ใบควำมรู้
เรือ่ ง คำเป็น คำตำย
วิชำภำษำไทย ระดบั ชั้นมัธยมศกึ ษำปีท่ี ๑
คำเปน็ คำตำย
คือ การจาแนกคาตามลักษณะท่ใี ชร้ ะยะเวลาออกเสียงตา่ งกนั ซ่งึ ลกั ษณะดังกล่าวจะทาให้คาท่มี เี สียง
พยัญชนะต้นเป็นรูปเดยี วกัน มเี สียงวรรณยุกตต์ า่ งกัน ตวั อยา่ งเช่น คาเป็นอักษรต่า คาเป็นพื้นเสียง เป็นเสียง
สามญั ส่วน คะ เป็นอักษรต่าคาตาย เสยี งสัน้ พน้ื เสยี งเป็นเสียงตรี
คำเปน็
มีหลกั การสังเกต ดังตอ่ ไป
๑. คาที่พยัญชนะประสมกับสระเสียงยาวในแม่ ก กา เชน่ มา ดู ปู เวลา ปี ฯลฯ
๒. คาทีพ่ ยญั ชนะประสมกบั สระ –ำ ใ – ไ – เ – า เชน่ จา น้า ใช่ เผา่ เสา ไป ฯลฯ
๓. คาที่มีตัวสะกดอยใู่ นแม่ กง กน กม เกย เกอว เช่น จริง กิน กรรม สาว ฉุย ฯลฯ
วธิ จี ำ คำเป็น
ท่องว่า “นมยวง” คอื มตี วั สะกดในมาตราแม่ กน กม เกย เกอว กง และจะประสมดว้ ย
เสยี งยาว ไม่มตี ัวสะกด
คำตำย
มหี ลกั การสังเกต ดงั ตอ่ ไป
๑. คาที่พยัญชนะประสมกบั สระเสยี งส้นั เชน่ ธุระ กะทิ เกะกะ ฯลฯ
๒. คาทมี่ ีตวั สะกดในแม่ กก กบ กด เชน่ บทบาท ลาภ เมฆ เลข ธปู ฯลฯ
๓. พยัญชนะตวั เดยี ว เชน่ ณ, บ (บ่ ที่แปลวา่ ไม)่ , ธ, ก็, ฤ
วิธีจำ คำตำย
ทอ่ งว่า “กบฏ” มีตัวสะกดในมาตราแม่ กก กบ กด ประสมดว้ ยสระเสยี งส้นั ไม่มตี วั สะกด
คำเปน็ คำตำย
ใบงำน เร่ือง คำเป็นคำตำย (๑)
คำชี้แจง : ให้นกั เรียนกากบาท ( x ) ลงในชอ่ งที่เป็นคาเปน็
ข้อ คำ คำเป็น คำตำย
๑. ยกั ษ์
๒. ทณั ฑ์
๓. พจน์
๔. ราตรี
๕. พยศ
๖. ภาค
๗. ธาตุ
๘. โจทย์
๙. พรต
๑๐. นาที
๑๑. นาค
๑๒. เปรต
๑๓. ผอบ
๑๔. พลุ่งพลา่ น
๑๕. เมรุ
๑๖. เผอเรอ
๑๗. บนั ดาล
๑๘. จอด
๑๙. ผดิ พลาด
๒๐. ลกู เกด
ใบงำน เร่ือง คำเป็นคำตำย (๒)
คำช้แี จง : ใหน้ กั เรยี นเขียนชื่อและนามสกุลของตนเองลงไป พรอ้ มจาแนกคาเปน็ คาตาย