Extraordinary

extraordinary
ธรรมดาที่แสนพิเศษ

ชั้นมัธยมศึกษนิาทปีรทีร่ ศ3ก/า1ร(แกสลุด่มงทศี่ิ

ล3ป) ะโขรงอเงรีนยักนเแรีกย่นนนครวิทยาลัย

ชื่อนิทรรศการ

Extraordinary

ความเป็นมาและความสำคัญ

เมื่อมองย้อนกลับไปในอดีตไม่นานนัก คนจำนวนไม่น้อยมองว่า ทศวรรษที่ 1990 อาจเป็นทศวรรษที่
‘ดีที่สุด’ เท่าที่มนุษยชาติเคยมีก็เป็นได้ (https://www.tatreviewmagazine.com/infographic/90s)
90s คือ ยุคที่มีเสน่ห์ และมีความโดดเด่นเฉพาะตัวไม่เหมือนกับยุคไหน ๆ เพราะเป็นยุคที่คาบเกี่ยวระหว่างยุคอะนาล็อก และยุคดิจิทัล
ที่ทุกสิ่งทุกอย่าง ยังไม่ได้เชื่อมโยงถึงกันได้ง่ายดาย และรวดเร็วดังเช่นทุกวันนี้ (https://riccoprint.com/why-the-90s-were-the-
best-decade)
จากความเป็นมาและความสำคัญข้างต้น คณะผู้จัดทำจึงได้จัดทำนิทรรศการศิลปะชุดนี้ขึ้น ภายใต้ชื่อ “Extraordinary”

วัตถุประสงค์

1.เพื่อเผยแพร่ผลงานศิลปะของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/1 (กลุ่มที่ 3) โรงเรียนแก่นนครวิทยาลัยออกสู่สาธารณะ
2.เพื่อถ่ายทอดแนวคิดศิลปะที่สะท้อนเกี่ยวกับ diary stories ความรัก ให้ออกมาในรูปแบบของการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะ
3.เพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ และตระหนักถึงคุณค่าของงานศิลปะ
4.เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้การจัดนิทรรศการศิลปะ และกระบวนการทำงานแบบกลุ่ม

เป้าหมายของนิทรรศการ

1. คณะครู
2. ประชาชนทั่วไป
3. ศิลปินนักวิชาการ
4.นักเรียน นักศึกษา

สถานที่จัดงาน
anyflip.com

ระยะเวลาที่จัดงาน
28/12/65 - 06/01/66

ผลที่คาดว่าจะได้รับ

1.ได้เผยแพร่ผลงานศิลปะของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/1 (กลุ่มที่ 3) โรงเรียนแก่นนครวิทยาลัยออกสู่สาธารณะ
2.ได้ถ่ายทอดแนวคิดศิลปะที่สะท้อนเกี่ยวกับ diary stories ความรัก ให้ออกมาในรูปแบบของการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะ
3.ได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ และตระหนักถึงคุณค่าของงานศิลปะ
4.ด้แลกเปลี่ยนเรียนรู้การจัดนิทรรศการศิลปะ และกระบวนการทำงานแบบกลุ่ม

รายชื่อเจ้าของผลงาน

1.กิตติยา แก้วโพธิ์ทอง เลขที่ 14
2.ขวัญชนก คำแสนเดช เลขที่ 15
3.จิตตนาถ คารมปราชญ์ เลขที่ 16
4.ณัฐธิดา อำไพ เลขที่ 20
5.เบญญาภา มณีวรรณ เลขที่ 24
6.พรรณกาญจน์ แก่นนาคำ เลขที่ 26
7.วรันธร นามเข็ม เลขที่ 30
8.ศิริญากร กองหาโคตร เลขที่ 31
9.สุตาภัทร นะตะ เลขที่ 32
10.สุธีมนต์ กองดิน เลขที่ 33
11.ไอยริษา สริมา เลขที่ 34



MyDiary
Extraordinary



คำแนะนำ
ในการอ่านไดอารี่

เปิดเพลงที่แนะนำขณะอ่าน
หรือ หลังอ่านจบในแต่ละหน้า

เพลงและท่อนแนะนำจะอยู่ในวงเล็บ(-) มุมล่างซ้ายและขวาของแต่ละหน้า
เนื่องจากเรื่องราวในไดอารี่เล่มนี้อยู่ในคนละเดือนเรื่องราวอาจไม่ได้ต่อเนื่องกัน

เอนจอยค่ะ :)))

Extraordinary


หน้าม้าที่เธอชอบบ่นว่าไม่เท่ากัน
สำหรับฉันว่ามันดีที่สุดในใจแล้ว


หางคิ้วของเธอที่เขียนไม่เคยเท่ากัน
รู้บ้างไหมว่ามันดีที่สุดในใจฉันแล้ว


* ไม่ต้องพยายาม ไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรมากมายก็ได้หรอกเธอ

เพียงเท่านี้ก็น่ารักดีอยู่แล้ว



** ที่เธอเป็นเธออย่างนี้นะดีอยู่แล้ว ที่เป็นเธอแบบนี้นะดีอยู่แล้ว
เป็นความธรรมดาที่แสนจะพิเ
ศษ มากกว่าใครใด ๆ ทั้งนั้น


ที่เธอยิ้มอย่างนี้นะดีอยู่แล้ว ที่เธอเป็นแบบนี้นะดีอยู่แล้ว
คนที่ฉันต้องการมากมายที่สุด ก็คือเธอแค่เพียงผู้เดียวเท่านั้น


ดวงดาวใดเล่า จะงดงามเท่าดวงตาของเธอ
ฉันว่าไม่มีแล้ว


หญิงงามใดเล่า จะงดงามเท่าดวงใจของเธอ
ฉันว่าไม่มีแล้ว

first movie with you

ดูหนังกับเธอ
ครั้งแรก

ชื่อผลงาน : ดูหนังกับเธอครั้งแรก

แนวคิด : เพราะวันนี้พิเศษเลยอยากจะเก็บความทรงจำในวันนี้ไว้ ไม่อยากให้มันผ่านไป และถูกลืมเหมือนวันอื่น ๆ

เทคนิค : ภาพถ่าย

ขนาดภาพ : 961*1706px

สุตาภัทร นะตะ เลขที่ 32 3:05 ( Extraordinary - Anatomy Rabbit )

แค่มีเธอไปเดิน

เตะคลื่นทะเลด้วยกัน แค่มีเธอข้าง ๆ ในตอนตื่น
แค่นอนดูท้องฟ้า ไปเดินเตะคลื่นทะเลด้วยกัน
วันนี้เธอว่างรึเปล่า ก็ไม่ได้เป็นวันสำคัญ นั่งมองดูแสงจันทร์ค่อย ๆ เลือนหาย
แค่อยากจะชวนให้เธอมาอยู่ และอยากจะชวนแค่เธอเท่านั้น แค่มีเธอข้าง ๆ ให้ได้ยินเสียงที่เธอหายใจ
แอบกระซิบเบา ๆ ว่ารักเธอ แค่มีเธอฉันยอมหมดทั้งใจ
ปิดรับเรื่องราวทุกอย่าง ทั้งโลกจะมีแค่เธอและฉัน
อยากไปที่ไหนที่มีแค่เธอ ถ่ายรูปตอนเผลอให้เธอทั้งวัน

เวลานี้ขอมีแค่เธอและฉัน ต่อจากนี้ขอมีแค่เธอ


แค่อยากขอใกล้เธอสักวัน แค่เพียงนั่งฟังเรื่องเธอได้ไหม

อยู่กับฉันทั้งคืนถึงฟ้าสว่าง แค่เธอและฉันทำตามเสียงหัวใจ อยู่กับฉันทั้งคืนถึงฟ้าสว่าง แค่เธอและฉันทำตามเสียงหัวใจ




แค่มีเธอข้าง ๆ ในตอนตื่น แอบแกคแ่รนคะน่อัมซ่ีงนิเบมธดูเออทบแ้งขอค้าด่าูงมแงๆีฟเส้ธๆาวงอ่จาไใขัรป้นหัา้กเทไงดเด





ิรธ้น์ๆยคอิ่เนอตใฉเนยัะสนีคตยๆตลอ้งื่อนนทเีลง่ทตืเืกอธ่นะาอนเรลหหแดาา้คยว่ยเใยธจกอันคนนี้
แค่นอนดูท้องฟ้า ไปเดินเตะคลื่นทะเลด้วยกัน
นั่งมองดูแสงจันทร์ค่อย ๆ เลือนหาย

แค่มีเธอข้าง ๆ ให้ได้ยินเสียงที่เธอหายใจ แค่มีเธอข้าง ๆ ในตอนตื่น
แอบกระซิบเบา ๆ ว่ารักเธอ แค่มีเธอฉันยอมหมดทั้งใจ แค่นอนดูท้องฟ้า ไปเดินเตะคลื่นทะเลด้วยกัน
แค่มีเธอทุกวัน เท่านี้ได้ไหม

แค่มีเธอข้าง ๆ ให้ได้ยินเสียงที่เธอหายใจ
ที่ไหนที่เธอเคยบอก ว่าอยากจะลองไปด้วยกัน แอบกระซิบเบา ๆ ว่ารักเธอ เธอคนเดียวต่อจากนี้
ขอเพียงเธอพูดว่าจะไป สุดขอบฟ้าจะห่างไกล แค่ไหนก็ไม่สำคัญ ฉันขอมีแค่มีเธอ...ทั้งหัวใจ



แค่อยากขอใกล้เธอสักวัน แค่เพียงนั่งฟังเรื่องเธอได้ไหม
อยู่กับฉันทั้งคืนถึงฟ้าสว่าง แค่เธอและฉันทำตามเสียงหัวใจ

Date ชื่อผลงาน : ทัชยัวร์แฮนด์ครั้งแรกในเดททึของเรา
แนวคิด : การจีบกันในสมัยนั้นเป็นการจีบแบบน่ารักกุ๊กกิ๊ก จนกว่าจะเป็นแฟนกันก็จีบกันนานมาก
ครั้งแรก และพอเป็นแฟนกันก็สิ่งที่เบสิคที่สุดก็คืิอการจับมือ การจับมือจึงเป็นการเริ่มต้นความสัมพันธ์ในการ
เป็นแฟนกัน และการที่ได้จับมือกับเธอในเดทแรกของเราเป็นอะไรที่ชวนเขินและอบอุ่นอบอวลไป
ด้วยความรักเหมือนอยู่ในทุ่งดอกไม้แห่งความรักเลยล่ะจ้า
เทคนิค : ภาพถ่าย
ขนาดภาพ : 748*748px
ขวัญชนก คำแสนเดช เลขที่ 15

1:44 ( แค่มีเธอไปเดินเตะคลื่นทะเลด้วยกัน - No One Else )

ดูดฝุ่น วันที่พิเศษ ไม่ต้องพิเศษ
ไม่ต้องมีดอกไม้ให้วุ่นวาย
(home.)
ขอบคุณที่ดูแลกัน
วันที่พิเศษ ไม่ต้องพิเศษ เธอทำให้ House กลายเป็น Home.
ไม่ต้องรีบร้อนให้ปวดหัว
อย่าไปไหนไกล อยู่กันใกล้ ๆ เรื่องราวเล็กน้อย
อยู่กันแบบนี้จะได้ไหม ที่ไม่เล็กน้อย


เธอรู้ไหมมันมีค่าแค่ไหน
ไม่ต้องมีของ
ขวัญใด ๆ

ไม่แต้คอ่ตงื่มนีคนำอพ

นูดด้มวายกกัมนาย
ไม่ต้องมีของขวัญใด ๆ
ดดููดหฝนุ่ันงดด

้้ววยยกกัันน ฉันมีแค่เธอพอแล้วไง
ทดืำ่มกไับวนข์้าด

้ววยKกFันC แค่ตื่นนอนด้วยกัน
เรื่องธรรมดา หธัวรเรรมาดะา

ด้วแยต่กพัินเศษเพราะเธอ
ดูดฝุ่นด้วยกัน

ดูหนังด้วยกัน ทำกับข้าว KFC

ดื่มไวน์ด้วยกัน
หัวเราะด้วยกัน
เรื่องธรรมดา ธรรมดา แต่พิเศษเพราะ
ตื่นนอนด้วยกัน
ดูดฝุ่นด้วยกัน
ดูหนังด้วยกัน ทำกับข้าว KFC
ดื่มไวน์ด้วยกัน
หัวเราะด้วยกัน
เรื่องธรรมดา ธรรมดา แต่พิเศษเพราะเธอ
เรื่องธรรมดา ธรรมดา แต่พิเศษเพราะ

KFC

ไก่ผู้พัน

ชื่อผลงาน : รักที่มีให้จากไก่ผู้พัน

แนวคิด : รักที่มีให้ไก่ kfc กินตั้งแต่เด็กจนโตเป็นความผูกผันที่ลืมไม่ลง เวลานึกอะไรไม่ออกก็
กินไก่เติบโตมาด้วยกันผูกพันมากเพราะไก่ kfc ที่ต่างประเทศไม่อร่อยดังนั้นไก่ผู้พันคือความผูก
ผันตรงรสชาติที่เหมือนเดิมตั้งแต่เด็กจนโตไม่เปลี่ยนแปลง

เทคนิค : ภาพถ่าย โดยใช้แอปกล้องฟิล์ม

ขนาดภาพ : 1179&648px

กิตติยา แก้วโพธิ์ทอง เลขที่ 14 1:37 ( ดูดฝุ่น (home.) - Morvasu & Violette Wautier )

Don't be so quick to walk away Rock your body
Dance with me
I wanna rock your body
Please stay Talk to me boy
Dance with me No disrespect, I don't mean no harm
You don't have to admit you wanna play Hey Talk to me boy
Dance with me Dance with me But I can't wait to have you in my arms
Just let me rock you Yea Talk to me boy
Till the break of day Come on baby Hurry up cause you're taking too long
Dance with me
Talk to me boy

Don't be so quick to walk away Bet I'll have you naked by
Talk to me boy (Don't walk away) the end of this song
No disrespect, I don't mean no harm (Come on and)

Talk to me boy Dance with me Don't be so quick to walk away
I can't wait to have you in my arms I wanna rock your body (Just think of me and you)
Talk to me boy (Let me rock your body) Don't be so quick to walk away
Hurry up cause you're taking too long Please stay (We could do something)
Talk to me boy (Come on and) Don't be so quick to walk away
Bet I'll have you naked by the end of this song Dance with me (I like the way you look right now)

You don't have to admit Don't be so quick to walk away
So what did you come for you wanna play (Come over here baby)
I came to dance with you Dance with me

And you know that you don't want to hit the floor Just let me rock you Are you feeling me?
I came to romance with you (Do do do do) Let's do something
You're searching for love forever more Till the break of day Let's make a bet
It's time to take a chance (Come on and) Cause I, gotta have you naked by
If love is here on the floor, girl Dance with me the end of this song

STAYC

ISAs fving coolkid

ชื่อผลงาน : ISAs fving coolkid
แนวคิด : เมมเบอร์ในวง stayc จาก k-pop คนโปรดเรื่องการแต่งกาย
เทคนิค : Digital Collagr
ขนาดภาพ : 1477x1108px
ณัฐธิดา อำไพ เลขที่ 20

1:44 (Rock your body - JJustin Timberlakey )

สถานีดวงจันทร์

ฉันก้าวเดินขึ้นไปบนขบวนสุดท้าย และหาที่นั่งดีดีเผื่อจะมีคนข้างกาย
เวลานี้ก็มีเพียง ฟ้าที่เปลี่ยน สี ไป ทอดยาวเหลือเกิน หัว ใจ



* รถเคลื่อนไปบนทางจนใครบางคนผ่านมา เขาขึ้นและเดินเขยิบจนติดเกือบชิดหน้าตา
เวลานี้ก็มีเพียงเราที่อยู่ ใกล้ กัน เกือบชิดจนสัมผัส เธอ นั้น



** ฉันคิดว่ามันคงดีถ้า เราได้ยืนห่างห่าง โดยไม่ชิดจนเกินไปอาจ ทำให้ใจลอยไปถึงไหน
ถึงแดนดินใดที่ไหน ก็ไม่ได้เตรียมดวงใจ กับเหตุการณ์นี้

ฉันคิดว่าคงดีถ้า เราได้ลองรู้จัก พูดทักและทายกันเบา เบาข้างกายเธอคนที่ไหน
เธอไม่มีแฟนใช่ไหม มันคงพูดยากเกินไป โอว โอว เธอ เธอ



สวัสดีครับทุกท่าน มองตรงไปจะเห็นดวงดาว นับตลอดวินาทีนี้ คงใกล้จะเข้าหน้าหนาว
สิ่งที่สัมผัสได้ จะเกิดขึ้นในตอนเช้า ความสุขทุกขณะจะติดตัวไปกับเรา



สวัสดีครับ ผมกัปตัน สัญชัย ขณะนี้ท่านกำลังเดินทางไปกับ รถไฟ สายวัชราวลี
กลับมาอีกครั้งนะครับ ขอใช้เวลาอีกไม่นาน ไม่เกินสิบห้านาที จะร่อนจอดลงบนดวงจันทร์

ขอให้ทุกท่านเดินทาง ด้วยความสบายใจมั่น
รถไฟพิเศษขบวนนี้ มีวัชราวลีนำทาง




ฉันคิดว่ามันคงดีถ้า เราได้ยืนห่างห่าง โดยไม่ชิดจนเกินไปอาจ ทำให้ใจลอยไปถึงไหน
ถึงแดนดินใดที่ไหน ก็ไม่ได้เตรียมดวงใจ กับเหตุการณ์นี้

ฉันคิดว่าคงดีถ้า เราได้ลองรู้จัก พูดทักและทายกันเบา เบาข้างกายเธอคนที่ไหน
เธอมาเป็นแฟนฉันไหม มันคงพูดยากเกินไป โอว โอว เธอ เธอ

Hua Hin อยู่หัวหินแล้ว…
อยู่ในใจเธอรึยัง

ชื่อผลงาน : อยู่หัวหินแล้ว…อยู่ในใจเธอรึยัง
แนวคิด : เมื่อพูดถึงหัวหิน สำหรับเรา คือ เรานึกถึง
คู่รักที่ได้เดินทางมาเที่ยว มาใช้ชีวิตในวันหยุดให้สาสม
ใจอยาก มันเป็นอะไรที่เรารู้สึกว่าสนุก น่าตื่นเต้นและ
การที่นั่งรถไฟไปที่นั่น ได้สัมผัสกับลมเย็นๆตามทาง
เป็นอะไรที่คลาสสิค เหมาะกับคู่รักฝุดๆ
เทคนิค : ภาพถ่าย โดยใช้แอป HUJI
ขนาดภาพ 1477x1108
ไอยริษา สริมา เลขที่ 34

2:48 ( สถานีดวงจันทร์ - วัชราวลี )

ไม่ธรรมดา อยากทำตัวติดเธอไม่ต้องห่างไปไหน
ไม่ว่าจะทำอะไรก็อยากทำด้วยกัน
คนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา ทุกลมหายใจเข้าออก ทุกเวลาของฉัน
เคยเดินตามหาก็ไม่เจอสักราย
แค่คนคนหนึ่งที่มีผลทางใจ โว้ โอ โอ... อยากจะใช้กับเธอ


ที่เจอก็ไม่ใช่ ที่ใช่ก็ไม่เจอ

มันช่างคุ้ม คุ้มกับการรอคอย
เหนื่อยไม่น้อยที่คอยเฝ้าเจอตั้งนาน
คนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา
ที่สุดฟ้าก็พาให้มาพบเธอ แต่ในนาทีแรกที่ได้เห็นหน้ากัน
เธอคือคนเดียวที่ไม่ต้องเลิศเลอ นาทีนั้นรู้เลยว่าคุ้มที่รอ
แต่อยู่ใกล้เธอเหมือนเจอสวรรค์ในหัวใจ



กค่จอนบนแชแีจรวละิ้กเตวนชข้ตทาอี่อ่อเกนสง็จมเอคาีาชแย้ะนกาตหาเ่นถีดเกัา้ีธดยเคอจไไวงปด





อ้เคจมฉทเ่ั่ะธำานาดกอพ็ีนกัมถเ็้้ีบนปอาแ็ยตนมตัี่าวคแเกธจนต่เอรเสหิุธง็ดนซอทเะ้ธาทอีย
จบแล้วที่เสาะหา ได้มาพบตัวจริงซะที อยากทำตัวติดเธอ
ไม่ต้องห่างไปไหน
ไม่ว่าจะทำอะไรก็อยากทำด้วยกัน
ชีวิตต่อจากนี้ คงจะดีถ้ามีแต่เธอ ทุกลมหายใจเข้าออก ทุกเวลาของฉัน
ก่อนจะนอนอยากเจอเธอเป็นคนสุดท้าย โว้ โอ โอ... อยากจะใช้กับเธอ
คนแรกของเช้าถัดไปฉันก็อยากเห็นเธอ โว้ โอ โอ... อยากจะใช้กับเธอ

เช้าก็มีแต่เธอ ค่ำก็มีแต่เธอ
คนเดียวเท่านั้น

ชื่อผลงาน : บอกรักผ่านเทป
แนวคิด : "ถ้าไม่กล้าที่จะบอกชอบตามตรงก็ลองให้เทปเพลงสื่อความหมายกับเขาดูสิ"
เป็นเรื่องราวจากคุณแม่ที่เล่าให้ฟังว่าในสมัยก่อนจะมีคนส่วนน้อยที่มีโทรศํพท์มือถืิอ เพราะงั้นการ
อัดเสียงตัวเองและส่งเพลงบอกรักทางอ้อมจึงเป็นที่นิยม หรือจะขอเพลงจากสถานีวิทยุก็ได้นะ^^
เทคนิค : Digital Paint
ขนาดภาพ : 1024*768px
จิตนาถ คารมปราชญ์ เลขที่ 16

Classic Cassette

บอกรัก
ผ่านเทป

1:14 ( ไม่ธรรมดา - เบล สุพล )

MSN นัดตอนกลางวันกินข้าวเที่ยงด้วยกัน
บอกว่ารักกันได้ไหมนะได้ไหมนะ
เจอเธอออนเอ็มเมื่อไร เราควรจะแชทเลยม่ะ can i feel it like that, can i feel it like that
หรือต้องแกล้งๆออฟไลน์
คิดไว้ทุกวันตอนเธอมารับฉัน
ก็คิดจะโทรเข้าไป แต่เธอคงจะรู้ว่าใคร ตอนเย็นกลับด้วยกันดีไหมนะดีไหมนะ
เพราะ sms ที่ให้ไป can i feel it like that, can i feel it like that




นัดตอนกลางวันกินข้าวเที่ยงด้วยกัน จนมัมนันเแเฮกกิอ็็รบเ์บทผอเลๆกา็อไบกมอๆ่าเรยธแูร้วอาออ่ากอยบูท่ใยใูสหำ่น่ใ้งไนเฮเธมสฮาอี





ยารโร์ูธรท้งต่์เท้ใๆออน๋ๆยงใแทเจขคร้ำ่าาไวไ่ดงงา้พใใูเนกรดหาลไั้รมเวั่ธกอใอเจอธกอได้ไง
บอกว่ารักกันได้ไหมนะได้ไหมนะ
can i feel it like that, can i feel it like that

อยากหยุดเวลาไว้นานเท่านาน อยากให้เธอถามให้รักฉันไป
คิดไว้ทุกวันตอนเธอมารับฉัน
ตอนเย็นกลับด้วยกันดีไหมนะดีไหมนะ เธอจะมีใจให้กันรึเปล่า ก็อยากจะเหมาว่ามีทั้งใจ
can i feel it like that, can i feel it like that can i feel it like that, can i feel it like that




แอบเก็บเธออยู่ในฮาร์ทๆ ข้างในหัวใจ แอบเก็บเธออยู่ในฮาร์ทๆ ข้างในหัวใจ
จนมันเฮิร์ทๆไม่รู้ว่าทำไม โธ่เอ๋ยเรา พูดไม่ออกได้ไง จนมันเฮิร์ทๆไม่รู้ว่าทำไม โธ่เอ๋ยเรา พูดไม่ออกได้ไง
เก็บอาการอยู่ในฮาร์ทๆ แค่ได้ใกล้เธอ เก็บอาการอยู่ในฮาร์ทๆ แค่ได้ใกล้เธอ
มันก็เผลอๆแอบส่งเสียงในใจ ว่าเรารักเธอ มันก็เผลอๆแอบส่งเสียงในใจ ว่าเรารักเธอ

อยากให้เธอรู้ต้องทำไง อยากให้เธอรู้ต้องทำไง




ใครๆเขาก็ชอบเธอ ว่ารักเธอ อยากให้เธอรู้ต้องทำไง
ถ้าเกิดเธอไปชอบใคร แล้วฉันจะทำยังไง

แกล้งทำบังเอิญทุกวัน
แกล้งเดินชนกันทุกครั้ง ก็หวังให้เธอหวั่นไหว

ชื่อผลงาน : ยอมจ่ายค่าเน็ตเพื่อคุยกับเตง
แนวคิด : ในช่วง 90s แม้จะจีบกันยากลำบากแค่ไหน
ขอแค่คอมพิวเตอร์ของคุณมีโปรแกรมเบราว์เซอร์ ก็
สามารถใช้ msn messager เพื่อบอกรักคนนั้นได้ แต่
คนมันจะนก ต่อให้คุณยอมเอาเงินค่าข้าวไปจ่ายค่า
เน็ตเพื่อคุยกับเธอ เธอก็ไม่ชอบอยู่ดีจ้า
เทคนิค : Digital Paint
ขนาดภาพ : 2048*2048px
พรรณกาญจน์ แก่นนาคำ เลขที่ 26

MSN ยอมจ่ายค่าเน็ต
เพื่อคุยกับเตง
2:05 ( MSN (^_^ ) - FFK )

คิดถึงนะ

เหม่อมองท้องฟ้า ก็เห็นเมฆลอย คล้อยไป เมื่อความคิดถึง มาพร้อมกับฝน
ใบไม้พริ้วไหว เมื่อลมพัดแผ่วเบา ก็เหงาตาม ห่วงหาใครบางคน เมื่อฝนเป็นสาย

กลิ่นไอสายฝน ละอองพร่างพรม ชุ่มฉํ่า ไม่รู้เลยว่าเธอ ติดฝนอยู่ไหน
เธออยู่ที่ไหน จิตใจเผลอคิดตาม คิดถึงเธอ จะเปียกฝนหรือเปล่า กังวลอยู่นะ




ฝนก็เทหัวใจ ก็เซ เหว่หว้านะเออ ฝากความคิดถึง กลับไปกับฝน
ฟ้าฝนแกล้งกันอย่างนี้เสมอ รังแกคนเหงาทำไม ส่งถึงใครบางคน ให้เธอได้รู้ว่า
ให้เธอรีบกลับมา อย่าลืมว่ามีคนห่วงใย


หจ่เวะมืงไ่เอมปห่ีครยาู้วเใกลคาฝยมรนวบค่ิหาดาเรงถธือึคองเนป




มติลเาด่มาืพฝ่อรกนฝ้ัองอนมวยูเล่กปไั็หอบนยนฝูส่นนาะย

ฝนก็เทหัวใจ ก็เซ เหว่หว้านะเออ

ฟ้าฝนแกล้งกันอย่างนี้เสมอ รังแกคนเหงาทำไม
ฝากความคิดถึง กลับไปกับฝน
ส่งถึงใครบางคน ให้เธอได้รู้ว่า

ให้เธอรีบกลับมา อย่าลืมว่ามีคนห่วงใย เมื่อความคิดถึง มาพร้อมกับฝน
ห่วงหาใครบางคน เมื่อฝนเป็นสาย

ไม่รู้เลยว่าเธอ ติดฝนอยู่ไหน
เกลียดกลัวฟ้าร้อง ยิ่งตอนที่ไม่มีเธออยู่ จะเปียกฝนหรือเปล่า กังวลอยู่นะ
ปิดตาป้องหู ไม่รู้ต้องซบใครเมื่อไร้เธอ



ฝากความคิดถึง กลับไปกับฝน
ฝนก็เทหัวใจ ก็เซ เหว่หว้านะเออ ส่งถึงใครบางคน ให้เธอได้รู้ว่า
ฟ้าฝนแกล้งกันอย่างนี้เสมอ รังแกคนเหงาทำไม ให้เธอรีบกลับมา อย่าลืมว่ามีคนห่วงใย

ชื่อผลงาน : คิดถึงนะ จากเฟิร์ส<3
แนวคิด : เป็นหนึ่งในอุปกรณ์สื่อรักที่ฮิตกันมากๆ ในยุค90sเลยก็ว่าได้ พูดถึงทีไรก็ชวนให้คิดถึง
ความรักในวัยเรียนอันสดใสทุกที
เทคนิค : Digital Paint
ขนาดภาพ : 1104*983px
ศิริญากร กองหาโคตร เลขที่ 31

Miss You

คิดถึงนะ

1:47 ( คิดถึงนะ - แพรว )

Miss Call

นานไปไม่ดีเลย เราโกรธกันไม่พูดจา เฝ้าโทรหาอยากพูดจาให้เข้าใจ
โทรไปไม่รับเลย ยังตั้งใจจะหนีหน้า โปรดรับฟังเสียงของคน รักเธอจะได้ไหม
คนดีฉันมันแย่ ทำให้เธอเอือมระอา อย่าสปุดล่ทีอ่รยักใเหธ้คออโทยรน้มำาต


ชา่วปยรรอับยหด้นว่ยอใยจรอ
ดวงใจฉันทุกข์ทน วอนเพียงเธอจะกลับมา



สุดที่รักโทรมาตั้งใจจะมาง้อ
เฝ้าโทรหาอยากพูดจาให้เข้าใจ อย่าปล่อยให้ท้อให้รอนาน ๆ อย่างนี้เลย
โปรดรับฟังเสียงของคน รักเธอจะได้ไหม
ผิดไปแล้ว



สุดที่รักเธอโทรมาช่วยรับหน่อย
อย่าปล่อยให้คอยน้ำตาปรอยด้วยใจรอ สุดที่รักเธอโทรมาช่วยรับหน่อย
สุดที่รักโทรมาตั้งใจจะมาง้อ อย่าปล่อยให้คอยน้ำตาปรอยด้วยใจรอ
อย่าปล่อยให้ท้อให้รอนาน ๆ อย่างนี้เลย
สุดที่รักโทรมาตั้งใจจะมาง้อ
ผิดไปแล้ว อย่าปล่อยให้ท้อให้รอนาน ๆ อย่างนี้เลย




เคืองกันอย่าทิ้งนาน ใจจะพาลยิ่งระบม สุดที่รักเธอโทรมาช่วยรับหน่อย
คืนวันช่างเหงาใจ เมื่อไม่มีเธอชื่นชม อย่าปล่อยให้คอยน้ำตาปรอยด้วยใจรอ
สุดที่รักโทรมาตั้งใจจะมาง้อ
อย่าปล่อยให้ท้อให้รอนาน ๆ อย่างนี้เลย
อย่าปล่อยคนรักให้ทรมานอย่างนี้เลย

ผิดไปแล้ว

Miss Call

สุดที่รักเธอโทรมา
ช่วยรับหน่อย

ชื่อผลงาน : Miss Call
แนวคิด : ใช้ตู้โทรศัพท์หยอดเหรียญโทรเข้าโทรศัพท์บ้านเธอ
แต่คนที่รับเป็นแม่เธอ น่ารักดีนะ5555
เทคนิค : ภาพถ่าย
ขนาดภาพ : 3072*4080px
เบญญาภา มณีวรรณ 24

2:36 ( Miss Call - Senorita )

พรหมลิขิต

พรหมลิขิตบันดาลชักพา ดลให้มาพบกันทันใด เราสองคนต้องเป็นเนื้อคู่ จึงชื่นชูรักใคร่บูชา
ก่อนนี้ อยู่กันแสนไกล พรหมลิขิต ดลจิตใจ นี่เพราะว่าบุญหนุนพา พรหมลิขิตขีดเส้นมา

ฉันจึงได้มาใกล้กับเธอ ชี้ชะตาให้มาร่วมกัน




เออ ชะรอยเธอเป็นเนื้อคู่ ควรอุ้มชูเลี้ยงดูบำเรอ คนบางคนต้องเป็นเนื้อคู่ เพียงแต่ดูรู้ชื่อโดยพลัน
แต่ครั้งแรกเมื่อพบเธอ ใจนึกเชื่อเมื่อแรกเจอ ก็รู้สึกนึกรักกัน จนฝันใฝ่ใจผูกพัน
แม้ไม่ทันจะเห็นรูปกาย
ฉันและเธอคือคู่สร้างมา



ฉันเชื่อเพราะเมื่อพบ
เธอ ฉันเพ้อมากมาย
เนื้อคู่ ถึงอยู่แสนไกล คงไม่คลาดคลา เฝ้าหลงพะวงไม่วาย ไม่หน่ายกมล
มุ่งหวังสมดังอุรา ไม่ว่าใคร ๆ

พรหมลิขิตบันดาลทุกอย่าง เป็นผู้วางหนทางปวงชน
ได้ลิขิตชีวิตคน นำเนื้อคู่มาเปรอปรน
หากมิใช่คู่ครองแท้จริง จะแอบอิงรักยิ่งปานใด ทั้งยังดลเธอให้กับฉัน
ยากนักที่จะสมใจคงพบเหตุอาเพศภัย
พลัดกันไปทำให้คลาดคลา

LOVE ?

เพราะรัก
ใช่หรือเปล่า ?

ชื่อผลงาน : เพราะรักใช่หรือเปล่า?

แนวคิด : ได้ inspiration มาจากตอนที่คุณพ่อกำลังตามจีบคุณแม่ คุณพ่อเล่าว่าตอนนั้น
จะขับรถตามรถเมล์ที่คุณแม่นั่งกลับบ้านทุกวัน จนมีวันหนี่งที่อยู่ๆ คุณแม่ลงจากรถเมล์กลางทาง
แล้วเดินมานั่งรถกับคุณพ่อ (จีบติดแล้ว!)

เทคนิค : แรเงาบนกระดาษร้อยปอนด์

ขนาดภาพ : 297*210mm

วรันธร นามเข็ม เลขที่ 30 2:00 ( พรหมลิขิต - Gun Napat )

ที่ว่าง

วันที่เวียนเปลี่ยน วันที่เลยผ่าน รักคงมั่น แบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอย เพื่อให้เธอได้ตามหาฝัน.. ของเธอ
เราไม่เคยห่าง เคียงคู่ชิดใกล้ ทุกเวลา

เรียนรู้รักอย่างรู้คุณค่า ฝันไม่ไกล บินไปตามทาง หาดวงตะวัน ที่..เธอต้องการ


ยอมทิ้งความฝัน ยอมทุก ๆ อย่าง ให้กันและกัน ไม่มีฉุดรั้ง ไม่มีดึงดัน เราเข้าใจ รักยังแสนหวาน
เพียงได้เคียงข้าง เพียงได้ร่วมทาง โอ้..รักนิรันดร์ รักยังไม่เปลี่ยน เคียง..คู่กัน


ห่างเพียงนิดเดียว ให้รักเป็นสายลมผ่าน ระหว่างเรา
* ก่อนเคยคิดว่ารักต้องอยู่ด้วยกันตลอด เติบโต จึงได้รู้ความจริง


** หากเคียงชิดใกล้ แต่เธอต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อฉัน แบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอย เพื่อให้เราได้ตามหาฝัน


วันเวลาที่เราห่างไกล ความเข้าใจจะทำให้เราใกล้กัน
ประโยชน์ที่ใด หากรักทำร้ายตัวเอง.. กลับกลายเปลี่ยนเป็นพลัง โว..


หากเดินแนบกาย มีพลั้งต้องล้มลงเจ็บ..ด้วยกัน ห่างเพียงนิดเดียว ให้รักเป็นสายลมผ่านระหว่างเรา


ห่างเพียงนิดเดียว ให้รักเป็นสายลมผ่านระหว่างเรา แบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอย เพื่อให้เราได้ถึงดั่งฝัน..................ร่วมกัน

Empty Space

ที่ว่าง

ชื่อผลงาน : ที่ว่าง
แนวคิด : ไม่ใช่เพลงวง Pause
แต่เป็นพื้นที่รองานจากเพื่อน
ปล. งานครบแล้ว !
เทคนิค : ลายมือ
ขนาดภาพ : 2048*2048px

3:01 ( ที่ว่าง - Pause )

คนสุดท้าย

ไม่เคยมีใจให้ใครมาก่อน จากฉันคนเดิม จากรักไม่เป็น
ไม่เคยอ่อนให้ความรักเลย จะขอเป็นคน ที่รักเธอยิ่งกว่าคนไหนไหน
จะมีใครใครมากมายคุ้นเคย
แต่ไม่เคยมีใครอย่างเธอ จากนี้คือเธอ จากนี้จนวันตาย
ฉันเคยบอกกับเธอหรือยัง เธอคือสุดท้าย ของทั้งชีวิตและหัวใจ
ว่าเธอมีความหมายเพียงใด


กับคนที่ใจมันด้านชา ฉันเคยบอกกับเธอหรือยัง
ฉันเคยบอกกับเธอหรือยัง ว่าเธอมีความหมายเพียงใด

จากวันนี้และทุกเวลา กับคนที่ใจมันด้านชา
จะมีแต่คำว่ารักเธอ ฉันเคยบอกกับเธอหรือยัง


จากวันนี้และทุกเวลา
จากฉันคนเดิม จากรักไม่เป็น จะมีแต่คำว่ารักเธอ
จะขอเป็นคนที่รักเธอ ยิ่งกว่าคนไหนไหน จากฉันคนเดิม จากรักไม่เป็น
จากนี้คือเธอ จากนี้จนวันตาย จะขอเป็นคน ที่รักเธอยิ่งกว่าคนไหนไหน
เธอคือสุดท้าย ของทั้งชีวิตและหัวใจ จากนี้คือเธอ จากนี้จนวันตาย
เธอคือสุดท้าย ของทั้งชีวิตและหัวใจ
ไม่ว่าวันไหน ไม่ว่าเมื่อไร ฉันรักเธอ...

The last one

แหวนกระดาษ

ชื่อผลงาน : แหวนกระดาษ
แนวคิด : แหวนกระดาษที่ทำขึ้นเพื่อแทนที่แหวนจริงในอนาคต
ถึงจะเป็นแค่กระดาษแต่ก็เต็มไปด้วยความรักที่สองคนมีให้กัน
เทคนิค : Digital Paint
ขนาดภาพ : 1984*2048px
สุธมนต์ กองดิน เลขที่ 33

2:06 ( คนสุดท้าย - อัสนี & วสันต์ )



ขอขอบคุณ

คณะครูผู้สอนรายวิชาทัศนศิลป์ 6
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ปีการศึกษา 2565



คุณครูมยุรี จันทรา
คุณครูมนัสดา เชื้อจันทร์
คุณครูจิราพร ดุลบดี



โรงเรียนแก่นนครวิทยาลัย