตัว ไม่ต้องไปหาหมอร่าง

13

วา่ “ผมรสู้ กึ เหมอื นมลี มมาปะทะตลอด มนั เจบ็ ปวด
ไปหมด ทง้ั รอ้ น ทง้ั อดึ อดั ทรมานมาก ผมเอาของ
อาจารยไ์ วท้ ก่ี ฏุ ไิ ดใ้ ชม่ ย๊ั ครบั ?”
พระอาจารยเ์ ดย่ี วตอบสน้ั ๆ แตห่ นกั แนน่ ใน
ค�ำ พดู อกี วา่
ไดส้ ิ อยา่ ไปเสยี เงนิ ในการแกน้ ะ สง่ิ ทจ่ี ะ
แกไ้ ด้ ไมใ่ ชค่ นอน่ื ตอ้ งตวั ทา่ นเอง!
จากนน้ั พระอาจารยเ์ ดย่ี วกห็ ยบิ เชอื กสขี าว
ของทา่ นมาหนง่ึ เสน้ ทา่ นบรกิ รรมดว้ ยอาการนง่ิ สงบ
แลว้ ยน่ื สง่ ใหพ้ ระรปู นน้ั พรอ้ มกบั บอกอกี วา่
วิธีแก้ไข ท่พี อจะช่วยให้ความเจ็บปวด
ทรมานลดลงไดบ้ า้ ง...!
ทา่ นเกดิ วนั อะไร... ใหไ้ ปซอ้ื ปลาหนา้ เขยี ง คอื
ปลาทเ่ี ขาก�ำ ลงั จะฆา่ นะ่ ซอ้ื มาอยา่ งนอ้ ย 3 ตวั เอามา
ปลอ่ ยทกุ วนั เกดิ ปลาอะไรไดห้ มด อยา่ ปลอ่ ยในบอ่
ใหไ้ ปปลอ่ ยในคลอง ปลอ่ ยเสรจ็ ใหก้ รวดน�ำ้ ใหก้ บั
ทรงหรอื หมอไสยศาสตรเ์ ลยนะ ใหเ้ ชอ่ื เรอ่ื งกรรม เจา้ กรรมนายเวร ท�ำ ไปเรอ่ื ยๆ แตอ่ ยา่ สกึ นะ มนั จะมี
ท�ำ กรรมสง่ิ ใดไว้ กย็ อ่ มไดร้ บั ผลแหง่ กรรมนน้ั ถงึ แม้ ชว่ งหนง่ึ อยหู่ รอก ทท่ี า่ นจะรสู้ กึ อดึ อดั กระวนกระวาย
จะเปน็ พระกต็ าม หลวงนา้ กจ็ ะอายไุ มย่ นื ใหห้ มน่ั สวด ใจ เหมอื นกบั วา่ จะอยตู่ อ่ ไมไ่ ดแ้ ลว้ อดทนใหไ้ ด ้
มนตไ์ หวพ้ ระ ปฏบิ ตั ใิ หอ้ ยใู่ นรอ่ งในรอยนะ เดย๋ี วผม อยา่ สกึ เปน็ อนั ขาด!!
จะใหไ้ ว้ ทา่ นตอ้ งสวดมนตใ์ หม้ ากทส่ี ดุ ไมต่ อ้ งไปนง่ั
เชอื กนน้ี ะ..ผมจะใหไ้ ว!้ ! สมาธนิ ะ ทา่ นนง่ั สมาธไิ มไ่ ด้ เพราะจติ ยงั ไมม่ สี มาธิ
ถ้าจะผูกตามตัวไม่ได้ ก็ให้พกติดตัวไว้นะ พทุ ธมนตจ์ ากการสวดนแ่ี หละ จะชว่ ยขบั ไลส่ ง่ิ ทง้ั
เวลามนั รอ้ นรมุ่ ขน้ึ มา กเ็ อาเชอื กมาผกู มอื ใหเ้ อาผกู หลายทไ่ี มด่ อี อกไป กรรมจะเบาบางลงได้ กอ็ ยทู่ ่ี
ขอ้ มอื ไว้ แตอ่ ยา่ ผกู ตลอดเวลาละ่ เพราะพระจะผกู ไม่ การสวดมนตป์ ระการหนง่ึ เหมอื นกนั เพราะทกุ อยา่ ง
ได้ พกตดิ ตวั ไวก้ ไ็ ด้ หรอื ผกู ไวท้ ล่ี กู ประค�ำ ทห่ี อ้ ยคอ ทเ่ี กดิ ขน้ึ กบั ทา่ น เปน็ วบิ ากกรรมลว้ นๆ ผา้ เหลอื งจะ
อยนู่ น้ั กไ็ ด้ น.่ี.หลวงพอ่ หลา วดั ดอนรวบ ทา่ นสง่ คมุ้ ครองได้ ถา้ เราปฏบิ ตั ใิ หอ้ ยใู่ นศลี ในธรรม แคท่ �ำ ให้
หลวงนา้ มาหาฉนั ละ่ สิ ทา่ นสง่ มาเรอ่ื ย สง่ มาใหฉ้ นั พอ่ แมเ่ สยี น�ำ้ ตาซกั หยดเดยี ว กม็ กี รรมมากแลว้
ตลอด กรรมไมไ่ ดม้ อี ยชู่ าตเิ ดยี ว เมอ่ื บญุ หมด ก็
พระรปู นน้ั เรม่ิ มสี หี นา้ แชม่ ชน่ื ขน้ึ มาหนอ่ ย จะเหลอื แตก่ รรมแลว้ !!
แววตามคี วามหวงั และบอกกบั พระอาจารยเ์ ดย่ี วอกี พระอาจารย์เด่ยี วท่านสรุปลงด้วยประโยค

14
สาธชุ นทง้ั หลาย ลว้ นไดร้ ไู้ ดเ้ หน็ ในรปู แบบทแ่ี ตกตา่ ง
กนั ไปเชน่ นเ้ี อง
พระภกิ ษอุ าคนั ตกุ ะ ผเู้ ผชญิ บาปเคราะหใ์ น
ทกุ ขโ์ ทษเวรภยั รา้ ยแรงแสนสาหสั สายตาของพระ
ลกุ โชนขน้ึ มาอยา่ งมคี วามหวงั ราวกบั ทา่ นไดร้ แู้ ลว้
วา่ พระอาจารยเ์ ดย่ี วเปน็ พระสงฆอ์ งคเ์ ดยี วในนาที
น้ี ทพ่ี ระอาจารยข์ องทา่ นคอื หลวงพอ่ หลา วดั ดอน
รวบ เมอื งชมุ พร แนะน�ำ ใหม้ าขอความชว่ ยเหลอื
เปน็ พระอาจารยอ์ งคเ์ ดยี วทห่ี ลวงพอ่ หลาระบมุ าวา่
ทา่ นเดย่ี วนแ่ี หละ จะชว่ ยชวี ติ ของทา่ นได้
ใหห้ ลดุ รอดจากความตาย!
เมอ่ื ทา่ นไดม้ ารู้ มาสมั ผสั ในพลงั ขลงั ในตวั ตน
ของพระอาจารยเ์ ดย่ี ว ดว้ ยตวั เองอยา่ งแทจ้ รงิ แบบซง่ึ
หนา้ จงึ ไดร้ คู้ �ำ ตอบในทนั ทเี ลยวา่
ทา่ นมาถกู ทางแลว้ ไมผ่ ดิ หวงั จรงิ ๆ!

สดุ ทา้ ย ดรู าวกบั วา่ ทา่ นมองทะลคุ วามมดื มดิ ยอ้ น
อดีต ไปถึงเหตุท่มี าของวิบากกรรมท้งั หลาย ซ่งึ
พระสงฆร์ ปู นไ้ี ดก้ ระท�ำ มาอยา่ งทะลปุ รโุ ปรง่ แลว้ สง่ิ
ทช่ี ว่ ยยนื ยนั ในค�ำ พดู ของพระอาจารยเ์ ดย่ี วกค็ อื ค�ำ
สารภาพบาปของพระ ทย่ี นื ยนั ดว้ ยตวั ทา่ นเองเลย
วา่ ทพ่ี ระอาจารยเ์ ดย่ี วพดู มานน้ั
ทกุ สง่ิ อยา่ ง คอื ความจรงิ เปน็ สง่ิ ทพ่ี ระได้
เคยสรา้ งท�ำ มาแลว้ ทง้ั สน้ิ พระอาจารยเ์ ดย่ี วรู้
ได้ เหน็ ไดใ้ นทนั ที ทง้ั ๆทย่ี งั ไมม่ กี ารพดู คยุ อะไร
ทง้ั นน้ั ราวกบั มตี าทพิ ย!์ !
ความขลังความอัศจรรย์ในพลังอิทธิฤทธ์ิ
ท้งั วิชาอาคมท่ซี ่อนเร้นอย่ใู นเรือนกาย อัดแน่น
แขง็ แกรง่ ดจุ เหลก็ กลา้ เปย่ี มอานภุ าพดว้ ยพลงั จติ อนั
ล�ำ้ เลศิ ทส่ี มั ผสั ไดใ้ นเบอ้ื งตน้ ของทา่ นนน้ั จงึ บงั เกดิ
เปน็ พลงั ศรทั ธาแบบสดุ ทง่ึ และแสนจะซาบซง้ึ ใจ ท่ี

15

ขณะท่ี ท่าน พลงั สดุ เขม้ ขลงั ทวคี ณู ยง่ิ
พระอาจารย์เด่ยี ว เพ่ง ขน้ึ ชนดิ ทเ่ี รยี กวา่
บริกรรมปลุกเสกเชือก ขออะไรไดอ้ ยา่ ง
ซ่ึงเป็นเชือกลักษณะ ใจ!
เดียวกันกับท่ีอยู่ในข้อ อนั วา่ ตะขอสบั
มือของผม เชือกเส้นน้ี ช้าง หรอื เรยี กอีกอยา่ ง
ไดช้ ว่ ยชวี ติ ผม จนหลดุ หน่ึงว่า คชกุศ เป็น
รอดจากความตายมาได้ ส่ิงศักด์ิสิทธ์ิท่ีถือกันมา
รอดพน้ จากความอดึ อดั แต่โบรำ�่ โบราณแล้วว่า
ทรุ นทรุ าย นอนราบกบั เป็นเคร่ืองรางมงคล
พน้ื ไมไ่ ด้ หายใจไมอ่ อก 1 ใน 8 ของศาสนา
ถงึ ขน้ั นยั ตาเหลอื กลาน พราหมณ์ เปน็ อาวธุ คู่
ใครไม่เคยเป็น กายของพระพฆิ เณศ ท่ี
อย่างน้ี ไม่ร้หู รอกว่า แมวในส�ำ นกั สงฆไ์ ซตู ชอ่ื “เจา้ สวย” กย็ งั มเี ชอื ก สามารถท�ำ ลายอปุ สรรค
มันทุกข์ทรมานมาก นอ้ ยคอยชว่ ยชวี ติ ผกู คออยตู่ ลอดเวลา แถมยงั มี ปญั หา ทกุ สง่ิ ทกุ อยา่ งให้
แคไ่ หน? ตะกรดุ ขลงั ๆหอ้ ยรวมไวด้ ว้ ยกนั อวดสายตาใหค้ น พน้ ทางชวี ติ ได้
แต่บนความทุข์ วาสนานอ้ ยอยา่ งผม ตอ้ งนง่ั อจิ ฉาแมวไดอ้ กี ดว้ ย ผู้ท่ีศึกษาพระ
ทรมานของมนุษย์และ แตโ่ ชคดี ทผ่ี มกพ็ อจะมบี ญุ วาสนา ไดร้ บั เชอื ก เวทยว์ ชิ าอาคมขลงั จะ
สัตว์ท้งั หลายน้นั พระ จากทา่ นอาจารยม์ าผกู ตดิ ขอ้ มอื เอาไวเ้ สน้ หนง่ึ ถอื วา่ รซู้ ง้ึ ถงึ ความศกั ดส์ิ ทิ ธใ์ิ น
อาจารย์เด่ยี ว ซึมซาบ นก่ี ค็ อื ทส่ี ดุ ของบญุ ในตอนนแ้ี ลว้ ละครบั ข้อน้เี ป็นอันดี เพราะมี
ไดด้ ี ทา่ นจงึ มบี ทวทิ ยา เชือกช่วยชีวิต ของท่านพระอาจารย์ อิทธิฤทธ์หิ ลายประการ
อาคมอนั สดุ ขลงั ในการ เดย่ี ว ไมเ่ พยี งแตผ่ กู ขอ้ มอื ชว่ ยชวี ติ เทา่ นน้ั แตย่ งั ท้ังในด้านโภคทรัพย์
ชว่ ยเหลอื ชวี ติ มนษุ ยเ์ อา อธษิ ฐานขออะไรตอ่ มอิ ะไร ไดส้ ารพดั ขออกี ดว้ ย!! จากการ “ขอ” เพราะ
ไวบ้ รกิ รรม ทง้ั ชว่ ยชวี ติ เพราะเชอื กชว่ ยชวี ติ ของทา่ นนน้ั ท�ำ มาจาก จะเหน่ียวร้ังทุกส่ิงท่ี
คนและสตั วใ์ นยามคบั ขนั ดา้ ยสายสญิ จนท์ พ่ี นั รอบตะขอสบั ชา้ ง ซง่ึ เปน็ ตะขอ ตอ้ งการเอาไว้ อกี ทง้ั ยงั มี
ก่อนท่ีนาทีสุดท้ายใน สบั บงั คบั ชา้ ง เปน็ ตะขอของจรงิ แท้ ทม่ี อี าจารยป์ ะก�ำ่ อานภุ าพในดา้ นควบคมุ
ความเปน็ ความตายของ หรอื อาจารยห์ มอควาญบงั คบั ชา้ ง ผทู้ รงพลงั แหง่ เวท อาถรรพณ์ร้าย บังคับ
ชวี ติ จะมาถงึ ได้ มนตช์ าวเขมร ไดน้ �ำ ตะขออนั นม้ี าถวาย ทกุ สง่ิ ทร่ี า้ ยใหก้ ลายเปน็
อย่าว่าแต่พระ เพยี งแคต่ ะขอกส็ ดุ ขลงั แลว้ เมอ่ื ประกอบเขา้ ดี ไม่กำ�เริบให้เกิดเป็น
หรอื คนทง้ั หลายเลยครบั กบั วชิ าอาคมอนั ทรงพลงั อาคมเตม็ เปย่ี มดว้ ยพลงั จติ ภยั แกต่ น แมใ้ ครคดิ รา้ ย
แมแ้ ตส่ ตั วน์ อ้ ยๆอยา่ งลกู ตานภุ าพ กย็ ง่ิ ท�ำ ใหส้ ายสญิ จนต์ ะขอสบั ชา้ ง ยง่ิ ทรง ก็จะมีพลังอำ�นาจ ท่จี ะ

16

เหรยี ญรนุ่ 2
เหรยี ญขลงั ทก่ี �ำ ลงั พงุ่ แรงในดา้ นอภนิ หิ าร ผา้ ยนั ตส์ มปรารถนา
คา้ ขายดี มแี ตเ่ จรญิ รงุ่ เรอื ง
สะกดอาคมรา้ ยไมใ่ หส้ �ำ แดงฤทธเ์ิ ดชใดๆออกมาไดเ้ ชน่ กนั
นไ่ี ง...ความเปน็ เลศิ ทส่ี ดุ ล�ำ้ ลกึ ซง่ึ คนธรรมดาอยา่ งเราๆไมเ่ ขา้ ใจ ไมร่ ไู้ ดล้ ะเอยี ดลกึ ซง้ึ
ถงึ แกน่ แท้ แตพ่ ระอาจารยเ์ ดย่ี ว ทา่ นรลู้ กึ รจู้ รงิ ในสง่ิ ทซ่ี อ่ นเรน้ แบบเหนอื ธรรมชาตขิ น้ึ ไปอกี
หลายเทา่ นกั
แคเ่ พยี งทม่ี าของเชอื กเสน้ นอ้ ย กบั อทิ ธฤิ ทธเ์ิ พยี งกะจด๊ิ เดยี ว ทผ่ี มเลา่ มาน้ี ยงั มอี านภุ าพมากมาย
ยง่ิ ใหญส่ ดุ ๆขนาดน้ี
หลายทา่ นทม่ี คี วามเชอ่ื มน่ั ศรทั ธาในพระอาจารยข์ ลงั ในแบบฉบบั ทา่ นพระอาจารยเ์ ดย่ี ว สวุ ณโฺ ณ
แหง่ ไซตู ดนิ แดนเรน้ ลบั มหศั จรรยบ์ นแผน่ ดนิ ชมุ พร จติ ใจคงเรม่ิ กระสบั กระสา่ ย เหมอื นโดนกระตกุ๊ ชกั ใย
จนไมอ่ ยากอยนู่ ง่ิ แลว้ สคิ รบั ส�ำ นกั ฆส์ งฆไ์ ซตู หรอื วดั ไซตู ไปไมย่ าก หางา่ ย มปี า้ ยบอกใหร้ ู้ อกี ทง้ั เสน้
ทางกร็ าบเรยี บวง่ิ รถสบาย เพยี งแตว่ า่ ถา้ จะวง่ิ จากกรงุ เทพฯไปถงึ ชมุ พรละ่ ก็ กป็ ระมาณ 500 กโิ ล ใช้
เวลาเดนิ ทางราวๆ 7-8 ชว่ั โมง ไหวไมไ่ หวกถ็ ามใจตวั เองนะครบั
มเี รอ่ื งดๆี ทผ่ี มอยากบอกอยากเลา่ ชนดิ ทค่ี ยุ ทง้ั ที กต็ อ้ งเอาดมี าฝาก
ดแี รก ตอ้ งบอกเลยวา่ เปน็ ดเี ลศิ !
เพราะเปน็ เรอ่ื งของบญุ กศุ ล เมอ่ื พระอาจารยเ์ ดย่ี วใหผ้ มเกาะแขน แลว้ ทา่ นพาผมเดนิ ไปชมพน้ื ท่ี
ในวดั ทท่ี า่ นตง้ั ใจวา่ เมอ่ื ใดทส่ี �ำ นกั ไซตไู ดร้ บั แตง่ ตง้ั ใหเ้ ปน็ วดั ไซตเู ปน็ ทเ่ี รยี บรอ้ ย พน้ื ทน่ี แ้ี หละ ทา่ นจะ
ใชเ้ ปน็ ท่ี “สรา้ งโบสถ”์ ฟงั ทา่ นบอก ใจผมกร็ สู้ กึ เฟอ่ื งฟขู น้ึ มาในทนั ที
นจ่ี ะเปน็ อกี ครง้ั แลว้ ครบั กบั ชว่ งชวี ติ ทเ่ี หลอื อยนู่ ้ี ซง่ึ ผมจะไดส้ รา้ งอานสิ งฆผ์ ลบญุ อนั ยง่ิ
ใหญ่ กบั พระสปุ ฏปิ นั โน ทผ่ี มเคารพรกั ศรทั ธาอกี หนง่ึ องคแ์ ลว้ ผมแคค่ ดิ และรสู้ กึ ดใี จ แตย่ งั ไมร่ ู้
หรอกวา่ จะหาเงนิ มาชว่ ยทา่ นสรา้ งโบสถโ์ ดยวธิ ไี หนกนั หนอ?

17
นอกจากน้ีก็ยังมี “เหรียญพญาครุฑ”
เหรยี ญเลก็ 17 เหรยี ญ เหรยี ญใหญ่ 4 เหรยี ญ
และผ้ายันต์ไหว้ครู รุ่น สมปรารถนา รวย
รงุ่ เรอื ง อกี 50 ผนื
ผมกลับมามงุ่ มน่ั ตง้ั ใจ สรา้ งทำ�เร่อื งใหญท่ ่ี
ผมถนดั อกี ครง้ั หลงั จากตอ้ งผจญวบิ ากกรรมตา่ งๆ
ในชว่ งโควดิ มาแลว้ หลายยก เพราะบญุ แทๆ้ ผม

เหรยี ญพญาครฑุ พมิ พใ์ หญ่ เนอ้ื 2 กษตั รยิ ์ จึงรอดพ้นทุกส่งิ ทุกอย่างมาได้ และก็เป็นเพราะ
มี 4 เหรยี ญเทา่ นน้ั อยใู่ นชดุ ประธานใหญ่ บญุ วาสนาอกี เชน่ กนั ทท่ี �ำ ใหผ้ มไดก้ ลบั มาท�ำ งาน

ในเสน้ ทางทผ่ี มรกั ไดอ้ กี ครง้ั และยงั ไดน้ ำ�พาทา่ น
ผอู้ า่ นทร่ี กั ของผม รวมทง้ั ทา่ นทม่ี กี ำ�ลงั ศรทั ธาใน
พระพทุ ธศาสนา ไดม้ าชว่ ยกนั สรา้ ง ชว่ ยกนั ท�ำ สง่ิ
ดๆี ใหก้ บั ชวี ติ ของเราเอง
เรม่ิ ตน้ สะสมพลงั บญุ ใหก้ บั ชวี ติ เพอ่ื เปน็
แรงหนนุ เกอ้ื กลู ใหม้ บี ญุ ยาวไกลออกไปเรอ่ื ยๆ
นน่ั คอื กองบญุ ผา้ ปา่ มหากศุ ล เพอ่ื รว่ มสรา้ ง
เหรยี ญพญาครฑุ พมิ พเ์ ลก็ เนอ้ื 2 กษตั รยิ ์ โบสถว์ ดั ไซตู กบั ทา่ นพระอาจารยเ์ ดย่ี วครบั
แค่ผมมีคำ�ถามเกิดข้นึ ในใจ ท่านอาจารย์
เดย่ี วกย็ ม้ิ ประหนง่ึ วา่ ทา่ นไดย้ นิ ในความคดิ เหลา่
นน้ั ทา่ นพาผมกลบั ไปทก่ี ฏุ ิ แลว้ ทา่ นกห็ ยบิ ตะกรา้
ใบหนง่ึ มาสง่ ให้ บอกผมวา่
เอา้ ..เอานไ่ี ปนะ โยมสวุ ทิ ยจ์ ะเอาไปทำ�
อะไร ไดห้ มด อนญุ าต!
ผมท้งั ตะลึงและตกใจ เพราะในตะกร้า มี
เหรยี ญเสมาของพระอาจารยเ์ ดย่ี ว ซง่ึ เปน็ เหรยี ญ
“ร่นุ 2 เจริญทรัพย์” ของท่านอาจารย์ ท่มี ีท้งั
โค้ดพร้อมหมายเลขกำ�กับไว้ครบ ท้งั หมดมีอยู่
16 เหรยี ญ ทา่ นจารและมอบใหผ้ มกบั คณุ ณธณิ ี
คนละเหรยี ญ สง่ั วา่ เกบ็ ไวเ้ ปน็ มงคล
เหลอื อกี 14 เหรยี ญ ผมจงึ มเี ปา้ หมาย
ใหญใ่ นทนั ท!ี !

18

ของท้งั หมดท่ไี ด้
มา ถอื วา่ เปน็ มหามงคล
สุดศักด์ิสิทธ์ิย่ิงแล้วใน
ตอนน้ี
ทา่ นทม่ี จี ติ ศรทั ธา
รว่ มเปน็ ประธานผา้ ปา่
1 กอง 5,000 บาท จะ
ได้รับเหรียญเสมา 1
เหรยี ญ
ทา่ นทม่ี จี ติ ศรทั ธา
ร่วมกองบุญเป็นรอง
ประธานผ้าป่า 3,000
บาท จะได้รับเหรียญ
พญาครฑุ เหรยี ญเลก็ 1
เหรยี ญ
ทา่ นทม่ี จี ติ ศรทั ธา
รว่ มบญุ ผา้ ปา่ 1,000บาท จิตศรัทธา ติดต่อร่วมบุญผ้าป่ามหากุศล เพื่อสร้างโบสถ์วัดไซตูกับ
จะไดร้ บั ผา้ ยนั ตส์ มปรารถนา อิทธิฤทธิ์ ไดต้ ้ังแต่บัดนี้

รวย รงุ่ เรอื ง 1 ผนื ติดตอ่ ผ่านทางไลน์ ninek91
พเิ ศษสดุ หากทา่ น หรือสอบถามได้ที่ คณุ ณธณิ ี 081-981-3936
ใด รว่ มบญุ เปน็ ประธาน ทนั ทที ข่ี า่ วนแ้ี พรอ่ อกไป ทา่ นแรก ทแ่ี จง้ ความประสงคแ์ บบไมร่ รี อ ขอเปน็
ใหญ่ 10,000 บาท จะได้ ประธานใหญค่ นแรก คอื คณุ สมชาย เพชรฤกษกลุ เถา้ แกใ่ หญผ่ ใู้ จดแี ละมบี ญุ
รบั เหรยี ญเสมา1 เหรยี ญ อยา่ งถาวร สมาชกิ ตลอดชพี ของอทิ ธฤิ ทธ์ิ ทร่ี ว่ มเดนิ ทางไปสรา้ งบญุ กศุ ลกบั
เหรียญพญาครุฑใหญ่ ผมมาอย่างยาวนาน ไมว่ ่าจะผ่านมากี่สบิ ปีแล้วก็ตาม
1 เหรยี ญ และรบั ผา้ ยนั ต์ เมอ่ื ใด ทผ่ี มน�ำ พาคณะอทิ ธฤิ ทธ์ิ ไปสรา้ งบญุ ในสถานหา่ งไกล ไมว่ า่
สมปรารถนารวยรงุ่ เรอื ง จะเปน็ วดั เกา่ ทรุ กนั ดารแคไ่ หน จะเดนิ ทางล�ำ บากล�ำ บนเพยี งใด เถา้ แกใ่ หญ่
1 ผืน มีเพียง 4 ชุด สมชาย กจ็ ะพาครอบครวั ไปรว่ มดว้ ยชว่ ยกนั เสมอมา ถอื วา่ เปน็ อกี หนง่ึ ทา่ น
เท่าน้ัน!! ทุกเหรียญ ทไ่ี ดด้ บิ ไดด้ ี มชี วี ติ เจรญิ รงุ่ เรอื งอยา่ งอดุ มสมบรู ณพ์ นู สขุ ไมท่ กุ ขไ์ มเ่ ศรา้ ยาวมา
ตอกโคด้ และหมายเลข จนถงึ ยคุ ลกู หลาน กส็ านตอ่ ความเจรญิ รงุ่ เรอื งในกจิ การไดอ้ ยา่ งแขง็ แรง เพม่ิ พนู
ก�ำ กบั พรอ้ ม! ทวคี ณู ในความร�ำ่ รวย กเ็ พราะเชอ่ื มน่ั ศรทั ธาในอานภุ าพของบญุ กศุ ลโดยแท้
ขอเชญิ ทา่ นผมู้ ี ขอกราบอนโุ มทนาในบญุ กศุ ล ขอใหท้ า่ นทง้ั หลายทต่ี ง้ั ใจดี จงมแี ต่

19

คณุ สมชาย เพชรฤกษกลุ ความสขุ ทง้ั กายและใจ สรา้ งท�ำ สง่ิ ใด ขอใหส้ �ำ เรจ็
รบั ทนั ที ประธานผา้ ปา่ ชดุ ใหญแ่ บบไมร่ รี อ สมปรารถนา ดว้ ยอานสิ งสแ์ หง่ ผลบญุ มหาศาล ท่ี
ไดส้ รา้ งไดท้ �ำ รว่ มกนั อยา่ งตง้ั ใจบรสิ ทุ ธใ์ิ นครง้ั น้ีจง
ขออนโุ มทนา น�ำ พาความเจรญิ รงุ่ เรอื งมาสทู่ กุ ทา่ น ใหม้ สี ขุ ภาพ
ร่างกายท่แี ขง็ แรงสมบูรณ์ มีอายุยืนยาว หมด
เคราะหพ์ น้ ภยั จงไดร้ บั แตม่ หาโภคทรพั ย์ ร�ำ่ รวย
รงุ่ เรอื งทวคี ณู ดว้ ยพลงั อ�ำ นาจอนั สดุ ศกั ดส์ิ ทิ ธข์ิ อง
ทา่ นพระอาจารยเ์ ดย่ี ว สวุ ณโฺ ณ ไดป้ กปกั รกั ษา
คมุ้ ครองปอ้ งกนั ภยั ใหท้ กุ ทา่ น จงส�ำ เรจ็ สมหวงั
ดงั ใจปรารถนาในทกุ สง่ิ ทกุ ประการดว้ ยเทอญ
สาธุ
โปรดตดิ ตามเรอ่ื งราวความขลงั ของทา่ นพระ
อาจารยเ์ ดย่ี วในตอนตอ่ ไป ทจ่ี ะเตม็ ไปดว้ ยความเขม้
ขน้ ดว้ ยเนอ้ื หา สาระลว้ นๆ อา่ นสนกุ แบบสดุ ตง่ิ ชนดิ
ไมม่ กี ก๊ั ตามตอ่ ...ไมน่ านเกนิ รอหรอกครบั
ดว้ ยเคารพรกั จากใจอทิ ธฤิ ทธ์ิ สวสั ด♥ี ☺


Click to View FlipBook Version